장음표시 사용
331쪽
e, parte dirutam reparare sudati, muro ae, es turres, hi a que per artis Drum fecit, advecti que patis is asoti uiaque munivis, ιbsque Pimam fluam reliquit,
ct Berengaraus scis Leguras ad reostendam cilitatem missas. De faciendis autem
maris , fossis ona est coni iis inter ciles o a is juvices, ae parrem Sancti aenonis sive Episcopii. Jassico enim ad reniam panem Lmtim Dis pii facere molebant, para mero Ecclesiae, quod ad io a ationem santi populi exigua efst, moluas non tentam su quanam, sicut antiquisus fuerat, dare. Et Aon stipars Epi pii, cum ea Monaphrium Sancta Mariae, quod sium es ad ponam organa, O tria alia Nonastiria Regalia, id es, Sancti Perri in Maurusicis, Sancti Stephani in Ferrariis, Sancti Thomae pu Eurum in arse, sd o duo Regis X no- Athia , vinum quod est ad portam Sancti Firmi, o aliati quod δὲ tur Cutitidissura. tamque in hac comensione aea immorarentur, Cr neutra pars alteri cederet,
quia pars subtica, qaa diιnat, probare non poserat, quod multam tempus iraUssi, ex quo hanc uisem reparare vas non erat, quia Longobardoram tempore ni h I inius bat, pultico odio munita. Si Did autem mod cum ruebat, uarim a Visurio civitatis res laetatur. Tanium habito constis pacti sens, as hac Dei es Santri Spirisas reseriarentur jussicio, eligentes duos jamenes Clericos, μι tiri crimine ex inraus, sta erant in Ecclesia Saacti Joaanis Baptista au d. m. o ad Cocem flare fecerunt, quorum unus Arguas, past Archipresbyter Eulsa m oris nomine, ex parte pustica ; astra mero ex parte Sancti Zenonis Paciscas stities, i post Archidiaconas Eur a M oris fuit. Hi ambo ab introitu Misa tissae ad mediam Passionem tunsam, qua es scuadam Masilaeam pariter parant. Ihe Di de parulabticu duos fuerat, in terram metit exanimis comi Paci ius eteroa 4e ad Mem Pasionis Iutis. His gestis, o omAibus gratias Deo agor ius, quanam partim tam laetitatis Dum C essi, pars Episvis cam h s qaasapra memoramimas aerepti. Alludit haec Charta, ut opinamur, ad Henricum Ducem Foro-Juliensem, & ad bellum Hunmeum quod anno Christi septin
gentesimo nonagesim sexto gestum est. 2Etatis annum tunc agebant undevicesimum Pippinus, Pacificus decimum - quantum. Hae voces igitur,
puer die Pippino ie jaleais de Pacifico, sit icte sumi non debent. Actum
de aetate Pippini Tomis sexto & septimo. De aetate Pacifici dictum iam nonnihil ad annum Redemptoris octingentesimum sextum quo factus est Archidiaconus, plura dicentur ad annum Redemptoris octingentesimum undequinquagcsimum quo vitam clausit. In Episcoporum Curiensium Catalogo Bruschius Verendarium Curiensem Episcopum scribit expulsum suille anno Chri B I9s a saetis, his Imperauris Ladomici, quod Lari eo taliur actisses. Id in Chronologia Rhae
tiae Bueclinus integro biennio perperam ad annum Redemptoris octingentesimum tricesimum-primum antevertit. Addit Bruschius vetendarium restitutum post pati tis menses ab iis Ladolico e etincutis stioram hiarato Melius autem Bucelinus Verendarium Sedi suae redditum dicit A. C. sys, quo Lotharius per Nuncios ad reconciliationem a patre sollicitari coepit, Di sustus ad illum annum exponemus. Exeunte hoc anno, nempe septimo Kalendas Januarias, Indictione dum decima & anno Ludovici Augusti vicesimo- primo Jam inchoatis, cum Fredericus seu Fridericus Ultraiectensis estet Episcopus, Ultraiectensem Ecclesiam multum locupletavit Umbrachiis vir nobilis, cuius munificentiam breviter cum Characteribus Chronologicis in elogio eiusdem Frederici ilhelmus Heda sic repraesentat. I fas suam inratra Umbracias nolitis con
quid sub Id Francoram in 'us erat Dominis, qua ne congestu legenti generarent fastidiam, qaia in diriss erans specusus. nummare desssit. Octum publicὸ in milla HVerba , vii XaL Jantiarii. anno Incarnasionis Dominica DCC seriar, Inaectione x ii, anno Ludomici I . Aur xxi. Kalendae septembres initium dant Indictioni, die igitur septimo ante Kalendas Ianuarii quae cu
332쪽
iit Indictio duodecima, convenit vel cum anno Incarnationis Dominicae octingemestino tricesim tertio si nobiscum anni principium luinas a Kalendis Ianuarii, vel cum anno Incarnationis Dominicae octingentesimo tricesimo-quarto si annum ordiaris a die Natali Domini: nec dubium quin septimo Kalendas Januarias anno Christi secundum nostram computationem octingentesimo tricesimo-tertio Ludovicus Augustus amaum Imperii sui vicesimum-primum numerarit exordio ducto a die quo consors a Carolo patre iactus est Imperatoria: Dignitatis. Licet autem ex observatione quam praemisimus, in textu proxime citato servari possit annus Doniinicae Incarnationis octingentesimus tricestinus - quartus, vid cur tamen expungendus, quia per illud tempus instrumentis publicis anni Dominicae Incarnationis apponi nondum consueverant.
