Alexandri Mariae Kalephati ... De Julii Laurentii Selvagii Neapolitani sacerdotis virique doctissimi vita, et scriptis commentarius

발행: 1775년

분량: 71페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

6 COMMEN TR IUS.

prae oeulis proposit mihi, duo sunt e Primum Gloria Deὲ nostri sincera; istera dejiderium excitandi intra fideles, σφν resertim in Gero spirituri Ecclesiae Chrisi Primigeniae.

Posequa' autem hoc opus perfecero, pecunia inde compara-

ea fatui in ratae meo invisere loca fanti O, υel saltem famam demum Laurentanam, ubi , ut pie credisur, Verbum

Pauli , U' Catacumbas Martyrum Romae stas'. me

enixe desidera ς σ s adhuc hoc propostum non impi verim , in ςaussa fuit obsererntia divini praecepti, Honora

Patrem tuum , O Matrem tuam . Et profecto verbis prosequi haud facile eit, quanta revertentia , quanta caritate,

quantaque obiervantia Majoribus suis , & praecipue Parentibus obtemperaverit Iulius , ut nihil pene sine eorum vel mandato, vel consili' aggrederetur, atque multa iacere praetermitteret non alia de eaussa, nisi quia fortasse illis non placerent . Quoties rustieatum abibat , sine eorum benedictione iter ipsi arripere nefas. Immo discedens laepe Amicos ut pro se Genitores inviserent, orabat ; iapostrema hae vice , poli quam sane paternam non am-.plius domum revisit, me a Cathedra deicendente' coninvenit, ibique, nescio qua animi praevidentia , oravit obsecravitque, ut Matrem ita levarem verbis, ut ex absentia sua non moereret; suumque Fratrem Mehrilem sibi earissimum admonerem, ne Filios suos , & prae ceteris G parem Primogenitum, severe nimis obiurgaret in iis, quae mores non spectant, praedicens illos adhuc esse pueros bona indole, ingenioque perspicaci praeditos . Patris mortem sensit acerbi istine, sed patienter sustinuit , tum quia , ut Christi num decet , illius honestate pietateque lolabatur quam maxime ; tum etiam quia cohibere seipium oportunum ducebat, ne lacrymis suis Viduae Matris vulnus recrudelheret .

XXXIII. Quamvis autem Patrem reuereretur, coleretque Μatrem , & utrique obsequentissimus fuerit semper Iulius , prae ceteris tamen dometicis maioribus Maximum Patruum suum , Sacerdotem utique pium, pruden tem , doctum, Cenitoribus id annuentibus , Parentis di- ii soni loco semper habuit. Par namque Ecclesiasticae vi Ze talio, quam uterque sequebatur, eadem domus, &

62쪽

COMMENT AR IUS. Qin eadem domo proxima utriusque cubicula , eadem mensa, i atque vix intermissa confabulatios ipsa denique consanguinitas, faciebant, ut Maximus Julium Nepotem pro

filio , pro Patre & Mctore Maximum Patruum Iulius

haberet. Hinc domum rediens Patruo suo diurnae vitae . rationem quotidie red4ebat exactam. Dein cum eo alte nati m Psalmodiam Littieticum in Canonicas Horas , sive flatura Deum pra Popul premndi tempora 1 distributam de more pie distincteque recitabat: cum eo spiritu & voce orabat; Theologiae Marum particulam aliquam singulis Pro- .pe diebus, facili quidem methodo, propositis nempe dς- finitionibus vocum, & principiis metaphysicis loco Axiomatum reseratis, per casus peculiares illo interrogante percurrebat: quae demum proximo die erant peragenda, expoΠ bat breviter &ex ejus consilio , vel omittebat catus, vel dia ligenter exheutioni mandabat. Nihi ι certe magni momenti, nec vixit, licet quadragesimo anno major, secit Iulius, quod ad Patrui voluntatem, sanctosque mores adamussim non conformaverit . Quo factum est , ut ambo paribus Prope virtutibus adeo Boruerint, ut qui unum ornasset ,

alterum laudasse videatur ue - XXX ΙΙΙΙ.

