Reptilia Musei zoologici vratislaviensis

발행: 연대 미상

분량: 166페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

41쪽

tibus, margine externo scutellorum marginalium avo, scutis capiti fusco iunctatis inferne avus, Sterno fusco - nebuloso, Suturis scutelloruin marginalium suscis.

Individuum alterum minus, scuto dorsali vingis ovali cuin hoc scutum lia individui junioribus magis orbiculatum unu individuis adultioribus ejuSilem speciei esse solent longitudine 2 lusitudine

linearum, umbilico nondum penitus in uso, cuin Ajore deScripto caeteris convenit. Scutella dorsalia nutem, O tu oli, ne eo- fusca, fusco - punctuin totaque Scubra, intermedia longitudine fere triplo tutiora, omnino reis mediiis scutellorum individui majoris respondent. Emys alenta ERREMII et Testudo alenta SCHOEPFFΙ Opiline cum nostra Specie consiliunt. ΛTRE ILLE caput superne albens descripsit, nulla mentione lactu unctorum. AUDI Ni nul-mul differt scutellis sterni 12. Testudo GROXOV Zoophyl. I, p. 16 No. 3, quam ERREM interrogative ad hanc speciem d-hibet, differt capite superne ulloso sterno postice bifido, inuti qun iunguiculniis, potiusque ad sequentem nrbntu in m undrnt. nonnullis nuctoribus nostra species confusa est cum Testudine scabra I XLI in rubo i iis LACΕΡΕ DEI), et cum Testudine verrucosu WALBAUM II. De scabra nutem nullus auctor adsert, eam cirrhis duobus instructum esse. LACEΡED insuper duus species confudisse videtur, dicit enim, planius esse undi iunguiculatus, nihilominus nudat SEBAE , Tub. 9, Fig. 1 et 2 quae plantas linbent quinqueunguiculnius, quemn linodum quoque in ipsa ACEPEDEANA cone luntne quinquelanguicu. Intne conspiciuntur. Verrucosn WALBALMII differt a nostra ulenta, praetere quod cirrhortatu ulla fiat mentio, planti quadriunguiculniis, scutollis Argitantibus 25, colore etc. - De Confusione galea tu scabrae verrucosue et testudinis GRONO VII 3, confern SCHOLPFFIUM l. e. et SCHNEIDERUM

in Naturgesch. d. Schildkr. p. 324 - 27.

Cirrho utrinovo an maxilla inferiore, refellis musinu bu 24 palmis unguiculiatis,ptunsis unguicultitia, isterno Oatico bis Tub. V. Fig. ΙΠ, IV 3. His characteribus nec nova species b innibus reliquis Emydibus icirrhniis sat bene distingui

potest, num . depressa MERR. Iunice ΡS MEI R. nu Sut SCHWEIGG. rufi pes et tenops ΝΡixi scutellis marginalibus 25 E. gulentu MERR. nutem pedibus Onanibus quinque inguiculniis, sterno postico truncato te disserunt Icones accuratissime delinent ne et sculptue, ni ignitudineiu niurn lem formamque totius corporis et paritum ejus singuini uiu Optinio Oxhibentes, descriptione fusiore haud egent. Color nostri spectiniuis, in spiritu vini asserunt et sine dubio valde decoloris, dilute luridobrunneus est scutellis dorsalibus, macula interati cui liorum marginalium modiorum, imboque sterni, sordident-bidis Scui olla dorsalia, hia primis Interni in nec non in nugini lium ni icn Verruculi minutis cutiusculis spera sunt Epiderniis scutellorum dorsultum rugulosa est. Ad hanc speciem refero estudinent Rodio VH Zooptiyl. I. png. 16 Νο. 73, uni MERREM interrogntive nil niydem galeatam adhibuit, a qui vero Antis distori GrOnovius interrogative citat Te St. Orbicularem INNEI, quae, ut omnes scinius, longe diversa Species est. Cum autem cirrhi maxillares perparvi facile culum fugere possint, forsan nec Specie jBm n ullo auctore, neglecto charactere a cirrhi desumto, descripta esse potest. Individuum nostrum rite museum LAMPEANUM Ornnbnt.

