Reptilia Musei zoologici vratislaviensis

51쪽

Luiora verrucis plane carent. Pectu Venter et femorum pars insera neque verrucosa sunt ac in varie- intera, Mnxilla inferior nutem et collum ubSque Verrucis Vesicae lateriales cupitis desunt. Do vnonymi hujus specie quaedam monenda Sunt: una boans LINX Syst. d. XIL p. 358,n. 1 deseribitur pedibus omnibus ulnantis, corpore mugno ibo, maculis lucteis. Tin Amoen. cad. I, p. 285 n. 8, a LINΝΕ nil illam dhibita, nimia est SSis, plantis palmulis, colore livido, lasciis obsoleiis cinereis senioruin tibiarum et hypocliondriorum. Anibne nutem vix ad unum enndemque speciem referri possunt; sed illa, in Systemate descripta nil quum nihilominus, praeter SEBAEI. ab. 72,

Fig. 3, etiam ab Ti, Fig. 3 et , palmis sisSis, nudantur recte a MERREMio ad Caluinitum a1-mntum udhibitur ultera nutem, in Amoei . cnd. deScripta, Vera boans esse videtur Hyla quam

SLn1, in Tomi , in b. 72, i 4 exhibuit, fortassis ad varietatem 1 adhiberi posset, sed digiti

postici toti liberi, quoruni Eil etiam in textu mentionem facit, haud digitis nostrae hylae ro pondent: denique con tota Vntile dubia est. Rana Venulos LAURENTI et MELIXI, nil illum SEB1 iconem relata, iisdem dubiis laborat. ACΕΡΕDE conem eundem cum tu reticula ire conjunxit, quam MER-nru ad tunc speciem nilegat; sed Verba LACΕΡΕDEANA nec nil Iblum SEBAXAM nec nil nostram quadrant Rann squamiger WALBAUMI Vi huc referri potest. SCHNEIDE quidem, cujus descriptio Calamitae Ountis Optii ne cum nostra Hyla congruit, squamas illius anne ALBΛUMi animuli extrinsecus se illinesisse, nec ei innutu OSSe, Stendit, deinde etiam Asert, rannm ALBA Uui nil Cal. boantem roserri debere Sed palinae ei Sunt emi palmatae, pinnino nutem nimuine, cum in nostro plantae einipulinnine, ni inne Subpulmutne Sint membrnaan puluinrum de brevi, ut quidum auctores, v. c. AUDI et LATRE ILLE, digitos illico penitus fissos describant Picturn etiam Rana 41 ΗΑuviiii nostra specie differt ylu Venulos a LATREILLEI et AUDIM Optime ad nostrum quadrat; DΛUDi insuper conem elegantem muris edidit. LATRE ILLE citu in reticula ire, quae sine dubio In reticula iro DAUDUM est, quum hic Ductor Intine V nulosum nuncupat, num In reticula ire LΛCE PEDEI, ut niti monui, huc haud pecture videtur. ATREILLE et DAUDIN putant etiam, Hylam tibia tricem et nurunt in cum in ruine suteus et Orniagee DAUBENTOMI, LACΕΡΕDEI et LAUREΝΤiisiit, urunt in ca ΛΓ DIXI O MERREMII diversiam nil hunc Speciem referri posse, MELIX, in ed. Li X. p. 1055 n. 17, cum boante non Olum urunt in cum LAURENTII, Sed ravissimo quoque lacten in ejusdem nuctoris conjunxit. De ncten conserre Veli quae sub punctu tu et hypochon-drini monobo LATRE ILLE Mist. Rept. IV, png 172 tentu i disserenitas specificus urant incae tibi utricis et Venulos ne exponere, quae mihi Vero nud Sufficiunt AUDI tibia tricem pro mure decolore Venulosne, nurniat incum nutem pro riu femina habet, adhibiti iconibus 1, 2 trae ΕΗΛ Ioab. 1, quae sine dubio Venulosum nostrum repraeseniunt ERREM tibi utricem et nurunt in cum D IUBEATOMI, LACΕΡΕΙ Ε et LAURENTII, Sub nomine tibicinis, in speciem peculiarem, a venulosa Calamita onnte diversam, conjunxit, noti diStinctivis in ulmus fissas et verrucurum Ia- torulium series positis. Supra nutem, in deScriptione OSirorum Speciminum, et in nota nil Ranam squamigerum V ALBAUMII, umbiguitate horum churncterum jam probata, ni est, quod me prohiberet, Culuinitum tibicinem MERREMi ciui nostra specie conjungere. ΚΕ etinin uint, bountem, tibi utricem et nurunt in cum jurigendus esse LAURENTI tibia tricem descripsit quidem colore dilute- Iacteo, ubi En I, lib. 1 Fig. 1 et 2, colorem dilute-Iuteum indicavit; sed cum ECHSTEIMO LA EP. Iebers. I p. 15 consentio, qui conjicit, in descriptione LAURENTIANA, errore calami ut typothetuo, Incte pro lute linpiosquin esse, cum LAURENTI neteris descriptione SEBANA usus sit maui is png. 20 Monogrnphine, ni Hylum Variegnin in nudi tinnum Surinnmensem Merini ne tub. 56, vesicis similibus Interalibus cupitis, nc nostra Vnrietn 1, instructnm, qui in LAURENTI, sub nomino Hylae viridi- fuscae recepit, MELI nutem perperam cuin nrbor en Vur conjunxit Suspicor, hanc speciem itidem ad nostram venulosam reserendam esse; MERREM enim, Uylum variegatum ΑUDIMI pro specie peculiari gnoscens, illam LAURENTII et MERIANAE 3 iam ab ea removit et nil a Iamitam boantem quae nec nostra Venulosa est adhibuit. Forsni nostra vari ingra, Verrucis dorsi optiuiniis, indeque dors ipso Subginbro, nil Hylum nriegnium referri posset Varietas nostra uitioni, femoribus fere totis nexibus, iugnos MERREMIANA Culuniit ne cuIuris respondet, sed

