장음표시 사용
41쪽
uit, I quo autem illud concessum sit Richil di, in medio relinquit. Animadvertendum porro est, dotem iis seculis non tantum 1 sponso sed & a parentibus constitutam fuisse. Quod sponsi dotarent sponsam, dissimulandum non est. Muratorius in opere quod inscribitur Antiquitates medii rei ι o, publici juris fecit Diplomata tum Ludovici II Imperatoris anno 8so , . tum Lotharii Regis Lotharingiae anno 867, tum aliorum , qui sponsae suae dotalitium designant a . Quod secula Richil di posteriora attinet, Tolendis Comitis de Gheira filia, Balduini Comitis Hannoniensis vidua tam
de jure dotalicii, quam de parvitate Balduini Alii sui
Hanonium diu tenuit; quae ejusdem Gisleberti, pag. 3, verba sunt. Verum nemo, puto, inficiabitur, etiam1 parentibus dotem seu dotalitium Gliabus constitutum.
Quod num. 9 ex Sigeberto Iusti Lipsit protuli , &
Μeyerus ad annum o6 ponit in Annalibus Flandriae, Mothildem Comiti Montens Raginerio nupsisse, dotemque illi attulisse 'Hamum cum tota ditione Brachatens, praeclarum est hac in re argumentum, etsi Vas
derio displiceat. Negat ille quidem b) eam fuisse ΙΙer-
celoni potestatem, ut Brachbantum, seudum Imperiale , stipe suae dotem daret : sed haec mera conjectura est Vadderii, ex eo orta , quod opinaretur , in Imperio filias a nudorum possessione exclusas. De dote 3I. Ut itaque ad Gislebertum redeamus, dico ejus i. ἰhi: F.. verba sic intelligi posse, ut Richildis IIannoniam tam
i Muratorius toni 2, Disputatione 2o. H Dotatam fuisse a Gisteberto Duce Gerbergam, intelligitur ex num. ν. b De Vaddere De Origine Dueum Brabantia, tom. I , Pag. 2 3, editionis I7ῖΑ-
42쪽
ANNI 178s. 33 de iure dotalitii, scilicet designati a Raginero patre,
quam de procuratione filiorum suorum gubernandam
habuerit; id est, de solo jure dotalitii, quamdiu s bole careret; quod si gigneret prolem , tam de jure
dotalitii, quΣm de suorum procuratione praeesset Plannoniae. Adiso, verba non pati expositionem aliam : non enim de solo Comitatus honore , sed de tota terra Gmitatus, id est, tam de Allodiis quim Feudis agit Gi- sebertus, quae omnia nemo profecto Hermanno concesscrit. Neque est , quod objiciatur, ita fere de Ri- Chil de locutum auctorem hunc, sicut de Yolende, de qua num. 3o dedita opera mentionem feci. Nam cum ius hereditarium & jus dotalitii vario diversoque sensu accipiatur, genuina significatio ex adjunctis eruenda est. Iam vero, qudim certum habemus, Yolendem non fuisse Comitis Hannoniensis filiam , adeoque nec hor dem , tam certum est, Comite Hannoniensi progenitam Richil dem. 32. Dos Richil dis 1 patre Raginero constituta un-r deauaque probabilis est. Post Raginerum L, mulier Proh u nulla Hannoniam gubernaverat, uti ex paragrapho I, satis arbitror patere. Mulierum in Feuda successio nondum sic invaluerat, ut ubique firma ac rata esset. Riehildis Allodiorum heres , an in Comitatum quoque esset reipsa successura ; id est, an propinquorum nemo imbellem feminam e debita successione deturbaturus esset; an Imperatores sumpta occasione Hannoniam sibi arctilis /evinciendi, non essent occupaturi pr vinciam , rejecta herede resistere imparata : haec enim vero & ejuscemodi alia inducere debuerunt Raginerum , ut unicae proli via tutissima prospiceret, utque consanguineorum potentiorumque cupiditati nullam nocendi ansam relinqueret supersti
43쪽
34 P R AE M χ ο κ tem e . Tutissimum autem visum est, ita heredem
scribete filiam, ut nec invito Imperatore nuberet, &non nisi dotalitii jure & tamquam prolium procura trix Comitissa haberetur. Id, etiamsi non insinuavisset Gislubertus, notitia illorum seculorum suaderet exi 1-timare. Itaque Gille bertus haudquaquam dissentit ab auctoribus aliis, qui Comitatus heredem ponunt Richil dem: neque haec sibi repugnant, quod ex prudenti cautela pater dotem fixerit Hannoniam, quodque filiae tamen jure hereditario Hannonia deberetur. Iam vero eam propter sexum amovendam non fuisse, Feudi possessione , probare intendo.
