M. Fabii Quintiliani Institutionum oratoriarum libri duodecim, summa diligentia ad fidem vetustissimorum codicum recogniti, ac restituti

발행: 1629년

분량: 1385페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

1351쪽

PETRUS PITHOEUS

PETRO NE VEL ET O

schio, sororis filio.

V Erequiris, abi oris sunt indaginis &

manis otium desiderant. Interea tam euk quaede iis in mentem venerunt pro tenase

Declamatio aut Suasoria est, aut Controueisa. Auctor dialogi de oratoribus: Nempe duo genera rnateriarum apud Rhetores tractantur, Suasoriae, & Cont ouersae. Ex iis suasoriae. quidem, & li an quam plane Iemore sdc minus pliadeatiae ex ioentes pueris delegantur: Controuersiae robustioribus assignantu; Fabius lib. 2. c.I. Suasoriae, inquit, apud Rhetorem materiae sua inter rudimenta dicendi. Seneca lib. v I. Controu. de seuero Cassio et Aiunt eundem non tam bene uasorias quam Iudiciales Controueisias dicere. Sic apud Craecos Anaximcnes Iudicialem & Concionalem geneiales causarum partes esse voluit, Fabius lib. I i I. e. IV. suasoriarum Senecae titulum qui non probant , & Laudabilia inseri bi malunt, auctorem arguunt qui suum ipse libiti se appellauit. Demonstrativum genus, quod Aristoteles & alii plerique

αποδεικgiis. Hermogenes vocat τανηγνωμών, magis ad ua-sbra aspertinere videtur Fab.lib. III. c. vi II Et quamquam lacu nu lus aut felicius, aut tapius a Cassiod oro tractari dicatura nichotis, quam la udis aut vituperationis, ut qui sit comni linis omni dicendi generi, demonstrativae tamen materiae appe orionem iam inueterata ignoratione sublatam Em- uecti H thetor ait. Interdum tamen & hoc genus controue .llarum est, ut legum laus&Evituperatio apud Graecon apud quos aram lator ad iud em vocatur, ut Fabius ait lib. 2. c. q. Romanis pro concione suadere,aut dissuadere moris

1352쪽

i Mocis suit: Itaque apud eius & haec proximς ad Suasorias;

i cedit, vi apud Quintil.deri Si' . . r L i l Μοσο ιιιλητικη Hatonica, ut a forensii Iatione, si calch. , ea eundis exercitationib. disiuncta est, ut o te pii vatis eria 'c nationibus accommodatior,&ad Dialectica friagi S pethri zz. Sermo extra Controuersiam est &praecepta a sco: ti-: ne tin themate proposito, quaestionis, & diuisionis quae pene hoc proprium habet o Rendere OlIa & neruo Scocit. Otierosiae,& ut sic dixerim, ipsam controuenis, tractationi S, interdum dc coloris, prout thema cxigri: led& actionis ipsius & quod ad personam agentis attinet, Scquod ad agendi modum. Tractatio non illa quam M. Tullius in collocatione ver- borum ponit , sed quae proprio nomine a poster oribus Rhe- toribus sic appellata est. videtur suisse i cici com naucis, ct ah quaestione distinguitur. Seneca lib. I. Contrquers. Adieciz

quaestionem Gallio alteram, an λbd: cari possit iam adopta- vis ob id vitium, quod aἀtequata adoptaretur notum fuit ad-l Optanti. Hoc autem ex aequiratas paste pendet, & tr. Gatio magis est quam quaeitio. Quae itio conrioueisiae parficit,l ux&diuisio. Idem Seneca prooem olib. VII. de Ast titio: Ra- ro totam controueri iam implebat; non 'o si 'scia cete diu IlrDp nem esse, non postes declamationem. tanquam licctam Atao

xii multum deerat, tanquam diuisioni tuti m su:, : erat. Et

paulo post de eodem: Erat & 1Eudici a Ig lmenta 'O UI-tium, quod quaestionem non tanquam partem controu i siae, sed tanquam controuersiam implebat. Omnis questiositam probationem habebat, suam excusationcm, suos excelsas, suas indignationes, epilogum quoque suum. Ita Vna Inccntrouersiam proponebat, plures implebat. Quid igitulὶ o-nanis quaestio per numeros suos implenda noncsty eli qui- deni, sed tanquam accessito, non tanquam summa. Praelocuti a Senecae sermo est,rnterdum &sedentis ut lib. Mi C ontrou.de Portis Latrone: Id quod nunc a nullo ficri ani- maduertimus, semper fecit: antequam dicere inciperer, set dens quaestionem eius quam dicturus erat Controue. IIae, , proponebat. Et in prooemio tib Ir i. Silo Pompe usi edens, eum facundus & disertus & literatus habetetur, si a pioclymant et dimitteret, tam male declamabat ut videar non male

