Opera. ... Curis & studio Stephani Andreae Philippe

131쪽

Et nunc omnis ager , nunc omnis parturit arbor.

Nun frondent sylvae, nune larmosislanus annus. Incipe, Damoeta : tu deinde sequere Menalca. Alionis dicetis , amant Iterlin Camoenae. A Wae T A S. Ab Iove principium , Muta Iovis omnia plena τvis colit rema, iri mea carmina cura . Ma NALCAS. Et me Phoebus amat: Phoebo sua semper apud me Munera sunt, Iauri, suave rubens hyacinthus. A, o A S. Malo me Galatea petit, lasciva puella, Et fugit ad salices, ει se cupit ante videri. MENALCAs. At mihi sese offert Iero, meus ignis, Amyntas: Notior ut non sit canibus iam Delia nostris. A, S. Parta meae Veneri sunt munera: namque notavi Ipse iocum, aeriae quo congessere palumbes.

132쪽

MENALCAs. Quod potui, puero 'Ivestri ex arbore lecta Aurea mala decem misi, cras altera mittam. D A M a WA . quoties 3 quae nobis Galatea locuta est lPartem aliquam , venti, Divom reseratis ad aures. Ma NALCAS. 1id prodest , quod me ipse animo non spernis, Amnia sSi, dum tu sectaris apros , ego retia servo pD A Win WA S. Phyllida mitte mihi , meus est natalis , Iola. Cum fiuilam vitula pro frugibus , ipse venito. Mis N A LAE A s. Phyllida amo ante alias; nam me discedere flevite Et longum, formose , vale , viam, inquit, Iola. o A, s. Triste lupus stabulis , maturis frugibus imbres sArboribus venti , nobis Ania Iudis irae. MENALCAS. Dulce satis humor , depulsis arbutus hoedis, Lenta salix foeto pecori , mihi solus Amyntas. DAM ET AS. Pollio amat nosvam, quamvis est rustica, Musam. Pierides , vitulam lectori pascite vestro. Mis, A LAE A S. Pollio 3 ipse facit nova carmina Pascite taurum 3

133쪽

Iam cornu petat 3 pedibus qui spargat arenam D A M S. Qiu te, Pollio, amat, Veniat quo te quoque gaudet. Meua fluant Ili , ferat Wrubus asper amomum. MENALCAS. Qui Bavium non ossit, amet tua carmina, Maeviet

M E N A LAE A S. Primite, oves, nimium procedere et non beo ripa Creditur : ipse aries etiam nunc venera siccat. DAMαTA S. Tityre , pascentes a flumine reice capellas: Ipse, ubi tempus erit , omnes in fonte lavabo. Mis N A LA A S. Cogite oves , pueri in Iac praeceperit aestus , Ut nuper, frustra pressabimus ubera piamis. D A, s.

Eheu, quam pingui macer est mihi taurus in Mucii Idein amor eritium pecori, pecorisque magistro. γ an ALCAS. His certe neque amor causa est , vix ossibus haerent.

Nescio quis te ros sylus nuta fascin t agnos

134쪽

D A n et T A S. Die quibus in remis, et erismihi magnus Apollo, Tres pateae Coeli spatium non minus tar-. M a I A LAE A s. Dic quibus in terris inscripuimi in regum Nastane flores, Phyllida solus habeto. P A I. -- Ο M. Non nostrum inter os tantas sim onere lites rael vitae tu dignus Whio, re quisquis amores Aut metuet dulae , aut experietur amaros. Claudite iam rim , pueri, te praea bibetune.

SP a Laa B Maskinauisaria ora canamus ;Non Ouines arbusta juvant, milesque myricae. Si canimus IIvas, stivae sint Consula dignae. UItima Cumae' venit iam carminis aetas Magnus ab integro saeclarum nascitur ordo. Iam redit ae Virgo, redeunt Saturnia regna Iam nova progenies Coela demittitur alto. Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum ne et ac toto surget gem aurea Mundo ,

Casta lave, Luci et tuas iam regnat Apou

135쪽

π m adeo, decus hoc aevi, te Cousala, inibis, Pollio, cincipient magni procedere menses. Te duce , si qua manent celaris vestigia nostri, Irin perpetu sorient formidine terras.

1ue Deum vitam accipiet , Divi'ue videbit Pinnistos Heroas 3 ipse videbitur inis;

Pacatumque reget patriis virtutibus orbem. At ita prima, puer , indo murussicula cultu. Errantes hederas passim cum baccare tinus , Mixtaque ridem colocasia fiuidet acantho.

apsae lata domum referent distenta cape

Ubera, nec magnos metuent armenta leones.

Ipsa tibi Mandos fundent cunabula flores et occidetra serpens, 3 fallax herba veneni occidet Ag αα vulgo nascetur amomum. At simuI Heroum laude , a Bela parentisaam Iegetis , α quae sit poteris cognoscere in suom paulatim flavescet campus arista, Incultisque rubens pendebiti sentibus uva, Eo durae quercus sudabunt roscida meia. Pauca tamen suberunt pristi vestigia fi audis, Quae tentare Thetim ratibus, quae cingere muris oppida, quae iubeant euur, infindere sula . Alter erit tum Tiphys, . altera quae vehat Argo