Ultrajectum hoc eodem anno rediit Odulphvs Presbyter, postquam aliquot annos, ut cum Fredetico Episcopo convenerat, exegisset in parce-cia Staverensi. Cum Iam disessurus esses ab eo loco, qui Staveren dicitur, priusquam se daret itiareri, ingens ad eum convenit Disenum multitudo, vas stari
rima adhortatione munira capsentium. Iiae vero DomIno eos commendans, bene precatus est eis, amanterque admonebat, ne a via verisMis unquam desecurent,
certi non sine gravi animadversione id se factaros. Et ego quidem, inquis, stsio non vos permanseros in sana diarina, sed ea causa gentitis barbari vos --rrent, quod misi iobis Iam ante praedicenti in actanter credere potes,s, isqviemestram regionem populabamur. v que sir xvi ve in scam in Optivitatem ab- .acent. Emerit arremque posita, scat eris a Sunias miro praenuncia m. Haee Auctor vitae . Quae vero proximis annis de frequentibus Nortinannorum in Frisam irruptionibus narrabuntur, ea praevalide nostram confirmabunt
Chronologiam circa Frederici Ultrajectensis Episcopi & Odulphi Pteshy
Leo Comensis Episcopus, crius mentionem Tomo surtiori non semel secimus, apud Ughellum h Petro susscitur Mno III, praeest annis as, decedit aΛno I s, sepelitur in Ecclesia Cristarus. De anno quo suscepit Episcopatum, de loco sepulturae non disputamus. At Dus Pontiscatum spatio longe breviori circumscribimus, quia, teste eodem Ughello, Leoni Petideus, Perideo succedit Almaricus, quem Lotharius Episcopum iam designatum agnoscit, anno Redemptoris octingentesimo quadragesimo tertio, ut ad illum annum probabimus. Forte loco as annorum ponendi tantum Is, ita ut Leo non anno 8 3, sed anno s33 mortuus asseratur. Haec emendatio conjectura nititur satis probabili, maxime cum nihil occurrat quod aperia retia mur. Leoni successit in Eoi eo patum petideus, eu)us obitum Historici C menses in annum Redemptoris octingentesimum quinquagesmum malὸre1iciunt. Almaricus enim Peridet successor iam delignatus erat anno R demptoris octingentesimo quadragesimo - totio. Petidei seu Peredet Pontificatus ex antiquo probatur Diplomate, in quo Ludovicus Secundus Imperator ita loquitur. Vis V erasitis Amari s periis, at nostra ductoritate Princeptum, Dod praedatis Dominus O Gentur nolo praedecessori suo Peredeo Epis poscis, s Ibur corroboraremas. Lotharii praecep m seu Privilegium, cujus meminit Ludovicus eius filius, intellisti debet de jura Asiandi in tota lacu Comens. Hoc enim Privilegium Ughellus inter alia Pelideo concessum testatur. Hic Episcopus Monaureiam Messamque constraxis cognomenio meu mittamque Chri mo iis eatam asuadoti dicaruit. Ignoratur annus quo Pontificales Insulas suscepit. sepultus suit in Ecclesia quam erexerat. De Almarico succetare sermonem anno Redemptoris octingentesimo quadragesmo sequentibusque saepe sariemus. Histe temporibus, dum Francia domesticis dissentionibus vexabatur, Cladus Patriarchali sede nobilis, quae Francis ab anno Redemptoris octim
333쪽
AN. CH. gentesimo decimo paruerat, ad Venetos defecit. Hanc detectionem Ve-U . , ncrius Patriarcha suis consiliis N auctoritate multum promovisse creditur. 1 λ Maxentius Patriarcha Fot Julientisistriam, quae sub Francorum potestate μ' ' η' permanebat, ad provinciam ForO - Julicnsem revocare mox studuit. Inde Loiuit nata lis intzr utrumqtie Patriarcham, de qua sermonem facimus annis. proxime sequentibus. 9 δ Sancti Covoloni seu Covesonis aut Conmotonis, primi Roton sis A - triplieem vitam consuluimus. Unam Callico sermone publicavit ante L ''' annos quadraginta-tres Auctor Armoricae Sanctae. Alteram manu scriptam 'Dψ eommodavit Stephanius Baluzius. Tertiam nuperrime Joannes Ma-'7' billonius edidit secunda parte Seculi quarti Benedictini. Duas priorcs non QR s emel allegavimus. Ultimam deinceps frequentius producemus, Ostende-v D mi musque distincte quid ab invicem differant. Y iii Covolonus factus est Archidiaconus Venet ensis anno Redemptoris Chio96 octingentesimo decimo - quarto, sexto post anno seccilit in Rothonensem solitudinem. Utrumque Tomo superiore probavimus. Chronographus Ano
Toutu sis nymus apud Labbeum Tomo primo novat Bibliothecae tempus erecti Ex AMau - Monastem Rothonensis anno Redemptoris DCCC xxi O sic consignat.
