장음표시 사용
221쪽
Explicatur alia loca ex D. Thoma, in quibus videtur piae Sententiae contrarius esse.
bana approbata fuit, in qua pi quam in veriti laris contra
irae rium traditur, scilicet eoueeptam in peccato esse. Nondum
Mai ιἀ- legi locum, qui magis faveret Bandelli Sententiat saltem apparen- mss. aer , quina eum de quo superioribus duobus SI. immediate egimus : Sc quia in illo non traditur conceptam in peccato esse B. Virginea, prout ostensum est, multo minus id tradetur in aliis similibus locis; unde superfluus videri posset hic labor, nisi propter juniores aliqui loquendi modi nonnihil melius explicanda essent.
Conquiram igitur tot loca, quot potero, quae pro contraria Opi nione facere putantur, ut collatione facta horum cum ali1s pro pia Sententia relatis, clarius constet de mente in Thomae. Primus lo- . cus est, in a. Sententiarum Primi Scripti. ubi quaerit S. Doctor, D. rbo, m Vtrum sit necesse omata homines nasci in peccato originali.Et respOdet a. dist. 31. Dicendum, quod necessarium est omnes, qui ex Adam generantur per P 1 a z. viam consis, peccatum originale trabere. Rationem assignat: Ad esse enim Originalis duo concurrent, scilicet defectus quidam priseipra natino humina consequeas : ct iterum quod fuerit in potestate natura, ut iri deflectu eareret, vel non, sine quo ratio eulpa in hoc defectu non esset quasi diceret: Natura humana in capite suo & primo parente corrupta, in omnibus individuis naturaliter descenaentibus ab illo capite defectuosa est, & peccatum trahit,quod habet rationem R. Tho. culpae, quia voluntarium toti naturae in suo capite fuit. Unde ad .. finem subdit: Ratio voluntari' in omnes , qui ab eo nuinam humanam accipiunt simul cam defectu transiit, σ quid genitum naturam recipita genera te, re patiens ab agente, ideo omnes, qui secundum feminalem rationem, qua est νιrtus activa, ab Ad rm descendunt, oportet quod ineu a frisma i nascantur. Locus iste nihil aliud continet, quam principia generalia & legem universaliter latam , quae tamen legislatori non aufert potestatem per speciale Privilegium eximendi aliquod individuum. Et quia nec verbulum additur de B. Virgine,' non facit etiam contra immunitatem eius ab originali privilegi tam; quin potius multa sunt in eo articulo , quae suadent D. Thomam Diuiti eo by Gorale
222쪽
mam etiam hic piae sententiae adfavisse, uti supra ostendi S. s. 8c alibi saepius, ut proinde hic morari non debeam. IL Alter locus occurrit in 3. d. 3. ubi ait S. Thomas e Disenis iudum , quod Sanmficatia B. Vir vis non potuit esse decenter ante infu- 3--3 1 nem anιma, quιd Sratia castax nondum erat; sed nec etiam in imo in- q--ε flanti infusionis, ut scilicet per gratiam tunc sibi infulam eonfervaretur, ne es am σrigin alem incumeret. Similia habet ad Annibaldum Caes. quae superius 9. I s. n. 3. expendimus. Fateor quod locus iste si albala. is non est supposititius, merito lectorem perplexum possit reddere ἰ 4.-.
