장음표시 사용
51쪽
36 CAR. ODO FR. MOLLER36. In hoc v. Pittacii apograptiuin multo est plonius, habet enim
. ΟΥΤΕΛΗΣ. 'o ἐπι τῆ διοι- σει inin Ex Rossialio nPogro pilo, coli. V. 83. 34., Coni tura asse utus eram. Nunc oliam noua En viri, qui tum Atheniensium reditibus et expensis praefuit, iacillima coniectura restitui
potest. Erat AHP12N ΛΥΚΟΥPΓΟΥ ΒΟΥΤΑΔΗΣ. Quod unius litorae spatium inter AUPO et ΟΥΡΙΟΥ addendum fuit, id in apographo
Pittaciano experium non morabitur. Do hoc Habrono v. 1. dicta. Sed ea res cum gravissima mihi videretur, quippo cui multa alia su portit Onda ossent, Boockliti de ea opinion om per litoras Oxqiiisivi et assonsu in tuli.
Frangius quae Iugerat: Θουρίου Hου τε λης, nitena sunt nb Athenis.. 37. Τα te τα ἔργα supplovi. CL Corp. Inscr. Graec. n. 160. 3. 1. ταδε ἀνεγρα αν εργα του νεώ ώς κατέλαβον εχοντα. καὶ των περι τον τ. Intelligitur ex his verbis, etiamsi prima duo
tantum pro certis habuantur, Planissimo, praetor urbis moenia, quao primo loco nuncupata esso arguit V. 1., et Pirueensia et longa etiam quartum quoddam munimentum tum resectum esse. Των προς τον eλαληρέα supplero vetat T quod extat, et quod hic murus nunquam instauratus csti Νum soriusso περι τον τρισκελῆ λοφονῖ cs supra diss. I. g. 7.
ΣΚΕΥs ΣIN. Franaius ἔπισκευα τη. Verisimilius videbatur, omisisso opificem Illo ras ΑΣ. - Indo a verbo οσα sententiam huiusmodi orsam esso putaverim: Οσα μὲν παντελῶs κατε ίνηκε, ο κατα μέρος μισθωσάμενος ἐκ τῶν Θεριελίων κ. τ. λ. . 39. , Τὰς κρηπῖδαJs λιθολογμει. Hoc Vocabulum mihi videor tum ex ductibus literarum, tu in ex sequenti λιθολογηματι. V. i5. coli. T. 47., eruisse. Ceterum utrum quo apographum habot A . O. ΛΩ .. ΣΚs. Λι- Θολογους ad muros construendos Athenienses exercitus secuin ducero so Iehunt, velut in copiis Siciliensibus, Thucyd. VI, 44. II, 43., cs Xenophori Holl. IV, 4, 18. 8, 10. Horum est λογαδην φερειν λίθουs, qui aut nullo instrumento formati sic Athenienses ritum muniverunt, Thucyd. II , 4. , aut inter aedificandirin dotali, ita tamen ut quadrata saxa non seroni, non
52쪽
DE IRnIMENTIA ATHENARUM QUAESTIONES HISTORICAE, ETC. 3
X, 5, 2. Inter Ortygiam et terram continentem Strabo I. p. 102. scribit sui34n χῶμα, ως φησιν Ιβυκος Dagni. XXXIII. p. 187. ed. Schneide in , λογαιου λίθου, ον καλει ἔκλεκτον. Interponebantur in Do opuro sicut in antiquissimo genero Cyclopeae structuraοὶ ningitis saxis parvi Iapilli: οὐδὲ τἀρ ἄνευ σμικρῶν τους μιεγάλους φασιν οι λιθολογοι λίθους ευ κει- σθαι, Plato Legg. X. p. 902 D. cf. IX. Ρ. 858 B. cum Scholiis. Minus accurato Timaeus Lex. Platon. ΛιθολόγοQ. οἰκοδομοι, cs Rulanken. P. 174. 