Priuilegia Regularium, quibus aperté demonstratur Regulares ab omni ordinariorum potestate exemptos esse. Necnon in vtraque hierarchia jurisdictionis et ordinis locum habere. In duas partes diuisa auctore r.p. Brunone Chassaing; Ordinis Minorum Recol

발행: 1671년

분량: 634페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

421쪽

s PRIVILEGIA

ipsa personat,attamen Papa non dat illi a-risdictionem,mediante hujusmodi approbatione: ius prout regularis instituti qualitate ornatae,qua cessante, cessat Scauri dictio.

PROPOSITIO

Consessarius regularis non ii

diget assciisu Paiocliobum ali rumve Praelatorum, ad faecularium consci solics omni tempore, etiam Paschali, recipiendas. Hae propositio , relii his iis quae in

capit. de itidirecta exemptione saeculatium ab ordinariis in tract de Exemptionis priuilegio dicha sunt, probatura ex praemissis propositionibus in quibus ostem sum est, Regulares absolute possidei ea, cultatem audiendi confessiones quolibet anni tempore ι ergo cum propositio absollite , sitie restrictione ad allensum praedictorum it pronunciMa, sic si neci litichione est etiam intelligenda. a. Ex Alexandro IV. de anno i 118. bulla quae incipit , cism olim quidam , Frat abus Mendicandi tibiis concelsa his verbis: Sacere dolum etiam parochialium assensu minime is insit et cuius Alexandri semitas sequintus Clenaen IV. in bulla quae incipit, Quidam semere Alcxandri concellio, em confirmauu , condemnando omnes dictaatcs,

ubi Mis dicantes non pollent audite confesIoiae saeia illarium , aut illos a sui, peccatis . sine illo alientu abso Laete. Successivelciat dictus XI in saepius diciti extra uag. Interi istas, hunc a :sensum minime teqai situm ostendit , cum excluditor es excommutac tiones , vel alias '

REGULARIUM

sententias Pia: utorum contra praedictam concellioncm , vel in eius fraudem latas, declarando illas istitas 5 inanes , his verbis: Excommunitationes ero , vel almssententias per relatos latas contra hoc , vel in eius fraudem , denunciamus irritas ernanes quibus inhaeiens Sixtus Iu in bulla , quae incipit, Dum attenta meditatione, pol piaedictae concellio ius initimati ne si peraddit, quod Fratres positit ianistrare Sacramentum Eucharistiae s extrema nitionis personis sibi confitentibus, si Rectores negentis vel malitiose disserant. A ct sit praecedentibus lyontificibus Paulus II l. qui hanc concessionem ex preis e Societati lesu .ac conlequenter carceris ca-

dicantibus fecit , Bulla quae incipit:

Ckm inter cunctas , inritia haec verba ha- hentur , t alia Ecclesiastica Sacramenta sine alicuius praeiudιeio ministrandi Diser i sanorum locorum , 'florum Parochialium, si aliarum Ecclesiarum aut quorum uis alιο-rum licentia desuper miniine requisita. At quoniam aliqui ibi tralatur,perat dentinum liuica gillatium iuri suille aliquo modo derogatum id totius V. Bulla saepius citata quae incipi , Etsi I Iedica rium, explicando caput lysessas. declararis Regulares ion polle prohibeti, quin dictas cci .nitiones audiaut Haec sunt .e: ba illius superius ita relata, Ita, a co/fession audiendis,tam intra eorum Ecclesias, ord mos, quam extra , minime prohibearitur, si per hoc iteras fael record Pauli Papa IV. eιiam praedecesseris nostri , concedentes eisdem Fratribus etendicantibus Regus

ris Hertiantia , posse confessiones a

cularium personarum , etiam infirmarum , etiam extra domos, sonasteria

sua,est ubiube audire,approbando, o den uo conccdendo. Haec Pontifex. Quocirca Parochi

