장음표시 사용
11쪽
re animum induxerit, usum sori autem vel in paucissimis, vel plane non attigerit. Fuissent quidem, quae & circa nasterminorum expositiones ab eo adlatas moneri potuissent; sed labor nimium excrevivet, & simul, quod maximum υ erat, a scopo Lectionum mearum publicarum ablusisset, quippe in quibus Auditoribus meis prataicam saltem applica
tionem Ostendere, ea vero, quae subtilia videbantur, sequestrare & in tempus magis commodum reservare volebam. Ut ergo B. L. juxta hanc meam intenti nem praesentem laborem aestimare velit,
, est quod obnixe rogo. Dabam in Academia Fridericiana d. XMX. Decembr. M DCCll.
12쪽
de umpractico distinctionum iuridicarum prima vice publici juris seci. Postquam vero jam ab aliquo tempore exemplaria distracta seerunt, ego autem tum in Doctrina Pandectarum ante annum
publicata, tum in supplementis meis ad Compendium juris Lau-terbachii subinde ad huncce distin-
bonum usiam practicum proVO- cavi ; hinc necessitas emasitavit,ut prelo ille denuo committeretur. Nata
13쪽
Nata hinc est secunda haec Edu tio, quam vides benevole Lector, in aliquibus locis austa & vere emendata, prout collatio prioris Editionis ostendet. Utere ergo & hac editione, benevole' Lector, & studiis nostris porro fave. Dab. Halae
14쪽
Usus Practicus Distinctionum i juridicarum
m si e virtutem, pro , . ut quidam loqui ma. Iunio coincidere videtur, quam Pulandor-
15쪽
Cularis vero ossicia debisi inculcat, ad priora' autem illa ius persectum, id est, cum coactio, ni conjunctum, non competit, sed imperse- . istum saltem, h. e. pudori cujuslibet relinqui- tur, an eadem praestare velit an non, quo refero ossicia humanitatis, suppeditationem eleemosynarum, &C. Unde pauper Ob denegatum lubsidium charitativum actionem Chia, tra divitem denegantem instituere non potest. Amor enim coactus umoris naturum statim amittit. Usus hujus distinctionis circa 'quaestion em 2 quaenam ex duabis illis Iustiatia Speciebus Iuri rudentiae finis sit 8 praecipue
sese exerit. Siquidem scire oportet judicem, quinam ossicii uctus sint limites, ne vel aliquid omittat, quod faciendum, vel aliquid faciat,
quod omittendum erat. Duae autem hic Κ- se offerunt opiniones. Nonnulli, inter quos Lauterbachius, Justitiam universalein Jurisprudentice finem uile existimant: alii contra pro Justitia particulari pugnant, quibus Dia. HOP pius accedit, & quorum sententiae nos etiam calculum nostrum adjicimus. Frustraneus quippe habetur finis, ad quem Consequendum congrua remedia non prostant, At vearo judici qua tali, id est, quatenus jubet&pus
nit, remedia homines vere virtuosos reddendi . non suppetunt, sed eo est contentus, modo subditi actiones externas legum praescripto conforment, quamvis haec Conformatio exanimo virtuoso non procedat Optat equidem probus Judex, ut omnia, quae , fiunt a
16쪽
tabattis , ex animo virtuoso prosciscantur,in F, Pecti 1oerita quoque externa removet; sed re meoia,quibus hoc votum suuin praecise obtinebri possit, ipsi deficiunt. Unde judices falcem iri alienam messem mittere eaque sibi arrogarxe non debent, quae ad sorum Philosophicuim, vel Theologicum pertinent Theologi Condi ' tra Philosophi ea, quae ad judicia externa -
pertinent, non involent, - ' ι
Inter iustitiam disribuitiam 3c rennmia. oti ni, item i inter proportionem e
Geometricam & Arithmetιcam. x Que frequens haee est, ut praecedens; non
L 'tamen aeque clara, nec seque utiliS. Non dum enim inter se conveniunt D D. quomor
do utraque iustitia definienda sit. Multi aὸ distributivam referunt distributionem mune, rum, honorum & pinnarum criminalium jure humano statutarum, proportione geometrica faciendam ' ad commutativam vero rect Privastiorum vi praecedentium contractuum diffrs buendaS, Item poenas civiles & criminales iure, divino dictatas,& hic propo ionem arithme litam observandam esse dicunt, v. Hopp. eomm. adpr. I. ri L cr Z lath Struv. s. L C. . Exu H. . seqq. Jata I homas. Phic Pra13. Tis . . x .s XXIR Ρufendorflius contia stlibutjνam & commutativam ad civium con', - Λ tractu,
17쪽
4 LIB. I. TIT. s. tractus reseri, & distributivam quidem in sop
cietatis contractu adesse dicit, lib. r. de J. N. σG. r. I. g. p. Hugo GrotiUS de I. B.σρ. l. I. c. Ap. L Justitiam attributricem suam & exple- tricem substituit, & hic disputant. an exple trix cum Aristotelis commutativa, attributi ix vero cum distributiva conveniat p quod in vat Thomas loc. citi ibique in nor. Alii in societate aequali proportionem arithmeticam adomittunt, Intuitu inaequalis autem inter medium inveniendi & inventum applicandi distin-
suunt, Simon in not. ad c Grotii Dc. ver . Prst portione comarata. Vides, incerta esse omnia. Prout vero nulla adest certitudo, ita
quoque nulla utilitas huius distinctionis deprehenditur. Provoco ad omnes judices &Advocatos, an haec distinctio illis unquam veliniuimum usum in decidendis,uel perorandis causis praestiterit Z Justa quoque manehit sententia juxta Leges concestia, licet Iudex inter Togatus re bondere nesciat, quam juxta proportionem eandem Conceperit. Nec ergo, diuultum operae impendere necesse habebit juris cultor, ut hanc proportionem sibi sollicite imprimat.