116. ed. Κocli); et non ad omnia apto Lex. Rhetori ap. Be horum Anecd. I. P. 277. Λι Θολογήματα : τά νύν λιΘοστρα τα. Quanquam nemo negabit, etiam ad pavimenta facienda antiquos eo opere usos esse. U. Pollux VIi, 27, 121. λιθοστρωτον ἔδαφος και λιθολόγημα και λελι Θωμένον. Et pavimentum etiam ii. I. esse λιθολογημα putat Franatus.) Λι Θολογημα esse fundamentum lapideum, maxime persuadet locus Xenoph. Cyrop. VI, 3, 25: Ωςπερ γὰρ οἰκιας ου τε ἄνευ λιθολογήματοs οχυρου ου τε ἄνευ των στέγην εποιουντων ουδὲν οφελος, ρυτως ουδὲ φάλαγγος ουτε ἄνευ τῶν πρώτων ουτε ἄνευ των τελευταίων, εἰ με ἀγαθοὶ ἔσονται, ρφελος Quac Valchenaerius, a Rulin Ionio laudatus, Annot. criti in Ν. T. P. 379. Opiiso. T. II. p. 288. Lips.), disserit, eodem redeunt, λιΘολ γους so subros caementarios, qui ex paratis lapidibus seligant qui suis quique locis apto I aereant. Si non idem, simillimum certe est Graecorum λιΘολόγγημα Vitruvii II, 8.) antiquo operi, quod incertum dicit, quod ex
caenientis aliis super aliis sudentibus et inter se implicatis multa quo calcuot arena satialis Oomponebatur. Haec Θεμέλια s. κρηπῖδας iubetur operis conductor non minus bipodali altitudine supra torram attollere, υ ιος πιι δν υπὲρ γῆς Γλαττον ἡ δι οδιαίας. Itaque intelligero nobis videmur, post ea, quae diSS. I. 6.
dicta sunt, hos muros o laterilia structura Drepidini non admodum altae impositos suisso. Neque Manlincensium moenium sundamenta ex Caementis structa altiora suisso videntur. In villa rustica Catoni do R. R. 1l γ
53쪽
susscit sacere Alapide, calce, fundamenta supra terr m Pede, ceteros parietes ex latere.' Sed etiam urbana antiquiorum Romanorum aedifici lateritia suerant opaululum modo DPidibua a fundata, ut humorom ecfugerent. VarrD BP. Nonium S. V. Suffundatum p. 48. Merc. Multo qui dem firmius sundatus erat murus Larissae Medorum, qui Xenophonte Anab. III, 4, T. teste ωκοδομητο πλίνθοις κεραμίαις i. e. Ex argilla Coctis,gebrannis Thonsteturi, κρηπὶ,-υπῆν το υψος εικοσι ποδῶν. -
40. τους ἁρμους. Corp. Inseri Graec. n. 160. s. 10. τουτων ε κά- στου ουκ ἐξειργασται o ἁρμος o ετερος - οἱ om σθεν ἁρμοι, quod spectat ad saxa quadraia. Boeckhius P. 283. foramina intelligit compactu- rao lapidum inservientia. Mihi post opus Hecatonipedi accuratius cognitum videbantur Esse margines saxorum quadratorum propter subtiliorem eommissuram levigati spoliarte Iliander der Stos Uen, v. R lat. Gotting. 1832. p. 855 3. Ac Certe haec sententia explicationi horum verborum egregie convenit, si statuitur caementorum illorum superficiem et margiues exteriores ad modum Saxorum quadratorum dolandos fuisse.
. ΠΟΙΟΙΔΟΣ Ι omittit Pitt. Nulla verba in lingua Graeca novi, quae his ductibus conveniant, nisi ΥΠΟ ΞΟΙΔΟΣ. Eois scalprum si vo ascia est, inStrumentum quo ξέουσι, quod non soli lignarii fabri sed etiam lapicidae iaciunt I. maxime Corp. Inscr. 160. 6 ). 'Υπὸ ξοιδος.