42쪽

se nostri eum illis descriptionibus et iconibus ccurntissime congruunt; nun eorum ni iumen nulo minus est, latoribus nul compressius, indeque formn minus orbiculari, colore dilut brutineo. Sterni parsnniica et pars posticu mobiles sunt scutollorum parvorum liticorum sutura intermedi in uno individuo distincta, in ultero autem fere e leta est. De sterni mobiliti te conferus unes quae ud speciem proximani monebo. Tertium nostri muse individuum scutum dorsale habet longitudine 2 pollicum et 1 Iinone Intitudine 1 pollicum colore est dilute ensian O- navicunte, scutellis vertebralibus paulo obscurioribus, sterno et scutellorum marginalium parte subtus reflexu fulvis. Scute II duo parva antica sterni sutura ponitus conlita sunt, ita ut Auturne nullum Supersit vestigium Scutella vertebralia, caeteris paribus, lingustiora sunt quum in minoribus individuis, de quo jam sub myde lutaria locutus sum. Curinae horum scutellorum magi d pinnuino sunt, uncta et irino nutem minus diqi incine, quum in speci-niinibus minoribus. Omnia haec respondent mutationibus, quas teSine, incremento nugente, etiam in reliquis testudinum speciebus, Subeunt.

Secundum diagnosem ERREMII sternum hujus errapenes bivntve est. Tu nostro specimine, Sicco qui loni, nec in Spiritu viniis servato, Sola ars ni ic Sterni moveri potest dubitoque, num etiam ni muli vivo pars sterni postica mobilis fuerit, cuin Sulurn inter posticam et medinin sterni nrtent,qune, Vice ni dilium, Contrum motus esse deboret, neque unguSta et concreta sit c reliqune Suturno, eXcepi en, qui e nitem nil niti et mediam sterni Sejungit profundiore et caualiculae transversalis Ini iovis speciem praebente, indeque nexum laxiorem puriis uiicne et mediae nanti est inte. Descriptio et con pud SCHOEPFFiUM pag. 32, lib. 11, cum specimine me congruunt, quod illis inmen magnitudine aliquanio odit cutellum mnrginule illicum in Sium, Secundum Ructorem

43쪽

Inudniunt, interdum deest Ex observatione Cura EiGGERI Sola nitea pars sterni mobilis est DAUDIX, pag. 209 mobilitatis partis liticae sterni mentionem facit, de mobilitate partis posticae autem tacet. Colore uiden species AUDIMI a specie SCHOEPFFIAN discedit, SCHOEPF autem refert, colorem ejus variabilem esse. AUDI porro addit, murginem cutellorum nrgiuntium, Supra pedes sitorum, elevntum esse, eoque Suum Specimen n peeimine SCHOEΡFFI discedere in nostro quoque individuo hic margo elevatus distinctus est; sed quamvis CH0ΕPF de eo taceat, attamen de identituto specifica horum individuoruiu haud dubitari potest LATRE ILLE Ag 139 testudinem clausum describit secundum lochium, numerat autem se scutellu Vertebralia, cum Omnes reliqui auctores huic speciei haud amplius quinque concedant oestudo virgulnia LATREILLΕΙ, quantum descriptio ejus arcta dijudicare patitur, huc spectat picturn et Agnitudine Scuti et nimnii ipsius eum nostra congruit; de rugulis concentricis scutellorum, deque urina dorsuli eleVnin nuctor in descriptione tacet, nec eas in coue exhibuit. Verba LATREILLEI, leur instron fit a chni utere mobile, interpretor, sesternum solo uno cardine mobilem esse, quo cum nostra et cum testudine AUDIMI congrueret. Caeterum autem ATREILLE O DAUDI testudines, qua describunt, R OScio ucceperunt, qui eas ipse e Caro

