Ioannis Pedionei Constantini Hymnorum liber. Eiusdem odae 7. Oratio de Ciceronis, & eloquentiae laudibus

발행: 1550년

분량: 133페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

121쪽

ntendet quae tandem uel ad opes consequelitas. ad magistratus, ad gratiam emcrendam paratior facultas efistant uero ita eloquerula, cum uris prudentia coniunx meis, ut ab ea auelli ullo modo neque debeat, neque rogit. Nec mihi quicquam sane, in omni ciuili uita, aut diserto Iurisconsulto, aut sapiense oratore, uidetur esse laudabilius atque praestantius. In Theologo autem et conrionatore is illa requiritur, ut si praeterra ad sint cusmulate omnia, innocentis, doctrina, relino. authorituquae in Theologo maxime esse debent, tamen non mi ismin quiddam ei deesse uideatur, cui prompta desit, e eruditi lacundia. Quid ego iam de omni studio Iiterarum. de lucubrationibus cir uini s eruditorum dicami qua quidem si nitore omnis praesidio eloquentiae fuerint de stitutes quis est liberali ingenio piaditus, qui non in eo plurimum desideret, qui non haesita, cui non fastidiunt obrepuis quantumuis iste de bonis rebus disseruis ita est

omnino ut res praeclarus, cognitioneque dignus. eomsmendet etiam mediocris eloquentia. huius uel o si tu

mn defit penitus. . si absit ornatus ille uerborum eτ senstentiarum congruens. ne legere quidem, cum a natura bona prostrea sint, dignentur homines liberaliter erus diti. Iam uero ra, quae in trumtione usuque rerum omnium maxime ualent, que pluσimum in rebus huι manis momenti habent . ut sunt hortari . dehortari. Peri, mitigare . concitare, consolan , conciliare is

122쪽

interpυtari, narrare,im deprecari,gratias agere,gratu . tiri Obiurvire infectari, describere,mandare, renuntiar illeaere,optare,opriar dolere, desectare,augere, minuere.

Er id genus similis, quis non hodie tantam valere putat:

quantum apud ueteres uel in Athemensium quondam, el m. Republicas Quapropter omni labore contendendum est ris,quistud Reip. administrationem eonstrint, uel udquancunque aliam liberalem uitae provionem: statuena id j seisineminem recte ad amplisita munus acce

deresi ciuilis elaquentiae prae sdijs sit destitutus cuivi quidem si minus perficiun illud, de prope diuinum munus tueri possunt: tamen illis etiam honesilam et laudabile fuaturam,uel saltem mediocrem dicendi lacultatem caeteris et naturae G doctrinae muneribus adiunxisse. His honestu. utille idem Orator inquit,in fecundis aut terti caut infra hos etiam, si amplius progredi non possumus, consistere. Res ipsa quid .ut diximus,ardua atque discitis est: uearum omnia talia,quibus ad perfectam aliquam laudem uir tutis Ucenditur. Sed enim facilior etiam erit ea facultu

amant ambiensi,laborum Er si studum adhibitum luerit. Er mediocris etiam exercitatio sine qua nullus lema quiequam valet, nulla uis inunij suos fructus consequitur. Et mmsi natura ipsa, quamprimis nobis huius pulcherarime lucis aspectum dedit: 'tim etiam in animis nostris instrumnt ac tanquam femina quaedamniquit, omsHs ni

123쪽

IOANNIs p EDION Eistium artium atque uirtut : tum vel imprimis eloquen M. qua si nostra grauia dilabi atque effluere patiamur: imo si non omni studio nobis ad bonam frugem excolenudam proponamus: simus merito a natura ipsa accusandi: ut eius tot tantiis beneficijs ingratifimc Qnemadmo dum autem boni parenses grauisime irasci solent liberis suis,si patrimonium illi, quod ab ipsis tanquam monimens eum quoddam nominis de uirtutis paterna: acceperant, id isti praeclaris artibus quaestum, subito per luxum erdedecus effuderint atque consumpserint: in turpit imi vos erimus, odios maiore naturae parent , er is licet, hominum etiam, ac deorum ira dignιβια, si tantum νε trimonium uirtutu er Ludis acceptum, uel nostra μοcordia eo abi : uel errore ex dedecore pro luere atqueefundi patiamur. Quod si bestiae quaedam. quas nastvra semoviis expertes linxit,ita tamen agnoscunt ua instumerar ut non solum ipsae illud, quod cuique generi pecuariare datum est, exerceant atque excolant: uerm etiam

