Antiquae tabulae marmoreae solis effigie, symbolisque exculptae accurata explicatio qua priscae quaedam mythologiae, ac nonnulla praeterea vetera monumenta marmorum, gemmarum, nomismatum illustrantur. Auctore Hier. Aleandro iuniore. Accessit non absi

발행: 1617년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 로마

2쪽

OD O ARDO

S. R. E. CARDINALI

HIER. ALEANDEM

ON abs re videmus , CARDI

vocari Philis hos ab ipso

rum cor phaeo . cristeti. quod fabula ex rebus conspexit admirandis , ha ingenia excitent ad rerum caussas indaganda . quo fit, ut poetarum scripta, di qua ijs restondent, pictura, calatura , alia id genus in sapientum manibus cum io-luptate ver siemur. Philologos praesertim , qui variam multiplicemque in veterum libris eruditionem Tenantur , antiqua nomisimata, gemmarum scalptura , --culpta marmora, calatas tabulas mira quadam solertia

3쪽

perscrutantes cernimus. Ct enim haec de libris ita de his

libri lucem persaepe mutuantur. -- alterius sic Altera poscit opem res,& coniurat amice.

Ea me quoque dulcis infama quid ni fatear ludit. nomine utor , quo fortasse studium hoc nostrum appe labunt seuerioris homines supercilij. nec abnuo , si cum

ijs conferant, qua ad res diuinas , aut Reip. adminis rationem spectant, caeterum illos nihil moror, qui magnum quid facere hibi videntur, quum aut ambitionisinum laxant , aut coaceruandis opibus inuigilant. quisne si litterarias hasce amoenitates res ludicras vocabunt, ego vicissim illorum studia. num ridendi tanthmfunt pueri , quos videmus Ludere par impar,equitare in arundine longa; illi non item, qui vetita legibus alea integra addetcunt patrimonia S magna ludas, an parua, lusus sunt et nugae, quacunque ad aliam dirigimus metam,quam quae a summo rerum conditores roposita est. Uominum in 'per conditio id iure suo tandicare videtur , visatigato perbs animo quaeramus remissionum diuerticula. nec id prudentes etiri improbant. quanto minus tu , Card. Illustriss qui ut auctoritate, ita prudentia praepolles vroinde libellure hunc tibi meum Cerre non flum ver, tus; quum nollem prasertimsine munusculo te conuenire. ut enim abfecti diuinitus beneficio templum adeunt cum stipe, di votiva tabella; ita ego, qui te iamdiu praesens tenerari in motis habebam , di ferme maluisquam vacuus accedere. - η ignoras, quantlim e vi

4쪽

quantum tota gens oleandra Serenissimae tuae Do mui debere profitemur' siquidem Hieronymus aui mei frater a summo optimoque Toni re Paulo III. in Cardinalium senatum adscitus , amplis misique tegationibus cohonestatus est. pater veru meus Scipio, eiusque germanus Francisus Archiepiscopus Brundus us

ia fidem Ascepti re clientelam magni tui patrui Al xandri cardinatu omnibus seculis praedicandi , pluri

mum sibi semper reta que seis accessi sepraesidi, sense

runt. itaque Agenerem merito me quis si gua 's te mihi patronum adoptem , in quo di heroi tam illam maiorum tuorum indolem florere video, et praeclaram inire concordiam cum summo isto honoris gradusummam humanitatem. cuius siquis nescius au a u-O et meam , quasi munus tribuam tua m itudini impar, is animaduertat velim, quadam esse, qua plus artificio debent, quam materia; alia contra iambi opus sordeat, plurimum ex materia habere pretis. Fac igitur , qua a me elaborata sunt, parui esse aut nihili ; at argumentum omnino probabitur, Sol nimirum inta bula exhibitus , a quo nos fabularum nebulas amouere conamur. Ea res principibus viris congruit, tibi vero, prae Uteris. Et calor e Sole, in sylendor dimanat. Tuquum beneficentia eminem, qui sane calor est, quo vos Principes meritos homines faecunda fouetis ingenia , ne in sterilitatem degenerenti sylendore tamen quam maxime excellis. non eum dico, quo essu es ob

clari mos natales, di sacram istam purpuram , sed quem sapientia, quem virtutes large tribuunt, pietas

5쪽

in primis re magnificentia sacro magnoqsse principe dignae. occedit, quod suasorem ad eam rem habui amplis inum, tuique studiosis muni Octauium Car

Analem Dandinum, cuius domi meus hic 'rus natus educatu que est. Qin me hac ratione mihimetipsi ca- uisse, nemo non fatebituri sunt homines hac tempe stare adeo lyncei , ut vel in Sole maculas deprehendant. quidni meis in scriptis quamuis de Sole loquentibus S at pes

6쪽

Imprimatur. .