RPhildis is Comitatus Hannoniensis possessione propter sexum exclusa non fuit.
ad seeundam In MuAEsTro Academica duas partes complectitur. tiuula. Prius id petitur, an Hermannus Itire Ius Comes exititerit 3 dein, si illud negetur, an non saltem uxorio jure Hannonia potitus sit Ad priorem partem respondi hactenus. Ad posteriorem quod spectat, in eo dissicultatis nodum situm existimo, an Comitatus Hannoniae ad prolem femineam devolveretur. Nam si Comitatos heres non fuit Richil dis, neque ulla ratione eum , patre adipisci potuit; dicere oportet, Hermannum e si non suo iure, tamen nec propter conjugium fuisse Comitem , sed ab Imperatore Comitatum in benefi-
ea Haud absimile exemplum praebuit seeulum nostrum in Augus t.ssima domo Austriaca : res notior est, quam ut referri a me oporteat.
44쪽
cium hereditarium accepi M. Ceterum hic non de Allodiis, sed de Feudis in Hannonia disserimus. 3 . De Origine Feudorum pro moribus Galliae scribens laudatus supta Dadinus Alleserra , cap. 2 docet, bcneficia seu Feuda , quamvis initio fuerim temporaria & precaria , ita ut dantis arbitrio revocari possent, tamen jam x Ludovici Pii tempore venisse ad liberos, requisito tamen principis consensu 2 tandem- ue ruente secunda regum stirpe, Feuda omnia transiisse in perpetua dominia , iure patrimonii deinceps pomidendae Haud dispari , inquit, fato. labente IN rio , Huda in Germania in hereditaria degenerarant: O Conradus I, qui eodem aevo cum Carolo simplice vixit, primas de Gudis perpetuis O hereditariis leges condidit. Haec, & argumenta eo spectantia Dadinus. Sed an Feudi heredes filiae 8 En ex eodem auctore responsum : Huda DI natura o Longobardorum moribus sunt masculina,
O in his femina non succedunt , nisi aliud ab initio actum sit; quia femina Gidam Levare, id es, militare non possunt. Subiunsit tamen , paulatim Feuda hrecta lege descivisse adeo, ut feminae Feudorum compotes factae fuerint. 33. Ante Richi idem jam Comitatus feodales non una femina obtinuerat. In origine Comitum Vindoci. nliciab.
ris ejus mortem Fulco Nerea Andecavorum Comes honorem Vindocinensem tenuit. Haeres Burchardus cum Adelu matre sua de manu Fulconis Comitis honorem recepit. Mortuo Burchardo tenuit mater i tis honorem
id est, Comitatum Vindocinensem γ, Reiavitque i
rileonem stium suum ad honorem deserviendum. Mitto
c d) Apud Continuatores Bouqueti, rom. XI. pag. 31.
