Reptilia Musei zoologici vratislaviensis

발행: 연대 미상

분량: 166페이지

출처: archive.org

분류: 해부학

71쪽

Corpus, pro rana, nide rocerum St, longitudine sere 1 pollicum. Digiti longi graci-Ios Iocum huic animali adsignant in genere Iinnarum, licet etiam Hyli quibusdam, v. c. punctu tuo et leucophyllatae, digiti fere ejusdem Ongitudinis et gracilitatis sint. Apices digitorum haud neque acuti sunt ac in reliquis nitis, sed oblique orbiculatim truncati, perpaulo tutiores reliqua partonrticuli uti lini digitorum. Hac digitorum structura, R. linenta exhibet speciem exacto medium inter Rann et Ibias. Conferas, quae Sub Specie inSequente monebo Colorem et picturus SCHNEIDE optimo descripsit Linea alba lateralis et femorum maculae thno vnnSVersales perelegniites sunt Pur Apronii corpori et femorum leviAsima est, nullo Verrucnrum ut granulorum vestigio. Haec nec noudigii toti si si formaque digitoriun sufficiunt linia speciem amyla rubra bene discernere, cum vn, non nisi coloris et picturarum Iinbitu ratione, facile confundi posset. Mulio in jus utem nostra species distat amyla leucophyllata, pro cujus varietate LATREILL eum habere mavult.

Hujus speciei corpus et artus proceriores sunt quum in reliquis cospeciebus esse solent, evissimi, bsque omni Verrucurum nnulorumve vestigio Longitudo 16 linearum. Caput valde acui uni triangulum nequilaterum Xhibens linea transversali, inter angulos rictus ductu, pro basi trianguli sumin). Truncus, Iatice Cnpilis Iutitudine, num versus sensim contractus. Palmae, digitorum Iongitudine relatiun cum reliquis cospeciebus congruentes digitis ipsit totis liberis. Plantae semipaliuatuo digito quarto insigni, longitudine tibine, et digitis omnibus porrectis arcteque compositis, tribus ul- iiiiii articulis ultra digitum tertiuiu et quintum prontinente, quod in nulla alia nostri musei Ranu, excepta celinia, eodem modo e Stendit onmes digiti, inni Iniaturum quia in pnimnrum, pergraciles sunt, pice obliquo orbiculatim avunculo et paulo tutiore quain nrticulus ultimus, sere sicut in una linea tu, cujus digiti ut in breviores et ulidiores sunt. Ob hanc digitorum proportionem, una graci-ellis euum haud uin Hylis conjungi potest, quum is A ninino ed titulum sit, uni nutein Secundian inuracter ERREMIO constitutOS, non solum mnXiline, sed etiam ulniuiti, dentibus armatae esse deberent. Hic forsan Rutem eadem, quae in Choloniis, ex obtinet, ni inoribus videlicet junioribusque dente deesse. Tibiae femoribus paulo longiores sunt. Color sordide avo - fuscescens, in dorso obsoletior et cum rise mixtus. Ab utroque nare usque nil oculum vitta ducitur angustu fusca, uno inde dilatata per lympnnum et Intera corporis decurrit et ni basin femoris desinit margine inferno, bdoinen versus, nec Vitia per totum ejus longitudinem ibolitubata est. Inter hunc vittam et abdomen lutern corporis colore brutine dilutiore incia sunt maculisque quibusdam irregularibus ibis

variegata. Elium nrgine Supero, dorsum versus, vitta ista albo - limbata fuisse videtur. Per ni dium dorsum linea nigro, fusen, lirregulariter unduluin, VerSus num liqvnntum incrusAntu minusque undulata, decurrit Pedes superne picturis nigro suscis, pasSim, praepriinis autem in pedibus οSiicis, speciem vitiarum ongitudinultum praebentibus, marmorati sunt; ni A supera uteri externi femorum, fundo nigro - fuscis, Mnculis Indrinornin est in bienntibus. De patria hujus annae quae in musco rimpenno, Sine omni notitia descripta, rasservBbatur,

Rana mystacon PIXII ab Lu fig. 1 et 3 multum congruit cum hac specie; sed digitis postici in R. gracili ultra medium palmatis. in mysin con fere totis fissis dubius haereo, mn umbae ejusdem speciei Mint No ua uiden etiam corpore urilibu que itincrioribus, me non picturn, dissertis my- sincea, sed lino disserentiae post mortem, coloribus commututis, corpore collapso, irine CSSE OSSunt.