quia vix claruis videtur posse pro opposita opinione loqui Doctor
angelicus. Nihilominus si ad caualem oculos convertamus, sta- Σ'tim illucescet verus D. Thomae sensus, quem his verbis exprimere voluit; addit enim et quid sic non contraxisset originale, sicut nec chrμ s. Cum dicat sicut uec Cbristus, vula dicere quod nec habuisset peccatum originale, nec debitum, quia Christus neutrum h dirit, ergo praecedentia verba sic intelligenda sunt, quod non potuerit sanctificari in ipso instanti infusionis tali sanctificationO . quae tolleret ab illa, & peccatum originale & debitum; hoc sonant verba illar Uiscilicet per gratiam tunc sibi infusam conse, aretur ne eupam originalem incurreret. Quod etiam patet ex alijs annexis uerbisChristus enim boc singulariter in humano genere habet,ut redemptione non egeat. quasi diceret Christus hoc habuit singulare, quod nec indiguerit redimi a peccato i quia nec peccatum habuit, nec debitum peccati. B. Uirgo autem debitum habuit, non tamen ipsum peccatum ς & ratione debiti, quia conservata est ne acta peccatum incurreret, sufficienter dicitur redempta. Non potuit autem taliter sanctificari, ut etiam a debito libera esset sicut Chrianus quia sic non eguisset redimi , & derogaret dignitati Christi. qui solus non indiget redemptione. Causalis haec est ad mentem D. Thomae, & Sententia quod B. Uirgo debitum habuerit;an vero reipsa tale debitum B. Virgini attribuendum sit, & quomodo re dempta, hic non vacat examinare, ubi solum de Divi Thomae sem
III. Tertius locus ibidem habetur: Beata Virgo in peceato oriaginali fuit rancepta. Hic locus plerumq; solitarie citari solitus,mul- d. 3. q. r. .eos fefellit etiam doctissimos viros, qui non recurrendo ad fontes, r. ad non combinando unum locum cum alio, circa mentem D. Thomae dubia haeserunt, cum in primo Sententiarum legerent: qua d pecca- eo originali, o actuali immunis fuit. hic vero, in peccato originali fuit concepta. Verum si contextus in iciatur, manifestim erat, quod
223쪽
hic D. Thomas solum loquatur de Conceptione seminali B. Ut sinis, in qua fuit peccatum originale causaliter; id est caro illa, de
rubstantia corporea; quae in Conceptione seminali formari coepit habuit exigentiam quandam ex natura sua , ut animam sibi in s sam in ipsa infusione inficeret. Nam ideo ibi praemisit Doctor A gelicus et In statu via parentes eius curati non fuerunt, ut prolem suam sene originali peccato concipere possent, Hιo S. Vir c. parentes non concipiunt animam vel personam, quae est subiectum gratiae di peccati, sed solum semen & carnem. Subdit S. Doctor: Propteν quod B. Bernardus ad Lu dun. scribit conceptionem illius celebrandam non ese. Quaestio erat: Utrum B. Virgo sanctificata fuerit antequam conceptio camis eius finiretur: ad quam rectό respondit S. Doctor, quod nullo modo in parentibus sanctificari potuit , quia Sanctificatio est persectio personalis , quae non transit in prolem, nisi curetur Ipsa natura; quia vero in parentibus natura curata non fuit , O ceptio illa , qua seminaliter in utero S. Anna: B. Uirgo concepta est non caruit infectione illa, quae est quaedam necessitas vel causa originalis peccati. Apte etiam S. Doctor addidit authoritatem . D. Bernardi, quia etiam D. Bernardus, ut supra dixi, aliud non inprehendit in Canonicis Lugdunensibus,quam celebrationem Con ceptionis seminalis, quae sancta esse non potuit defectu capacitatis subiecti. Hunc esse genuinum D. Thomae sensum hoc loco clarius adhuc colligitur, exus quae subdit: Ad 3. dicendum, quod concubiatus, quo B. Virgo concepta fuit meritorius creditur . non per gratiam