45쪽
36 P u AE M I U Μexempla longinqua : quod nostros Comites accedit propius , unum ex Gellis Abbatum Gemblacensium e propono. Commissa pugna in Florinis inter Lambertum Comitem , situm Ragineri Long Colli OGodefridum Ddicem ; cum Lambertus ibidem gladiis caesus accepisset vitiae sinem, conjux ejus Gerberga n uestissima. . . annitentesii uo Comite IIenrico , μυου,
PROPRIETATIS sUAE , cy'od Tortosa vocatur, tradidit Gemblacenis loco. De cadem Gerherga Balduinus Aven
nensis f asserit, fuisse eam Comitissam Lovaniensem de heretatate sua. Cum tamen id neget De Vaddere g ,
& longioris examinis ros csset, Gerbergae Comitatum praetereo. Monuisse lassiciat, jam tum antiquis legibus aut consuetudinibus feodalibus derogatum fuisse...c. . i. 'iis 36. Quam Vis autem constaret, in Imperio diutius
Hannotita in quam in rcgno Francorum id usitatum, ut , Feudis arcerentur feminae; nihil id tamen ad Hannoniam, quam provinciam Richil dis proavi rexerant, antequam Germaniae roges fecerant suam. Ragine rus IV, de quo num. 7, terram patrum suorum auxilio Francorum
eὶ Apud eosdem Continuatores, ibid pag. 2 I. Auctor anonymus qui De Gessis Abbatum Gemblaeensum seripsit, se Sigeberti Gem -hlaeensa discipulum profitetur. f) Apud Continuatores Bouqueti, tom. XI, pag. 376 : sed hae voces, Ge erra νeia erat comitissa Lovamensis de 4ereditate sud, absunt 1 Chronteo Balduini quod edidit Iacobus Le Roy , Ant ver piae I 693. e in De Vaddere de origine Dueum Brabantiae . parte I, cap. I 2,
in editione anni 1 84 , pag. 274 : ubi tamen observare debuisset id quod Continuatores Bouqueti, tom. XI in praefat. pag. CLXVIPerspexerunt, nempe Alladiorum nomine saepe designari benefieta hereditaria. Ceteriam iidem autiores ibid. pag. CLxXII aliis exemplis proin hant , nobiles seminas successisse in Roda, δέ earum dotem ex Feci dis eonstitisse.
46쪽
ANNI I783. 37 adeptus est, Hugonis Capeti ducta filia. Verisimile
non est, hoc pacto eum in Hannoniam regressum, ut solos filios heredes haberet Neque in omnibus provinciis aequaliter viguit potestas Imperialis : lichi igitur alicubi filiae Ducum aut Comitum a Feudis legantur exclusae; argumentum , quod a simili vocant, hac in re haud magni momenti est. Filiarum juri adve sum censetur, quod apud Sigebertum in Chronico ad annum Io3 memoriae proditum est : Friderico Mo- fellanorum Duce moratio , quia mares silios non habebat , quibus Ducatus competeret, Gothelo dux, impetrato ab Imperatore etiam Mosellanorum Ducam, in Lotharinia potentius principatur. Id ipsum totidem verbis
nisi quod pro Gothelo scriptum Gorelo sit legere licet in Historia S. Laurentii Leodiensis h . Sed pr
ter illa , quae modo observavi, notandum est, Ducatum Μosellanorum tum nondum hereditarium ab Imperatore habitum : audiatur Sigebertus ad annum Io s :Gothelo Dux obiit, cujus Alius Godefridus, dum ei Ducatus Moselianorum denegatur , altem Ducatu repudia-
ω , contra Imperatorem rebellat i . 37. Eso de hac quaestione ita censeo : non nece Diario antiquas consuetudines, antiquas leges feodales 3 et 'o
inspici; non necessario examini subjici morem alibi ser- Auzzi vatum e sed praetermissa ceterarum Ρrovinciarum his 'lil
toria, iis quae de Hannonia & Richil de tradita sunt, unich inhaereri posse. Filios patribus in principatum successisse , vidimus. Si interruptus fuit ordo, & Ragine rum III expulerit Archidux Bruno, consequitur
Λ Apud Martene in Amplissima collectione, romo 4, eol. IO 8. i Meyerus ad annum Icios narrat, non aequo animo tulissisFraneos, quod Othonis Lottiaringiae Ducis filiae a possessione Louα- ringiae , defuncto patre , removerentur.