nisTINCTIO III. Inter Ius obvinum & humanum.
Ane utilissimam esse nemo negabit. Prin- .ceps legibus a se latis non obligatur, bene tamen divinis, quoisum refero, quod ad
18쪽
servanda pacta cum subditis inita, quas Leges fundamentales vocant, si obligatus, quia lusclivirium, naturale pariter & revelatum, pacta servanda esse inculcat. Εκ quo porro aeduocitur, Ρrincipem non posse talia subditis suis injungere, quae Legi divinae adversantur, sed tunc locum habere illud: Deo magis obedien dum,qu.rm hominiamu. Denique in materia di- 'spensationis poenarum & nuptiarum huc unice respiciencium est. Potest Princeps dispen- sare circa poenas iure humano statutas, non quae ex divino profluunt, unde maenam homicidii indispensabilem esse reiste asseritur
propter tam evidontem textum Genes. 9. ν. repetitum in N. T. 26. v. N. Neque .
nuptias in illis gradibus, contrahendas permittere jure poterit, quae Deus ter D. M. Lervi/. ιε. prohibuit. Unde errat Carpetovius Dr. Eccl. l. a. Def ym putans, matrimonium in
gradu secundo lineae inaequalis Contractum c de facto non rescindi, ob Lev. ιδ. in f ubi dicitur : . te follen au erottet merden. Idem enim esset, ac si in Rep. subditus circa Legem a Principe promulgatam sibi potestatem dulpensandi sumet e vellet. Cuid ergo dicendum de Pontificibus, quibus potestatem su- pr omnia & contra omnia & facultatem contra ipsum jus divinum dispensandi tribuum
19쪽
DISTINCTIO IV. Inter jus naturae & positivum unia
QVae hic ad historiam pertinent, summa.
tim recensuimus in Detineatione resoria iuris naturalis re positivi aniversalis. Ceterum
ad id prodest adlata distinctio, ut imbacillitatem rationis nostrae s hi relictae eo meliua aognoseamus atque Deo ter O. M. pro revelatione volsitatis suae humillimas gratias per solvamus. Scilicet cum ex lumine naturete ea tantum injusta esse, quae socialitatem rurbant, 'homini Ethnico demonstrari queat; sequitur exinde, multorum criminum steditatem jus naturae ignorare, quae tamen ex Sacra Scriptura facile agnosci potest. Ceterum ratio. ne obligationis inter utrumque jus nulla intercedit disserentia, Cum utroque omneS homines aequaliter obstringantur & sic ignorantia juris postivi universalis excusationis loco nemine adduci queat. Inde Deus praeter alia crimina Cananae S etiam propter C m-
missum incestum tedibus suis ejecit, in cujus tamen prohibitione demonstranda ratio sola admodum caecutit. Et ergo neeessirio sup-Ponendum est, Deum illas leges aliquando toti humano generi, vel certe personis post diluvium illud repraesentantibus promulgasse, alias enim propter transgressionem MLegum.
nunquam promulgatuum poena instigi non
20쪽
potuisset. De criteriis cognoscendi Leges, universales positivas in cis. Detineations circa H. egimus, add. Seldenus inst. de jure nat. cc J . Gent. juxta disii iri. IDMaorum.
Inter jus divinum positivum universale
1 Eges universales a parti laribus exacte dimi cernere, maXimam postia, trahit utilit a' tpm. Scilicet leges universales adhuc hodie seque ut in V. T. obligant, atque adeo Legis- Iatoribus nostris ne latum quidem unguem al, liisdem recedere fas est. De Legibus autem lParticularibus, sive per eas De Ues, Me rem moniages intelligas, unanimip Do est sentenintia, eaque veritati superstructa, quoa post ex-l '. tinctam Rem p. Hebraeorumceaedem quoque t . Cessent. cum ad statum illius Reip. fuerint ac- , C modatae, quo statu mutato & illae quoque minationem passae sunt, qua dere conserti meisi retur doctissimus libellus, quem de Habitu ralia itisinis conscripsit illustris quondam Pusendor- Distinguit equidem Lauterbach in v. ljur. si ii inter jus forense universale & particu- ,
lare sed vel pen universale illud intelligit jus rmorata, vel illa distinctio, si alium significatum 1 luti soreust universili tribuere voluit, nullo sum . .