장음표시 사용
551쪽
adulterio deprehensa. Novimus ex Athenaeo II. 2. quod Pytheus
asseverarit, Demadena, lenocinatum, ebrium ac Ventrico Suni, singulis diebus in concionibus versari. Sic Butem πορνοβοσκων με Θυ-σxolute νος, προγcε ωρ, fucile coli probabit Plutarchi sententiam, cujus in Phocione . 1 dicitur: μωρ ασελγως βιωσας cci πολιτευ-
III. iique videtur luxuria potius ex abundantia pravaque Consuetudine fluxisse, quam, quasi naturalis, Prinuam aetatem cedasse. Quanquam enim non ignoramus, ejusmodi vitia subinde primariis ingeniis insidere quo nomine solii in Alcibiadem appellasse sussicit: rena igis iam ei pultes, et nihilo minus adeo Iiolabilis, sine Diagistro, quod vulgo creditur prosectus, ut Atticis auribus placere Orator, et ad nutum suum componeret omnia, dissiculter cum tali natura cohaerent. ΝOster quidem, propter antecedentes Occia PationeS, Sexto Empirico vocatur x orri λατης, n Suid ναυ te, ναυπ=ὶγος αὶ πορΘμευς, nauta, faber navalis et tran Suectionum administer. ergit Suidus absistens ab his rempublicam administravit μυποχετευ- σατο . Quod num statim actum, an post exercitationes varias in dicendo, non plane constat. Tributum oratori noSiro fragmentum pariter proxime conjungit . 18. Sed ut latiorem sens uni ad miliat, ac sorsitan studiose tempus quoddam obscuret. Apud Stobaeum serm. XXIX. p. 204. d. Bas. 1549. legimus, Demadem interrogatum, quo doctore profecerit nominasse βῆμα, tra-bunal, indicando, quod in ipsis negotiis, experientia quavis Sophistarum institutione sit melior. Natum est inde proverbium, apud Apostolium IV. 17. α ro xωπης επὶ γῆμα. Quem etiam ad Imodum Sextus Empiricus contra mathemat. ΙΙ. 1G ipsum, inquit, caνως
cisset rhetoricam. Ut et idem Sextus I. 13. 294 sq. grammaticis subtrahit Demadem licet omericos versus asserat, quibus, a pugna Chaeronea, dum is ad convivium adigebatur a Philippo, ex Homer Odyss. X. 3Η3 sqq. feliciter usus esse diceretur quosque Diogenes Laertius IV. D. Xenocrati pariter, apud Antipatrum, a pugna Lamiaca tribuit. Ni quid ibi confudit Sextus id certe constabit, haud γραμ taro Demadem suisse, qui similiter alias innumerato sententias veterum habuit. Exercitationem continuam, illud polentissimum discendi genus, singulatim memorat Quinctilianus II. T. p. 128 sq. d. Capp. Qui simul partim Praestantiorem, si plura didicisset, futurum fuisse credit partim, haud omnino negari posse, contendit, ipsum quoque magistro S au Sculta SSe.
IV. Caeterum, Ol3nlli iaco jam bello, quod Olymp. CVIII gerebatur, Demadem Philippi beneficiis clanculum esse gavisum, ac
552쪽
Demosthenis lytilli iacis orationibus lacundiani Suam opposuisse, narrant. Hoc et ille Pus,im, qua navis adversarios non Appellet, innuit sed altertius iube Suidae collectio, tingitque, quod, cum Eullt 3 crates lyn illius Plii lippo patriam prodidisset, et hinc apud Athenienses insaniis foret, Demades cum honoratum et Atheniensium hospitem publico decreto suo secerit. Istud tamen, ut et alterum decretum, quo Sancire laboravit Obedientiam suorum φι
neam, cum Suida, ponerem. Interim ita patebit cur in eadem pugna captus, victorem iam honorificum ac benignum senserit.