52쪽

prope accedunt, sod vorru ni uni ut με nul omina nec in deScriptionibus mentio facin si, nee conos onexhibent.

Erpotologiae, quem SCHLEGE in mullei in des c. ni. 1826. m. 10, ing. 233 - 240 edidit.

Cupi se oransvo Iunia rara ututis, ub mirae femorib/εδ gue ubfu granulosis, pluritis μου Uria iri A: Viatoribus e ibu e Orbi is Cusirum feria iuω- mutilusis. Hujus speciei individua dia cornm nbeo: Unum, nanximum, doni est, quod CilXEli Lix Hist. Amph. p. 160 e mus eo LAMΡΕΑΝΟ, Sub nomine n Inmit ne bico I Oris femi nno descripsit, quodque eum descriptionibus et iconibus u DDDAERTO, AUDINIO, PIXI editis, bene congruit individuuin alterum minus, lictura quoque n illo recedit. indeque ccurntius describonduin est: Longitudo 2 pollicum et Ginearum, peduin posticorum 3 pollicum et si linearum. Caput

superne granulis distinctioribus quam in individuo Πjore. Os intoriae porca cuin cuni marginibus maxillae superioris pnrnilein inter illum porcam et ni ginem Dinxillae serie denticulorum neutorumnequntium, enianticulo, nil Arginem nanxit in inferioris exenVnto, respondente. Dorsum distinctius anulosum qua in individuo mi jori. Utrinque pone culum oritur, instar puro fidi A sed minus elatus, tumor elongntus tigii tu subn 'quilnius, intitudui circiter quinquies longior, sero ii que ud medium trunci descendens, ibique in ringulo Interni dorsi evnnPScenS, per totam Suporficioni oris minutissimis quasi ribrosus. Individuo majori ori minii disi ineli Sunt, Sed Intus totum trunci infra ungulum, occupant. Simido por otium in parte supera pedum diSSeminnii sunt. Color supra viridi ubi epidermis Vetus illinoret, piceo, viridis seu li,nceuS , in pniniis ulnis et plantis lineo longitudinali alba, subtus fuscoterminata, a lateris inferioris harum nritum colore distinctus Maxilla in sotior ibo - marginata est ubi vetus epidermis nondum es it ferruginon'. n utroque nragulo Orbii no oculorum uincula pnrva ibi conspicitur. Loco punctorum thorum internitum trunci individui mnjo iis, hoc uinculi sopieiun Moribus albis, cum colore albo bdomini confluentibuS, Ornni uni est Similique modo inculiae minoreqhumerorum, et puncta Ini oralia riuum nil, illius, ii in mucia in majores, ni nucior A, xtenduntur. Magis differt color in prona eorporis et riuum parte: AEnput enim et pectu partim cineron uni neu-

53쪽

lis albis, partim ubi nempe epidermis Vetus nondum ubScessit fuscin serrugine maculis saviennii bus: Grunula abdoininis alba sunt ut chrncen nrtu Subtu cinereο-DSci, muculis nan is sordide- fluvis, nonnunquain confluentibus, Vnriegnii. Pedibu ΡοStici maculae Sine de mu ne sunt, ut suetos inforalibiarum fere tota ava, plantarum nutem nVn liue uni longitudinali, tribuSque ut duabus transvor salibus, cinereo - fuscis, quasi cnncellata Sit Digiti utiet picem verSU nigerrimi sunt, postici fuget, pice ipso superne incula nurniatinca, ungui inti, elui in digiti noStris, Speciem praebente pene terea macula conspicua est ni O- fusca, basin digitorum palinurum. Monographiam hujus Hylae, omnibus Artibu nbSoluti in Priinu BODDAER edidit Miror inition quod nuctor, nec in descriptione nec in iconibuS, uinculurum maxum interulium, quibus nostra indivi dua ambo ornantur, rationem Abuerit, indeque SuSpicor, hi S mne uti S, Si pidormide veleri obductae

