장음표시 사용
161쪽
cimen vide haud spernendum etiamsi nonnihil diversum a codice, in editione Maii Continentur hoc libro: Ἀ-1 v. M. Andragesti Tullii discipuli, ni Fortunatiani, ut altera manu recentior recte addidit, et librorum V subscriptiones docent: G. CRIRII lege Curii Fortunatiani Scholica Ars consulti Rhetorica. f. 12 v. - 2 4r Rhetorica Maior C. Iulii Victoris. s. 32. Fragmentum de Positione Stellarum. s. 32 Isidorus de VI Gradibus Consanguinitatis. Ibid. xcerptum ex Controv. Senecae I 2, de Virgine
capta et prostituta, quae petit sacerdotium. Quinam suerit rhetor noster, ignoramus ad hunc Sque diem, ita ut hoc tantum de illo statuere liceat, eum bonam partem doctrinae suae hausisse ex Hermagora, Cicerone, Quintiliano, quilio, Marcomanno et Tatiano, quorum nomina in
ipso Victorisortis titulo laudantur. Vide quae de hoc libro monuit Maius in praelatione artis III, ditionis ' Tomi ΙCollectionis Scriptorum Veterum. Hanc editionem Romanam 0rellius repetiit quam accuratissime in M. ullii Ciceronis ditione sua priore, Vol V, id est inter Scholiastas Tullianos, pars I pag. 195-267 quod cur secerit, dissicile dictu esset, nisi duplicem huius rei causam scilicet ipse protulisset: quia per se facit rhetor noster ad totam pisi et Tullianam et quintilianeam et quia semel adhuc a fingelo Maio Romae 1823 esset
editus. D quidquid est, cura rellii in multorum manus pervenit Victoris Ars, cuius editione uti malui, postquam repertus sum duas exsistere editiones Romanas, quarum utrique chartae forma est in quarto, dum textus primo in octavo typis mandatus fuit, ad quod exemplum ipse in Bibliotheca Vaticana consocicollationem , postea vero denuo editus textus ad Drmam in quarto constitutus est utriusque editionis paginas laudatus invenies in Collatione post locos hac mea Opera SanatOS. In ipso Prooemio pag. 196 ridiculus error exstat, incipit mucl0r de more es desinitione AEt sic ratoris ossicium dicit
162쪽
opinione ioni in uni aut legibus mut inoribus D dixit, ni fallor IUrsiciscuntur, ut librarius de lit. Minoiis Oinenti est ibid. v. 18 forma dein, ubi codex habet dein . iii est deinde , ut recte edidit Maius . I98 4. 34, p. 203 v. x, et . Contra clineola litterae adhaerens cilein editorem fefellil mirum in modum Cap. I p. 99 v. 5 versatur rhetor in capite de asystato, quod thema circumstantiam non habet, ubi demonstrat in exemplo quodam si quain Sero et per quot gradus ventum sit ad statum id est το κρινοριενον, D tum post accuratam causae expositionem subiicit: α Quintilianus dicit primitus inveniri statum, si cogites D alia, quae nunc mitto , nam qui non videt recte scripsisse librarium promtius 8 Versu 20 eiusd pag. legitur: quod hic consessum est, Dat in codice si h confessum est D id est ciet O c. e. , D quod etiamsi eodem redeat, non est, cur non Victori reddetur. Ρag. 200 v. 2 Cap. ΙΙΙ utriusque rei habes exemplum, notam dico litterae male lectam, quamquam sensus non inseri est exemplum plenae coniecturae: despondit filiam petenti pater, exclamavit mater potius esse, Ut moriatur, quum ut illi nubat, obiit puella , cet. ; D litterae I superscripta est cum signo terminationis us, id est prius.
