장음표시 사용
81쪽
doctissimo atque optimo uIro, nostri omnium amantissimo Erasmo Vuolfio concessurus sis, plus ut ille me diligat, agnosco mi Theander MDumanitatem & liberalitatem tuam: qua mirifio cc mecum complectem in animo atque in memoria mea teneo, i&,du uiuam, tenebo. Quid enim non possim de te mihi in posterum polliceri, qui tam multa iam seceris mea causa , ut tot tibi heneficiis obstrictus, ingratus esse sine scelere, de turpi inhumanitatis nota non possim quo etiam e maiorem mihi occasionem opto dari cum declas
randae erga te beneuolentiae meae: tum ornandae
quibuscunm rebus possim, dignitatis tuae. Hoc tibi persuadeas,mem diligas, ualde te etiam atque
etiam rogo. Vale, Ingolstadij. III. Non. Iunii. M. D. XL IX.
82쪽
RATIONE H meam oi quam superiore anno maxisma,ut scis, frequentia Acadeat naiae nostre de stud8s eloquent tiae,&de Ciceronis laudibun
it hominibus nostris requiri scriptam uiderena, librarii tandem manibus imprio mendam dedi. Atm eo quidem feci cosilio,ut siue quid noni in ea lucubratiuncula uideretur esse., quod ignoro ipse,dubito quidem ualde,id ipsum a me sub tuo nomine communicaretur in uulgust siue minus esser,eodem tamen praesidio defensiostiis tuae laetum meu audacius,quo in minus graraueis repraehensiones incurreret,niteretur. Quaris quam quid tandem magnopere repraehendi fa/ctu eius mereatur.qui in illo ipis,quo studet proadesse quibus potest,nocere nemini,quemadmodulnobis iura diuina &humana I Rescribunt,Nullana tamen ambitionem, nullos quaerit alios fructus. qudm gracam operam praestare aimcis eam νω.
83쪽
sertim cum borrestam , eum meo iudicio debis
Iam petentibus o Inter eos ta Erasime primus summusque es,& fuisti, tum qui nonnihil boni esse in meis studήs putaris: tum qui maximis tusis erga me meritis, hoc quicquid est muneris tacitus etiam quodammodo , sed tuo plane iurare tibi uendicaris. Argumentum porro Oratio nis nos irae, non parum ad eam rem ualuit. Quid enim non laudemus eloquentiam c qua. scum sepientia& religione coniuncta est, quod . iere affirmare possum, inter omnis praeclarata fartea de nobileis . nullam a Disis immortalibus Mobiliorem δc praestantiorem habemus ipsius uero Ciceronis nostri coeseste diuinae uirtutis stare Lenium , naturae illud immortale miraculum,audare , cuius non est quasi debitum munus eius praeserum qui studiosum esse se optimam; rum artium Profitetur. Horum etiam tempora rum ac locoram eiusmodi ratio est, eaque nasatura , quod ipse uides Erasme , ut nisi aci optisma statim uitae literarumque praecepta tradi catur iuuentus, similis sit sutura sui: & quo a plerucique fieri solet, sane metuendum est, ne,
i dum leuia quaedam ac mimita , quia facilior uulgo uidentur, magnis dc praeclaris artibus, maximarumque rerum authoribus anteponuno tur . melioris hoc dc elegantioris disciplinae gesnus,rationemque non ita pridem nobis cum Itaralis atm Gallisar Germanis authoribus commus nicatam,Pen rus amittamus. Quod tamen ne fies
iri possit; ut de alienis taceam , nostros certe cio R
84쪽
.comimissuros non puto, ut lianc nouam ueteri. eloquentiae sapientiae nudein a nobis auferri
patiantur: rem praesertim illam tam preclare multis gerentibus in quibus duo optimarum artium
principes . homines nobilisssimi Iulius PBugus de
