Opera. ... Curis & studio Stephani Andreae Philippe

발행: 1745년

분량: 333페이지

출처: archive.org

분류: 시학

161쪽

vestra meos olim si fistula ruatam est

Atque utinam ex vobis unus, esuique fuissem Aut custos gregis, aut maturae vinitor uvael

Certe, sive mihi Phyius, sive esset Amyntas, Seu qtaeum furori md tum, si fuisis Amyntast Et nigrae violae simi , ε vaccinia nigritat Mecum inter salices lenia sub vite laceror Serta mihi Pinnis legeret, cantaret Amyntas. Hic gelidi fontes , his mollia prata, Lycori et

Hic nemus, hic ipso tecum consumerer aevo. Nuncinianus amor duri te Martis in armis, Telaqnter media, atque Hversos detinet ostes.

Tu proces a patria i nec fit trihi credere tantum Alpinas, in , dura, nives, frigora Rheni Me sine sola vides. Ah, te ne frigora laedant Ah, tibi ne teneras glacies secet aspera plantasino, Chalaidico aes inittrubi conditaveris

carmina, pastoris Sicili modulabor avena . Certum est in 'isis, inter speΙaea ferarum, Malle pati, tenerisque meos incidere amores Arboribus: crestent illae, crestetis amores. Interea mistis lustrabo Maenala Nymphis, Aut acres venabor apros non me ulla vetabunt Frigora Parthenios canibus circumdare salausis Iam mihi per rupes videor, lucosque sonantes Ire libet Partho torquere Cydonia cornu spicula: tamquam haec sint nostri medicina furoris,

Aut Deusine malis Daunum mitescere discat.

162쪽

bis Ipsa placent; ipsie rursum incedite sylvae.

Non ilhun nostri possu mutare labores Nees frigoribus mediis Hebrumque bibamus, Sithoniasque nives hyemis subeamus aquosaea Nec si , cum moriens alia liberaretinnimo, thiopum versemus oves sub sidere Cancri. omnia vincit amor, α nos cedamus amori. Haec sat erit, Divae, vestrum cecinisse Metam, Dum sedet, ae gracili fiscinam texit hibisco, Pipodes: vos haec iacietis maxima GaIlos Gano , cuius amor tantum mihi crescit in horas, antum vere novo viridis se subiicit alnus. Surgamus solet esse gravis cantantibus umbra. Iuniperi gravis umbra nocent frugibus umbrae. Ite domum saturae, venit Hesperus, ite , c Peuae.

Finis Bucolicorum.

163쪽

PVBLII VIRGILII

MARONIS

GEORGICA,

164쪽

III. Quibus singulae locis felicius proveniant: ubi excurritur in laudes Italici soli. IV. Artem discernendae naturae cujusque soli.

V. Culturam Itis. VI. Culturam olear, Maliarum aliquot arborum

VII. Epilogum de vitae rustieas feli

citate.

Exo mimi tria continet GnVocationem Deorum, qui pabulo iecorum pastioni praesident deinde laudes Oct viani denique invitationem aecenati cu jus jussu susceptum id operis suisse, rursus testatur Sequuntur praeceptiones de cultura pecorum, quatuor in partes distinctae.

I. Agit de Bobus , aquis. II. De Ovibus,in Captis.1 II.

165쪽

ARGUMENTA. III. De Canibus, IV De rebus pecori infestis; nempe Se pentibus, scabie , febri, ac peste: quae peiatis descriptio Epilogi locum obtinet. Sparsae sunt praeterea toto libro susiores, lectationis ausa , descriptiones ; quasi quaedam diverticula. Talis est descriptio Cursis equestris Asili sive oestri; aurorum amantium Furiarum amoris Scythicae hyemis.

os Tirevem de Apibus,& Mellatione . . propositionem, dedicationemque operis , opus ipsum octo partibus exequitur. I. Est de commoda Apum habitatione. II De earum pabulatione, examinibus , pugnis. III. De duabus earum speciebus. IV De earum quasi civili prudentia &Republica. Tomus I. E

166쪽

V De Mellationis tempofibus. m. De mortis Apum, morborumqui signis ac remediis. VII. De Apum reparatione, clam perieq

HII. De repara ni retusus inventione ἐα auctore, Aristaeo, cujus sebulam, Epilo Dei loco. ἡ narrat eidemque μα-at

169쪽

GEORGICON,

UID iaciat laetas segetes et quo sidere

terram

Vertere, Maecenas, utinisque adiungete vites Conveniat s quae cura boum, quiscutius habendo Si pecorii apibus quanta experientia parcis , Hinc canem inciriam. Vos, o clarissima Mimia 2.

170쪽

Lumina, labentem Cocto quae ducitis annmna Liber, α alma Ceres, vestrosi munere tenua Chaoniam pingui glandem mutavit arista, Poculaque inventis Achelaia miscitis uvis r Et vos, agrestum Praesentia numina Fauni Ferte fimur, Faunique pedem, Dryadesque melis Munera vestra cano. Tuque o,cui prima stementem Fudit mirum , magno tinus pereusa tridenti, Neptune ire cultor nemorum, cui pinguia Ceae Ter centum nivei tondent dumeta iuvenci:

Ipse, nemus linquens panctum , saltusque Lycaei,

Pan ovium custos tuas tibi Maenala curae, Adsis , o Tegeare favens: Ieaeque Minerva Inventris , uncique puer monstrator aratri, Et teneram ab radice ferens Sylvane cupressum ;Diique, Deaeque omnes, studium mitra arva tueri, que novas alitis nonnulla semine fruges ,

iique satis largum Coelo demittitis imbrem. Tuque adeo, quem mox quae sint habitura Deorum

Concilia, incertum est: urbesne invisere, Caesar, T Taxumam velis euram, ae marimus orbis

Auctorem Bragum, tempestatumque potentem Accipiat, cingens materna tempora myrtitor An Deus immensi venias maris, ac tua nautae

nuna sola colant tibi serviat vitima Thuler Teque sibi generum Thetys emat omnibus undis: Anne novumtardis sidus te mensibus addas,

SEARCH

MENU NAVIGATION