장음표시 사용
321쪽
A. Auris externa sinistri lateris, sursum
paululum eleVRtR. B. B. Pars capillata capitis. C. Tentorium cerebelli. D. Partis petrosae ossis temporum, cujus maxima pars ope scalpri anatomici desumta est, ea portio, quam meatUS auditorius internuS perforat. . E. Portiuncula partis petrosae ossis temporum, quae Aquaeductum Fallopii efformat, duramque nervi acustici portionem transmittit.
F. Condylus maxillae inferioris. G. Reliquiae partis squaminosae ossis tem
H. Arteria carotis interna, a canali osseo, quem permeat, superius liberata. I. Medulla oblongata. Κ. Initium medullae spinalis. L. L. Pars cerebelli dextri lateris.
M. Arbor vitae. N. N. N. Arteria vertebralis, sursum paululum elevat3. a. Arteria cerebelli profunda inferior. b. c. Radices arteriae cerebelli profundae superioris d. , quae CUm Rrteria vertebrali insulam efformant, per quam tertius noni paris fasciculus transit.
rebelli profundas inter se conjungens; unde insula quinquangularis fere enascitur spatii, per quam inferior nervi noni fasciculus υ. egreditUr L Tertia insula. o. Reliquiae processiis condyloidei ossis occipitis. Ρ. Pars ossis occipitis, quae ad formandum foramen jugulare concurrit.. Musculus obliquus superior.
R. Musculus obliquus inferior. S. Processiis transversus Atlantis. T. Reliquiae diffracti arcus Atlantis. U. Reliquiae ossis occipitis. X. Musculus compleXus major. X. Musculus splenius, cujus pars, quae in processuri mastoideum inseritur, reclinata asst. Z. Musculi sterno-et cleidomastoidei portio, superius et inferius abscissa et versus posteriora reclinata. T. Musculus scatenus. Δ. Musculus coracohyoi deus. O. Musculus sternohyOideus. A. Musculus sternothyreoideus. E. Venter anterior musculi digasti iei. Id. Ejus tendo rescisitas
Σ. Musculus stylohyoideus, sursum reflexus, cujus superior finis sub musculo stylopharyngeo et styloglosio latet. Υ. Musculus stylopharyngeus et lusculus styloglossus, super musculum masseterem inflexi. Q. Musculus masseter. Γ1. Portio glandulae submaxillaris, cujus maxima pars abscissa est. g. Musculus mylohyoideus. b. Musculus ceratOglossiis . i. Musculus thyreohyoidens. h. L. a Vena jugularis interna, superius' abscisa, paululumque versus posteriora reclinat3.
a. Truncus communis venae labialis et thyreoi deae. m. Vena l3bialis. n. Vena thyreoidea. O. Vena linguatis.
322쪽
q. Vena timidea; ex linguati oriunda.
g. r. r. T. Arteria thyreoidea superior ejusque propagineS.. L. Communis truncus arteriae labialis et linguatis, ex carotide externa, quae vena jugulari interna tegitur, proveniens. t. t. Arteria Occipitalis. u. Arteria submentalis s. maxillaris inserior rescissa. u. Continuatio arteriae carotidis extem
v. Alteria temporalis. X. Λrteria auricularis anterior y. Arteria frontalis. Z. Z. Rami arteriae carotidis externae ad musculas faciei. I. Pav primum nervorum Cervicalium. Ejus radix anterior.
β. Ejus radix posterior. V. Ejus ramus posterior, cujus sinis resectus. sub ganglio secundi cervi
calium paris latet. Ejus ramus anterior 1 Ejus arcus anterior. a. Secundum par cervicalium..ε. Ejus radix anterior.
ζ Εjus radices posterioreS. η. Εjus ganglion. Ejus ramus posterior sub mustulo,
semo et cleidomastoideo latenst. λ. λ. Εjus ramus anterior. μ. fus ramus ad nervum defeeudentem u0ni terebri paris pro fraur. Musculares ramos praetermitto 3. Tertium par cervicalium. v. fus ramus a d Descendentem noni paris, qui cum ramo secundi cervicalium paris a. conjunctus trunculam π. efformat. eo Ejus ramus ad quartum cervica. lium par accedenS.
q. Quartum Cervicalium Par. ρ. Nervus diaphragmaticus.
s. Quintum cervicalium par. 6. Sextum cervicalium par. Septimum par cervicalium.