sunt, avus et cum Abdomin concolore QSSU. Cum e Sententi Π0DDAERTI, mnribus margo maxillae

superioris concolor, lingua fusca, femini nutem nec ibida, ille nVus, Sint, nostri individua muroqerunt. Foramina, quae ODI AERT Fig. 4, iit. d. ii utrinque nil Iagulum rictus in re exilibuit, o siro individuo quoque haud desunt; nec ei mihi SucceSSit, VeSicum, nil nSin linguae situm Fig. 4, liti c), per nec foramina instare. Din gnosis Calamitae bicoloris, a SCHNEIDERO Hist. Amph. p. 156 edi in nullo modo ad nostrum speciem quadrat sed potius ud Sequentem hyp incho nil in te in Nihil Oniinu nucior uni unum Η0DDΑΕ iiii, quam p. 159 istum, a INNE in moenit. I. P. 135 n. 20, deScriptam, nil suum ulu

LixxΕΓ vero nud mille istus cone nil tinni runnm dhibuit, Sed recte Snitem puri jure quo alii auctores eas nil Πylnm seu Calamitam rubrum referunt, AUDI autem SEBAEI, ab. 73 Fig. 3n Hylum aurantia cum Inudat), quippe qui nud bicolorem Sed hypoch ondria Iem . . de scripsit. Male autem SCHAEI DER nian in illum L INNEANAM nil bicolorem adhibuit. Rectius tumennuctor eadem pagina LI IN NEUM Vituperni, qui OSten, in SySt. ni. d. XII, rnnetini eundem, in Amoenitatibus descriptum, et duus lines Specie extriinens, cum Viridi arbor en confuderit Pagina 160 CΠΝΕi DL nostrum individuum et jus e muSe LAMPΕΑΝΟ, Sub nomine n inmitu bicolo ris feminae, descripsit pagina 163 Vero auctor confitetur, Se dubium haerere, muti haec ei nisu specie uti sexu a priore de quo jum locutu Sum disserui In nause LAMPE AX duo ornu individuo, cum schedula, i SCHNEIDERI Innnu pSn chirogrnphum SCHNEIDERI nutem, collegae quondam meinestumatissimi, mihi optime notum est Verbis Hana bicolor ODDAERTI inscripta Ad nec individua tundi ut una, ΙΝΝΕ in inoen uenit. Ι . 135 u. 20 deScriptu, unii et inui S CUNEIDER, ut sui ruindicavi, d unum bicolorem BDDI AERT ndhibuit Sed cone SEBANAE, I, lib. 73 Fig. 3, et II. iab. 68, Fig. 5, o inmitudine et Statura quidem donec indi Vidua referri possunt, colore utem pror sum discedunt. AUREAT iconem ΕΗ ΑΕ lib. 73 Fig. 3, nil Hylam celeton, Specioni plane iubi Junni, adhibuit. MERREu illam INNEI nnum nil ninmitam hypochondriniem citavit, adpo sit quidem signo interrogationis, quod uiem nuducter delerem, nam nec nostra specimina CDΝ i DLnt131 anno bicoloris NODDAERTI de Vera Hyla bicolore, Supra jum deScripta, hic non gitur optimo elium I luo hypochondriali, in D AUDINI inb. X delinentae, respondent. Notundum vero est, Scit ΝΕiDERUM in opere suo ubi pagini 156- 160 de una bicolore ninre ODDAERTI ngitur, ut alibi musei ΛΜ ΡΕΛM Dientio neu focisse, licet Scheduine u CUNEIDERO ipso Scriptne, ostentur, euiu haec duo specimina LauΡΕΛΝ promana bicolore Η0DDAERT hnbutSSe, licos quo in gnosis Crix Di DLniax ioptiui ad ea quadret. Suspicor, nuciorem audiitum ΡοSte de deuiit ite horum speciminum cum e nuina una bicolore dubitavisse, eaque inde Silenii pi ne irrire mutuiSSe Mnnisest otium descriptionitioDD1LRTi1 ΝΑΕ. quum SCHNEIDE recepit impriuiis ningnitudini micoloriri. nullo modo respondent. Ex eo, quod de ninnitia bicolore SCHNEIDERI eiuli. ni et nuciorem Species duas longe diversas confudi se. 1LDix in LATRE ILLE Hist. Rept. II, p. 174; ist iant. An p. 22. n. 8; et in Hist. Repi. VIII. p. 40 nostram Hylam bicolorem bene deScripSit et depinxit, in synotivmi nilogniis

54쪽

et clinonrum. Supra totuin corpuS S Sordide Cynii 'Sc 'ns, multis loci nutem in color in sordide-virenti in eoinuiuintum Interibu et infra Sordide-nnvescens maxillnrum marginibus ibis Laterneorporis, pone rite nuticOS, nigrο-RdSperSu Sunt, mSciis tribus nigro-co ruleis in regione typocliondrinit. Podos sordide runneO-nu escenteS; ntici, brachii utore supero, Innoque latere infero, uinculis ribus halybeis subtrunsversulibus; ΡοStici femoribus interne fasciis tribus, externo fasciis quinque chalybeis superne linea sordide-coerulon per totum femoris longitudinem ducta, tibiis P in is intorne vinculiqquatuor chalybois trunsversulibus pictis, Alci ne Sordide- Oerulo centibuA 2 Individuum iterum, jusdem euin illo ningilitudinis et forinue, penitu nutem decolor, sere totum ibum est, sol cupitis vertice colores Oerul Aconte perpnulum imbuto.

