M. Fabii Quintiliani Institutionum oratoriarum libri duodecim, summa diligentia ad fidem vetustissimorum codicum recogniti, ac restituti

291쪽

118 M. FA3. Q INTI L. INITIT, Inuentio, aut conclusio; nonnunquam omni p. sed haec omnia tria sunt ' Intentio expugnatur, iure occidi eum, qui insidiatus sit. Naprima statim pro Milone quaestio est, an sit ei fas lucem intueti, qui a se hominem necatum esse fateatur. Expugnatur assumptio omnibus iis quae de refutatione diximus. Et ratio quidem nonnunquam est vera, cum eiu propositio vera non sit. Interim verae propositionis salsa ratio est. VIR Tvsbonum est, verim est. s quis rationem subiiciat; quod ea Iocupletes faciat: verae intentionis falsa sit ratio. Connexio aut vera negatur, cum aliud colligit quam id quod ex prioribus conficitur: aut nihil ad quaestionem dicitur pertinere. Non ca vim afferat ut hostis, debet etiam ut hostis repelli. recte igi-

Cornelia siccaro tur Clodius ut hostis occisus est. Non utique. Nondum enim Clodium i sidiatorem ostendimus: sed fit vera conne-

xio, Recte igi qui insidiator ut hostis occiditur. Nihil ad nos. Nondum enim Clodius insidiator apparet. Sed ut potist esse

vera connexio, &xamen falsa intentio & ratio: ita si illa vera sunt, nunquam emalia connexio. Enthymema ab aliis 'ra-

totius syllogismus, ab aliis pars dieitur syllog mini, proptetea

quod syllogismus utique conclusionein & piopositionem habet, &per omnes partes efficit quod proposuito epihIme .ma tantum intentum intelligi contentum sit Syllogismusta iis , Solum bonum virtus. nam Id demum bonumsst,.quo

nemo male uti potest. viriure nemo male uti potest. bonum

est ergo virtus. Enthymema ex consequentibus, Bonum est virtus; qua nemo male uti potest. . Et conetras Nan est bς reum pecunia. non enim bonum,quo quisquam π ale yti poteste pecunia potest quis male uti: non igitur bonu est pecunia. Enthymema expugnantibus, An bonum est, nia, quaqujsque potest male uti Si pecunia quae est inargento signato, argentum est: qui argentum omne legauit, Et pecuniam quae est in argento signato, legauit. Argentum au tem omne legauir, igitur & pecuniam quae estin argento, te gauit. Habebit folinam syllogismi. Oratori satis est. dice Te, Cum a gentum legauetat omne, pecuniam quoque lega uit, quae est in argento. Peregisse mihi videor sacva traden-' tium artes, sed consilio locus luperest. Naoqus ego tione syllogismo quidem aliquando uti nefas. non dulo. ita'. Leon. constare totam, aut certe consertam ' esse aggressi ium&fertam. enthymematum stipatiqne minime uuim. aDialogis enim

292쪽

- ORATOR 1AR. Lia. v. c A p. XIV. di dialecticis disputationibus erit sesilior, quam nostri ope. De En iis a moninus , quae quidem inter se plurimum digerunt. thyme-

Nanque illi homines docti,& inter doctos veruin quaerentes, mate. inisutius& scrupulosius scrutantur omnia, M ad liquidum bini in confessamque perducunt': ut qui sibi Scinueniendi & iudia

candi vindicent partes, quarum alteram alteram κεμωκ ovocant. Nobis ad aliorum iudicia componenda esto,. ratio, maepius apud omnino imperitos, atque aliarum certe ignaros literarum loquendum est: quos nisi & delectatio, ne allicimus,& viribus traflimus, de nonnunquam turbamus affectibus 'ipsaquc usta ac vera sunt, tenere 'no possumus. uri obtruLocvPLas & sp closa uit esse eloquentia quorum nihil con- uete sequetur, si conclusionibus certis & crebris, &intham prope formam cadentibus concris, & eo x temptum ex humilitate,& odium ex quadam seruitute, & e x eopia satietatem, de

ex amplitudine fastidiumtulerit. Feratur igitur non semitis, sed campis: non uti fontes angustis fistulis colliguntur, sed ut latissimi amnes totis vallibus fluat, ac sibi viam , siquando non acceperit,faciat. Nam quid lege miserius illa velut prae- , Formatas infantibus litetas persequentium,&ut Graeci dicere , solent; Q v E M miseer amictum Arit, inlicita custodiensium 3 '