Se qui cogebaturintheniensium castra, licet revera Philippi stipendiarius; tinc et cupi ni aluit, quam fortiter pugnare. ViX alius, egrege captivorum, quod Diodorus Sic. XVI. B3. narrat, eo modo
permotus se totum mutatili ilippus. Sed opus erat Praetextu, ne, receptus in amicitiam regis, huic solum, nec patriae, savere videretur. Profecto, vel iunc Macedo potius adjumentii in Atticorum contra Persas, quam odium ac desperationem, quaerebat. Cuni ergo deprecaretur Demades, gratiam suum Athenien Sibus promisit, occisos honorifice sepeliendos curavit, captivos sine redemptionis pretio dimisit, societatis et amicitiae foedus cum ipsi renovavit, pacem
denique Boeotiorum genti concessit Philippus. urtim id actum
est ante, quam hujus convivio Demades adesset, partim singulari legatione suscepta Demosthenes etiam pacis illius mentionem facit pro Corona c. B. Redemit autem, ut si agmentum . 20. liabet CIoc Io Secundum alios Ioc Ioc Io Secundum Fabricium Iac Ioc in X Q, quos inter II. Cives erant. e Scio, uni tunc, an alia legatione, facium sit, ut ipsi noxae daretur, quod, ex eo quaerente Philippo, quales Athenae quantaeque forent, illas in mensa describeret Demades unde, quasi patriam injuriis affecisset, immo prodidisset, acchi Sabatur. v. Herni Og περὶ εἴρεσ. I. 2. Id vero plane tunc accidit, ut, ubi Cecropidarum illud nobile robur esset Philippo sciscitato, per πόφθεγμα responderet, quod immiscent Stobaeus Serm. LII. p. 365. et liliarchus pro nobilit in Fabricii Bibl. r. I. G. T. T. XII. p. 270. itemque in I. C. Volsi nec dotis r. . IV. p. 232. Οἶσθα αν, ω βασίλευ, ω των
Diodorus quidem Siculus XVI. BB. horum Plura dum memorat, in Signem illum, quem antea diximus, flectum gratiis soluin Atticis vindi nudo, et ignora S,e, quae relicet, vel mora leui copuia sibi praefixisse, videtur. In re publica Demades haud raro sibi speciem honestatis tuaesivit. Eod in re sero decretum illud, quod Seneca de belles. U. 33. Perpendit, cimii damnavit eum, qui nece Ssaria
553쪽
suneribus vendi labat, cum probasset, PSuna magnum lucrum optasse, quod illi contingere Sine multorum morte non potuisset. Nil illo minus et subinde veras animi cogitationes e Lire nequivit. Huc pertinet, quod persuaserit Atheniensibus, ut in concionem Graecorum Philippicam nini modo recipi studerent. Quamvis enim Demosthenes, Plaocion caeteri repugnarent Populus tamen, Macedonibus assensum inconsulto servore sequebatur. Reprehendebat quidem, detrimento per ejus consilium accepto, civitas Demadem. Hic autem denuo suasor exstitit, ut sui pacem bello praeserrent, ac Macedonis imperium patienter tolerarent. Habemus et aliud dhuc ejus decretum, quo, cum Alexander a Thebis expugnatis legationem Athenas mitteret, de decem Oratoribus puniendis, consilium illorum liberandorum causa cepit, summa diligentia, populi nomine, lactum. Hoc ipsi decem illos excusabat; sin vero Vel peccarint, Promissionem annectebat, eo populum esse uniturum Diod. Sic. XVII. 15. Plut in emost h. 23. . Forte tunc et psephisma scripsit, de Alexandro majorum deorum consessui jungendo, quem honorem jam hilippus assectarat . incipse legatus, per gratiam et eloquentiam suam, oratores liberavit, totique populo clementiam Alexandri comparavit. volvantur Arrianus de exped Alex. I. 10. Plui in Alex. . 32. caeteri. Quin simul pro h obanis transfugis fructuose deprecatus est. Sic et alias, quod salvo Macedonum dominatu fieri poterat, civibus prode Sse laboravit. Ridendo praecipue verunt dicebat, et Atticis auribus se totum accomnio dabat. Ut hoc utar exemplo, cum cives suo aliquando, rebus ovis audiendis solum intentos, negotiorum curam miliere videret illam ipsum, vel fabula, commendavit, quam iii ae sopiarum colle et n. 178. legimus. Suidas reseri, quod
et aluerit e litos, inque ludi Olympicis victor discesserit. Apud Edvardum qui dein Corsinum inter Olympicos victores nulla fit mentio Demadis. De solis igitur Atticis, ac minoribus hoc nomine ludis, de quibus seque Corfini loquitur, erit litelligendus Suidas,
ρι copὐάγων cic. Id esse factum videtiir, uni ejiceret Oratores, et urbem Antipatro traderet, ut illius nunc diversa fieret in foro pariter administratio. Forsitan hoc tempore, quod idem narrat,
populo discedens dixit: si τε ἐαυτῶν στε υριot, υτε μου. eCadmodum errabo, si commemoraverim, inde natam esse narrationem
Τgelgae Chil. I. 77-131. de linguis oratorum Atticorum, Cum caeleri necarentur, rogatu Demadis, solum exsectis. Ita quidem, cum ipse subranii patro naufragia reipublicae se gubernare profiteretur jure suo vocari potuit a Plutarcho in Plioc. . 1 reipublicaeia aufragium.
