De munimentis Athenarum quaestiones historicae et tituli de instauratione eorum perscripti explicatio

발행: 1836년

분량: 93페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

nabaeto satrapa sibi concessas in usum patriae convertente, sed parilinetiam ab ipsis Atheniensibus aerario suo non parcentibus, et a Boeotis aliisque vicinis gentibus per voluntarias collationes Athenienses sublevant bus, Olymp. XCVL a. 4. 67 . Quod si quaesiveris, quinam eo tempore muri restituti sint, coniecturam ex probabilitato capere licebit, Alli

nienses tum intra fines necessariorum operum substitisse, nequo plures quam duos muros ad mare deduxisse, Phalerenso autem emporium munimento quodam ab australi muro in transversum deducto inclusisse. Eaque sententia aperte eo comprobatur, quod in scriptoribus posteriorum temporum nulla nisi duorum murorum mentio extat atque insigni maximo documento nostri tituli, in quo τo βόρειον et το νοτιον τειχος sola commemorantur Non mirum igitur, ipsis in locis duorum tantum murorum vestigia nunc conspici, siquidem, cum Cono reficiendorum munimentorum opus festinaret, omnia quae ab antiquioribus muris supererant saxa et caementa sine dubio statim adhibebantur, atquo Phalerici muri

etiam sundamenta, quae tum sola restitisse credibile est, faciliore negotioo solo evellebantur, quam quo Saxa eiusdem molis o lapicidinis parari poteranti Itaque quae nunc his locis murorum Vestigia extant, duodenos sere pedes Iata, et centum et quinquaginta pedum spatio inter se distantia, duo brachia Piraici muri, quem Conone auctore Athenienses extruxerunt, referre existimo. I. Proximo post Cononem saeculo muros Atheniensium unquam eversos et resectos esse non traditur, sed continua tamen cura indigebanti Hano quidem curam saepe in sutiles res et vanam speciem, velut in tecto-6 V. Xenoph. Heli. IV, 8, 9. 10. 12. Diodor. Sie. XIV, 85. Nepos Conon. 4.

P. 24. a. eas ros tangit.

68 V. ex. gr. Liv. XXXI, 26., qui diserte testatur, Philippi Demetrii L. temporibus nihil nisi semirutum murum his locis supersu issa, qui brachiis duobus Piraeeum Athenis iunxerit. Haee duo brachia aliam tuin τὰ σκέλη dieta fuisse, Seylax et alii testas sunt. V. Meuratus Piraeeo e. 2. 69 V. v. 120.

32쪽

DE MUNIMENTIS ATHENARUM QUAESTIONES HISTORICAE, ETC.

25rium pinnarum conversam esse, circa Olynthii belli tempora, quibus Eubulus Anaphlystius redituum administrationi praeerat, queri solet Demosthenes Olymp. CVII) 7λὶ. At cum Plii lippi contra Athenienses ex

peditio talii immineret, exeunte olymp. CX. a. 2, archonte Lysimachide, Demosthenes lege ad populum Iala essecit, ut tribuum comitia haberentur Seirophorionis d. II et III, ct in iis a quavis tribu curatores moenium eligerentur, et ipse tum a Pandionide tribu gravissimo huic muneri praesectus es L Quo dum fungebatur, imminente Post pugnam Chaeronensem ipsi urbi summo Pericu Io, Demosthenes pro parte aua decem sero talentis ox aerario Publico accopiis ipse supererogatione facta impendit tria talenta, et duas fossas suis sumptibus circa Piraeeum duxit

70 Ds liae Eubuli potentia, non di eo potestato, primarium est testimoni uiu Aesebinis contra etesipli. g. 25. , soriasso oratoria quadam illud liyporbole

