장음표시 사용
81쪽
M DE MEDORUM ET PERSAR. REGNO,
is satus, qui com & ante res magnas gessisset, & maiores animo concea se pisset,audita uita & moribus regis: cum animo suo reputans, Asiae imis perium in hoc esse statu,quod uiro sti enuo careret, consilium de totori principatu init. II. SOS ARMU B,retinet successione patris imperium a nos 3o. Sed fama nominis obscura:& credibile est, populum ipsum grauissimi belli periculis sub Arbace contra Assyrios desurietum, ad pacem se conuertisse,armis depositis.
III. ME DIDU S, regnat 3 ipse abs* claritate annos clo. praeualescente sorte tum PHUL BELOCHI familiae in Assyria potentia. Incidit enim imperium eius in SALMANASSARIS
tempora, quem Salmanasiara genti Israeliticae domicilium in Media attribuisse,literarum sacrarum nos docet ueritas. Quocirca uel subiraeia,uel quod potius reor,ue stigalis hsc tum Assyr is fuerit necesse est. Enimuer6 bella interuicina ista regna extitisse creberrima, argumenata multa ostendunt,sed qus initio ea moderatione gererentur,ut mulacta S tributis pax facile concusaretur. Quanquam ne ue id sorte non habere hic locum potest, quod supra retulimus ex Orosio, nimirum Mediae nomine in scripturae sanetae libris & Aracosiam & Parthiam Sc Assyriam&Persidem uenire. Quae lectoris iudicio aestimandareis linquimus. Cum quidem historia Tobiae cap. . meminerit, regnante
S EN NACHERIB O Mediae uias,propter bella,quae illis in finia. bus essent, interclusas fuisse.
IU. CARDICEAS , tenuit regnum annos i3. in quo pastris auii experitur sortunam nec quicquam memoria dignum per git. Etsi uirtus ei non defuisse uidetur: unde equidem & nomen ipsi immutatum,suspicor. Nam,quod habent Metasthenes&Diodorus, Artecarmis,ex hoc proprio cardiceas unico tantum elemento uaria to,& appellatione Arta, qua seu dignitatem seu uirtutem bellicam deis notante,PrinciPium accreuit, compositum censeo . Ut significatione sit magnus Cardiceas. Ita enim Arta in Perlico Artaxerxes chabuisse autem Persas cum Medis linguam eandem, ex Strabone certum est interpretatur Herodotus. Unde mirari minus conuenit, quod eidcmscriptori rex hic Phraortes dicitur. H oc enim nomine Delocis patre refert: com quidem suprae lustino ostenderimus, ad Arbacis semilia Delocem pertinere:& Cardicea antece rem eipraemittat Eusebius.
U. D E I O C E S. restituit semiliae dignitatem ueterem, & pospulum ad obsequium promptum pellicit, non uiolentiae & armorum
82쪽
teriore, sed iure&legibus, quas uel a maioribus latas reuocauit, uel nouas ipse condidic Quippe qui prudentia & iustitia eximia esseta Cumm iudiciis aequissime constitutis,ad regni firmandi curam se eo nuertisse hoc praesid is munit,regibus satellitum adiungit, ad eos* uenerandos populum humanitate & rationibus honestis inuitati Fuit in regno annos x . Herodotus,Eusebius. Repetit Delocis ex Heroa doto historiam Plutarchus pro Nobilitate, ubi generis obscuritatem cum uirtutibus ipsius comparas: Enimuer8,inquit, Deloces ille tuus quid quaeso Nobilitati detrahit c quid enim Nobilitati honorificenis tius,quam a diuina illa aequiboni disceptatione,aequitate, iusticia; o, Mriginem sumsisses Et iterum: Nec negabo, nobilitatem generis initia Dduxisse a uirtute,eadem fulciri,eiusdem radiis illustrari,&c. Polygnus Dioclem uocat,quod idem nomen retinet Orosius, & uariat nonnihil de historia eius uterss.