422쪽

pi Mid - Regulares eanonic resuta rem aesaratu saecularium , testatur praetera inissessiones audiendas sub mortali caeteros Innoc.IV.in bulla quae incipit, in

peccato reeipere tenentur , ut censet D ulmitrum calutem verbis sequentibus, A Bona uentura in cap. s. Regulae Minorum marum satiuem desidera feruenti quaret a

dicente Apostolo im 'inati fissis umiat vobis' --m navigemus, dec. doctrinide cultate Osendi consessiones, i,olibet anni tempore verior solidior Diligem si , m tam peraris tui,

que cunctis ella videbitur, si valida in ipsam quorumdam obiectionum quas aluersalii sertiores existimar, illitione ienta-ta,manserit messiiuesita Sit ergo priri, obiecti musta ex

eo qud per praememoratas concessiones fit uis iniuria P .iroclais: tibi ratiuntur eisini ab illorum ut isdictione parochiani,

cum ab aliis , quam 1 eiplis in confessiones audiui itur , 6 absoluuntur: cui facile res pondetii non fit initaria Parocho , cum Regularis , vel saecularis ex sua licentia , vel ex licentia Episcopi , alitii saecularium sibi subditorum coni fessiones, sic nec illis fit iniuria, cum Regularis de licentia Papae, vel E-

pu opi cons in uita in uni audit, eam illi omnes sint Pasto quisquis illirum , tendo tute sis , immini faciat iniuriam. Quia amem Papa illothim sit

verus lyaltor, quis audebit negare , nisi haereticul:quia cura ut primus Hierarchatum, in illos potestat in iurisdictionem postidet, eminenter potest, quicquid illi possunt. Adiunge, ubd ut in eadem

materia ratiocinabatur D. Bonaventura in Apologia o auperum tutis dictio spiritualis in saeculares nota est conceIIa ita fauorem

Parochorum , sed in utilitatem fallit in animarum e vindem secula itum ereo Parochis nulli sit iniuria perentedictas concess im. Quod autem illas cultas fit regularibus concessa in seu

tussique reges considerari non potest autem illos cognoscere , si illatum confessiones non audiat respondetur iuxta

sensum interpretum , inibi sapientem iisn qui de coisses ne sibi pensis, ignota sciis autem literatis illi ,1

hic', qua mitis sit multum diues , non tamen res minores , ut sunt oues pecora contemnere debes. Rationem teddit illius eluentiae , enim habebis iugiter νιμιε- quis' i eret. forsan enim mira, statum , de ex diuitae pauper fies. sic indigebis rebus

minoribus. In sensu autem mystico haec verba ad superiores Ecclesiasticos,&politicos diriguia tu , Qui ututioni

ure debent: non au i per cognititionem consessionis , alioquin con se suo esset onus importabile , a nemune suis humeris imponendum , ut e tiam Ge. se fatetur serm in Coena

ne noscantur . est Mius importabile, oreuidens sacrilegu periculum. Et idebile mens VlII. prohibuit , ne Praelati Regulares subditorum Conscisarii existerent,

rui tamen maiori vinculo obligationis adios cognoscendos propter votum ob dientiae, maiorem status persectionem tenentur His adde quod posito secteto imuiolabi: constitionis , non maiorem Cc a Diuite ' Ala

423쪽

PRIVILEGIA REGULARIUM.

hibent Parisu suarum ovium cogniti Mem, cum in consessiones ab aliis sacerdotibus suae parochiae propriae oves aualuatur, quam cum Sacerdote Regi lati pergo si Choe non obstante bona Scvalida est consessio ficta illis Sacerdoti- is, cur non etiam illa S cerdoti regulari obiectis oeunda deducitur ex cap.ο-Hi iniussue, de Poetiit hoc modo , quilibet quaado ad annos dissicretionis, tene tur semel in anno proprio bacerdoti confitetur sed parochas est propcius Sacerdos; ergo quilibet tenetur proprio Mocho cons eri. Maior certa est , minor Probatur; quoniam nec Papa nec Episco P possunt esse propiti Sacerdotes , sed universaleris commi ines Pastores , qui Megis in communi, non persenatum in vaticitari uram habent: nec etiam priuilegiali dici possint proprii Sacerdotes, quoniam clam non habeant Acultatem nisi a Papa, aut ab Episcopo,mihus posse at dici proprii Sacerdotesci ergo Parochus erit proprius Sacerdos , cui ut praecepto athraciat, quilibet daret confiteri , aut aveo de ipsius licentia , ut in eodem c non habetur confirmatur adhue -- propositio iam eidem .iuxta illum canonem,quis debet confiteri , a quo Eucharistiam in Paschate simere tenetur sed in Paschate tenetur illam semel e 1 proptio sacerdote, qui parochus est , ergo debetes musteri, aut alieno de eius i nitia. Respondeo . tib ille canon obligit quemlibet ad confitensum peccata sua proprio sacerdoti . aut de eius licentia alieno a Negando probationem minoris,