exaggeratum, sed non abhorrens tamen . v vritale. Quod σκευοθνηκην εὐκολ-

ιουν dieit, seeundum Pendentem iiii persecti sensum 1 te explicandum est, ut Euhis Itim eum eollegis in munere theorico incepisse hoc opus statuatur. Absolvissa enim illud constat Lyeurgum. 13 Demosthen. Olynib. III. p. 36. τι ειν εἰπεῖν τις εχοις τας ἐπαλξεις, ἔς κονιῶ/αν; και τΔς όλυς υς ἐπιοκευαγμιεν; καὶ κρvνας; και ληίους; Ideinda eon trib. p. 175. δ/Itosis ιιὸν ἡ Πολις ηδιων τώς ολυς ωγαπα κατασκευα-γDsω καὶ κρῆνας καὶ κονια ιατα και λῆροtu. Adv. Aristocralem p. 689. δο- ιοσία δ' o rate α ιιὲν οἰκοδο ιεIτε καὶ κονιατε, ως 3ιικώ καὶ γλισχρα, aloria ηλεγειν. Celerum ad tempora Ol. CVII. pertinere videntur, quae de Conons Tillio itiei silio narrantur a Cornelio Nop. Timoth. V. eit. Huius Timoth εi post mortem Ol. CVI. a. 3. v. Clinton Fast. Hel l. h. a. cum populum iudieii sui paeniteret, mratiae noWem partes detraxit . et decem talenta Cononem, filium eius, ad muri quandam partem resciendam iussit dare. π 'ρανῆ seripla Elaphebolione mense anni Ol. CX, 3. Chaeronda archonte, ap.

33쪽

οἱ δὲ τῆς χαρακώεως. cs. g. 47.

34쪽

COMMENTATIO ALTERA

LECTA IN CONSESSU SOC. REG. D. XIII. FEBR. A. MDCCC XXVI.

l. Superiore commentaliono historiam munimentorum Athenarum usque ad Demosthonis tempora i,erlustrantes nullum dum tempus in v eramus, cui titulum, quem explicandum suscepimus, ProPter ea quae Bbontiquis scriptoribus memoriae produntur, attribueremus. ScripturaB ratio tempyra indicat, quae inter sinoin Peloponnesiaci et Alexandrum intercesserunt. Sed ad ea opera, quae Conono auctore Athenis facta sunt, tituli argumentum revocare non licet,. propterea quod Cono muros longos Et Piraeei munimenta denuo struxit, hic autem litulus totus Versatur in reficiendis iis murorum partibus, quae vel vetustato collapsae erant vel aliis do causis Iaborabant. Sed etiam ad Chaeronensis proelii tempus referri Propterea non Potest, quod tum curatores a tribubus constituti muros, Pecunia o Publico aerario accepta, restituere iussi sunt, secundum hunc titulum autem opus murorum reficiendorum redemptoribus locatur, qui cum curatoribus illis nihil commune habent. Neu lamen hunc titulum ultra Alexandri tempora deprimamus, dissuadere videtur magna scripturao elegantia, literarumque quarundam sorma et nonnulla antiquioris scripturas vestigia λὶ. Desinitius aetatis documcntum non habebam, donec in apographo

Pittaciano, quod post Rossianum nactus sum, v. 37. Fr. liquida vestigia cxlaro vhli nominis Ilabronis Lycurgi filii But adae, praesecti ini pensarum publicarum, quod Attici dicunt του ἐπι τῆ διοικήσει. Hic vir, queri Lycurgi, illustris apud Athenienses oratoris, siliorum natu maximum suissε constat ', patris quidem fama multo minor erat, sed nihilominus

2ὶ Peudo-Plularchi errorem sive ineonstantiam in ea re eastigat Nissen de Ly cingi Vita p. 98 sq.

35쪽

28cAR. ODO PR. MOLLERet ipse res publicas egregio capessivit β). Quando is ad populum prodierit,

a nemine accepimus; potuisse tamen, si Lycurgum patrem, Demosthenomaiorem, circa Olynip. XCV. natum statuimus, filium iam olyinp. CX. publico munero sungi, in aperto est. Hinc credibile sit, hunc Habrone aiab ipso patre, cum diuturnam ille redituum curam sustineret, ad ea negotia adhibitum et quasi in hoc genero rerum publicarum administrandarum institutum esse. Accedit, quod Lycurgus, cum ipse suo nomine Per

unam πενταετηρίδα, id est quatuor annos, ταμιας - λοικη ,εως fuisset, deinde propter Iegem ab ipso latam non destitit quidem ab hac utilissima cura, sed essocii, ut quidam ipsius amici palam hoc munus populi suffragiis

susciperent et nomen profiterentur ipse autem revera universam rem

suis consiliis gubernaret. Quo praetexto I.ycurgum Per duas πενταετηρί- ns, id est per octo annos, his rebus pracsuisse constat: intra quos annos Habronis magistratum probabiliter ponere licet β).2. Uio incidimus in quaestionem dissicillimam, eamque novissimo tempore magno cum servom agitatam η, ox quo tempore Lycurgus ad illud munus capessendum accesseriti Equidem, cum rationes explicare huius loci non sit, satis habeo consteri, mihi Boech hii computationem omnium maxime Probabilem visam esse, et eum quidem, nam Boeckhius tiberum sibi servavit has sive proximo anteccdentes Olympiados eligero, ex qua Lycurgus ab Olympiadis CX. inde a. 3. usque ad CXIII. a. 3.

genda fiunt.