m,n3 purgantem naturam a sed per I riam perficientem Personas p rentum ρ ideo non oportuit, quod in prole concepta, flatim Sanctitas esset. Ecce in seminali Conceptione negat fuisse sanctitatem, non in formali, de qua hic non agit: unde intelligitur illa D. Thomae Sententia B. V irgo in peccato originali concepta, eo modo, quo supra discurrimus de alio simili loco. Postet etiam haec sententia intcIligi respectu parentum, quod parentes, qui conceperunt B. Virginem habuerint peccatum originale non pro tunc quando concipiebant, sed quando ipsi concepti & nati fuerunt. Sic quidam pud Nicrembergium exponunt illud Innocenti; III. cum Evam DEIparae contraponens ait: Illa fuit sine culpa producta, sed prod xit in culpa r haec autem fuit in culpa producta, sed sine culpa produinxit. Non dicit, fuit cum culpa producta, sed in culpa, ut ostendeis rei subiectum huius culpae, non esse ipsam Uirginem,sed parentes. Uerum prior loci explicatio videtur conformior doctrinae D. Tho
224쪽
LIBER III. CAPUT III. g. 33. ars
IV. Quartus Iocus est ib. ubi dicit a Dicendum est, quia Carochri , secuniam sis fiat in Patribus, ν etiam in ipsa B. Vargineste raro infecta fuit, sed in ipsa a sumptione ab antiu memone peccata fur sata est. Nihil etiam hic contra Innocentiam Originalem DEU me pronuntiatur, sed potius pro illa novum suggeritur argumentum. Nam Caro Christi, de qua hic loquitur D. Thomas, non fureis B. Virgine illa numero caro , quam habuit B. U. in primo an, matronis instanti iuxta probabilem sententiam sed alia quae su eessu temporis accrevit, priori sensim deperdita. Et licet eadem numero fuisset, quia tamen consentientibus ipsismet Thomiliis, illa caro in utero saltem post animationem mundata fuit, non P euit diei in Fili, DEI Incarnatione vel ante Incarnationem, di ante iritus sancti obumbrationem caro inis a quod ergo dixerit S. homas Carnem Christi in B. Virgine fuisse insectam , vel debet intelligi, quod adhuc in utero S. Annae iniscta fuerit ante anima tionem, di hoc nihil facit contra piam sententiam: vel debet intelligi, quod insecta fuerit id est habuerit debitum seu respectum, di ordinem ex natura sua ad peccatum , qui respectus eX quom dam Sententia, mansit in Virgine toto vitae decursu, de Raec in mo etiam nihil cocludit contra piam sententiam, quia mulitata. raliter eoncedunt in Virgine debitum peccati, negant tametrict alem peccati maculam. Sed ulterius hoc loco, cum dicat S mas ae Carne Christi, quod in i a assumptione ab omni nisectione Percam purgata est. duplex argumentum suggerit pro immunitate omnimoda Virginis ab originali. unum; quia sicut potuit sanctia Mari ve purgari Christi Caro in ipsa assumptione, ita potuit anima B. Virginis in ipsa infusione, vel unitione cum corpore sancti. Eari. Alterum: sicut Caro Christi purgata dicitur ab insectione ψticet nunquam insecta fuerit, ita intelligi poterit, quod B. Virgo nunquam habuerit originale, licet dicatur purgata, mundata se ab originali.. V. Quintus Iocus est in Qusdlibet. de meso. s. a. ubi ait: D eendum , quod erroneum s dicere, quod aliqui seminaliter ab Adam deriventur absq; originali peccato et sic enim aliqui homines essent, qui non indigerent redemptione fasia per christum. Vn simpliciter eone dendum est, quod omnes qui seminaliter ab Adam propagantur , pecca tiam originale contrahunt mox in ipsa sua animatione. Hic locus etiam cum agat solum de lege ordinaria, relinquendo locum Privilegio, di nullam faciat mentionem B. Virginis, nihil facit contra Imm
culatam Conceptionem. Videndum quid supra de hoc dixerim
225쪽