stillae qubi Pontifex bi Episcopus non pastores uniuersalis , non tamen desinunc esse proprii ; habent enim curam regis, non tantam in commvui ded etiam personarum in particulari, qua ido riu ties voluntri nec disrunt a parocho iaratione propitici sed in hoc qubd par chus est propinquior localis de imme' diatus, sicut o Papa, Episcopus, quando o quoties volunt. Q ba si quis

absque graui temeritatis nota inegare non auderet , confisitonem paro hianio

clam Papae , vel Epit copo tempore pas chatis esse validam L Sic etiam negari non potest , quin coiiseisi Mega tis a Papa , vel ab Episcopo, sit etiani, valida , ut usus , qui est optimus legum

interpres, satis probat nam poenitellatiatiis Roma in Baslicis.SS. Ioannis, Petri, Mariae nato iis a Papa collocatis, Christiani totius ibis peccara sua confitentes,praecepto annuae consi iaciunt, hoc tanquam indubitatum ab omnibus habetur. Qi ima sumptionem Euchatistia certissimum est,qubi Papa de Episcopus respectu utriusque Sacramenti sunt proprii sacerdotes , ille in toto

Orbe , lite in suos Episcopaturi e

consequenter admitti :bet , quod terque illo tum possit ad alterutium,

ad utriimque Sacramentum minis itiandum delegare quos vult, chim a

b G or3inaiii hoc mi otidie praestat Episcopus,&smiliter Papa, qui praecipue regulares delegauit ad ministe

rium confestionum audiendarum, quibus contentes praecepto canonis , Omnis viri quese s satisfaciunit cum delicentia proprii Sacerdotis , scilicet Episcopi, Vel Papae t supia diximus, illos audiant. quod si eis:hoc enim unum requitic

424쪽

TRACTATUS V. CAP. II. PROP. V.

Ioram Canonem, quae asserit, saecularem noli sitii facere praecepto,Omλiis utriusqM, iiiiiiiii legistis tempore paschali peccata ira confitetur absiliae licentia parochi; nam ill i est Glossa priuati Doctoris, scilicet Bernat di de Bo: holio, cuius opinio fit reprobat , ut Glois Ioannis Andreae ibi apa ossit aperte ii dicat. Ooiectio tertia conten3it , ptiuilegiatum non possi cis proprium Sacere tiam, si arguendo qui non potest esse Sacerdos ad Eu hatili iam in Paschatem in illiandi , n D: potest etiam esse canon, Omnis tris ue. Obiectio italta impossibila vi

proprias Sacerdos nolit , an de clui vult comm oucare debeat bai faece apet ceptio iei charistica dic o caline Omnis , iube tu , nisi pico ait et de statu conscientiae ei uidem saeculatis a cedentis ad meidamini L lHristicam sed illa talis cognitio ab crinon potest , nisi post manifestatio iem conscientiae factam discullionem ipsius ita confessione sacramental , ergo erudem proprio aeterdoti idiuatio alieni

propi iussa cera os imititit: andum eodem ne tu confiteri saeculatis. rem poce Poetiit. ntia iaciamentum sed regustaris non dicitur optius sic cr-dos ad Eacharistiam ministrandam, ut patet ex decreti, Pontifi um ex iure communi, c. Ac etiam x eo qood non eit ordinarius nec curam pascendi S regendi gregem habet Q go , c. Huc argumentum facile solui tu , negandoqub Regulati pitui legiato non possit

commiti ad mitii itiali dum in Pat hale Ea haristiae ac amentii , cui de laeto alas, decipi imet committatur lio autem supra salis p ob um iit , ac

