Ioann. Gottlieb Heinecci ... Antiquitatum Romanarum jurisprudentiam illustrantium syntagma secundum ordinem Institutionum Iustiniaini digestum : in quo multa iuris Romani atque auctorum veterum loca explicantur atque illustrantur

발행: 1719년

분량: 1102페이지

출처: archive.org

분류:

811쪽

LIB. IV. TIT. II. 187

4iisset, dominio eius rei excideret,aationemque praeterea , si alienam a rapuerit, praestare teneretur. L. . I3. . quod mei caus gest. .squis tam . unde vi Ioena rapinae erat upli intra annum: nam anni aerat,

iris iurisdictio, post annum in sim. dabatur amo. Quadruplo vero, iam rei persequutio contineretur, a poena tantum tripli erat 'inc. Inst.. p. IV. de ρα Perinde quoque et te liberhomosiue seruus vi rapuisse di- ur: nam contra hunc quoque Prae-

noxale iudicium, Ut vel noxae

petur seruus, vel damnum a domino

aretur.

Quum vero facile ipsa quemvis Ita

v a doceat, perniciosius multo esse cri Tre Paptus, quam furti merito mireris, sum hacri orem tam levi poena illud voluisse in ii ii ii are Ponamus sane, latronem Via-φβ vi extorsisse aureum quam mollim so brachio punietur , si quatuor U- reddere iubebitur Hoc delictum ita a paratum est, ut ad dolum potius e n securitatem publicam, quam ad a- damnumque datum, respiciendum ii ratur. Sed male forsan consultum fu- magistratibus Romanis ' maximei in prouincias quotannis mittebantUr, uerius iudicari rapinas placuisset.

812쪽

LEGE AQUILI

Ertium delictum priuatum damnum iniuria datum, qr ex lege Aquilia vindicabatude qua hoc titulo erit agendum

I. Quid o I. Vocatur id delictum veteribua seriuri iniuria datum, Quinti inmei CCCLXXXV. item damnum iniuria, 4Mum Aquic uecti si de intur. nec nouimn m iniuriae , L. f. I vit. D. de in trist diser L yo. D. od L. Falc Cic. pro uinct. Cons Barn Brissori de Verbis hac voce p. m. Iniuria autem fer 'tur, quod cum damno iniuriam adimi ad leg. Aqui vel quod e crecidit, damnum culpa facientis datus L. F. g. ia D. M. Glosis Nomicae 2 17 reges It ne damno hoc iniuria dato lania isti is legem Aquiliam multas alias exstitit iu 'd' leges, latis adparet eX loco Vlpiani L.I.ἱ

813쪽

l in Legibus il Tabularum quidne

immerii de damno iniuria, hodie bus imi

is Et Paullus ibidem opiliatim dederis sigmsicat. Ex quibus lo-Illigere quidem licet , fuisse in il ilis legem de damno dato proditaria

que decemviros usos esse voce RVAT: ast quid cautum ea lege fuerit, is restimoniis non adparet. Alio ve-ico idem Festus Xplicaturus Vocem top. m. U. Sar Ut , inquit , in XILus Sulmius altrinisticare damnum I- praestato. Verosimile itaque est , a naturae simplicitate hic non reces decemviros, adeoque nudam damuirestitutionem exegisse. Quare ita eptum fuisse arbitror illud Legum

i Equidem Gothostedus Fragm. XII Tab

Tub. VII distinxisse putat decemviros da iunum iniuria datum ab eo, quod casu ili latum sit, adeoque ita concipit ges. Si iniuria RVPITIAS 's casu; SARCITO.Sed huius distinctionis nec in est nec apud alium auctorem ulla fit mentio.