τMR DC ccxxiii. Constrectam es in Britannia minore Monasterium Rothonen sub. Ludomico mist o Imperatore in Fisio Regio, Comnovio primo Abbate. Hoc post decennium inicit Auctor editus a Mabillonio. Ckm Neomenosus, qui infimas secretorum eras Regaliam, precibus instaret, ut vir Dei exaudiretur, petitioni cedens Imperator, obtulit pro seu successorum e salute, Salvatoris Alori, quemadmodam vir Dei 'tierat, locum Rothonensem, ab omnI homsne oberumo immunem, proprio coni mans Donationem anulo, anno Imperii sui vigesimo- primo,'Incarnati vero verbi octingeniesimo tricesimo tertio. Regino deiectio nem Murmani differt in annum Redemptoris octingentesimum tricesimum- sextum. nno Dominica Incarnat. DCCCX xxv I. Eritones se iramiolant, o rebelgare incipiant eum Duce suo Murmano, contra quos Imperator exercisam producit , Ita non adeo pravaluit. At r rum Britannicarum Chro nologiam temporibus Ludovici Pii longe aliter instituendam veteres docent
XCIV. Marcomus, Wihormalchus, Ratullus , dc Nominoius, quos successive
Ludovicus administrationi Britanniae praefecit, tyrannidem at sectarunt. Marcomus, Thegano Murmannus, Annalistae Laur hamenti Mormanus, Astronomo Marmorius, inita defcctione Regium nomen usurpavit, occubuitque amo Redemptoris octingentesimo duodevicesimo, ut Tomo superiore ad illum annum ex iisdem Auctoribus coaetaneis probavimus. hormarchus poenas luit anno Redemptoris octingentesimo vicesimo Num. . quinto , , ut nos edocuit Annalista Laureshamensis. Ratullus vilio a
chi successor has de condendo Monasterio literas Convoloni dedit, ratus id Britonibus acceptissimum libique valde proficuum fore. Notum sit omnibus audisntibus, qualiter menit Conmeton ad Rat vili t annum, deprecans eum se dentem secus fontem in loco nuncupato Lessau, ut ei locum corruum ad opus
Dei exercendam largire dignaretur, quod se fecit. Id est, donavit ei locum Ros honlocatum, quem postulabat in Aremo 'na pro anima sua se pro haereditate in Regno Dei. Factum est hoc quinta feria praestate ac consentiente filio suo Catuoreis. Deini intrusit Convolon es alii nurres mandum desierentes in ipso loca , seno numero , Roson vocato. Post hoc venit supradicus Ralvisi ad ipsum locum visitare fures ibi Deum deprecantes, se firmavis seupradictum locum eis in sea se Imperatoris eleemo sua, ct pro haereditate aeterna. Signum Ratisti qui donavit se infi
. ria mensis senii, regnante Domno Ludovico, decimo- octavo anno Imperii ejus, sive amo Redemptoris octingentesimo tricesimo - primo. Superiore
334쪽
Superiore Tomo actum de Covoloni sociorumque secessit in solitudi- AN. CH. nem Rothonensem, laudatique Rath pilus sylvae Rothonensis Dominus, 8 , . qubd in ea locum ad extruendum una cum Cellulis Oratorium servis Dei concesserit, de Nominoius Britanniae Praescinis , quod & Donationem RathWili suis confirmaverit literis, & ejus munificentiam orga novos hospites imitari voluerit. Ratvili Donationem celebrant cjus literae, mente Iunio, anno Redemptoris octingentesimo tricesmo - primo coniectae, supraque recitatae, scd suo non loco, quia serius nostras in manus venit pars secunda seculi quarti Benedictini. Alteram ejusdem Ratvili Donationem, quae longe augustior fuit, ad annum sequentem CX Gestis Samaorum UL,.e. Rothonensium referemus.
ANNO Redemptoris octingentesimo tricesimo- quarto, post Sanctum
diem Epiphania iterum Liamicus Boioariae Rex misit Le Mos ad patrem, Grimoidiam Venera bilem Matem atque Prest erum, O Guchardum nobilissimum atque Maelissimum Ducem. I ui menientes Mais, cosinsit Lotharius ut viderent patrem cum insidiatoribus, quorum anus vocabatur Ogarin Episcopus Metropolitanus Moguntiacensis , alter vero Richardus perfidus. Venientes Legati ad cons cum Priscipu, c humiliter pro gementer se 'duin suis salutaverunt eum ab inqui co tio fio. Secreta vero noluerunt ei induare propter insidiatores pra-Imus, Ad aliquo mora Agnorum fecerunt eum inteLigere, quia aequivocus 9M hoc consentire nolui et, scilicet sunsiciam patris. Illis Mis is aseuntibui, fatim Loihara- compulis patrem, ut cum eo veniret ad Compendium. ciui consimiens suo perrexis cum eo. Hoc odiens Lia risus, coadunata multitudine, secatus est eos. inui cum non longὸ aesset ab eis, Lotharisia dimisis patrem, se recessus ab eo cur impiis. Lod itus mero sitius sus pereenis ad eum, or honeste sumpti, o reduxis iterum is Mais S Amsam, o Deo abeare rinituit eum Da Regnum se iacam sim. V ui simul Sanctam Pa a Domini cel rurum Nonis Aprilibus. Haec Theganus a, quocum & alios Auctores rei mi mus VIII. Pp