Propositio ae coneluso ex consequentibus& repugna istibus, , .non inspiceret, non augeat, non mille figuris variet ac verset: ut ea naici,&ipsa prouenire natura, non manu, facta & arte

oscepta, magistrum fateri ubique videantur' Quis unquam se dicit Orator Nonne apud ipsum D mosthenem paucis ima huiusmodi reeeriuntur QSe apprehensa Graeci magis

inam hoc solum nobis peius faciunt in catenas ligant, & in explicabili serie connectunt,& indubitata colligunt, & probasti consessa, &se antiquis per hoc similes vocant Deinde interrogati,nunquam respondebunt quem imitentur. Sed de figuris alio loco. Nunc illud adiiciendum, ne iis quidem conci sentire me, qui semper argumenta sermone puro& diluc,rmo: distincto, caeterum minime lato ornatoque putant esse dicenda.Nanque ea distiticta uidem ac perspicua debere eo

se confiteor: in rebus vero minoribus etiam sermone ac veris

hi, quam maxime propriis.&ex usu. At si maior erit mare mallum Ornatum his,qui modo non obstruet, subtrahea dum puto: Nam dc saepe plurimum lucis assert illa translatio, cum etiam ipsi Iurisconsu Iti, quorum summus circi vetaborum proprietatem labor est , littus esse audeant dicere,

293쪽

dico M. FA B. QVI N T I L. INSTIT. Inuentio. quas eludit. 'QVE quid natura magis asperum, hoe . -- pluribuS condiendum est voluptatibus:& nimis suspecta ar- Iurist3-ἰ- gumentatio, dissimulatione:& multum ad fidem adiuuat au-υνώ-dientis voluptas Nisi forte existimamus Ciceronem male incireaver- hae ipsa argumentatione dixisse. Si LERE leges inter arma, &horum pro gladium nobis interim ab ipsis porrigi legibus. His tamen ha-prietatem. bendus modus, ut sint sinamento, non impedimento. Vid. Cicer. in Topie. l

αμ itis. ORATORIA LIBER VI. . Nr.Hμis proaemium, in quo de fortunasua queritur.

meprafatio, materia qua librosexto tractatur, aptusama est Maiονibus enim assecLόm abundar, is hie libeν perorationem fractat, qua mouendu in omnem partem affectib- accommoda U. Deplorat immaturum fili, malaru inieritu , qui eu singulari .uae ingenii animique virtutibus emineret, adhoe opus scribis Eoondumve, sibi parenti .prater tres atim eaussas, quas imito repserit, veluti ealear dum tueretsubjeiebat. Cuim mortου, ut umemoris issilii minors,eum siriberet de eorrupta eisquentia χ-

Ec, Marcelle Victori, ex tua volantate maxime ingressus, tum si qua ex -bis ad riuuemes bonos peruenire posset utilitias; nduvii me ρene & necessitate quadam ossi ii deIegati mihi, sedulo labolabana; respiciens mimeti illam curam meae voluptatis, qui filio : cuius eminens ingenium, iblicitam quoque parentis diligenti Irri merebatur, hanc optimam partem relicturus haereditatis videbara uti

si me,

294쪽

ORATORI A R. LIB. VI. t 2 grsi me, quod aequum & optabile fuit, fata intercepissent, praece Procepto te tamen patre uteretur. At me fortuna id agentem diebus mi um. ac noctibus. festinantemque metu meae mestalitatis, ita subi- . ---to prostravi',ut laboris mei fluctus ad neminem minus qua d me pertineret. Illum enim de quo summa conceperam. & in quo spem unicam senectutis ineae reponebam, repetito mimi vulnere orbitatis amisi. Quid nunc agam aut quem vitia es ns naruse usum mei diis reprobanti biIs credam Nam ita forte acci- maιoris dit, ut eum quoque librum, quem de caussis corruptae elo- mortui,

quentiae emisi iam scribere aggressus, simili ictu feriret. Tunc igitur optimum fuit, innuitum opus, &quicquid hoc est in

me infelicium literarum , si per immaturum funus consum- ni liud pluris viscera mea flammis in ricere, neque hanc impiam vi-vs . uacitate nouis insuper curis fatigate. Quis enim mihi bonus 'parens ignoscat, si studere amplius postum Z ac noti oderiti hanc animi mei firmitatem, si quis in me est alius usus vocis, n- quam ut iucusem deos, frupeistes omnium meorum nullam beris θυ- terras despicere prouidentiam testerysi non meo casia, cui ta- xora ον

men nihil obiici , nisi quod vivam, potest: at illorum certe, tin.

