장음표시 사용
31쪽
11 ' Ρ R AE 3i I U Mdro veraeis hi rici laudem conssecutus, neque inculta scripsse ratione, ad annum ΜLxx I sententiam laudatorum hactentis historicorum videtur SuS deque vertere; en adeo eius verba. Filius Balduini, & Comitissae Richil. dis, quum deinceps parum spei in armis Francorum poneret, asumpta matre suar Richilde, ad regem Themtonicorum Heinricum Leodit, ut praedictam es, tum temporis positum venit, Opemque ejus adversus patrui violentiam Iupplex imploravit. Atque ut magis eum sibi obnoxium faceret, Comitatum Reginheri quondam comitis eum capello munitissimo , Mons nomine, quae scilicet, praedia mater ejus a priore marito suo dotis nomine acceperat , sancto Lamperto tradidit. Quae rursum episcopus Leodiensis duci Gorefrido, ille itidem ipsessio Baia wini benescii loco dedit. Hoc rex quas pretio redem tus , episcopo Leodiens atque duci Gotefrido, item aliis
Lutheringia principibus praecepit, ut in arduis rebus prodio illi eqsent. Necesse non habeo monere lectorem, Comitatum dici traditum S. Lamberto propterea quod , Riehilde & Balduino filio oblatus sit ecclesiae Leodiensi, insigni pietate S. Lambertum colenti patronum. sed nulla M. Schasnaburgensi scriptore nixus nonnemo se lassis propugnabit, Richi idem dotis nomine vel Hannoniam vel saltem Castellum illud munitissimum ab Hermanno, is enim prior maritus fuerat, accepisse; at mea quidem sententia non recth. Absit tamen, ut IIuydecoperii si dicteriis subscribens fabulatorem vo-ccm , aut nugivendum: neque ad enervandum ejus
32쪽
ΑNNI I78s. 23 testimonium, respondere lassiciet , hominem alibi aberrasse , vero m), ac propterea nullam hic promereri fidem : cum enim ab errore immunes scriptores
nulli sint, nisi qui amante Numine scripserunt; jam
ex Historia exularet omnis certitudo, si propter nonnullos lapsus totum cujuscumque opus vocaretur in dubium. Verum enim ver , cum in una eademque hac periodo multa alia coacervet Scha aburgensis, quae nemo ceri r pro veris admittet; dico in tota narratiuncula non tanti momenti esse ejus auctoritatem, ut quem ante nos auctores secuti non sunt, ducem sequi nos debeamus. Vitiatam esse totam periodum, paucis sic ostendo. 21. In primis illud quis credet, Balduinum sua ebm S. Lamberto seu Episcopo Leodiensi obtulisse, ut eth. tisi.o obnoxium sibi faceret Henricum Impcratorem λ Quam 'πι' ' i. 'ratiam inire ab Imperatore Richildis potuit, quod piscopo subjiceret Hannoniam 3 Immo finge potuisse id Henrico gratum accidere : cur ergo tot tantisque deprecatoribus usa est Comitissa, ut Imperatorem ad assensum inflecteret, quos in ipso Diplomate Henrici n legimus intervenisse λ Si Balduinti,
Hannoniam S. Lamberto tradidit, ut Imperatorem, sibi obnoxium haberet : cur ergo Imperator non patrocinio tantum sed & donis inducendus erat , ut traditioni annueret : prout de rebus Leodiensibus
meli is instructus narrat aegidius Aurea: vallis o in
m) Quae Lambertus ad annum Io7I de Vita.... Roberti FHD-nis narrat, miniss sidum tutumque rerum Mandricarum scriptorem in-nuunt. Continuatores Bouqueti Praefat. tomi XI, pi g. XVI. n Vide Diploma apud Chape villum , t m. a. p. g. II.
Ο AEgidius apud Chapeavillum, ibid.