335쪽
pis elucidandae causa conseremus. Interim observa Ginmoldum seu Grimal-:um Abbatem fuisse meis letiburgensem ab annis octo. Astronomus, quid consilii per hyemem multi Proceres numerosaeque plebes in diversis provinciis pro liberando Imperatorc ceperint, sic e ponit. Intra Mytis hyemis durationem, gregatim populi tam Francia, quam Rumgundiae necnon Aquitaniae, se ct Germaniae coeuntes, calamitosis querelu de Imperatoris infortunio querebantur. Et quidem in Franciam Enebar in Comes se ia)Mas Comes Stabuli, quos poterant i in unione molaniatis restituenda Imperatoris coadunabant. Germania porro Hura abbas in Aquitaniam missus a Ladolico se ab eis qui tutac confugerant, a Drogone scilicet Disopo ct reliquis, Pipinum in hoc iasium indigabat. Porro Remardus se Marinus in Burgundia con-s sentem populum suasionibus accendebant, promisionibus alliciebant, juramentis astringebant, se in unam viati foederabant. Deinde narrationem ad iter incunte vere a Lothario susceptum sic convertit. Hyeme autem ex Ia, ct mere Iam rostram faciem praeundente, Lotharius patre assumpto per pagum Hasbaniensim iter arripuis, o Parisiorum uruem petiit, ubi obet iam sibi fore cunctos fidelis praecepit. ι Erat bardus Comes o alii indius pagi Proceres cum magna coacta manu obviam pro liberatione Imperatoris tui iuri processerunt, perem eique res ad essecum, nisi piissimas Imperator cavens o multorum periculum simul O proprium, ab hoc incaepto, praecepto G obtestatione, eos inhibuisset. Tandem ergo pervenium eis ad Mona sterium Sancti Dion sii Martyris. Interea nec Aquitani nec Burgundiones otiosi quieverunt. Pipinus, ait idem Auctor, ab Aquitania cum maxima manu exiens, ct ad Sequanam meniens, quum pontes dissipati, navesque alio demersae, transitum prohibuissent, sub Otit. Porro is arinus Cy Bernardus Comites , plurimis sociorum ex Burgundiae partibus coactis , CT ad Matronam questuviam pervenerunt, se ibi partim asseritate , intemperie acris retardati, partim pro colligendis sociis seu ensi, in vilia Bonogilo , ct iis praediis quae circum jacent, aliquos dissus consedere. Initabat mesanctae rauadrage a tempus Cu- us hebdomada prima, feria quinta , id cjt, quarto Kalendas Martii, misssura
ab illis Legati, Re Idas Abbas ct Gaut mus Comes, ad Lothanum suum Imperatoris , postulantes, ut eis absolutus custodiae vinculis Imperator redderetur. αu
rum si pareret postulationi, ipsi quoque ei causa apud patrem salutis se honorisia in dii siti forent. Sin aliter, etiamsi necesse esset, eam sui periculo eum requisituri, is resistentibus sibi in hae re cum armis, Deo judice, essem obviaturi. Sanὸ is mandato re naei Lotiarius, nultam μ.s se vel compati paternae calamitari, mel congaudere prosteritati, nec debere Abi imputari culpam Senioris Abi oblati, quum ipsi eum destituissent ac pro id, sint, neque earceralis custodiae naevum sibi jure inuri, quum constaret hoc actum Iudicio Epis ali. Cum hac ergo uti amone praemissi Legati remissi sunt ad eos qui si misierant. Commendati sunt Guerinus Comes , , Odo, necnon Fulco se Hugo Abbates, ad se venirent, quatenus cum eis deliberaretur, quomodo petitio eorum impleri posset. Praecepit etiam filius V dem Imperatoris Lethanius, ut Missi sibi in crusInam dirigerentur, qui tempus a emtas prudierimm miroram ab eo cogno urens , or se ati condia tam Hem i occar-Wrent, de causa supraducia traiciaturi. Etenim ver, mutaro consilio, cum his quie us favore ducebantur, relicto patre in Monasserio Sanem Dion sit, ipsi Furium diam petiit, Viennam usque pervenit, ibidemque stativa facere delegit. Fugae se commisit pridie Kalendas Martias, seu primo Kalendarum Maniarum die, ut Annali ita Bertinianus loquitur. In hac narratione tres memorantur Abbates, Rebaldus, Fulco de Hugo. De Rebaldo nihil aliud legimus. Celebriores sunt, Falco Gemmcticensis Abbas 3c Archi capellanus, Hugo Sm-Quinti mensis Abbas 3e Ludovici Augusti frater. Fulco mortuus hoc anno videtur. Nam Ludovicus Aumastus hoc eodem anno, Imperii sui vicesiuno-primo, Idibus Maiis, Indictione duodecima , Privilegium Ecclesiae Haminaburgensi concessit, in quo Drogonem
336쪽
non tantum Metensem Episcopum, sed etiam summasncti palatinae Linitatis Praselim, id cit, Arcti capellanum Palatii nuncupavit. Ut autem Fulconi Drogo in munus Archi capellam, sic M in regimen Monasterii Gem- meticentis succellit Racbodo seu Ricchebodus, cu iis nomen in Abbatum
Gemmeticensium Catalogis invenitur.
Hugo Sm-Quintiniensis Abbas lioc anno factus est & Abbas sitivensis.
