장음표시 사용
331쪽
ENUAE plebs parta victoriari rox Academiam Jesultarum , quae est in alba via, sedem concilio suo delegerat. Cujus cumque loci homines arma se re pro portis, stationibusque eaecubare cogeba , neque satis habere videbatur expulis se Urbe Austriacos, sed arcem Vestigio reciperi
re aVonensem contendebat ad eamque rem quantum gratia, auctoritate, pecunia Valebat, nobilitas nitebatur, exemploque pridibat Co
332쪽
-z9' De Bello Italico militibus, signum datur profectionis Armata celeriter magna conVenit multitudo, fiduciaeque plena proficiscitur. Hic cognosci licuit, quam vana sit animorum alacritas nullo certo duce, atque imperio firmata Nar portis egressa plebῖ, cum comme ius quosdam, impedimentaque Austriac
rum offenditiet, ad ea diripienda statia dilapsa
est, neque optimatum precibus retineri potuit: illorum eis praedam, atque illis reservari quaecumque Austriaci reliqanient liberatae patri92 gloriam ne te latisim ae modo spe praeuae contam narent. Non homines laus in ordinus, tabernisque natOS, non soluto legum metu, arrogantes pudor coercet. Ipsa oberat opulentiorum liber litas, qui plebem in captandis nummis occupatam segniorem largitione reddebant . invitati praeda longius procedunt populares, aliique aliam in partem dissipati feruntur atque e tanta properantia rem negligunt, quae perterriti Genuensium adventu Subalpinis, qui pauci erant f cile perfecta maximae uili et ad omne bellum opportunitatis . Eo acri u , priusquam au Xilia concurrerent , oppugnant Subalpini , alias eVocant copias, alias proferunt munitiones, Vexare arcem telis, atque ollis incendiariis diem noctemque non desistunt. Ac tandem, qui Op- pugilabantur, dejectis propugnaculis, labefacta magna parte risuri adacto cuniculo, qui arcem bat, atque omnibus desperatis auxiliis, le- caere coguntur cum eorum virtus, dur-niique Proesecti constantia ab ipsis esset hostium ducibus collaudata.
333쪽
Liber Tertius. 29 IAuditis, quae Genus acciderant, Varius per universam Europam motus fuit animorum . liis praeclarum , veterique Roma dignum, aliis periculosum, nonnulli vix credibile videbatur. Fractas ultriacorum spes, irritos in talia conatus gaudebant orbonii Reger, imprimusque Gallia Rex, cujus in finibus hostes Versabantur, certosque miserat homines Genuam , qui, quid rei esset, cognoscerent, sibique renunciarent. Regina contra Ungariae gravi commota
casu Iosephum Spinulam Legatum Reipublicae
finibus excedere suis, quae isent in suo regno hona Genuensium publicari, obsidesque Mediolani in carcerem condi, c redintegrari statim
Botta perfidiam Genuentium , qui neque colloquii, neque induciarum jura servarint, suamque in illo indulgentiam praedicat, neque interim popularium animos literis , nunciisque tentare desiistit. Deduci praesidiis, Vocarique tota Cisalpina Gallia milites, atque ad se adduci
jubet. Omnibus circa locis pecunias imperat quos ad eos, qui erant e nobilitate Genuensi, agros pertinere cognoscit, illos habet praedae loco, ut maxime raci nobilitati videatur. Qui Genuenses, Liguresque arma posuerint, iis Veniam pollicetur, reliquis malum denunciat. Quibus rebuS confectis, levis armaturae pedites, quorum nugnum habebat numerum, praemittit, eisque, ut Ligusticas iterum fauces transcendant, inperat injiciendique terroris causa omnia sedibus , incendiisque permisceant. Illi primo impetu Ruscinone, Campoque frigido potiuntur, dissicilesque alios , atque
334쪽
292 De Bello Italico opportunos in illis montibus aditus occupant. Cum longius progredi vellent, ab Hieronymo Balno Equite erosolymitano, qui eo coacta
Ligurum manu, advolarat, repulsi sunt; cum arcem Masoniam ad deditionem minis compellere tentatient , defendente Anfrano Saulio , non
Genuenses sua apud Langenses praesidia posuerant . Hostes subnubilam nacti tempestatem prima luce ad Genuensium stationes , triplici instrudia acie , improViso accedunt, Liguretque subita re , illatisque ignibus perterritos in imgam conjiciunt , ontemque decimum occupant, ipsumque expugnare angensium pagum summa vi conantur . At Gaspar Bas donnius, qui Porciferae valli praeerat , ea re nunciata , militum, Ligurumque contractas copias ad Pontemdecimum ducit , Augustinumque inellium , qui illi in itinere occurrerat , adoriri a latere hostes jubet . Impetu adi , multis intersectis , loco hostes pelluntur , depulsosque ad eorum usque munitiones Genuentes insequuntur , atque ad
Langensium deinde pagum comem , liberatis lais , fugatis hostibus, in sua se iresdia recipiuhi.
