장음표시 사용
311쪽
mediis, semper tamen c0nvincat, et liminem in ipso otiam Rogonorationi actu, non ut stipitolii, sed ut liberum agen tractet. Τertio. Vult ergo Deus, dum in mentem hominis liberam ipse
etiam naturae riti convenioriter agit, ut fundamonium credondi sit nihil aliud quam vis veritatis, ea nempe, quam in rationibu S, et argumentis deprehendimus, ita ut propter nullam aliam rem credamuS, Sed unice propter vim veritatis ad conscientiam demonstratae, quo ipSO omnis coactio externa excluditur.
Quarto. Quemadmodum in ultimo die tam de side, quam de Operi-bUS, UiSque pro Se rationes reddoro ouebitur ita otiam tenetur Religionem Sibi propositam non prius amplo ii, quam de illius veritate ac Divina Sanctitate convictus fuerit, juxta Lllud Apostolicum, Omnia probate, quod bonum est retinete. Quinto Inde etiam adparet Conscientias cogi non debere quod imperium in ea exsereor non posset, etiamsi maximo vellent ImperanteS; ut innumera Martyrum exempla tostantur, qui nullis poenis, nulli Stormentis, nullis suppliciis adigi potuerunt, ut veritatem Saltem ore durarent, ne dum ut ordo ab ea deficeront, adeo verum est illud,
quod ait Thuanus Caset ora logibus humanis subjici, Religionem Solam nec cogi, nec imperari OSSe.
Sexto Vis externa, ut orbis Iunii Bruti utamur, efficero non pote St. Ut quis aliter sentiat, quam sentit sententia animo externa Vine imprimi potest nec extorqueri id tantum vis potest efficere, Ut quispiam aliter loquatur quam sentit et Religionem quam animo improbat verbis probot. Atqui et se hujusmodi simulatio, set hypocrisis cclesiae, quia hypocritae sunt illi clandestini hostes, quos cclesia velut
Serpente in Sinu suo fovet Ecclesiam enim qua se durisSi me premi crediant, non possunt non odisse et ejus perniciem optare, et si poSSint
machinari. Ipsis hypocritis noxia est, quia sempiternum illis exitium offert. De servo illo malo dicit servator Mati XXIV 50 quod Dominus ponet ejus partem cum hypocritis ibi erit ploratus et Stridor dentium. Deus corio ne professos quidem Scelerato magi SaVerSatur, quam Hypocritas se simulatores, qui duplici sunt corde et in
utramque partem claudicant, quorum numeruS, cum non UgendUS, Sed
minuendus Sit, Religio Christiana cavebit potius quoad ejus fieri poterit, ne simulatores in eclosiam Christi irrepant tantum ab st ut vel invitos
Singulare cogat. Nec est causa cur . . addicti ad Deum colendum adigi debeant, cum ei soli servisendum esse et ratio et Verbum Dei, dudum eos docuerit Cortum amori est illos . . addictorum, qui modum Deum colendi externum a conscientia sua abhorrentem admitterent, licet inviti, meros ore hypocritas, atque ita abominabiles in oculis Dei.