I. Ρar acusti eum seu septimum par
8 8. 8. Octavum par nervorum C rebri.ς. Ejus radices, ex corporibus olivaribus provenientes. 9 9. P. Mnum par nervorum cerebri.
las primus et secundus pressim sibi appositi.
τ. Eafriculus tertius, per insulam, quam arteria vertebrali S et ejuS ramuli b. c. efformant, ad canalem condyloideum anteriorem proin
υ- Fasciculus quartus et inferior, porsecundam insulam, cujus fines N
a. b. d. e. constituunt, egrediens
caeterisque falciculis se associans. φ. Reclinata dura mater, quae intus obducebat canalem condylaia deum auteriorem cujus parietes superiores, ut in toto per hunc can lem itinere conspicuum reddere possem nervum nonum, scalproidesums. Too xo. Nervus glosophar geus. I. I I. II. Nervus aceessorius Willisii ψ. Εjus radices ex latere medullae spinalis inter radices primi et tacundi paris cervicalium originem
II. Trunculus nempus, ex Dariis fur
culis, a ganglio cervirali superiori
nervi interestalis exorcis, et ex Famulo antertioris arcns primi paris cer-viralium, enatus nono nervo se iu- xv mis
323쪽
Explicatio Tabulae femime. Ig. Ramur ab octavo evitis pare ad no
Iq. Ramus laryngeus octavi paris. II. Ramus anastomoticus inter laryn-geum nervum et glossepharogeum.i 6. I 6. arcus noni paris. IT. I 8. Rami noni paris ad musculum vothyreoideum..19 . Portio dura nervi acustici ab osseo,. quem permeat, canali, qui a similitudine Aquaeductus Fallopio dicitur , it
ao. Chorda tympani abscissa, per peculiarem canalem, qui ab eo nomen accepit , a nervo duro, in Aquaeductu Fallopii constituto, discedens. a I. Nervus durus ex Aquaeductu Fallo- pii per foramen stylonaastoideum egres
a a. a 324. Rus. rami transversi faciales dicti.as Ejus ramus temporalis dictus.
2.9. Arcus fers' anfa, pisae ex rami defcem dentis noni paris cum nervo defendentea cervicalium fecundo et tertio pare con gressu enaseitur.3 o. o. Anterior ramus ex hac ansa proveniens, a nervo defendenis noni paris continuatus, muscula seruohoideo et semothyrmideoprospiciens, et interdum eum phrenico nervo latrapectoris eavit tem communicans, abfissus. 3I. 3I. Poserior ramur, directionem nerri defendentis a te; vitalibus consem Dauae, musculo eoracohoideo se inferens 3 a. Hamulus anastomoticus, qui ramosnO. 3 . et 3 I. inter se conjungit, undae triangularis spatii insula onascitur.
324쪽
31 o Asch de primo pare nervorum me Asiae spinalis. XI.
ΡRIMO ΡARE NERVORUM MEDULLAE SPINALIS.