R-spondeo ad illud l. Hoz argI- metiatum itaqigrium pia in viro neci-logo cis , cium statuat impostibilitatem , ubi mox ima est possibilitas: quid citi obstat , qui in proprius sacerdos obiit conscientiam parochi tui dii cute te exit conse Iitioncm ae: ertim cum iam confessum , de Eucharistiam percipere intendentem , melitici, vel di simulate velle, incredibile ii . a. Peto , urgendo lao diti m male aduersatios: vel illi dii suo conicientiae facienda aproptio sacerdote in consulum ivr, est ita proinde totum ruit algumentum Ade s nece inito abripi bicienda, ut ab alio autem quae ad eius confiimatio. iem , ad j de plius iccntia fiet pol iit,vel non: si pri- duetuntur , scilicet in spectare ad re mum dicatur, quid faciet utatus S. Eugularem seduli cuiam parochi auom stachii Pati finitis q. ii tot mille piaroelii agerere , pascere subdelegare , c. mos habet Uid alii parochi qui ob Respondetur , ea esse onera proprii a ginti quinque mille aut cir iter par cerdotis ordinari , non ve id propiti Sa ' hianis praes inta certe iug toleratu i cerdotis . delegi dein in subiungi possibili Libitiae rentur quos ageret inpotest , , ibi licet pii uilegiatus non sit dignum est pietate sanctae Matris Ecele propritis saceidos , a tib facit tamen is sie. Si secundum . s ilicet ire, illa cularis illi praec 'plo,om iis viriusque,si illi discussio filii possit per alium ab ipso dele- peccata sua confiteat tir, quoniam priui gatum , h. brtur ii tentum oram posito legiatus habet L eutiam a proprio sacer qiibd illa liscussit,ficienda iit, vel sitii pos tot scilicet a Papa,quam tantum requiti l sic legitime pet alium sacerdotem a piro

425쪽

PRIVILEGIA REGULARIVM

cho delegatum non coneludiui , qud dParochi nus debeat confiteri proprio sacerdoti. 4ed illi aut alteria proprio iace dote delesato , qualis est sacerdos parochi Milesius, Rilicet priuilegi tus , quili ioci ripa, elisu remo hibe es --n.3. Dico,quba licet in dicto cap. omni utriusique , Ponti sex viatur nomine proprii sacerdotis in se relido iudicio de dilatione Eucharistia: lumendae , nihil tamen inde sequitur influorem aduersariorum Ulai certis i. ipsum Pontificem

te, in eodem cap. sum fuisse iuuisine proprissacerdotis quoad confessiones suscipiendas atqui idem Pontifex postea exceptionem fecit , addendo quod alius delicentia ipsius posset illas suscipere consessiones:ergo pari sensu idem censet idum est de facestate illius iudici saciendi,

perceptionem Eucharistiae. Et enim ea est natura iurisdictionis ordinariae , ut concelsa ordinario, possit ab illo alteri delegari, licet in iure non expri

maturo

obiectio quinta sie habet multi citiu

stiani reliquo anni tempore proprio sacerdoti non confitentur , ergo saltem debent illud praeitare in Paschate , quia deis bit pastor cognoscere vultum pecoris sui. Respondeo, hoc argumentum esse plane

ridiculum nam ex hoc qud mulis tussiani non confitentu scroelio toto amni

tempore, non sequitur,qrὲδd ex praecepto illud sacere teneantur Paschali tempore: sulficit enim,'ubdalieno confiteanrur delicentia proprii Sacerdotia,Curati videlicet ei Papae,vel Episcopi. Obiectio sexta desumitur ex celebri carite, Vires illitu de Trema iace, in

quo flatus IV cauet inret caetera , Nerachian non sim obligat suum in Heia a

propria sacerdoti confiteri,ex quo duo colliguntur ra. quod proprius sacerdos parochus lint synonima. a. qubd illa obligatio confitendi proprio saeerdoti sit

de iure diuitio,.vel saltem Ecclesiastico. Respondetur ad hoc, constitutionern praefatam Sixti IV editam esse ad pacem inter Rectores seu Curatos I Religiosos Mendicantes conciliandam in propterea cam Curati multa contra Regulares in dicantes comminiscerentur. Pontimis etii prohibitione Curatis, ne in posterum simile aliquid intentent, prohibet similiter etiam Regularibus, ne piae licent id quod supra. Negamus tamen ex Ilair hibitione , cruod proprius sacerdos &i rochus sint synonima, latias enim patre nomen propri sacerdotis, quam parochi, ut antea probatum est. Unde licet L e mur , saecla larem obligari semel in anno proprio sacerdoti, id elt, Curato citi fiteri, illud tamen disiunctive intelligimus , cilicet proprio parocho, vel Episcopo; vel Pa aut ab eisdem delegatis Quod idoni

