장음표시 사용
11쪽
adus profecto, dilectissime Pater quod summopere
gaudeam, quum mihi conlingat, hosce peractae uae academicae fructus, tu tui sint, quos mea ita cunque ferat, ibi perre. Quae autem e me perduxere, ut in tristissima, quae patriam nostris diebus assisit, calamitate describenda versarer , haec tecum recolligere lubet. Quum ante hos tres anno NOStra Oras appulisset dirissimum Cholerα malum, ab iis , qui hisce rebus
in nostra urbe praeSunt, Nabar us paupeΓum curam susciperem una cum optim G. BROER , quem amicum integerrimu praematura , eheu morte nuper abreplum nobiscum et ars luget, et humanitas. Lubenter quiadem occasionem arripiebam, qua miseri Succurrere
possem tua enim institutione didiceram, nisi mature υires vitamque civium saluti impendere ellem , hasce et mihi, et aliis fore inutiles. Verum enim vero si Suarum tenuitatem trium Me medicorum peritissimus
experiatur, quoties illum leniet morbum , qui non injuria a morte initium facere perhibetur, quali demum αnimo fuisse tironem pules, qui imperitiae suae testem alat in praecordiis. Hisce Tu probe perspectis, pri
12쪽
mum mihi concesseras , ut peregrinum, in aliis patriae locis jam sαet ientem, exploratum irem dein Mero in ipsis curandis aegris, OSirae curae commisSi , quotidie nobis consiliis aderas monitisque. ReMerso autem A. 1833 in hanc urbem hoste , mihi committebatur, praeside Viro nobis conjunctissimo, SCHROEDER AN DE KOL , oso omii, recipiendis Choler aegrotantibus destinati, cura, qua in cauεα POS ea fide mihi adstitit, quem magni faciori amicissimNSK. A ROMBACH. Erat quidem ale noso omium illud, ut, quum Dra ejusmodi in patri nostra instituta mαli graυitate paria, visendi mihi occasio fuerit, nullum lamen m ori prudentia ac liberalitate instructum dixerim, aut exornatum Maxima insuper benevolentia, quae umqtie et in aegrorum, et in nostra inserMirent commoda, nobis concedela urbis Consul, gralissimu5. Tu autem et, quem lati Ni Vir clar. snasores nobis eratis lilissimi. Unde factum , ut, quanto gratiis animos tristissimae , quae ageb tur,mOυereut cenae, tanto nos alacriori studio in hisce Vv lun ole leniendis erSaremur. Exstincla se vero epidemia, suum specimine /Cade'
13쪽
mico optimis Praeceptori S mei qualeScunque progressus essent probrendi, uri CariSSimes quem et, quod maxime hujus est loci atque diei, dignitatis Prom lorem exoptatissimum compellare gestio, mihi auctor eras, tit exolici illius mali per noStras proυincias vestigi , opus intentatum adhuc perSequerer siquidem rem propositam in me recipiebam. Hujus autem g να- Milatem nisi tua dein subleυasset auctoritas , tuumque timido mihi animum injecisset judicium, nunquam arierem ad finem perduxissem. Quo ero fretus judicio, qua munitus auctoritate, plures humaniter adire patriae nostrα Medicos, Viros celeberrimos, haud amplius pertimui alios Tu ipse mei grati adibas, ut lucem quandam in obscura et tenebricos Cholerae historia cernere liceret. Tibi ulem integre debeo quod lanii nominis Viri cum inexperto uMene Stias ob
Ser' aliones communicare non recusabant uisce pro
beneNolentia, omni exspectatione majori, qua nostris satisfecere volis , summopere me et inclum sentio. Inter Viros docti. quorum humanitalesaυis Sumus, alii erant, qui longa experientia edocti, ναυissima in patri nostra artis Salutaris munera sustinent i lios
14쪽
aulem in ipsa hac doctrinarum sed tamquam exemplano rerαm, ad quae dirigere studia conet ensebat Ctim aliis denique ipse arti nostrae operam αυ-eram, et dulceSet ita academicae Miseram annos, et prima tentaram Mires ad debellandam saeυissimam, de qua nobis Sermo est, Fidemiam. Hi scilicet, quaqua' ersumper patriam dispersi, ut istum suorum saluti prospicerent, an morum lamen assinitate mihi restiterant conjuncti, noυO-que me docuerunt exemplo, studiorum inculum non
preucorum quorundam esse annorum.