47쪽
38 PRAEMIUM tantum , ut judice Bi unone, Feudo esset indIgnus. Feudum enim committitur , ut loquuntur , seu ruit sponte su i auscrturque ob fcloniam, ob desertionem Domini , ob comum ac iam de injuriam in Dominum , ob novos census inductos, prout ostendit Alte serra De Origine P eudorum cap. . 6. Post Ric Midem Ioanna &Marga reta, ambae Balduini Vt filiae, defuncto patre, Hannoniae ex ordine priae fuerunt, illa ab anno Iacis, haec ab anno I Σχ . Unde cum Sigismundus Imperator anno i i8 joanni Bavaro Hannoniam conccd ret , exclusa Iacoba Comitis filia , idque ex hoc, praeter alia capita , quod Feudum Imperiale defectu prolis masculae ad Imperium devolveretur, opposuere se pro viribus Hannonienses, Causantes morem patriae : Hamnoniam cnim quantumvis feodalem Imperii, iam antea I mulieribus gubernatam, scilicet praeter val- detrudem , Margarita Constantinopolitana , Ioanna, Richil de. An Waldetrudis recth in exemplar poneretur , hujus loci non est examinare. 33. De Richil de eos bene pronuntiasse, sic ostendo. Haeredem Comitatus eam scribit AEgidius Aureae-Vallis, cujus verba & elogium num. Is retuli. Balduinus Aven
nensis l : Posmodum fuit ibi Comes , Hermaniatis
nomine , per uxorem suam Richildem. Atque iterum de Riehil de scribit : Abbatiam O Advocatiam Montensem ac jusitiam Comitatus... tenuerat ab Impera-
h Resert id Ruteau in Annalibus Hannoniae, pag. 376. An nymi Chronicon Dueum Brabantiae typis editum Lugduni Ratavorum anno 17O7, Pag. Is T. Patria Hannoniensis responsum misit Ieripto ad Dominum Ioannem de Bavaria... scribendo. . . de Hannonis, quod. . .
48쪽
niensi Richil dis nostrae marito ait : utrumque Comit tum tenebat, Flandrensem per patrem, Hainonensem per Rictiidem Comitissam, viduam Herimanni Comitis Monis resis , eui nu erat. Edisscrant autem nobis , quo pacto per Richi idem Comes Balduinus fuerit, qui mulieres in Hannonia, Audis remotas fuisse contendunt. De multis aliis auctoribus , qui jus successionemque Richil dis vel aperth indicant, vel insinuant, egi si III. Huic sententiae non adversatur Ginebertus, uti ostendi S V. Lambertus Schasnaburgensis, qui solus adversarpartis advocatus esse, sed dissiculter tamen, posset, quo loco hac in re habendus sit, g IV exposui. Aliarum Provinciarum consuetudines Richil di non omciunt : uti enim jam dicere coepi, utque observant Benedicti ni monachi, qui Bouqueti collectionem continuarunt o γ , Ordo successionis in Moda pro moribus cujusique provinciae diversus deprehenditur.39. Si quis tamen persuasum sibi habeat, saltem
in Piovinciis Belgicis eamdem successionis legem Ob- letieenei is . servatam; argumenta non desunt, quae Richil dis juri ' faveant. Narrante Gisse berto pag. Σ , Hermannus M
uxor Richil dis, defuncto Comite Valencenens absque
m Qubd ab Imperatore tenuerit Comitarum , id eius iuri su ressionis non obest, sed confirmat potilis. Eo ipso quod Feudum esset, solennem Imperatoris cessionem requirebat. Vide num. 4I. n Andreas Sylvius Arehi prior monasterii Marehianensis historiam . suam ad annum II 'ε deductam inscripsit Petro Atrebatens Episeopoeonsecrato circa annum II s4, vit1 functo I 2o3. Exstant laudata verba parte 1 , lib. 3, pag. 797 Editionis D cenae anni I 633.