De Mrvo Primo medullae Spinalis sive Cervitalium scripturus, operae pretium
facturus esse videor, si prius enarrem Auctores, qui ante me de illo egerunt diversasque eorundem 1ententias exponam. Primo enim magnam jucunditatem inde percipere licet, si cognoscimus priorum temporum acta, fata quae experta est hujus nervi Analome, praeclara insignium virorum iuventa, pariterque lapsus et errores, quos per humani ingenii conditionem effugere minus potuere, denique successus, quibus paullatim et cum tempore ad majorem haec Anatonae provecta fuit amplitudinem atque perfectionem. Deinde etiam haec narratio his praecipue se commendat utilitatibus, quod et docet, quousque perventum sit in studio pervestigandi hunc nervum, quidque adhuc agendum restet; et quibus viis adminiculisque vel reste feliciterque processerit haec inquisitio, vel a natura et vero aberraverit, commemorat, atque ita prudentiam instruit admonendo, quae imitari debeamus, quae cavere. Quandoquidem autem Dissertationem mihi scribendam propono Academicam, non magnae molis librum; eos tantum Auctores recensebo, qui singulari cura circa hoc argumentum Versati sunt, propriasque condiderunt sententias, aliove nomine illustres sunt ac memorabiles , omissis aut saltem obiter indicatis, qui principes istos pro fundo agnoscunt vel compilarunt, nec fere quicquam de suo adjeceruui. Qua ratione etiam poterit evitari fastidium, quod facile suboriri posset, si quorumcunque levium scriptorum commenta Lectoris oculis subjicere, et in quarumlibet opinionum sarragine omnia quasi cum pulvisculo corradere vellem. Cum vero animus meus non sit, quorumcunque inter Vi Ventes Celeberrimorum et doctissimorum virorum laudem diminuere, quoties ea profer quae diversa sunt ab aliorum sententiis, sed cum observationibus meis hic in Goettiu-gensi Theatro Anatomico institutis consentiunt, sic valde eos rogatos volo, ut persU3- sum habeant, non malo consilio, verum ex mero veritatis amore hoc laetium esse;
meque B Hunc nervum post Ascrii UΜ denuo examinavit SABAT iERIUS in tractatu anatOmico et in monumentis Parisiuila. L.
325쪽
Aph de primo pare nervorum medullae pinatis sit
ineque hos Viros ob reliquos labores, quibus exornarunt Scientiam medicam, nun quam non gratissima mente, ut aequum, magni aestimare: quis mortalium enim fuit, qui omnino errare non potuerit, sed nihil niti vera pronunciarer Nemo me certe, si recte me novi, melius cupit iis, per quOS profecerim. Atque idem hoc me non
sinit praeterire, sed publico fateri testimonio, quantum debeam Suavissimo atque in aeternum Uenerando PRAECE ΡΤ ORI, Illustri et Generosissimo A LAERΥo HALLEsto qui ex omni terrarum orbe solidistima sua atque amplissima eruditione ad se adtrahit discipulos. Non ego solus sum, qui expertus hic sit humanitatem Ejus, et facilitatem
ingentem, atque indulgentiam summam, dum paterna plane cura atque benevolentia omnes Ipsius Auditores amplectitur, nec non horum profectus summopere augere stu det. Pro vera, forsan et maxima felicitate in omni vita mea aestimabo quod a Tanto
Viro, excelsi animi magnaequς in Omnia indolis, singularia in me et copiosissima, per omne quod hic degi tempus, essiuxerunt summi favoris signa atque jucundissima eximiaque beneficia. Meritissimum et Amplissimum DE HALLE R etsi laudibus efferre dignissimis nimis tenuis sim, tamen gratissima atque obstrictissima mens mea vel in
remotissima locorum temporisque longinquitate semper summa cum voluptate humanutatis Ejus recordabitur, proque benevola communicatione ex thesauro Suo librorum
et sapientissimis, quibus semper adstitit commodo meo, consiliis aeternas et perfectissimas grates habebit, pioque PRAECEPTOREM Summum prosequetur cultu. Ut a prima certioris Medicinae origine rem repetamus, omnis Sapientiae Medicae quasi fons IHippo RΑΤΕs Cous tanto minus aliquid explicatius de Primo Nervo Cervicis tradidisse deprehenditur, quo occultius semina Medicinalium disciplinarum undique per ejus scripta sparsa sunt. Nam quod in Libro de Venis, vel seeundum alios de in lam Natura, qui in volumine scriptorum Hippocraticorum comprehenditur, VII. s. ex distinctione Lindenii, apud Foesum autem Sectione III. pag. 274. Edit. Genev. I 63 T. fol. legitur, Nervos progerminare usque ab Oecipitio juxta Spinam eici id nimis in universum dictum est, quam ut ad nostrum Nervum applicari possit.