vi. PHRAbRTES. regnat annos et . Assectauit bellicae
sortitudinis gloriam:cuius tardium cum & in rigni proceribus accendisset, contra Persas expeditionem suscipiti insessat Asiam:&adortus Assyrios&Niniuitas, cum parte exercitus perit. Herodotus. Memianit Pausanias in Messeniacis, uariato modice nomine (Aphraortem
enim uocat &ARiSTO MENEM Messenium,transmittere ad ipsum, post infelix cum Lacedaemon's bellum cogitasse,ait. VII. CY AXARES. I. componit & emendat a patre seu reuocatam seu conditam militarem disciplinam: distinguit regnum in Prouincias idi prosperrimo ui storiam cursu ad Halym us. Idutu, quo limite utebantur Lydi, propagat. Nam Sc hunc transgredi,atque HALYATTEM regem bello oppugnare,ausus,etsi praelia multa
secunda faceret, angitur tame mora: ac territus denim solis deliquio, quod anno expeditionis huius sexto,exercitu utro in acie stante, at que armis depugnante, acciderat, de pace agi permittit. Inde contra
Assyrios & Ninum patris bellum renouat,hanc. obsidione grauis tigat. Quo tepore in status a Scythis, qui persequendo CIM M EisHIOS, populabundi in Asiam penetrarant, infelix cum 's praelium initi& clade affectus maxima,annis multis hostes eos graues habet, ais missis interea regni prouinci is omnibus. Ideo de armis spem abi cit, re ad dolos conuertitur principes illorum amicitis & hospiti j iungendi praetextu ad conuiuium inuitati hisi inter scyphos caesis reliquani
deinde multitudinem non magno negotio debellatam, iterum Asia Alcit ac recuperatis hac ratione quae amiserat,ad Nini quom obsidio, nem regreditur,quam ui expugnatam solo aequat. Moritur amno reaeniset. Herodotus, Eusebius ti b.s, de praeparat: Euang. cap..ult. Stia harem
83쪽
harem nominare ex Alexandro Pobhistore uidetiar, &socium facit
NABO CHODONOSORIS Magniadem alibi bellum cum
Halyatte ad Astyagem succes rem trans reac Plinius S Solinus deis liquium Solis sub eodem accidisse,uolunt. De pacificatione cum Misdis institiata,eat liberorum confirmata coiugio, hoc ceu mg.-met adauditum habet Herodotus: Conuentiones sine uehementi necessitudiis ne stabiles iniri non queunt. Nini excidiu praedicit N A H U M U Suates, & causas addit idolatriam Nam in haec uitia mox post IONA. tempora iterum clauitas ista prolapsa fuerat,sed ex diuinae clementis gratia iam lacita cum secura ferocitate deterior Per S C Y T H A S a Cyaxare oppugna, tos,Germanici nominis & originis petes hoc est, GERMANOS,
T A S. SACA S, accipit uir clarissi D.Casparus Peucerusmec diasternedi a Cimmer is CIMBRI. Quae antiquitatis cognitio & peris scrutatio non debet non omnibus esse gratissima.Coepit enim ab hoc initio Germanica nostra primum habicari. Nam C IMMERII csunt hi posteritas Gomer, propago uidelicet Galatarum, quod no, men origine idem cum alteris duobus, C E LT S & GALLI prismum omnium at antiquissimum notas gentes commune habuiso eiecti tum ex Asia ab Halyatte,cu sociis Ascani js,a quibus sunt T Ulis
S C O N E S uel TEUTONES, & Caycis, migrasse in Europam,
ac consedisse in Germania,crediitur. Horum uest a proxime tenue
re GERMANI, gens nimirum peculiaris a THOGORMA:
Qui cum premeretur ab accolis orientalibus, cupidis earum sedium. quae sperabantur commodiores in Europa, ita ip si rurius urgerentat; in starent Cimbros, credibile est, susceptas ab his terribiles istas in Romanorum prouincias expeditiones. Etenim &hic eis T E U TONES adiunguntur. Unde factum,ut nomen Germanorucina perit in hac ora celebrius esse,& Romani tum Germaniam ipsam, tum gentes Germ.antcs linguae at* stirpis parte maxima, ab iis denomina rint. Nem enim,quae peruulgata plurimorum opinio est, in omnes id se extendit,exclusis scilicet Gallis seu Galatis in Italia,Gallia &Asia.&Praeter alios ad Istrum,Getis,Dacis &Alanis, e quibus Getae 3e Daci Thracibus,hi ueterrimorum GEcorum imitatione Scythis accensen tur. Quanquam uti Germanorum, ita Se Scytharum nomen, Eentis principidunius proprium fuit. Quaequ8d Graecis propior es at