49쪽
proprii eorporis harede, tam jure haereditaris , quam coemptione facta cum quibusdam nobιlibus , qui in haereditate illa reclamabant, sibi in proprietatem Comitatum illum vindicaverunt, O ipsum Comitatum Ualencenensem Comitatus Hanoniensis o Castri-Montensis honori addiderunt. DeleWarde & d'Outreman ρὶ aliique, quod sciam , omnes hereditatem non Hermanno sed Richil di tribuunt. Addit quidem Doutcrmannus nonnullos se Richil di opposuisse, hoc praetextu, quod Feudi Imperialis expers esset mulier : sed vel haec oppossitio facta non est, vel contempta rejectaque fuit. De Einha-
mensi ditione, quae Mathildis dos ejusque filiae Richildis hercditas exstitit, egi num. 9 & 3 o. Quomodo post mortem Godefridi, Gos lone Duce Lotharingiae geniti, duae Godestidi Sorores Raetendis & Yda inter se contenderint super Allodiis O PHodis, tandemque Raetendis non ob sexum , sed pravo aliorum studio ab hereditate amota fuerit, Ginebertus pag. 8 litteris
. o. Denique ita se gessit Richil dis, ut sibi cerib
Atiae aviti visa sit non alieno sed suo jure Hannoniam gubernare; cujus rei non leve argumentum praebet narratio Anselmi Canonici ρὶ Comitissae huic aequalis. Contiacit aliquando Hermannum Montis qui caprorum locus dicitur 3 Comitem cum Balduino Flandrens jurejurando faedus inire; cujus uxor, magis ex animi mu- hebris insabilitate , quam jusarum partium ducta favore simulacia
Anselmus apud Chapeavillum tom I, pag. 298. Vitam Gua tonis Episcopi, cui cocivus fuit, veraciter Iibi notam plenὲ deseripsit; uti tuticat Sigebertus Gemhlacensis de Scriptoribus Ecclec cap. IOI.
50쪽
ANNI 178s. simulata virum suum a periurio velle solvere, re autem vera se ejusdem mariti sui proditione polluere, De acer dotem agonem Leodiensium Episcopum hujussi
Ieris consensu conata est maculare ἰ mandans ei per nuntium , quod si Imperatori gratus esse velit, cum armatis veniat e locum o tempus, ubi O quando maritum eidem Imperatori praesentandiam capiat, sollicite perquiarat. Attonitus ille tanti facinoris novitate : hactenus, inquit, nee fama nec lectione compertum habuimus , uxorem siquando maritum prodidisse. Haec Anselmus, in cujus verbis nemo me monitore opus habet, ut principatum Richildis non tamquam h marito dependentem , sed ipsa sola nitentem absolutumque perspiciat : alioquin non Comitem tantum, sed se QEque omnia ivisset perditum Comitissa, si femineum consilium seeutus vaeto Hermannum in Caesaris potestatem redegisset, se ali Hannonia haud dubih privandum. Periculo autem amittendae provinciae se non exisposuisse putanda est mulier astuta & dominationis ultra modum avida. Post mortem secundi coniugis ipsa eum Bal ιns ρίιO Juo in curia sua Osscta haereditaria
insiluit, Duferorum scilicet O Pincernarum Oc., quae pag. 8 Ginebertus recenset. Quid plura λ Ipsa cumsilio Balduino Allodia & Feuda hominio ligio ab Episcopo Leodiensi recepit, tenueratque Hannoniam de jure dotalitii. Si propter sexum impedita non fuit, ut vel sic Feudorum compos fieret, a quocumque tandem dotalitium consignatum sit; cur ob sexum exclusa fuisset ab hereditate paterna