1353쪽

controuersia sedeas incipere, & calore demum prouectus consurgere ac rorare. declamauit autem genere vario, ino' ido splendide atque adornate, tum ne usque quaque schola sticus existimaretur, circuncis eae sordide& tantum non m-uialibus verbis.' Sic is locus cum ex veteri meo exemplati,

tam ex doctissimi Fabii nostri coniectura restituendus et

Praefatio nou solum extra controucisiam. sed etiana ex. tra sermonem controueisiae suit. Fabius lib. v I II. Inst. C. III.

Nam memini iuuenis admodum inter Pomponium & Senecam etiam praefationibus esse ita elatum,an, Gradus eliminat , apud Accium in tragoedia dici oportuisset. C. Plinius lib. iv. Epist. xi. de Licinnio Valeriano, Et de fortunar lationibus se vindicat. . Altercatio cuius praecepta tradit Fab lib v I. c. v. tota mihi videtur fori potius esse, quam scholae: vinon immerito suspectum liab am quod Rodolph. Agricola lib. iii de Iouent. Diat. c. x v. & lib. O .c. xi I. iactat, habere se M. Fabii Altercation m librum unum, quem ego Antiphoniis librum

eo de iure dixerim quo Gallio pater thoni Iunii libros Colori m Quanquam scio habuisse non Rhetores modo sed oc Oratores ipsos locorum commvn: una comm tarios, lus Ciceronem in vitia, itemque prooemiorum siue initiorum volumen a Quintiliano laudatum, cuiusipse lib. x v r.e- pist. ad Atticum n minit, exeniplo scilicet Demosthenis.Na eius exstant δημηγομοι meo; ιιιι eius generis quod a Sulpitio Victore de H eronimo galeatum, ab aliis vulgare dicitur. Hai usinodi etiam fuerunt Q. Hortensii loci communes,

Domitii Afri de Testibus libri duo apud eundem Quinti-

liana in lib. Hoc I.&lib. v. c. vii.&illi ipsi colorum Othonis Iunii quos Seneca iuidet Sed & pericula illa sententiarum uapud Fabiu lib. i I c. xi.&lib. x. c. r. Et codicillisue manualia, sequorum Paullus AEgineta in praefationememmit. & Fabias

ipse subiinem lib. x Quin&pueti ipsi Commentarios suos

habuerunt, in quos ea c cingererent quae aliis declamantibus Llaudata essent, ut ait idem Fabius lib. 2. PaDeclamationes aut sunt Tractatae, aut Coloratae. Au Tractatae quae aliquotiens tractatae sunt 'ut apud Ouin tilianum nostrum declam. 1 gr. Coloratae vero, quarum

thema ab ipso declamatore primum singitur'

1354쪽

An Coloratae illae quae a M. Fabio Figdratae eontrouersiae,

aPhilostrato in Polemone sophista εχηματισμ υμ v ΟΘώεις dicuntur, & ab eodem Fabio exponuntur lib. I X. Iiast. c. I.

his verbis, Zoilus id solum putauit schema quo aliud simulatur dici quam dicitur. quod sane vulgo quoque sic

accipi scio. Vnde & figuratae controuersae de quibus post paullo dicam, vocantur. 3c postea: Iam ad id genus quod αfrequentissimum est, &expectari maxime credo veniendum est, in quo per quandam suspicionem quam non dicimus, accipi volumus non utique contrariam 't in Ironia, sed aliud lateas & auditori quasi inueniendum. quod ut supra ostendi iam sere solum schema a nostiis vocatur , & inde figuratae

controuersiae dicuntur. Eius triplex est vias : vous, si dice parum tutum est alter si non decet: tertius qui venustat sm do gratia adhibetur,& ipsa nouitate ac varietare magis quam

si relatio sit recta, delectar. Ex his quod est ρrimum , frequens

in scholis est. Hierooymus epistola 66 ad Rufinum;Praefatiuncula tua oblique , imino aperte die tore qua mente sit scripta, tu videris: quid intelligatur,&stultis patet. Poteram de ego qui saepissime figuratas controuersias declamavi, aliquid de vetere artificio rope tere, tuo temo te laudare. Sed absit a me, Ut quod in te reprehendo , imiter . 'Ad has&illa Se

necae pertinere Videntur lib.r. Controu. sed corrupta: Albu

tius figuram diuisit in controuersiam &quae de schematς ex Portii Latronis sententia scribit sub finem prooemii. Et in prooemio v II. de Albutio, Figurabat egregie praeparabat suspiciose. Atqu3 hae e quoque Tractatarum communia sunt r de in Ttaciatis ut figuras & schemata, sic colores adhibeti certum est ut apud ipsum Quintil. declam 28s.& 38 . quae inter Tractatas numerantur. Quin de Colores sensus siue sententia-xum, sunt schemata: irris usque est ob id a Fabio lib. ix. Cornelius Celsus, quod verbis de sententiis figuras colorum adiice-