Descriptiones et icones, quus AUDI et LATREILL de huc specie ediderunt, nil nostrum individuum rituuiu undrant. In tubula, aginae 170 partis II Opori LATREILLEI dilexit, figura media exhibet nostram Hylum hypochondriniem, insinu nutem Hylan tinctoriam, numeri inque, sinuis istis Ddpositi, commutniadi sunt DAUDI cum Ηylii hypochondrini conjunxit ΙΙylum lacten in I ADJREΝTu, reprehendens SCHNEIDERUM, qui nil Suum nI. unctutum hunc LAURENTH Hylum retulisset, quippe quae caput et dorsum haud puncti niveis notata haberet. E LAURENTI descriptione Hyla Incienes corpore niveo , Iunculis IncteiS, hypochondriis obsolet cinerem fusciniis. a hypochondi toruin fasciae a GDiditUM induxisse videntur, quod IIJ Inm Inctentii nil hypochondi tui in retulerit neglexit vero auctor inelubrunum, qua e citat Specimui muSei cndemici Upgnliensis, n LiΝΝΕ in moenitatum Vol. I, p. 285. n. 8 descripto, digiti Plunturum Hylae lactene connuti sunt. Plantae pulmni ne nutem Hylae hypochondrini negatae, nil characteres distinctivos punctatae r ferendae sunt, indeque Hyla lucteuinelius ud punctatum quum ad hypochondrini in undriaret; sed etiam de illa discedere videtur. Huc conferre velis quae jum Sub Specie rnecedente de ΙΙ. hypochondrini monui, unoque sub Imin uncinita,n. 9, monebo Hyla coerulea PIAH tub. X, Fig. 1 hypochondrinii 1 finis esse videtur, differt autem icturn.

55쪽

specie apud D AUDIMUM, rntione formae et proportionis corporis ejusque partium, respondent nostro Spe cimini, quod nitamen in medio corporis paulo crassius est. Cum autem icon Hylam qui rellam digitis paulo gracilioribus repraesentet, hanc potius qui in rubrum n nostrum Speciem ilhibere mutui, quamquam, e compli ratione reliquiirum iconum D AUDIMI, bene scio, pictorem ut sculptorem vorumhurum partium formam et proportion in saepissime negleXisse, ideoque, his characteribus niti, vix n-

Coloris et picturne nostri speciminis descriptionem hic subjungam Corpus totum ni tu quo infra sordide nava sunt supra, fundo sordide dilute-brunneo, picturis his lividi si e colore tinguinis sub cute extravnsntii linen a singula nare nil ejusdem interis Oculum ducia punctis quibusdam in interstitio illarum in nrum fuscin inter oculos lineis istis conlinuntis, ab oculo inde per latera corporis decurrentibus, in vitium diluiniis, uno Versus hypochondrin sensim evnnescit et in puncta quaedam dispersa dissolvitur praeterea vitiis duabus latis, singula pone singulum oculuIn Orin, paralleliter supi ndorsum decurrentibus, Versus nutii sensim in maculas uruns dissolutis. Hae vittae, nii lutea ullas quam dorsales punctis nrvisque maculis obscuro trutinet nilsp rsn Sunt, uno, C Urntiu P minnin verruculae esse videntur. Similia uncia et mncul ne pari ne per totum supersici 'In Superianni edum dis ominata sunt Cubiti et g nun ni boni. Hac descriptione cum Hyla rubra et qui rellii colinii , Ρpnret quidem, nostrum specimen quibus in in notis cum hac, quibusdam autem cum illa, melius congruore verunt Amen d Aquit Pliniupaulo propius ccedere videtur. Alii sor nn e huc conis; intione colligent, rubrnm et quir liniit, pe- cimine nostro intermedio, in unum eundemque speciem conjungendiis fore; quod liis ad dijudicandum committo, quibus individuoruni hujus speciei copiam majorem extimiunnili Opportuniin se offeret Culn-mita fuscinius SCHNEIDERI, quem ERREM uterrogative nil qui rellam citavit, ningis illiu quam rubra, colore et pictura, differt. Omnia reliqua nilegni nutem, a MERREMIO ud Cninmitum rubrum laudata, praeter cones AUDIMANAs, dubiis gravibus obnoxia sunt, cum descriptione nimium circumscripine, icones EBANAE autem prave exhibitae sint Hyla qui rella, quam L CONTE, in Anii. of the Lyc. of ei orkI, p. 278, descripsit v. ULL. d. c. at VI, p. 431), cum nostru endem Species est, unimal vivum, colore et picturis, a mortuo et in spiritu vini Aservulo satis discedit. Superest udhuc, de Hyla undi in minuta nostri u ei, tinni pro specimine nondum nil ulto hujus speciei habeo, rationem reddere, cone ejus exhibita in inh. VI Fig. I. Formn et proportio corporis ejusque nrtium sicut tum squirella parvitute nuten Pt colore, nec non digitis nul gracilioribus discedit. Longitudo, i nuribus inde nil nunt 10 in enuum Intitudo, ni pedes liticos, lineas paulo excedit. Color, infra ibidus supra ulbidus cuni nil ide-Ochruce Seu Si Ince inixius. singula nure vitia ferrugine per Oculum, tympanum et Intus corporis excurrit, in hypochondi iis