V. Interim, secundum Suidam, proditor perquam dives, Philippi
554쪽
munere, multas habuit in Boeotia posse Ssiones. Immo, si C. Gracclio, apud Gellium XI. 10. G. fides datur, vel, ut sileret, talenta decem accepit. A aece Philippi beneficentia pariter Alexandri gaudebat, apud thim liaud minus polens, ac lpud Pzirentem. Hinc a Demosthenis amicis hirgitio ii quinque a leniorum commovebatur, ad dictum antea psephisma de reis oratoribus periculo eximendis, artificiosius consignandum. Postea similiter Antipatri gratiam obtinuit, licet denique perniciosam. Ad hunc enim cum Phocione legatus, urbem illi omisse radidit, quod fusius memorant epos iii Plioc. c. 2. Plutarchus in Vit Pliocion. . 26 sq. et Pausanias L. VII. c. 10. Nec apud suos honoris testificationibus excidit Demades aenea statua, in foro posita, colebatur, Publice que in Pr3taneo victum capiebat, quod Dinarchus aτα Δημοσθ. inter ullo refert. Tanto verosi milius idem Dinarchus . ii . Demosthenem atque Demadem conjunxit, ab Harpalo Pecunia CorruptoS, quo tempore . ζ . Areopagi senatus sex mensibus
de iis inquisivisse dicitur. alam quidem Demades, ut jam dictum
est, adversarius erat Demosthenis, cuius administrationem reipublicae malorum uinium causam exstitisse prae se ferebat, Cum bellum Postea nasceretur. Respicit, hocce narrans, Aristoteles Rhet. II. 24. bellum, post quod Aristophonte praetore Demo Si liene SI tabuit orationem de Corona vid Dion 3s Hal. p. ad Ammaeum,f. 12. Post illud tempus in civitate sua rixis Saepe no Ster e Xerceba-iur, nonnunquam omnino plectebatur. Quod et cum Alexandrum Vivum Consecraret, pecuniam ab Harpalo sui ieret, et alias, facium esse narrant. Ob divinos honores Alexandro decretos, sorte postdi SceSSum regis in Asiam, mulctam C. talentorum irrogatam illi fuisse, uiat lianus V. H. V. 12 credibilius autem X nominat
Athenaeus I. s. p. m. 409. Erat tamen, cum et per solam petulantiam occasionem mulctae praeberet. Hujus rei vel uniana exemplum e tu iurelio in Vit Phocion. h. 30. sum ciet. Allienis lege
cautum fuit, ne quis peregrinus saltaret Demades Vero Olum Chorum ex Peregrinis, numero centum con Stituit, Poenamque simul debitam solvit. At non semper luna promptus erat in suscipiendis Pinnis, quas septies detrectabat, in axime potetitior civitate facilis.