72쪽

Apud reliquos uetores nullibi speciem descriptam e Pietam inVenio, quan ad hanc nostram ranam adhibere auderem; attamen, brevitate nimi circumcisa plurimarum descriptionum, et inclinia inexcusabili in delinentione iconum multarum, praecipue quod nil formum et proportionem digitorum, nec non mutabilitate colorum horum nia inlium OS mortem, forsan Rana gracili Sub alia quadam specie, jam edita, quiere OSS t. Haec species et untecedens medium tenent inter Hylas et nians, nitique nuctores eas forsan Hylis consociarent saltem y In quaedam SpiXianne, V. c. an Oide S trivit tutu, nigerrima, in inbulis VI et I pictae, digitis Iongioribus et gracilioribus quain istae dune Ranae gaudent FiTZIΝ-GER Ranam rucilem, quamvis Ore edentulo Sit, Sine dubi nil genus Lepto dactylorum referret, clinentum autem forsan id genus Hylo durum.

73쪽

'pecies huju generis, corpore depresso evissimo sphiniis patinisque ipsis, earumque digitis, subtus levissimis, absque Omni Verrucarum VeSiigio), cupito minore, pedibus posticis nitutoriis a genero meo tomborum facile distinguuntur errat inque SCHLEGEL, qui Isidis XX. 3. pag. 294, et uult. d. c. nat. 1826 X, pag. 39, in nota putat, me e Cerat Ophry mon innumUMLII genus Si Omborum construxisse anno 1825 nutem, quo in Isidis fasciculo ΙΙΙ, hoc genus edidi, Ceratophrys montana mihi plane incognita erat.

PDHarum digitis has anmma pulminis: Vinea utrinquo iri oraeo elevasu; reculia nigris a Iu- fora cupitis, linea elevatu Hor8i et infra oria; mucul purora orbiculuri elevata nigru, centro albo, utrinquo isupra umeru-.Hujus speciei juvanensi individuum elegans DE HAA mecum communicavit, nilo 1826, sub nomine Cerntophryis montanao UMLII. Sine dubio haec eadem est species, cujus Lili jam anten in litteris ad AN WINDEREM scriptis v Isidis 1822, fago. IV, p. 4753, sub nomine ego-phryis monticolae mentionem fecerat. est Principis DE IED Boiir. I, p. 570 uri nucior est nominis generici Cerato phryis. Conferre velis, uno sub genere Sequente Iocuturus Sum, uneque diylum leucomySincem,

74쪽

Corpuc Cra88um verrucogum. Pesie mediocres, Uigis is sim ρlicibuκ Caput gran Ue, oris ictu ampliδε imo. Palpebra umendicula uer iurotiri nullae.) in iiii 1825 οj egoque ipse, quisque tamen ultero inscio, genus Ovuin condidimus, cujus typus Ranu cornuta INNEI est. Princeps DE IED illud Hei genus, orato phrys ppellatum, recepit et in gyinbolis suis inestrage u Naturgeschichie Von rnsilien), eodem lino editis, publici juris fecit. dein genus, tonibus nuncupatum n me, in fasciculo Octavo Isidis anni 1825,

proniuignium est. Iam in nitia linbebnm, nomen, u me generi illi impositum, revocure, ne idem genus nominibus duobtis oneretur, cum D ΗΛΑΝ, conservulo nauso Iugdunensis, inter lin opillia, Cernio phryem montanam UULII, avnnensem, mecum Commimicuret. nec Ouinti nutem