Temere esse videtur, mydes sterno mobili in genus peculiare segregure, eum haec mobilitas seinper admodum levis, saepius subnulla, Sit. SCHWΕΙGGER, png. 313, de myde pen- sylvnnica, ni familiam specierum sterno mobili reintn, Vnrietntem Ddfert, une, secundum SCHOEPFFIUM, stem iiii immobile habet idem auctor etiam de mobilitate sterni mydis et Zii incertus est. SCHOEP pag. 3 de Testudine europnen dfert, Sternum Xemplarium duorum suorum latice et postice submobile esse Forsan haec mobilitas se manifestu in pluribus speciebus, uetate juniori ut statu molli, Iaminis osset in suturis nondum perfecte conlitis. Nostris mydis barbatulae et Emydis pulchellae pullis Sternum adhuc molle est et mobile, Sed, quod quidem nud ruetermittendum, non tam in Suturis, quum potius per totum ejus Subsinutium contra, in myde picta junior , licet adhuc molli et in spiritu vini adservata, sternumcinni perfecte induratum est. Recentissimo nutem ELL Zool. Iourn. n. 7, p. 299 Testudines sterno mobili in tria genera disjunxit: in o sternon a PiXio jam institutum , sterni obis unieriore et posteriore mobilibus: Sterno tetrus, sterni ob linteriore solo mobili Terrupe ne sterno ivntvi, nivn utriique eodem x mobili huc referuntur T. europae Entys Iutar in nostru et T. caro Iinn T. clausa nostra).

44쪽

s obtulerunt notanda Vix eget mentione, SCHOΕΡFFIUM Ariciniem monstrosiam, cui ollis dorsulibus 15, icon exhibuisse, num line SpecieS, numero Ordindri Scui ellorum Orsnlitui 13 cum reliquis e speeiobus congruit, quod etiam e SCHOEPFFI deScriptione ni ei. NOStrum Specimen antice posticoque neque latum est; scutella dorsalia anni ora Sunt et conVeXiora qui in in cone SCHOEPFFII processus caudae- formis scutelli marginalis postici, quem figurara exhibet. OStro de St colore nutem et pictura nostrum magis respondet Testudini marginat ne SCUDEPFFl in b. XI , quia in reolatu SCHOEPFFii. Indoscriptione nucior disrt, cutellorum mur innitum ΡοSticum medio Sulcnium t uti duobus scutelliseompositum esse, Enhu deo Ioab. 80 Fig. 6. hoc Scutellum bipartitum exhibuisse, quod attumen, Tui ΝΗΕRuit cono et exempli ribu SCHOEPFFII pSis, nud cum nuturn con iiit. In nostro specimine, neque nc in cone SCH0ΕPFFIANA, nequidem ulcu te ViSSimus, nec ullum partitionis vestigium Se prodit. Nostro specimine notis luribus, nud equidem gravibus, a Testudine reo Inta Cuorps Pii digestilente, compili nilonem institui cum e St. nrgina in inbui ne X SCHOEPFFII. Testa nostra, Iongitudine 3 pollicitan, OnVexior St et Pro nilone nitor, nec ni Pribus compressa. cui olla marginalia postica coni muli latior; Sunt multoque ningi in silum horiZOntalem diluinia quam in nostro individuo cui quid in nrg ΡοSticu detritu USt, nec Pro, quod e numero completo rugarum et dimidia purio reolarum reliqua colligere fi S Si, de muli In ill S, ut Otu en nrs, une puri diluinino horum scutellorum Testudinis ni ginnine QSΡ0nderet, bSceSSisSeti Sed png. 55 Cito LPν ipse addit, quibusdam individuis marginem OSii cum si e Scutella ni gintilia OSilen a pirnctiorem minusque dila-inium AR . ApeX, supra scutritum OSticum nrgiunte Orr ciuS, quem icon exhibot nostro deest. eon inbuine 1 quidem illo pice caret, Sed de magni itidine forma et scutellis margit inlibus idem, quod jam monui, locum habet. In virnque cone tinna reOlne cui liorum obsoletiores minusque distinete punctae sunt unia in OSir Specimine. Scutum nostrum nititudine est dimidine longitudinis.