Christophorus clarolo uictus longe omnibus antecellunt. Nam quid ego de Bartholo meo Laotomo.&Ioachimo C merario uirtutis antiquae uiris aut quid de Ioatine Sturmio dicam cuius praeclaris artibus non solum haec propagatur diacendi ratio: sed hoc authore eloquentiae doctrianaeque laudibum in Germania nouum quod 'dam quali domicilium mparatur. Sunt alii multi , eiusdem laudis appetentes,& esse quam plurimos optandum est, cum praesertim sumsmos uiros, ac prope diuinos Romanae lacu riscliae, atque omnis stapientiae longe haec aetate principes Petrum Bembum,&Iacobum Sadori letum nuper amiserimus. quibus addo nostrum Adamum Carolum , cuius uirtus tu doctrina. singularis , in maximi regis familia tanqualm quoddam lumen emicuit. His igitur extinctis. . uel potius ad nobis ablatis, decet nouum lumen parare , & adolescentes nostros . quemadmoo .dum ad diuinae atq; humanae sapientiae discipli nam ita ad eloquentiae atq; ingenij cultum aphortari. Ac velut in caeteris quidem omnibus uirtus riS,religionis,sortitudinis,sapientis laudibus,nullis prope gentibus concedunt homines nostri: ita
in his doctrinae studijs,atq; omnis honestae disci
Plinae monimentis,quibus immortalis memoriae F a nomen
85쪽
onmen proponitur,illustre uirtutis decus,appete, re decet principatum. Eum quidem ego mihi nec spero, neq; ambio, ne cuiquam tam uidear impus deris, sed in meis ciuibus uidere cum huc quidem ipsum, tum omnia summa constituta & uolo,&opto. Tibi ueror Erasme Vuo mitto hanc Oarationem meam, nec tamen tanquam quoddam munus magnopere eXpetendum, quod ipsum tamen si possem perlubens mitterem: ueruntamen
inter ea nisi fallor recipiendum, quae tibi abal is mittuntur amicis tuis, in quibus ego,si minus inagenio atq; doctrina. quod ipsum ingenue fateor at amore tamen singula, i,& beneuolentia erga te mirifica appetere studeo principatum. Amo ea nim, & amavi te i multis annis plane constantis sime,neo unquam ulla in re, quod scis ipse, imo minutus est mutuus amor noster: in quo sane meum de te iudicium indies magis magi sin cresci ut non soluid cupiam, quod debeo praestare tua causa: veru etiam plura de maiora , quam praestare possctim, appetam. Quod quidem ut faciam ueratim'.cum illa tua tam liberalis, tam elegans eruo ditio, plurimaem excellentis ingenri tui luauitate
merentur: tum etiam mea quaedam perpetua cossuetudo,aim in amicis coledis fides mihi praestriabunt. Vale. Idibus Iunii. M. D. XLIX.
86쪽
saurini, de Eloquentiae, S' Cicercnis laudibus Oratio.
tia π ciceronis nivcios nostro, AUDITORES ORNA TIS SIMI, quod institui nobisscu,dicam ea, quae hoc tempore αν- istimo dicenda: exponam vobis, CV. repetam paulo altius rationem Creonsilij.Cr instituti ineL deinde uos ad net cij illius nostri, quod uscepimus, ardo' rem γος est,quae partes nicae sunt,ad studium uos eloquentiae cis optimarum artium cohortabor. Ego eum primum , ad hane REM P. Isterarum uocatus acce'ssem, caras iam per aetatem o didicisse aliquid uiderendo percepisse gustum quendam bonarum artium Iurrarures illarum, quas ab meunte aetate coluisempers maximi feci: contuli omne meum studium ad iuuandus commoditates plus rimorum. In quo equidem quantum iudicio meo Iacere maxime potui, er quoui, eum debitura munus atq; ci eij mei ratis progredi, tam cupiditas etiam atq; animi ar dor impellere me potuit m constanter,ut opinorsec
87쪽
IOANNIS PEDION EI pene adolescentia mea: uel Acultatis, uel alitiarit tis esse
potuit, iuuentuti no Istrae, aut docendo ut considendo. mibus omnibus, si ciliantum uolui, tantum etim prostyrissem: mustum certe uolai: atq; ut illa quidem exi mo,o' uos intritigere ais sentire arbitror aliquantum etiam
profrci: satis magnos, meos iudicio sane debitos stuctus percepi, X olycij mei, π uoluntatιε. Etenim quid libero homini atq; ingenuo dccidere uel honestivi potesὶ,uel quid tandem optatius esse debet' quivi si sentire ipse si crum, erprobare iis mulistudinem psit: sie ita institui Fe rationes ui'tae suae,it anuiuise, ut quantum iura diuina π humana pollulant aeserit neminem: quantum uero bonestitis ratio, de ius praescribit humane societatis, volucrit prodesse quo plurimis. Atq; hoc in si mihi nihil armisis tribuero. ρnsusq; ipso animi mei iudici s nudumque ueritatem de prompsero,uideor id mihi meo prope quodam iure mere.