3 Sub Imagine hujus pii utique, dbcti, ac fidelium

satati apprime dicatissim Viri haec nolira apposita est

Inscriptio, qua eius Elogium comprehentitur. N 'MAXIMVS. SELOGIUS. SACERDOS. NEAPOLITANUS. OUΟ. UIRTUTUM. THESAURO. DITIOR. EO. FAΜAE. FVGΑ. CAUTIOR. DUM EX. OBEDIENTIA. PRAESES. MANIPULI. OPERARIORVM. SODALITIL S. ΜARIAE. PVRITA TIS. CHRISTI. VINEAΜ. VBI E. EXCOLENTIUM. IN. TVRRs. OCTAVA. SACRO. VACABAT. ΜiNISTERIO. VT. DEO. CVL UNICE SERVIERAT. CITIUS. CONIUNGERETUR. REPENTINO. ALIIS SIBI. ANTE. PRAVULSO. COR REPTVs. MORBO. APOSTOLICOS. INTER LABORES. OBIIT. H A. VII. - NOCTIS. PRID NON. FEBR. CI I CCLXXIIII NATUS. III. KAL. SEPT. CI'IDCCXI. VIXIT

ANNOS LXII. MENS. V. DIES. IIII

63쪽

COMMENTARI Us

XXXIIII. Prosecto quicumque Iulium probe no . Uerunt, fatentur omnes , eum Christiana Philoisphia , non umbratili illa quidem & verbosa , sed factis in t

groque vitae cursu comprobata x praesti tisi e . Arduis in rebus aequam semper mentem servavit; & quoties adve sa imminebant, componebat se, ut ait Poeta 33θ, teres& rotundus ad omnia. Humani tyte ita omnes prosequebatur , ut impiger vitus sit saepe commoda sua praetermittere, ut omnibus iuvandis praesto esset j; quod praesertim in Librorum edendorum censura expedienda man in .fello apparuit; qua in re horas somno,, opportunaeque relaxationi auferebat, ne diu alios longa exspectatione detineret. In amicis fide , sinceritateque i ancta colendis fuit adeo constans , ut aemulos saepe suos vicerit obsequio, sibique adiunxerit perpetuo constantem Oo amieitiam . In egenis , milerisque levandis fuit temper paratissimus ,

multisque secreto est opitulatus tum pecunia, tum consi- Iio. Providus tandem rerum tuarum curator, parabat an tea diligenter, quae mox futura erant necessatia . His

aliisque virtutibus quum apud omnes inclaui flet Iulius , mirum est , quantum finitimis praesertim ' Ecclesiis pros fuerit. Hinc Andreas Torre uigilanti uimus Minorensis Em- scopus , Franciscus Antonius Ruocco, Inlulae Caprearum Praesul, Alphoufus Ligorius, Novae. Congregationis divini Redemptoris Inlli tutor prudens , & pius doctuique Episcopus S. . Agathae Gothorum , plurimis sacra eruditione. redundantibus , atque animorum saluti apprime utilibus editis operibus merito, & contra votum suum , in Lit . teratorum Republica, & in Dei Ecclesia celeberrimus ;aliique Antistites, in examine Clericorum, & in reliquis Ecclesiarum negotiis Se Duium tamquam Consiliarium, & quasi laborum suorum socium vel literis interpellabant , vel ad se venire amica expostulatione cogebant. Prae ceteris uero Ianuarius Albertinus Episcopus Caser o, dominicae caulae Pastor incomparabilis, quem am extindium dolemus, nihil in ordinandis Seminarii , uti versique Cleri studiis, in praefigendis cuique Paroeciae

s Horat. Lib. II. Satir. VII. Ver. 86.

64쪽

COMMENTARIUS.

