장음표시 사용
31쪽
& rei uctantibus subd1tis imponi non posse , sed inter modernos eam tradit Eximius Sorbonici Collegii Doctor a Duvallius, lucubrationbbus pro tuenda Pontificia auctorit te editis clarus, Vna , inquit, e praeci puis legis conditionibus est, ut lex fit utiliso ad bonum publicum ordinata : atqui non potest esse utilis, s per vim o violemtiam populo imponatur: neque enim ese redit, ut homines ita inpui ct coacti g
Cui etiam sententiae adscribi poς sunt Auctores omnes, qui nullam legem, etiam Ecclesiasticam , nisi a subditis receptam, obligare existia mant, de quorum numero Cardin iis Cusanus, b ait : ad validitatem saluti tria sunt necessaria, Potestas insta- ruente, Publicatis flaturi, o ejusdem approbatio per usum: unde videmin Innumera Apostolica statuta, etiam a primi- pia postquam edita suerint, non fuisse a
32쪽
ceptata. Et hanc esse communem opinionem , affirmat Covarr. addita
ratione, Quod maxime proumendumst, eam legem , qua a Republica non recipitur, minime et convenise: & alij, L ges dicunt a Principe dari ea conditione, O intentione,ut non aliter obligent quains fuerint a Republica recepta. IO. Haec omnia,quae ad stabiliendam necessitatem particularis promulgationis per Provincias, adducta sunt, ut & caetera noVarum legum solemnia, veluti qudd Placito Principis muniendae sint , priuς quam in publicum edantur; siquis contendat locum habere non posse in iis Constitutionibus Pontificiis, quas Dogmaticas Vocant , quibus prohibentur libri tamquam improbatam doctrinam renovent , quae videntur accedere fidei definitionibus, quae infallibiles habentur , &EXemptae ab aliarum legum solemnibus apparent, cogitet, cum infa-
33쪽
Eho consistat , quid quispiam scri
bat , quas propositiones tradat an a illae, quas attulit Scriptor aliquis ,
con sen 'ant cum ante damnatiS a at- .
que ea qua facti seunt, etiam prudenti πι- mos fallam, non esse Pontificem in condendis hujusmodi Bullis , immunem ab omni subreptionis periaculo , nec hec Decreta eXempta ab iis incommodis, quibus particularis publicatio, quaeque eam pr cedit cognitio, mederi potest. D. Non tantum Pontificem, sed &Concilia Generalia, errare posse in Auctorum & Scriptorum condemnatione, ac aliquando re ipsa errasese, confirmant duo eximia Apostolici Senatus columina, Turrecremata& Bellarminus, dum Honorium P pam ab haeresi Monothelitarum, quam ei censura sextae universalis Synodi impegerat,eximere student.
34쪽
tres sexta modi damnasse Honorium ut Monothelitam, sed exsulsa informatione, ac proinde in eo judicio errasse. Quamvis enim Generale Concilium non positerrare in dogmatibus fidei de niendis; tamen errare potest in quastionibus de facto: atque ita dicere p. mus, hos Patres deceptos ex falys rumoribus , ct non intellectis Honorii epistolis, immerito eum
haereticis connumerase. Quae ita ex Turrecremata refert & approbata Bellar minUS.
- Nec vero opus est rem hanc pluribus illustrare exemplis , cum idem Cardinalis Bellar minus eodem tract. Cap. 2. ejusdem libri, diserthasseveret, Convenire omnes Catholicos, O haereticos in duobus: Primo, posse Pontι- sicem,etiam ut Ponti cem, O cum fluo coetu Confluariorum, vel cum generali Concilio,errare in controversius facti particularibus, qua ex informatione testimoniisque hominum praecipue pendent. Secundo , posse Ponti cem, ut privatum Doctorem, B 6 errare,
a Lib. . de Rom. Pontis cap. I.