nullo modo cum Rana cornutu in idem genus colloenri potest corpore enim Inevi, cupii depresso, pedibus posticis longioribus et gracilioribus, veris uni respondei, idemque ASet intor nnn quod Or- nutu inter busenes, quibuscum etiam hoc untinui, motu et vitae ratione, congruit cons. Princ DE IEDueitr. I. p. 576). Eodem jure quo cornutu 'usonibus Huncin est, Ont una quoquo u nnis, in genus poculiare, Sejungi debet Mnnent linque huic, et similibus, nomen genericum erutophryis, cornu in uuiem, eique QSpondentibus, Onien Stombi. Jam 1TZINGER, in methodo sua Neve ins- sificatio de Reptilien), nno 1826 edita, utrumque genus recepit, nians, pulpebris te,niis nudentes, Cerato phryes, bombinniores nutem, nIpebris levitiis instructos, St Ombo nuncupnns. nune et Hombinniores FiΤZINGERI non nisi tympano distincto et haud distilicio sopori et Iniento, secundum FiΤZINGERUM distinguuntur. Cum ui in tympanum nivnchiorum nil liud sit, quum euiis ipsa communis corporis, supra mentum auditorium XΡἔ.nSn, per unm, Si tenerior est, mentus ipse plus Ininus iranslucet, si nutem crnssior, nullum mentus illius vestigium perspici potest, nota ista in nostica ranarum et bombinutorum iniitummodo indicut, cutem, Supra mentum nuditorium expansnan, rnnis teneriorem, bombinnioribus ut m russiorem esse. Q uisque Anne mecum conveniet, intem notum linis

esse novem, quominus nil distinguenda duo genera adhibentur immo Obs rvavi, nonnunquiam in una eademque specie v. c. in bufo ne vulgari nostro individua qui edum tympano distincio nudere, quibusdam autem illud omnino indistinctum esse. Stombos meos haud tympano indistincto, sed imprimis cupit grandi, Oris rictu amplissimo, a boni binnioribus et bulanibu discerno, rneteronque, corpore toto crasso, pedibu brevioribus u unis, digitis pice simplicibus, R ipi et hylis. Hos lini uciores genericos conferre velis in ubivino IX figura sigura II, quae proportionem cupitis et runci hujus animalis, inferne vis exhibet. Palpebras ppendiculnins ut levatus inter characteres secundi ordinis removere mullem. ΙΤΕΙΝGER, . c. genere Au Cernio phryum, varium dorsata in Principis DE IED, in Muse viennensi coram habet, e gonere meo Sto In borum nutem Cornu in motiojei).

descriptione erat Ophryis dorsu tuo et Bojeil Principis DE IED, in ejus symbolis, p. 577,

nec non ex individuo dorsu in nostri nauset, video quidem eum tympanu distinctii habere cum nutem

75쪽

dorsat et uos Et, reliquis notis essentialibus, utiles sunt forma cupitis, proportio corporis et pedum, cutis verrucosn, cum me Stombo congruunt, non haereo, quin umba illus species Principis eum mea ad unum idemque genus redigam. In cone dorsat ne, a Principe in fasciculo X conum ad Mist. nat Hrnsiliae editu tympanum diStinctum desideratur in niter icone ejusdem niluniis autem, quam fasciculus XI exhibet, nec non in noStro Specimine, tympanum si di tinctius. Digiti omnes subtus ad juncturn nrticulorum digitorum Verruca instructi uni Permagna en rum, Seu nilus, nil radicem pollicis pedum posticorum insignies St. Hic callus Solitvrius, et defectus pnrolidum, nostra species quidem n usonibus removent; Sed nni quoque, quibuscum niti enm consociaverant, haud nilnumerari

tatorii, digitique breves, rnnis nud respondent. Optime Si ne ne Species, i genus peculiare eis negaretur, cum bonabitantoribus jungendite Ssent Sed maxilla superior denticulnin est, denticulis minutissimis, in seriem Aeniicirculurem, In irgini maxillne nrnil Inm, dispositis. Maxilla inferior, prorsus inermis, intice leviter incisa est Nare in palato medio Into tintil. Lingui papilli minutis scabricuIa est.