5) Etiam quod Lycurgo mortuo Athonienses ab adversariorum saetione eo adaacii sunt, ut filios illius undecimviris traderent, qui fieri potuerit saei lius iatelligi poterit, si filios patris in gubernanda republica socios suissct posuerimus. 6 Post Boee khium do Oeeon. Athan. II. p. 244. de eadem ro dixerunt I. B. Lius, Biblioth. erit. nova V. v. p. 456 sqq. A. F. Nissen de Lycurgi oram toris vita p. 10 sqq. Fr. G. Κies sting Lyeurgi deperditarum oritionum fragmenta p. 78 sqq. L hardy de Demade p. 31 sqq., quorum optutores inter

se collatas examinavi in Relat. Gotting. a. 1836.

36쪽

DE MUMME Is ATHENARUM QUAESTIONES HISTORICAE, ETC.

huic muneri praestati Unum ratiocinationis genus paulo explicatius propono. Lycurgus, quod ex certissima fido plebisciti etiamnunc servati accipitur, navalia et armamentarium Piraeense νε-οικους et σκευοΘήκην sive οπλο Θήκηνὶ, opus ab antecessoribus inceptum sed imPersectum, Extruenda denuo suscepit et absolvit Atqui, Philochoro teste, Athenienses Lysimachide archonte, cum bellum Chaeronenso immineret, opus in navalibus et armamentario faciendum distulerunt, ut omnia vectigalia bello impenderent s. Constat autem anto pugnam Chaeronensem Eubuli An phlystii tantam fuisse apud plebem Atheniensium auctoritatem tantamque theoricarum largitionum, quas illo in immensum auxerat, gratiam, ut theoricae pecuniae praesecti saltem usque ad Gymp. CX. a. 3. multis rebus praeessent, quae ab eorum provincia antea alienae suerant, atque etiam armamentarii extruendi curam gereront 8ὶ. Itaquo ad Lycurgum ea cura non potest esse translata nisi post pugnam Chaeronensem, translatam autem Osso simul cum quaestura ἐπι διοικήσεως, maximo probabile esL Certo Hyperido teste constat, Lycurgum, cum hoc munere langeretur, et iubem et portus magnis operibus et monimentis ornasso nequo Lycurgus, si Menesaechmus, ipsius adversarius et successor ration s ) naee sunt verba populi selli in X. orall. Vitis servati:

το Λυκειον κατεσκευα e.

8ὶ Philoebori fragin. P. 76. ed. Siebetis. 9ὶ Huius rei avetor est Aesebines in Ctesipta g. 25. Atqua etiam navalia ab

Eobulo strui eoopta esse, signifieara videtur Dinaretius in Dernosthetiein I.

1M V. Hyporidas apud Apsinem, Bholor. Ald. T. I. p. 7 .s1 V. Dionysii do Dinarebo iudieiuti, T. V. p. 660. R. JIenesaecluni gratiam

apud populum Atheniensium eo tempore uiaxiniam fuisse oportet, eum Lycurgus diem obiret, i. e. proximo tempore ante Barpalia n eausam, quR. Olymp. XCIII. a. quarto exeunte et XCIV. a. primo iiieunte agitata est. Nam Lyeurgum tum inortuum iam fuisse, testis est auctor Vili. X. orali. in Hyperide p. 270. , sed eius liberos, post patris mortem Menesaeehino populum instigante in eareerem toni los, eliaiuluin, eum Demosthenes Proptereauvam uarpaliatu damnatus in exilio esset, eustoditos esse, porsuadent idem