reliquis a se genitus edoceant, quid nobis ficiundium pustabimus, qui a natura rationem σ ingenium tanquam omnium uirtutum atque artim,diuina qucdam ac siiguularia instrumenta percepimus s Quid s nonne eadem animantis, quasdam etiam a natura negatas sibi artes doseilitate quidam concupiscunt nonne avicula quae mimitatione spiritus er mensis humanae,eas quas solis host . rutabas natura dederat, voces reddere conantiar s Atque hoc

124쪽

ORAT Ioiboe fantis bestia natura duce possint. nos plurimiso maximis eiusdem bentiscijs ornati: nos inunio, istela ligentia, con stio, memoria, singularibus o diuinis maneribus instructi atque ducti, nostra bona negligemus t Neq; iccirco sane quod a suptemfimo illo solane dictum est NoscERE U N v Μ Qv E Μ Q v E SEIPSUM OPORTERE, id de viiijs boli di stim putemus: sed multo quidem magis de uirtuti sbim: ut scilicet noctra bona norimus. nosq; ipsos, quanaturas a reliquis animantibus seiuncti sumus, gnosta is

mus. Quamobrem AD. ORNAT. maxime cono

nenit, ijs disciplinis atque artibus imbui quamprimis. que uos ad omnem honestatem, ac dignitatem, ad μ. lutem humanae societatis queant erudire. Nec tamen ad Remp. nisse magnis muneribus histrum aceedere deabetis: neque illotis ut aiunt manibus tam sanctum erpraeclarum munus attingere. Errant enim illi .de Meo

henienter errant: qui sine praesidio literarum,sine instrua mentis magnarum arti soc est sine liberali doctrina a. pientias ratione, praeclare se ad summa fastigia putune accedere. Equidem,quod ad me attinet, in hac sis sentenatu, splendorem huiusce uitae, sprost Rrip. non inhonesstum esse si salutem patriae,si amicis opem ad Dre positi

laudabilem etiam atq; exoptandu. attamen voluptatem ea.

125쪽

eeleris omnibus facite anteponimus. Quod sit apud ueteo Ires Romnos Decij illi, curiij, camillι, Scipiones. Fabjipro patria ita dimicarunt, ut non modo fortunas et Iiberos reliquerira: ed uitam etiam hanc libenter amiserint:quid. tradem nos dubitemus, qui uerae religionis lamen cernismus, aequalem immortalis gloria fructum sis Ibidisi persequi in Ilii enim uxores, liberos, propinquos, fortunas ampligimus aequo animo amiserunt,ut uirtutis laudem com sequerenturi illibanc Iucem, er hunc spiritam eontem , eruint, ut sempiternam nominis sui gloriam posteris reui linquerent mos qui siue periculo uitae riunarums studios ρlo exercitationes doctrillae, contentione iustenil placida, atque tranquilla, hoc idem praestire nobis poJunius, yrtu nescilicet aliqum illecebras, uoluptatum fluxus libidines

non aequo animo dimittamus non mediocrem Iabore peras ramis s Praeserim uero cum tot tantas occasiones no las ad laudem consequendam suppetant. Ea est enim ciuuestra. A D. ORNAT qua nulla alia commodior una

quam futura est,ea autem ad percipienda uirtutis Illadia op/ portunitas est Er facultas,tum ea quoq; praeceptorum co pia,ut commitatuis rebus sitis muniti,non modo in homnestum uobis *sed turpi 'mum quos futurum sit, Deos ipsi natur eq, mi uras omnia ista neglexeritis. imo si noe d excellentem quoque industriae laudem prouecturi esti. Id tm denis felicum,quae sit uera literarin utilitas,quae