312쪽
Septimo Indisserenti sinum o Libertini sinum omnis veri nominis Christianus ex animo detestatur. Sacratissima autem Majestas Vestra Versum ab ista prosanitate animum, orbis illis plane Apostolicis declaravit, quae mox adducemus. At Libertinorum et Indifferent istarum est credere quod volunt in corde, externe autem quOSViS ritu S, etiam quo in sinu Suo vident, observare, et se ad quarumvis Religionum con Suetudines et cerimonias accommodare. Iam ero id ipsum est, quod opissices nostri facere juberentur, si ad cerimonias Religioni Suae contraria compellorentur. Nam sic inviti ad profitendum Libertinismum et Indis forentis uium cogerentur. Ejusmodi autem pestium etiam si plures in dotestabilem illam militiam nomina dare non cogatitur nimiS hodie terra ferax est, adpo ut orandum sit, ne Deus ChristianiSmum, illo prosanitatis et impiotatis diluvio, quod sane metuendum St, OStro maxime tempore obrui patiatur. Sed dicunt In sentiles quidoni uti ammodanos et Iudaeos nihil juris Ecclesiam sibi tribuor nisi suadendi atque hortandi, ut Suis erroribus abdicatis, cum Religione vera c0nsentiant, sed in Haereticos 80lo jus esse Ecclesiae quos ideo, quod ab eju communione SeSe Xe-merint, a Sua ditione Solutos non credit, eos ergo Osse ui urgere armiS, quo illos in suam caulam rursus perducat, armis p. SpiritualibuS, X- communientione, ac diris omnibus. Ad seges autem oculique Principes Spectare Salutaribus etiam poenis sollicitare devios, aut alienos a side, ne in error diutius perstent, nove eidem immoriantur Augustissima Domina Multa quid om ad haec responderi possent, sed haec pauca sussicioni jure ominino suo ut Ecclesiam, quando in Haeretilo cenSuram sexercet eclosiasticam eosquo excommunicat. Sed ubi semel omnia arma sua Spiritualia expediverit, et ad extrema Venerit, Haereticos diris etiam ovousendo et Satanae tradendo, eo ipso omni in eos ditioni renunciavit. Nam ditio jus non ultra extendebatur, et qui Satanae traditur non est amplius in ditione Ecclesiae nisi sponte redierit.
Quae enim participatio justitiae cum iniquitate, aut quae Societas luci ad tonebras qua autem conventio Christi ad Belial 2 Cor. V 44. Nec posset dici quale aut qua tandem in re situm sit usillud Ecclesia in aereticos, quos armis spiritualibus in caulam Suam
reducere non potuit et Orco addixit, nisi in suadendo et hortando' ain non est Religionis cogere religionem ut ait Tertullianus, quae Sponte suscipi obet non vi. Poenae etiam quibus Christiani Principos errantes et devi0s sollicitare jubentur, salutares esse n0n 0ssunt, si jam Supra Sten Sum St, nam ad augendum quidem nyp tertiarum ei simulat trum numerum aptae Sunt. Sed illi ad convincendum animum, quem in errore confirmantp0tius, ac rimi fidem cibi iliarit, c0utra vero Religi0nem pluribus etiam
313쪽
Suspectam reddunt, qui enim ad violenta c0nsilia descondunt, ostendere videntur desperare. Memoratu digna sunt in hanc rem S. Hilarii verba: Oro, inquit vos piscopi qui hoc vos esse crediti S, quibuS-nam Suffragiis ad praedicandum Evangolium Apostoli usi sunt Gentosque fore omnes ex idolis ad Deum transtulerunt Anno aliquam sibi adsumerent se Palati dignitatem, Hymnum Deo in carcor intor catenas et post flagella cantantes' dictis no regiis Paulus cum in theatro Specta CU-lum ipse esset, Christo Ecclosiam congregabat' erone aut Vespasiano aut pcio patrocinantibus tuebatur. Quorum in no odiis confessio Divina praedicationis os floruit. Illi
manu atque per se alentes intra coenacula, Secretaque coeunte Vicos et castella, gentesque fere omne S, terra ac
mari contra Senatusconsulta, et Regum edicta peragrante Scia Ves credo regni coelorum non habebant Aut non mani- se Stam se Dei virtus contra odia humana porrexit Cum tanto magi Christus praedicaretur, quanto magi praedicari in hiberetur At nunc proh Dolor Divinam idem Suffragia terrena commendant, inopsque virtutis suae Chri S-tUS, cum ambitio nomini suo conciliatur, arguitur, emet exiliis carceribus quo Ecclesia sibi cogit quae exiliis et carceribus est credita. FruStra quis excipia posenas et vexationes, non ad conVincendOS, Sed exstitandos duntaxat animos adhib0ri, ut Haeretici adtentius in veritatem oculos Convertant, jusque investigationem suscipiant. am qui animum ad studium inquisitionem quo seri vult perducere, cum contrariiSplane mediis agere oportot Vori si quid in investigatio tranquillum et affectibus vacuum sequirit animum, voxationes autem et exagitationes assectus in hominu concitant, adtontionem turbant, impediuntqUe