notior,reliquis inde denominationem peperit,sicuti e contrario a Saacarum uicinitate Persae eosdem Sacas nominarunt: Sc Henetae gentes a Sarmatis uicinioribus Germani cae a Germanis,apud Grscos &Romanos Sarmatarum & Germanorum nomen inuendita interpretor autem
84쪽
autem SCYTHAS e Saxonica diale sto iaculatores, sagittaetios Sturten, Graeca enuntiatione nihil prorsus uariante. Et pertinet huc Suidae testimonium, qui Atheniensium magistratuum ministros ab armatura Scythica 'IAM & Scythas nuncupatos, ait. H odie super a Scythis gens Scotorum in Britannia et quod praeter nominis coagnationem,quod tantummodo dialecto uariatum est, morum seritas uetus ostendit. Nam a Graecis tributam Scythis narrat
etiam de Scotis D. Hieronymus in epistolis. I I X. ASTYAGE S, accipit a patre regnante coniugem Adaenin Lydam,a morituro regni successionem,quod regnum tenuit ananos 3s. dellum unicum gessit contra Armenios,ut innuit Xenophon,& paulo ante mortem Babyloniorum irruptionem repressit: reliquo imperin tempore tranquillo,& turbarum motibus uacuo usus.Cumbamicitiam cum Persis confirmaturus, CAMBYSI regi filiam Mandanen collocasset genitum inde C YR U M Magnum habet liber
liter, Nob id indolem heroicam,amore &beneuolentia eximia coma plectitur. Nam quod supra indicauimus, facimus nos cu Xenophonate,a quo Herodotus dissentiens, Astyagem in nepote crudelitatis nofariae accusat, usurpatae primum erga natum ex Magorum responsor
quippe quem exponi ius Ierit:& iterum ob agnitum erga H A R P A. G U M. Necp exul & captiuus ob t, quod itidem uult Herodotus, sed domi in pace summa,&filio possidendumregnum reliquit. D niel Asuerum uocat Diodorus e Ctesia Apandam,Cedrenus & D mum & Artaxerxem & Naboeiadum, at* historiam ipsius cum Cya diaris filii rebus vestis permiscendo,1 Cyro inter eium,aic
NATI Auyaei ex Adeni coniuge liberi. CYAXARES NM A N O A N E. Quibus Ctesias addidit filiam alteram Amytin,
quae Cyro nupseriti Sed haec fabula etiam a Xenophonte relatata, reaiicitur iustius,quod auctoridem Cyrum ab Astyagis fantilia alienum facit. Nem audiendus Cedrenus, qui Astyagi etiam Estheram coli eavit: quippe qui ipse id alibi retra stans, ad Artaxerxem Longimaa
IX. CYAXARES. it. pdstitit sortem patri operam conatra depopulatores Babylonios: & defuncti regnum haereditate adit. Qua occasione bellum cum Croeso Lydo renouantem B A L T A S,S AREM regem Gequimureniam hic sanctae scriptin arues tigia,Ioseaphum & Herodotum &nouum ipsius imperium despicantem, apa paratu contrario terret,&praelio uictum eum CYRO socio urget: recipit feliciter Armeniam: Babylone obsidione infesta premit, baci tandem per Cyrum in potestatem redacta,& Baltassare ipso cyso, moad narchiae
85쪽
,s DE MEDORUM ET PERSAR. REGNO,
narchiae secundae initium sarit potitus ea laudatissuirtutum gloria ad biennium. Nam praeter illustriaticinora edita alia, etia IU DAEO Sexules conseruauit liuinaniter: &motus fortZ pietatis &sapientiae tama,quae de Daniele praedicatur, atque, ut censet D. Hieronymus, a ista recens fuerat uaticinio de Baltassaris interitinaccersitum ad se interregni principes legit,& coelestem ab eo doctrinam addiscit. Quod ii digne ferentes caeteros principes,etsi persuasus & cir uentus per c lumniam,saeuire in uatem sanctissimum permisit, studium tamen erga illum suum non deposuit: at 3 in leonum fouea conseruatum conspiscatus diuinites,decp eo gavisus sibi, gratulatus illi plurimitin, tum Ioacum ei pristi nurestituit tum calumniatores principes poenis grauissismis afficit,&Deum uerum coli edicto iubet. Regnum moriens C
R O genero reliquit: dccessat hoc exinde in Medis usi ad ALE. X A N D R I monarchiam. Nam AR BACEM. II. . regum
legitimoruin numero excludimus. Et quod sub Alexandri monarachia coepit ibi per A TROPAT UM regnu,solam Mediam minois rem complexum est. De quo in sequentibus separatim explicabimus. Daniel, Xenophon, Iosephus, donaras e quibus Iosephus cum D niele Darium uocat, cum Hieronymus id ex quorundam sententia ea tiam de Astyage intelligi uelit,ita etiam,ut ollendimu ,Cedrenus uasurpet. A Zetete ignauiae notatur & stoliditatis: censet, idem auctor
peruenisse ea occasione summam potentiam ad Cyrum.