sub scalpro, ex subrili quodam verborum usu dictum puto. Ad eandem normam illud: sub GSCia conAummatum Poauit, i uicaoit, ladhibendum puto. πρὸς μετωπου Versus frontem. Cf. ut alios omittam, Thueyd. III, 21. πυργοι ... ἰσογαλα τεχ τω τείχει, διήκοντες ἔς τε το ἔσω μέτώ πιον αὐτοὐ και οἱ αυτοι και ἐς το ε Φ.41. ἀνορθων, λίθοις ἐλαττοσιν η τριημιταλαιοις. Dubito, ad λιθολογημα illud haec reserenda sint an ad eas murorum
54쪽
οωρα πλευρα, και κατὰ κεφαλην. Franetius recto comparavit ex Ponueo I, 110. 111. ανεμιος κατὰ πλευρὰν βια μενοε et κατὰ κεφαλην έπείγων. ἐξυπαγων vocabulum ignotum, sed cum υπαγωγευς trullam, qua calx' muris inducitur, significet, apertum 'etiam ἐρυπάγειν hoc Labrorum opus mit Lehm ι Urstreichenὶ designare. πηλω-, ab ἀχυροω i. e. acere sive palea misceo. Πηλουλ άχυρων dicitur in Geoponicis Graecis IX, 10. cf. II, 27. 'H περὶ τον πηλον ἀχυρούσις dicit Aristot. H. A. IX, 7: eodemquo spectare puto illud
in Problemati. XI, 25. οταν ἀχυρα Θωσιν αι i. e. luto Reeroso, quemadmodum areao frumentis terendis idoneae, sternuntur. 'Aναχυριο- τον ,πηλου ex Aristophane affert Pollux, et μο του τοιχου τὼ ἄχυρα ἀποσπάσαι ex Hippocrate Henr. Stephanus. Acerosum Iulum, eodem Paeno vocabulo, dixerunt antiquiores Romani. V. Paulus Exc. Festi a. v. obaCerare. Nonio aut na toste: isAceratum est Iulum Paleis mixtum, ut laterariis usus Ost. Lucilius I. VIII. Latero latores, puto, qui ducit, habet nihil ampIius nam sputo nanctus , quam commvno Iutum, a Paleis coenumqtie aceroso scri acerosum .' Poeta illo spectat ad id Iaterum genus, quod nunc dicunt: Lehmparaen. CL Palladius de R. R. VI, 12. De granariis Varro do R. R. I, 57. haec praecipit: Parietes et solum opere tectorio marmorato loricanui: si minus, ex argilla mixto acere e frumento et amurca, quod murem et vormem non patitur esse. Cato de R. R. 14. Calcem, Brenam, aquam, Paleas, terram unde Iulum saL Lulum paleatum dicit Plinius et Columella. - Πηλω etiam Nophelococcygiae muri Iateritii struuntur, aΡ. Aristopli. Av. V. 1149. 43. Γλαττον πλίνθου κ. τ. λ. Haec et quae secuntur ad λι-
Θολόγημια non sPeclaro aperium est. Verum ea verba utrum ad Parastulas quosdam Sive anteridas muro frinando adiectas an ad turres spectDnt,
definire non audeo. IIλίνθ οι utrum c αἰ an οπταὶ sint v. diss. I. aran. 37.ὶ, Per totum titulum non definitur, scd id ipsum nos movere potest ut illud probabilius ducamus. 44. σφησὶν ἐλαίνοις. Σφην apud architectos significat medium saxum in fornice, maxime in sornicatione directa tua ac is rechten Ingen). V. Philo in MathematL vett. p. 87. Sed nostro loco
55쪽
apertum est dici compacturae genus, quod in monumentis Atticis etiamnum non Taro deprehenditur. V. Comp. Archaeol. 105. ann. Cylindros maxime, ex quibus columnarum scapi compositi sunt, ligneis cuneis inter se commissos esse constat. . Sed hie de quadratis saxis ita inter sovinciis dici existimo. De hac ἱμαντωσει plura dabit Sibiliorpius in Walpolii collectione: I Iemo,s p. 319. 45. και του στοιὰονῖ ἐπαιω3J των-αμαξια ς sQ.