Sixtus expresiὸ significare voluit cum immeria te post illa verba in obiectio, e relata, adiecit ista; peν hae tamen lysi Fratres Mendicantes non censeantur exc usi, quo m

Obiechio septima depromitur ex Concilio Prouinciali Burdigalen si V 2. cap. de Poenit quo Farochi iubentur mone omnes ba χωοι tam primum ad annos discretionis peruenerint, in Iaso esse, is mi nimum se quot minis, miracime eradragesimali tempore , misit peccatas a conferi

426쪽

TRACTAT V V. CAP. II. PROP. V.

Respondetur facile i. quia nullum Coi cilici Prouinciale valet , nisi priti sit a Sede Apostolica approbatum , ut optime norunt aduersarii atqui tale Concilium non fuit sporobatum , ut constat ex limilae illitas Concilis, sed emendari ullum

quibusdam capitibus , verbi gratia in illo

de Poenitentia , quia non constat quibus emendari iustum sit hae autem iusia si infirmat omnia , quia non constat quid emendari non iii beatur. 2. Supponamus, quod fuerit approbatum, non tamen inde sequitur verba illa Prori sacerdotis , stridie pro Curato intelligendae ite, ut sit pia diximus; alio sit in modus loquendi illius de ciet improprie usurparetur . si verbum Propris Iacerdotis, non latius pateret , quana nomen Curati aut 1 arochi.

Obiectio istava, Religio serum priuilegra arctari post in legitime per Episco

pos imbdc de laetoriae se a crantur secundum iura cli:im posteriola piis priuilegiis, odii obatur i. ex cap. I. ess 2 .

Tii dent quo Re res ante qa im audiant cons iliones litia rigui itura approbationem Et is coinci'. ex bulla Glegoris X v. quae vulgb dicitur , de Exempto Ium priuilegiis, qua approbationi Episcopi , dc eius belle placito regulares subiiciuntur.

Respondeo .concedendo , piluilegia Regulbrium poste coarctui ab Episcopis, si sint delegati a Papa, se u illa legario

ne non gau eat . . ilui per illam tantum lmos pote tris ad hoc illis colIce. situr. 2. id tum ad ecretum Tridentini, di oi l , non comprchendere MeudicaCtes, v s pia de ei natum est ex declaratioue Pii in saeptu, dich. bulla liae in i

cilio Lateranensi sub Leo ire X. Je ex Clementina, Dudum, de Sepult quae perati-

dentinum reuocata non fuit, ut tenent Nauai Ius c. n. 163.27.Miranda tom. . quἔ-stione 4s. Portet. in Dub. Regular de alij, imbeue itixta aduellarios qui docent requiri clausulam expressam reuocationis, quam ridentinum non habet,ut alibi dictum est,' sit cadit obiectionis iandamentum , de ea quae ex Ilo sequuntur. .

Ad ullam Gregoris V. espondere mod super, e eo , quia supra dictum est icii, si ibo loco dicetur, i o sensu debeat intelligi. Obiectio non , approbatio Episcopi nihil habet, quod illam reddat perpetuam

de irrevocabilem , maxime si data sit sub conditione, aut e strictione ergo datam approbationem potest Episeopus reuocare. Probatur antecedcns ex motu pio prici Pi V ann. 17i ubi dicit, qυ bd - -- prodiatus ab uno Episcopo non post reuocari sine iusta causa, attamen a successere eius d m Episcopi posse denuo in examen reuoca-rs, pio quiete conscientia diri Epistopheigo non habet aliquid , quod illam rel- dat irrevocabilem quorsum citim in examen semel approbatus pollet iterum vocati, in polleto tetici, si es causestet

minus idoneu. . Hoc posito an quam sui damento, conteridunt aduertari; laicos peccare etiam mortaliter, qui in Paschate non confitent ut proprio Sacet doti, vel alieno de cius licentia posito i peccare c-ti. moti nil iter priuilegiatos istimaut, qui ablbluunt sae. Ulores cmpote Paschatis . um approba, io sit ab Epis opo, toto Paschate euocata, vel saltem suspensa.