Accidit illud, vel in primis, post Alexandri mortem et Luna iacum
bellum, quo tandent Athenienses, ad Cranonem, ab illi patro Crateroque vicit, praesidi lim iii Munycli iam recipere cogebantur. Tunc enim Demadis, professi Macedo inim amici sori una sitie dubio
novum incrementii in obliti uit. Sed in illim tollebalii r u graviore Prolapsione rueret. Cum ei secisset Athenis, ut Demo Sthrites et Oratores alii damnarentur ipse fraudulentus deprehen lebatur. Quippe, quod Diodorus Sie XVIII. B. memoravit, clanculiani per literas egerat cum Antipatri capitali hoste, quem in Macedoniam et Graeciam
555쪽
invitabat,ac παλαιοῖ και,απρου σπι μονος omnia pendere, Antipatrum stigillando, significans. Tota res ab eum accusante Dinarcho C riuillio ad Plutarchi testimonium, in Demost h. vita, . 31. cum literis ipsis detegebatur. Quo facto, dum liberius exigebat promissa Demades, Olγm p. secundum aliquOS CXV. a. 2. Potiti autem, quoniam Antipater tunc jam mortuus erat, XIV. 4 cum legationis comite Demea, quoddam in gurgustulum abductus, postquam filium necari viderat, ejus sanguine conspersus, tollebatur, inque lacum Amplii politanum cadavera conjiciebantur, aperto documento, quam dignus exitus vulgo flagitia sequatur. Hac enim ratione tandem evenit, quod Demadi subinde praedixerat Demosthenes, Sese primos vendere proditores Historici necis auctorem partim Antipatrum vocant, partim CaSSandrum. Apparens autem repugnantia facile dirimetur: si jam aegrum parentem filio totam administrationem imperii tradidisse perpendamu S. VI. Quid infelix iste valuerit in arte dicendi, videantu nunc brevissime. on hic afferam, e Plutarchi vita Demosthenis . I 0.αμφιβολίαν habens, effatum heophra Sti, qui, cum interrogaretur, quis sibi videretur Demosthenes orator respondit dignus hac urbe Qualis Demades supra urbem, περ τὴν πολιν. Eadem pagina testimonium lego: Πλην τόν γε Δημαcxὶν παντες ὐμολογουν
quentia prorsus invicta, quaeque Vel Dem O Sthenicam provocarit, quamvis extemporalis Oret, si quid videmus, Demadi tribuitur. Ab anonymo in prole g. liet apud Fabric. . r. T. IX. p. 93. eidem et Aristodemo vindicatur oratio αντιστροφος x xoλαςευrιxii, quam licet quin iam rhetoricae formam OnStituat, ipse tamen praeterit. At vel inde patet, quatenus a Diodoro Sic. XVII. 5. τῆ ob λογου δεινοτητι rci ντα κατεργασαμενος appelletur. Quia vero potior plurimorum laus ad Sales Demadis pertinet caetera sequenti membro misceamuS.
VII. imirum, haud sine causa, placuerat singulatim Atticis
auribus, ut cum Zetetae Chil. V. V. 345. q. loquamur: Ρητωρ efatoc αλλει, Πολυ λῖiραιο τερος arro Θεγματων λογοις. Sententias Demadis graves, translatas, et in ipsa περβολ Singulare quidquam habentes, vocat Demetrius περ ερμ. . 300 sqq. illarumque
pluribus collectis, sub finem adjungit, Demadis gravitatem ostendere non nihil periculosi, dissicilem imitatu, quid poeticam plane. Laudat easdem Cicero, dum in oratore G. 0. ex Atticis ait non omnes saceti, Lysias Satis et Ηγperides, Demades praeter caeteros fertur. V eque dissentiunt ossius institi. r. I. . . et Nicol Caussin I. 34. Quae cum ita sint, notatu digniores aliquas, exempli causa, jure nunc observabimus. Initium faciat, cujus argu-
556쪽
Huic duas annectimus, apud Stobaeum legendas. Priorem habet serm. IV. de Imprudentia ante med. p. 56. Δημάδη τους 'AΘrivatoυς
in Demosthenis Enco m. . 15. Demadis ocum assert, alios oratores ad aquam dicere, Demosthenem quoque scribere ad aquam. Praeterimu adversus illum argutias, quas collegit get ges L I13-137. Talia quando pronuntiaverit orator, non liquet certius tempus Se quentium erit Alexandro cuni adeo blandiretur, ut una, decreto iacto, tertium decimum deorum scribi juberet, idque reprehenderet populus il a se tuendi causa, secundum Demetrium l. c. re Spondit:
10. videte inquit ne, dum coelum custoditis, terram amittatis. Quod qui deni effatum Paulus Leo pardus emenda it. X. 18. in Gruteri sacis crit. Τ ΙΙΙ. p. 203. ab Erasini errore defendit, quia Demades potius erat amicus, quam adversarius, Alexandri. Eodem aliud spectat. Cum enim praecipites Alexandri de nior te laetarentur Athenienses: ου τεθνηkεν Αλεξανδρoc, ait Demades, o ui δρες
ξανδρον, τρ Κύκλωπι τετυφλωριένα, licet potius Philippum, oculo altero privuluna, Cyclopem appellarent. Se tandem sibi contraria saepe dixisse profitebatur, reipublicae nunqllant. VIII. Sunt et scripta, quae Suidbe compilatio Dena ad tribuit. Alterum, cujus hodie, quantum novi, nec volam ulli bi nec vestigium habemus, inscribitur: Ἱστορια περι is λον αὶ νι γενεσεως τῶν τῆς Λ ντου παic υν alterum: πολογισμος προς 'ολυμ-ωδα γῆς εαυτου octua ετία c. Ad haec Suidas innuit, illuni uni Philippo conantercium exercuisse literarum, quibus addere poterimus, quam ipse Demeas tulit, epistolam. Ex aui inent alii uum et Per On-jecturam, appellari queat Oratio pro pace, quam re Spicere videtur
οὐδ προ πολυανδριον θελω φιλοτιμεῖσαι.