Caesar Fidelis vices; si

7쪽

Romae in milvi Hasdrubalis Matthaei

. . Marcinonis Iouij.

8쪽

T ABA C ME.

poetarum parens Homerus se rias disciplinas tegumento fabul rum inuoluens, praeclaram animisi hominum instillare veritatem suaui quadam persuasione conatus est. vi enim doceret,supremum illud numen . quem Deum vocamus, non cadestes tantum sibi sedes vindicare, sed i& perihanc rerum uniuersitatem diffusium esse suaquei majestate atque adeo praesentia complere omnia, quae aut oculis metimur, aut intellectu percipi mus , Deos innumeroi quibuslibet rebus , locissinseruit. nec tantum aetheri Iouem praefecit, Iu-uonem am,mari Neptunum,terrae Cybelem,sed& montibus, pratis, siluis, fontibus, & fluminiabus , urbibus ac regionibus, cunctisq; propemodum terrae angulis suos tribuit genios. ac, vi cu in Maximo Tyrio loquar, Caea, s ta oti . Norat quidem praeuantissimus vates (vel Iustino martyre teste unicum esse summum illum rerum omnium moderatorem atque opi ficem, verum

9쪽

infigam iam pridem mentibus hominum mAU-li tu , roboratamque Orphei auctoritate , haudita pronum erat euellere. At infeliciter res ceci dit. nam deliniti homines Homericorum car- m num suauitate, atque praestantia , quo magis ille (quis scit , an ex industria i) non credenda, ac prorsus indigna de Diis cecinerat , eo maiorem tabulis illis adhibuere-fidem , adnitente hum ni generis hoste, cui optimam veritatis frugem adulterina semente corrumpere volupe est. Enimuero illis, qui acriori rudicio praediti erant, licet integrum non foret, unicum tantum rudioribus persuadere numen , utpote: qui Veterum poetarum auctoritatem plurimi Iacerent, quibus, a recepta de Diis sententia recedereare ligio esset, conati sunt tamen poeticis figmentis cortice in detrahere, ac delitescentem, quoquomodo possent, eruere veritatem. ac minime quidem aut Apollini, aut Mercurio, caeterisve institutam ab antiquis venerationem prohibere. ne capitis fortasse discrimen subirent, quod olim Socrates , scd ita coIendos docere, ut referrentur omnes ad unicum illud numen, quem deorum patrem l Hato appellat Vesum permole itum compluribus videbatur, intellectu tantummodo pervestigare Deum, non etiam visu usurpare; ut propterea Iudaeos deriderent , quasi incertum

Deum i quemadmodum nominat Lucanus ) colerent, aut, ut ait Petronius, summas cassi aduoca-Ient auriculas. ac videtur David non semel con-

10쪽

TABvLAE, HEMAC squeri in psalmis, ex probratum illi esse subideus suussoret,quasi nusquam esset , qui sub aspectum mori caderet. Quapropter quvae nihil sole putachrius, utiliusq; ux conspectum sese daret,Solem ipsum Deum arbitrati sunt, utpote quem etsi

non omnia corporis sui magnitudine occupare, terras tamen ac maria vi radiorum peruadere

viderent , atque animantibus & plantis salutem, ac vitam afferre et reliquis insuper astris lumen impertiri, caelumq; ipsum conspicuum reddere. elestanter Minutius Felix in Octauior In Sole ad orusus intende,caelo a laus sidierris omnibus sparsus est; pariter praesens ubique interest, Hr miscetur omnibus. c. ac sanE vel ipse Plinius,qui fatalosam de diis persuasionem irridet, num quis praeter Solem deus sit, ambigere .videtur. quod vero de Sole

canit Homerus, eum scitiset inspicere, exaudiareque cuncta. HEAio hoc mei et- assirmari de Deo opt. mxx. tantummodo potest, idq; maximu m vatem allegoricos innuisse fatem .

dum cst, ne sibi aduersari dicamus. Dum alibi Solem fabuletur non ante suorum caedem boum a sociis Vlyssis patratam cognouita. quam id ab

aliis fu i stet nuntiatum. Perspicuum sane omni bus ex Pausania, Xenophonte, aliisque, unum Deum Solem Persis creditum. tradit etiam Philo Biblius (Eusebio referente j ex sententia Saco niathonis ,qui de Phoenicum theologia conscripsit solam apud Phoenices deum existimatum,

SEARCH

MENU NAVIGATION