Quare misso Hippocst ΑΥΕ transeamus ad summum ejus hyperaspis len, miraculum ingenii atque industriae, CLAUD 1υΜ puta GALENUM. Hic in Anatomicis quoque exercitatissimus vir, in libello de Nervorum Dissectione, Cap. XI. in Editione operum Hippocratis et Galeni Charteriana Tom. IV. pag. 246. scribit ; Prima Conjugatio ne Dorum ex dorsali medulla prodeuntium, exoritur perforata prima vertebra foraminibi diverss ab iis, quae primarum sex vertebrarum communia sunt: Illa enim in transverssunt
G Ita enim intelligenda puto Graeca verba, coat, quod alii versionem antiquam, vique ἀπο του Dia αχρι παρα ραχιν et sim iii ter vi- ad spinam, retinuerint. deo interpretatum ese Foesium ; ut mirari li-
326쪽
Aph de primo pare nervorum me asiae spinalis.
sunt protesibus, at nequaquam medullam torrgunt; gnae vero tangunt, duo sunt alia, per quae prima uerUorum c jugatis fxcidit : Q ad unam quidem radicem apud me L Iam habet, mox autem bipartito scinditur, atqu8 altera quidem ejus partimula retro, altera ad latus fertur etc. Quae verba quum aliquanto obscuriora, fortassis etiam mendosa sint, clariora fient ex sequentibus. Nimirum idem Auctor in pulcherrimo de Usu Partium opere, Libro XIII. Cap. III. IV. et V. pag. 6iq. 6IT. 6I8. Edit. Charier.
rationem reddit, cur soli primo spondyla obliqua fora ina, per puae Nervi a Spinali Medulla molitant, non quomodo aliis omnibus colit spondylis, insculpserit Naturast Mili-eet ubi primus spondylus es crosii simus, ibi Naturam ipsim prope supernas de artic lationes foraminibus fenui simis pertudisse. - - - Porro, Quum Prima conjuga tiost tenuis, ob idque ex ipsa portio capiti disribui nequeat; ex Secunda conjugatione id essetis/ Naturam); ae per supernus musculos Nervum Etrumque perlabi etc. Add. ibid. Lib. XVI. Cap. VI. pag. 68 a. His convenientia habet Co PHON Audior Libri, qui in Spuriis Gaaleni reperitur, de Anatomia Viorum, Cap. XXIII. pag. a Ia. Charier. Primi, inquietis , paris egresio est a duobus spondyli primi foraminibus et quod in capitis suum
musculos spargitur, et es par Num, et minurem, P0niam melius Didatir, quum lactis a quo egreditur, si augustis. Quae eadem verba eXstant apud Auic ENNAΜ in Canone, Lib. I. Fen. I. Doctrina V. Summa III. De Nervis, Capitulo III. Ex his apparet primo, Galenum Collo adnumerasse hunc Nervum, non Capitis vel Cerebri syetygiis eomprehendisse; id quod etiam aliquoties disertis verbis profitetur: Deinde, licet nervum hunc haud inexploratum reliquerit, tamen neque omnes ejus subtilitates tradidisse, et in aliquos etiam errores lapsum esse, adparet. In primis Io H. PHILIPPUs INGRAssi As in Commentariis tu Galeni Librum de inmus, Cap. VII. Commento III. et V. pag. I 63. et I 6 T. Edit. Ρanorm. I 6O3. sol. hunc Auctorem acriter redarguit, quod foramina primae vertebrae dixerit, quae tantummodo Sinus quidam in homine sunt, insculpti in prima vertebra, quibus congrui sunt alii minores Sinuli in Occipitis osse facti, ut ex utrisque communia foramina in homine quoque ipse, resultent: Galenum vero putat a canibus fortasse delusum esse '). Videtur tamen, Galeni verba mitius accipi posse, siquidem ipse dicat inscii ta esse foramina: quamquam, quum his in locis saltem obiter ea adtigerit, non integram eorum cons huc ionem data opera explicandam sumserit, manca minusque plena adeoque paullo perturbatior si ejus de-
tomitaram Administrationum Libris, qui magno rei Medicae detrimento periere, scilicet maxima Libri IX. pars et integri X. XI. XII. XIII. XIV. et XV. Adhaec, claris verbis tam in Libro De Dissectione nervorum c. Ι. quam De Usu Partium Lib. XVI. Cap. VI. pag. 682. significat, aliter comparatam esse hanc vertebram pariter ac Nervum in aliis animalibus, quam in homine et simia: unde adparet, hanc differentiam
ipsi non fuisse incognitam. q. III.
cons. Usis Lius de Humani Corporis Fabrica L. I. C. XV. pag. 84. Edit. Oporin. 13 s. sol. et) Eundem excusat atquμ defendit B AR
mine, pag. I 89. Opusculorum Lugd. dati IZOI.