Sic in hoc opere persciendo et maxime expertu5 sum, quid cademi Maleret ad consociandos animoS NireSque. Quum igitur hujus diei solennitas nem ponat curriculo academico, magnu profecto mih/et me est, et iducia fore ut, diibus aledico, amict60siique, uυenes optimi, eodem animo id me prosequi per ant. Ipsi ero aledicturo cademiae , et hoc, cariSSime αter suαMissimum accidit, tit Tecum de benesciis rem, quae ab illa in me redundarunt. Haec sane tanta sunt, ut Trajeclinae huic Scholae, να-jamjαm er saecula patriae litterarum doctrinarumque
15쪽
facem a raetulit, optim quaeque apprecari m/nquam
Scilicet adolescentulus ad illam accesseram. Continuo υfΓ recentem animum pulcri bonique sensu imbuere studebant ceu illi Viri, qui litterarum humaniorum ac philosophiae theoreticae provinciam in e Sustinent. Neque public lanitim institutione me erudiendum eniatebantur, sed et, quae est eorum humanitaS, ad domes fica scholas , summas nostrae juventulis delicias, me inυitarunt eli. AN EUSD et SCHRODEB. His autem ad informandum animum sublimi philosophiae, et ant quae , et recentioris sensu nihil ego quicquam sicacius esse judicaυerim. Belis ero, si jucundissimo illos recorder annOS, MONim matheseos ac philosophiae αluralis studiis trans πι, hos utem Tu ipse mihi protrahe dos curabaS, summa me tenet Virorum , qui ad naturae amorem Hducebant, veneratio. Quanta iis ludiis e suaOila --st et utilitas , ita ut, qui semel ea degustaυerit, e Zntegram ita constanter iisdem indigeat, hoc equidem, illis iris aestv-αtissimis me accepisSe glorior. Meminisse m rimis lubet, esse nostrum amantisSimum
16쪽
MOLI. Virum clar. qui mentem meam continue ad hanc philosophiam Merteret, ita ut, quum domesticae clamitates despondissent animum , pergere tamen in his juberet. Hi ergo Viri summi sunt, qui quasi nova me, in hac Academi Cersantem, donarunt ita, siquidem hoc, mum sit visere , Sciscitari, quid pulcrum, quid bonum sit, quid erum Lirim autem et a lum mihi aperuere ad eas SchOMS, quae Praecipuum vitae meae Spectabantinem. Qui sane nis quo est grαvior, eo quoque m Oriobseret anti et caritate colendos censeo illos Praeceptores, qui eo me perduxerunt. Sic profecto perquam laetamur festum, quod his ipsis diebus, integra eoesu
lante cademia, celebratur, quum Cel. N. C. DE FREMERY
plenos 40 annos illi adfuerit. Hic autem Vir l. qui
Suo exemFlo docet, unum esse philosophiae naturalis ac medicinae studium, utriuSque per lutos annoStililissimam mihi exhibuisse informationem, grato animo teneo. Neque pociora sunt, quae institutioni cli. OL TERBEE e SCHROEDER AN DE KOL grata refero. Ille quidem praxin medicam me docuit, tamquam temporis
17쪽
filiam, cujus in experrenita, per retionem illustrala,
Iides omnis inhaeret. Hic autem anthropologiani et ana- fomen pathologicam genuin artis esse findamenta mihi probavit. Idem ero quom noso omium, quod in hac urbe habetur, mente capiorum summo studio et auxerit, et emendarit, amice, frequentem mihi exhibuit occasionem O Secum aegros observandi atque ex uberrimo
experientiae fonte hauriendi, quem sibi para*it. --gvli hi Viri, quod maximi facio, in suam me eCF runt familiaritatem, eaque erga me hum itate uti Solebant, ut, quam magistri, amici mihi potius, sed Meliores illia, sed prudentiores iderentur. Sis ergo recti bonique studium cogitem, sive ingenii
cultum, Seu artis praestantissimae usum , innumera
δunt, quae huic cademiae debeam. Tibi vero, Pater optimes quum publice infimos animi sensus ignipcare liceat, vix Pse concipio, quibus assectibus perfundar.