animUm, ne possit cernere verum, ut est in Proverbio. Sed id otiam adforri Sicut malos et improbos ad meliorem frugem, ita errantes ad molio rom mentem, dispari tamen Se Veritatis genere revocare Magistratus legitimi esse officium. Sed horum tanta si disparitas, ut nullam admittat Omparationem Improbi ideo puniuntur, quod leges societati civilis violent, et talia committant, qua dotrimonio sunt Reipublica . Sed eligio . . addictorum tantum abest ut tale quidpiam doceat, vel praecipiat, ut p0tiUS reverentiam Legum studium tranquillitatis et dem erga Principem Summopere commendet, imo plane indispensabiliter exigat. Praeterea lege civiles, non internas, sed externas actione puniant, furta, eaedeS, rapina S, aliaque crimina, quae etiam sagiente credunt esse mala, credunt insuper aut saltem credere tenentur se legibus illis teneri,
314쪽
o obligari. Sed in Religione diversa sunt omnia, nam hi externae actione puniri non possent, quin eum iis internae etiam uti sunt per Suasio, convictio, et de ipsa, eadem opera punirentur. Nec illa severitatis distincti quaestionem mutat. Ostensum enim sest superius, in hi omnem Severitatem incongruam esse et naturae repugnare. Haec obiter tantum attingenda putavimus, nec est cur talibus diutius immoremur. Si enim Leges Patrias spectemus illis Libertati conscientiarum, tum in genere, tum etiam quoad hoc in specie publica authoritate cautum est, Articulo
quidem XXV anni 1681, quoad omnes . et . . addictos, Articulo autoni VlII an. 164 nominanter, quoad Opifices et Mechanicos, ne ad cor emonias Religioni vel confessioni suae contrarias
Hi ny Reg. Verba quod noluit vi taere ad eligionem. - Si vero ad custodem Legis Iure enim optimo Majestat V. Sacr. pulcerrimus hic titulus competit oculos convertamus, idem plane quod a lege promittere nobis possumus. Scimus enim mitissimum Majestatis . aer. pectu ejusmodi principia prorsus ad horrei p. cum id saepius et privatim et publice et verbis et scriptis solenniter testata fuerit. Inter reliqua publica ejus documenta, meminimus Majestatorii V. Sacratissimam hanc sententiam vere Regiam in scripto quodam an 1753 ad Status et Ordines Imperii Romano-Germanici directo aureis hisce orbis, omnibus totius terrarum orbis Principibus admirationi et exemplo futuris expressisse: Convictae officiorum quae nobis Christianae Principis conditio imponit ex intimo cordo abhorremus impietatem
Materialismi se Systomatis indis forentium, quod proh
dolor tantos nostra aetate facit progressu S, ne committemus ut nobismo ipsis objicero unquam possimus, illud in Ditionibus nostris heroditariis tolleratum fuisse, quamcunque tandem larvam ab externa hujus vel illius Roti-gionis pecto sibi mutuetur, eadem sinceritate agno Sci- mu S. vi Olentiam in rebus id ei non nosse esse me diu in inperducendis ad convictionem mentibus. Id operis gratiae Divinae selinquendum cui adjungendae institutiones, per lenitatem o pationi iam dictatae, et exemplo bonorum operum Confirmatae, quo ruri exercitium oportet extendi Chri Sti an moro erga omnes qui eo indigent in Religioni discrimine. Hic est sensus, quo utimur et utemur illo: COMPELLE INTRARE, concurrendo in hunc sinem peru Sum etiam aerarii nostri, ad procurandam utilitatem eorum e subditis nostris, qui non eam, quam O Sequunturlli sigi0nem, sed ceteroquin intra obsequii fidelitatis et tranquillitatis limites se continent. Nullum gelum ab his
315쪽
LIB. IV. CAP. 5. I 23. - DE STATU RELIG. IN MI UNG. REGNANTE M. TIIER. 30l principiis recedentem probabimus, sed reprimemus, semper quoties effectu eju Ob Se PVabuntur, Seu apud Aulam nostram seu in quocunque Ditionum nostrarum loco, nullum
subditorum no Strorum, ne illorum quidem, qui salutaribus institutionibus aure praebere omnium pervicacissime recusant vo in Per Sona Vel in Bonis inquietabitur quamdiu intra officia subditi se continebit, set illa adimplebit, qua obsequium et Submi S Sio legitimae autoritati obitarequirunt eum non praetendamu ullo modo inperium in
Digna aeternitate, digna postolico ore verba Evangulica dissontiontes convincendi media inStitutio, lenitas, patientia, bonum exemplum charitatis opera muni licentia, tolerantia. Damnantur hic et prohibolitur
omnia quae his Contraria sint, non modo duriora ut sunt privatio bonorum vitae mediorum honori et Offici0Γlam, aliaeque poenae, carceres, et supplicia, sed etiam mulctae VeXatione et quaecunque alia incommoda, quin et nudum ImperiUm. Verbo quicquid coactione in se continset nullam enim Verba Xceptionem paterentur.