evanescens P in punctu se dissolvens dorso itine dune, singula n ingui oculo orta, pnrnlleliter decurrunt, Versus senior tu iunculas irreguli re dissolutae. Spnitu in inter vittam Interrilem proximninque dorsalem ibiduni est, viiiiiiii inieruleni nil, iunii exhibens. Dur supern edum punctis maculisque irregularibu Ochi nceis una legatu si, cubiti genibusque ni bentibus. Dor uti et intern verruculis sparsis subscabricula sunt, sicut in Hylii Onnte, cujus ullum linia Nyliam esse credidi Aeni, nisi corporis exiguita . nput mugi acutum, forinu pici uini uni diAc denK. renix ne essent. His omnibus nitiem cum Η. Aquir lin congruit in qua nunc Plinii simile vovi iaculas ne in hoc pullo, conspicio. Venter et

femorum nus infora, neque nc u H. quiret in gi nnulis pnrvi contiguis Obsili sunt Pix intub. VI, Fig. IV Hyliam didii, ut nomine . ni eris trigno nosti ne quirri in juniori similliinum; digiti otii nihil nitioni inulo longioribus, io lici toti A i q. misi incinna.

56쪽

conferas ejus Hist fasc. I, p. 172 in nius O LAMPEANO Verbum y in lacten LAUR. adscripserat. Optime quadrant nil descriptionem succinctum illic editam, ea restrictione, quod verrucae seu pupilln pnrtis infernae femoruin inlatum prope juxta num distinctae sint, nitiquo forsan femora tota levia describerent. Forma et proportione corporis rivumque lino species congruit cum nostris Ilvine succedentis individuis, seu cum iconibus in Ena Thes. I. lib. 73 Fig. 3 et 1 Tab. 6 Fig. 5 delinentis, colore quidem a nostra puncti in penitus diversis, et u EIULEMIO ni Culum rubrum ilhibitis. Nostris pnhunc fissae sunt, pinnine Semiputinatae, Sed adgrediamur descriptiones icc nitores triuin individuorum nostri musei: ii conem hujus varietati vide Tubula V Fig. II Longitudo, inribus ad num 1 linea- ruin Color sordide- olivaceus Palpebrae et bilO1Dinis Ars med in Strnmineno pone pedes anticos uincula Interatis Iongitudinalis fulvii; iter; iuncula regionis hypochondrialis niui ut crocen, latice distincte desiniin, bdomen versus utem sensim Obliternia inguina ipsa vestigiis obsoletis coluris crocei imbutu spatiuiu inter maculas duas descripin lateratos nigro cinereunt dorsum et caput superne unciis circiter 15 inci eis guttata linea alba ObSoletn, n nre per oculuin, deinde supra mi panum et per medium maculae fulvae Iu- terniis, tandemque ad marginem superum macula croceae hypochondriniis, femoribus te

2 Longitudo 15 linearuin Color sordide uvo-griseus palpebrae ibido - flavae abdomen fulvum maculae fulvo, croceae Interales, sicut tu varietate 1 Sed obsoletiores, inferiornutem cum colore abdominis fulvo consuens guttae albae capitis et dorsi circiter 18, nil sunnio itinjores uuin in nrietatera linen ibu Interulis, paulo distinctior uni in varicini 1 caeteruiu mutem eodem truct nc in illa decurrens.