οἰκοδομησει. Haec rettuli ad corium aliquod, quod supra crepidinem ex caementis Structam o magnis saxis quadratis struitur et coronam quandam sundamenti essicit. V. in b. II, b b. Hoc maximo quadratorum saxorum genere in coronis iaciendis antiqui saepius ulcbantur. Cf. Eurip. Phoen. 1175. Λααν
etiam Frangius supplevorat . Propter haec do turribus anica dictum essu existimo. 47. περάνταον supplevi, ubi παριοντων FranZius: sed nexus sententiarum obscurus est. - 'Eαν δέ τι πτωμιατιση, si quid ruinam fecerit. Πτωματί ν hoc sensu alias extare non vidi, sed πτωματι σΘαι dici morbum caducum constat. V. Apollon. Mirab. auscult. 36. Franxius coni. πτίμια ευρη, Sed etiam apogr. Pittacian uni habet ΠΤΩMATIM I. i. e. IIT ZIUATIT EI. Hinc transitur ad eas murorum partes, quae Supra crepidinem erigebantur. Hic enim ordo huius demonstrationis operis faciendi est, ut ab imis partibus ad superiores semper procedat. 49. των μεταπυργαὼν , εMPPlevi. Interlurriorum hoc nomino audiunt in titulis Latinisὶ varia erat longitudo. Murorum, quibus Peloponnesii Plataeas cinxerunt, interturria denas habebant ἐπάλξεις, Thucyd. III, 21, 22.; Carthaginis CC Pedos, Appian. VIII, 95.; Hierosolymorum CCC, Ioseph. B. I. V, 3. Vitruvius I, 5. iubet turrium intervalla ita seri,
ne longius sit alia ab alia sagittae missione. Interturriorum structuram
docet Philo p. 80. τήν πάροδον. i. e. iter in muris in altitudino pinnaculorum extru ium. In inuris a Thucydide III, 21. descriptis intorturria habent πάροδεν,
56쪽
DE MUNDI EXTIS AΤHEXARUM QUAESTIONES HISTORICAE, ETC. 49
turres JAδον. Bem Philo p. 80. 81. Utis accurale docet, qua ratione πα-ροδος τῶν μεταπυργίων et turrium διοδοι construendae sint. Neque aliter in hoc titulo v. 89. τῶν etri ργων distinguitur u tecto τῆς παροδου. Hinc eo loco, quem nunc explicamus, τῶν μεταπυργίων ἡ πάροδος certis locis tollenda esso dicitur, ut muri ea parto commodius resci possint. αἱ ἴδες, pilae structuram sulcientes, quas eodem vocabulo latino
appellat Vitruvius VI, 11.50. ἐνδέσμους ἐμ Stιλών. Κνδεσμοs nomen conserendum est cum verbo ενδῆσαι v. 75. Cf. Elymol. M. p. 725, 44. 51. Θράνους Pollux X, 11, 49. scribit dici ligna, quibus Iatori tui pariolos includuntur, i. e. τα ξυλα τα κατακλείριτα τουs πλινΘίνους τοίχοις. Quod intelligo do oratiliis parietibus, quos Vitruvius dicit, ubi latores interponebantur tignis arrectis et transverisis. Propter similitudinem quandam cratilii operis dicitur antepngmentum lacunarium. IIosychius: 'α ... To υπο τοῖς φατνώμασι σανίδωμα. II. l. Θράνους transversa maximo
tigna dici puto. Cf. v. 75. - Postea γεισεπους εuPPlevi, cum Franesus τεισλους posuisset. Sed etiam Pitt. in marmore notavit Γ .... ΗΠΟΥ . Ex Grammaticis haec assero. ΓειH πους καὶ γεισ'rόδσμα καὶ γεισιποδδειπι τὸ τῆς δοκου, Πν ου το γεῖσόν ἐστι, γεατίπουs καλεῖται και γεισι- ποδισμce, καὶ γεισιποx ιν το τουτο ποιεῖν, Harpoeratio. Eadem pleraquo
