장음표시 사용
21쪽
24 fuit, opinor, fortaSSe a principio nihil ni Si pari. Ve-tus,
Nihil est, cur imple verbum qui re Umquum fuisSe pinemur. PompHuc Com. art. Donati 20 haec Verba quieo, Seneo e parte jamdiu Sublata sunt douS et reman Serunt parte aliquae de forma inchoativa, parte aliquiae de forma perfecta f. Non dubium St, quin grammaticus ille Simple verbum quie finXerit, e quo deri Varet qui Seo. Apud Gellium 7 15 grammatici quidam inter Se pugnant, utrum e Vocali e0rrepta Sse debeat an producta utra Sententia vera Sit, non difficile est di. Judieare, inspicientibus inscriptionem QUIESCERE VI 2553l ubi ape e litteram Ornan Vocalem longameSS Significat in . Quod ad formationem qu -se attinet eodem modo ac vi -sco fictum eSSe credimus. Subest radixi eur qie vel 'que, UT ' obj occurrit in gr. tM Bd ε- et η-ται ad eandem radicem licet referre r. ye-iti-ῖ i.
22쪽
Alii aliter haec verba tractant. Brivmann ' βλω-
Secundum Sententiam Drustmanni otiam lat. 3Mascor, ia-Scor ortum S OX EUr. 'st, D . . e radice temp. leur. - Xhibente. Inter Omne con Stat magnam
esse dissensionem inter do to viro do sentoratia illa. quam prop0Suit primu δε aussmN de eur naSali Sonante longa ). Sunt enim qui juS modi sententiam satis si misargumenti minime nil pro certo statuant. Porra 'vetschmi r Beehte V alii. In difficillimam illam quali Stionem non in animo est ingredi id tantum dictum volumus a Sehninitio fulcra illi sententiae in libro nupsersedito qui inscribitur 'Κriti der Sonantsentheorie ' Sublata esse nobi Uideri. Jam vero Stirpe in vocale longa cadente gr.
Utut ha)c re se habet, tamen non OSSUmuS quin cen Senm US. Bechfelium Verum Vidi SSe, quum diceret formRS gr. Tet', δὲ ' γυγ e Stirpibu di Syllabies prosecta eSS et id quidem producti 0 ne vocalis in insestirpi S OSitae. Sati constat Bri mannum ' quidem in formis gr. 1νο , et pris et. Xplicandi aliam viam in grossum HSSe. Contendit enim, vocalem longam suffixi instar infirmissim: radici formae additam SSe. Sed ad Bechielii aliorumque Sententiam probandam plurimum
23쪽
valor videtur, quod juXta Stirpe mon0Syllaba in ea cadentos et di Syllaba in eis deSinente etiam c- currunt Stirpe mon0Syllaba in se et diSyllaba in se
24쪽
Quod ad ea verba attila et quae Significatione neutrali-paSSiVa Sunt praedita Saaepe animadverSum Stmagnum numerum ejuSmod Verborum cum nor graeco - , Onserri OSSe, ut RuS Sit, cur putemu ejuSdem origini HSSe. quidem non ignoro Or. RSS. gr. n γην Secundum Sententiam doctorum virorum in lingua graecaeSSe novatum 1 Sed recte animadvortit Johansson isormam pSam cuju propria SSet Significatio intran- Sitiva linguae eur. SSe adScribendum graecam Rutem linguam e novam notjonem, paSSjVam tribu jSSe RuS- modi stirpse in e desinente in graeca lingua non modo ad oristum formandum. Sed etiam ad praeSen Vorba quaedam privata in tu fingendum Surpata eSSemihi vid tur Johansson Satis demonStraSSe neque dubitari potest quin Verba quae dam latina in eo eodem modo orta Sint. Xempla non nuda asseram, ut verba quaedam latina in ere cum Or. gr. γ' cohaerer demonStrent i
' Bruginania, Grundi . II p. 957.