Gloriosissimi setiam Majestatis V. Sacr. Praedecessores Divi inperat rossit Rogos udolphus Ferdinandus, Leopolitus et ipso etiam desideratissimus Majestatis . aer Genitor, pia Recordationis, conscientias opili cum minime cogendas cenSuerunt, in Benigni enim eorum rivilegiis, quae pluribus contuberniis hujatibu elargiti Sunt, nihil de observati no hujusmodi eremoniarum legitur. Finem imponimus argumentis, Si Majestatem rospiciamus, forte ultra
convenientiam productis, Sed Si conscientiarum nostrarum agonem attendimus ubi nihil est l0ngum et nimium Synopticis potius ac laconica
brevitat laborantibus Sentimus enim intime plura adhuc per rudentior se addi potuisse, sed cum hoc nostrum non it, nec audeamus Regias curas diutius interpellare, manu Ori admovemUS. Et si vero sinem facimus, non tamen e pulvere SurgimuS. Instantiae enim nostrae pondus tale ac tantum est, ut si Majestas V. Sacratissima, totum orationis nostrae silum tando imperasset absolvi, nunc tamen ubi rationibus et motivis, vota et Supplicatione Subjungere incipimus, etiam injussi procumberemus, et oculos nostro ad oculos Majestatis V. Sacrat. sublimi solio relucentes e terra tolleremus cognoscere cupientes, num in illis aliquid ad refocillationem c0nscientiarum OStrarum Scriptum inveniamus. Salomon enim Regum sapientissimus in Proverb. XVI, 15 monuit In lucida facio Regis Vitam esse, ju Sque bene VO- lentiam esse velut densam nubem pluviae Serotinae. Sod cum labia Regis certiora adhuc promittore possint, quam VultuSet oculi, aures etiam arrigimus auditur an vivere debeamus vel mori.
316쪽
Idom nimine eodem capite pronunciat Labia Regis oracula merapa o Loelii. Nihilominus tamen antequam Majestatis V. Sacratissima oculos et labia consultum ivissemus, recurrimus Saepissimi ad Deum omnipotentem Patrem nostrum Coelestem rogante eum per Dominum Jesum Christum, Unigenitum ejus Filium, ut pro Potentia sua infinita, qua cordibus Regum praesidet, iisque d0minatur, afflet animum Majestatis . aer. rob0re sui Spiritus, eumque misericordia impleat, ut vocem suorum Populorum Regiae mansuetudine Xeipiat, ae intromittat, Sicque secreta conscientiarum afflictarum perpendat ac excutiat. Licet vero nunc pro consciolatiis solummodo subditorum Maje Statis . aer curae nostrae concreditorum Supplicare videamur reVera tamen Upplieamus pro nostra etiam propria e longinquo enim in futura tempora prospicientes, jam nunc videmus eadem pS Vincula, nostri etiam propriis et filiorum conscientiis per V Clerum parari. In quorum Vinculorum contemplatione quoties corda et animos desiigimus, toties instar cerae colliquescit cor nostrum, set postea in lacrymas resolvitur nulla arte abstergendas. Sed si Maj0stas V. Sacr. verbum dixerit, ut C halia Privilegia, sine insertione ejusm0di Clausularum eligioni quam profitentur contrariarum sex podiantur, idque nobis intimatum fuerit, dabimus operam, ut sine cunctatione manus Opori admoveant. Ita redibit ad nos Spiritus n0ster, et ossa nostra irrigabuntur. Darius Persarum Monarcha, ita olim de miseris Iudaeis ex captivitate Babilonica reducibus, ad satrapas Suo trans Euphratem scripserat:
Estote inde procul, sinite illo in pace, ut homines illi, orent Deum coeli, pro Vita Regi S proque ejus filiis gr. VI, 6, 7, 10. Orabimus et nos pro his summi pretii robus eum coeli, orabimus in specie pro sua Regia Serenitate hereditario Principe ejusque Serenissima SponSa, ut foedus matrimonialo quod inter illos c0aluit, Rex Univorsi, Deus tum ipsismet tum Augustissimi Parentibus, tum Rognis ot Provinciis hereditarii jubeat esse felix et ominos faustum in
DE STATU RELIGIONIS IN RANSYLVANIA REGNANTE MARI TIIERESIA. I. M. T. Transylvanos adsecurat. - Regimen Transylvaniae, a rie