136쪽

t PUBLIL VIRGILII

Atque iteram ad Troiam magnus mittetur Achii

Hinc , ubi iam firmata virum te fecerit aetas , Cedet δε ipse mari vector, nec nautica pinus Mutabit merces : omnis feret omnia telius. Non restios . patietur humus, non vinea falcem et Robustus quoque iam tauris iuga solvet arator. Nec varios distet mentiri lana colores et Ipse sed in pratis aries iam suave rubenti Murice, iam croceo mutabit venera Iuto ruonte sui sandyx pascentes vestiet agnos. Talia secia, suis dixerunt, currite, fusis , Concordes stabili fatorum numine Parcae. Aggredere, o magnos, aderit iam tempus h

nores s

ora Deum soboles, magnum Iovis incrementum. Aspice eonvexo nutantem pondere Mundum Terrasque,tractusque maris,Coelumque profluaduma inspice venturo laetentur ut omnia saxis. mihi tam longae maneat pars ultima vitae, Spiritus, re quantum sat erit tua dicere facta Non me carminibus vincet, nec Thracius Orpheus, Nec Linus huic mater quamvis, atque huic pa- ter adfit;

orphei Calliopea, Iano brmosus Apollo. Pan Dens Arcadi minam si iudice certet, Pan etiam Arcadia dicat se judice vimini. Incipe a

137쪽

Incipe , parve puer, risu cognoscere matrem: Matri langa decem tulerunt fastidia menses ;Incipe, Parve puer et cui non risere parentes, Nec Deus hunc mensa Dea nec dignata cubili est.

ECLOGAE V.

DAPHNIS, MENALCAS, MOPSUS.

MENALCAS.

Cuo non Mopse , boni quoniam conveni-nimus ambo, Tu calamos inflare leves, ego dicere versus iHic corylis mixtas inter consedimus ulmos M S. Tu maior, tibi me est aequum parere , Menalca: Sive sub incertas zephyris motantibus umbras , Sive antro potius succedimus inspice ut antrum Sylvestris aris sparsit labrusca racemis. MENALCAS. Montibus in nostris solus tibi certet Amyntas. M o s. Quid, si idem certet Phoebum superare canendo ΘMENA CAS.

Incipe, Mopse, prior, si quos aut Phyllidis ignes, Aut Alaonis hahes laudes, aut iurgia Codri. Tomus I. B

138쪽

1ncipe, pascentes servabit Tityrus Medon

Exstinctum Nymphae crudeli funere Daphnim FIebant: a eo tali testet, Nymphis , Cum complessi sti magus miserabile in ,

Atque Deos atque astra Vocat crudelia mater.

Non ut pastos illis egEx diebus Frigula, Daphni, boves ad flumina; nvita nequa

amnem

Libavit quadrupes, nec graminis attigit herbam. Daphni , tuum Poenos etiam ingemuisse leones Interitum , montesque feri yisaeque loquuntur. Daphnis 3 Armenias currae subiungere tigres Instituit maphni thissas inducere Baccho , Ex soliis lautas intexem mollibus hastas, Vitis ut arboribus decox est, ut vitibus Vte , Ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus arvis Tu decus omne tuis dis inuri te fata tuleruiat,

139쪽

Ipsa Pales agros atque ipse rotiquit Amolet. Grandia saepe mctus mandavimus heste a falcis, Infelix Iolaum M steriΙes dominamur avet de . Pro molli viola, pro purpureo naressi, Carduus, 3 spistis surgit inurus in . Spargite humum Matis, inducite an has umbras, Pastores et mandae fieri fibi talia Daphnis. Et tumulum facite, α minuto sapor a uerstarem . Daphnis ego in sylvis, hinc usqM aci fido motu , Formosi pecori custos, formofie ipse.

Tale tuum carmen nobis, divine poeta,

tale sopor festis in gramine , quale per aestam Dulcis aquae sanente fitim restinguere riso Nec ea amissosurii maiparas, fel voce Mamyrum. Fortunate puer, tu nudi eris alter ab illo. Nos tamen haec quoeumque modo tibi nostia i Dicemus, Daphninque tuum eone illius au astra: Daphnin ast aesa remus amavis nos quoquc D

An quicquam nobis tali sit munere maius 3 Et puer ipse fuit cantari dignus , ε ista

Jam pridem Stimicon laudavit carmina nobis. Mis, A LAE A S. Candidus insuerum initatu limen in myris

140쪽

Ergo alacris sylvas , ε caetera rura voluptas Panaque pastoresque tenet , Dryadasque pMIIasis Nec rupus insidias pecori , nec retia cervis uua dolum meditantur amat bonus otia Daphnis.

Ipsi laetitia voces ad sidera iactant

Intonsi montes et ipsae iam carmina rupes ,

Ipsa sonant arbusta Deus, Deus ille, innalca. Sis bonus o felixque tuis En quatuor aras :Ecce duas tibi , Daphni, duoque altaria Phoebo. Pocula bina novo spumantia lacte quotannis , Craterasque duos statuam tibi Fnguis olivae :Et multo imprimis hilarans convivia Baccho , Ante fociun, si frigus erit, si messis inumbra , vina novum fundam calathis Arvina nectar. citabunt mihi Damoetas Lymus AEgon et Saltantes Satyros imitabitu Alphesiboeus. Hae tibi semper erunt , ra cum sotcnnia vota Reddemus Nymphis,ac sim lustrabimus agros. Dum iuga montis aper, fluvios dum piscis amabit,

Dumque thymo pascentur apes , dum rore cicadae , Semper honos, nomenque tuum , laudesque manc-bunt.

Quae tibi , quae tali reddam pro carmine dona P Nam neque me tantum venientis fibiIus Austri . Nec percussa iuvane fluctu tam littora , nec maeSaxosas inter decumua fiumina vinea.