33쪽
quicns: Ipse Dominus Theodulatis is tum Leodii erat Antistes .... apud Dominum Romanum Impera
torem . . . . SERUITIO ET DONIS MEDIANTIBUs tan
tum essecit, ut ipse Imperator Leodiens Ecclesae eontulerit de consensu O laudamento praedictorum silicet Ritalidis O Balduini sui ejus, Omnia fetida, Oc. Τ
tidem ferh verbis idem Chronicae suae, pag. Io, inseruit Gissebertus : Dominin Theoduinus ... SERVITIO ET DONIS MEDIANTIBUS Ufecit, quod sese Imperator Leodiens Ecclesse contulit . . . . omnia Ieoda p γ. Neque accuratus est Scha aburgensis , dum Balduinum tamquam rei gerendae auctorem primum in scenam producit: partes enim p ecipuas egit Richildis mater. Illa non tam ΙΙenrici quam Theoduini opem
imploravit : illa super morte sui sui Amulphi pluriamum dolens , ex aereditatiionemque siti Balduini supem sitis graviter ferens, alladia sua omnia in Haynonidsta Episeopo Leodiens Theoduino Principi potenti,
lique satis vicino danda obtulit, tit A B EO in vindictam contra sepedictum Robertum auxilium haberet, O , accepta ab eo pecunia, stipendiarios proinde contra eundem Robertum conduceret sq). Ut autem Comitatum quoque seu seuda, quae juris erant Impeiaratorii, Episcopo subjicere licitε posset , mater, plus quam filius , omnem lapidem movit animosa mulier & ob rem math festam exacerbata. 23. Quis iterum Schasnaburgensi credat dicenti r praedia) rursum Episcopus Leodienses mei Go
Duel. v I ,s p Quam graviter laboratum sat, ut Henrieus praeberet assensum , narrant visenus in Historia Reelefiae Leodiensis, lib. 8, eap. 38 , &Dele.arde in Historia Hannoniae, tom. 2, pag. 3a I. . laee agidius Aureae-Vallis supra laudatus.
34쪽
t frido, ille itidem ipsi stio Balduwini benefeti Deo
ridit. Quid an Richildis & Balduinus ad recuperandam Flandriam auxilium conquirentes, ΙΙannoniam Theoduino ita obtulerint, ut ei fas esset, hanc vel Godefrido mei vel alii cuicumque in beneficium concedere An, ne amissa provincia diutius priva-rcntur, alteram etiam 1 se penitus abjecerint Id, etsi Historicorum nemo contradiceret, verisimilitudine nimium quantum alienum est e contradicunt autem aegidius Aureae-vallis & Ginebertus, iisdem
verbis: ita quod saepe dicta Rictilis O ejus stitis ML duinus sub una manu f&J uno hominio ligio universa a Iodia sua O familias O fuda AB EPIscopo Leodiens
receperunt. His antiquior, immo & rei gestae coaevus erat Lambertus Scha aburgensis, sed longo tractu terrarum remotus fallaci vulgi rumori aures pnebuit rAEgidius vero & quae scripsit O alia plura in chartis majoris tacti e Leodiensis conscripta super hoc didicit r .