Te voluerit.

An Coloratas dicemus eius figurae siue thematis controuersias quod a Rhetoribus: De δοξον dicitur, id est, ut M. Fabius & Sulpitius victor interpretantur , admirabile, ut Augustinus, malae opinionis quod genus thematis omnino colorate tractandum est,ia ut Seneca lib. 2. Controu. in specioso iuuene cum uxorein cubiculo da prehenso dixit . suspiciose. Idem Fabius lib.Iv. c. I i. Sunt quaedam te falsae ex-

1355쪽

insiturirentis adiuuatur , ut P. Clodius fiducia testium qua nocte incestum commiserat. Interamnae se fuisse dicebat: alte- Ium quod est tuendum dicentisi egenio. Id intςrim ad solam Ferecundiam pertinet, ynde etiam mihi videtur dici Color interim ad quaestionem. Quam a plui bus non immerito potest, . & quae sint illae Rhetorum declamationes quas ab Hieronymo continuas ppellari solitas legunt in libellc. sacerdotis, quem Cassi odorus se collegisse ait, quique Bedae nomine amplior editus est verba haec sunt: ομοιουτλ.υmo , id est similis terminatio dicitur figura, quotiens media &postrema versus sine senhentiae simili syllaba finiuntur, ut E os reduci quam relinqui, revehi quam deseri malui. Hac figura poetae & oratores saepe utuntur, Vt Peruia diuisi patuerunt caerula ponti &c. Et huiusmodi oratione. esse reor quas Hieronymus cpti tinuas siue vi quaedam impressa exemplatia habent, cachinnas Rhetorum declamationcs appellar. At ego in veteribus se hedis lego Concinas Rhetorum declinationes. in aliis. Concinas declamationes : ut dubitem an concinas declinationcs dixerit concinentes flexus & terminationes sentenuarum, id est, similiter cadentes claus*las & eodem desinentes modo, siue similem sententiarum aut dictionem finem: an cinctu- nos declamationis, ut auishqr dialogi de Oratoribus Calamistros Maecenatis , qui homoeoteleutis& homoeoptotis maxime constant, R M. Tuli III .de Oratore, Cincinnos Oiatorum&poetarum. De utroque sustineo. Declamationis vero praeeepta colligi possunt ex Annaei s necae patris controuersiis, &suasoriis ex utroque Quintili pq,itemque Petronii Arbitrii Satyrico, & C. Plinii E istolis quibusdam, quae ab alio nihil opus est ut requiras, cum tibi ipse praestare & possis Sc debeas. Bene vale. Raptim. II.NOMApril. cia 12 LXXX.

VARIAE

1356쪽

VARIAE LECTIONE R

In M. Fab. Quintiliani Declamationes.

ΙN hae editiona veteru exemplaris fidem sequuti fumiti. nihil

adeo eoniecturu datum ect aut at εnis, aut nostru : quibm hiaseumpotius sieum assiguauimm mul Θ emendationibu3 inorum quorundam ex hu qui inter relegendum occurrerunt, pra-cipua πενο ex distinctioni bin , qum in huiusenodi argutia apte is conuenisnter notare non euiu μ es hominis, ut Deileoperis eam culpam ignoscam, in qua, vi verum fatear, na mihi quidem ipsa Di feci. omnia norare nec animus, nec otium fuit. Dabunt veniam aqui lectoνes, immo se gratiam de beneficio habιbunt. tale.. ros nihil moramur. Istud vero admonεre visum est, in veteris exemplaν is initio unam ransum , aut alteram paginam desidera-νum t quodequarernionumsigna ct declamationum ad finem adscript- numeria satis arguunt. Nouem ramen nondum hactenus editarum noua aleessio de reliquis,quas intercidisse doletnu , stemfortassis non vanam cupidia earum dabit. Pag. 227.l. 18. damnabatur animo malim,aesin ra. erpaulapos, ius rediisse. Si