37쪽

publicas iam tum procurasset, tantam pecuniam imperare potuisset, quanta ad illa opera molienda opus erat. Cum his rationibus egregio concinit etiam illud, quod de armamentario in Piraeensi portu scripsit Philo architectus, sino dubio, sicut architecti antiqui solebant, post perseetum hoc nobilo aedificium, quod ipsum accipimus architectatum esse Idem autem Philo Demetrio Plialereo Athenas tonente, post OlymP. CXV. R. 4., I lousinio templo prostylon addidit Itaque Philo his temporibus ex a chitectis Atheniensium maxima laudo uoruisse existimandus est, nequo multum temporis intercessisse credibile est inter Lycurgi et Demetrii administrationcm. APparet, omnia vestigia eo ducere, ut Lycurgum publicis Athenarum rationibus praemisso statuamus inde ab Olymp. CX. a. 3. usque ad CXIII. a. 3. I. Possis autem fortasse hane murorum resectionem, de qua titulo nostro di itur, Componere cum ca urbis instauratione, quam ipse Lycurgus, populi suffragiis ad apparatum belli instruendum Electus, curasse traditur De ea qui locuntur, bellum quod fuerit, non indicant: non dubito tamen, Lycurgum tum hanc curam suscepisse, cum Athenienses

seriptor in Lyeurgo p. 254. et tertiae epistolas inter Dornosthenteas avetor. Cf. Selio . Ileritiogen. nερὶ ιδεῶν I, T. ap. Wal E. Rhet. Graee. T. VI. p. 993. Itaque nullus dubito, quin 3Iouesaeelimus poeuniam publicam aditiinistraverit inde ab Olymp. LXIII. anno tertio. 12 Ratio illa operis, quam Cicero de Orat. 1, 14. et Valer. Max. VIII, 12. ext. 2. tradunt, Plii lonein perdiserio populo reddidisse, ita ut oratoria paene Iaudem mereretur, eadem in libri formam redacta et lecta suisse videtur a Vitruvio l. VII. Praes. celerum es. do Plii loliis armamentario Strabo IX. p. 395.

Plutaretius Sull. 14. Plinius VII, 37, 38. Ausonius Idyll. X, 303.1M V. idem Vitruvius eadem praefat. M) χειροτονιθεις τὴν του πολι ιον παρασαιενην Gλλα τε ΠΟΩα τῆς πόλεως κατεPgν Ozα-κ. τ. λ. Photius p. 497. ed. vsh. Minus distineto Ps. Plutarchus p. 251. NOD α et te noλεως ἐπηνωρθωσε. Populisellum tamen nihil de ea re seriptum habet. Diligenter autem observandum ost, νεώρια et σκεt oθζκην non inter ea recenseri, quae Lycurgus χειροτον νθεὶς ἐπὶ την

38쪽

DE MUNIMENTIS ATHENARUM QUAESTIONES BISTORICAE, ETC. 31

bellum Alexandro non indixissent quidem, sed moverent tamen, donec is

impetus Thebarum incendio restingueretur. Hoc enim tempore Lycurgum cum Demosthene Macedonibus maxime adversatum esse constat Quicquid autem hac de re statueris, eam nillil pertinore existimo ad eam murorum instaurationem, de qua titulo nostro agitur. Hanc enim non belli necessitato urgente suscipi, sed invitanto otio pacis, et iis quidem temporibu&, quibus Atheniensium aerarium a Lycurgo iam ita restitutum esset,

ut etiam futurorum temporum occasioni provideri posset, inde intelligitur, quod in extremo titulo constituitur, quid primo, secundo, tertio renuo usque ad quintum faciendum sit. Hoc alienum esso a lumultu belli, facito intolligitur. 4. Quae post haec tempora Allienarum muris acciderunt, cum ad

titulum hunc explicandum nihil faciant, paucis verbis complectimur munimenta illa sivo castella a Macedonibus in Munychia peninsula et Musco collo intra urbem condita; longos muros ita neglectos, ut iam Philippi του μισορωμαίου tempore semiruti essent plano deletos autem a Sulla, qui indo saxa materiemque ad obsidionem Piraeei convertit, cuius munimenta postea, cum Victor ingressus esset, pariter diruit: quo factum ut

Romanis Graeciam obtinentibus emporium Athenarum munimentis careret et urbs tantum muris cincta esset, qui usque ad ea tempora, qui hus b realium terrarum gentes Romanorum imperium proculcaverunt, durRaso videntur. 5. Iam quod attinet ad tituli formam, seripturas genus aperte re centius arctionio Euclide, sed bonae tamen notae est neque in ulla re ab 15 Demades do dodeeaelia S. 17., cuius verba ad tetillius proximum ante eNci

diuin Thebarum speetaiit. Alexandrum hoc tempore L3eurgum inier Oratoressi hi adversarios depoposcisso nolum est.