24. Quaero tandem, quid dotis nomine I priore marito Richildis vel potuerit accipere in Hannonia alia erant nuda, alia allodia. Feuda Comites Hannoniae ab Imperatore tenebant, Abbatiam O Aduoeatiam Montenses Ecclesitae , O ,sitiam Comitatus, prout laudati Ginebertus & AEgidius Aureae- vallis uno ore nos edocent, iisque adstipulans Balduinus Avennensis pag D. Allodia duplicis erant generis : alia vocabantur Allodia propria S. IValdetrudis apud Cainia Deum in Casino O in Villa, Qua Vnon, Gumapes , Framertes , Atenui, Brainne u Witate, mainne leCasel, Hat, Osres, Herines , Gemes, Nimi, Vile fur Haine, O aliqua alia quae non nomino, inquit
35쪽
16 PRAEMIUM Balduinus loco indicato. Haec, ait ille, Comitissa Richiadis retinuit in altodium proprium; quam phrasim ita interpretor, ut praefata altodia Episcopo The
duino oblata non fuerint, tamquam in seudum convertenda , & hominio ligio mox recipienda. Favet
interpretationi Gistebertus, qui cum dixisset, Richi idem & Balduinum sub una manu O uno hominio ligio universa allodia sua O familias O feoda ab Antistite Leodiensi recepisse, ita tim subnectit, quasi se corrigens, salvis tamen in omnibus B. IValdetrudis Allodiis propriis, iisdem scilicet , quae ex Balduino indicavi. Horum tertia pars ad Abbatiam ita pertinebat, ut in aliquibus Abbas Comes scilicet cum Capitulo emolumentum Communicaret; uti lati is exponit Ginebertus pag. I 8 & I9. Alterius generis All dia , utpote neque a Capitulo neque a quoquam alio dependentia, ea erant, quae Richildis & Balduin uxTseoduino liberis conccsserunt, praecedente tamen Pacto, ut mox ea Episcopus redderet, deinceps sub
hominio licio simul cum Comitatu possidenda. ἔ: et s. Quidnam autem ex illis, inquam, omnibus bii ii Hς dotis nomine Hermannus dederit Richil di Non ΑΙ-
-ndus est lodia propria B. Waldetrudis, ut res ipsa clamat:
' ' non posterioris generis Allodia; ea saltem non significavit Scha aburgensis, neque de iis intelligi vo-Iuit, aut potest. Si enim per Comitatum Re inheri indicasset omnia quae in Hannonia sub Reginhero exstiterant, jam etiam Allodia propria B. Waldctru dis inclusisset doti, quod fieri nequiit. Superest ergo, ut per Comitatum intelligamus 1 ustitiam Comitatus nec non Abbatiam & Advocatiam Montensem , &si quid praeterea ad Comitatus honorem pertineret, id est, seuda omnia imperialia. Verum si per C mitatum Reginhera intellexit Feuda Schalnaburgensis, siligo A COODi
36쪽
A N N I I78s. 27 non verh dixit, ea Balduino tradita fuisse The duino aut Ecclesiae Leodiensi: neque enim nuda Balduinus aut Richildis Theoduino submiserunt, neque
in eorum potestate erat, ut ea alieno domino manciparcnt : ut adeo hac interpretatione novus error
Schanaburgensi impingatur. Dein si verbis ejus ita
ut nunc jam explicata sunt, immo ut sonant, inhaerendum est, ea in dotem ab Hermanno accepit Richildis , quae Antistiti Leodiensium subjecit : atqui tamen Richildis non subjecit ei seuda imperialia, sed
petiit tantum , ut Imperator , supremus Dominus, 1euda Antistiti obstricta esse vellet: matb itaque Scha Dnaburgensi nituntur, qui Comitatum , ut Rudalem, Riehil dis dotem fuisse contendunt, ab Hermanno scilicet ei constitutam. Ponamus tamen ita intelligem dum auctorem nostrum, sit Richtidis censeatur dedisse Theoduino id, quod ad ejus preces Imperator dedit; & non tam verba ejus, quam rem ipsam penitius inspiciamus: jam ergo auctore Scha aburgensi conlequens fiet, ut Hermannus Feuda Hannoniae Richil di uxori dotem constituerit. Ast id quis in animum inducet ut credat propter solam illius auctoritatem , ubi in eadem hac periodo tam multa occurrunt a vero aliena Praeterea, quod notare plurimum juvat, Hannoniam auctor noster non Hermanni, sed Reginheri Comitatum nuncupat e quomodo ergo ad Hermannum devolutus est non ut ad filium Regin- heri; id certE nec Scha aburgensis, neque post illum scriptor ullus effatus est. Effusium unum superest, ut ab errore vindiCetur Schasnaburgensis , eamque fortassis multi inibunt viam, ut dicant, defuncto Raginero, Allodia quidem ad filiam Richi idem hereditario
jure devoluta, Feuda autem ab Imperatore concessa
Hermanno Comiti, quae hic illi concesserit in dotem.