M A N O A N E. eollocatur 1 patre CAMBYSI, regi Per
sarum: ne in Cyrum filium, tyrannum ipsum, sed maxime beneuoalum experitur,ut scripsere Xenophon, Suidas,donaras, Teletes. De patris somnio,&in filium usurpata fruitia sabulosa,Heroalib. LIustianus lib.i. Valerius lib. t. cap. .
C Y A X A R I S. II. matrimonium iunoraturi sed Xenophonei filiam unicam attribuit, quae Suidae B A R D A N E est Eladdumus nos ex eodem Suida Arphaxadu seu A R B A CE M nothum. B A R D A N E. collocatur a patre CYRO MUno,®ni
haeres cum eo instituitur. Quem ob imminens a C R OE S O bel. Ium angore uehementi cruciari conspicata, per DANIELEM
es rex Per seditionem contra C A M d T S E A regem Persariam. A quo imminentis belli periaculo mature occursuriis, munit, uel potius instaurat Ecbatana: ac contendere deinde cum eo praelio ausus,& strage ingenti superatus, at in suga iaculis confixus, tum genti suaeso uitutem acerbam relinquilitum uicinis caeteris,qui uel muneribus ab eo corrupti, uel studio ema imperium Medorum uet ille a Cambysi auxilia denegarant, Peri .culum
86쪽
culum graue constat. Iuditha cap.i Eusebius,Suidas, Nam Glibiauctor hic historiam istam ad Xerxis tempora reseri, &Nabochodonosorem Cambysis filium uocat. Variant etiani de eadem ita Phlolo &Zonaras, ut ille per Nabochodonosera, Asuerum, quem Da, in Hystaspis interpretantur calij enim ipsum Cambysem accipi ut hic Chaldsum illum, qui regnum Iudaicum destruxit, intelliganLNec desunt denim e recentioribus quibus Arphaxad Deloces est. Quae omnia absi rationum probabilium indicio tradita,ratione etiam eradem merito reis ciunturat 3 improbantur.
E R S i A M Ammianus definituit Asir superioris prouinac is octodecim. Quem tractum,ut supra ostendimus, oro,sius etiam Parinia nominauit, & ex sanctae scripturae aucto ritate eidem nomen Media accommodat. Sed haec desinis Ptio no Geographica,sed usurpationis ciuilis est, profecta inde, quod Medi, Persae, Parthi, imperiorum successionepropemodum continua ibi dominati fuerint. Etenim Medos Perta excepere:quibus a Macra donibus oppressis, efforuit non multo post Parthorum potentia. Hanc sequitur nouum Persarum regnum,usi ad Saracenica tempora. Tum enim iterum Parthi potentes esse coeperunt: quos etsi excusesere AS SYMBEII Turci, tamen patrum nostrorum memoria
repetidi dominatum H ISMAEL SOPHUS, a ueteri regum irpe,quae GEM PS ae est oriundus. Esti ex his tot mutationibus, nominum consecuta confusio aliqua.Ac sicuti Periae saepe a meis es M edi nominantur,ita rursus Persae cum Parthis miscentur. Sic enim Solinus.Persis translata in Parthicum nomen. Et Plinius lib. s. cap.i3. re Persarum regna,quae nunc Parthorum intelligimus. Nec sane desunt . . nuius generis in auctorum monumentis exempla alia plurima, quae a studioso lectore obseruando conquiri, quam expositione operosiore nostra inculcari, satios suerit. At p inuenias etiam de regionu aliquot d et nomia
87쪽
o DE MEDORUM ET PERSAR. REGNO,
nominibus usurpationes similes: in quibus e ueteribus notum exemplum de Syria apud Plinium: & hodie tota Asia minor Turcis nuta
Ergo Perii dis limites ut e Geographorum annotatis constituramus iam exquisititis,nominauit hos Ptolemaeus Mediam, Susianam, Carmaniam,& sinum Persicum. Nam Strabo dissentiens, Susianam, Persidis partem fecit. Cui alias duas adi citiosephus, CH UTAM& EL A M. Ex illa Israelitarum euerso regno, colonos in Samariam