557쪽
Longiorem ideo locum exscripsi, quo melius pernoscere OSSimus, num valeat conjectura, qualenus legisse Zel Zem, quae narrat, oportet. Cum autem hujus rationis menti O, quantum milii sane Constat, penes auctorem Blium liaud reperiatur ad alteram περὶ τῆς cωcεxαετια eo tutius regrediemur. Suidas ad lympiada missam dicit ni qui lii latere mendum, et olympiadem indicari,
Putet, cujus numerus desit, ad quam autem usque fuerit administrata por Demadem respublica Neutrum accommodatum erit ad fragmentum orationis hodieque superstes nec enim Olympiadis, nec Olympiadum, ibi commemoratio quaedam sit sed Athe niensium Congregatorum, et actarum rerum ordinis. Annos quoque duodecim laud invenimus ni partem narrationis desiderari judicemus. Quid opinari quis posset, απολογεο tuo illum Potius narrationem historicum complecti, quam Solemnem rationem, et cum hodieque superstile temere confundi occasionem, qua dixerit orationem eam, vix aliam reperimus, quam qua Simul De
naOSthene cωρο coxia n quibusdam, et a Dinarcho nominatim accusabatur Demetrius quidem Magnes, qui de homonymis scri-PSit, accusationem esse Dinarchi negat, apud Dionysium Halicaria. in judic de Dinarcho c. 1. Ipse ver DionyS. al. l. c. . . eandem illi vindicat: cujus a parte libentius stabo cum et in alia legitima scripta Demetrius involarit. In desensione Demadis nulla fit Harpali mentio, qui Olymp. XIII. . Athenas venit. Videtur autem saltem id curasse Demades, ut Si vel accepisset dona, quod eum esse professum Dinarchus jactat, nihil amen ideo
se Contra rempublicam egisse corroboret. Causam aliquam Obscuriorem, ante Thebarum expugnationem ab Alexandro factum,
propter fragmenti . 35. sibi concipientibus, utrobique duodecim annorum Spatium respiciendum esset Thebae sunt expugnatae olymp. XI. . quod tempus justo longius esset, Si jam ante Olymp. VIII quod innuimus supra, Demades clare Scere coepit. Multo quidem minus duodecim annorum tempus vocari pote St, ad accessum Harpali ni quod spatium temporis excidisse credamus. Hoc seque dissicile dictu uerit, quam alterum illud. unc autem initium constituendum erit a pugna Chaeronea, vel lymp. X., qua publicam administrationem suscepit Demades, antea Solum orator. Fac, et alium id fragmentum finxisse, quaelibet tamen cum historia conveniunt, quam auctor sanus exploravit, ne quid bacetiam de parte, peccaretur. Dinarcho p. 50. si credamus, is tunc ab Harpalo sexies mille state res aureos accepit. Notabilis habetur 3
558쪽
locus, quem p. b. q. do de magogis elatis suae subjicit Dinarchus, isto alterum alteri publice coli vicia de industria dixisse, privatim utilem, Communi consensu, decepisse civitatem. Sed indidem Patet, qua ratione lune, in nominibus appellandis cautius in retractanda neglige illius agere, nihiloque minus spem victoriae sibi Concipere, potuerit Demades. Ohjicitur enim simul Demostheni, quod is nullii in unquam sephisma contra Demadem Scripserit, licet hic egerit in digite, vel, quod additur, in administratione Sua contra plebiscita leges ipi e multa patrarit. Si vera foret oratio, post Dinarchum prodierit, oportet. Dein ades dum ille profitetur, hunc
statim jungitur, ipsum nec potestatem senatui in se inquirendi fecisse, qua Puri melior sit ejus, quam Demosthenis causa. Idem Dinarcinis, iii Aristogitonem p. 72. quod tuu et Dentosthenes et Demades puniti fuerint ετεμ υρῆσασΘεὶ asseverat. Id contempsi SSe