Litteraeis superaddit i significat qui, non quis, ut in Maii editione legitur Cap. III 8 3: Is quis e sano pecuniam
subripuit, ad poenam deposcitur, D rectem rellius emendavit pronomen p. 201 v. 15, nam alterum pronomen addita sigatiscatur in codice , ut ibid. v. 26 ut si quis dicat, D quo loco puncta apparent, quibus delenda sunt verba si quis, etiamsi
Rhetori qui sibi placet in usu coniunctivi, hunc verbi O- dum aeditumus cad. pag. v. 4 , ubi lineola Maium sugerat in his in prosanus sit, qui talia somnia Meris. γ
163쪽
Paragi aph 5 ibid. de negotiali exstat locus, quem Maius
in editione secunda correctiorem dedit, nec Ver persanavit; est p. 202 V. 20: negotialis status est, quum quaeritur de quantitate alicuius rei vel in mensura vel in numero, quod genus quaestionis incidit nonnunquam in civiles actiones, quum aliqua ratio acceptorum, expensorum et . solutorum inducitur, vel quum de numeratione agitur inter vicinos. Et modo primo quaestio nascitur, Vel cet. D r numeratione, quod est in codice, rellius coniecit iugeratione veram sine dubio Maius restituit lectionem mensuratione, nam ni et S Sigiis suprascriptis lacile permutari possunt, et exemplum menSurae requiritur. Tum pro verbo regitur codice denuo inspecto recte
legit agrorum, sed verbo sublato sententia hiat Maius male interpunxit sic : vicinos. Et nam sententia pergit in codice, et sequentia huc pertinent, in quibus littera ' denuo ridiculum errorem peperit; quod enim Maius legit modo primo per compendia in codice scriptum est: m p m, utrique m superaddita O, dum litterae nota assigitur, qua pro significatur. Denique
legamus: vel quum de mensuratione agrorum inter vicinos et modo pro modo quaeSti nascitur. In tertio exemploci vel quum propter onera fugienda de bonorum permutatione agitur D, rhetor aliud ortasse sibi voluit, nam verbum fugienda emendatum est in fungenda, qu0d non vitiosum
quod rellius hac pag. v. 3 proposuit: quum plura genera poenarum sunt dii ersis legibus constitutarum, D pro di sis, accipi potest versamur enim in libro, cuius singula verba ex abbreviationibus sunt explicanda. Sed nolo iudicis partes suscipere nec pronuntiare de omnibus, quae Drellius et alterus recte mihi emendasse videntur, quorum nonnulla in textum recipienda illis suerant.
Non pus esse videtur, ut librarii manus corrigatur . 38 eius l. pag. Praeterea etiam illud est negotiale quaestionum genus, in quo singulae rerum qualitates patiuntur quaestiones,
quae dei me et iam in legum et in rogationum talionibus ob-
164쪽
Pitcr. 204 v. 24, ibid. 8 8, edidit Maius in ex inpi causalivae antillius is cci inperator sugientibus ad inoenia in ilitibus, bis acie pulsus turti disiecit mulos et conflixit ut vicit Aemo potest dicere recte actuin , sed adstrina maius ex eo incoin- inodo Colia inodum esse quaesitum. D t in codice est 3 ni legamus itaque G. Fon enim poteSt dicere, D imperator nempe. V. 23 pag. 205, 10, rescribendum est ex codice : cibis de eade in re agere ne liceat. D In ditionibus legitur non.
In loco de legibus contrariis S 13, p. 20 v. 21, dicitur
harum esse latus, quum peristasi ipsa, quamvis diversissimas leges, ita tamen comminus conducit, ut contrariae esse ideantu= γγ Tibrarius dedit iderentur. Paulo post v. 28: actores alter alteram tuentur partem Dita exhibentur quidem in codice, sed adscriptis sigiis in hunc modum lventur partem, id est horum verborum ordinem esse immutandum Editorem fugerunt huius rei indicia locis nonnullis, qu0s vide in Collatione, nam nil altinet singulos illos emendat hic describere sunt autem p. 226 v. 7 , p. 23 V. 36, p. 246 v. 26 et 46 p. 253 v. 4, p. 254 v. 15, p. 255 v. 5 et 17, p. 266 v I et 7, p. 267 v. 15. Desinitionem scripti et voluntatis status 3 14, p. 207 V. 3,