814쪽

Aqui tam legem Aquiliam de damno a M Praetores edixerint, vel populus scinos quidem scimus cum ignarissimis. leberrima vero est ipsa lex Aquillia de auctore nota eadem est omnitulentia Ulpianus L. i. g. . . ad L.

ita eius historiam verbis paucissimi plexus est Euae ex Aquitia plebiscituquum eam Aquilius. Tribimus plebis, berogaueris. Sed quis sit ille adhuc sub iudice lis est. C. Aquilo, celeberrimo illuuris consulto lationis Aquilian inuentori, ea uni nonnulli, in his etiam Ian. Grauina e Orig. ur civ. LX pSed praeterquam, quod Aquiliusquam fuit Tribunus plebis, ne te

quidem ratio concedit, ut eum gis.auctorem fuisse existimemus. Slegis iam meminereQ. Mucius Scaeui M. O Brutus, L. 27. . a. D. quo G Aquilio Gallo antiquiores certissimum est. Io Bertrans Vi stra . . Accedit quod Cicero in a b) Atidem Grauina de Leg. z C. Ih

7 I. ea de re dubitare videtur , inceri que haeret,huicne iurisconsulto , an ali

quilio adscribenda sit lex Aquilia Z

815쪽

scribit, se L. Caesulenum accusato- plebeiam senem audiuisse, quum ab Im mulctom Iege Aquilia de insistativisset. Liae quum ita sint , veroma videtur Steph. en Pighii sen, qui in Anal Rom. Tom. H.ρ. Jo. hanc latam putat a L. Aquilio P.

Gallo , qui A. V. Q DLXXll. nus plebis, A. LXXVII. mor

fuit ut adeo haec lex antiquisi deatur adnumeranda. . eterum huius legis tria capita com fuerintrantur. d Primo cauebatur de oc- locumque modo seruis aut anima b c quae gregatim pascuntur, Vt actior aduersus eum, qui damnum de

niuria. Verba legitima capitis haec

uius is est

Hotomanus e Leg. p. da. alii legunt damno iniuria, sed inuitis Codd.MSS. at lectionem vulgatam semper referunt. Onf. Ian, Grut Not ad h. l. 'lura huius legis capita fuisse non immel to exstimat Ger Nood ad Leg. Aquic v. I, quoa&ante eum suspicatus est Bal-mn. ad L. Aquil. p. Iaa. Iane de poe- a dupli aduersus inficiantem nihil in verinis Legis Aquiliae proditum est nec demo ali actione, de quaci. . s. de nox.

816쪽

'μ fuerunt QVI SERV sERvAM MI . LIENUM ALIENAMVE , QUA DODEM VEL e PECUDEM INIURIACIDERIT, QV NTI ID IN EO A PLURIMI FUIT, TANTUM AES D DOMINO DAMNAS ESTO L. a. ' L. Aquicui vi Vindicatur ergo hac lege damru Ni URIA datum, si est culpa noci 42 . admissum. Vnde furiosio insentes,i

Vindis' culpa cadere non videbatur, legelia non tenebantur L . g. I. T . h. t

qui Occiderat adgressiorem aduius se telo defenderat, nec iustae desemodum excesserat, incidisse haut tu in Aquiliam, quia non iniuria,

dulgente iure naturae,occiderat L eod. Nec magis damnum casu datu inslege vindicabatur . . . s. in Τ. 4 3 modo se quis inter ossicii limites conderit, nec in re illicita locoque in coetito sit versatus Quo pertinet casus is Mis L. iI. D. h. t. i Culpa vero hic pa

ς Hic quoque Hotomarius 1 c. legeret uult uaarupedemuepecudem in , iecturam probat Ger Nood. L. sy Casus est de seruo, cuius gula, tondotur, nouacula super gulam itiit

817쪽

OB. IV. TIT. III. 193

ur omnis, etiam leuissima, quod si aliis delictis, quae non nisi Con-nte dolo vindicabantur. S. . insi

. Damnum porro hoc caput vindi Cuiod domino g infertur. SERVO nimii ' VE ALIENO ALIENAVEoe

Nam Uerui cadebant sub domi portuα adeoque iis occisis quaedam fiebat ronii deminutio. Cum seruis au-

: QUADRUPEDES PECUDES

egat Lex Aquilia,&eas quidem,quae ii pascuntur. . . Inst. λὰ Pecus ut ait Varro, ab eo dicitur, quod

et pila cieciditur Solebant enim Insores artem suam in publico 2erce-4, quod primus inhibuit Domitianus. Iartia . pigr. VII. f.