Demade in arbitramur : qui non ignorabat, hac se conditione eruin patriae Semper nece S Surium Ore. IX. Sed ipsum rationi ai Θεν-icii pervestigemus. Iliter argumenta vituli cantia reserri possent, quae equi iniur Demetrius, que in Phalere lina vocant, vix e solis Sententiis judicat unde, licet
eurum nullum in rugmento nostro legamus, nihilo minus, ipsum aliquid literis matulatum reliquisse, patebit. Suidas meminit illius conscriptionis, quamvis ut ad Olympiadem missae r pluresque
recentiorum, ii Os inter editores, legitimum esse partum profitentur. Ipse Pariter auctor . d. memorat, Se non rationes forenses scribendo, sed habendo civiles, conspicuum fieri velle: potuisset ergo solam an excepisse, quam casu truncatam, tanquam nullam, posteri considerarint. Forsitan id fragmetitum exstare, pluribus et incognitum suit. Ιo Meilrsius in biblioth. iii ea credit, Ciceronem, quem Fabius sequitur, de altero Demade, Suidae
praeterea soli memorato, quem noSier nil optarit, agere nec igitur negare. Ostrii in ali lii id scripsisse. Designari lioque potuit, aliori in ea tumo, vel θ mortu, fragmenti in illi id ut tot tententiae, qui hiis facetum sitisse Demadem varii comprobarunt. Utique res Omnes cum condi ii iii Demadis et historica fide quam optime con- Sentiunt, ite ab auctore Stilus alieniis apparet. Quod cuin ita sint, non labet sui scientia, nec ii tertiis nec exterius, oΘeia indicia, debetque legitimuin credi donec demonstretur coiit r. rium. X. Verum tam ei spi iri videtur oratio maioris sere moinenti rationibus Ili ilium sectant testimonia veterum et recentior ii m. Satis perspicue l0gitur apud Ciceronem in Bruto c. s. h. 3G. Is, cujus ni illa ex si alit scrip in Demades ' Consentiens Quintilianus
XII. 10. P. z5 . In agendo clarissimos quosdam ait nihil poste-
559쪽
ritati mansurisque nox lite iis reliquisse, ut Periclen et Demadent. Vet II. 17. p. 129. Neque enim rationes Scribere usus e St, ut eum multum valuisse in dicendo sciamus. V Inter recentiores Di- OnySiuste in Viu L. II ep. z. cum tot aliis, occurrit. Hi de diversos loquerentur, cur non distinguerent a celebriore cur plane nostri
nulla ui facerent mentionem ' curque non potius Suidas, qui modo Scripta Sua compilavit, errare potuit, duplicem fingendo ' Nec Demadis orationibus aliquid asterunt rhetores Graeci, DionγS. Hal. , Longinus, Hermogenes, alii, neque exicorum scriptores, Harpo cration Ile Sychius, Pollux. Eos omnes haud novisse, forsitan alicubi latens, fragmentum, non omnino veri Simile siet. Excusserunt omnia tanti viri, qui vel id ipsum, quod ullus exceperit calamo, cum Demades diceret, sine dubio operissent. Quatenus auteni ad codicum fidem et interna quaedam documenta res tota recurrit:
il Sum argumentum satis leviter tractatur, ut ex hoc ungue vix Ieonem liquem, sive Demosthenis aemulum n gno Scamus. Proponendi ratio levioribus figuris magis abundat, quam gravioribus. Fere Perpetuis in αντιθέτοις verba vibrantur: mite similitudines Senientiaeque minus acutae passim offendunt ut et repetitiones et tu Sione verborum, non nunquam satis ineptae. Si quis Gorgiae Stilum appellat tempora distinguemus, ac nunc delicatio resiniit Corum ures; quod et Diodorus Sic. ΙΙ. 3. innuit Iste quidem stilus per scholas sophistarum instaurabatur; non autem, audito Demosthene, retinebatur in Attico foro. Nec meliorum partium eloquentiae Ociores, Aristoteles, et alii, tale quidquam Draecipiunt, sed contrarium ubi dicentes non alienis Occupantur frigide Sed, ut Demosthenes, rem ipsam persequuntur. 3SSim dictio, certe sub finem, videretur hominis esse Christiani nisi παρα Θεῶν g. 3.