3 Longitudo 15 linearum Color riseo-nlbidus, abdomine fulvo Ρnlpebrae ibidne macularum intortilium non nisi vestigia obsol in linea ulba laterialis distinctissima caput et dorsum circiter punctis Iacteis, sine ordine spursis, guttain. - individuuin Dilaus macerum, ubique curnosius est untii varietntes 1 et 2. Prneter ulninita in punctulum SCHNEIDERI, nullam nlium speciem nil hunc nostram adhiberepos uni. Nemo, praeter PIXIUM, in Hylae Variolos ne descriptione, punctoriani iborum usquam monitoneni fecit, num maculne albae, quibus Hyla incien LAURENTII i. e. una quum LIANEU in Ainoenitat. Vol I, png. 285. n. 8 descripsit, SCHNEIDER autem cuin puncti in conjunxit insignis est, haud sunt uncin insuper etiam reliqua descriptio, tam ΙΝΛΕΛΝ quam LAURENTIANA, quibusdani aliis notisu no ira specie differt, et icone Fig. 3 et 4 Tub. 71 Totui I Thesauri SEBAR, a LiΝΝΕ nil suum Rannii in udntne, Cum nostra nullo modo congruunt MERREM Uylum incleum LAURENTII haud confundendam cum Hyla lacten ΛUDixit, quae ei inin a Rana lactea AcΕΡΕDE disseri retulit ad Calamitam mellinor abdotum, qui vero, e descriptione SCHNEIDERI, penitus amyla lacten LAUREAT ii discedit AUDI citat Hylam lucteum LAUR. ad hypochondrialem huic consociationi nutem multa obstant, de quibus jam sub Hyla hypochondi inli locutus sum. - AUDI Hist nat. d. Rula. p. 41 Calamitam punctulum SCHNEIDERI inter Hylas haud rite notas recen uti. De moniti nutem, quae nucio contra Synonyminin SCHNEIDERI profert, notundum St, SCHΝΕIDERUM l. c. synonyma recen-

57쪽

sita illo modo nil Calamitam punctatum ilhibuisse, sed tantum cum Hyla lactea LAURENTii, ejusque synonymis, compnravisse, simulque dubia sun circa nil egnia ista indicaVisse. - LATREtLLE Hist. d. Rept. IV, p. 299 Auspicatur, lacteam forsan individuunt decolornium leucophy Ilii tuo frontalis

Da UD. esse an rectet MERREM Calami tum unctulum SCHNEIDERI POPSu neglexit, eumque nus quam allegavit. Sin autem iugno es Calami inrum pud ERREMIUM cum OSir punctato confero, alii mitu later alis, ocularis, ruber, melano rubilo tu et lacteu Specie erunt, unrum hic rutio habenda esset. Priinis duobus quidem femora levia linud με nul OSR Suni cum autem in nostris pedi minibus granula femorum sola versus num, en suo ViX diSi inguendi , ni Sint, quod jam supra indicavi, macile femora pro levibus descripta esse possent; sed, punctorum iborum nultura ibita ratione, reliquo etiam colore et picturis species nil egulae utique u nostra differ mi Licet ni in mihi erSunsum sit, nostra speci mina, in spiritu vini asserviain, decoloratu et picturis niurulibu priVntu CSSe inmen nud credere pos suin e huc coloris corruptione, in omnibus individui nOSirne Speciei, et quidem hujus solae nec etiam nliarum specierum mnculas iniernies crocen S, lineam interniem albam, Uncinque uti,n dorsialia, uno eodem que loco et modo, profectu esse etsi quoque concederent, colorem icturnrum deScript nrum mutatum esse, forma earum ininen haud commuin in erit. - uneritur utein, uin forSnnmyin Variolosa, in Spi xii tub. IX Fig. IV exhibita, ad nostram speciem adhibenda sit Forma et proporti corporis partiumque ejus enedem sunt ii in nostra color supra roseus, Iunculi inierialibu crocei deficientibus, differt qui dem, sed linea lateralis alba, guttulaeque nil, ne enedem Sunt Cn V ne cum OSivn Specie confundas

Hylam punctatam Principis de WiΕD Abbild Fusc. ΙΙ, lib. IV, Fig. Illi, Viridem nigro puncta tam quam quid in Princeps serius in Belir. I, p. 533, et in literiS, nil uronem de erussa scriptis, v. Bullet des c. nai. 1824. X, p. 222 noniin mylae infulat ne designavit.

autem corpus mulio incrius est quam in icon DAUDINIANA E LATRE ILLEANA, quin mucrius quum Hylae hypochondi inli, in eadem tabula pud LATRE ILLEUM exhibitne PruetUrea monendimi est, partem pronum corporis, in icone ΛUDINII, levis tinniri delineatam SSe, nec elium, in deScriptione, verrucarum aut granularum bdominis inentionem factnm esse, de quibu quoque ΕΠΙ ΕΜ, in in gnosi, omnino tacet: in nostris speciminibus uuiem pectus et abdomen i nnis conferti obstin Sunt In gravem errorem in

Rannm Iineuiam nostrum nil unum eundemque Speciem redigenda eSSe.