habet Suidas. Γεισι ποδες αἱ δοκοὶ αἱ εγκείμεναι sorti εκκείμεναι) δοκίδες, ἐν ίν τα γεῖσα τίΘενται, Etymol. M. P. 229, 38, Αἰ- προβολαὶ τωνυπερίων οικημάτων αἱ v πὲρ τους κάτω τοίχους προυχουσαι γειασηπο
bet γειση ους et γεισηπολσμια. Γεισσηποδες etiam Scriptum extat ap. MoschopuI. Sched. p. 205. cs Lobeck. Parem. Phrynich. p. 666. Et γειώσηποδισμια recurrit in hoc litulo v. 63. 114. γεῖσον λίθινον ἡ κεράμεον, ex.lapide aut testa l. e. argilla bono cocta. CL diss. I. ann. 38. Sio Vitruvius II, 8. iubet summis parietibus Iateritiis
57쪽
sub tegula subiici structuram instaceam, eamque habere proiecturas coro
52. ἐπισκευάσαι. ΕΠΙΣΚΕΥΑΣΑΣ Pitti
Καταστεγασει και τη, -πάροδον. Hoc itineris tectum, quod li. v. ut struatur praecipitur, descriptum postea habemus usque ad v. 75. Plillo, ubi de interturriorum itinere loquitur, tria distinguit genera, τα ριὸν κατά- στενα καὶ επάλξειs ἔχοντα cui generi hi Athenarum muri adnuuierandi sunt , alia ἐπάλξεις μ ὲν ἔχοντα, παροδους δὲ μη, sed corum loco tabulas trabibus transversis impositas, quae, si opus visum fuerit iter murorum intercludere, facile removeri possint, tertium genus, cuius exemplum Rhodierat, cum itinere fornicato. 52. 53. τη, πάροδον του κυκλου του περὶ το ἄστυ ἄνευ του λα-
τειχισματα auPPlovi eo sensu, ut pamdus murorum totam urbem ambientium, excepta ea parte, quae inter longos muros esset, tecto esset instruenda. Hac enim Pario, quao non nisi Post captos muros Iongos praeώ-
diis firmanda ot defendenda erat, par o lecta, quae Propugnatores a solo et imbribus defenderet, minus opus esse videbatur. Κυκλω circulum sive Coronam murorum signiscat, qua ipsa urbs cingitur, quam Herodotus I, 98. τον 'ΑΘηνέων κυκλον dicit. Sed ut moenia ea a Piraeensibus distinguerentur, opus erat addito: περὶ το ἄστυ. Itidem scriptum est v. 76. τουαστεως τω κυκλω. Quam desinitionem desidero in supplemento Rossit: γερ ιδρομου , quod tanquam integrum in lapide Iectum posuit Pittacius. Ac περιδρομου significatus, quem mox describere conabimur, ab hoc loco alienus est. Διατείχισμα omnino transversus murus est, quo spatium aliquod ab alio dissepitur et intercluditur ; idem aliis verbis Thucydides dicit το μεταξ- loquitur do parto murorum urbisὶ του τε μακρου καὶ τουληρικου τειχους. Ab hoc Lxτειχισμtατι infra, v. 120. 121, longorum murorum Portiones computantur. Fra ius et os του διατειχ σματος coniec rat, et locum in haec verba Latina transtulerat: D muniet non solum Gilitiam moenium e regione senimenti interiecti et uti ii quod σει situm irciuε portas, asta etiam muros longos.
53. του δι υλου του υπὲρ των πυλων επὶ τά μακρά τείχη dieitur hoc loco de Dipylo, quod proprie eo nomine appellatur, medio inier
58쪽
DE MUXIM EXTIs ATDENARUM QUAESTIONES HISTORICAE, ETC.