Vulpebri s verno uenib/ικ. Hora Rub bicorinum p curini PD Uia in iis, cur Musis, passim inferruptiae. Truncus 4 pollices et Minens longus est; AEnput, inter singulos rictus, pollices et 5 lineas Ia- tum pedum anticorum brachium 10 Iinens longum est ulna 1 Iineus, inlina, usque ad apicem digiti longissimi. 14 lineas P pedum posticorum femur genu nil inum usque, a linens. tibia 1 lineas, tarsus, usque ad basin liberum digiti longissimi. I linens Caput inferne laeve obsolete granulosum, mi Intera, utrinque inter oculum et picem cupitis, rnnulis minoribus Innjoribusque clibrum, superne autem et unte tympnnum Ineve, arnnuli monnullis sub ObSoletis Spursis, quarum quaedam inter oculos lineum nrcuatum iransversutem nigrum, unedum niatico in medio capitis lineam Iongitudinalem abbrexiatnm. haud vero Moloratam, exhibent; processu palpebrarum Maevi Sub nnuloso, linea longitudinali subcanaliculato tympano distincto sub orbiculari Truncus dorso intice daevi, Mnculis duabus verrucosis nigris nil, ο - limbutis, exncte uti in Princ. DE IED snsc. I. unb. 1, g 1 maculis illis tamen haud contiguis sed medio mi unctis, verrucis nonnullis ritu formatis it dispositis ut rudimentum quasi exhibeant carinarum rauni ui Odem modo rarcunturum nes tu St. OIEI Sequente, AEnrinis nutem saepe interruptis Postica pars Horsi et Intera trunci Verrucosi sunt verrucis mirioribus minoribusque intermixtis, quarum mnjores uti dorsale j; in descriptae in maculus majores laterales conferatur icon jam nudata pluresque minores elongnin ΡοSilens, migrnS nil, ο - limbnins congregatae sunt Pectus et abdomen torinceO-grnnulosa sunt, virnnuli d preSsi confortis maximis eorum inter pedes laticossitis Anus, augulis radiutini dispositis circumdatus, Superno prolongationes brevi cutis subvulvulne- formi obtegitur Pedes exacte ut in leone Ceratophryti dorsutae feminae Principis DE IE, formati; iniici claeves superno verruculosi: digitis liberi. inevibus, uncturis rarticulorum subtus inllo parvo auctis; tertio digito reliquis longiore, meeundo breviSSimo, Nunri paululum longiore uni a Secundus, primo pollice fere longitudine tertii, sed insin versu multo russiore et enllo permngno nil radicem nucto p postici femoribus laevibus, subtus et ῬοStice mutem corinceο- granulosis ut abdomen; tibiis aevibus, superne Irnnulosis inr i. digiti quo inevibus . his mutem ansi summu movibrana conjunctis, Subtus nil uncturn urticulorum cullo inrvo muciis, irneieronque inllo major fere digitum sextum mentiente infra basin pollicis proni inent . digito primo brevissimo, secundo paulo Iongiore. terii Pt quinto nequalibus secundo inui, longioribus, quarto dongissimo. Color speciminis nostri in

76쪽

liquore spirituos valde niteratus est. Fnsciae obscurae pedum et maculae ni ne ibin limbatne trunci picturis, in tabula Iaudata Principis DE IED exhibitis, respondent color viridi quoque inter fasciaqObscurus femorum distingui potest, sed color avus et nurantiucu cnpitis dorsi laterum o ubdominis

in sordide, cinereum uintus St.

De synonymin hujus specie conferantur quae ad sequentem Ouui.

Hunc portem, nien pro veram una cornu tu uet a me habitam cons Isidis fusc. VIII anni 1825 , Princeps DE IED, cui conem ejus miseram, ipse pro sua vera erat Ophry NOIEI ndultu, in Symbolurum nrte I pag. 592. edita, gnovit. Descriptio palpebrarum, nec non curinarum cupitis et dorSi, unique vulvula curentis, Omnino cum nostro individuo congruit; sed verrucurum, ad nnguloqrictus erectarum, plicneque spinulosae Interulis trunci, nulla si mentio Color imprimis pectus et abdomen vinculntu, nil nostrum individuum quadrani desiderauiu autem, in illa descriptione, fasciae niternantes, Obscuriore et dilutiores, capitis, quibus noster stombus ornatus est. Nostro maxilla Superior interne denticulata est, denticulis inmen minutissimis margo exterior quoque hujus maxillae denticulis, seu pupillis exiguis acuminatis, quasi serrulatus est, fere quemadmodum in Bus One me gn- stoma PIXII, sed obsoletius. Princeps scripsit quidem, sua individua edentula esse Suspicatur uuiem, in literis nil me missis, nec animalia, secundum uetatem, forsan Ore dentato et edentulo, Hriare me gastomum S PIXi definitive ad suum dorsutum ilhibet. Cum vero nuctor de genuitate specificii