37쪽
ωS P R AE Μ I u ΜΗ anc ne amplectar opinionem, multa me absterrent.
Primo quia totus hic locus in Scha Daburgensi diseplicet: secundo qui fiet probabile, Richil di non licuisse adire hereditatem comitatus paterni an quia nodalis erat, adeoque 1 muliere alienus λ sed qui
licuit Hermanno dotare sponsam eo Comitatu , quem pater nequiret filiae transmittere hoc tamen argu mentum praeprope rh attigi : nam quamvis Hermannus in dotem consignasset Hannoniam, nondum conse
quens fieret, ut ipsam hereditario jure possederit , quod jus & unich hic examinandum erat, ic Her-
manno non competiisse , probare conatus sum, idque vel ex ipso Scha aburgensi, Hannoniam vocant:
f Praeelarum doctorum virorum effatum est, Auctores non eoi Iidendos , sed eonciliandos, ubi saltem eone illationis ratio se utcumisque ossert. Eapropter maluerunt Academici quidam Soeii, ut exhiberetur Lambertus Schasnaburgensis non tamquam seriptoribus ceteris contradicens, sed potius ut amanuensium aut describentium oscitanti deterioratus. Mendi manifestum indicium deprehendunt in eo, quod absimile vero sit, Lambertum , cetera accuratum tersumque, Comitatum Ac eastellum praedia scripsisse, quae vox apud nullum utut barbarum, nedum apud elegantem ad eb scriptorem ei significatione reperitur. Proinde loeum depravatum in hunc modum restitui velint: Comuarum It inheri quondam Comitis cum easello munitissimo, quaque adhaec prredia mater ejus a priore marito suo dotis nomine acceperat Oe.; verosit militer autem multa praedia seu in Hannonia, seu in locis vieinis Hemmannum possedisse, neque indotatam a se duxisse sponsam. Animadve
soni non est qubd repugnem & quam animo grato suscepi , lubens
volensque cum lectore communico.
38쪽
Gi liberti hae de re verba exponuntian
tis. LN rebus Hannoniensibus magna sit oportet Gisi
Ieberti auctoritas. Is etenim Balduini U Hannoniae Co- mitis Cancellarius, sui temporis praecedentisque seculi dii ieituit historiam pro munere suo perspectam habere debuit: hujus Comitis ... actibus tam in prosperitate quam adve state fere omnibus interfuerat, uti de se refert, pag. et 8 . Ei tum alias tum nominatim anno II 89 Comcs jura sua apud Romanorum Resem tuenda commiserat si . Profitetur quoque pagina rnox indicata, se Gesta Comitum ex quam plurium ecclesiarum scriptis collegisse; ad quae monumenta oculis perlustranda dubium non est, quin aditus ipsi patuerit, propterea quod variis ecclesiis esset adscriptus, quas eidem pagina enumerat. IIisce de causis speciali examine discuti
promerentur quae memorat de Richil de .
Ilic itaque vir talis tantusque ipso statim sui iμ operis initio haec verba sistit: Ab hiemanno Comite, qui post quam plures Comites Comitatum Hanoniensem jure haereditario possedit, O cum ejus uxore Ria chelae Comitisid, muliere prudentissima ac potentissimύ, initium habere volumus. Gistcbertum legerat Iacobus de Gui se u aitque laudatis verbis significari, IIcr-
ι i Auctorem vide pag. et Io 8c seqq. Porrb eius Chronieam ingenti rei publieae litterariae eommodo publiea luce donavit IllustrisImrus D. Marehio do Chasleler typis Bruxellensibus anno I7Fq. uὶ Les Chroniques & Annales de Flavnau, te tiers volum , uillet t. Si σι Fert dit oti commeneement de Ion ovi re, De. Non de Sigiberto sed ' t, isteberto loquitur Guisius, id quod totus orationis contextus indicat.