22.& haec ipsa malim , At haec.,pauis pon, tribuere,pab Paternum: sed 2 S. l .a squo membra soluuntur o postea, Potionem ist. Cui dedisti ' Σ3 I. I. hominem quemli talim,hqinini

1357쪽

s o IN M. FA A. QUINTI L. 1s. Ego, inquit, tantum malim, tamen. Opseatigo, Ita venta est, tota ciuitate unaquae magis amaret, una 2 2. . nec tempore ut patr. Hic lociusi ortasse resiluen est nec tempore ut patrimonium fit matrimonium, sed iure. haec certo comprehendenda sunt finitionibus. Dicit pars diuersa Non fuisti uxor non nupsisti cum illo Tu fnon est tradita. Patνimonium fit tempore quod usucapitur. -- qui υ fusii uxor.quod alibi pluribuου tractauim m. Sed hae ris.

rori a dicuntur, non iuridice. ead .l. 3. afin. nuptiis conuicimust lego, communibus. Com. nunes nuptias vocat γε ni iure communi , non illo singulari ex lege raptarum. 133 is. eam ipsam coniungi,o' postea, 22.Vocat,an h. d sq. . n. accipiat Siead. .pen. continoal continuo: p. 23 .l. 2.tantum non jug. tantum non, uno vocabulo, quia etiam pluribul auctorum veterum Deis ignoratione corruptum

ess,non modo apud Valerium Maximum, sed Θ apud Senecam, Abeonium, se Suetonium Tranquillum qui ct eadem forma dantumquod dixitpro,vixdum, ut Mareelimus, modo non, lupi plu=iem hie persequi non es institutins i.

8. an vultujIM. aut vultu,vel, an si vultu a.d. se. e. .r,vid retur. Quae facie a. q t. o. m, prodidit, fleuit, Idem fecit. d l 1I.a f. duplicis imprudenti ardet et. dulcis. cui omnino licetὶ videtur ut cui non licet. Nonen noua horum verborum permutatio inveteνib. libris.' 6. aliquando lego,aliquanto p. 236.9. prae morte te. o, constituisse. pro morte hominis innocentis,pro vita denique, quinquennii const.

I 3. asin. per imprudent: m)-per imprudentiam 5 pauisponsed ab imprudente ita esse, pronuntiari oportuit. p χ37 sunt pofita, ut imprudens I 8. per coniecturam utrius vel malim,virisque P .et. o. I af delatus es,&in hoc. Oposea, vetat, etsiim eboari

' laeti Sermonia videntur eis, non deelamationis. Qua in re ramea

1358쪽

DECLAMATIONE s. s s. i 3. .as maiestatis crimen lex videtur,eriminep α .I .nullam leg. nullam imo tam certam d. vi O. q. Iu-

ecniis malorum. . .

l. s. af argumenti satisJιbi dum Gui argumenti. Opaulopore leg. tantum imi vacavid. ' p. 2 s.l.s soluet quodJ soluit. 4.as iniuriarumJveranturiam. 6 4. circa caussas maleficii istius etiam moror duet. m. morbi . infortasse lagendumsit, & ia m morbi. maufium Tobusfit communAcum iam quasi in more eB.rrou. Et ut ad morbum te mecum Vocem,&c.σι V.I.sse morbo suo morem gessit. pe enim recte legitur spoβ a nadiutius q. p.a. m. s. cuius poenam soluit p. o. u. c. n. tecretos quanquam ista q. ρ facta sunt sed pia. magistratus. 248.s .a fleuiora videanturὶve .leuior aut videatur. 4 af Ope rogationisJ υρι. ex.cuius etiam viria hic annotara operationis ror.

2 ', .as contra alicuius voluntatemJ vet.ex. contra alι cubius legis voluntatem. 2 s I. 2I. velut grauiorembonabile iri vel utique 22. haec hae Sενmoni propriaDnt.1 . nostra tentauitJ Vestra . . ΣF2.6.as iudicaretis Lecipietnus id pro interregationu notis mirguia potius adiici debuerunt. Sed iam minuta isHac irris

et a L Transsogas non esse recipiendosJ Sieve m. I ea ase, notu sectorum margini adseriptis intextum irrepse pepή - , mi is aliaq dam. 7. esse transfugas hoc dicunt 3 Ieg. esse transfugas dicunt.

hoc dicunt.

rs φ. I s. ex die mei dolorisJ vel ex meae lanitatis. 2ss.1. Si ab alio leg. vid. S a a r. e. pater,&st. V r.a. g.aOrtuna abdicere meis volu sset, dicerem tamen , Quid Intra t. b. t. Commisi 3 Penuit DescendamusJvet. defendi. 2 s6.1 2.& ita demumJvid.de se, potest.