quos utique immeritos mors acerba damnanit: erepta mihi priuS eorundem matre, quae nondum expleto aetatis undeuicesimo anno duos enixa lilios quamuis acerbissimis rapta tatis, felix decessit. Ego vel hoc uno malo sic eram afflictus, vemeiam nulla fortuna posset efficere felicem. Nam cum om- ini virtute, quae in foeminas cadit, functa; insanabilem attulit marito dolorem . tum aetate ea, puellari praesertim meae comparata, potest & ipsa numerari inter vulnera orbitatis.

Liberis tame a superstitibus oblectabar: dc quod nefas erat, saeua; sed optabat ipsa, me siluo maximos cruciatus praecipiti vix effugit. Mihi filius minor quintum egressus annum in sata, is αmalis agerem, prior alterum ex duobus eruit lumen. Non suriambitiosus in malis, nec augere lachrymarum caussas a ,

Volo: Vtinamque esset ratio minuendi. Sed dissimulae qui possum, quid illi gratiae in vultu, quid iucubditatis in sermo - .ne, quos ingenii igniculos , quam praestantiam placidae. &s quod scio vix posse credi tantumὶ altae mentis ostenderint: ' qualis amorem quicunque alienus infans mereretur, I lud. ALodstε

vero insidiantis, quo me validius eruciaret, fortunae fuit; Vrderit..ille mihi blandissimus, me suis nutricibus, me auiae educanti, me omnibus qui solicitare solent illas aetates , anteferiet.

Q prciter illi dolori, quem ex matre optima, atque laudemi R V omnem

295쪽

1ς x M. FAB. INATI T. Inuentio. omnem supergressa, paucos ante menses ceperam, gratu Or. --- Μmus Enim est, quod flenduin m 'o nomine,quam quod illius gaudendum est. Una post haec Quint,liavi mei spe ac

Filii voluptate nitebar: & poterat sufficere solatio. Non enim flosculos. sicut priore, sed iam decimum aetatis ingressus an-su Quinti. num, certos atque deformatos fructus ostendetar. Iuro per iani mala mea, per infelicem conscientiam, per illos manes numinutes, mina doloris mei; has me in Ilo vidisse virtutes ingenii, non

morbmis modo ad percipiendas disciplinas , quo nihil praestantius

cognoui, plurima expertus, studiique iam tum non coacti; sciunt praeceptores, sed probItatis, pietatis, humanitatis,l beralitatis; ut prorsus p cssithiacesse tanti fulminis metus - quod obseruatum fere est, celerius occidere festinatam maturitatem, Nesse nescio quam quae spes tantas decerpat, inuidiam;ne videlicet ultra quam bomini datum est, nostra prouehantur. Etiam illa fortuita aderant omnia, vocis iucundi. tas claritasque,oris sit auitas,& in utracunque lingua, tanquaad eam demum natus esset, expiessa proprietas omnium literarum. Sed haec spes adhuc: illa maiora, constantia, minitiis, contra dolores etiam ac metus robur. Nam quos te animo. qua medicorum admiratione, mensium octo valetudinem tulit ut me in suprenus consolatus est quam etiam deficiens, quamque non tunc ipsum illum alta natae menti serrinem c d ca solas litotas habuit e Tuosne ego, o mea spes inanes, Iab tes oculos, puum fugientem spiritum vidi Tuum corpus ει- dum exangue complexus, animam recipe ἔ, auramquodqmmunem haurire amplius potu, dipnus his cruciaritim quo fero, dignus his cogitationibus. Tene consulari nuper ado ptione ad omnium spes bonorum patris admotum,te auia inculo prςtori generuin destinatu m, te omnium spe Atticae eloquentiae candidatum,superstes parens tantum ad poenas , amisi ' Et si non eupido lucis, certe patientia vindicet te reliqua mea aetate. Nam FRus TR A mala omnia ad climen fortunae relegamus NEMO nisi sita culpa diu dolet. Sed viui is, & aliqua vivendi ratio quaerenda est, tredendumque doctis simis hominibus , qui unicum aduersorum solatium literas putauerunt. Si quando tamen ita resederit praesens impetus, ut aliqua tot luctibus alia cogitatio inseri possit. non iniuste petierim morae veniam. Quis enim dilata studia in fietur, quae portus non abrupta esse mirandum est ' Tum si qua minus suerit effecta iis . quae leuius adhuc afficti coepetamus,

norum.