39쪽
3o P R AE Μ I U Mmannum fuisse verum heredem naturalem, ε Comitum Hannoniae genitum sanguine; nec alio jure Richi idem Comiti sile nomine insignitam, quam quod Hermanno nupsisset. Ceterum Gilleberto contradicit, opponens ei Balduinum & Almericum , qui contra a Rfirmarent, fuisse Hermannum Ducis Thuringiae filium. I, ld. itaque Ginebertus pronuntiasset, verum na-i '' turalemque Hannoniae heredem fuisse IIermannum ;ex Guisio duos antiquos auctores adversarios nactus esset, qui ejus fidem utcumque dubiam facerent. Ast ego nullus dubito, quin a Guilio math intellectus sit : nam quod dicatur Hermannus jure haereditario Comitatum possedisse, illa verba tam varium sensum patiuntur, ut nisi se ipse explicaret auctor , dcterminati nihil ex ipsis haberemus. Antonius Ua-dinus Alleserra x probat ostenditque, sub prima &secunda Regum Francorum familia hanc formulam hereditario jure praedia possidere, idem frequentissimhsignificasse, quod, possidere in altodium e & qui vel donatione vel emptione, vel alio titulo , allodium acquisiverant, illud hereditario jure possidere dicebantur. Exempla apud eum ' collecta referre supersedeo. Quia autem Gisiebertus de Hermanno non
scribit, eum Allodia , sed Comitatum jure haereditario possedisse, dico ex illa loquendi formula etiam
non fieri consequens, ut tamquam patris heres C mitatum Uermannus consecutus sit. In Chronica ΜΚ
De Origone meum Brabantiae, Ducatus emptio jus
hereditarium emcit: ait enim Chronicae auctor : Anno ΜCCL xxxv I.- cum Iohannes Dux LOMaringis acquisitum
xὶ Αlteserta de Duribus & Comitibus Provincialibus Galliae, Tolosae anno I, lib. a, ubi agit de Attodiis, cap. I.
40쪽
A N Η r 378s. 3 sbi per emptionis titulum Ducatum Lemburgensem haereditario jure possidendum adire nititur yὶ. Sed quid
aliunde exempla conquirimus ipse Ginebertus pag. q. satis ostendit, eas voces non semper a se adhibitas, ut exprimeret hereditatem, quae a patre obvenit. BaLduinus , inquit, Comes Flandria cum Richelde uxore sua Comitatum Hanoniensem proprie O haereditarie pos . sedit. Iam vero Balduinus non ut paternorum bonorum heres IIannoniam administravit: sed tum dictus 1 Gineberto est hereditarib possidere Comitatum, cum ejus filii, amota prioris tori sobole, in Comitatus possessionem erant successuri. Atque in eumdem omnino sensum priora verba accipe : Hermannus Comit
tum jure haereditario possedit, id est, ita possedit, ut
eo defuncto filius neptisue Comes futurus esset. Simili sensu locutos illius seculi scriptores, demonstrat DaCange in Glossario Latinitatis mediae & infimae. 29. At, inquies, quamvis Giseberti hic locus sie .
commodillime exponatur, tamen quae pagina 2 exa- Rubi
ravit auctor, designatum sensum prorsus evertunt, sic enim loquitur : Hemannus Comes decessit e Richeldis mero Comitissa vidua supervixit O totam terram Hanoniensis Comitatus tam d jure dotalitii, quam de procuratione puerorum suorum tenuit. Ecce Curti Lamberto Schasnaburgensi conspirat Ginebertus, ut Richildcm non sua hereditate Comitissam arbitremur , sed ex dote ab Hermanno consignata. 3o. Respondeo Gisebertum disjungi ingentῖ intervallo h Schas ahurgensi scriptore : hic enim non zm ἰῆ terram Comitatus, sed Comitatum ipsum Richildi in dotem tribuit, & h priore marito acceptam : Gine-hertus vero Hannoniam universam fuisse dotalitium