Caroli sexti Imperatoris in se devolutum suscepit Maria heresia jusdem Filia Primogenita, quae chari monitoris tristem decessum, Suamque jure
317쪽
haereditario in omnibus Provinciis at tu ita otiam in Transylvania Succession om per Literas non tantum significavit, verum otia in dio XXI Octobr. ann. 240 Transylvanos in omnibus suis antiquis uribus ut Privilogiis ac Libertatibus consorvandos sequentibus verbis adsociaravit
Ad securamus autem o porro verbo nostro Regio et
modio ostri Fidoles obis Diloctos charae obis Trans ylvania Triuin Nationum universos et Singulos Status tordines, non Sechi et alios quosvis cujuscunque gradus et conditionis subditos nostros, Nos nullum Principis se Regis boni munus intermissuras, quin imo omne et singulos in communi et particulari in eorum uribus, Legibus Privilegiis, Immunitatibus et indultis, quae videlicet a Sacratissimo quondam Princip0, no Leopoldo Rom. Imperatore ac Germaniae Hung. 0hemiaeque Rege etc. v DOStr deSideratiSSimo, Seu Diplomatico, seu aliis Sacrum hoc Diploma secutis benignissimis Resolutionibus et sanctionibus eidem nostro Principatui concessa et indulta fuere, prout per gloriose defunctum Sacrum quondam Principem Dominum Iosephum
aeque Romanorum Imperatorem etc. Praedecessorem et Patruum nostrum, nec non alte dictum Genitorem OStrum, ChariSSimOS, actum est. 0squoque pro O, quo in os charumque illum Principatum nostruin forimur adfectu, non modo clementer confirmaturas, verum et illibate conservatura S, cunctaque et Singula benigno promissa offectui mancipatura S.
II. Prasestito, ut docuit dolos subdito homagio, X0raverant ran- sylvani epulatos ad uiam mittendi licentiam. Qui ex quatuor Receptis Boligionibus delecti Viennam expediti sunt ad repraesentanda 1 0vinciae negotia tam civilia, quam religioSa. x erigione nitariorum fuit epulatus Ioannes Simon de Dessalva, qui in Personalem Regis seMajestatis Audientiam admissu non St, atque ita etiam a Depulatione, rem omnem sic moderante Deputationi Praeside Georgio Pongrat exclusus est. Hic idem L. B. do ongrat ut eo magis delem ac polo serventem in seligione Romano-Catholica se monstraret se Proselytum nihil intormisit clam, quo aliis ossiceret Religionibus Receptis. Cum Confirmatio Diplomatis Leopol lini a Regia Majestato exoranda esset, intervonit no id fiat in Articulis Protestantium Religionem spectantibus,
utpoto ab invito Leop0ldo quod insulso urgebat per rincipem Apasium
extortis, sed solum in illis, qui res Civiles spectant. Erant eputati ex Helvoti a Confessionis addictis Michael . . . Comes ΤΟ -loki do go set L. B. Joannes agar de Gyala huta ambo Patriarum rerum peritissimi, ex Augustana Confessioni addictis vero Potrus indor senator ibini sensis et Michaed chiilli r 0nsul modionsis, hi ubi Gravamina utriusques Religionis Sacrae mugiae
318쪽
Majestati repraessentare Vellent. Audientiam nomine communi non impetrarunt. Hinc Summo i lecti dolore. Cum collectivo nomine supplicare in R0ligiosis nunquam ante Transylvani denegatum prat requisierunt pro informatione genuina apud Aulam facienda Cancellarium Auli 0-Transylvanicam quae onus istud evitavit. Recursum fecerunt ad omnes fere
Aulae Ministros sed quum parum ex illis quoque auxilii sperare posse viderentur magnum Hetruriae Ducem supplici adierunt libello, qui pio eorum in se suscepta causa udientiam apud Regiarii Majestato impetravit ita tamen ut duo tantum in illa compareant. Igitur XVI l Martii anno 174 comes Michael eloti cum Petro inde in praesentiam Regiae Majestatis admissus Sequenti usus peroratiuncula Sacratissima Regia Majestas etc. Croseontibus in dies Helveticae et Augustana Confossioni addictis afflictionibus nostris cum nihil in Legibus praesidii nihil in Patria apud Lec um Defensores solatii et romedii inVeniremus extorsit se ab invitis nobis summa et inevitabilis necessitas Sacratissimam Maj0statem ostram Regiam confugere et apud clementiae et justitia sores humiliter do