S. II. n. 3. & a. Idcin etiam sentiendum de altero Ioco, in idem repetit D. Tliomas m summa: Dicendum quod secundum sideracatboticam firmiter es tenendum , quod omnes homines praeter solum christum ex Adam derivati, peccatum originale ex Adam contrabum ratio quin non omnes indigerent redemptione qua est per Christi m, γω est erroneum. Si censura haec accipi deberet rixorose, ita ut omnes re ipsa dicerentur peccato originali insecti nullo excepto, ne quidem B. Virgine , foret contra Concit. Tridentinum de Pontiis Consit. 3VI. Adducunt aliqui praetor suprad icta etiam quasdam voces quas non semel ad mentem S. Thomae explicui , & putant ex eo, quia dicitur B. Virgo Sanctificata, mundata, purgata, C . quae in telligenda sunt praetervative, non sublevative, sicut etiam paulo
ante vidimus, quod dicat D.Thomas Carnem Corim purgatam,quod' intelligi non potest sublevative, quia alias admitteretur aliqua doreapse infectam fuisse peccato. Imo ex his ipsis vocibus peti possunt argumenta pro Immaculata Conceptione. Nam sicuti his voces alibi adhibet S. Doctor intelligendo sanctificationem M. praeservαivam, ita hic censendus est in eodem sensu adhibere. F cmic sensui Caietatus supracitatus, dum ait et Dicitur a peccata mundatus, non solum, quι a contracta actuali macula mundaras est: sed qui d macula quidem is debito, er initio in propria persona fundaro m. mundatus es. Plura similia passim per decursum huius Capitis dicta sunt, S. ex professo in Prooemio libri Primi. Uideri etiam possime de hoc Salisar, Nierembergius, Serranus, 3 est . io oVII. Adducitur & ille locus ex Comment. in Psal. I 3. ad illa verba: Non est, qui faciat bonum. ubi ait: quid non es iustus in tetra, qui faciat bonum, non peccet. Eccles. 7. Us ad um id es rarissum
quid ipse Dius nec peccatum contractum habuit, nec commιfum. Beata Virgo habuit contractum peccatum. Eccles T. Virum de mille unum roperi , mulierem ex omnibus non inveni. Locus iste , primo videtur corruptus, sicuti plures ali); & illa verba: Beata Virgo habuit e tr ctum peccatum, videntur esie assuta, & intrusa, quia non est ad proa
situm hic facere mentionem de B. Virgine. Loquitur enim D. homas solum de impiis inter quos, vel cum quibus nec Christus nec B. Virgo numerari debebant. Propterea adiecit ibi D. Thomas: Vel usq; ad unum, quid nec unus est , qui perfecte faciat bonum. Verum es supposito quod dixerunt: non est DEUS. Illud initur totum, quod tam de Christo, quam B. Virgine inseritur, est pugnus ad oculum. Secundo demus ea verba ab ipso Doctore Λngelico scib P .
226쪽
pta, & Iocum non esse depravatum, nihil tamcn ciscit Immac Iatae Conceptioni, quia ut saepius dictum , quando asserat Divus Thomas, quod B. Virgo contraxerit peccatum ς debet intelligi quoad debitum, non quoad actuale peccatum. Et hoc in isto loco clare ostendunt illa verba ipse solus nec peccatum contractum habuit, nee id est nec habuit debitum peccandi , nec peccavit. Beata Virgo habuit contractum peccatum e id est habuit debitum . originalis peccati sed non ipsum peccatum. Alioqui S. Thomas non loqueretur consequenter, sed contradiceret sibi; cum in Comment. ad Epistol. ad Gal. eundem textum citando Virum de mille . annectat et Excipitur purissima, er omni laude dignissima virgo.
videantur, quae de hoc eoaem loco attulimus supra g. 26. VIII. In Psal. 36. ad illa verba: Novit Dominus ces immaculais eorum, ait S. Thomas: Iob I s. dicitur : Quis est homo, ut immaculatus sit m. Resp. Dicendum, quod ex se nullus est immaculatus, si macula m-ιestgatin precatum mortale, sed tamen per gratiam sie; se vero metita intelligatur originale peccatum , sic nullus es immaculatus. Locus est universalis, & generica locutio, quae non excludit exceptionem,&privilegium , uti de talibus pluribus non semel hactenus dictum vel certe debet dici depravatus, quia si secundum omnem latit dinem sumatur, includit etiam Christum, quod erroneum est, &contra ipsum S. Thomain, qui alibi nonCliristum solummodo e cepit, sed Se B. Virganem.