s. i. ac ui imo posita. Huic obiectioni

supeιὲu, lateres , mum , cum egimus de

427쪽

tem breuiser respondetur, illam appro bationem Episcopi esse perpetuama nec posse ab Episcopo approbante euocm, neqties, successiore. Obiectio decima, priuilegium audiendi consessiones, de aliorum huiusmodi, co cessam est eo tempote , quo pauci

erant sacerdotes saeculares capaces, ut cautem multi sun r. Respondetur i. non

poli e Regulate cedere priuilegi : ut inti ach de I)iiuili g. probatum fuit. E. Res pondetur clLbacuo pollitur,non debercia tabliine te ab audientis consessionibus, quoniam priua e tur populus eo medio ad

suam salutem iocurandam non medioci iter prolicuoci periculumque esset ne celsaret a Sacramentorum usu Lequenti, ne piae ceptum de annua coi .scisione a. cienda contemneretur ac denique ne erior Ioata de Poliaco renouaretur, quo Lserebat Papamin Episcopum , nonio illi delegate ad audiendus cor s.ssiones sine licentia propiti Saccidotis, quem diccbat esse parochum. Obie isti .ndecim , saltem securio es reui confessiones factae parochis con f-ssionib. quae sicei doti Regulari fiunt; cum Sarcia lares regulares asserant ilias esse validas; uvetb soli Regulares has,qi es accidoti In gutii fiunt, sole validas affiimant. Respondetur i. iub validitas consessi unum sacerdoti 'gulari factarum, non pendet ex dicto quorumdam parochorum; omnes enim non ita loquuntur sed ex Conciliis S priuilegiis, quae illas validas asserunt: sicut tu articulis fidei colitia dictis uou est intuor velitas, aut validitas , qu m in non contra dicitis: sic etiam in conseisionibus sacer. doti Regulari factis, licet a Parochis, .l iis contradictione impetitis, non est mi nor velitas aut validitas. Et huius sentenariae est Ioan Petr Camus, alioquin regi lari satis male affectus , in suo Peregii-no, incogitito li. 2. g. 2 parochis loqυ is, Te sero particulari iudicio, Papa 6 Ecchia in Conciliis congregata, Praiatorum ni--rsorum Christianorum sensui, qui Regulares ad confessiones approbant , mittunt, υσ- eant, erit lorum ministerio utuntur, contradicitis. Respondet utri dubitantes desit ualiditate huiusmodi coi seisionum esse censendos haereticos, ipso facto excommunicatos, ut ex Alexandri .constituti

ne constat, sub data Pisis Octobtis, anno i. sui Pontificatus , quae incipit, Regnan; in excelsis,in qua post adductam cum aliis propositionibus illam propositioncm quae dubias faciebat confessiones Re- italibus factas, his vel bis, Confuso Fratribus admissi facta est dubιtabilis, incer

ta quapropter omnes tenentur dimitteret

certum ricis Ignus ille l/oliti sex pronunciate Volentes,quodsi quis deinceps pradios articulos asserere praesummerit, tanquam ha- reticus sit eisendus, ct excommunicationis Itentiam inciιrra ipso sis , a qua nisi per summum Pontificem , preserquam in mortis articalo, non possit absolui. Nec respolidendum, ut qui clam recentio A iii regularis facit. Ioannem XX lII. I.sui Pon tinoatus a lino dictam constitutionem e re tuirente niuei state Parisiens , reuocatse; nam haec responsio falsi conuincitui a Michacie Lochmater Dochore e Canonico , qui in suo libro, cui titulus Paeto chiale Curatorum, isti. impresso, testatur,

quod Doctores Patisiensis plurimis a nisi morte dicti Ioannis, videlicet in concilio Constantiensi, postea in Basiliensi, dictam constitution zm Alexandi reuocandam proposuerunt, quod illi denega