Cumque nostra Patria ex diversis nationibus et diversis item Recopiis Religionibus c0nstaret ex eo capite Religionum nostra Resigiosae preces ita cum publicis aliis jam praesentatis Provinciae Gravaminibus connexae ossoni ut has ab eis distinguere quasi impossibile esset et absque harum Precum religiosarum porro examine et trutinio felicitas, interna pax, quies et tranquillitas Patriae nunquam eam sperari posset, efflictim tenixissime ii circa supplicamus Majestati Vestra Regiae dignetur Majest. Vestra Rogia haec quae Majestatis Vestrae aeris pedibus subst0rnimus Gravamina Nostra in excelsa Ministeriali in rebus rati sylvanicis ordinata confersentia primitus adsumi et secundum Diplomata, Lego Municipales Resolutiones Caesareo-Regia benigne desiniri, nosque ea secuta a tot annis et tantu in asilictos consolari. Finita oratione solita clementia Regina respondit. Gravaminaque porrecta accepit. Cum tamen Resolutiones in negotiis Civilibus saetae sunt, epulatique ex Aula in Patria in demissi, Gravamina oligiosa manserunt intacta quamvis ura. Libortates et Indulta tam circa r fana quam Vero aera su in confirmata. Gravamina autem illa his verbis fuerunt concepta in supremo Ret 0rmatorum consistorio perlecta, ac Deputatis ad praesentandum Regia Majestati porrecta Gravamina et tristissisma Querelae Statuum et ordinum trium in Principatu Transylvaniae Nationum Helveticae ei Augustanae insessi ita lictorum, contra cives in Religioni Roman0-Catholicae addict0s,
319쪽
earumque sincera et genuina expositi in Diplomatico jusdom Principatus systemate undata. Quemadmodum Uni corporis et animae in Homine constituit rationalem eius substantiam, praestatque eidem vitam, non secus in maioribus quoque Rebus- publici S. quae non ni Si totidem personae morales sunt. Nationum et Provinciarum Unio, Societas et acta mutua illas perfidore durabilesque reddere con SueVerunt. Unioni certe vinculum,
per plures perduxit in i e Christiano Provincias ad illum, quo nunc sunt celebres, elicitatis statum adeo ut licet ob divorsum Divini Xuminis cultum in partes plerumque abierint, rerum nihil bininus civilium
ratione corporum et animarum actioneS, unum ad communem et animatum actiones, unum ad communem salutis publicae insem directas semper habeant. Sic nobilissima Europa pars Germania quantis bollorum civilium non lagravit incendit tamdiu donec certo secuturo eius intoritui publica Pacis Religiosae sanctione, cum interventu totius sero Europae obviam demum visSet. Tot lorentissimorum et Mentissimorum in orbe Christiano Regnorum et Provinciarum salutaribus edicta exemplis nostra quoque Trans v nia postquam a Sacra Regni ungariae Corona, solenni Pacificatione mediante separata Singularem Principatus formam induisset divorsarum in sui gremio Nationum et Religionum tranquillitatem, securitatem, juxta et amorem mutuum ragmatica Sacrae Unionis Sanctio noeonstabilivit. Et quoniam ab illa totius Principatus ponderet salus, ad
perpetuam Sanctamque Hu ObServationem firmissimo Iuram ni Sacramento universos Patriae cives obstrictos Sse voluit. Evolvantur in tunc
sinem annorum 15SS. i595 1600. 16l et 1630 Articuli, corpori quoquo
Juris Trans vanici communi postea Regni colarum voto pr lege undamentali 1 pragmatica in Serti atque confirmati Appi Const. Part. Tit. 1. art. 2 et Part. III. Tit 1 art. 1. Cum proindo huicco Unionis fundamento esset superstructum niversum Reipublicae Transylvanicae systema quatuor ibidem ReceptasPoligi nos et jam tum ab alvo in unam mentem coalita tres Nationes, Principse felicis recordationis per duo et quod excurrit secula, dictae Unionis Sacrae enisicio ejusque observantia publicum Reipublicae
statum tutati semper Sunt, OnSerVarunt Ue.