sic exhibuit Maius ci quando alter verba praestat quae Scripta sunt, alter Sententiam interpretatur vel quiddam excipit. D ncodice est: pd a id est quaedam , quae pluralis forma requiritur. Erat clio minoris momenti, et sic rellium facile sugit, sed quo modo utrumque editorum sugerit ridiculissimus error v. 11 equidem non assequor Versatur laras raptius in statu scripti quando alter sententiam interpretatur, quae Verba alter prae stilurat tum pergit Scripti autem nien 'la nus tribus modis aut scripto ipso aut ex legibus exempla ducuntur, aut ex legi verbis arguinentantur cet. D uix quaeso haec concoquet Maius codicis stola: il)ν tam miseruit in modum sic explicuit,
165쪽
ubi equidem interpretamur lego, quod vel sine collatione restitui debuisset. Recte autem p. 216 v. 21 et 25 edidit interpretatione, ubi in codice bis est intentione, quam vitiosam scripturam rellius defendere conatus, operam perdidit. Editur adnotavit Voc tres esse corruptum p. 208 V. 10 Cap. IV Dici Post haec meminerimus, alias esse contrOVerSin Simplices, alias coniunctas Simplices, tres status habere, id est, aut non feci, aut non hoc feci, aut iure feci, et cetera Coniunctas vero totidem status plerumque recipere posse, quot sint crimina vel species. D n codice tres deest, Maium apparet igitur supplevisse de suo vocabulum, quod ipse fatetur Sententiae non convenire; denique numerum Statuum equidem non
desidero, aliud quid excidit, ni fallor, desiniti fortasse simplicis
Revocata lineola ex persecto faciendum est futurum exactum in sine huius , p. 208 v. 17 : Et ideo quum inriderit composita causa, licebit eam sic tractare quasi plures causas. Ρac . 20 v. 38 ibid. 3 2. Veri similis defensi est, quae plerumque horum argumentorum est conjirmatio. D Code exhibet conjirma x, id est conjirmatrix, quod recipi potest. Necessarium non erat Victori obtrudere Verbum, quod ipse non scripsit nec librarius, p. 10 V. 23 in hac controversia: Vir sortis habeat praemium , quidam sortiter secit, praemi captisae mulieris nuptias accepit, veneno periit, rea est captiva veneficii. D s. simile exemplum p. 200, 16, ubi item susticit captiυα. Sigia litterae, male intellecta ab editore Vitium pepererunt, quod Mai et relli vix ignoscere poteris est pag. eiusd. V. 27. Consilia etiam tractabimus, quod quidum in huiusmodi controversiis vice veri similis desensionis h0 in loco plenius exsequimur. D em non vidit ', id est quae legen
Λdnotavit Maius ad verba ibid. v. 38 res igitur reliqui loci dioisionem ungentur D sic legi in codice, sed non ita est, nam librarius sic dedit si Mistoe, id est dii isione, etiamsi
166쪽
l. i. Hi LIL I cI in lineola illera o potius suprascripta sit quarti . Contra in verbo fungentilr prior H leo t. Revocanda est coniuncti et , quani editor anale exulare iussit ibid. pag. 2l v. 3. Sequens locus St, legeIn SSe Ontrariani vetustis leo ibus, ut uinosilienes adversus findi otionemel eschines adversus Ctesiption tum aciunt. D Nec deest copula loco sint illinio in versu , qui statim praecedit: ut Marcus Tullius de lego agraria acit, et Cato Saepe . DEandum coniunctionem male omisit ille paucis versibus post,
v. 11 ubi duae controversiae proponuntur. Hi, Obscuritate: quos dicat liberos, utrum naturales an adoptivos, et Utrum a se natos, an hos, qui inde nasCentur. DPlura misit Maius, ut librarii solent quum idem repetitur verbum; quod si typ0thetae negligentia accidit, editoris erat eum corrigere. Sic nobis periit una de universalibus propositionibus , pag. ad. V. 15 ci an iustum indemnatos necari, an
ratile uirenes necari, an ipsis quoque patribus inutile. D Nec diutius patres illi nude positi non habebunt, unde pendeant. Εditor nobis auctor est codicem pro vel habere velut p. l. v. 35. Possit hic fortassis et comparatio qualitatum moveri: utrum illi melius fuerit non videre omnino silium, an elut talem videre. Dot librarius dedit it cum lineola transversa ini, qua Omnino non velut significatur, est vult, qu0d quum hic ossendat, vera lectio circumspicienda erit adhuc. Interiit verbum, quod Victori reddendum esse videtur, ibid. 5, pag. 21 v. 13, est locus de matrona Inicam sectam
exercente: an quum assectet insolita seminis, male vivat, an quum litterarum artes assectet, an quum philosophorum, an quum cynicam legem sequatur. D Tertio loco deesse potest
Verbum , contra secundo requiritur.