Sponte enim ante mentem agitatur totius ita meae decursuS, a quo tempore ludos miscebam pueriles, aes hunc usque diem, quo ad gravissimae artis accedo exercuitum tuo vero magis ea inter Se tempora com-Parem, O dehementius animaim ingreditur carissimorum
18쪽
illorum, quorum nunquam Stinguetur luctus, desiderium capitum. Quocum et puer semper uri fui, et juoenis doctrinae intra ' sacraria, et belli sustinui pericula , frαter, et SocisS, et comes dissimus , cum illo , pro dolor lauream acquirere doctoralem non contingit. Quam ero oculis meis potius amabam, dilectissim soror, fratrem in beatorum sede secutα fuit. Ego vero, apud quem uterque amicorum O liumque tenebant locum, Solum me carissimis paren libus relictum ideo. Quo u paren , luctu premaris, qui tam grai it ulneri me unius car/late Subυenire debeas, ita innuere ausim. Hoc autem quo profundius sentiam, eo magis et ereor, ne , festo hoc die, tristitiam pro gaudio excitaverim. Sed et alia sunt, quae, quum peractam meam vitam cogitem, gratum animum non implere nequctunt. Τ enim, quum, auspice Summo Numine, ipse tuam
condidisti sortem, mihi ille fuisti, ut, quaecunque et acceperim, mihise pararim, ibi omnia deberem meriatiae meae custos fuisti, dux julentutis, aperta mihi
litterarum doctrinarumque ia, naturae contemplati Oriem, qua quidem vix quicquam suavius, aut honeS-
19쪽
lius, aut utilius mortalibus conceditur , medicinae tu Go jungendam praecepisti, artis nostrae Salutaris mo rem mihi indidisti, indicasti iam , ipsoque tuo exemplo docuisti, quam proxime ad humanitatem ducat hujus artis exercitium, et Nero in hoc ipso prima mea, Naci Mntis adhuc atque infrmi, duxisti vestigia tuae si
colligo omnia, et tanta adhuc Super Sunt, pectore, non autem Merbis declaranda, unum St, quod summo rerum OStrarum oderatore supplex precor, ut mihi tuam quondam beandi senectutem concedat occasionem fScribebam Prajecti ad Rhenum m. Dec. a. MDCCCXXXV.
20쪽
Cogitatio salsissima et perniciosissima, quod rerum particularium inquisitio infinitum quiddam sit ot sino exitu cum illud verius sit, opinio uiam et disputationum modum nullum esse; sed phantasias illas ad perpetuos erae Ores et infinitas agitationes damnari ; particularia autem otin formationes se usus compreherisionem ro certo , ne eam Sane VRStam aut desperatam , Patiuntur. Neque tamen permittendum ost, ut intellectus a particularibus ad axiomata rei nota et quasi generalissima salia et volet ; et ad eorum immolam Veritatem axiomata media probet et expediat. - Sed de scientiis tum demum bene sperandum est, quando per Calam veram et Per gradu Continuos , o non intermissos, aut hiuleos, a partieularibus ascendetur ad axiomata minora, et deinde ad media, alia aliis superiora, et postremo demum ad genoralissima. Et otii axiomata infima non multum ab experientia nuda discrepant. Suprema vero illa et generalissima notionalia sunt et abstracta , et nil habent solidi . t media sunt axiomata illa vera, et solida, o viva, in quibus humana res et fortunae sitae fiunt; et supra haec quoque tandem ipsa illa oneralissima et talia Cilicet, quae non abstracta sint, sed per haec media vero limitantur. Ita quo hominum intellectui non plumae addendae , sed plumbum potius o pondera ut cohibeant omnem saltum et Volatum.