IX. In Commentariis ad cap. I. Matth. enumerans causas.
Mare Christus de Virgine nasci voluite inquit: Prima fuit, quid FG atum siginala contrahit. in prole ex commissione viri, o mulieris tinde si Christus natus fisset de concubitu coniugali,peccatum originale contrariiset. Ubi videtur supponere, Omnem omnino, qui de concubitu, & commistione viri cum muliere nascitur, reipsa maculari originali peccato. Sed modo attentius perpendatur locus, nihil
obstat piae sententiae r tum quia loquitur de lege ordinaria relii quendo locum Pristilegio, ita ut etiamsi Christus ex commistione viri ac mulieris conceptus fuisset, potuisset nihilominus per Primi. Iegium a communi lege exemptus esse, & immunis ab actuali imfectione originalis peccati: quamvis aliunde Christus liber fiterit.& iii illo casu millet fi communi lege propter personalitatem Ue hi qua subsistebat, in quam nulla talis lex cadere potuit: tum quid loquitur de Conceptione seminali , & per peccatum ori male comtradere , intelligit infectionem camis, quam siupra diximus vocari Polle debitum remotum, necessitatem,eoSentiam, respectaram ω
227쪽
ad originalem maculam, quae non inficit nisi personam. posset etiam hic locus, & sinules plures, ita intelligi, quod loquatur S. Tla mas de solo materiali peccati originalis, live de inordinatione illa viriuii , & rebellione partis inferioris ad superiorem, quae licet profluat ab originali peccato, tanquam esterius a sua causa; nocivideo tamen implicantiam cur DEUS non posIet in aliquo individuo ponere talem uirium inordinationem, & rebellionem, Ee luctam spiritus cum carne , tame t si illud individuum ab originali peccato penitus immune esset. Hoc casu contraheret aliqua periona materiale peccati originalis,& non contraheret formale,esset concepta sine originali macula, sentiret tamen deordinationem potentiarum &c. Quod in Sententia S. Thomae facile ostenditur, cum doceat in Beata Virgine mansisse fomitem, & concupiscentisam probabiliter usq; ad Incarnationem Filii DEI, de tamen Vir nem mundatam ab originali peccato in utero Matris. Sed prior explicatio conformior est, placitis Divi Thomae.
X. In opusculo a. cap. aa . ait et oportuit siquidem, quod cum .peccato ooriginali concipereturi utpote qua ex utriusq; sexus commisti ne concepta fuit. Et post pauca: Si cum peccato originali concepta non fuisset, non indiseret per Chrastum ressimi. Hunc locum cum annexis exolicui supra in favorem piae Sententiae S. 27. n. I. Et assertio est
sum de clebito, non de actuali peccato originali, cum loquatur de Conceptione seminali, iuxta alibi dicta. XI. In secundo Scripto Sent. ad Annibales repetit, quod in primo asseruerat, si non est Sententia supposititia, ut supra adve ti. Nec in Conceptione ante anima infusimem sanctificata fuit , quid pro rium subiectum gratia sanctificantis est anima ; nec in 1 o instanti
infusionis animae; quid sic non contraxisset originale, sicut nec Christus a σ ideo omnibus non conveniret redimi per Christum. Quo sensu ista accipienda sint, non semel dixi, & paulo ante num. a. proinde hic ea repetere supervacaneum foret. XII. Alia loca ex operibus D. Thomae, quae pro Sententia asserente B. Virginem reapse actualiter infectam fuisse originali peccato,allegari possent,allegatis plane similia sunt; nec tot,quot Bandullus putavit. Ploraq; sunt propositiones universales, & g nericae,quae admittunt exceptionem etiam ipso S. Doctore contestante. Quae maximi roboris videntur esse ipsismet Thomistis eat fideliter attulimus, explicuimus, it ultravimus; ut putemus pia Sentcntiae propugnatoribus nos satis secisIe. De aliis soliciti non sumus, qui mordicus suis adliaerent imaginationibus. Ouare ud huius
228쪽
LIBER I II. CAPUT III. g. 33. 2Ist