58쪽

repetitue sunt. Mnculae fuscne, iniri magnitudine quum numero, ndmodum nriunt, nec Semper, ut RoESE tradit, majore enrum medium dorsum occupant, Sed iniri dum Versus o licum dorsi partem remotae sunt. Reliqui quoque R ERREMIO nudni nuctores linii speciem bene descrip erunt. Errant autem Α ΕΡΕDE et FITONGER, qui Rnnnm ridibundum PALLASII cum huc specie conjungunt; et graviter vituperandus S GMELIX, qui suscum pro vnrietate bombinae vendiderit Bufo Hoeselli DALDiNii et LATRE ILLE I, quem ERREM interrogative nil linc speciem ilhibet, corto huc haud referri potest, ob palmas semipalmulas, purotide et picturum; in I AUDI citnt ROESELii Tubulum XX, quae autem veram unum bus Onem Lixx seu usonem Vulgur m aut cinereum nuciorum recentiorum exhibet, quumque DAUDi pro Specie peculiari, ufone cinere Suo discrepante, habet, iisdein autem synonymiS quae MERREM nil uranem cinereum adhibet. In nostro muse XI'Ositu Sunt: I. Tria individua dulta 1. Longitudo paulo ultra 2 pollices Dorsum fere levissimum, verrucis nonnullis sub leuntis maculis fuscis minoribus ei pluribus quam in ROLSELII cone Captum prope ruit laviniit - 2. Longitudo paulo ultra 2 pollices. Dorsum verruculis albidis scatet, rnnulis interspni si minoribus obscurioribus Picturneum icone RoESELII congaeuit. Cnptum prope Gottingnm, in prato nludoso tempore crP-pusculi vespertini, subsultens nnu Ne Spertina PALLARII MERREMII Ii runtque quam ACEPEDE cum R. temporaria, melius nutem FlTZINGER cum fusca conjunxit, praegertim ud hunc secundum nrtetntem undi ut cui Omnibus notis respondet. Conferas caeterum R. subsultantem . 4, et uriegnium, . 2 - . Longi iudo I pollicum. Verruculae dorsales minores Sunt et pauciores quam in nrietate . Dicturneum illa congruit maculis fuscis innien nec neque distincte Obscurius Drginiatis, nec limbo tenui uisorini ibido, qui in uri intibus 1 e 2 distinctissimus, nec non in conibus RoEAELIANIS egregie exhibitus est, circum in iis Hoc individuum X Austria ccepi. De Ouinibus his varietatibus udhuc notandum est, tubercula dentiformia in margine antico maxillae inferiori perexiguu SS .

59쪽

pedibus posticis paulo minoribus, Mnjoribus inmen quam in gurum Exacte gurne , jam lauduine, respondens, Q. Ab antecedente eo nutum disseri, quod oliam pedum iniicorum sinister declarniuS, Jede ῬOStici nutem ninjores et 4rnssiores sint. Νο-iundum est, inter magnain v foui Variabilis darvarum copiam, quam corum habeo, plures tripodes esse, quibus inanibus Iedes postici et inticorum sinisteri declarati sunt Quaeritur, tum haec pedis uniici Sinistri explicuito prior quam dextri lege naturae confiniit mittitur num fortuita miti A. uadrupes Uni specimini cauda corpore longior, miteri innium eorporis reliqui Iongitudine St, magisque contrucia et angustior quam in rant cedentibus. Sustuli hanc speciem genere Musonum, enmque ranni conSocia i , iis traecipuo mixtis rationibus Puroiidibus caret U Solene posticae callo corneo protubornute, id rudicem digiti interioris, instructae sunt; audi digiti Aterioris nilo curet Mnec dispositi nutem omnibus unis veris, quotquot earum inspicere me licuit, collimunt est rariSSime otium audiment Sub conspicuo calli ra- diei digiti exterioris declarato Contra Vero, omnibus senuinis uranibus mi utriusque digiti radicem cullus ni stat. In Rana fusca nutem, et Munbu Sequentibus, cultui iste molitarius major est et durior quum in reliquis cospeciebus, fere inSin ungui digii hominis formatus, colore Saturnie, croceo. Q. Pedes postici loligiores sunt quum in veris usenibus, saltutorii, dicet pauli breviores quam in plurimis annis. quod istium id manum V e Spertinum quadrat, in cujus Min gnosin MERREM artus posticos breves suscepit. A. morsum minus VerrucοSum Si quam in reliquis uranibus P reli tune inutem corporis partes levissimno sunt I. Nullius usonis arvae, quod scio. in magnitudinem neque insignem adcrescunt, in Iarvae Ranne fuScne: inter Runu autem Inrndo X a. huc ratione . lasenni aequiparat.

Longitudo corporis 1l pedum Osticorum 2 pollicum. Caput subiaculum, sicut in una

temporarin Dorsum Verrucis DbSitum. Fem Orn Subiu S, num VCPSUS, pupilli confertis sententia. Palmae sissae. Iuniae digitis membrnna iiii conjunciis, ut tres ultimi ni liculi in digito secundo on gissimo liberi sint. Corpus valde uni illum, Sine dubi conivn niuriam lassatum, besque plicis et verrucis forsan cutis extensione Violent; depinianti S). Mn, illa in serior margine antico tuberculiqiribus deni formibus, sicut in reliquis OSpeciebuS. Solea piniaturum nil rudicem digiti uterioris ullo magno, Semicirculi ri, compreSSO, Corneo, Pre nulo Ajore quum in Runa fusca insuper otium culli parvi rudimento nil busin digiti Xterioris, Color, uti videtur niternius, sordide-nt bidus est, his picturis: Cnput Supra, inprimi infra oculo et nures, nil ni ginem tot uni iunxillae