et προ Θεων . 10 legissemus. Novimus unimum Servatoris περίλυπον Matth. XXVI. 33 ut et Saulus Act. ΙΙΙ. I. ἡ συνευδoxῶν. Quanquam prius vocabulum et Isocrates, qui ad Demonicum ratione ni scripsit, po Sterius Athenaeus usurpavit. Sed haec ad contextui subjiciendas Observationes pertinent ubi passim alia quoque notabimus. Licet haud ignoremus, in vocabulis sacilius aliquid
unii quum S Se probari, quam negari.
XI. Ut autem ipse benevolus lector, quod equidem haud prorsus audeo, dijudicare queat, fragmentum illud, ex Aldin Contextu p.
132. Sqq. non Sine Correctione, inque minor membra distinctione, repetitum, em ciet. Dispositionem rationis si praefigere debeam non invenio, praeter exordium et partem Oratoriae arrationis. Ex-Ordium capite Ι depromitur a commendatione judicunt . 1 et O rum officii . 2. neque minus opis, inter petitiones adversariorum, de- Sideratione . 3. item a modesta depressione Sui . . cum in SPersu
laudatione, et narratione meritorum'. 5. a loco communi, de dissicul-
560쪽
tate judicandi, propter animum ab accusantibus in Otum 3. s. et applicatione ne ii in redundante cautela, ne reos in jugi damnent . T. a magnanimi tandent proposito moriendi si vel crimen haereat . B.,
vel publica salus id reqii irat . . Cup ta II. Captuli benevolentis
Principium uiri altera parte connectit. Cuna enim cedere Dolitorator accusantium vaniloquetitiae petit audientiam . 10 gratiamque agitat in timore . I. Timet quidem, On RuSae uae, Sed
ne calliditas adversariorum judicibus imponat . 12. Spe tamen horum justitis fultus . 13. alias etiam accusatores, qui fecisses dem credebantur, in pudorem conjectos esse memorat, quod aeque jam fore confidit . 4. Ipsius oratoriae narrationis. tria membra reperio. Scilicet capite III de administratione reipublicae, quam in transitu vituperarant accusantes, dum ab ipsis initiis se dicturum
profitetur . 15. primam aetatem suam desiguat, tanquam Pauperem, Sed innocentem . G. 17. deinceps ait, se non caussidicum Privatum fuisse, sed in senatu dixisse . 1 B., semperque communi civitatis utilitati consuluisse . 19. postea se pacem Attici Salutarem Pepigis Se . 20. non munera B piando, Sed nece Ssitati prospiciendo . 21. quamvis humanitatem simul Philippi reges lauder*. 22. Altero membro, capite IV. miscetur, mox Alexandro regi Plus aequo non paucos adulatos esse . 23. Lacone autem
et Atticos debiliores tunc fuisse . 24. cum Laconum robur Leuctrica pugnari. 25. Atheniensium alia praelia . 26. liebunorum aeque variae calamitates fregerint . T. elati vero fuerint animis Macedones, Persicis jam opibus inhiantes . 23. unc Demosthenem bellum decrevisse . 29. se vero, plurimas inde noxas contemplatum, signasse pacem . 30. Quod se laudabiliter fecisse prae se fert quia declinare tempestatem praesi et, qua ui subire
q. 31. Itaque deprecatur inde nascentem Osten Sionen , cum Suasor neutiquam in potestate fortunam habeat . 32. nec eventus, quin Potius res in sese, considerari merentur . 33. 34. Membro tertio sive cap. V. tertium periculum memoratur, ab oratoribus tunc illatum . 35. eum Demosthenes et Lycurgus dicerent, Alexandrum inter Triballos esse victum, immo defunctum . 36. et vana Spe, tum populum quam Thebanos Athenis versatos, delinirent contra
Demadem odiosum reddere laborarent . T. Ita quidem hic Deciota narratio legitur, nedum uberior de sensio, pro longioris illius exordii conditione. Sed ipsum audiamus, vel ficium, vel verum