Institutiones canonicae ad usum academiae Pisanae Francesco Foggi

381쪽

D INTrro Corporis Christi, ossu ρtio Dei parae, apertis quoque ianuis Divina ossicia solemniter absolvi

P0 sunt, e Xcommunicatis tantum reiectis, iisque ab Altari ri pulsis, qui caussam interdiano cae

pertinet Irregularitas , qua licet nonnumquam laici assiciantur, eiusdem tamen effectus non nisi ad Ordines refertur, vi Hue Cleri

corum.

Cum itaque varias alibi pe

cies Irregularitatum exposuerimus hic loci superest animadvertendum, quod inter poenas Canonicas

a Cap. a . De Sent excomm in VI et Consti Martini, Ine abiis.

382쪽

pae tantummodo Irregularitates censentur, quas e delicto , non ex defectu natalium , corporis c. promanare diximus I), eoque sensu istiusmodi poenam incurrunt

qui ob crimen aliquod suscipiendis, exercendisve ordinibus , vel Off-ciis, aut obtinendis Bene siclis Ecclesiae inhabiles fiunt. .

Suspensio ver est censura,

qua Clerico vel omnium , vel quorumdam iurium ad proprium statum pertinentium usus per determinatum sive indeterminatum tempus prohibetur . Et vel ab indio tantum, vel a benefeio, vel ab utroque simul suspendi quis dicitur Primo casu nullum suspensus absolvere potest Ecclesiasticum munus, quod sive ab Ordine, sive ab aurisdictione , aut Dignitate proveniat , alias irregularitatem incurrit, Wactus quidem ordinis illicit , urisdictionis autem ali i Tit. 3. Lib. I.

383쪽

rumque ossiciorum nulli sunt se eundo amittit ius percipiendi fructus , aliosque Beneficiorum proventus durante suspensione tertio demum utriusque generis iurium expers efficitur

Suspensio quoque vel ab Dre, vel ab homine infligitur uqque ab homine , aut ab Iudicis se

tentia pendet, scripto serenda est, expressaque caussa, alias Iudex ipse suspenditur, atque ab ingressu Ecclesi per inerrae arcetur.

Item non omnis quandoque Iurisdictionis Ordinisve usus, vel non omnigena fructuum Ecclesiasticorum perceptio tollitur per suspensionem, sed alterutrius u . dam tantummodo Pars et eo casu particularis seu partialis, ut aiunt, suspensio dicitur, ut a generali vel totali distinguatur.

Alia tandem localis est, quae in certo quodam loco proprii misnisterii ossicia exercere, Vel proventus percipere quis vetatur alia personalis, qua Clerico iurium clericalium usus ubique interdicitur.

384쪽

De Clericorum depositione, ac

L ὰpοui dicitur Clericus, cum vel omnibus vel quibusdam proprii status iuribus in perpetuum privatur quod o sane pacto intelligendum, ut Beneficiis quidem Iurisdictione, metisque ita omnino spolietur, ut quidquid circa ista depositus peragat irritum sit quoad ordines autem, si quidquam post depositionem agat, illicitum, non invalidum reputetur I). Degradati vero proprie Icta

est poena Ecclesiastica, qua Clericus atrocioris criminis reus a pri prio statu removetur, et Curiae seculari , veluti speciali Iurisdictioni Ecclesiae non amplius obnoxius, puniendus traditur.

385쪽

DE CLERic. DE Os dce. z9 Ea seu verbalis est, quae in declaratione Iudicis, seu realis, quae in ipsius executione sententiae, funestis quibusdam adhibitis ceremoniis, terribilique apparatu, con

sistit a L.

Sed antequam laicorum Magistratuum potestati tradatur reus, Ecclesiasticus Judex apud illos enixe intercedere debet, ut Ecclesiae lenitati morem gerentes in irrogatione poenae, quantum fieri potest, ab eiusdem rei sanguine ab

et Vid. Can. i. Conc Carthagin sub Grato an . 3 8. vel 3 9. apud Gratian in Con. 3. XV. q. . et in Tom. III. υII. Conc. Mons p. i8. Cap. a. De aen. in VI. et Concit. Trid. Sess. XIII. c. q. et Sess. XXIV. c. s.