Pastoribus, in doctrina populo explicanda, di reliquis Eeclesiae suae negotiis expediendis operabatur , quod Vel ab abiente per litteras, vel voce a praesente Selasgio non audisset esse faciendum. 3XXXV. Ad haec quidem finitimarum Ecclesiarum ne gotia expedienda accersitus ut plurimum Sem ius accedebat, quum serit; Bacchanalibus , vel Palchalibus, vel praele tim Autumnalibus ab urbanis muneribus vacarh legitime poterat. Compago enim eius corporis, ut diximus , non latis firma , i ludiorum , vi quodammodo labefactata opportunis hi ice staris temporibus interpositis vacationibus reficiebatur. Quam quidem tuendae sanitatis rationem adeo con tanter servavit, ut nullum praeterire miterit annum, in quo vel semel , vel etiam. bis patria' no' exierit ruificatum. Quamvis autem & in his rusti- , cationibus literarium viaticum semper secum deduxerit , tempusque legendo, δι scriptitando non perfunctorie in- sum plerit, illa tamen aprici, purgatiorisque aeris respiratio, deambulationes, confabulationes, novarumque rerum apparatus animum, corpusque adeo recreabant, ut

domum posthaee redeuntem quasi renatum Amici Iuliuio salutarent. Quo factum, ut quotquot pasorum, urbiumque Τicinarum bene morati homines eum noscerent , &amarent, tot sane vehementer eum deprecarentur, ut ad

sua potius, quam a d. alia loeg, plausibilibus propositis argumentis, ruilicatum feriatis temporibus accederet. Hincipie, ut bono animo omnibus satisfaceret, aliquando AEmalphiam , Scalam, Raetiellum, & nurkm ,' aliquando Copreas, Masam Lubrensem, Stinentum , meum Aequensem Stabiasque; aliquando ad Turrim Octaυam, sive Turrim Graeci inter Herculanum & Pomp6bs p saepius Casertam , ubi Augustum Regis Nostri exsurgit Praetorium , contende bat; nec semel quoque in Regali Vilia Portietium, ubi al- terum positum est Regium Praetorium, secum eum habuit vir Amplissimus IHephousus Clemens de Arassequi tunc Hiipa-

65쪽

so COMMENTARI Us.

tumnalibus diebus sanctissime genio indulgebat ; in 'qua

quidem ruticatione tandem obiit.

XXXVI. Potiquam enim Μense Septembri Anni III DCCLXXII. a docendi munere liber fuit, compositis de more domollicis rebus, atque Dititutionum Antiquitatum Christianaram altero Volumine absoluto, & iapublicum prodire iusso, Areutium se contulit . Fuit ibi ad utque VIIII. Kalend. Novem. quo die , quum iam reditum in patriam cogitaret , ut antequam diicederet , valediceret Amicit, & praesenim Mario Abena uti , Viro nobili , humanissimo, & liberali , quicum ei antiqua intercedebat necessitudo, Matalaunum 36 perrexit, rhedam

36 Μσtalaunum , Castrum Campaniae medio aevo non incelebre , in valle unius ex Tifatis Montibus in Dioecesi Casertana positum , sanὸ populosum , opulen-

lentum, atque aedibus tum sacris, eum profanis elegantibus, amoenisque hortis conspicuum, An.CIDI DCCXXXV. iure & titulo Civitatis fuit donatum a Carolo Borbonia Siciliarum Rege Augustissimo, quod ipse eo loci castrametatus deditionem Neapolitanae Urbis ultro oblatam reteperit ; uti etiam quod per quam vallem occultam post Tifata, ubi Annibal suppetias daturus Capuanis luis

a Romano . exercitu obsessis Tarento delectis peditum , equitumque, quam paterat amissimiς ad maturaudum iter, atque tribas rri 'iuta Elephantibus veniens consedit, ut

ex L ii Libr. XXII. egregiε firmat Peregri sus Camp. Felicis Differt. II. Num. XXVII. ; per eamdem ipte Ca-

relus Rex in expeditionem reliquae Siciliae Cisseetanae,& Transfretanae victorem exercitum transduxit . Profecto placeret incolis, originum .suarum non incuriosis a scriptoribus probari Castrum suum cum Civitate Calatia Cin Uulturnina iam ex eisa, eique propinqua, de antiquitate certare , ut ait Pratillus Viae Appiae illustratae Lib. III. Cap. , U. ; quasi Calatini pro munimine Urbis in Monte Tisata Turrim , Castrumque Matalauni aedificarint. Ut haec originatio nullo antiquo monumento teliante mihi non arridet; ita nee arridet illa eiusdem Pratilli, qua eredit sortasse Arcem ibi a Saracenis suisse extru-