hujus tombi p. 570 et 575 Symbolaruni adhuc dubia fovent, comparationem hujus Speciei eum Hunnseu usone cornuto nuctorum, et Cerntophry dorsuta instituam. LINNEUS, in muse, Fried. Ad hanc speciem de cripsit plicis laterulibus elevatis utrimque quatuor, capite nevi, superciliis conicis mucronntis mollibus, rupice tridentatis, mucronibu conicis cutis SpnrSi per tergum et femora, plantis emipulnantis ostro St. vagi vero, praeter urinns se Iinenqdun elevatus renuintus, Morsales, mirimque unica est interulis spinulo n. cnput VerrucOSum Inlpebrne VerrucoSne, AEuprn tricnrinnine, rapice simplices; pinnine toine Asne Nostro Si dorsato plicueranternies quatuor disii cine et mucrones cuti tergi et femorum desunt, supercilia haud tridentata, planiae haud semipalmatae sunt Eua, in Thesauri Tomo I tub. 72, g 1 et 2. leones exhibuit, corpore toto, capite parte anticii dorsi palmis plantis venireque exceptis spinis viculis horrente, in nostri speciebus diversus, initum n ut credo, cum rit. ior Anto conjungendiis, dicet proportione digitorum et forma macularum nigrarum runci discedant. Figurat, pinniis pnhiantis, e sententia SEB ΑΕ, mn QSSet, ultern, planiis fissis, femina sanciuste L LAURENTIUS descriptionem e muge Fried. Ad desumsisse Videtur, indeque de illa eadem sunt monenda, quae jam id descriptionem innennam monui Adultis, nil Ructor, dorsum femora et inus spinis horrentes Nostro St. Oagi corpus totum verruculis obsitum est, dorsalibus rarioribus et minoribus, majoribus earum puncto uno punctisve duobus ut tribus nigriS, Ο-tntis P quae nngulos rictus, humeros, ilicum lateralem et tibiarum latus externum occupunt Verruculae, Speciem praebent spinularum obtusnrum Nostro dorsat, Intera inpitis et trunci, nec non dorSi nrSPOSticu, Verrucos quidem sunt verrucis autem haud spinosis V11crdi etiam, SCHNEIDERO in

Historiae Amphibiorum parte I pagina 126 laudatus, caput laeve descripsit. pedum digito mutem di-ViSOS, Ventrem ibicnntem, corpus majusculum, caput latius Iaeve, o magnum latitudine munuS, Inieratrunci tuberculis asperis obsitu Hic nostro St. dorsuto respondere videtur Venter nostri St. Ηο-JΕ Sordide ibidus est, Mnculis parvis nigris variegatus Individuorum, i SCHNEIDERO HΡSO e mu- Se inrbyensi descriptorum minus, eum nostro St. BOIΕν congrueret huic nutem enΡut VerrucoSum,

tympnnum omnino indistinctum, digiti postici toti fissi sunt majus in ambubus speciebus discedere vi-