. huius Capitis conclusio antecedentibus recte cohaereat, ex hactenus fuse dictis, probatis, allegatis, explicatis: Infero, verum este, quod D. Thomas piam Sentcntiam docuerit, quod Immaculatam Conccptionem DEIparae agnoverit, & non uno in loco asseruerit;
iod nusquam oppolitae opinioni subscripserit. Unde merito Hi
ano illi quiscunq; fuerit aeloso licet MarianI honoris amatori,d minus in Lectione D. Thomae versato succensere possum;quod in labaro seu vexillo utrinq; pingi curaverit estigiem Sancti Thomae: In una parte addendo Claristum cum hoc lemmate: Benὸ scripsisti de me Thoma; in altera vero parte addendo Beatam Virginem cum lemmate: qui M id est bis non. Nam bene scripsit Doctor Angelicus & de Christo, & de Matre; ea ratione, qua debuit; maximam attribuendo puritatem Matri sub Christo, quod solum sufficiens estet ad probandum id, quod hactenus I o. argumentis ex centum Diui Thomae locis probauimus. Praeiverunt in hoc Scria Ptionis genere Andreas de PeruχZinis, cuius solum Compendium plurimis scatens Typographicis mendis ab Eugenio Marianello conscriptum uidere licuit , Antonius Calderonius in Assertor Dominicano, quem in alio libro pro titulo Immaculatae Concoptionis promisit, Fr. Franciscus de Arauso ordinis Praedicatorum, di alii; teste Nicrembergio & Henrico Engelgraue, quos tamen squia in Hispania editi sunt, nancisci hactenus non potui; & plures
erunt in illis summe Zelantibus Immaculatae Conceptionis non rem regnis, qui ad nos non perferuntur ob locorum distantiam Interim ego nanc qualemcunq; opellam impendere uolui Innocentiae Marianae cultoribus, ut uiderent non est e uti nulgus putat illam D. Thomae Sententiam, quae DEIparae ita sua formali Conceptione maculam, & notam peccati inurit e non habere Patres Praedicatores fundamentum sufficiens pro praedicta opinione citandi S. Thomam, cum tam multis in locis piae subscribat. Eelicet ea, quae adduximus non sint luce meridiana clariora, sed sorte
quorundam iudicio dubia; nihilominus qui i in dubiis proniores
esse debemus ad clementiam , quam ad rigorem militiae; reos p tius ab soIucre, quam condemnare ἰ & iuxta regulam Iurisperit
rum, in gratiis plenissimam facere interpretationem, hoc laboro nostro nihil Diui Thomae doctrinae detractum, sed potius consultum putamus I & PP etiam Pnedicatoribus additum pium stimurum, quo excitati s si qui adhuc anter illos inueterno oppositae
229쪽
sententiae dormiunt nobiscum & cu potiore fidelium parte tamdem aliquando sentiant,dicant, scribant, doceant, exclament M RIA Mater DEI σνιrgo est sine macula originali Concepta,& ut talis a Diuo Thoma Aquinate asserta . Typographi properantis menda sic emenda . Pag. t 3. post med. Patres lege patrum pag. ao. medio aduersarium lege aduersariorum. pag. a 3. post med. innotauit lege innovavit Pag. 17. lin. T. Et plures tege dc post plures Pag 33. post med. a ueris grauibus lege a uiris Pag. 37. circa sin, quae producam, ut lege producam, producam ut pag. I. lis. 13. organirato adde si sumatur formaliter pag. 47. circa Ita dicitur membrorum lege dicitur Iex membrorum Pag. 48. med. materiali peccato lege materiali peccati pag. 3 a. med. natura est sanctificata lege non est sanctificata Pag. siu. penult. etiam ex lege etiam sub pag. 38. M. 6 d fine error non fuit dele non pag. 63 med. pronimirum lege nimirum pro Pag. 78. lin. Ir. quia si sic dele si pag. I Oa. mcd. Plus quoad extensionem collatum lege plus quoad
intensionem collatum pag. II 8. in. I nec quoad intensionem adde me quoad exte - sionem
R. lin. ai. subsumptum lege subsumendum , pag. I as. lis q. d siue Praecedit tempore lege non praeredit tempore pag. x M. post med. labe nota tete labe notata pag. rq . lin. 11. dfine substantiale partum lege substantiviem par.
pag. IV. medio quoq; nulla adde macula Pag. I 63. sin. a. ex eodem de e eodem Pag. I 6q. lin. I. de Frexo lege Trem. ιω eiusmodi, pr ertim Grammaticales errores prudens Lectar corriget.