Sequentiri v. 25 edidit Maius: Destruimus autem locis VI,
coniectura , qualitate , definitione , translatione , quantitate comparatione. D IIaec recte procedunt, attamen codex habet
si l0cis ijs,D quo duobus aut iis vel his significatum credide-iim . illud luxus aespuit, Aurum hoc legi debet, quippe qu0d
167쪽
probetur exemplis simillimis p. 21 v. 30 scripti et voluntatis statum dividimus locis his , ubi tres asseruntur p. 16v. 8 et 39, p. 21 v. 10 contra Maius pro sua lectione in-Vocare potest . 20 V. 15, p. 214 V. 33. Ibidem, pag. 21 v. 14 excidit particula, quae Iulio reddenda
videtur est exemplum adsumptivae per compenSationem citJrannus, trecentos nobiles uti secum gubernator transveheret,
imperavit ille omnes naufragio per dolum perdidit reus est laesae rei publicae. Doum destruitur controversia conpensativa adsumptione an quum simul et tyrannum perdiderit, non modo non laeserit, Verum etiam iuverit rem publicam. Diuod pag. eius i. v. 21 Balteriis vidit excidisse Λdsumptiva venialis D iure suo in textum recipere debuerat.
Sequenti S ibid. v. 40 editur: an eliam iniuria vocanda sit, D ubi codex habet et. Scriptura per sigi et abbreviationes Maium fefellit 4 9, p. 216 v. 35. Nonnunquam et rationalis status incidit, quem et ip8Um, quatenus permittit eius subiecteton, suis locis dividere debemus. D Librarius dedit sub cum lineola transversa in littera , qua significatur substanti me quidem iudice ceteroquin recte ita explicuit editor istas litteras p. 220 v. 18. Littera iterum turbas dedit ridiculas nonnihil Cap. V, p. 21 v. 25: plurimum prodest, ut singuli status singulas suas quisque divisionum id est argumentorum Ormas habeant. DPrim scriptum erat: s. id est quaeque, Sed recte emendavit altera manus: s. id est quoque, quod vel sine codice
rescribere potuerant editores.
Contra Baitur nec rellio viti vertendum est, quod ibidem v 36 verba in Naik oditione imissa non receperint: , qui
igitur communes argumentorum locos tradiderunt, alios dixerunt artisiciales, sed istius eneris quae sunt notare non lubet,
alios inartificiales. DCap. VI pag. 218 v. 8 pro cietiam in coniectura Deo lex habet et . laevocanda is particula fugax ibid. v. 25 , ubi est l0cus du
168쪽
artificiali uigil inent alione, in tua coniectura sit Cil poni argit ni eniOmnia Oois salis ii Oii est, nisi Oratoruin vilibus uti iuventur, id est, iit te xi avaritiae et ili vi Odii latius dispuletur. DSequentis a II. v. iteruria errorem peperit: arte honestas aut turpes esse dictinus ex iis rebus, quia instruinent neni uin sulit. D Librarii iecnon Victoris munus rescribeuda est
Sintiliter singularem posuit ibid. 3 3, p. 221 v. 1 , ubi
lineola pluralein ulnerum significat, qui loco convenit: si quia propriuin est b0ni cod. bonis recte facere, iracundi autem verbis aut manu labefactare, hoc ab ipsis esse credamus, aut contra. Nam ut quaedam in quibusdam utique sunt, ita quaedam in quibusdam utique non sunt. legitur ι, id est haec. Lineola fugit Maium in sequentibus, v. 15: dat tamen nonnunquam acultatem argumentandi. Sic ostendimus Marcum Tullium secisse. D Code habet: argumentandi, sic D id est
Litteram cum lineola suprascripta negligens ibid. v. 22Maius verbum omisit. Secuntur hi loci, qui circa rem DCodex habet qui s circa rem, D id est qui sunt circa rem. DEditur vitiose ibid. pag. 222 v. 27. Marcus Tullius p. Caec XII seq. desinit id esse prohibere , qu0d deiici, qu0niam ex utroque id consequatur, ut aliquis amittat eum locum, ex quo prohibitus est vel deiectus. D Sic in codice quoque primo Scriptum erat, sed activa sorma ferri nequit, atqui recipienda erat editoribus alterius manus correctio prohiberi tum codex habet indicati viain consequitur etiamsi cum Sigiis. Copula et in codice sic sere ' scribitur, unde facile commutari potest cum praepositione in sic significata, hinc factum est, ut Maius ediderit ibid. p. 23 v. 5 ci comparatione et coniectura, D ubi in rescribendum est, nam persequitur rhetor argumenta sumenda in coniectura et in ceteris talibus, p. 222 v. 14. Miror alterum ad verbum repetere editionem liomanalia maluisse quam rationem nexus habere, ubi error inoprie est.