327쪽
verum enim vero, qui post Galenum maxime celebris exstitit Medicus, Arabs Av1CENNA vel Is M si NA, Seculi circiter XII. Scriptor, certius hic aberravit cum Gloc fatoribus: Ait enim in Canone Lib. I. Fen. I. Doctrina V. Summa I. de insibus, Capitulo UΙΙ. Foramina quaedam compleri in una unius sponditis pro spondyli eminentia et in Glossis additur, Pro intellectu clariori attende, quod foramina egressus Primi Paris ne noram Nuthae sunt tofatifer completa in Prima spondisi, sine hoc quod interei piant aliquid neque supra de osse Cupitis neque infra de fecunda sponditi. Operum Ueanet. Sumtibus L. A. de Gionta edit. 13a 3. fol. Vol. I. In caeteris, quae de nervo nostro apud eum habentur, quemadmodum in aliis rebus, Unice fere sequitur Galenum: ut videri potest Canonis Libro dicto, de insibus, Cap. VIII. et Summa III. de Nervis Capitulo III. Neque minus O ALENI sententiam mutatis modo paullulam verbis reddiderunt etiam post exortum Vesalium, IAC. SYLvius in I fagoge Analomita, Lib. II Cap. VI. Operum Coloniae Allobrogum I 63 o. f. edit. pag. IOB. ARCHANGELUs ΡIC- cor no Mixus in Praelectionibus Anatomicis, Romae I 86. f. pag. 26 . IOH. IgssΕ-N1us A ΙΕss N in Anatomiae Pragae r o. administratae rasoria, Wittebergae I 6o I. s. p. ID. CAsP. BAUHINUs in Insiturionibus Anatomicis pag. i 6. seq. Edit, I 6o4.
I. IV. ALEXANDER BENEDICTUs, magni nominis Medicus, qui Librum suum MAxta NILIANO I. Imperatori dicavit A. I 497. in Auatomica me usoria Corporis Humani. Parisitis in ossicina Henr. Stephani Isr4. q. edita, nihil de hoc nervo docet, nisi quod Lib. IV. Cap. XXII. pag 4 s.' ajat, esse actum n morum Damiam juxta cervicis originem, ad tolli robur; et Lib. U. Cap. XV. pag. 38-' Nemorum, qui ex Spinae medulla oriuntur, unam et triginti zygias numerat. Similiter, qui eodem tempore vixit, GABRIEL DE Z Ensis, in Libro Anatomiae Corporis humaui, sed. Venet. apud Octavianum Scotum in fol.) pag. I 4 a. a. I 4 . a et b omnia ad verbum ex Galeno, Avicenna, Hesy Abbate etc. repetit, speciatimque, Numero, inquit, triginta et tino par hus cum uno impari nervorum tonclassitur tota motivorum nervorum immediate ortorum anticha fumina: - et causa es, quia par unum nervorlim oritur a prima sponditi colli: et tinum aliud par ab intermedio primae et fecundae spondisium colli. Suas autem por min collo ostro paria etc. Cum hoc etiam Seriptore plane tam verbis quam sententia consentit coaevus I AC. BERENGAR 1 Us CARPEM sis, in Immentarii; tum amplissimis XL ditionibus per Ana omia Mundini, una cum Textu Hrisdem, Bononiae I 2I. q. pag. CCCCXCIX h. et CCCCC. '. h. ubi inter alia haec verba legimus, Numero nervi Ruchara multi's P0nuntur triginta paria et unus nemus: sed fese Hali, et tese sensu sunt triginta et unum par et tiuus nervus impar. Quibus verbis etiam ab ipso, in quem commentatur, MUNDINO, Seculi XIV. Scriptore, dissentit: hic enim hoc ipso in Libro pag. CCCCLXXIX'. triginta tantum paria et unum nervum connumerat. Idem Vero etiam silet de pari inter occiput primamque vertebram egrediente. Contra Mundinum a partibus Carpi stat quoque ΛLEXANDER ACH1LL1Nus, in Aunotationibus Anatomias Seripi. revr. min. T. L. R r aut,
328쪽
3i4 APpsi de primo pare nervorum me ullae spinasis