5ι Coramicum interiorem et exteriorem, sed do duplice quodam fornice, qui in superiore arcuatione supra arcum portae extructiis erat: cuius generis portariim Plura ex antiqui lato Romana exempla supersunt. Haec portacum Coniuncta vix alia esse Poterat, quam ea qua intra munimentum longorum ii iam in ibant. Hinc Putavi ἐπὶ vel εἰς τα μακρά τείχη scribendum esse, quanqtiam articuli τῶν repetitiOno aegre carens. Sed καὶ τὰ μααρὰ quod Rossius coniectura, Pitt. tanquain ex marmore posuit, vix admittetur propter structuram verborum, et acco-dit 'quod ex v. 70. intelligitur longorum murorum parcidum non fuisse tectam. Porta illa a Piruica quae dicitur diversa fuerit nec ne, nunc non
54. ἐπιε ων του περιδρόμου τά γεῖσα. Haec ui Proximo supe
rioribus adnectanius, atructura eorum verborum quao fimuntur Cogimur.
Περίδρο uos significat in aedibus privatis maenianum sive exostram quandam Halcon s. Altan altiorem aedilicii partem ambientem. V. Pollux VlI, 27, 125. IX, 5, 39., qui Aristophanis ἐν Γήρα versum laudat: 'EHτου περιδρομου στῆσα τῆs συνοικιαλ In turribus, quae Totis veherentur, Cyrus ἐποιν σε - κοει περιδρόμους καὶ ἐπάλξεις, auctore Xenoph. Cyrop. VI, 1. 53. Omne iter in muris significare videtur ο περιδρομος Bygantia murorum apud Dion. Cass. LXXIV, 10. Murorum περιδρομος, qui a παροδ a distinguitur, pro exteriori ambitu, extra Pinnas, habendus est, qui coronae muri magnam partem insistiti V. tab. adi. II, e. . Hinc ea corona τα του περιδρομου γεισα .Ppellari poterat. CL tah. II, d. Insta85. 86. componuntur o περιδρομου καὶ ἡ ἔπαλξις καὶ το Θωρακεῖον καὶ τὰ γειαον. Eo loco quo Rossius En ... Λsata legit, Piit. I . Hos Nnotavit, unde I angius effecit καὶ πέλων.
των ἐπαλείων πάντα οσα ἄν ῆ ἀφεστηκοτα πλέον-δακτυ-
λων. Locus difficillimus, ex quo expedire me non potui, nisi ita ut a καὶ accuratiorem parodi descriptionem incipere, et illud Δ, quod inter ΟΣΑ et AN interiectum habet titulus, errore opificis invectum esse statuerem ; idemque sensisse video Franatum. Nam de ι λειων γείσοιs h. l. dici, in animum inducere non Potui, Propterea quod haec ipsa ιπάλξια nunc non coronis tegenda sed in altius extruenda sunt. Ubi
59쪽
utramquo larmam lite titulus, eo puto discrimino, ut ἔπαλξις omne Pin narum munimentum Complectatur, ἐπαλξιον autem insoriorem murum significet in tab. II, g. notatum , cui pinnarum ordo tab. II, hin sone siris interruptus superstruitur. Sic enim V. 56. explicandus Prit. Aiquo de hoc επαλξ primum dici opus erat ROTA pulavi ἀφεστηκοτα fuisse, quanquam eius rei minime certus, sed adductus comparation V. 85. Oσα ἀφεστηκοτα η του ἀλοιμου. I. ... NATA Pit t. quod Frangius cum proximis ita coniunxit: κατὰ πλέουν. 55. lateritio opere extruere, vocabulum adhuc incognitum. λαλείπων Θυριδας διωλίνθους. V. tab. II, i. Aperiurao inter pinnas Iatao esses debebant binos Ialeres. Atqui, Vitruvio teste II, 3., Obus Literum generibus Graecorum aediscia atrusebantur, ex his unum penta ron, alteriam tetradoron uicitur. DOron autem Graeci appellant palmum ...., ita quod ecti quoquoMersus quinque palmorum i. o. I pedis et IU digitorum pontai ron, quod quatuor tetradoron dicitur. Et quae 3unt publica Opera, Pentadoro, quae Prioasa, tetradoro εtruuntur. Hinc δίπλινΘον spatium videtur esso II pedum cum semisse; vidchimus tamen
ad v. 57. suisse II pedum tantum ; ita quo hanc parodum tetradoro latero extructam suisso intelligitur.55. 56. υ νος ποιων του μὲν.ἐπαλξίου τρεχ ποδας, δὲ Θυρίδος δέκα στοίχους. Ex hoc maximo loco intelligitur, το επάλξιον suisse infra senestras illas et pinnarum partes iis interpositas; siquidem alioquin τουεπαλξίου et τῆς Θυριδος altitudo differre non poterat. est ordo directus si vo corium laterum per Iongitudinem murorum pertinens, qui ab aliis dir ωΘων δομος dicitur. Herodot. I, 179. Ac latorum apud Graecos
certam fuisse crassitudinem, evincunt rationes Plataeensium, qui ex modulo laterum nolo et numero ordinum observato altitudinem murorum
hostilium computaverunt. Euνεμετρη αντο ταῖς ἐπιβολαῖς τῶν πλω- Θων η ἔτυχε προς σφῶ ουκ εξαλέλιμμένον το τεῖχος αυτων, Thucyd. III, 20. Iam constat, lateres apud antiquos exili suisse crassitudine, si cum iis comparentur, quibus nunc utuntur. Latores coctos, V. D.