169쪽
Non bene explicuit editor compendia hac eadem pag. V. 15: Facile qui non sit hebes ac nimis brutus, assequitur quomodo in utramque partem, his uti locis possit. D dii libro est:
ccq n, D atqui legamus , Facile quis nisi sit hebes cet. Diuod si iam in sigiis Maium toties videmus titubantem, non adeo mirandi locus est, quod pag. 224 v. 20 ad verba: ci Ut Marcus ullius Cicero D rogaverit, num pro Cicero in codice sit dicendo, vocabuli compendium saltem sibi paulo obscurius videri. 4 cuinam dissicultatem praebeat compendium, quod accuratissime sic exaratum est dic Denique legendum est: Ut Marcus Tullius dixit: D quemadmodum hoc verbo utitur mox V 29; accedit quod ict0 Ciceronem semper compellat praenomine et nomine absque cognomine, vide p. 203V. 30 p. 20 V. 39, p. 10 . , p. 212 V. 1 , p. 219 v. 6, 21 et 1, p. 220 v. 3 et 26, p. 222 V. 17 , p. 223, 20 cet. Compendium copulae et male pro praepositione a habuit editor pag. 226 v. 9: In artificiales adiuvantur iisdem
locis, quos tradidimus a persona , a loco, a tempore, et ceteris omnibus, qui in pr0bationibus artificialibus communes argumentorum loci appellantur. DEadem pag. v. 33, 3 8 lineola ab edit0re neglecta perdidit
temporum consecutionem: Si id non c0ntinget, aut forte causa erit eadem actionum, incusanda negligentia, aut de in firmitate personarum quaerendum, contra quas erit iudicatum;
aut de gratia, quae testes corrupit aut de invidia, aut de ignorantia aut videndum , quid causae postea accesserit. D In libro est si corrupit, D quo intelligenti signiscatur corruFerit. Contra pag. 227 v. 4 idem illud compendium non neglexit Maius, sed cum altero ductu curvato permiscuit, id est edidit: Exempla utriusque non deerunt, D ubi utriqοῦ exstat, atque
legatur trimyue. Minus recte Maius non recepit secundae manus Correctionem, quam sententiae nexu recipiendam clamat, pag. ad. V. 24:cidus iurandum qui steri, aut ita se tuebitur, ut eum non sit credibile periuraturum aut si causa patiatur modo ditis,
170쪽
Propter illatim levolui uin il Se ipse non fuerit passus aut, si praelem alia lausa es instrunienta, radiiciet ic abundanti lane quo lue consi lentiae sua, fiduciani. D uis non videt uni correctore rescribendunt stiliarum 1 alietur Couipendiosa scriptura moniluuiquam rurn biguam Sententiam peperit, sic nostrum ist iudicare, rara Maius re le explicuerit
verbum χν oibiti ibid. pag. 229 v. 11 quemadmodum in Ἀγllabis, quae scribentium cogitationem non exigunt, si sit usus it consuetudo, sic in iratoribu sponte quaedam argu mentorum saculta. dicendi vel scribendi consuetudine ultro se necessariis locis ollerat. D clam si mi o='rbus legatur , ostendet in , equidem dego orationibus Prorsus eodem modo hoc compendium explices Cap. a XVI, pag. 265 v. 23, ubi id itur ex oratoribus aliisve scriptis Sententiae, Si 0c proseruntur, ser
Expungenda aest coniuncti Cap. IX, pag. 32 s. 16, quae male irrepsit Hoc si nolis inserre et inseras id , quod sequitur sedit igitur incestum, fel 40ncluseris argumentationem. DΤum in iis, quae statim sequuntur compendium male intellectum verbum deci e substantivo v. 18 uare in longis argumentationibus ex conductione inut iv contrari complecti oportet: in brevibus 4d 40lum quod c0nficitur exponere in his, in quibus exitus perspicuus est, Ἐ0n Secutione uti. D on
exstat in codice: expone, verum expone , id est expositione. Hac eadem passina v. 25 compendium bis neglectum ablati-Vum pro accusativo peperit Cap. X, in enthymematis desinitione, qua vel primam propositi0nem praeterire licebit, propterea quod ipsa tantum praesumptione iudicis vel auditoris contenta esse poterit, et Sola ratiocinatione exsequi, et conclusionem superaddere Vel certe conclusionem praemittere, et Sensibus iudicis id, quod ratiocinatus est, colligendum relinquere. DLibrarius dedit sola rocinatione , id est solam ratiocinationem. Compendium copulae et pro i accepit edit0 p. ad. V. 33 ci ostendit porro iisdem nominibus utendo saepius et eadem collectione reserendo. D legitur in odio e isdem.