16 Quod in Iego aseunda annexa Vilis X. Oeall. Laehes Demochari patri suo statuam poscit propier Οἰκοδομὴν 'αρα παυην οΠλων, id ad tempora ei vitalis pertinet Alexandro certe aliquanto insertoro.

39쪽

CAB. ODO FB. MOLLERea litorarum fgura discedere videtur, quibus Athenienses Philippi et Alexandri temporibus utebantur. Notabiles sunt imprimis sormae literarum T SE , quas bio proposuimus, cum in adiecta tabula typothetae vulgaribus literis utendum osset. Quod pluribus locis diphthongus 11 literis Ut significatur l. 3. ΣΥNT ΕΛΕΣΘΕΙ. 25. IJ APAΛAUTI. 47. MATI ΣΕΙ. 84 ΤΚΙ Δlo IKHΣΚΙ , antiquitatem olet non nimio intervallo distantem ab archonte Euclide, quo H literae usus primum ad publica monimenta adhibebatur. Nihilominus eadem antiquae scripturae forma etiam in recentioribus titulis interdum reperitur γε, Titulus scriptus est, nisi quod versus primus, trigesimus quintus cum sexto, deniquo centesimus decimus nonus maioribus Ilieris et ultimi minoribus exarati sunt, et quod in versibus m et 81. verba ΑΛΛΑΞ II APA diductioribus elementis scripta sunti Literae, quae v. 61 et 103. ordini supraposilao sunt, in ipso marmore EO Ioco extant is . Unusquisquo versus litoras continet LXXI, exceptis iis quos uixi; versus numerantur CXXV. Grammatici in hoo titulo notabunt saepius syllabam primam verbi δεῖται, ubi nulla contractione augetur, productam esse. Legitur enim

videtur. Cuius productionis aequalia exempla non novi nisi ΚΕΙΩ ΤΑΙ, in titulo Λttico lectum, qui inter olymp. C et CXV. scriptus estss) Maxima in terininatione eoniunctivi hoc EI diu perdurasse, mullis Ioeis monuit BoeeIchius in Corp. Inser. Gra . V. T. II. p. 369. 629. - V. etiam marmor Pariuili apud Thierach. Aet. Acad. Monae. philol. et philos. T. I. p. 603. 19) Addo aliam hoe ex Illeris V. cl. Bossit, latitudinem tabulas marmoreae esse ο, 94 me tr. Gall. , longitudinem eius frusii, quod integrum servatum est. 1, 84.2M corp. Inser. Graec. n. 102. Neque hoc tamen illius plane geminum est. Fran Eltis quibusdam rebus offensus est, quao nune, cognito meliore apO- grapho, evanescunt, ut EPI AΣMENA et απεργάζων. Quod autem legitur 74. χρειαγριενα, id a χρεία ad analogiam verborum βια.o ιαι et ἐνδειά et similium inultorum formatum est. Sed Frangius haepropter titulum no- atrum in aetatam Philippi, Romanorum hostis, reiicere voluit.

40쪽

DE 3IUMJIENTIS ATHENARUM QUAESTIONES DISTORICAE, ETC.

336. Nune nihil antiquius habemus, quam ut titulum litoris vulgaribus, aliquot locis suppletum et, ubi sententiam verborum aliquatenus sociari licet, in Latinam linguam conversum proponamus pi . Postea cum interpretationem hunc, tum supplementa illa annotatione adiecta viris doctis approbare studebimus. 'Eπὶ uoχον et oe της doe πρυτανείας ι δοJξεν τω δη/ια-

. . . . . . . . Tu i cs . .

21 Stippletnenia non omnia, sed Inaiora tantum aut di melliora uneinorum ei r-cuit septu notata fiunt: reliqua, etiam minima quaeque, cognosci Possunt ex compurationa tituli ipsius ib. A. expressi: ubi cum ita reddere curavi, ut ad 11 e trBI Smissus est, cum Supplementis Rossianis, qua cum ipso V. D. t Sletur in conspectu inaranoris ex duetuum paene evanidorum observationo sibi e so subnata, pleraque fidem habent meris eoniecturis superiorem. CL anno l. ad v. si et alios.

SEARCH

MENU NAVIGATION