35쪽
errare, etiam in quastioniblu Iuris unive salibuι tam fluet, quam morum , idque ex gnorantia, ut aliis Doctori bru interdum accidit. Dupliciter porro istiusmodi error Pontifici obrepere potest. Primo, si ex falsis allegationibus , aut informationibus ei persuadeatur,
quempiam docere errorem , quem revera non doceat : sicut in causa
Honorii accidisse asserit, cum Tur- recremata Bellarminus supra ad ductus. Secundo, si ex falsis similiter informationibus , existimet quempiam Catholich sentire vel docere, qui tamen haeretice sentiat , aut doceat. Sic erravit Papa Zogimus in causa Celestii Pelagiani , quando ejus Librum venena fiat continentem pronuntiavit Catholicum : prout indicat August. & post eum Facundus Hermianensis, . ubi inter alia
ait: Invenient Beatum Zozimum , Ap-
solica Sedis Antistitem, contra Innoce . iiii
36쪽
tii decesseris sui sententiam, qui primus
Pelagianam harsm condemnavit, fidem ipsius Pelagii, ejusque complicis Celestii, quem in Ecclesa Carthagine conpictum , atque appellantem ad Apostolicam
Sedem , ct ipse gestis discusserat, tamquam veram ct Catholicam laudantem. insuper etiam Africanos culpantem Episcopos, quod ab illis haretici crederentur. Huic non absimilis est error Papae Zephyrini in causa Montanistarum haereticorum, de quo Bellarminus eodem libro a in responsione ad sextam objectionem sic scribit: Credibile est Zephyrinum Ponti cem a Montani-uis perfluasum suille, doctrinam Montani non esse diversam a doctrina Romana Ecclesia: ct ideo eum de Ponti cem voluisse eis pacem tradere, quam abstulerant ip- flvi praedecessores: non quidem quod approbaret errorem, quem sui majores improbaverunt, sed quὀd arbitraretur, falso de illis erroribu4 accusatos fuisse Montanistas. Hoc autem non es errare rima μ
37쪽
dem , nec Montanizare , xt mentitur
Rhenanus, sed errare circa personam : id quod multis aliis sanctis viris accidit. 'Hqc vestigia nuper fecutus quibdam Societatis Theologus, H eo pr gressus est, ut Originem quoque atribus Oecumenicis . Conciliis , &consensu Patrum haereseos damnatum, ea nota liberare tentaVerit,
magno volumine in id incumbens, ut Judicibus errorem fam, potiusquam Origeni notam haereseos asipergeret: cui rei antehac inauditae, discutiendae nunc locus non est. 1 . Sed etsi inter decreta primi ordinis doctrinalia , referri posset
hoc genus Consfitutionum , alia ad huc ratio foret exigendae particularis publicationis. Nam cum censurae Ecclesiasticae, aliaeque poenae adjici consueverint in coni Umaces , quae nonnumquam moribus Regionum adversantur ; hac saltem a Petrus Bactis in lib. cui titulus Orise sd sensus.
38쪽
tem iae parte aliarum legum conditione censendae erunt , ut abGque cognitione & Placito Principis, sine promulgatione consueta, irrogari non possint. Quid enim si bonorum amissio, aut mulcta pecuniaria lege Pontificia indicatur λ an haec sine public tione , sine Principis Placito apud nos valitura sunt, quia de fide aut doctrina mentio praecessitλ Nemo si sapit, id tentaverit, quando nec poenae prorsus Ecclesiasticae, nisi ex rite admissa sanctione, ulli hic infligi possi int. Quid etiam, si ex rei
novae festinata importatione metus sit se in Clero aut Populo turbas co
riri posseῖ His talibus casibus proVisum est iis Constitutionibus Iust, niani, quas ut dictum est Ecclesia
ob utilitatem olim recepit,ut stipersedeat scilicet ab executione,& legis latorem admoneat is , qui populo prςsidet,& cominus rerum momenta . & molitionum noVarum periacula
39쪽
cula observat. Has sacras formas ad Praefectum Praetorio, inquit Justi nian. qua ad detrimentum Reip. per subreptionem sunt , tua suscipiat Exce lentia , non tamen prius qua ibi bunt reposta faciat, quam ad nos relationem de ea re pertulerit, quo magis β quid, si potest feri, ad detrimentum factum est Reipublica, id corrigamus. Nemo opinor , tam inepte fautor erit Romanae Curiae , ut numquam his vitiis laborare dicat Bullas, quae inde emanant, cum hoc confiteri non erubescant ipsi Pontifices, ubi aiunt , Nos, si incompetenter aliquid egimu/, ct subditis justa legis iramitem non observavimus; vestro, ct Missorum vestrorum cuncta volamin emendare j
13. Nec desunt exempla retractationis Romanorum Pontificum hujusmodi Censurarum , quibus Au- . Ehorum scripta in re Theologica notaverant. Ita Benedictus Il. scripta
40쪽
Iuliani Praesulis Toletani, quae primum incautius Iecta improbavit, ut dic, tur in Synodo Toletana I s. habita Anno 688. postquam Sacrae Scripturae testimoniis, & auctoritate E clesiasticorumScriptorum vidit munita , pro orthodoxis agnoscere non erubuit, ut refert Rodericus Toletanus Archiepiscopus μ& Uaisus in Chronico Hispaniae ad eum annum. Quod idem Eugenio IU. evenisse scribitur , circa quasdam Abulenta Theologicas propositiones.
Quid , quod teste . Augustino, ct ipsa plenaria Concilia, sape priora
per posteriora emendant, cum aliquo emperimento aperitur quod claustum erat, ct cognoscitur quod latebat, 'e ullo tribo sacrilega superbia, Fine ulla inflata cervice arrogantia, flne ulla contentione livida invidia, si ancta humilitate, cum pace C tholica , cum charitate Christiana. 14. Qvqdnam igitur hoc novUm