66쪽

COMMENTARIUS. I regente Canoni eo Arensi amicissimo , 8c aurigationis sortasse non imperito. Verum Vix oppidum tenebant, quum Canonicus, ut plaustrum vitaret diligenter, lupi ne violenterque in saxum praegrande rotam sinittram impegit ;

ctam , qui hac de caussa illam Magdalouum dixerunt , quia, Magdal vox ab Oriente petita Tarrim significat . At quotusquisque est, qui Sarecenos unFiam ibi conse- , disse selibat ρ Firma mihi fiat 1ententia , Matalaunum Coloniam fuisse praepotentium in Italia Langobardorum, qui Castrum illud aedificarunt ad continendos in obedientia Campanos . Ipsemet. Pristillus quidem fatetur Tur rim cacumini montis Matalaueto imminentis impositam , structuram esse Langobardicam ; immo Matalaunup ipium a priore iobole Langobardorum Principum Capuae fui L. 1e M lificatum . Erit fortasse qui mirabitur, Castrum hoea nonnullis di m Maratinum , vel Magdalonum , uel

pro ingenio Metam-Leonis , a me dici Matalaunum . V rum mirari des eat quicumque nomen loci a Langoba

da gente extium , nonnisi a lingua Langorbarda , siva Germana essa deducendu mi , praesertim quum Magdal ltans

num , vel Malalonum nullam praebeat signi ficatione, .

Itaque platalaunum ex duplici Germanica ,& hinc Lanisgobardica voce dictum censeo, scit. MATA,&LAUN. Muta namque significat agrum paludinum , s Uum, nem rosum in valle positum , ut medii aevi prolatis textibus in suo Glossar. Med. & Ias Latin. demonstrat Du-Cangius. In Charta namque Pontii Comitis Caporitani an. ro 63. apud Batu2. ad Capites. Num. I M. habetur; Donamus pso hereditate paterna , Vel materna ipsam fores ,

Oel istom MATAM, quae dicιtur si a S. Romani &e In Pancarta quoque Abbaaiae S. Stephani de Vallibus

apud Xantones Char. II. legitur : Videlicet in decimis , terris, vineis, hominibus , s bucio de Vallibus . . . iuoa de NaTu cum nemore : Et Char. III. in palade

67쪽

sa CDMMENTA MUS. quo factum', ut rheda dextrorsum ruente IAliua infelici ter dextrum latus terrae illideret. Ex illo casu inopino ejus corpus non mediocriter contusum , atque os femoris , quod ἰσχιον dicunt Meflici, eit luxatum . Illieo doώmum curru suo infirmum tradullit inenantes , advocatoque peritissimo Chirurgo fecit, ut ossa luxata, diligenter medie a manu tractata , priorem tenerent locum. Ut autem eadem ossa ita recomposita , & paullatim conglutinata firmarentur, iussit Chirurgus, per aliquot dies supitaxum in lecto jacere Iulium, dextro femore tabellis constricto , atque ne contraheretus, lapidis ex pede suspensi gravitate dii tento. Fortasse id mali ita curandum erat ex artis peritia, ut Ossa recte suo loco starent: at dum pmbe ossa curantur, corporis machina interna humorum peris turbatione dissolvitur. Humores namque eo corporis situ ad pectus regum tantes, respirationem , quae, ut notatum

est , facilis ei non erat, reddidere dissicillimam. Quare 3uum fractura iam nulla esset, ipseque Iulius feliciter U. dus Novemb. surrexisset e lino, & per cubiculum sano similis deambulasset , sequenti die Sancto Andreae Ahelia

