장음표시 사용
121쪽
MELIBAEUS. ITYRE , patulae temtans sibtegmine lagi, Sylvestiem tenui musam meditatis
Nos patriae fines , dacia linquimus arva et Tomus I. A
122쪽
Nos patriam fugimus: tu, Titve, lentus in umbra Formosun resonare doces Amaryllida lisas.
Meliboee, Deus nobis haec otia lacit. Namque erit ille mihi semper Deus Lillius aram
Saepe tener nostris ab ovilibus imbuet agnus.1ue meas errare boves, ut cernis , re ipsum Ludere quae vellem calamo permisit agresti. MELIBαUS.
Non equidem invideo, miror magis; undique totis usque adeo turbatur agris. En ipse capellas Protinus aeger ago; hanc etiam vix, Tityre, duco et ine latex densas corylos modo namque gemelios, Spem gregis, in silice in nuda connixa reliquit. Saepe malam hoσnobis, si mens non laeva fuisset, De uelo tactas memini praedicere quercus; Sarpe smara cava praedixit ab uice cornix. Sed tamen, iste Deus qui sit da, Tityre, nobis.
TI IL Ἀ- urbem quam dicunt Romam, Meliboee, putavi Stultus ego huic nostrae similam , quo saepe sesemus Pastores ovium teneros depeliere foetus. Sic canibus catulas similes , sic matribus haedos Noxam sic parvis componere ningna solebam. Verum haec tantum alias inter caput extulit urbes,ma 4m lanis selent inter viburna cupressi. M E LAE s.
123쪽
Libertas, mire sera tamen respexit inertem, Candidio postquam tondenti barba cadebat. Respexit tantem ae longo post tempore Venit , Postquam nos Ama uis habet, Galatea reliquit. Namque latebor enim, dum me Galatea tenebat, Nec spes libertatis erae, nec cura peculi; mamvis multa meir exiret iistima septis, Pinguis 3 inponae premeretur caseus urbi , Non unquam gravis aere domum mihi dextata re ditat. M A LAE S. Mirabat quid moesta Deos, Amarylli , vocares, Cui penaeis in patervis in arbore poma. mimis hine aes aer ipsis ae , Thyre, imis,
aer TYRUS. Quid tacerem p neque servitis me exire licebat, Nec tam praesentes dari emitosaere Divos. Hic illam vidi iuveneth, Meliboee, quotannis Bis serio cui nostra dies lavia fumant.
Hic mihi responsum primus dedit ille petentirpascite, tae anse, boves, pueri dissimittite taxeos.
Et tibi magna satis quant in lapis omnia nudus, Minosoque paris obducat pinuadunco.
124쪽
Non insum graves tentabunt pabula. foetas Nec mala vicini pecoris contagia laedent. Fortunate senex, hic inter flumina nota, Et fontes sacros , frigus captabis opacum.
Hinc tibi, quae semper vicino ab limite sepes Histris apibus floxem depasta salicti saepe lavi somnum suadebit inii e susurro.
Hinc alta sub rupe canet frondator ad auras sNec in an interea raucae , tua cura, parumbes s Nec gemere aeria cessabit turtur ab ulmo. I U S. Ante Ieves ergo pascentur in aethere cervi,
Et freta destituent nudos in littore pisces ;Ante pererratis amborum finibus , exul Aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim, Quam nostro illius labatur pectore vultus. MELIA RUS. At nos hinc alii sitientes ibimus Afros Pars Scythiam lapidum Cretae veniemus Oaxems Et penitus toto divisos orbe Britannos. En unquam patrios lango post tempore suies , Pauperis, tugur congestum cespite culmen Post aliquot, mea regna videns, mirabor aristas tImpius haec tam usta novalia miles habebit, Barbarus has segetes quo discordia cives ea duxit miseros En queis consevimus agros. sere nunc, Meliboee, pyros, pone ordine vita.
Ite meae, quondam felix pecus, ite cape
125쪽
Non ego vos posthac , viridi proiectus in antro , Dumosa pendere procul de rupe videbo. Carmina nulla canam: non me pascente , capellae, Florentem cytisum salices carpetis amaras. I 'IL I S. Hic tamen hac mecum poteris requiescere nocte Fronde super viridici sunt nobis mitia poma , Castaneae molles 3 pressi copia lactis. Et iam summa procul villarum culmina fumant, Majoresque cadunt altis de montibus umbrae.
FORMOsUM pastor Corydon ardebat Alexim, Delicias domini, nec quid speraret habebat. Tantum inter densas , umbrosa cacumina , fagos, Assidue veniebat ibi haec incondita solus Montibus & sylvis studio iactabat inani. o crudelis Alexi , nihil mea carmina tu agismi nostri miserere : mori me denique cogis. Nunc etiam pinges umbras ae frigora captant; Nunc urides etiam occultant spineta lacertos: Thestilis rapido fessis messoribus aestu Alii serpinumque herbas contundit olentes. At mecum raucis, itidum vestigia lustro,
126쪽
Sese sub ardenti resonant aristi Maias. Nonne fuit satius tristes Aina Iudis iras,. - superba pati testidia Morino Meruileam pQuamvis ille niger , quamvis tu candidus esses. sormose puer, nimium e caede colori.