77쪽

ScΗΝEiDER historiam iterarium anne cornutae, et descriptionem fuSiorem Xemplariu in duorum ejus in museo arbyensi Xuminatorum, exhibuit, une inmen inuit omnibu numeri cum nostris iudividuiqconvenit paginara autem sequitur descripti individui eximii viventis, longitudine , Iniitudine 4 polli cum anglicorum, quum TILESIUS cum SCHNEIDERO Communienvit . iam Ver descriptio illa, quum icon ei addita, ii nostro individuo Stombi OJEI de disserunt, nilone Prrvcnrum et figura pictu rurum ut laeeam de oloribus, in nostr individuo sine dubi ulterniis , ut nullo modo bufonem Tito sinitum ad illud adhibere nuderem melius nutem undi ni ad OSirum St. dors; tum, a quo non nisi magnitudine insigniore, verrucis confertioribus et inter Se nequntibuS, nculiSque pluribus ibis albo limbutis, diffori. Secundum D AUDIMUM dorsum medium et lacie SUI'ern nrtuum nevia sunt corpus et artus inferne sordide navi, granulis quibusdam minuit dispersis obsiti digiti postici omisit mali: Noster Stombu BOIE superne ubique Verruculosus est, subiu ulli 'in conseritSSime granulosus veniatre nigro - maculato plantis fissis, Forsan noster St. dor Silius nil illum AUDixi bufonstui nilhibori posset, qui autem plantis semipalmulis, Verruci multo nucioribus uterum trunci, Innculis verrucosis dorsalibus nullis, digitis anticis gracilioribus B illo differt. LACE PEDE quoque Innins palmatas descripsit - una me gusto inu, in SPIXII inbuin qui rin exhibitu, non Solum colore, sed etiam plantis semipalmatis, tympano trapezoideo, Prrucarum dispOSitione, etc. R OSiris discedit - r in eops DE IED, in Symbolarum suarum nrte I, pngina 570 et Seq. de Ranu Seu uus One cornuto aucto rum multa dubia protulit, ipse nutem, inter individua eorum, dun species distinxit, dorsa tam scili cet et BDJEI, quarum nec, ut supra jam indicavi, e senteni in principis ipsa, nil huc dubia est. Au-DIMI bufonem cornutum pro specie tertia peculiari habet, propter pupillas Iongatus linguae et marginem maxillae superioris dentibus validiusculis armatum star lige ne line It, uti Princeps scripsit. DAUDi dicit a macho ire superie ure est muni de petite dent pol niues, qui sontplus distincte nu-devant de a te te exacte uti princeps dente feminne Cerato phryis dorsutae, pag. 58, 584, descripsit); quibus, pag. 590, ndditur, edeS, pulpebrRS, Verruens corporis, totamque unimalia AUDIMI formam, a Cerni dorsuta discedere. ILESII bufonem cornutum, de quo supra jam locutus sum, Princeps pro specie quartu gnoscere in nimo linbet, propter narem utrinque geminum et plures alia differentias, quae pagina 590 I91 indicantur. nna cornutu cuΝΕiDEni, nec non SEBAE icones, ad primum speciem dhibentur, nomine Cerato phryi dorsat ne designatam. De rana cornutu INNAEI, in muse Ad Fried descripta, PrincepS dubius est, ob supercilia

apice ridentata; de una me gastoma PIXII nutem Asert, eum, notis omnibus essentialibus, ad dorsatum sunm quadrare, nec nisi colore ab linc differre, errn inmen, cum refert, PIXIIII ranam istam edentatum descripsisse, auctor enim expresse dicit, uxilinii Superiorem denticulniam esse Caeterum autem Princeps putat. illam PIXII annm Verum Sse usonem Cornutum nuctorum.

Quod ad comparationem individui mei St. Noa E cum erat Ophrye dorsata Principis, haec

quae Inm addo De mare dorsatae, paginu 577, dicitur, tympnnum esse SuboVnium subeoncavum in nostro nullum tympani vestigium con picitur; ocus, ubi mentu auditorius Sub cute, ut suspicor, situs est, colore vix aut pallidiore obsoletissime proditur, sed forma perturne mentus illius neutiquam cognosci potest); pagina 578 individui minoris mentio factu est, u reliquis pectine vinne funus Lamm verrucoso, b pice palpebrae unius, per medium frontis, ad piceni palpebrae niterius ducto, disserentis; nostro inlis carina verrucosa insignis esti pag. 579 plantarum digitus primus externus et teritus Iongitudine subnequales describuntur nostro digitus tertius primo paulo Iongior est); pag. 580 verruca et

Pitcne Verrucosne describuntur, quae tamen eum nostro haud conveniunt, quem itaque hic describam: aput superne verrucis granuliformibus sparsis, majoribus, minoribuSque, ineisque subeIevatis, scabriculum est spatio iamen longitudinali oncavo, superne inter oculos sito, IneVi Linen istae, utrinque circiter Sex a superiore capitis parte ad marginem maxillae superioris cursu undulato, descendunt, tam Subtile Vero sunt, ut vix perciperentur, nisi colore se distinguerent; quaeque inea nenipe quasi e filis duobus tenerrimis, uno nigro ultero albido, composita est. Verrucae pone angulum rictus confertiores Sunt, mugiSque longulae, spinularum speciem exhibentes Pnlpebrae superiore erectae . inferne et su-