428쪽

tum fuit. 2bd si hae responsio non

placeat, ostendatur reuocatio , vel citetur auctor non suspectus qui eam reserat. Obiectio vitima. Saltem cum Epis copi prohibent hujusmodi consessiones

Paschali tempore , t berent Regulares cella te ad illarum auditione ad euitandum; scandalum,& pacem conseruandam. Res pondetur, Regulares id minime debere,

quia huiusmodi cellatio cederet in praeis iudicium populi regularium , d Papae. l. Popilli, quia priuaret utra sua libertate vi facultate eligendi illum quem vellet ad

suae animae salutem procurandam , sicuti firmus sua libertate priuaretur, si determinato cuidam Medico non aliis pocset morbum detegeres quod a fortiori de spiritualite infit mo judicandum est, cum prae lea allima corpori, quod meditatus Clemens VIII. instituit,ne regulares apud quos tamen maior est obedientiata suis Superioribus connieri cogerentur, ut superius dictum est. Qubd autem lio esset in praeiudicium regularium , manifestum

est , quia ostenderent se subj chosicenis luendis,ab Episcopis impositis , ela sic priuilegio exemptionis cederent: seque exerincitiis,ad quae in statu regulati quem prinfessi sunt ordinantur, omnino priuarent. a. Renuit clatio priuilegiorum Papae iniuriosa seret, ex hoc quod per hanc regularium subiectioncm praecepto Episcoporum , lae teretur ius Pontificis QEccle. siae; nam ministerium sacramenti Poenitentiae a regularibus, ut a delegatis Papae, exercetur. diis autem non videat, qubdde legatus Papae ab exercitio delegationis cessans ob prae eptum ab inferiori Papae datum, faciat iniuriam Papae Non laeus

ac delegatus a Rege eum offenderet ii ob praeceptum ab aliquo ipsi subdito impositum, ab exercitio sibi commisso desisteret. Quocirca saliuntur admodum aduersati , existimantes maius bonum ellerenuuciationem, quam viam priuileg j.

Denique illa pronunciatio priuilligi,

fieri non potest , nisi in praeiudicium regularis status nam priuilegia non deb&it dici lex tantdm permittens sed etiam praecipiens; sicut tenent Consectius colonotarius Apostol. traeh. de Regul.

exempl. Henriqu cum caeteris quos citat

libro, de Indulg. cap. s. de Portet verbo Privilegii sui de consequenter renum ciatio priuilegiorum sine glaui peccato mortali seri non potest ratio est, quia renunciatio est abdicatio illius quod cuique proprium est , sed priuilegium tuale, non est quid proprium unius personae, nec unius Prouinciae , sed totius status regularis ergo nGn potest quis illi renunciare, quin grauem inurat iniuriam Papae&suae Religioni de proinde quin in graue

peccatum incidat, ut supra in tract. destiuileg. fuit probatum.

Ex quibus omnibus in his duobus capitibus conclusis manifestissimum est. i. Regillares habere priuilegia ad conses.

sones saecularium bilibet, de quovis anni tempore, etiam Paschali inde pendentera parocho in aliquo modo ab Episcopo,

audiendas quod antiregulares nisi admodum aduerso animo capere polliant. a. Etiam manis: ste constat hanc fa uliatem audiendi consessiones non pendere ab

neplacito parochis ac proinde posse tegulatem audire illas, tum in districtu mi ius parochiae, cum in Ecclesia parochiati,contradicente etiam parocho quoniam