Interea Genuae Senatus, cum accepta ignominia, dilata ultione , iratiores reverti Austri
cos videret , pro magnitudine periculi desens . Eranciscum Auriam proscisci in Britanniam jubet , qui cum Rege agat , c in Genuens tumultu nihil publico iactum consilio, mputumque licentia militum , vecordibusque duminis esteratum ad vim descendiis demon stret , atque inanibus quibus possit , modis aba
335쪽
Liber Tertius. 293 abalienatam malevolorum sermonibus Regi voluntatem ad pristinum erga Rempublicam studium revocare conetur . His acceptis Auria nandatis proficiscitur , commodaque seri summam hyemem naVigatione usus in Galliam exit ambonensem atque ex itinere Belinsulanum aestuantem dubitationae propter Varios , qui de rebus Genuensibus effluebant , rumores ad submittenda auxilia Senatus nomine confirmaVit Lutetiam cum Venisset , cognoscit ibi , ut in Britanniam aransmitteret , impetrari L Britan-hilae Rege non potuiis , quod gratissi naum sibi quidem Genuentis Legati adventu in ore , sed vereri diceret Rex , ne daret ea re ansata Austriacis ad suspicandum . Quo cognito Senatus Optimum factu censuit . Auriam in Gallia remanere , faciles qui apud Gallorum Principes Regemque ipsum Galliae aditus haberet . Legatis item aliis scriptum ab Senatu est , ut Bor-honio orarent Rege , atque adhortarentur , ut
celerrime siceipublicae subvenirent , quo tamen ipsa temporum inclinatione , relictaeque societ tis pudore is communis causae cura incitari existimabat plurimumque ei rei extemplo pro fulis certum est Ioa viem Franciscum Pallavicinum , qui Reipublicae apud Galliae Regem Legatus erat, 3 singulari fidei. blertiatque existimatione florebat Muros Urbis aut Vetuitate Jarum utiles ad praesentis usum belli , aut diuturna pace neglectos refici, communiri jubeoat . adoneos deligebat homines qui ci Veshortarentur omnes , ut suae communis salu- is causa arri sumerent , brevique tempore O-T et M
336쪽
ta est regionatim decuriata Civitas , nobilesque ipsi potentiores , omni in tanta perturbatione sublato dignitatis discrimine , promiscue describebantur . Nautas, mercatoresque in summa caritate , quam praedatoria classis belli metus adauxerat , praemiis , atque immunitatibus alliciebat , ut essent , qui Britanno fallere frumentumque in Urbem importare auderent Pecunia deerat , haerebantque in ea expedienda Patre Vehementer , cum cives , uniVersis
imperatis pecuniis , ad tributi nomen obsurdescerent quotidie magis Georgiana exhausta mensa , fides concidere publica Videretur . Tum Brignotius Dux , de Senatus sententia cum esset ea de causa Concilium Minus coactum: Non recte consuli posse Reipublicae , dixit , cum priVati ad consulendum sensus afferuntur . Si Patris salutem , si ejus conservatae gloriam quaererent , ingressi Concilium obliviscerentur omnium suorum , curam abjicerent rei familiaris . Maximas a majoribus aedificatas, Ornatasque classe , maximos esse factos privatim sumptus , ut transmarinas imperio Genuen-
1 provincias adiungerent : quid posteri dub tarent , paululum conserre argent , non ut amgeantur opes ei publicae , sed ne deleatur Omen 3 non ut hostem in longinquo Oriente serim tentur , sed ut a patriae m enibus , esisque repellant 8 nequicquam privata lerVari , i publica conciderint eam esse Rerum publicarum rationem , ut bona , malaque earum ad omnesci VCS pertineant : oportere eos, qui Reipublica Priatiunt , Omnia , quae gerant , non ad 'r priam
337쪽
Liber Tertius . 293 priam utilitatem , sed ad comune bonum conferre P aequissimumque porro haberi ut qui reliquis honore , atque opibus in ecellunt , more retiam erga patriam , liberalitate praestent . Ego equidem , inquit , ad hunc principem docum . inclinata belli fortuna , cum
Vocarer, non eram, P. G, tam ignaru reruaI,
ut multa Reipublicae mala impendere posse titubantibus sociis , auct1s hostium copiis , non praeviderem , eumque me fortalli futurum Ducem intelligebam , cui Vigilandum ne caeteris, nullique rei pro Republica larcendum illat Sed recreabat me praestantissima Senatus sapientia , ex cujus auitoritate ordinis Rempublicam gerere debebam tantum amplit imo praesertim accepto beneficio , patriae debere existimabam , ut Vitam , nedum pectiniam , ejuS salutis causa profundere lucundidit num ducerem. Hoc quidem tempore quanquam tempestas opinione mea major coorta est omnia i tantis Reipublicae tenebris metuenda sunt, tamen eo sum animo, P. C., ut neque deesse patrice , neque superesse velim . Hac Ducis oratione , c quod extra ordinem habebatur iam moribus Genuensium Duci Verba publice iacere,
