P. Cunaei Satyra Menippea incastrata item D. Juliani Imperatoris Satyra

71쪽

SA RDI VENALE s. r dam cuperent,non tam Voluntate, quam cursus enore decepti f. mi quorum her- iis Ascuri inlissentiam nec ego fero. lucrumqma inno sunt, sine omni malitia hominey, irin quid in alios

statuamus, consultandum cerseo, qui seculi pernicies sunt 2 certa ingenio rum periis iam prim m omnium ante annos abhinc multos, homines quidam exortisunt, qui novNm genus disci- plinae instituerunt, ad quos juven- tus in ludos convenit. I se philoso- phos dioio haberi volunt, cum, proh dii boni, violare ipsam sapientiam, nium remum parentem , ct primi hoc parricidio seponere ausi int. Fraeclama Aristotelis atque tironis progenies, geniti ut ea, quae deteri olim ingenio peperere, defrruant. Nam quid aliud Qitur, di manes vanissimis rebus capti, neparata hoidem a vobis scientias audent coono cereis accusauro an

tiquitatis, argutias tantum ocent, ,

discuntque ' rofecto ita se res habet

72쪽

s SATYRA MENIPPE A =ris eorum inductu intra como; tula captione mi a quibin si perii extulerint, mens incitura terraria iorbem detitos E ardem saepe audiveram esse parva quaedam anim cutiquae in angustiis mobilia, camp deprchendusatiar tuis esse hosputo lucem atque aperta satia derect cum parum visu valeant, fie XL eludunt. Et , quaeso , considerat

quam convcrs rerum natura si . te veri ea ploratione solius hic o

do jure gloriabatur , eo sapien- te reliquam, uitudinem facile an- reabant . Si uncin f-m inanitate versantur uis que mentibus offundunt caliginem . non sum est dem tam verus judex, in nihil donare naeniis velim scio nam ruritos ct vitio naturae Pentra tem po rum inepti re ten- haec, di mano,

73쪽

S N A L E s. 63 mutat attin ere Soleis illum nonnusti Lunam esse evincent, ct noctem , qui nunc ea dic Nemo comita quac somnisi tam ridiculum vi, quod

ini frio ulti non a gerent itaque u jam ad si mam venimus Nil intra cst oleam, nil extra stin nuce duri. quae manifesta sunt, infrias ibun Plane sulti m posti res; a ibi quicunque tactu abit, jucund u ipso victiore dornu . Pippe molestus Z lator ineptiaim, 2 Hera mihi rc semper viis su t, difficiles habcrei as Atqui ipsis

insanitemplacet hoc amant, hoc laudant hanc tam bellam artem, tanquam uocam, iam exosculum ur. Namquam, ne exi stimate dimanta, eos hactenus insenire enim ab hoc ita oenere detritii retorridi, ad rerum dominum jam frudentiam cietera que ad disciplinas uide quos suffusin puto, ut dicitur, dederunt, eos ioa excitant in gaeo mari. Ita omnGubiqua

74쪽

64 SATYRAMENIPPEA ubique res, omnia vitae munia perver

tot Sequitur duces sMos imperitissimus ΤΠ que ster sue omnes, qui magnumercede nihilsapere didicerunt Nohlicet rccta via ad apientiam grassim. Ob isZit enim eunti ossicitque errantiumn ullitudo, quodque pessimum est, pleriquepereunt exemptis. sim ante nos vix re , cordatissimi mortales, haud ignorabant quibus esset magis ras opera danda. Haec nova, quae juvenes ad ma gna svryentes immodico suae se-q-mur, neque iacent, neque redis Dduo suo nobis acrius annitendum

Z d manes, ut neque cater coni

Itone insaniant , ct istis sua poena fit. certe uno quidem hoc genere exhausto, multa mihi ct o amenta dignitatis,

ct pris uisabilitatissuae recepisse rese

pubi ci debitur. Cum dixisset Agricola , caeterI

verbo, alius. adi varie assentiebantur. Interea loci ingens multitudo novitiorum adesse nuntiatur. Quo rum nomina in tabella perscripta, actua-

75쪽

SARDI VENALE s. I aliario, M. Antonio Sabellico tradit Mercurius; simul omnes in medium conventum trahit di manes, ait, ne miramini autumnus si nunc est is febres adducit, resignat testamenta. Vt intraverant O- mnes, unus ex illis ad nos accurrit, i arcte me prehendens, Salve, inquit teneo dextra genium meum.

Vi propius consideravi, agnosco familiarem meum de ita inquam. etiam te in his oris conspicio Imb

Ambages.

nescio utrum medici me fraus , an imperitia occiderit nam e X agna ltis erat , heredem scripseram. Complosit manus Menippus, cin petulantissimum cachinnum effusus, Ridiculum vero , inquit praemio enim , improbam spem solicitasti. Atqui temeritas & imprudentia, s d leniae medicorum vitium , abunde

per se pollens erat ad perniciem. quippe ita fit vestris periculis di- scunt, ipsi securi; hoc ipso felices, quod prosperos eorum successsus Sol aspicit, adversos tegit telliis.