ded uilli S A L M A N A S S A R Assyrius. Qui cum Israeliticae genatis religionem regijs edictis amplecti iussi, nihilominus tame patrios quo colerent Deos, infestissimos in Iudaeos habuere, ita ut nomen visorum etiam in historia Euangelica conuicii sit, eo nimirum modo, quo Eth nici Christianos per contumeliam Galilaeos nuncupabant,&hodie appellario Gyatir, a Georgianis gente Asiatica Christiana in ueterit beria,Turcis in usu est. ELAM nomena conditore gentis reatinuit, qua de repόst explicabimus. Et habent idem Esaias cap. ima an& Ieremias cap.ri. S gy. Quem eundem Ieremis locum Hieronymusta explicans: Elam,inquit regio Persidis, unde Elamitata Plinius tamenu Elymaidem nominauit Hlianus Elymaeam.
GENTES Persicae complures 8c diuersae mem orantur: in bus, quas habent Herodotus & Strabo,praecipiis sunt: E L Y M AEL
PERSA. MOGORES, GERMANI, D AII. Harum aliqui
PropUinem communem fecere,sed sententiarum pugna mirifica. Et, enim sabulatores Graeci,ut se non explicant, ita etiam nomina alia es
finxere,& principio lingua patria & ab accolis ARTHOS, a Gratacis Cephenas appellatos scribunt Suidas alibi ab Assur,alibi cum Cedrenost M A G O G deducit,& in sua lingua Magusaeos uocatos,
pit. Sed haec partim contra historiae fidem,partim indisertius tradita, suis merito relinquuntur confirmanda auctoribus. Lin nomen Aristud P A R T HU S alludit, principio adio ex raptitera P. mutilato: uos Parilios ad Persas pertinere, suo loco fusius explicabimus. A que ut appellationem M A G U S HI Persis non adimo. ametsi Eusebius lib. 6. de praeparat: Euang. cap. s. ad M agos sapientes trami ulisse proprie uidetur.)sic originem gentis illam a stirpe una nego. De qua,meo iudicio, explicari ita comodissime poterit, si gentes ipsae discernantur: Quippe quas re &ueritate, peneris satu plane diuerso editas,tantum migrationcs initio coniunxissent. Quapropter de talymaeis ae Persis primum ut agamus, equidem sacile qs assentior, qui utros a propagine eade,hoc est, ab ELAM silio Sem,deducuti Steis enim losephus: Elymi, ab Elyma cita nominis Ebraei enunciationem si asperiorem mutauio orti &nominati, condidere Persas. Et Eusebius:
88쪽
Ab Elam,inquii,orti Elamitae. Quo loco(tametsi forte id leuius esset praeteriri a me haud debuit, nomina eade esse , ELYM. I, ELY.MI, E L A SI IT .E: quorum postremum, translatum ad gentem
uniuersam ut literae sacrae retinent fere tantum, ita primum itidem his luni scriptores profani in usu habent. At* PERSAS Elymaeorum partem facio, tuffragante nobis his uerbis Zonara: Elam Elymaeos, .e Persarum maiores, reliquit. Quibus unde nominis id accesserit, mea .erito quaeritur: quandoquidem etiam Graecis notius fuit, adeo de tota gente usurpetur. Quanquam quam habent ridem notione a Perisse Persei F. ut fabulosam reiicimus. In his orta Esdrg nominatur CY R M S Magnus,rex Paras . Inde Persas nucupatos, assirmari credibreis e potest , ut sienificato sint milites, uiri sortes, conculcatores,acciapitres. Enimuero congruere haec gentis moribus, prpter alia testimo nia etiam Herodoti & Ammiani expositiones docent. Ned obscura sunt ingente nostra denominationum similium exempla de Quadis, vandalis,Sueuis, Hermunduris, Senonibus: in Henetis de S clauis. velicis A e. M O G O R E S externi crediderim ortus a M A G O G: ne penim sonus nominu horum multum discrepat. Et peratinet huc singulariter.quod Suidas a Diagog Persas deriuauit. Quo niam nomina haec, Mogores,Magusaei, tantilin enunciatione discerano. G ERMANI iidem sunt cum gente nostra obis p .: nec dissutiastendi a Dans Daci seu DANI: Qua de rectim alibi explicationes dederimus pleniores,plura hi c ut ad sciantur opus non et L Ned liscin gente tam remota uideri colonia fabulosa debet. Etenim prodiissenentes nostras ex Asia,nec primum ceu a vix arrat in hisce oris venitas constat. u5 facilius eorum sustragor opinion qui S AL A NO S,