Stringitur in denso nec coeca nouacuuturba: Occupat aut totas nigra popina vias. Torijser, caupo coquus, ianius ua limina seruat,

I Nunc Roma est, nuper magna taber na fuit. Tamen etiam libero homini vulnerato, iaculario, creditori ut bonae fidei pos- sori dabatur actio vidis ex hac lege L. S.Io. D. . it.

818쪽

IV. v. IsI Reliquae animantes tur bestiae Isidor Orig. XII. a, In an sues habendae essent, dubitasse te Romanos iureconsultos , quia tanto molimine argumenta testimo te ipso Homero non corrasisset mnUS L. f. F. . , M. i. imperatoridi . h. i. Forsan Romae n*n

pascebantur sues, ut alibi loconi includebantur stabulis, ceu suspic

.hi Vlli Occiso autem seruo vel ellς pix damnum aestimabatur, quanti res Ititui. O plurimi tuerat, quantumque ad jusinini reserebat, res illas intra annum lperiisse. Is vero annus retrorsum putabatur X tempore, quo qui LOccisuS. L. aI L . . ad L Aquil. hobrem si eo at no seruus heres in aliena culpa vitam amiserat etiam ditatis commodum in aestimationeaniebat L. mdemeratius 33 princiti Obseruandum quoque, poenam hutiligis inficiando creuisse in duplum. I D. eod. Pauli. Rec Sent L hst. li. i)ili mirum in imodum fallitur Anianz

Omnes poenas , quae per inficiat

duplicabantur, Lege Aquilia elis:

819쪽

Secundum Legis Aquiliae caput dis di est negat Imperator L .7. ivst h. r. legi Ae iam te inpore Vlpiani in desuetudi- ,πabiisse oportet, si genuina sunt Verba . . . . t. Minc nusquam eius exstat vestigium. Cujacius orati L. Aquic egille illud eYistimat dein-Ita nobis utilitate quadam re nostra, veluti si quis nullo tire seruitutis sitae, vicini luminibi is contra for- veterum aedificiorum offecisset,Qua

iat. Ita hi mille inInterpretatione adlo-um paulli ad tegatra A liqua uae cum ab his, quibus situ debita, Getuntur, hi a debitoribus negata fuerint, si satisfactione redduntur , id es resiaicaram legati per damnationem relicti albi , quid heres legati titulo dare iussus θ, jetitum negauerit e vel f damnum licui per iniuriam facitum quisfarcire no

verite et de modo agri, cum a Tenditio wtor fuerit circumscriptus , ut minus ino

eniatur i, quam probatur scri pu/m uamnia superius comprehensa secum lum is em Aquilium dupticantur Quem erro-em iam animaduertit Bynhersito et Obs

iano errat Papian RUFons C. f. m

820쪽

le est exemplum Petronae , damna hanc rem a Theophilo Imperatore nar Tom. III. Ann. p. is vel 1 quis a qum piscem conciliatorem aliorum casidorum, fraude intercepisset, cuiuslexemplum exstat ap. Plin. Hs Alat. I i Claud Chimetius, Eor quae de iure β. I.ρ M.t seq. putat de servo corrupto

isse actum hoc capite, idque ideo elicrogatum , quia postea simplieiter Pri de seruo corrupto agenti duplum sisset, quum in lege Aquilia duplu nisi post improbam inficiationem

adiudicatum oet ad . . Ins Schili. Exerc. XIX. io sequ. Et sane Parum verosimilix est haec conieChii petii. mami Proetor in actic seruo Corrupto constituenda iis lenverbis usus est, quibus uti solet aui

gis Aquilia : QUI SERVVM SERRALIENUM ALiENAM RECEPIS: PERSUASISSEVE QVlD EI DICAT DOLO MALO, QUOCUM EVMEst DETERIOREM FACERET, NE QUANTI EA RES ERIT, IN B

PLVM IVDICIUM DABO. L. I. pi i Sed illum Plinii locum huc nos

tinere , luculenter ostendit Ger Nost

SEARCH

MENU NAVIGATION