25쪽
albe-ietes, albe ioni. Facere equidem n0 90SSum, quin Sententiae Johan SSonii propiu accedam. Adnotandum eSt. quod Brugmann pSe concedit legibu Sonorum con Venienter estes, alba, albetis X albe ies, albe leti, albe-ietes Orta SSe 90SSe. Id unum ObStat, quod 'albeonius, 'albeunt erant XSpectanda pro albemus, albent, Sed sacjle Ogjtar poteSt albemus, albent ad Similitudinem aeemus, jacent conformat eSSe ). Sequitur, ut de Verbi S, quae cauSati Vam Vim habent, mentjonem sacjam uS. Huc licet referre, quae Sequuntur )
26쪽
doleor in Serip. 3. Saepe demonstrare conati Sunt docti viri causa tiva triginis donominativa AESse auSativa ali accentu quam denominativa esse notata Sati conStat cauSatiVa enim et dya X. gr. h Guyuti prae e ferunt. denominati Va autem a/νὰ X. gr. et migra-ystii Jjeri autem iotest ut discrimen illud non in lingua eur. fuerit lex posterioribus temporibus extiterit; nam in lingua edica compluria denominativa prorSUS eodem accenti Sunt pronuntiata quo cauSativa Secundum Sententiam quam probat Johunsson cauSativa si denominativa e eodem sonte fluxerunt atque eo modo inter cohaerent, ut causativa e nominibu agenti Asint ducta. tu haec re S habet, certe verba Ru Sativa et denominativa in singulis lingui confluxi SSevidentur atque eodem modo flectuntur. Jacile cogitari p0teSt vestigia sexioni primariae SA reli et in doleunt C. I. L III n o 3362 n o 1706 et doce unio Pr0bUS in St. art. p. 164,ρ' . Neve Formentelire II 4333, nam rati, has 10rmas explicandi a Schuehar itio prolata. qui eas vj analogiae orta esse censet' mihi n0n ita arridet. His praemissi me convorto ad verba latina in .ese traetanda. Omnino docti viri verbi in esco a dontibus nomen derivatorum indiderunt, dicente eX. gr.
35 fulge se e fulgeo SSe derivatum. Quod si id dicent0s
Mea quidem Sententia igitur ad id Spectat, ut probem Stirpe ad 0rjStum pertinente in verbis n
27쪽
longam desinente Sunt prosecta neque audaciae Sit putare hanc rationem formandi non linguae graecae Sol jus pr0prjam vj SS Sed etiam ad tempus eur. SSe referendam. am vero commemoraVimu Verba quaedam latina in eo ignificat jonem neutralem -paSSjVam prae-bsentia cum Or grae eo in vi cohaerere, neque dubium
est, NHj' et ima ma in Vocalem longam desinens et noti intransitiva in lingua eur. Xtiterint. Sin autem nili j inpedit quin 'umamuS X. r. fulgeo eo modo HSSm formatum, ut Sussi Xum Stirpi ad oristum re Vera pertinenti adderetur, jam per se facile cogitari p0teSt eandem Stirpem non prae S. etiam cum Sussi XO-seo ad aliam formationem fingendum conjunctam SSequo factum SSe, ut lingua latina uXta Deo in lucem proferret formationem fulge-seo. Hanc rationem Ormandi lingua latina late propagavit magnumque numerum O Vationum in esco via nRlOgj3 introduXit. Sussi Xum se cum Stirpemori Stica conjungi 0SSeperfacile nobis erit intelligor Si con Sideraverimu -sin se primitus Sine dubio nihil aliud fui SS quam s- . quod in ori Sto nobi Occurrit, quae Sententia nobi Suidetur Satis comprobata. Verba enim RufriXO sq-ssgurata cum formationibus ori Stici cohaerere ac conferri p0sse an scio an omnibu pateat. In graeca lingua compluria verba n Iκω deSinenti Secundum
in suffixo sit quaerenda in medio relinquitur tamen
est ut eum Verbi in e confunderentur et mi Scerentur Analogiam. suae ossatur igitur Ad Verba in esco formanda plurimum valui SSe apparet. Si in Verba in esc0 diligontium inspexerimus tria genera Sejungi p0SSevidebimus Ad primum genu ea Sunt referenda. Uae juxta 40 verba in eo paSSiva- neutralia habent. Magnum numerum eorum a stirpibuS Oristici originem ducor; supra satis monitum Si quam ob rem ejuS- modi formationes etate prima fui SSe, e quibUS cetera Verba in es o pro ei Seerentur pro certo Statui poteSt. Apud Jobum 3 0 Sittitum in omnia verba in esc0
28쪽
Iob. p. 18 alesco ad verbum tertiae conjugationis refert.
