Anonymi Introductio anatomica gr. et lat. item Hypatus De partibus corporis, gr. et lat

151쪽

iao INTRODUCTIO

autem videtur excidisse

152쪽

ANATOM ICA. . 13 Irantlir in prima partium conformatione: neque ullum postidea: at dentes post nascuntur: unde& renasci possunt si excidant. Excidunt enim homini dentes: & quidem primores. Maxillares nullum animal mutat. Sed explicanda est ratio cur primores dentes primo, post maxillares gignantur. Tues cur hi non excidant: illi vero maxime: in quorum locum iterum surgant alii. Igitur illi priores sunt ortu quam si lati: Princ plo, quia officium eorum prius est quam horum: prius enim secatur cibus, quam molitur: sunt autem illi molendi muneri destinati: hi secandi: Deinde, quia res minor, quamvis simul inchoetur, citius tamen quam major abselvi solet. Suctio lactis calidi facit ut citius emergant dentes. Decidunt, qui primi prodierunt, melioris

notae gratia. Scilicet 'quia citius, quod acutum hebescit: Ergo alios succedere oportet in ossicium. Lati hebetes non sunt: sed tempore solum attriti,laevigantur. Decidunt etiam necessitate quadam: quia maxillarium radices maxilae latae innituntur, valido nimirum OT1: at istorum primorum) in tenui. Hinc est, quod infimmi sint & mobiles. Gignuntur autem denuo , quoniam gignuntur in osse adhuc nascente.Sin

7. - Aristot. noscit, sorte typotheta. Laurember- rum incuria omissum. gius in versione L m. Aristae t.

153쪽

- 132 INTRODUCTIO

154쪽

li ex ossibus dentes per totam Vitam accre cunt. Accretionis causa esst finis & ossicium, quo persungi debent. Exiguo enim tempore itererentur, nisi repararentur subinde. Ρostremi maxillares oriuntur homini, circa annum aetatis : Qilan Quam sceminis etiam quibus- . dam, anno LXXX maxillares novissimi non sine dolore prodierint: itemque viris nonnullis. Pueri mense septimo dentire incipiunt: primoque protrudunt priimres: alii quidem superio . res prius alii inseriores. Denique omnes eo maturius dentiunt , quo nutrices lac habuerint c lidius. Etiam mares plures,quam foeminae, de

tes habent. Qiii e plures, hi ut plurimum longioris sunt aevi: qui rariores & pauciores, hi

plerumque brevioris.Dentes quamvis longe 2-lidiores quam caro, frigus tamen acutius ipsa sentiunt carne: quia cavitatibus inhaerent, ad quas nerVi pertingunt. Homo ad communem usum probe factos obtinet dentes. Anteriores ηcutos, ut secent: Maxillares latos, ut molant. Discriminant eos utrosque illi, qui canini VO-

3. lib. II. H. A. e. 3. Idem ex Aristotcle refert Matigonus Carystius Hist. Marab. c. 74. p.

6. Οἱ Problem. Sech

s. Δὲ. Aristoteles M.

156쪽

rantur, media inter eos natura conditi. Canini partim acuti sunt, partim lati. Imprimis vero' & tales, & tot numero dentes homo accepit, gratia sermonis. Ad literas enim exprimendas quamplurimum conserunt dentes primores.

Sub palato in ore lingua haeret animalibus.

Homo alablutissimam , mollissimamque accepit linguam: & latam: ut apta sit ad utrum- que munus: istud est:Tum ad literarum expres- Mnem: quippe quae contrahi, produci, dilatari sic commodii sime possit: tum ad percipiendos sapores. Est enim inter omnia animalia homo sensit facilis: Et lingua mollis, vim tangendi obtinet praecipue: Est enim gustus tactus quidam. Saporis igitur sensorium lingua est Senrutio ipse in cuspide linguae expeditur perfectius: od mediae linguae superimponitur, gustatur

seribi pro ἄψνωπον , unde non dubitavit textum sic refingere. Pari modo e ratum apud Actuarium lib. II. de Dignot. Morb. c.

σώα ita habet MS. L. B. sed uterque Vetus recta legit τ. . Tὲ nis. lib. I. U. Α.

157쪽

iac INTRODUCTIO

probat Lindenius Med. Pollux lib. II. c. IV. SC . Physiol. C. XIV. Art. I. p. Ι44. S. Hesychius. HOine-cau. quem vide. Noster ta- rus Iliad. E. sp. 339. quemnien nihil mutat, nec fodi locum videtur innuere Pol- te necessarium aliquid mu- lux. Ioc. cit.

158쪽

ximus. Tempus est ut Artus contemplemur. Membri superioris bipartitam compactionem, brachium vocamus. Brachii partes, Lacertus, Agilis, Giber, Cubitus, manus. Ma

nus partes palma, & digiti quini. Digiti partes, quae inflectuntur, dicuntur Articuli: quae flecti

nequeunt, intermedia. Maximus digitus seu pollex uno inflectitur modo: caeteri binis. ln- flexus tam brachii totius, quam singulorum digitorum, agitur versus interiora: Quod intra manus cavitatem est , Vola dicitur, carnea quidem illa, & sis uris discriminata: Quod vero eX-terius manum ambit: nervosum est. Vix tamen videtur manus unicum esse organum , sed potius

159쪽

i39 INTRODUCTIO

λυοροον ποι' αελους, πους - Του- δε το o πιβιον I. Tkι δε. Aristoteles τὼς 2. Κωλου. lib. I. H.A. c. II. τε, quae procul dubio vera ' 3. Πλαωησώδλον. Laurem- cst lectio. hergius plana. Videtur autem

160쪽

tius multa. Est enim, si ita liceat vocare, Instrumentum Instrumentorum. Relliqua animalia, unas habent suppetias: At homini multas habere datum est: easque per Vices immutare. Namque tum manus, tum unguis, Ungula, cornu , data sunt, ut omnia possint adpraehendere. Et sane prudenter natura fabrefecit formam indolemque manuum. Distinctam enim secit multifidam. Ipsique digitorum articuli optime se habent, tum ad capiendum, tum ad premendum. Denique etiam unguium naturam rectissime adornavit: quos homini concessit & ustis& operimenti gratia. Tegunt enim eXtrem OS digitos. Caeterum manus e nervis constat, itemque ossibus & musculis. C Λ Ρ' u T LX.

A ltera membri compages bipartita crus di

citur. Cruris pars biceps, est femur: at plana est mola. Quae gemino osse constat, tibia: Tibiae pars anterior, crea: posterior , sura dicitur : caro scilicet nervosia: Postremum vero cruris est malleolus: qui geminus utrique cruri: Id vero quod plusculis constat ossibus, pes est. Pe

tem eam sic vocare Lau. dum ac vagantem. si aliterremhermus, ut diis intellexit, male omnino Cimus nominem errabun- vertit.conLScaliger ad h.l.