a quibus sunt A L B A N I & A L E M A N I Germaniae. Elamis
Progeniem faciunt,indei etiam nomen conseruasse censent. Et refero huc quόd Ammianus Persas Sc Alanos Scythas nuncupat. Nam hoc nomen nostrarum proprie fuisse gentium, alibi pluribus ostendimus. Quod tamen non accipi ed debet, quasi sermanos uideri Persas ueis limus,sed quod origine nostris gentibus cognati suerint. Ned eam sententiam conuellit, quod lingua Persae diuersa usi suerint id quod colligere e uocabulis quibusdam possumus , quae in scriptorum mos numentis referuntur. An non enim ab uno o O ME R gentes Gera inanicae Sc Sarmaticae conditae sunt Ut ne id iam commemorem,linapuas haud raro una cum sedibus gentes mutasse: qua de re notissimalunt exempla recentia de nostratibus colonis in Gallia, Hispania, Ita lia,Britannia item de Henetis aliquot gentibus in Germania. Quana quam interim Sc Germanici idiomatis uestigia in Persicis uocabulis nonnullis animaduertere licet, quae alibi expositione enarrata, hi c o,
89쪽
M DE MEDORUM ET PERSAR. REGNO,
mitto. Porro autem de nominibus Persicarum harum gentium, eo rum in bonis au storibus usurpatione,sub ciendo id non comino. nere non debuimus, ab imperiis alia extitisse alijs celebriora, quae easdem causa suit,ut deinde communiter ad reliquas omnes trias benatur. Quippe quam obseruare consuetudinem & in alias gentibus Ilisceac Ergo cum es oruissent primi Persae,fiftu inde nomen hoc Graeis cis notius, ita ut propemodum agnoscant solum. Nam literae sacrae perpetuo a conditore denominant: Unde est, quod in Maccabaeorulibris urbs Elymais dicitur,quae Graecis Persepolis est: ut quasi interis pretando reddidisse Graeci Ebraeum uideantur. Parthoruin tempori hiis reanum retinuere liberum E L Y I, de quo plura Strabo lib. 16. di meminit eiusdein Plutarchus. Inde huius nominis inualuisse paulatim amplitudinem credibile est. Nam &Lucas in Aistis Elamistas nominaiiit, cum de reliquis gentibus non conditorum, qui sacraeseripturae S Ebraeoru mos est,sed usu recepta nomina retinuerit. Poastremi hoc est,post Parthos mersos usqad Saracenicat ora in Perasarum regno potiti rerum uidentur M O G o R E S, quos supra non distinximus a Mastusaeis.Et potuit hinc nominis proficisci usurpatio,
quam e Suida S cedreno commemorauimus: ut tantummodo conasideratio ea ad tempora posteriora,&in quibus forte ipsi etiam uix re,pertineat. A d iciunt tamen his denominationibus pat s quartam
externam seu Scythicam, C H O R S A R I, Plinius Se Solinus. Qui
Scythg quia Germanici censentur nominis,non distinguo eam a Gera manica itidem uoce a oris ser. Praedicantur enim ab eximio robore Persici equites:&maiorum nostrorum memoria equitatus Sophi nus grauiter Turcicas S E L T MI. I. copias in campis Calderanis amixit.Ne autem cui forte hae tam multiplices in gente una imperd nominum. mutationes mirae, aut etiam fidei dubiae uideri possint, uel unicum Germaniae nostrae intueamur exemplum.In qua cum Romaanorum temporibus praepollerent GERMANI. pdst abolent nois
mei, hoe FRANCORUM & A LEMANOR UM regna,&
ita abolent,ut de his nationes exterae complures appelIare Germaniacas gentes etiamnum soleant: illud uero Turci de Europsis Christia, ni nominis regnis ferme omnibus usurpent. Nem acquisita primum Francicis armis Romani imperii dignitas,diu in gente illa lipsit: translata nimiru primo ad S AXON ES, inde rursus ad FRANCOS Germanip& S UE UOS: a quibus per Exarchos Austris ceu post
Iiminio rediisse ad Francicam prosapiam uidetur.