verba cum pr9090Sitionibu composita primaria fui SSse, quibus Simplicia Vaderent, Velut incaleSeo: RieSCO. Eo auctor praepoSjtio effecit, ut Verbum compositum sormam in esco Ad Sumeret, X. gr. 0leo indolesco, ferveo defervesco, langueo delangue860. Rocte is uidem dici potest omnino Verba in esco non nisi cum praep0Sjtionibu compoSita Occurrere. Aere vera Cicero atque ei qui eum SequUntur. Omnino l0gi a Sitilio constituitae non adversari videntur. Sed hac Sola Verba in esco formandi ratione non Samsesso linguam latinam e iis, uti de formatione Verborum Sunt allata essjejtur. Qua a tempor prolatino tradita se Stirpjbus orjStici pendent eo modo. illem exposuit Sitti injnime formata esse facile intelligitur. Quod sero ad verba in lingua latina novata attinet, corte alia se Simplicibu in os o Sunt profecta reline Verbi compoSitis in eo. Tres igitur viae mihi vj. dentur ad compoSita in esco Xpljganda patere. UteXemplum asseram inhorresco Xo horreo 2 inhorreo 3 horresco evadore potuit ). Sequitur alterum genu Verborum in esco. suod ad j militudinem eund se juXta undeo, fulgos o UXtR fulgeo et . OVntum SSeradducimur Ut credamu S. Quum enim juXta candeo, fulge Sim. Vigerent candesco Sco, tacite laetum est ut juXta verba in eo denominati Va Pyreo, albeo, ardeo et formarentur Pyresco, albesco, ardesco. Huc referri poSSunt inter alia quae Sequuntur
29쪽
Iob. p. 18 alesco ad verbum tertiae conjugationis refert.
Quod ad rationem attinet, quae inter compoSita et non- compOSita intercedit, ut contendere vid0tur
verba cum praep0Sitionibu comp0Sit primaria fui SSse, quibus Simplicia Vaderent, Velut in ea leSeo caleSco. Eo auctor praepoSitio effecit, ut Verbum compositum formam in esco ad Sumeret, X. gr. 0leo indolesco, fer- Deo defervesc0, langueo desangue8c0.R0ct quidem dici poteSt omnino Verba in esco non ni Si cum praep0Sitionibu compoSit Oecurrere . cre vera Cister atque ei qui um Sequuntur, Omnino legio limo constituitae non adversari Videntur. Sed hac S0la Verba in esco formandi ratione non Samesse linguam latinam e ij S, quae de formatione Verborum Sunt allata est icitur Quae a tempore prolatino tradita se stirpjbus ori Stici pendent eo modo quem
exposuit Sitti injnim formata esse facile intolligitur. Quod ver ad verba in lingua latina novata attinet,
certe alia e Simplicibu in osco Sunt profecta aliae Verbi compoSiti in eo. Tre igitur vitae mihi vid sentur ad compoSita in esco Xplicanda patere. UteXemplum asseram inhorresco Xo horreo 2 inhorreo 3 horresco Vadore potuit i. Ssequitur alterum genu Verborum in esco. suod ad similitudinem eundi se juXta undeo, fusos o UXtR fulgeo cet. O Vatum SSe adducimur Ut credamu S. Quum enim juxta candeo fuisse Sim. Vigerent candesco, fulge8c0, facile factum Si ut juXta verba in eo denominativa Pyreo, albes, ardeo et formarentur Pyresco, albesco, ardesco. Huc referri p0SSunt inter alia quae Sequuntur
30쪽
origini deverbativae SSe vulgo putant, ut Verbi denominativi in eo originem debere habeantur. Sed facile cogitari potest ea non minu quam verba den0- minativa in eo e stirpibu nominalibuS pSi descen-djSSe ac via analogiae ad Similitudem fulge-8co SSen0Vata Certe non p0teS dubitari, quin lingua latina in haud paucis verbis in eseo fingendi ea ratione formandi usa sit, ut ope Stirpium nominalium Verba
ber dulcesco ad dulci S. familiareseo ad lamiliari S fori se ad sorti S. gracilesco ad gracili S grandos o ad grandis; hilaroseo ad hilari A molleseo ad mollis pinssuesco ad pingui S seoneseo ad Segni S sterii se ad sterilis suar se ad Suavis ); Post tempora Plinii naturalistae occurrunt serba in
herboseo ad herba: ejunoese ad juncuS
' pinguoso ad pingitis tamen apud Verg. Georg. I 492: forteΗe secundum Gellium apud Levium iiiii temporibus CicQ-ronis erat. Vide Iob, pag. 187 eq. crebraeo in libris manuscriptis non habet, quod persua
fr ad cur u verbum factitivum .causativum curvare. item ad anus sanare, ad tardu tardare cet.' Posterioribus linguae latinae temporibus exsistunt driaceos seci), molle See. Cet.