3 Cap. a . De verb signis et Cap. a. De homietae in VI.

386쪽

De legitimis poenas canonicas evitandi modis

Poenae, de quibus hactenus egimUS, effugi poterunt, si vel delicta ipsa

impediantur, id est efficiatur, Ut ea, quae contra Leges admissa forent illicita , criminibusque accensenda , licita fiant, quod perlegitimas Dispensationes obtinetur, sive postquam delicta patrata fuerint, quodammodo deleantur , quod per Absolutiones sit. Dispensatio itaque dicitur actus , quo is, qui legitima pollet

auctoritate, iustis de caussis quem dam sibi subiectum ab alicuius observandae Legis obligatione liberat. Quoniam autem ille tantummodo Leges solvere, vel ab earum obligatione liberare, qui easdem Condere potest, uris Divini obliga tori , sive naturalis sive positivi, nulla obtineri potest Dispen-

387쪽

satio, nisi ab ipso Deo, qui ira illud constituit I).

In iis autem , quae ab humano tantummodo Iure manarunt, dispensare possunt Ecclesiastici Priesules, dummodo necessitas id charitas, vel Ecclesiae utilitas exi

gat a). Atque hodierno quidem

usu fere omnes alicuius ponderis Dispensationes ad Summum Pontificem sunt reservatae potestati vero Episcoporum nonnullae minoris momenti relictae fuere, nisi tamen de urgente necessitate, aut vitando scandalo agatur iis casibus, in

quibus Papa dipensare solet a).

1 Uid. r. Florens Tras . De dispensat Thomassin. De et et Νου. E. Disc. Part. I. Lib. III. c. o. an-Espen P. IV. Oster. De Dispensat et teger tir Eoc .

P. I. g. s8. . . . s. c. et Pari. III. q. v. c. a Gelasius I. Papa in Epist. s. ad Episcopos Lucan. . . e. relata in Mans. Con- eitior COIIect Tom. VIII p. 39. c. ac Tit. 13. Lib. III in Septimo P. Matthaei is De Gratiis, et Dispensationibus is 3 Vid. Conc Trid. Sess. XXIV. c. αde et . at Espen I. E. U. Part. I. it. q. c. I. n. 3.&c. ac supr. Lib. I. Tit ii .etis.

388쪽

Ti TUL Us XXII.

De Absotationibus, Indulentiis. bsolatio est poenarum cuiusque admissi criminis caussa debitarum ei, qui rite dispositus est, indulta

remissio, vel imminutio. Cum autem varie delicta, non secus ne poenae , respici possint prout in Foro externo vel inte no iuxta Canonicum Ius vel Civile c. considerantur ideo totidem absolutionum species distinguendae , quae omnes ut unicum quandoque crimen remittatur, a reus liber omnino sit, requirun

tur si . Si delictum publicum fuerit,

in Foro externo ab eo, qui Iurisdictionem habet , absolutionem reus petere debet ac si Iudex quidem sententiam tulit, ab

389쪽

DE AB soL. ET INDULG. 38s eodem regulariter est absolvendus vel ab illius Superiore; si autem reservata fuerit remissio, is tantummodo absolvit, ad quem pertinet reservatio a . Verum cum de occulto crimine agitur, in Foro interno abso

lutio praebetur ab iis, qui legitima

confessiones audiendi potestate gaudent, pro vario delictorum gradu; si vero proximum mortis periculum sit, a quocumque Presbytero, licet casus reservatus fuerit, ac reus cuiusvis generis censurae,

vel anathemati obnoxius a). Olim non nisi peracta legitima Poenitentia , solemnibus quibusdam adhibitis, ac publicis Ritibus, certisque anni temporibus Absolutio canonica pro gravioribus delictis tradi consuevit nunc au-

a Vid. Cone Trid. Sess. XIV. c. 7. 3hConc. Trid. d. Cap. 7. et Sess. XXIII. c. s. de re f. an-Espen I. E. U. Part. III. Tit. I. c. H. et Fleur Dist. . Eec . Part.

III. c. a.

390쪽

tem , immutata veteri Disciplina quocumque tempore , privatim atque arbitraria iniunim paenitentia , plerumque conceditur At praeter simplicem puramve absolutionem, quae reos a Censuris poenisque canonicis omnino liberat , alia est etiam eiusdem species ad quosdam tantum in ctus limitata, veluti quae ad cautelam dicitur , quam X. gr. Superior concedere solet excommunicato, qui nullam vel iniustam esse dicit excommunicationis sententiam, ut interim agere possit 4 . Absolutionis quoque species

quaedam est Indulgentia, quae reis paenitentibus nonnullas a concedente requisitas conditiones perficientibus in Foro interno tribuitur 5 .

. Cap. . De Sent excom i Vl atqUeΤourne De absol ad cautelam inter opera Florentis p. 3 3. c. s Thomassin V. et N. E. D. Part. I. Lib. a. e. s. Natat Alexand Dissert. 2. c. s. O . art. s. in Hist. EecI. Ser. Ill. Inte pretes ad Tit. Decretal. Greg. Sexti, Ge-