Obiit enim hoc eodem anno Fri iugi sus seu Fri dogisus Abbas San- Martinianus & Sit avensis, cum Monasterium Sam- Martinianum rexit tot annis triginta, Sitivense quatuor docvii. Primum patet ex Alcumi decessoris Obitu , quem anno Redemptoris octingentesimo quarto consignavimus. Alterum constat ex capite septimo libri primi de Miraculis Sancti Bertini quod FOlcardus Sitivoniis Monachus sic inchoavit. Mortuo HAD Fri rei quartoaecimo regiminis su potius tyrannidisseae anno, siccessi in re imo Grumhu Hugo venerabilis flous Caroli Regis Magni ct stater Luaovisi C riis. Hic Auctor regimen Fri logisti tyrannidem interpretatur, quia Fridogisus illius loci primus Abbas Canonicus fuit. Hugo, inquit Iperius ad hunc annum apud Locrium , regiminis sui anno primo )uvenem et Ontissimum B atum Grinibal dum recepit, & induit huius Monasteria Sitivcnsis Monachum. Agebat tunc annum aetatis decimum- quartum Grimbaldus, vixit enim annos tres de octoginta, decessitque anno Christi nongentesimo tertio, ut ex Gotcelmo, qui vitam eius conscripsi, rcfert Joannes Molanus φ. In Monasterium autem Sam-Martinianum Fridugis o successi Adalardus, de quo recurret sermo. Supcrerat in vivis Fridus ilius Ludovici Augusti Cancella rius, cu us mentionem post biennium adhuc faciemus, ad illius enim vicem Durandus Diploma praedicti Ludovici pro Miciacens Monasterio recognovit durum xiiii Kal. Martii. Inuictione X iiii, sive anno Redemptoris octingentesimo tricesimo- sexto. Alia probatione non opus cst ut duos distinguas Fridugisos, unum Ludovici Pu Cancellarium, alterum Abbatem Sam - Martinianum ac Sitivensem Annalista Bertinianus quodnam fuerit Lotharii consilium, quibus co piis exercitus Pippini ac Ludovici Regum constiterint, quove die su-gam Lotharius arripuerit, initio rerum hoc anno gestarum sic exposuit. DCCCXX xiv. Domnus quidem Imperator in Aquis briabatur, GHique humaniam erga illum flebat, sed multa crudelias a morti ejus in i m sit bant,ia noctaque stagentes tantis Uysdrion bus i ius animum emollire, ur sponte seculum rem uisset, σή in Mona unum contulissi. t. in tali nu quam se facturum ascias, quam ruaese nusiam potestarem hiab. ret, aliquod votum. Verum cum Lu- Eoicus comperasser, quod nihiι vas petiuio apud germanum praevaleret, ut mitius apud patrem egi t. missi Legatos admirem δε am Pininum, esque innotuit omnia quκ erga patrem gesta fuerans, deprecans Etam, ui reminisiens paterni amoris
ac νιτeuktia, una cum ιίgo ρMirem de ista tribulatione eriperet. At illi patim avocavit exercitum Aquitanoram ct Utira - Sila enisum, Ladsvictis Baioarios , Austrasios , Saxones, Alemannos, necnon Cr Francos qui citra Carbonariam cons uant, cum quibus etiam ad Aquis properare caepe=um. Cumque hoc Loiba-
us cognomini, de quis ab essu, cir patrem sum uissae ad Parasius sis merata cupiata deduxit, ibique am P pinum cum exercitu repperis Scq anaei - . a Iuberatione transire prohibitam. Nam nimium ceterorum quoqae fluminum 1 nundatio, Cr ultra alteos insieta prorresso multis non parium intulit impia mentum. Verum cum Armiter cognosisset, Ludoicum etiam cum tanta populi mali tudine in ea em paries 'verane, inde perterritus, in eodem loco patre dimis , Irimo A alendarum Mamaram die eam sis au serit. Primum Kalendarum Ma
tiarum diem interpretare diciti qui praxedit Kalendas Martii, fugam enim arripuit Lotharius die Sabbati seu pridie Kalendas Martias de postero die qui Dominicus fuit, seu Kalendis Martii, currente litera Dominicali DLudovicus Augustus in Ecclesia Sancti Dion i, Episo 5 ministerio volais Tomu VIII. Preti
337쪽
. CH. reconciliari, se per manus Elisoporum amis accingi consensit, ut instὶ prob
O , . turi sumus ex Astronomo.' Nonnullos Episcopos, qui fugae cum Lothario se commiserunt, ex. L s se longe in ori numero sic arguit Flodoardus φ. In anno Incarnationis Domi- .L o T MA- nicae octingentesimo tricesimo uarto Lotharius, territus conventu statium suorumniuΜ Muvii ac plurimorum Odelium patris Imperatoris , fuga lusis patrem sum adiae ab in- εQ RNT usu Ecclesia sequestratum d misit. Cum quo inter alios etiam quidam Episcopi, ξ Q faviores tuus in adier te patris sui perrexerunt. Iesse viriticei Ambianensis, o Her botris Autisi orensis, Agobardus Lugdunenses, O Bartolomeus Narbo-Hii OxMAΝ- nensis Di pus. Et paulo post. Se se Hild annus Bel censis Di pus in-Nu Er d simulati quia sicut praefati uisivi fugam ad Lotharium moliretur in Monasterio wVδες R' Sanecti re is in detentus Synodam expectavit, id est, Synodum anno postero in V QP A Theodonis villa celebratam. Interim observa Monasterium Vedastinum, v x ' ἔμ' anno priore post Ludovici Imperatoris exauctorationem Eboni Ar- AP xv μμ chiepiscopo Remensi commissum est, hoc anno postquὶm Lotharius fu-
δε ηετ εμ -ani arripuit Adali so Abbati legitimo, qui Hildemannum sub custodia V μ' η' Jetinuit, redditum fuisse. Nec dubium quin de Ragnerius Ambianensem hi , , ' Episcopatum recuperavit, Jossaeo Lotharium secuto.
