Disputatio de Empedoclis prooemio Q.D. B. V. Germaniae Philologos Berolinum Congressos Societatis Gymnasiorum Berolinensium Sodales salvere iubent

발행: 1850년

분량: 26페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

m D. M. V.

6쪽

Quanta fieri olim apud aequato, Empedoclis tam et piratim gloria eum alimvis colligi oportet tum

Ae prosocio ea luit Ditiindoctis .eteroruuisitae illitis aetatis illustrimi viro ii diseiplina quae ncinio privatos parietes delii re ei ad - - ο vinum sitim per iret, in moduram sori l- .plem

7쪽

icli, la tibiis nune loquar, qui mi si E Moeiae et eolae it et eo notarinat, nemo inter priorem divinarum mnanarumque muri, sinros magis Ammi in valeo Munimi lenisci iam via usimili semius vii, quam et. --- cinis, uiua uine Mini ea ui, bis in petita:

Quas quom magna movi midus mi anda videtur sensibi humanis resio visundaque sinu

retilla ni ima buriis in ulla inutilla virum vit

na Lamen io habu e viro praeclarius in se, Carmitis iniit etiam divini perlom elua vociferantur et exponunt praeclara reperis

ui hia rana videatur surpe erealus. Ergo non magis laiidaba in Empedoeta poeta Romaniis innesitatem integritatemque, quam ineredibilem arminum vim, et pia quae proso alia ex iis pia adini patiatur. Atque illa quidem tau vitae quemadmodum priscorum me lorum alio serebati, e sapientiae praeeePlia aetae Perpetuo in nebit E mpedocli,

nemis insisnem eam sinum dataritudinem ab Hai animo ei sesteros pectore potietam una temporum iniuria delebit. Tantuni enim sui in o viro lumen ingenii, ut qua aetate philosophia iam pridem luta oratione, quae haud paullo aptior est ad plutosophandum et subtiliter disserendum, quorundam sim diis m,irata erat, i , Xenophanis ei p. meiati eis io instrum ius Musarum ope ad sapientiae lassi gium evehi studeret. At si de doctrina quaeritur quatilum mpodoelos ab aliis philosophia mutuatus in repulantes confiteri deret, temperandam esse admirationem quae quasi per manus ira tua etiam nunc pleri rumque animos revariti Nam quum veterum plurimi evm Pythagoreis adnumerarent, ala Parmenidia xe pharia di QOumn Mereni Hai eum neraestio, Aristotelis evinae ippo Democrito vel An

xagorii coniungeret, variae antigitorum genientia en alia miti ut non ut inor in ip ioeen inro od hoc

viro dissensio esset. Quorum haud pauet Asrigentinum naturae verique interpretem tanta laude marunt, ii vidua quam verius iudidisse videantur. Quam rem eviosissime iractaremus, i per huius lues amgustias si reti laque vitalo omni verborem ansrael breviter nostrum de Empedoclis doctrilia iudierum ex ponemus, ea mente, ut quid de Grininum ejus prooemio statuendum sit perericii appareat. Triplex sere in Elnpedoclis plutosophia reperitur osmalum senua, quorum alia e Pythagoreorum scholis pini sunt alia ab Elisses, invia, alia extera tali praee iis tanquam sonis manaranti te nquo tempore t ylliagoricaballo per magnam Graeciani vigebat, alqne ii qui eam non tantum animo pedioeptam haberent, sed etiam vita et saetis prosterentur, ubique in honore erant, videtur Empedocles esse,plinae ullus amore apio ita se ad ristagorie --, sui e ut quain iis non omnia eor nilaesia min

fortam iam attoles erui coenoverat, probanda existimaret eorun laute castitatevi et tempeia lilia in per

totam vitam retineret. Sed amoribus stimulis eius animum scientiae desiderio incensum hastalici et b. Hus philosophua eonestahain. nos sinu masnam pariem in veri, Musando se ius res prope Aso-Hus ensis immoti aeternitalem et eaduram eorum' naturam quae perpetuo ni olu fluminis instar labuntur miscuit et eo oeiavit. In quo ita maius emisi rum Heraclitus eo lata materia atque illa vi, quae et mai7 seqq.

8쪽

affert euneti contii ter sim dixi et, amentilas vero motu inlato nihil via e , Mimieta inalem quae mas respo--- ei vi a iust motuit oriri voluit. ollisini Ammia

remis mullitudinem uni illi repugnare ratus non Mim materiam sed quattuor ementa, muris vivira pone suturi duo Maiorem ae dismedon PQ ut . In si a Pariis me omnes uiua unitali , - ordin

9쪽

deratur et pag. 362: Empedoeles inquil salum quale sit non definivisse videtur intellexit vero nihil

aliud nisi naturam. φυσιν ut Plato at Iressa i. e. tam propriam euiusque lenientoram naturam quam mutuam inter ipsa Messitudinem quibus et singulorum potestas et omnium inter se ordo totiusque

qui illain doinitiam univeo praedicabant i aut lite poetice litoralia vi quasi vindieriti foederis mutuo de i. e. naturae virium consensu constituti, quo mundi vices rerumque tam divinarum quam iii manarum ordo servetur. Talia facilliine ex alioruin et poetarum et liysicorii comparatione consiliguntur. At nostraim es videre quid quisque oenini non a coitiminisci quae allelia politis quam inpedoclea videantur, nediam alia pro veris venditare. Id autem aeridit aralellio de is Pro naturae tribus accipienti a physicam Dipeiloclis rationem cum iis quae de rebus divinis iradidit, consi indenii. Idem est ne de aliis linitiar. I alizerbieleri iri qui ricinia annorum intilia ab nipedocle eniorum exsilio variisque mortali iun quae ubeunt corporatui uiuiali nil iis eoinstituta ad inuti di fabri in ratistulit iisquereriim uitium itatis vices e certis leni pomin intervallis suspensas desimari contendii. Verum nil id huiu

modi apud inpedoclem in proomitio invenias. iiod idcirco nobis hic etiarrare proposiluam eo. Origo ororis per i tuli orati scripta propagati repetenda e Siinplicii quodani loco, ubi sagaeissi inus ille Aristote. lis interpres dilos cireus ab Agriuentilio vale in Hii 'ipio operi, de rerum natura positos in alienam semientiam detorsit. Quod ne cui dubiuni videatur ismi Simplicii verba asseram. Ait igitur ad phys p.272. b. ro o di οι G I surεδοκλῆς αν εἰπεῖν, τε λεγει, ora ro κρατεi νια κινεῖν ἐν μιρει i. φίΠαν καὶ ro -

SEARCH

MENU NAVIGATION