aut, ut in fine libelli scribitur, Anatomicis, Bonon. Isao. q. pag. XV. h. qui similiter quoque primi paris nervorum nuchae a superiori parto primae θ0ndilis exeuntis, mentionem injicit: quemadmodum et Nrco LAUs MAss A in Anatomiae Libro Introducto. rio, Venet. Is . . sive potius is 36. sicut ita fine adscristum es, in h. Cap. XLIV. sive ultimo, pag. Io I. R. . qui cum Galeno a propriis duobus foraminibus egredi ait. Sed qui diversum Spinalium Nervorum numerum inierunt , plures excitat Auctores Io M. IACOB. HUAE R in Commentatione de A talia Diuasi, speriatim de Meruis ab ea provenientibus. Gottingae i 74 l. 4. g. XXVII. ubi iis, qui triginta recensent paria, addi propten raritatem meretur CAROLUs STEPHANUs de Disse Iioue partium torporis humani, Paris I 34 s. f. Lib. I. Cap. XLVI. pag. Ta. qui idem tamen Lib. IlI. Cap. XXXVII.
pag. 3 4 i. sq. triginta et unum par conia Umerat. Ego enim hoC argia mentum eatenus. tantummodo attigi, quatenus cum NerVO , quem tracto, complicatum est..
Nova vero lux in hac materia, exorta est, postquam Magnus ANDREAs V EsALI Ustotam Anatomen incredibili diligentia excolendam suisque ipse omnia luminibus pervestiganda, et Galenum praecipue reformandum castigandumque sibi sumst. Itaque in aeterni operis de Humani Corporis Fabrica, Lib. IV. Cap. XII. pag. 334. seq. Edit. Oporin. i s s s. f. Galeni descriptionem enucleatius, dilucidius atque perfectius exponit, dum Naturae providentiam sedulo admiratus, quae Primo Cervicis Pari et Secundo , non caeterorrnu crevicis aut thoracis nervorum risu, sed petuliari quodam, duarum primarum vertebrarum artieulationibus ii edita, viam inscii serit, ac drios utriusque paris , quemadmodum et in Sacro osse utrinque machinata At exortus, linum quidem auteriori corporis sedi, alterum vero pol teriori exporrigens . inline, pergit, Ut poteriori primi paris propagini concinne via praepararetur, Natura in primae Nertebrae emi- ventiori feri, a i radicem poterioremque regionem i his ctim tu ine articulationis , Suum caelavit, atque hie etiam Oecipitis ossi Sintim insculpens, Forameu essetit primae tervitis vertebrae ibique occipitis os eommune: ne, si fori e integrum foramen tenui ilii vprfebrae uti in Canthus quibus granditor es vertebra, evenitu, insculpsisset, fa, quum alioquin magno indigeat ropore,. multis perforationibus invalida redderetur. Qiuuetiam, quo foramen id ar filius Ufe possit, Nitura poseriorem primi paris exortum graeitivi esserit. eumque tu uiusculos dilutaxat disribuit posticum majorem, minorem, et obliquum superiorem '). Ab hac praeterea poseriori primi paris propagine suraulus etiam deducitur tu princi pium mustuli Levatoris scapulae. Altera primi paris propagon0ufem re conspicua,. ab anteriori dissalis medullae rρgione enata, excidit inter Priman; cervitis vertebram et Ortipitis os, juxta latus teretis ligamenti, secundae Nertebrae processism 6 7mem denti ni viminutu occipitio tolligonfis: Haec propago isti gracillimas, ita
etiam mox tu nu culos ab umitur, Longum colli, et rectum internum majorem Capitis. Haec propter elegantiam, perspicuitatem ac diligentiam expositionis aliquanto fusius adferre vilum est. Caeterum et Sinum cum Vertebrae tum occipitio insculptum, et Nervi
i) Ne totas VsisALa I descriptiones Musculorum uiserere necessum soret, recentiora taΠ-tummodo eorum nomina adposui.