R B G N A T U M apud Peltas opinamur ab ipsis veniis pria
mordias, cum imperia constituendi Babylone initium fecisset, E ROD US. Haec libertas; auores,itan NINI cessarit armis,ita ut ab hoc
90쪽
hoc oppugnati at* edomiti,deinde sub Assyrias suerint,quod scripsit
asseverando Diodores,de eo sane dubitari non immerito licet. Et
nim inter socios AMRAPHEL, mi est NIN Y A S, nominatur Elamitarum rex, COD AR LAOMAR. Et retulit nescio quem B E L U M Ouid. lib. . Merum. a quo rursus alium septimum fecit
Remit Acheremtauriripater ordiam: is Septimus aprifico numeratur origine Belo.
Quae etsi fabulose tradita,& temere ex eo nom inis Beli apud orientas Ies usu,de quo antea explicauimus confidia, ad idem tameia alludunt, quod retulimus e literis sacris, nempe Persas Nini temporibus reges adhuc suos retinuisse. Quare potius isthucinclinatione propendeo, externum in Persis Assyriorum dominatum sub Nini successoribus&posteris coepisse. Nam huius opinionis ceu uestigia non obscura Orosius commonstrauit, qui illos nunquam serea bellis quieuisse,ait. Et notum Thurae seu Arq encomtum illustre e Suida. Quibus ad ici id etiam haud incommode poterit, quod caeteroquin magna potenatia quiescere diu neu potest, ne solet. Retulit autem in Assyriis Perataru prae ictis e Ctesia Diodorus TITH O N U AJ. Qui cum patria
Norigine Troianus fuerit,ili uidelicet filius, seater Ladmeddiis,S nomen alludat ad Titanas, quos supra Nemrodo comilitones &lacios attribuimus,ex ordine illorum ad hoc ascendisse dignitatis sestigium, ipsum arbitramur. Forte enim &Asbrii reges exemplum idem imitaati lacte,aut etiam Titanas ipsos ad se traduxere Certe in uicinis Israeis litarum gentibus crebro G ipantes ( quos cum Titanibus eosdem esse constat sacra Bibliorum historia nominauit Quod docet,&alios passim. Reges id genus hominum, qui robore & dignitate corporis praestarent, sibi adiunxisse. Nec aliud uolunt antiqua gentis nostrae carmina de monstrosae staturae hominibus illis,qui nomine patrio discerentur Dieri iescit,3 ab Hunis,stente praeferoce, Saxonice Diei uanen. Quanquam hi sere ab infamibus latrocinijs notantur. Ut collispere inde liceat, potentiae sublatos fiducia, quam regum seuore acquis sivissent, paulatim a Virtutis studio ad uitiorum declinasse turpitudiis
nem: cum passim iam grassarentur, ita tandem per uiros fortes reis
pressos fuisse. Attigit autem Tithonus belli Troiani tempora: & ctam pro PRIA M O propugnando,auxiliares ei copias ab Assyrijs ima petrasset,&his praefectum filium MEMNON A haud multo pdst
ad Troiam amisisset,luctu contabuit. Quo alludentes tabulae poetiis eae,senesta nimia mutatum in cicadam finguntNec quae praeterea e sta in Perside a prae istis fuerint, aut uti gens ipsa eam seruitutem seris uiuerit,inliteras relatum est. Nam quae tradidere Grsci de regno Pera