. Cur Lotharius a sua spe tam cito deciderit, Nitliardus his docet verbis., DL O bari in quidem iterum eo tenore Imperium adeptum , quod injuste tam faciaturato At nuit, iterat; facilius ut amisit. Nam Pippiam ct Lodhaπicu, υι-
dentes, quod Lo harius uni etersum Imperium sibi vinicare, ita que deteriores e sicere vellet, graviter ferebant. Insuper autem dum huc Lambertus atque mih Ddus, quis idorum secundus post Lo harium in Imperio haberetur , ambigerent, disi ere coerunt. Et quoniam quissique eorum Propria quaerebat, rem publicam pennim ne ligebant. Δuod qui iam populus cernens, molestus erat. ωιurrebat insuper etiam filiis ierecundia o paenitudo, quὸd patrem bis honore trivaveranti tini- mersi ptibi, quia bis Imperatorem dimiserant; ac per hoc hinc inde in restitutione eius consentiant, se undique ad Sanctum Dion um, ubi tunc Lodbarius patremo Larolum sirvabat, a uere contendunt. Cernens Lodbarius praedictum animo ratem Ures fas excedere, antequam conmeniant arma sumit; ta rem ac Aurolum dimittit, itinereque arrepto Viennam petit. IX. si veria, inquit Astronomus, is, qui cum Imperatore remanserant, eum asTuDovicus recipiendis Imperatorias Infulas hortabantur. Sed Imperator, quamquam modo, R quo praedictum est, Ecclesiae eliminatus communione, nequaquam tamen praepropere
τε D μη Τ btuu amisissere tentia, sed Dominica, qua in crastinum advenit, in Ecclesia γ y R sancti Diba sit, Discopali mini ferio voluit reconciliari, o per manus Epi po-' μ' η' a mu accingi consensit. In qua re tanta exustatio populi excrevit, ut etiam ipsa elementa mi erentur injuriam patienti compati, o releiato congratulari. Etenim orae ad iugud tempus tanta incusuerat proce garum vis pluviarumque vehementia, ut extra solitum aquarum superabundantia excresceres, fiat que vent rum imperitabiles fluminum aiseos redderet. Sed in i lius ab olutione ita quodammodo vi a sent coniurasse e menta, ut mox se venti finientes muserent, O caeli facies in antiquam multo tempore invisam serenitarem rediset. Dies Dominica, qua Luciovicus Imperatorias Insulas recepit, incidit in Kalendas Martii, fuitque Dominica Remini re, seu Dominica secunda Quadragesimae, idque constat ex serie rerum supra descriptarum, quae feria quinta Hebdomadae primae Quadragesimalis sequentique biduo gestae sunt. X. A Dominica secunda Quadragesimae usque ad quartam sive usque ad Dominicam Laetare, quid Ludovicus Augustus egerit, ita subjungit Astronomus. Imperator ab eo loco, id est, a Basilica San- Dionysiana, iter crepit. sed nequaquam filium abeuntem persequi, licet multis hortantibus, voluit. Inde erra Nantuitum, ac post venit Curi cum vi am Regiam, ubi consuens operiebatur iam Pipinum, O eos qui trans Matronam residebant, sita se eos qui trans
338쪽
ad cum veniebat, Ludovicum. Qu. considenti, medio Suadragesimae tempore, AN. CH. arridenti etiam laetitia i in diei, cr Officii exhortante cantilena Ecclesiastica, 8; . Liare Hierusalem, O diem festum que omnes, qui diligitis eam J maxima Lubo Q. multi do delium forum ibidem occurrit, congratulans communi laetii x. aduos IM, ii Imperator benigne suscipiens, O pro dei integritate gratiin agens, Pi numqui' Lori iam stium in Aquitanιam cum laetitia dimisit, ceteros autem ad loca sibi congrua I ia , redire laetos permisit. Post Dominicam Laetare, rClicto Carisiaco profectus cst Ρ i , , tu i Aquis granum, ibique Paschalem Solemnitatem cum Juditha Augusta tri- R itibusque filiis, Pippino, Ludovico Sc Carolo celebravit. De Ludovico ten Lubotis locuples est Theganus jam citatus, necnon de Annalista Bertinianus R is sic. Ita, nempe Lot hario, abscedente venerant Episopi, qui praesentes aderant, C
O in Gel a Sancti Dion si Domnum Imperatorem reconciliaverunt, ct Re Mus volibus arminae induerunt. Deinde filii ejus Pininus es Ludoicus cum ce- p , .u ieris uelibus ad eum venientes, taurno an mo gratanterseus pii sunt, o plurimas orLεκα ei u ac cuncto populo gratias egu, quod ram alacriter tali auxilium praebere stariis Aduis: sent. Habitoque cum istas Placito, Pininum o reliquum populum domum redire M. permist, Lutioicum autem scum usique ad Aquis venire fecit. Et Athronomus testatur, quod idem Imperator Carolum iam dudum scum αλιat. Anno priore Carolus in Pruiniense Monastellum ablegatus cst, ibique sub cust, dia detentus videtur, donec Ludovicus Bojoariae Rex iter cum copiis Aquilaranum versus ineunte hoc anno suscepit. Certe Lotharius cum in agrum Parisiensem venit, Carolum secum adduxit, illumque simul cum
patre in Monasterio San-Dionysiano custodiri praecepit. Idcirco qui facta
conspiratione Ludovicum Imperatoria: Dignitati rostituere volunt, apud Nithar dum undique ad Saλctum Dionysium , ubi tunc Lodiarius patrim se . In LXarolam servabat, a uere contendunt, de cernens Liabarim 8 dictum animosn
tatem vires suas excedere, anuquam conveniant, arma sumit, patrem ac Laro
lam dimittit, itinei que arrepto Mennam petit. De Judatha Augusta de Pidirino Aquitaniae Rege disseremus infra. Ebo Remensis Archiepiscopus audito, quod Lotharius patrem dimisi L XL set, M ab eo cum suis rccessistet Consiliariis, fugae paritcr se commisit, sed exitu minius prospero, quem paucis Theganus h ita perstringit. Hoc hor. Laudiens uibo satim fugam iniit , seu comprehensu. coactus perductu es ad Z - E a o M a usentiam Principis, qui commendavis eum ad custo Tendum. Hoc negotium li- Rria Eu tutelae Concilii Tricassini seu Trecensis ad Nicolaum Papam directae fusius Anci iεν.