78쪽

52 ATRACHIA.

perne verrucosne Sunt, Superne praetere tricRriuntne cnrini Verrucosis, a funam apice pulpebrae decurrontibus, tu ut 1iterior, eaque Verrucis longioribus Obsita, Versus narem dirigatur, Imedia transversii super Dontem dispicem palpebrae Oppositae excurrat, OSterior nutem supra cervicem, d Intus dorsi, curuntur gemina undulata, dis coccygi usque supra num, ubi eum urina respondente Iateris alterius coincidit, deducatur Dorsum medium, inter nrinas, nin indicains, verrucis pnrvis purcisque, num versus inmen crebrioribus, Obsitum St. Later Versu quoque ne verrucae copia et magnitudine crescunt in ipsis Interibus confertissimne sunt, majores cum minutis nitatae, hae graniformes, illarum maximne Subconico, spinulosae imprimis nutem plica cuinnen Interulis, Supra pedem anticum Orta, nil nSin femoris usque decurrens, talibus verrucis spinneformibus horret. Praeter hanc licam, plures breviores et irregulares, nec Verrucis ninjoribus distinctae, in Interibus conspiciuntur, quae tamen e corrugutione rneternuturnii cutis, post mortem nimalis, ortae esse videntur. Abdomen tulibus plicis Omnino curet. Hoc nec non nrtes ronne capitis et urtuum, digitis tamen exceptis, Verrucis parvis confertissimis nequalibus granulosne Sunt. Pedes superne verrucis ninjoribus minoribusque, Sicut intera trunci, vestiti sunt harum verrucarum niaximae, praecipue in tibiis, ubi multae earum in Series obliqvn duas iresve subdispositne sunt, conico-Plevntne esse Solent. Pulmne subtus , rn ter grnnula nonnulin Verru-cns lures nan n depressiuscula gerunt, taurum tres, Inngnitudine insignes, ud basin palmae, in triangulum positae sunt, quatuor digitum primum exteriorem), ire secundum longissimum), dune tertium, ire quartum, Occupunt. Inuturum Verrucne nulo sunt minores majorum earum duae digitum exteriorem, tres Secundum longissimum), duae tertium, una uni tum, duae quBrum postica omnium maxima

est quintum occupant. Sortes longitudinulis verrucarum distincta externe partem ars superiorem ab inferiore desinit. Appendicula, qua secundiani nginam 581, unus dorSntne superne munitus St, Ostrum individuunt caret; unus ipse in rimula transversali latet. In literis ud me missis, Princeps SuSpicatur, quaedam individua forsan ppendicula ista carere, eumve lusum naturae fortuitum esse Picturus nostri individui, in Spiritu vini seservati, icon dili in exhibet. Abdomen, pectus, nec non infera facies capitis et artuum, pallide color; tu sunt, Sicut dorsum medium, sed punctis maculisque puruli nigriqquus adspersa, in bdomine distinctioribus confertioribusque et passim confluentibus. QuiSque, comparatione nostri individui cum descriptione coloris, pagina 581, edita, videbit, illud, hoc respectu, b hac admodun differre; Sine dubio nostrum vivum litor colornium fuit, sed lasciue ulternantes pallidiores et obscuriores, cujusvis coloris fuerint, quiarum Princeps utem, in descriptione dorsiit ne, nullam mentionem fecit, nostro vivo specimini sane haud deerunt. Magnitudinem et paritum proportionem gurn accuratissima exhibet Femina et individuum pullum, paginis 58, 58 descripta, magis adhuc qui minus a nostro specimine secedunt. Pugina 89 dicitur, icones, quas SEBA, D 1UDI et L ACEΡΕD edidissent, rnun esse, Sebnnum iconem inmen, licet pessiinniti, nil dorsutum ilhibendam esse. Ex icone dorsatae viein, quam Princeps in fasciculis X et XI conum nil ist. nt. Brasit edidit, nec none descriptione ejusdem speciei in Principis Symbolis I p. 576 - 586, apparet, illum a St. 03Ε nostro