marissicram artium amplitudo ollendor, qui fructu

126쪽

ORATIO. . f

, aerae doctrine istelligere coeperitis. Itaq; decipiuntur qui dem multi boni uiri, ac fata in literarum studi s opinone

s 3 cum ipsi ducunsur,quod dolandum est,tum ueta hoc 1 Iaa to miserius atq; acerbius quod alios atq; imprimis teneramb aetabem in easdem erraru tenebras inducunt. P utans enim b se,ut primu qui', cuiuscunq; artis Hemma perceperitia aut etiam,ut pleruns fit, uix leuiter at erit, satis ipsuma , beatam ac perfictum artificem futurum. neque ulla aut ιι magnarum rerum cognitione, aut eloquentia ratione dus' cuntur, nes earum usqm ullum putans, nisi in literis h manioribus, aut quemadmodum ipsi dicunt, in minoribus

ti facultatib. Quanto tandem satius fuerat, hos didicisse. ii priusquam ad docendum uenirent,qui uerisimi essent thia, diorum nostro fructus ' qui sistraru splendoro digni.

. tu φ quae huiu3 attentionis nostrae pulcherrima praemias, Itas hoc modo accidit, ut plerans deteriora, quia facilia, videntur, melioribu3 anteponantur. Optimi uero rerum, scriptores, quia Cr dilficultatis aliquanto plus habere uis, dentur, Cr attrntione certi maiore opud bubent,negligunis . tur magna quidem studiorum iactura, ex disciplinae nos. Me calamitate Pudeat igitur quenquam,aut ita domi uadbditum in literis esse, ut eius studium semper occultumi monea neque unquam prodeat in communem utilitatem aut ita quenquam docere, ut doctrinae eius neque in ipso, , neque in eis quos multos annos hoc genere disciplinae torisi . Isti μη4sscstigi Assa in appareat. Itas haec sistat maxime: cabmitosa

127쪽

IO ANNIS PEDIONE Iealamitos, bonis sunt literis: ita ineg, tolli. ii s seiuri utaratisne possunt: nisi,quod uersimu est,in id aliquando consentiant omnes ε ab optimis incipiendum esse Et praeceptis Er authoribus. eorum autem unicuis tantum temporis operaestribuendu,quandiu nos meliores,eν doctiores, Crfeliciorcs queant reddere. Ad hanc rem opus est imprimis uera ratione literaru. π studiis eloquentiae. sine qua nulla

uita profisio sitis felix, aut persim dicenda est. Etenim

omnes artes,quascunque Deus Opt. M ax. humano generi

utiles audabiless tribuit austrantur Acundiae stlendore.

praesidijs oratorijs quibus dei tute non modo fusim lumen non retinent: sed borrida etiam π inculta earum tractatio relinquitur, earumq; Cr perceptio retardatur.er dignitu foed imae cuiusdam barbarie sordibus in aquinatur. Patrum memoris literarum quis uerus esset usus istis in locis non sicile apparebat. omne optimaram artium lumen uasta illa atque foeda barbarie nocte erat oppresbi . conabantur tamcn quidam optimi uiri qui modo paulo aliquid meliuε uidebant, num multi ne id qui dem uidebant in tenebris se esse sed conabantur illi ta. men erumpere , tantas ab illis contentione tandiu disceptatum est, tanta animi mdgnitudine certatum . ut alia quando tandem error ueritati, obscuritas lumini con a cesserit. posteas indies magis magi s literae , bonas artes emerserint: ut quanquam earum proprij fontes a

128쪽

nos in Germaniam inde emanarent. ago fictum est. ut multi eodem tempore octi'mi uiri ex krent. qui lite. rarum cultu,ab Italis quidem iampridem anu recuperatiua nostris non ita pridem aut receptum aut cognitum con serere ac propagare coeperunt. sed ita tamen nostri illi lia teras propagaruti ut nisi eas et nos amplificare studeimus. nisi hii eisdem colendis atq; subigendis elaboremus,metuena dum ist,ne istorum. bonorum non modo fructura retinereposimus, ueru ipsam etiam possessionem simus amissuri