linati saero currum expectans ,.quo Neapolim, ut omnes hortabantur Amici , remearet hora noctis XI. experge iactus cum puero, qui ei praesto erat, Beatae Virginis Mariae laudum corollam , quam Rosarium dicunt , recitare occoepit. vix decimam-qui tam precum partem absolverat, quum gravi correptus somno , puerum, homtatus, ut quiesceret, obuormivit. Uerum tunc ab humoribus pectus eius obsidentibus oppressus , ut credere par est, placidissune obiit circa horam XII. quum Neapoli advenientes Amici, ut sanum traducerent, mortuum invenere . Voluit sane Vir providentissimus Nicolaus Flumarianus Episcopus Casertanus, ut Clerus Matalauniensis. ulla sine mercede, grati animi ergo, tanti viri funus deduceret.

gius testatur. Quare Natalaunum idem est mea sententia, ac agrum palude , s is, nemore pratisque consans . atque dono datam . Pauca haec ex dissertatione mea de Castro Motalauni Langobardorum Colonia excerpsi , de

quidus iudicium Eruditis libens lubensque relinquo.

68쪽

COMMENTARIM 14 8 33 At MehMI Frater, licet dolore exsternatus, secit, ut in Regali Templo Sanctissimae Virginis ab Angelo Adnunciatae , locum sepulturae prope Aram Salvatoris Nostri Cruci adfixi libenter dantibus Domiacanis Langobardis , honorifice tumularetur , hoc , me dictante , apposto

valcante, vir doctrina , litteritque politioribus egregie excultus , atque in primis, ingenuo amicitiae candore Omnibus carisiimus hoc, aureo ieeulo dignum, inseripsit

CORPORIS. HIC. PAR UI. SPECTATUR. IMAGO' QUOD. OLIM INGENTIS. SEDES. EXTITIT. INGENII ISTE. BREUI. EST. AUSUS. CURIS. DISTENTUS

69쪽

COMMENTARIUS

QUIETI. AETERNAE

IULII. LAVRENTU SE AGII

PATRES: ORD. PRAED. LOCUΜ. SEPVLTURAE BENEFICENTIA. SUA. DEDERUNT MICHAEL. SELVAGIVS. MERLTO. DOLENTISSFRATRI. B. Μ. TITULUΜ. ΡNATVS. III. ID. AUG. CIII CCXXVIII ET. ΜORTUUS. IIII. ID. NOV. CI IACCLXXII VIXIT. ANN. XXXXIIII. MENS. III

FINIS.

70쪽

COMMENTA IUS. 33

, IULIO LAURENTIO SELUAGIO

Viro Clarissimo, pariterque Doctissimo

IN ARCHIEPIsCOPALI UNIVERIITATE NEAPOLITANA CANONUM ANTECESSORI MERITISSIMO

GRatissmas tuas siteras, quas ad me dedisi IV. N nas Augusti , non sine magno gaudio excepi , dum in Villa Regia Sancti IMephons natalitior vesνae Reginae , nostraeque Muriarum Principis dies celebraturus diis arer . Tune nee potui, nee volui illico tibi responsumdare; nam quum in illis mihi nanctares, librum tuum de Ecclesiaclicis Antiquitatibus ad me mittere , fimul exensola nostri Benedicti intelligerem, si illum avida manu Matriti intercepisbe, ac reiiiivise , tibi rescribere abstinui, donec Matritum non remearem . At satim ac domum propriam petii , incredibile es , quanta solicitudine librum tuum quaeserim, quaesitum vero famelicis oculis non modo perlusrare, sed σ per lutare incoepi . Huic uni negotia dum cubiculi mes inelusis totus esum, omnibus sis domesticis, με extraneis ad me adire prohibui, Verens , ne aἄoptata, ac lepore pleua lectione demiarent, disraherent. Sed o mirum i Vix in tui libri fastigium. inieci oeulos , actu fultro in ipso limine mihi te ob am facis , humanissima porrecta visola me sesine currentem fissis , ac δε- sines . Et percepi , re opus tuum mihi niancupare vellertua venia candide dicam , ipso initio levi commotione mafuisse asse Zum eo magis , quod tu saepenumero me huius

SEARCH

MENU NAVIGATION