sic exponunt. HisIharius territus conventa plurimorum filiam Imperatoris, AD FULvx e
fuga laram patrem seum adhuc ab ingresso Ecclesia seque aium dimisi, o abs hi ψη
dente idio, qui assuerunt Disivi, imperatorem in Eccles Sancti Dion si reconciliaverunt, o riclesiastica communioni resiluerunt. Quod Euo audiens, pondere perpetrata in Imperatorem actionis , quae ian maxime reputabatur, exterritus, relicta Da provincia in alteram promincium fugam arripuit, ubi aliquamdia δε-
Mesendo se occulere posse putavit, usiquequo eventu videret, quid sibi salubrius a reposet. Quod Imperatorem Diere non potuit, o fama vulgante, quod contrarias Imperatori partes siqui dissoneret, per Rothadum Coepi opum suum Episcopum videlicet Suessionensem, se per Ercanradum Parisiensem Episcopum, in cujus Ecclesia latitabat, sed se per alios Meles eum ad se Imperator sob custodia deduci praerapit, quem in Monasterio Saneti Bonifatii seu Fuldensi ad
tempus Synodi servari praecepit. Item narratio Clericorum Remensium, sic. Plurima pars Procerum ac populi verterunt se iterum adjam dictum Imperatorem, deserentes Vm I lium Lotharaum, se restituerunt eum in Imperium apud Monasterium Sancti Dionysii. Morabatur autem tunc temporis Euo Epi pus in Mon eris Sancti Basiti insta Parrochiam Remensem, claudin utroque pede, se nimia
ictus infirmitate. Timens vero, quia nec cum Loibario exire poterat, nec animum Imperatoris asiersum se quicquam emollitum habebat, ne, sicut tali tum
.ine furoru seri solet, a levibin se misi inviis homini i, quasi pro Aia iure
339쪽
AN. m. Do i Imperauris perderetur, jus, se deportari ad quemdam fluviam nomin/
R. ib. Di ccii Moguntina Cuenobium, cui Rabanus insignis Abbas ab annis duo L u , o Q. 4ςrim Nupς xime erodiit in lucem pars secunda Seculi quarti Be L i, nedictini. Mabillonius observat, Ludovici Pii filiis in patrem con; urantic t bii bus, tam prudentor M rcligio e se gessisse Rabanum, ut & patris & filio-
R. . rum ben Olentiam sibi retinuerit, fueritque apud eos sequester conco diae de pacis, edito libro de reverentia filiorum crga patres & subditorum erga Roges, in cuius fine Ludovicum Imperatorem ad indulgendum Lo-
, ἡό. h xio filio M liis hortatur. In literis, quas postea Carolus Rex Nicolaoch, Papae isti piit , Ecclesia Remensis Abbati Fulconi per absentiam Eboni, ita
,hobo R, sommpi datur. His Ebo comertis, dum Remis moraretur, terrisus Parisiacam Mik,i ,u, f Pt M urbem, ad quendam reclusum, ut sitem cum eo disitsens Imperatoris arieturo, iram e deret. Imperator namque hoc audiens, quia non longὸ erat, strenuos Urideles nuncios dirigens, eum comprehendi se custodia mancipari Iussit, Eciae moro Remensim Falconi Venerabili Abbati commendavit. Hunc Fulconem Carolus in iisdem literis iterum sic laudat. Scriptionem a praefato Fulcene Venerabili Abbate, cui tunc Ecclesia Remensis commim fuerar, Hincmarus dec. Apud' i Flodoardum Synodus, ae qua sermonem anno proximo faetiari sumus.
libeatam sibi ab Ebone porrectum pos damnasionem vin dat Fulconi Presbytero, qxi eidem Eboni in Epi parias Remensisse septione successerat. Clerici quoque
. . Rcmensos in narratione de Ebonis exilio, restitutione, atque altera d sectione sic aiunt. Dividentes inter se Regna paterna, Lotharias Imperator ac
Domnus noster Larolus Gloriosissimus Reae, devenit jam spe diecta mater nostra Remensis Erosesia in panem O ditionem Glori simi Regis Grati, cum quo eras gratissimul ac potentissimus Fut 'o Abas, qui 18sem Haesam Domni Ludovici
Imperatoris antia Presbyter obtinuerat, o gratia 9usdem Regis, cum quo erat,
iterum adeptus est eam. Ex his apertis lime liquet hoc anno, cum Ebo Remensis Archiepiscopus ad Fuldense Monasterium ablegatus est, curam R mensis Ecclesiae commissam fuiste Fulconi Ludovici Imperatoris Prestytero seu Capellano, qui deinceps Abbas appellatus invenitur, ut ex praecitatis Caroli Calvi litoris, cx narratione Clericorum Remensium, oc ex Flodoardo constat. Guillesinus Mariolus in Abbatum Catalogo h, qui Re-ς mensi Monasterio Sancti Remigii praefuerunt, ut Remensis Eccle , sic OSm-Remigiani Monasinii administrationem Fulconi datam scribit, eundemque Fulconem Chorvi pum vel Remensis Di pii adminis torem vocat. In eandem imus sententiam, & Fulconem non Archiepiscopum Remensem sed Remensem Chorcpiscoporum mille censemus. Certe non constitutus cst Archiepiscopus, Ebo enim anno sequenti sedebit in Concilio apud