Quae ea ita sint A VD. O R N. nullo modo commitendium test,ut per nostram ignauiam auferatur a nobis pulcherri m literarum possc o, er optimarum artium dignitas. mos opere connitendum est, ut in quibus maiores nostri parem quidem recipiendis, partim etiam constrenuo dis, operam naua it suam, eas nos er in nostris sediabus collocandas, . ad summam ueri'mums laudem evehendas sumamu3. Nam illis quidem optimis uiris, praeter egregiam voluntatem, alioquin sane multa de*earunt, nobis uero occasiones sunt multae atque magnae, aetas idonea, praeceptorum copia, eruditifimorum homi anum frequens quotidie conspectus, libri ermones, litere.

quae sit illis paria *issent aut Γ μissent omnino aliqua,eerate non commis bent ut haec nostra Germania, quemadmo adura quidem maiorum suor a uirtuae, maiestate tantii Ver . religione e terram bilitate, omnibus, quαacms a

129쪽

ullo tempore luerunt,gentibim aut equauerat fisiis superiorent effecerat:ita eadem ni tractione litera , Ladijsq; bonarum artim, ut et ullo modo interior. Haec mabis palm remi, hoc laudis certamen inrumbit, non dico eum Itala atque Gallis. quos nostri homines partim filici, ter aequauerunt,partim praeclare superarunt: sed eum tibioris, a quib. sunt baec omnia proficta, industria atque laude eertundis. Id tum demum fiet : si non solum ad protinii imarum rerum cognitionem studium atque atriamum applicuerimus, uerum etiam tum id fiet, si barbaram tractationem,uis infantiae turpitudinem, i bonarum litorarum industria depellamus, Γι etiam cultu llendidiore facundiae, ais eloquentiae lumine ex ingenia nostra ad pulcherrimum literarum possionem p paremus, Cruum nobis ais accessum imminus uel ad ciuilem sapietitiam,vel ad quancunq; profisionem uitae liberale. Etenim. A V D. ORNATIS s. que uobis occasio sit, . quae

facultas uidetis, neque id solum uidetis sed intellitis eti. consilium sapientigimi atque optimi Principis nostri. qui quidem ut ad omnem laudem uirtutis σ ipse exfamialia omnium nobili fima propaPtus est: ita eaeteris sui μή

dinis omnibus exemplo esse poteriti nullum munim in teraris principe uiro digniss esse,nussu DEO OPT. Μ AK. gratius, nullum denis beneficium ad communem homina societatem praestantius: quam retinere in populo religio mn, retinere perical fimis temporib*s pacem atque concordiam

130쪽

inmmasis,quod ut ante omm studiorum genere, atq ora dine eruditifimorum hominum semper loruit tum uero hoc tempore uel maxime in ciuili ιila prudentia. o pro Dione legum longe omnes Rest. nostra superat. inera nonsolam sapiemissimus princeps nostros retinuit, quos prefientes uidetis,qnos cu admiratisme auditu quotidie dactsi s CT diserti'mos homines.uerum etiam his smiles ex illa pareme Cy literarum Er legum Italia, ut ad fumamam laudem nihil deesset, amplisiimis praemi s euocauitaicis in his nihil quidem deesse uobis potest. non modo adcommoditatem ed etiam ad amplitudinem diuine huius scientiae consequendam. Hoc autem nobis restitan hoc nostra pronionis ordine,ut unusquis nostrum non solum tueari mungue pum: verim etiam exornare studeat, CT am εplificare conetur. uiscilicet, quemadmodum superioribus

illis disciplinis Ionge Iairs multis gentibus praestat Aeadema nostrae ita aliquando etiam tractatione optimaram artium, T splendore Iiterarum omniis ac dignitate: tum uero prudentis Cy eloquentia Iu dibus nulli in Germania. caeterisque prouinciis concedat. Quam quidem ad rem mpetrandam A U D. O R N. Er permulta uobis adiumentasu it ab eruditifimis Gγmnasi1 nostri pro foribus, Cr a me quidem, qssem publica: pronionis ratio illorum 1iu me 1 ro ads

SEARCH

MENU NAVIGATION