satis differre, opiliti vero nostro St. dor Anto respondere, licet mensura et proportio puritum corporis, a Principe p. 582 et 8 exhibitae, cum men descriptione minus Congruunt. Quid itaque Nuinne omnes lictores, me ipso haud excepto, species diversas descripserint triumve sub omnibus illis descriptionibus, inter se nni discrepantibus, una endemque species alent, Secundum sexum etntem locum etc. Vnrinbilis ne unestiones, ut credo, solis obseruntionibus, in copia mnjore horum animalium viventium, et in Ioe eorum natali, institutis, vitaeque ratione, propn-gntione, mutntione, incremento, nud neglectis, solvi possunt. Alter utinam RoEAEL Americiam dent, qui his postulatis satisfaciat Usque dum talis expeditio purnia fuerit, optutissimum foret, quemdnm ο-strorum reptiliologorum omnia ranarum cornu inrum individun, in mus is usseruntR, Rit In ea omnin, quorum descriptiones et leones editae sunt, nil eruendum eorum identitatem ut divergitntem specificam, Simul compi rure posse. Vir eruditissimus, Dr. AGI ER, qui jam nunc descriptiones et cone Reptiliorum edere incepit, dixit mihi, se examine instituto cum pluribus individuis, de identitate Sti in Nidor sati et Noa Et persuasum se Iinbere.

80쪽

ceps ipse constetur, pag. 563, se marginis illius eminentis capitis nullum vestigium in suo individuo invenisse. Cum vero Princeps, eadem sagina, Bufonem margariti ferum KVIII ii hujus eiir. p. 132 ad ornatum adhibent, Sserens, Se Xeniplurium a UΗLIO Oxnminutorum iterum comparavisse, non dubito, quin margaritiferuS UΗLII ad Ornatum redigendus ii. Num SEBAEI, ab Ti. g. 9, quam Princeps ad ornatum Ddhibet, huc referri possit, vix concedo. CUNEIDE iconem illam ΕΗ1- ΝΑΜ ad Ilii fonem nasutum, quem ERREM interrogatiVe cum typhoni conjunxit, nudat, qui quidem, ratione cnpilis ejusque licnrum, cum nostro Ornnt congruit, colore nutem differt. Meliusico ista Sebana nil uuionem granulosum aut cuti rostrem PIXII ab XXI g. 2 et 3 adhiberi posset, praecipue discutirostrem, cujus Inntne, sicut in Besone illo Sebano, Semipalmulae sunt granulosus utem PD Ortinius plantis fissis gaudent.

pDrtium, forma inaequillitiis et dispositio verrucnrum, nec non Argines le dii in Suporn nrte capitis, omitino sicut in specie sequente, sed forma parotidis prorsum differt: nec enim oblongo-ovulis est, Unlde convexu, Subsemicylindrica, pro proportione nugustior multoque longior quum in specie sequente, Iatitudine duplo longior, margine supero, dorsum vorsus Speciniate, Subrecto ut Obsolet imconcnVO, Oris crebris, Sicut in specie sequente, perfornia. O edentulum maxilla inferiore pice emarginata, dente seu tuberculo cuminato in medio Pinnrginaturae, OSSulne nialine superioris respondente, Color Fusco ferrugineus, subtus nulo dilutior, Obsolet ObScurius-mnmoratus verrucis Dinibus, Xceptis quia in supera cupitis pari conSpiciuntur, nigro suscis dorso nigro, vitia spinali irregulari, maculisque - uirinque juxta illain vitiniit, dilute- ferrugineis femoribus superno fuscis, ninculis circiter irreguluribus dilui ferrugineis; nrginibus iunxillarum et palpebrarum, iisque in super capitis purie, nec non picibus summis digitorum, nigro-λScis Epidermis vetus pnssim decidua est, ibique cutis novn loco coloris nigri, Obscuro-cin rea, loco colori ferrugine nutem albida St.

Verrucae, quibus totum corpus ObSitum est, Ventre minore Sunt et depreSSiores, sed conferiae, Inte-

SEARCH

MENU NAVIGATION