nisi ex S. non licet ' quod maximum sui , optimeque cietati argenti pondus ad Gnetam deferri ipse jusserat voltintaria latim facta erat omnium Senatorum collatio , an ta innata est alacritas , ut adjuvanda Reipublicae Certamen excitaret omnium animos pro se quisque factum , signatumque argentum contribuerent matronaeque ipsa opulentae , atque
338쪽
Optimates , ne in amore patriae suis cessisse viris Viderentur , auribus gemmas , collo monilia detraherent , atque in publicum conferrent. In-1ignis cum primis extitit Augustini avotti, Josephique Durati liberalitas , quorum alter iri millia , XV. alter millia aureorum Reipublicae
At plebs immoderata libertatis vitio insolescebat more suo latrocinandique cupiditati defensionem patriae, atque Austriacorum obtende-hat odium. Simulans enim occultari bona holitum, domos strutabatur multis se rebus pro patria pugnantem egere dictitans pecuniam precibus flagitabat, quibus contradici non poterat. Erant exploratores hostium, erant improbi, scelerati homines, qui, turbatis rebus, seditionis, nedae causam quaererent. Silebant leges tacitus obsidebat curiam Senatus, neque illud esse tempus animadversionis existimabat. His malis haec sublidi succurre uant, quominus omnis immutaretur status Reipublicae, quod honestiores populares seditiosis motibus adversi hantur, optimeque de Republica sentiebant, . plebs partim illustrium familiarum splendorem atque opes ali ueta mirari sui gregis brdes spe nabatur, partim lucro, praedaeque addicta nihil de regno cogitabat is mitillimi etiam, optimique nobilium imperii memor, comparatione deo terrima prientem tumultum fastidiebat ejusque Crant duce adeo rudes, ut regerentur magis plebis urore, quam ipsi regerent plebem apud eamque suspicione si audis, mion aequabili pro, dae partitione offenderant. Itaque paucis diebus
339쪽
riber Tertim. 297 corruerant, magnoque erant odio omnibus. Adjuvabant rem proclinatam, qui vel a nobilitate
submissi, vel plebejam ipsi per se perites arrogantiam Senatus Vigere auctorit tem r motis ducibus, plebis languescere insolentiani cupiebant. Quibus rebus extimulata pleb fu, pte natura mobilis temeraria repente do ta est deprimere, quos paulo ante in coelum extulerat laudibus Latrones illos hostes, proditores 1ie vociferabatur. Comprehens S, atque omni contumelia exato in Platorium adduXerat, Senatumque, ut in eo animadVerteret, Obtestabatur. Illos statim Dux in carcerem duci jubet, daturos poenas stirmans a praesenti exitio si ibtrahit; monet deinde, quam potest mitissime, plebem, ut eorum ignoscat imperitia qui legum Reipublici gerendae ignorantia seccaVerint non post bene geri Rempublicam imperiis solidorum. His dictis mitigata dilabitur plebs, Ducis mansuetudinem, .sequitatem collaudat. Illos postea Senatus, repetiti rebus, non modo iniquissima invidia liberavit, sed etiam honore habito declaravit, nihil eis ab iis unquam de Republica nisi optime cogitatum. At
plet, curarum, turbarumque sedio petit ab Senatu, ut alios sibi et duces, qui Concilio suo praesint, atque intersint. Itaque ex auctoritate Senatus deleeti sunt nobiles iv. Ioannes-Baptista Grimaldus, qui de omnibus rebus ad concionem referre coniueverat, Ioannes calea Jacobus Laumellinus, Carolus Furnarius. Horum facilitate, solertiaque permulcebatur multitudo his auctoribus, controversae minuebantur, non ditien
340쪽
a 8 De Bello Italicoriente Senatu, cui suam obtinere auctoritatem nondum maturum Videbatur. Erat plebs suorum magistratuum imagine alacrior ad defendendam Rempublicam cum nonnulla periculosissimo tempore fieri oporteret, quae abdorrerent a moribus, Videbantur ea melius In plebis temeritate, quam in amplissimi ordinis consilio delitescere plurimum etiam Valebat in vulgus opinio benignitatis, qua erga populum Dux utebatur, qui nullius stultitiam, atque humilitatem fasti diebat, interdiu noctuque faciebat omnibu conveniendi sui potestatem. His rationibus manebat domi concordia, commode administrabatur Res publica, cum subita seditio oborta est. Postremi quidam projecta audacia homines faecem multitudinis ex facinorosis, atque egentibus congregatam in Senatum, nobilitatem concitare seditiosis Vocibus coeperunt immortuam nobilium tyrannidem versari diutius in Republica non esse ferendum illos primum auctores
belli, prodita plebe, separatim sibi consuluisse;
illos nunc de ejus caede cum Austriacis consentire is, cum forte nunciaretur, Venire Austriacos conclamatumque propterea ad arma esset,
unus ex iis praecipiti furore inflammatus quid vos, inquit, Austriaco persequimini, cum domesticum in Urbe hostem habeatis delet Sonatum, qui, ut sibi, suisque nobilibus provideat, Vestrum cum Austriaci exitium pactus est. Cur Cnim arma capere et alnu 3 cur publica Occluduntur armamentaria nempe id agitur, nisi praecavemus, ut omnes, qui nobiles non sint.