Alba ligustra cadunt, ac ua minaeguntur. Despectus tibi sum, nec quissim .inris, Alexi; mam dives pecoris, nivei quam larus abundans. Mille meae Siculis Wrant in montibus rinna
Lac mihi non aestate novum , non frigore desit. Canto quae solitus, si quando armenta vocabat , Amphion Dircaeus in actaeo Aracyntho. Nec sum adeo informis. Nuper me in littore vidi, Cum placidum ventis staret m re non ego Daph
audice te, metuam , si nunquani vi im m. Ο -ntum libeat meeum tibi sordida nira Atque humilas habitare cases figere cervos, Haedorumque fregem uidi compellere hibisco rueram una in 'isis imitabere Pana canendo. Pan pruDM caum Aera conjungere plures Instinus μ' curat um, oviumquc magistros.
Nec te reprateat uanis invia labellum: Haec dem non rici bat Amyntas tm mihi disrari, septem pi acta cicutis Fistula, Darm*- dono mihi quam dedit olim; Et di is moriens te nunc ita trista secundum.
127쪽
Dixit Damoetas invidit statius Amyntas. Praeterea duo nec tuta mihi veste reperti Capreoli, sparsis etiam nunc euibus M a Bina die siccant ovis ubera, quos tibi servo.
Jam pridem 4 me Iuos abducere Thestylis orae, Et faciet , quoiam, struent tibi mutvera nostra. Huc ades, o brmose puer Tibi lilia pleni acce ferunt Nymphae calathis tibi candida Nais
Paventes violas m&mma papavera carpens , Narcissum Horem iungit bene olantis anetinaeum casia, atque aliis intexens suavibus herbis, Monia luteola pingit vaccin1a inha. Ipse ego cana lagam tenera imagine mala, Castaneasque nuces, mea quas Amaryllis amabat. Addam cerea pruna, re honos erit huic quoque
Eic positae quoniam suaves miscetis odoxes. Rusticus es, Corydon, nec munera cirrat Memas Nec, si muneribus certes, concedat IOI .
Eheu, quid volui misero mihi r ribus Austrum Perditus, ae liquidis immisi solitibus apros. Quem fugis, in demensammearum Du quoque sylvas sDardaniusque Patis Pallas quas condidit arces Ipsa colat nobis placeant ante omnia snuae.
128쪽
Torva leaena Iapum sequirer, I tu ipse capellam e Florentem tinum sequitur Iaserva capella; Te Corydon , o Alexi. Trahis sua quemque V Iuptas. Aspicer aratra iugo reserunt suspensa'uvenci, Et sol erescentes decedens duplicat umbras. Me tamen urit amor quis enim modus adsit amori Ah. Corydon,Corydon, quae te dementia coepit' Semiputata tibi frondosa vitis in vim est; minis aliquid saltem potius, quorum indiget usus, viminibus mouique paras detexere iunco invenies alium, si te hic lastidit Alaxis.
Duc mihi, Damoeta, cuium pecus e an Meliboei pD A ac d T A S. Non , Vermn AEgonis nuper mihi tradidit AEgon . Mis N A LAE A S. Infelix o semper ovis pecus i Ipse Neaeram Dum fovet, ac , ne me sibi praeferat illa, veretur,
in alienus oves custos bis mulset in hora:
129쪽
Et suem pecori, re lac subducitur agnis.
A, S. Parcius ista viris tamen obiicienda memento. Novimus 'ut te transversa tuentibus hircis, Et quo, sed faciles Nymphae risere, sacello. MENALCAS. Tum credo, cum me arbustum videre Myconis, Atque mala vites incidere falce novellas. A, S. Aut hic ad veteres siclos, cum Daphnidis reum Fregis & calamos , quae tu, perverse MenalcasEt cum vidisti puero donata, doΙebas: Et , si non aliqua nocuisse , mortuus esses.
id domini furient, audent cum talia fures pNon ego te vidi Damonis , pessime, caprum Excipere insidiis, multum latrante Lycisca pri cum clamarem: Quo nunc se proripit iIIS
Tityre , coge pecus et tu post carecta latebas. A, E T A S.
An mihi cantando victus non redderet ille mem mea carminibus meruisset fistula caprum si nescisci meus ille caper fuit; δ mihi Damon Ipse latebatur , sed reddere posset negabat. His S. Cantando tu ilium Dave unquam tibi fistula erit
Juncti fuit Z Non tu in triviis, indocte, solo
130쪽
Striden miserum stipula disperdere carmenqD A, a, A s. Vis ergo inter nos, quid possit uterque vicissim Experiamur Dego hanc vitulam ne forte recuses, Bis venit ad mulctram , binos aut ubere stet 'Depono et Tu dic mecum quo pignore certes. MANALCAS. De grege non ausim quicquam deponere reum. Est mihi namque domi pater, est iniusta novercarrusque die numerant ambo pecus , laeti haedos. Vetum, id quod mula tute ipse fatebere maius, Insanire libet quoniam tibi , pocula ponam Fagina, caelatum divini opus Alcimedontis siant quibus torno facili superaddita vitis Diffusos hedera vestit pallente corymbos. In medio duo signa , Conon et quis fuit alter Deseripsit radio totum qui gentibus orbem,
Tempora quae messor, quae curvus arator haberet.
Necdum tuis labra admovi, sed condita servo. D A MAE T A sis Et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, Et molli circum est ansas ampΙexus acantho: Orpheaque i medio posuit , sylvasque sequentes. NecdinitIlis labra admovi , sed condita servo. Si ad vitulam spectes, nihil est quod pocula Iaudes.