429쪽

PRIVILEGIA REGULARIUM

uniuersalia , absoluta ad omnia penius loca extensa sic absolute S uniuersaliter intellig'nda ; alioquin priuilegium Apostolicum contradicente ParOcho non haberet estectum , quod et set contra capit. I/i his, de Privit. Adjunge, qud Lubicumque sit regularis Confessarius est, delegatus a Papa ad audiendas conseisiones delegatus autem sic potest ubique suam viis dictionem exercere , sicut delegans. Non consulerem amen regulari illo contradicente eo in sua Ecclesia uti, cum multa liceant, quaemon expediunt , nisi non sus in damarum Ecclesiae, vel animarum , Minoa vinum regularis instituti praeiudicium ver- eteretur. Et haec sententia , qu bd usus illius facultatis non pendeat a parocho, anfinitis fere octorum auctoritatibus sarmatur : de quotum numero sunt Ger. s. libro secundo in Evang. Marci , de quo alibi, de Statibus Eccles i. particui titul ira. s. de potest. Ecclesiasticorum consideratione 1 Rebust in capit. Omnis utriusque sexu , Bona cinaquaestiones de sacra Poenit scistione a. puncto . propo fitione . Gamach lom. 3 pag. a. de P ait capit. 8 assert. 2. Anton Andreas in . dist nctione p. quaestione vincari articul. 3. g. Oritu. tem , Almainus ibidem quaestione i arti cul. 3. Vt uald Iuriscons in Candelab ti'tulo de consessione numel 17. o S. Taceorum. Thomam de Antoninum

omitto Scotum Maiorem , drianum Panormit Toletum , AZor Suarc ma

Medi nam mirandam, Siluestrum , Angelum Gotum, Henri . Valent vas- quem Moronum late responsione 99 Lare,d docte alios viros doctos, ii os astituti regularis professores , qui hanc sententiam enixe defendunt. Pluta de hac materia tractant communiter Theologii Canonistae quae L ctoc studiosus poterit apud illos legeres unum tantum illum monitum volui , ubi ea quae in praecedentibus alleti sunt decim dependentia Confessari regularis ab Episcopi examine opprobatione , nec non licenti consensu Parochi , solo veritatis studio percitiis a lucem edidi; aequum enim est , imb4 sanctum, indagare veritatem, eamque pronunciare, iugum i ola imponere hominibus quai

do nec a Deo , nec ab Ecclena est ceribimpositum iam in dubiis si si impositum nec ne arbitrandum non esse jugum, Laxta tritum axioma, qud melior est pars pussa dentis.

430쪽

TRACTATUS V.CAP III. PROP. I.

DE FACULTATIBUS

SACERDOTI REGULARI

CONCESSIS AD ABSOLVENDUM A

Censuris Papae 5 Ordinario reseruatis.

RO POSITIO I. REgiti s Saccidos approbariis

potes ab sollicre, cum saecula rcs olim regii larcs ad sesquacum-quc Diccccsi, iii qua non est approbatUS,Venientes,ac cum iter agit, ab Omnibus casibus, S censuris Papae

Ieseruatis. Haec propositio, quae non comprelaendit censuras in Bulla Coenae reseruatas, manifeste constat quoad . partem ex concestione Pauli III. facta Societ iti Iesu , . Cum inter cunctas, his vel bis, Nee- non his ex vobis, qui Presbγter fierint, quorumcum

que virm ue sexus christi fidelium ad vos

undecumque accedentium confessonibus di-ι sente auditis, ipsos, ct eorum singulos , ab em ibus, fir singulis eorum peccaIis , criminiabus excessibus, ct delictis, qua riumcumque era ibus, frenormibus, etiam Sed Apostolica reseruatis, ct a quibusta ex 'si casibus resultantιbus, sententiis, censuris , poenis

Ecelesiasticis exceptis censuris in bul a qua in die Coena Doministita est legi absoluιημῶ, atque eis pro commissis mitentiam salua

larem iniungendi, c. Q a concessione manifestum est , dictum consessarium rogulatem posse saeculares a dictis censetis absoluere , nec quoad hoc ulla est dissicultas. Ac sic tenent Ioannes de lacru de Statu Relig.cap. 6.dubri conclus, & cap.

alij. Secunda pars, videlicet'ubd Sacerdos regularis omnes ad eum accedentes cuiuia libet Dioecesi , in qua iam non fuerit approbatus , a dictas censuris absoluere posuit, probatur expresiis verbis concesti num a Nicolao v.Sixto I v. aeone X.

Mendicant: bus factarum, quae labentur in Compend. priuileg.Mendic. vel b. sis lutio. I. 9. Jerio.& ex expressis vel bis pret- fata concellionis Pauli III. in qua habetur, Ad vos undecumque accendemium. Quem facultatem longe antea, Malorim comcesserat Viban. lv. Carmelitis relatam iaproxime dictis compend. verb. 3.19. Per B emanatam his verbis concessu ut de iura

SEARCH

MENU NAVIGATION