Et post qua in tractu temporis impia Turcarum gens majore in diesc0ntra Christiano cepisset incrementa, immani haec h0stis abominandi potentia, Transylvania quoque circumvallata, propriiSque edocta malis, cum jam exploratum haberet gentem illam barbaram, ea natura, ipsisque praeditam moribus, quae nec prece ulla ObSequioque lecti nec largitione unquam repleri posset, Verum omne Studium in emungendis Christianis l0catum esset; et praeterea cum ad Sacrum quoque bellum
320쪽
o ejus societatem Sub idem plane tempus a Divo quondam Imperatore I 0 poldo contra defragum Turcarum uitannum Princeps etiam Tran- sylvania Michael pasius primus imitatus jam sextitisset his et aliis Princeps idem permotu rationibus accedente deSuper unanimi universorum trium in Transylvania attonum qu0que voto. OStquam Solem-nsem ad alte memoratum Imperatorem ut idem tanquam communis Christianitatis Defensor et Propugnator, curam quoque Trans Vlvaniae, totius seipublicae Christianae antemuralis susciperet benigne instituisset Logationem, et per illam consequenter ad certum et perpetuum tractatum vulgo allerianum dictum inter partes ventum fuisset intoralia conventa eius capita Quatenu Ju Stitia, ura. Libertates,
atque Privilegia Transylvaniae, ut et Unionis Sanctio
Pragmatica arta tectaque S Sent, Vigoreor aetatus ejus dem solennissime et puncti expressis cautum habere voluerunt. Quod patet ex dicti Tractatus Vienna diu 28 Iunii anni 1686 manati unctis 3 4 6 8.
Anno abhinc proximo 168 bello confoederata Christianitatis adversus infidel0 Turcas eliciter SuScepto inSignibusque exinde reportatis victinis, Divus Imperat0r Leopol lus tam prosperis belli Suscepti successibus insistendum ratus ut salutaris isthaec intentio eo facilius tmolius ad sinem optatum dirigi poSSit, p0Stquam inter serenissimum quondam Lotharingiae Ducem alte memoratae Caesarea Majestatis in bollo illo Sacro Armorum adiunc Locum tenentem Generalem, omine summo licta Majestatis ab una et per laudatum celsissimum qu0ndam Principem, nec non inclytos Principatus uiatis Status et Ordines ox fideli, quo erga Augustam Domum hi Striacam et c0mmunem illam Christianitatis causam serebatur devotionis Zelo ad id permolas, partibus ab altera, ad certum iactatum pactumque mutuum itum fuisset hujus quoque tenore ut ura Tran Sylvaniae et universorum eius Statuum et ordinum trium in illa Nationum et quatuor Re copiarum Religionum Lege Unio con Suetudines, usu roboratae, statuta, libertate S immunitates, Privilegia, Canone S, officia, nec non Directiones, Sacra et illaesa Semper maneant, sub side Christiana et inviolabili ab
utrinque rursus conclusum e St.
Tot publicis demum Tractatibus pientissimus qu0ndam imperator Leopolitus extremum additurus es0phonem, signanter vero benigni sui compromissi, quod ad calcem Tractatus antelati ei in au s in illa TMensis Octobris emanat clementer indulserat, u in immemor acri sui Diplomatis Caesareo-Regii solemni instrumento in anno 160 die i M. Decembris, universam Transylvaniae totius Christianitatis autemuralis Rempublicam tonsolatus est. Et i0c ipso Justitiae et Pietati. Domus