2s8. . sed pugnandi quaerere videbaris J eatale aem

onam diuidebas. . . r

i I. Discede de domo me ad ea Graca

1359쪽

IN M. FAB. Qui NTILIA mula mutuata ex Romana repudii, infra Deciam. 62, Cui nouomnino a misi. ct illa, qua amicitia more maiorum dirimeban-γur, ιι ea apud Tacitum lib. vi. Annal. cuim exemplo si quis ν quirat , reperiet apud Suetonium in Augusto 66. Cato, 3. 5 illuserib. G ammat. in Curtio Nicia. Valer. Max lib. s. cap. s. . at sta auctores , quorum hic locos ascribere nihil opti. 6 ρ raui. 26 I. . optime pater at optione, non abseurdo sensu. s. satis tutum in

163. Σ. si quid hic laeterit mi. quod hic, o paulo3 s. rubi heor. Oper. im Veni, versa, I .afi. vos eum largiri tantum mi. largitarum, 26 q. s. neque ad inferos Idem ex. seros I 6s. 8. forsan minus vel .e π.mmuS:n IIo tempestiuiora fortasis melius intempestiuiora or uopost, ille l. vixit.& q c. i. h. t. et aliquid soliasse donauit. I . Et cum iuuenis es al. Et tu, tanquam istum cicatis praestiterit. Item, quales eos accusatorcsse conde

mnaret.

2o6. 7. verecundeti seruitutisVego, verecunde nomine seueritatis dissimulatur vestra crudelitas. go. Vos aritim alis causas j videtur Vos aestimate caustas, opsea onerosum patrimonio, via. 267. H. aspraeterea illud emenda, praeter illud .a6ῖ .s constaba adiicit unum exemplar, elicere ps a f. potera in dicere aliud esse iustum. 27 o. s. ista diceret melim iusta dicere. 16. Non opinor ipsum saltem dicere ausarum , po ii, proxime contra dixerat. Iόc leg. vid. 27I.II. nondum enim rogatio erat in fort. rogatio receptri

frat. 272 9.as arguerent test.273.3. dimid. p. pati accipit accepi 18. maiores nostros vet. vestros

apparet voluisse legumlatorem uti pars dimidia patr. &c. nendmale, isperi isiud perueniret interrogationis notam adiicio. 276. I .caeterum quidem a caeteroquin 27s. 6. ast Haec ego ita dicerem vet. ex. ista εγο α . duos auctores habet malim a loreo Lo.I t

1360쪽

DECLAMATIONI s: temeratia licet fora. scilicet.

L 77.9. valere debeat tempei ver ex. insuper I s. quomodo in caeteris quoniam a Z. interim accusarer leg. υι iterum 178. s. af hodie sutura: tyr. lego, odio. ius spectent ad priorum 279. 9. arx f cit it c. ara 18. securisii in arei p. inleg. re p.

283.2I. Vique ad eam in Et hic quoque Desu emandationa iucdiget. . αῖ .is sensum ciuitatis Fab.lib. v. c. m. 28s penul Homines in tortilentis)IdEFab.c iv. eiusdν librii 19o. 6. a sin. Si i:nperest, ne omisnu esse videntur. s. af.erat illud Erat, is, Fu:t, verbasunt quib. aliquem mira aefunctumsignificabant. penul. Ignoscanti 'ges minores lege sedistinguo, ignoscanelages minore sacramento tuli & contra hostes,&c. 2'2.IT. incautiorem illum) υει. eod. illudii' . I.& aciem illa mi videtur lagendum,3c acie illa. θρau tops. Nec recuso ut possit. α'7. Io. a f haec praesecis malim, nee in praesens modo teri-pus, s. i. V.Cv. t. f c stabit 298.i2 .isii praeteream lego, si praetra ea quae a.n. s. v. se citi

Partem s. c. e. c. n. a. est

29 3. Is .as protinus enim Jaleum. xo as ad delictum lat. addictum 3 ooi S quis vetabat substituit vitetur legendum, quis vetabat initi tui. vel subst itui,&c. , paulo post, Σῖ. manifestum instamento fecit penui . diu eget viae let diu et ebit 3O 2 ante p. Praegnantium) Invet exempl. praegriatium. OPra gnas, praegnantem,constanterseriptum es, urct in Pisanti Pande M.

3O . I . voluta est et

SEARCH

MENU NAVIGATION