Theodonis villam, ibique cum aliis Archiepiscopis, Episcopis, & Abbatibus, si letum manu se a cum additamento Archiepsopi briptum edet. Duo Chorepiscoporum genera non semel distinximus φ. Fulco fuit ex eorum; 4. i. it.. n 'mero , qui Vere erant Episcopi, & Episcoporum sive absentium siVeti. 11. morbo vel negotiis impeditorum vices obibant. Exemplum non longe petemus. In narratione Clericorum Remensium jam laudata commendantur, Theodericus Camaracensis Disivas, & Vituus Chorepi pas ct Vicarius F ero ροε Theoderici Episcori, seu Vitaus Camaracensis Ecclesia Chorepso s. Ceterim Asa τε s. Fulco non tantum ordinatus est Chorepiscopus seu Vicarius Ecclesiae Re-REMicit, mensis, sed & Abbas Monasterii Sm-Reinigiani constitutus est, idc6que cum Abbatis titulo nominatur ab Auctoribus quos allegavimus suprὶ, quia
340쪽
de Abbas San- Remigianus apertissime praedicatur ut Hilduinus Abbas San- Dionysianus in literis μ post quadriennium recitandis de societate, quam Monachi San - Rcnugiani cum San- Dionysianis inierunt anno x x v Imperii Domini ac Serenissinu Hludovici, sive anno Redemptoris octingentesimo duodequadrage limo. Textus litorarum talis est. IF quum et i m est Fratribus in Mari Consi oris Remigii Monasterio ueb snctissimo ac Venerabili Patre Fulcone manentibus, cum Fratribus de Monasterio praeclarissimorum Sanctorum, mirificet Dion, i, Rustici C Eleutherii, cui Venerabilis Pavor Hildoinus ρraeesse videtur, tale decretum de pacis ac dilectionis convunctione facere. Literas ad annum, quo datae sunt, integras recitabimus, cxaminabimusque Catalogum Abbatum Sm-Remigianorum a Marioto contextum. Ex ptaedictis autem liquet non tantum Seniorem Eboracm, qui Remensiis erat Archiepiscopus, sed etiam Juniorem Ebonem, qui San- Remigianus Abbas crat, Remis expulsum fuisse, de ut Remensiis Chorcpiscopi sic de Abbatis San- Remi giam munus hoc anno collatum csse Fulconi, de quo sermo non semel
Interim Ludovici Augusti res gestas ex Thegano h persequamur. Postquam praevaluis Imperator, misit sideles Legatos seuos partibus Italiae, ut reducerent conjugem Fam spe mendaciis aspiciam. aeui venientes fi perunt eam honori cὸ, G perduxerunt eam cum iocunditate Cr laetitia ad praesentiam Principis, qui erat tunc temporis Aquis rani Palatio. Astronomus ipsos Logatos nominat, Rataldum Episcopum de Bonifacium, a quibus Juditham ex Italia reductam 3c Imperatori tunc apud Aquis granum degenti redditam sic scribit. Irae Ludovicus Imperator Aqua rani pervenit, ib, que sim Augustum ab Italia reducentibus Rataldo Psopo cr Bonifacio, sita O Pipinum silium recepit. Si Nithardo ς fidos est, ii, qui Iuditham in Italia custodiebant, illam reduxerunt in Galliam, statim ac Ludovicum a Lothario filio dimisiastin resciverunt, nec adventum Imperialium Legatorum expectarunt. -- tenea hi, qui Iudith in Italia servabant, audientes, quod Lodharius fugam inierat, in pater Imperium regebat, arrepta Iudith fugam ineunt, Aquis prosere 'ν- veniunt, gratum munus Imeratori deferunt. At hic Auctor cum Thegano& Astronomo facile conciliari potest. Judatha Derthonae in Longobardia servabatur. Ipsi custodes audita Lotharii fuga non dubitarunt, quin Augustus uxorcin suam per Oratores repetiturus estet, rebusque suis optime consultum existimarunt, si statim cis Alpes Augustam reducerent adventu Legatorum haud expectato. Rataldum seu Rotaldum Suessionensem Episcopum de Bonifacium Comitem, quos Ludovicus Derthonam dirigebat, obvios habuerunt itinere sam inchoato, simulque Aqui ranum ad Imperatorem cum Juditiis perrexerunt. Lotharius die Sabbati ante Dominicam secundam Quadragesiniae fugit, de ab illa die quinque supererant Hebdomades ad Palchalem usque Solentilitatem, quarum spatio nuncius cxMO-nasterio San - Dionysiano sive ex agro Parisiens Derthonam delatus est, de Juditha Derthona pervenit Aquis granum citissimis itineribus. Pippinus apud Carisiacum Dominicam quartam Quadragesimae cum patre transogit, & ab co suum, ut petierat, in Regnum dimissus moram adeo brevem trans Ligerim fecit, ut ad Imperatorem Aquispani tunc degentem imminente Paschali Solemnitate redierit. Haec Astronomus ita complectitur. Ira, nempe Ludovicus Augustus, Aquasi uni pervenit, ibique δε- dissi Augustum ab Italia reducentibus Ratauo Episippo se Bonifacio, sed σ P pinum Alium recepit. Porro Caralam jam dudum secum halebat. Ibi emque Pasicha Solemnitatem cum solita deisti e pere it. Addit Nithardus in Juditham Horo Regio non futile receptam, donec se criminibus ofectis innoxiam, quia criminator deerat, sacramento una cum propinquis coram plebe escis. Qui Pascha Nonis Aprilibus Aquismani cum Ludovico Augusto celebraret, solus e filiis defuit Lotharius. Rationem sic reddit idem Nithala . CH.