329쪽
3Is Aph de primo pare nervortam raedullae Dinalis..exortum reptatumque Figuris, ut solitus fuit, eximiis Proposuit idem praeclarissimus Auctor, illum quidem Lib. I. Tabula Cap. XV. adjuveta, Fig. I. III. XI. hunc vero Lib. IV. Fig. II. et III. itemque Nervorum Detineatione Lib. IV. extremo adjecta, repe litis a DAN. Buc ΕΥ1o in Iu Cesserit Tabulis Anatomisis, Lib. VII. T. ab. H. et M. edit. cum Adr. Spigelii Operibus Amsterd I6ψ . sol. pag. Ia 8. sqq.
Quamquam vero 'haec Vesaliana Nervi hujus expositio pro absoluta totius NerVihistoria haberi nequeat, quum praesertim ejus ex Medulla originem Omnino intactam re liquerit; tamen nec GABRIEL FALLop1 Us , qui Vesalium in multis summa cum laude emendare aggressus est, de hoc nervo quicquam vel in suis exasciatissimis obfervationi hus Anatomicis vel in In tui ibus ejus .artis admonuit; et complures alii descriptio
nem tantummodo Vesalianam expresserunt, saltem cum ea consentiunt: ut REALDusCOLUMsus de Re Anatomica, Lib. VIII. Cap. IV. pag. 3TO. Edit. Francosert. I 393. 8., qui licet Uesilium praecept em subinde sugillare satagat, tamen ejus sententi inmutatis tantum verbis refert, nisi ea velis, quae addit, Priusquam exeat primum nervorum par, supra spinalem metallam refecti, Hamque rem spectatu pulcherrimam esse et jucundi unam. Vinus Vinius de Analome Corporis Humaui, Venet. apud Juntas I 6 II. f. L. II. C. IV. pag. 4 I. et Tab. VIII. Fig. II. et V. G. et Lib. III. Cap. III. pag. 96. et Tab. XX. Fig. II. Tab. XXI: Fig. I. IoH. VALVERDUs in Anatome CorPoris Humani, a Mich. Columbo Latine reddita, Venet. studio Iuniarum I 6O T. fol. Lib. VII. Cap. IX. et ejusdem Lib. Tab. II. III. IV. FEL 1x PLATER Us de Corporis humanisructura et usu, Basil. apud Froben i 383. f. pag. ia 4. et Lib. III. sive Bonum Explicatione, ibid. is 83. Tab. 4. Fig. XII. et Tab. 35. 36. 3T. ANDR. LAURENTI Us in rasoria Analomita, Lib. IV. Cap. XIX. pag. IIo. Edit. Francolari. de Bry in fol. , et ex laoc THEOPH1LLGΕ ΕΕ dans I' atomie Fransose ensorvae d'Abrege, Liv. IV. Chap. XII. pag. I 66. sq. Edit. Paris I 634. S. CAs P. BAURINUs in Theatro atomico, Lib. III. Cap. XXIV. pag. 34T. Edit. de Bry I 6 a L. q. in Vivis Imaginibus, Lib. III. Tab. XVI. XVII. XVIII. et Lib. IV. Tab. XIII. Io M. Rio LANUs Fil. in Anatoriae, Parentis operibus Francos I 6 II. f. editis adjecta, Seef. IV. Cap. V. pag. sis. et in Anthropographia, Lib. V.Cap. XLIX. pag. 332. Edit. Paris. I 6a6. q. ADRIANUs SPIGELI Us de Humani Corporis Fabrica, Lib. VII. Cap. III. pag. I94. Operum Anasterd. I 64 . s. edit. Tom. I. Io A. ANΤoN1DEs v AN DER LINDEN in Medicina physiologica, Cap. IX. I9. pag. 46 I. GUERNE . RoLp1NC1us in Dissertationibus Anatomicis, Lib. IV. Cap. XLII. pag. 77o. et Cap. XLIII. pag. 776. R. THoΜ. BARΤΗ OLIM Us in Anatome Renovata, Libello III. de Nervis, Cap. III. pag. 682. Edit. Lugd. Bat. I 6 Tq. 8. IOH. THEODOR Us SCHEN-κ1iri in Schola partium Humani Covorir, Parte III. Cap. VIII. pag. a 2. Is BRANDUIDE DIEΜΕRBRogox in Analome, Lib. VIII. Cap. II. pag. 3 I o. operum Ultrajem 1683.