Licet ergo Doc cum T Studine r Olntu, nec Eum nrginnin Pi focto congrunt ni inmen specimen

45쪽

sterni apice forsan excepto, qui, secundum nuctorem Inudntum, in T. reoli tu trunc; ius in . nr- ginnin nutem marginatus PAR debet, cum in nostro exactissime pici Sterni Testudinis tabulatae Alinilis sit, quem SCHM lGGER truncato, inurgitantum Appelint. nec unio in cum T. tabulata eo magis

notatu digna est, eum SCHOEF pag. 55 dferat T. nrginatum interdum scutello ni ginali angustorintico carere, quo iidem nil inbututum propius accederet E sententia CAUPII in Isidis 1825 fuse V, png. 589 Τ. ureolatu et tetraductyla conjungi deberent, sed numerus unguium in inbubus differt. Idem nucior nos edocet, patriam hujus speciei Caput bonae spei, eamque estudiui sculptae SPIXII 1 sinem esse. Haec PIXII testudo a nostra reolatu discedit scutello marginali antico impari deficiente, Aterni parte litica multo ngustiore et longiore, etc. nc ierni forma nostra etiam a tabid it a distinguitur.

Testa oblongur Aoufelli margine ulcatis, ire Punctutis, marginalibu 23 M. Testudo tabulata 'VALBAUM etc. Testudo uesset in ta SCHNEIDER. Chersines tesselluta ERREM. De specimine nostri muse nil hiabeo quod monenui, cum ad descriptiones uetorum et diconem SCHOEPFFIANAM Xnctissime quadret. Princeps de IED, in tabula IV fasciculi , conetu egregium estne cum ni innii edidit. Testa nostra nul minor est, fundoque nulo obscuriore, quam illa Assinis huic est Testudo carbonaria tabulae XVI SPINII, quae autem sterni partennii a marginniotruncula secundum iconem sub cis emargiuntn), pnrie OStica nitore et obtuse-ex- enuntii, differt.

Teμ re bo refo- orbiculusu, pono gibba, use rum ureolis Punctuso-8 ubris, Pedibu xquumogia. Individua duo, quorum unum, cum animali. in Spiritu Vini Aservitium, Italia illatum est; nliorum iccum, rabsque nimiali, Iairia ignota. Ambo simillimn cum descriptionibus et Cu0EPFFII tabula VIII exactissime congruunt.

46쪽

Team uitae gibbu o usus is ut Vis omnibu e Dufis, ire Hrenu, marginalibu 24. i. Duo specimina, bsque uimnii, sterni Drie litica deficiente. Mirius cum descriptionibus et cum ScuoΕΡνPii inbula X exuctissime congruit. Minus, vix longitudine I pollicum, Intitudine nulo ultra 2 pollices, suborbiculnium Scutellorum dorsi lium Singulorum rugis concentricis quatuor, eum in m jori eorum septem diStinctae Sint. nec formne magnitudini et rugarum numeri disserenita eluti promotiori et juniori respondet, de quo jam sub mycle lutaria fusius disserui. MERREM. in fasciculo ΙΙ symbolorum, terni integri hujus speciei icon edidit.

47쪽

Isis 1818, p. 1375 .