Tertius iam annus agitur, eos ut arbitror amplius , cum
huius relucere fundamenta cepi atq; illud, quod oblatum erat ab amplifimis uiris, munus tueri: idq; primm quidestci in explicandis orationibus cIc ERO Nis, postea vero,ut ab eisdem Dint ussus eram,in enarrandis su=nmi poetae monimentis publice uersutus sum, eT adhuc uersor. In quo munere docendi , cua stequenti iuuentute audiri r quotidie: tum ita usus sum,ut nequid dicam culm arrogatu tis,aqua absum longis me: ueris ita tamen, ut dixi,uisus
88쪽
nere uersari ut a multis rogurer bone σ praeclare lacta sic adolesceimbus uellem aliquando,quod in Virgilio priucipe poetaram interpretando iampridem publici sacerem: idem quos in cicerone aeton modo omnium oratorum, sed omnium pene doctorum,ac inunio totius Romani genes ris pr incipe.alijss tale proximis authoribus facere privistini. Ac quoniam a summis quibuἹgrauisimisq; autho ribus incipiendum, atque erudiendum stitim optimis tu ventute dinfimi homines censemit. contendebant a me. uellem ipse in me experiri, an eadem nostra opera atque industria artes poetice atque oratorie. studiumque tum sapientiae, tum eloquentiae eonseri de percipi poseti posse autem in eo nonnihil ipsos a nobis adiuuari, pro' ipe quotidianae illorum preces indicabant. mibus ego. quod in me non tantum roboris atque neruorum esse. animduerterem , nubique semper ipse diruerem. re Ondi nihil mihi a viiquius fore. quam in omnibus re bus eorum, uid qui ita de me iudiearent, uel qui Mnestantque praeclara peterem. retondere voluntati esse in Gn causam cur adhuc etiam atque etiam deliberarem Itaque cum Delum mihi sumerem ad cogitandum, er . serius milem ad eiusmodi munus, quam impcrutus sice dere, ecce in medis secutum est hoe yrmidolosi unum ' maximum bellum. quo de Rep. eluilibus cum disce piaretur armis, omnium pene fortunae . vita ac salusis Ayrmen uocata est, tum luce atque ocio en a
89쪽
- Io A N N ID PEDION EI ripimorum hominum furore e munitas extortis, omnes in omnia bonarum artium studia conticuerunt. Postrum aliqudutum temporis, re quidem nondum penitus ιUM: sed inclinata,atque ab altera parte prope delera eas rindem reiecta arma 4 ceruicibis3 nostris essent pellis grauior bello secuta reliquum numerum corti qui ad pauηefimos redacti uperjerant di*pruit. Toties igitur imple, tum bello exagitati, toties hinc inde disiecti atque . vexati, quid nos aliud praeter animi constantiam, proni piumq; Er paratam bene merendi uoluntatem, potuimus adstrres Ea quidem π antea remansit in nobis, er hoc triarpore isti e extulit ut nec primi ocij studia , nce domesticus meditandi ac scribendi rationes,ut quidem antea solitus earum,bonorum adolescemum cupiditati, CT ucstris commoditatibus anteferrem. Etenim quamprimam perst zm a
siquid iudicare potui sic semper existis i. optimam con ditionem mmm esse,qui publicis potias,quam priuatis co modis studerens: er qui bonis plurimis operum suam, atq;
industriam nauarent. In hoc autem genere, ut e ccteris
bonorum uirorum oscijs omittam, quae sunt plurima, erprope innumerabilia, bos certe beatos semper ac stlices existimui: qui exeellenti murae bono, qui eruditione imprum, crurorum ingenia ex bone,is disciplinis alue
runt, σα literis tam moribus praeclare in*mrrunt..te tanquam alteri animorum parentes, ad uirtutem ais
90쪽
r ORATI cu Plato inquit, uires atque altaevis praebens perlictae.. bene moratae ciuitatis. anaproptcr quo gra/uius hoc docendi munus. quoes discilior haec asciplina ratio uidebatur: eo ferius ad eam accedebam: semperque me uariae cogitatibnes abstrahebant ab iustitum: metuebampei muneridui perpauci hactenus satis acere potuerunt: ne
ipse quos satis Acere, ac cum dignit te praeesse psem.
Sed eam animaduerterem a quibusdam, hoc quicquid est muneris, cert. non tantum exis mari, ut ego sentiebam putaui mihi quoq, lieniam duri posse: π cum multi saepe uel errore communi quodam uel imbecillitare animi atque iudicij, magua tamen qusdam conarentur, et conatus
non meo tolerabiles sed stuctuosi etiam pleriis uiderenatu Atque in precio essent: meum ipse tenuitatem, si idemat sus essem, dgnoscibam in vituperationem fortasse Moaeari posse ab inuidis . a bonis uero G studiosis,s id, quod insidierant in iudiciosusciperem , cum fide atque baleagritate antri gererem,beneuolentiam ac gratiam, bono nisro optat i s fructus expectabam. Itaque cum uideremeas artes,quibus me a puero dedidissem qbus incredibilirer delector,studiis eloquentiae a multis expeti, i paucis recteat e ordine tractari , Iesse autem earum artium Ili dia longe praeclari iura atq- nobilifinis, que ipsa quondam cum principe terrarum Rep. foressent, imperils Ro