686. f. pag. 84. R. et in Tab. XXI. Fig. I. pag. 88. IOH. MURALTUs in Anatomico Collegio, germanice conscripto, editoque Norimberg. I 687. S. pag. SIT. Rr ag. VII.
330쪽
316 ιθ de primo pare nervorum meduIIae niuafiso
Nonnulla tamen a UEs Aptaro tradita, praeci pueque illud de Sinu vertebrae et oe.eipitis ossi insculpto, amplius absolutiusque persecutus est ΙoH. PHILIPPUs INGRAssIAsin exactissimis Commentariis in Galeni Librum de Ossibus, edit. Ρanormi i6o3. f. Cap. VII. Commento III. et V. pag. 163. I 6 To et I 69. doeetque Sinum illum atque inde natum completum foramen, ita fabricatum esse, ut quas duae eirculi partes in Ne. tebra, tertia vero pars in Get illa osse, eaelatae sui; ad do ut alio; in omnium foranii
mim in sar Nervis intellige Spinalis medullae sive vertebrarum dedicatorum, id glisque commune ex inferiore superioreque ossefactum μ. Deinde quoque musculos paullo disti nius exponit, quibus utraque hujus nervi pars inteXitur.
Caeterum eodem circiter tempore, quo Vesalii opus in lucem editum fuit, excudebantur quoque CAROLI STEPHAN1 de Difectione Partium Corporis Humani Libri III. qui etsi jam a. i 339. usque ad tertii libri medium impressi fuerant , ut Auctor ipse in Praefatione narrat, tamen ob enatam controversam per aliquot annos suppresis ja- euere et anno demum Is 4 S. Parisiis apud Simonem Colinaeum, in solo perquam eleganti habitu lucem adspexere. Sed hila Auctor nequaquam ad meritum. Ves alii adscendit: Nam, postquam Lib. I. Cap. XLVII. pag. 78. itemque Cap. antecedent. XLVI. p. I. Galeni verba de egressu nervi nostri retulit, ita pergit : Prois fio vhro primae conjugationis colli, ex nostra dis sectione se habet. Primus terviris spondylur, parte sua poseriore utrinque, sub suis apophisbus lateralthus, nervum emittit, femlaircvla quodam ad temporalem musculum procurrentem, per oecipitis partem decliUictrem. B Ne nemus, adi exornu fles, primum quidem mni stilos inter inales adit, eisque ramulos di tribuit ad motumo Ab his, integer recedens, sine ahqua infgnis membri divisone, usque ad musculum Omoslatae perducitur, cui numerus i. inseque nribus musculorum figuris. Cuculla rem o ZEut bons fui parte consumtur, tandem per ipsus musculi superiorem angulum exit, ossisque squamosi commissurae circumferentiam sequens, aurem conscendit: se sursum craniora penetrans, ipsiγε tonjunctus parte interna, usque ad temporalem mufersium producitur: cui maximam sui portionem relinquit et c. Ex his apparet bonuni STEPHANUM Verum Primum cervicalem nervum, quem GALEN Us significat, haut
vidisse, ejusque loco Secundum descripsisse. f. IX.
sed ex aemulis VssAru nova inventionis gloria tribuenda esse videtur admirabilis industriae Viro, BART OLOMAEO Eusae Ac Hio: Hic enim, quem Sinum quoque egreLfionis nervi nostri bene perspexisse superius ex opusculis, quae ipse vivus edidit , vidimus, etiam in immortalibus Tabruis, Quas aeri quidem incisas reliquerat mortuus, sed per sesquiseculum fere tenebris damnatas tandem felici sidere repertas in lucem protulit dignus aestimamr et vel hoc solo nomine aeternas laudes promeritus, Io M. MARIA LANcisius; in his igitur Tabulis Anticam pariter ac Posti eam hujus nervi origi-nom ex Medulla ob oculos posuit , nominatim Tab. XVII. Fig. II. sed ab uno tantum