superioris, siluceο- marmorutum n medio urgini po*ebrarum fascin Silncen, OPSuiu versus paulo r-cunta, sputium inter Oculos trianscurrit. Lutern Corpori Sili ceu ibis consperSn unctis quae forsan animali vivo granuli erunt). Dorsum verruci desinunti crocei centro Albo Ornutum est urtichia macula una, ulnae nculis duabus, femor tibine tarSique tribu Silacet Variegata sunt vinculis tibia

ruin transversulibus.

Colluit diligno ibus pud ERREMIUM, d nnc οSirum Speciem ilhiberi possent 1. R. vespertinu, quae nutem, quod jum nil uni In fuSeum et SubSi lini irin monui, iiiiiii breviter descripta est, quominus certitudinem de ea nunciScnmur. R. fu Scri Ut Sub Sulinus, nil uns vespertinam nil hibui, digitis posticis magis palmitiis a noSira Variegnia nil differunt. . . Inmitans, cui secun dum Αυ Dixi Uu maxilla superior viridis est. Picturne, quibuS 0Sirne Speciei caput variegatum est,

60쪽

DAnnixi neque describuntur, meque In Icone exhibentur Pinnium e Inmosne, ex cicon m 1 ui 1- si, ΝΛ magis pulinatae sunt De nil ii Signi Semicirculnri Sub iis pollicis pedum posticorum, umbo auctores tacent, te icon eum exhibet. Hac culli serina et rutisne neterum variegni periissilis esse videtur fuscae ita parado Ane. huic quoque capitis formi respondet.

' si piamusis Pollis Pulmurum VPο3im syn uno ubinasin fos fomorihuc subfus ferrugineo Qui finis. Huju speciei individuum unum perfectum, nonnullaeque Iarvne. in ius o OAtro asservantur: ii ludividuum perfectum Longitudo corpori S , b pice capitis ad nnum usque 2 pollicespuulo excedit femora 1 Iinens Ionga sunt, tibine 12, inrsi, ud basin digitorum 1ediorum usque, , digitus longissimus 13 linens Caput parvum, tympano distincto orbi- eulari maxilla superiore interne denticulata, inferiore uiatice vix subtuberculata lingua integra suborbiculatu Pede nntici digiti mSis, picem versus sensim paulo gracilioribus, pice ipso cui iusculis pollice, seu digito interiore, reliquis opposito ut in Iarviq), nsi crassiore quum reliqui hoc et quarto Iongitudine subaequalibus, secundo et tertio longioribus subnequntibus; postici femoribu unlde crassis, crassioribus utimin reliquis uni nostri mus i digitis picem Versus sensim gracilioribus, nil urticulum ultimum usque persectissini e nimniis, pice extimo brevissi mo neutiusculo liberis, 1 tui oriore brevissimo 2 paulo longiore 3 et 5 nequalibus, nul longioribus quam ille,

longi simo culto compreSSiuSculo, Aterne d basin pollicis sito. Caeterunt autem digiti omnibus cnrent ullis, corpuSque totum, et pedes, laevissimi sunt, ubsque grnuulis verrucisve COIO Superne fuScO- ferrugineus, uinculi mi gnis minoribusque irregularibus obscurioribus, femoribus utere externo inferiore ibidο- guttatis inferne eburneus, pector punctis lineolisque subcommutiformibu ferrugineis, haud vero crobris, tanquum nissperso; picturis simili bus etiam femora et tibine Subtus ornutu sunt, in femoribus tamen plurimae harum picturarum in linea 3 - 4 Ongitudinale unduintus, passim interruptus ut connexus, conjuncine Sunt. Color fuScο- ferrugineus nud sensim transit in colorem albidum partis inferioris trunci et riuum, Sed Vitta obScurior, passui subinterrupin, nil Interntrunci et artuum ducta, inrtem Superiorem inferiore distinctes desinit. 23 inrvno quinque, Nun coram iubeo, ratione AEVolutionis ciconibus ΕΗ ΛΝ is et DALDidii Adiis hisce exhibentur:

Individuum a cinereo, brunneum est, penitu decoloreum uidividua duo sub , neque decolorea, pedibus posticis nutem runneis, picturi albis, ita ut femorum lineae longitudinales bruntione distinctae adpareant individuum C OrS Interibu Sque runn eum St, albo punctatum, pedibus posticis superne runueis, ibo - punctatiS, tibiis interne itin longitudinnii bri neu femoribus subtus albis, vestigiis vitiarum duarum brunnen rum, corpore infra ibo, bdomine brunneo punctato individuum dorso et laioribus respondet antecedenti, unciis ibi dorSi nutem obsoletioribus, femoribus supra run-