Mihi

76쪽

Mihi crede, una hcXPerimentis constat ENIPPE A ars tristissim

id est,

ne tu ab irato Achille solum id fieri

putes. Post haec tres sacrorum mi-l illastros nota Mercurius, quos ob

torto collo aegre abduxerat e terris. adeo vitae dulcedine capiebantur, qu semper mortis contemptum, cimeliorem in alio quodam orbe sor tem praedicaverant. Nunc lamenta .

Caeteri de philosophis erant. de qui bus Mercurius, Famelica, inquit, hominum natio haec est,c , nisi cum moriuntur, nihil recte faciunt ossa quidem isti atque pellis toti erant, plus quam triginta dies uno esu

riebant

77쪽

SARD VEN ALES. 67icbant menses quin in i lancemna omnes conlecti vix scrupulum nitebant, atque exta in sole etiam, spicere licti it Ego homine cu-iosa intuebar diligentia plerique

ultu& incessu morbum fateban-ur. magna Omnibus tacendi erat li-ido. Vnus tamen Menippo adhae rescebat, haud ignotus mihi nam in vicinia mea, tribus cauliculis, S Te

libra farris, sub tegula una, diu divam sapientiam aluerat. Is quin que syllogismos expromit, is ulta Cynico, quae mecum igi Orat, probare nititur. Tandem, cum in artis sua ostentatione oppido quam ineptus fuisset, Menippum, uti defensor sibii patronus it rogat. - . Non aspernatus preccs ejus senex, Tibi quidem, mi homo, inquit, an tum opis, quantum optes , feram:

nam ii quantum dignus es, dicam, nullus eris. O statim ad me submis

id voce, Adolescens, ait, hic vero ille est qui vostquam exheres vitae suae tactus fuit, omnes Belgae u

gandi finem fecere. Adhuc ocaba

tur Cynicus cum summo veri proseres adventiciam iubent arbam, coepta

78쪽

68 SATYRA MENIPPE A

coepta peragunt. Ibi Mirandu lila, credo in miserationem ex ir: lVersus, pauca adversus Agricolan svixit,

faseos rediret, neu virtutem ae Timare annis cuni qumne antiquissima habent olim novs'isse etiam his aliquando pretium ab aevo fore naturam mortabum hoc V que nomine pravam ac frustram dic posse, quod porique ingenii se postis plauderent, ct acceptuma liquid ferre erubescerent minoribus hinc se tera semper in laude, praesentia in f stidio esse. Et quo tandem confisio gemis modum poneren, multa enim nondum inventa esse, quae, si utilia snt,serni haud debeant Eleusinem se re semper quod ostendat revisentibus neque sacra sua simul

docere Fouremo, colitarent non

statim deterius esse, quod diversum M.

catera, qua vacua mento tenuissent,

tum vvlgata esse omnia ergo aliis dAxe sam

79쪽

SARDI VENALES Ouersam viam tentandam, quia praeis vfacinorisfamam qui erant.

Mirabantur omnes quid tam re- ente Pici animum mutavisset de bane Petrarcha lineam adversus in poposcit. Haud deerant tamen fui sententiae ejus accederent et si ajor pars exilium decernebat Atrinceps amplius deliberandum dixit quippe sibi nondum lique- D manes, inquit, quis vos ardor agit omnia nonproperantibus rectius procedent se linatio inconsulta ea pr.eceps. Uti ruescitis hos Universos fa- pientiam pro teri , res Me ortis ad la Divam sphiam periinere, quae in resei is adhuc IL. Eam per T iogenem evocavi, idque adeo ob aliam causam. Nam quia de Theologi , majorum gentium sipientis in , agendum tan dem ea, quorum nunc lite imperium valet ex ipsa rem omnemo crimina discere malui, ne publicum bonum ins

80쪽

in pravata ratia luceretur. Simi

ictis quoque imisubselli vir: pa

tellariis magi Erisjus dicer.

Haec pronis animis accepta sunt quippe laetabantur omnes repertuntandem aliquem, qui contra gentem, ut Putabatur, sacrosanctam, Somni majorem exceptione, oculo lattolleret. Nemo hercle quisquam tantum facinus ante eam tempestatem ausus erat. Non multo post ad venire Divam Sophiam cum pulcherrimo comitatu videmus. Exhorruerat animus cunctis Theologis quippe spei minus videbant, quam vellent. Inter pedisse quas A lethea erat, in canis crinibus, ta perat in onte ad hoc, Parrhesia, Sophrosyne, laeto semper vultu Eleutheria. Adstabat Divae Diogenes, devia fessus Is anhelo spiri-rii causam diuturnae morae principi non sine ira exponit,4 sic iniit,

Tu vero maxime ductor populi, noli posvia Θnicamgenum ita sesenore, ut eo in Memn quam nisi ad