60쪽
Hirtius seribit, in antiquis moninientis sextam sere pedis partem crassos esse solere. Idem tamen notat, lateres ad solem siccatos, quorum iaciendorum artem docet Palladius de II. R. VI, 12. , alli ludine esse IU unciarum, i. o. tertiae pedis partis. V. Theoria Architect. p. 145. 160. Atticos hos lateros, etiamsi cocti fuerint, ea crassitudine suisso oportet, ut DPque senestrae telis emittendis nimis dopressao ot parodi tectum satis aItum se- .ret. Hinc colligitur saltem misso digitorum, ut senestrae summa pars V pedes et dimidium et tectum VII ped. cum quadranto supra solum esset. In muris Hierosolymorum Iosephus de bello Iud. V, 2. tradit, suisso δι πηχεις τα , ἐπαλξεις, τριπήχεις τουs προμαχω- νας, illo nomine murum continuum infra pinnas, hoc pinnas inter se di
stantes significans. Cf. e. 3.
56. 57. και επιΘήσει υπερτοναια ξυλινα γομφώσας διατοιχαχος στοιχιαῖα μῆκος οκτωποδα. 'Υπερτο, αJια supplendum esse mihi significavit Boeckhius, postquam FranZius V. 57. 58. 'υπερτοναιοιs scribendum esse viderat, qui quidem h. l. , confisus Iectione Pittaciana,
υπὲρ τῶν διαξυλωσεων στοώσας. 'Υπερτοναια quid sint, apparet cx etymo et Polluc. VII, 27. 122., ligna supra lumen senestrarum suspensa. V. tab. II, h. Similiter διατόναια τοξοειδη dicuntur tigna in arcus speciem supra ne um extensa, ap. Athen. V. P. 205. ex. I ομφώσας διατοιχα coniunxi eo sensu, ut ea limina inter se ita securiculis coagmentanda esse dirantur, ut perpetuo ordino per muri longitudinem pertineanti Quanquam Hesychitis s. V. διάτριχοι' οἱ απο τοιχου ἐμι τοῖχον, interpretatur. Quod ad erassitudinem muri attinet, nescio an extra tincto υπερτο,αια ctrcus directus ex lateribus suspensus fuerit, quo frmior latorum structura fieret,quao facile labare videretur, si ligneo illo limino plano interrupta esset. Sed haec in dubio relinquo. 'Οκτώποδα autem cum aint τα υπερτοναια
OKTAΠΟΔΑ scribit Piit.): intelligitiir spatium a media pinna usque ad
Inediam alteram tertiamve octo pedum fuisse. Prius si Malueris, pinnae Iati ludo esset VI pedum, quas cum nimis abhorreat a spatio senestrao, quod esset II pedum, praesero alterum, ex quo conSequitur, pinnarum eandem suisse Ialitudinem quam senestrarum, i. e. II pedum.