49쪽

Palmis omiWalmatia, pollico usi fumi op plantis ulmulis; torpor et femoribu gubtus gruuulosis erea, non or/uli et latere exferno staturum nigri uni Aug. Longitudo corporis pollicum, femorum 1 pollici et 11 linearum, tibiarum 2 pollicum, plantarum 2 pollicum. Caput inter angulos rictus latius quam in reliquis speciebus, ungulis illis ipsis lateraliter valde proiuiuentibus Latitudo capitis, hoc loco, eS 1 pollicis et uineariun longitudo

nutem n medio lineae transversutis, inter ungulos rictu duetae 1 pollicis. Os introrsum ejusd inest structurae nc os Hylae bicoloris, iisdem quoque fornminibus, quorum cava nutem insutu iniunt e- facere haud milii successit. Dentes minutissimi non nisi inci se produnt. Ρο II ex palmarum basi valde incria sutus o culto magno, interaliter prominente, unsi rudi inentum pollicis niterius eniterite, Ructu est quot in huc mugilitudine. nulla uti Hyla OStri muse exhibet Pectus, abdomen ii

50쪽

24 ATRACHIA.

femora subtus confertim granulos sunt caput subtus subtilissime granulosum reliquum corpuS laevissimum est. Color pallide- cinereus linea longitudinali, inter nares oria, donum Sque excurrente, a medio dorsi nutem sensilii tenuiore, plica linenri, a supero margitae tympani ad angulum posticum maxillarum ducta, Inter inferiore pedum unticoruin et tibi; riun OSticarum luntnrumque, nec non tomis sparsis, nssim in linea trnnsversules obsoleta dispositis, in Supern femorum nrte, nigrο- cinereis Color obscurior artuuin nud sensim in pallidiorem diluitur, sed limite distincto definitus est, in lutere externo pedum niicorum et tibiarum posticarum nuten linea sordido Halbida determinatus.

Haec species sine dubio est yΙa faber Principis de WiED AbbiId. VII, tub. 4; eitr. I, p. 519, 11. 13. Nostr individuo nutem caput est latius, imprimis unguli postici maxillarum lateraliterningi prominenteS, Sub tympnno siti, spatium inter oculum et iurginen inferiorem maxillae superioris nil situs, lineolue transvorsute in dorso plane nullae . in pedibus posticis obsoletissi nive.

inurinorniis, quae in nrte Superna inurum, femorum, ibinrum et inrsorum posticorum, lascius ungii regulares exilibent. OrSum verrucis sparsis, Intera confertioribus consita sunt. Pectus, bdomen, nec non uxillurum inferiorum femorumque pars infera, verruculis confertis sentent. Collum, subtu ruguloSum, Verruculis curet. Ad latera capitis, pone unguluin rictus, vesica pendet, plici 5 fcollapsu, quum per canalem, in re prope n ungulo rictus hiantem, ud magnitudinein cerus mediocris instare possum. Otundum Nero est, me vesicam dextrum nullo modo per suum canalem innure potuisse, sed, quotie cunniem iniStrunt insubum, non solum vesicum sinistrum, sed etiam dextrum, iurgescisse, indeque cunale utriusque uteris inter se communiciire. Vesicae singulae maculis duabus

inligitis bruuneis Ornuine sunt.

2. Longitudo 2' polliculii Color sicut in varietato 1 sed de picturis illi descriptis hic

non nisi vestigia valde obsoleta supergunt. Verrucae Sicut in variet itera, sed nul minores, prResertim in parte infern femorum vestigiis earum fere omnino obliterniis. Vesicae capitis eurumque cunale desunt. - Sine dubio hoc iudividuum femina est ni cedoniis nec vero unus nec line corporis Daries xternae disserentium liquam exhibent. 3. Longitudo I pollicum Color subtus sordide runneo-nlbidus supra dilute-brunneus, picturi muru1Orntis Obscuroe brutineis, quae a cervice usque ad in ilium dorsi vitiam intuin subirregularem exhibent; tum vitta finditur, nino singulo ad utrumque intus oblique decurrente. Pone Oculos Oritur mucula obscuro trunnen, per 3 Inpnnum in et infra bruchium excurrens. nedem picturno tinni in nrie- tute 1 conspiciuntur, ubi utem Ininus distinctae sunt. Fuscine pedum sicut in urietate . Verrucue dorsules deplanatae speciem praebent guttarum inllidiorum, tinnulo obscuriores limbaturum.

SEARCH

MENU NAVIGATION