Plin. lib

296쪽

ORATORIAR . LIB. VI. C Ap. I. 2ς3 aut fortunae remittant aro quae siquid mediocrium De Con- alioqui nostro ingenio viri unis fuit, ut non extinxerit, debi clusione Iitauit tamen. Sd Vel propter hos nos contumacius eriga- seu Peromus, quod illam ut perferre nobis dissi ite est, ita facile con ratione. temnere. Nihil enim sibi aduersus ine reliquit, & infelicem --.-- qaidem; sed certissimam tamen attulit mini ex his malis se- , cui itate M. Boni antem consulere nostrum laborem. vel pro-Ptet hoc certum est quod in nullum iam proprium viam peta . in uer mus, sed omnis haec cura ad alienos, ut alienis vilita si . modo quid utile scribimus spectat Nos miseri, sicut faculta- lex patrimpuli nostri, ita hoc opus .liis si a Paramus, alii Ste .linquemns. ' a

Feranuionem varie vocari daret, et que duplicem rarismi esse, λυτm ' eargumentorum repetitione, altisam qua U. lib-cemsci. Prur mi enumerationem vocari cuim Qeiuna sit memorram reficere, istolam ea ussem Anta oculos an res legem οmodum,breuit/νperae pisa decurrere: Elocutionem, qua omnia gra uxor eum pondere dicar,sententiω apris excitet. Θ figurarum in ietate istinguat, locii habere ia causis multiplicibus, qua pluris bargumentis defensi sunt,stram aecus tori quapArronqcomm u em esse Aiseram, qua sectuum commotione con- 's ι υtriqua communem esse I malu tamen accusatori quampa , νω :ctverbisseri vel rebm: νbti totam caussam,velutisubo

futuri tem rci imagina, quid accusatori vel iudicibim futurum' scisi νε- absoluatur,pra monet: Seda tinfrequenti in moueri iudicem a mi eration auertendes quiit Uiurum sariuyumue ad- mersa rium putes, occupondo; quin Iu es rogantibm respondero

297쪽

νatrone, aut ινudelitato conquerenda: dignitatem rei, sum seristia, cicatrices bellos evim, nobilitarem , aut maeorion mepata commendando: qua omnia variis eireunsanti's amplisseanda sine Perprosopopoeias Autye tuum, aut res mutas, aut usum reum lo- lquentem inducendo. M serationem tamen, ut non longam esse oportere: ita ad finen Isique oraretonis attolliseimper, atque e Ceere debere admoner. Hactens ver A, nunc etiam ν eisias factis

anaghos assλου moueri utindit, mVerabilia quadam faetendori Reos quiperielitantur, uallidos, riformes, aut eoνram tibeνor parente/ueproducendo, per eosdem obsecrando, deos inuocando, ei carrices aduerso pactore prorepubl. Iuscepta' ostentando ; ut in ea se Aquil erit Amonius: glarium eruentum, ves sanguineperfusas proferens:vt infunere Casarusratos iac/ndo ginua eo si tendo, ni eryona grauisus a tir vita Anseam,aut rei con ditio prohibeatri cum omnia eum dignitate facunda sint e meris quicquamsis tam riis dignum, aut etiam odiosum, quam mimica cenreaue ad mmouendos se gesticulatio. In enussis quoque/νiuatu esse perorationω genus utrumque. O quod mea rumentorum enumerationes , quodque ex Ia/h reis eo Iasonis νιε eaussaspra , aut leno. qua nihil rati reciprat Po νθ ad LehVmm mouendaM great quenquam prριιις, nilummis ingeniy viribmpνaditu sit. Disi rere miserationem non esse,mio

nuε epilogiproprium, quam mouere: cum oratione cons/m aiatumoriam 'νbane dictis, quibuου Iudex a latvmia ad rustitiam. νου eatur. Et leniores interdum esse epilogos. quibus M .erseriis Pt faeimus aliqua dignitate'modoliapraditi NitUremo V. Em non solum in prooemio-epilogo esse, verum riam teri Vom

orarionem' eti ubi erimina expositastis, Mamuis

epilogo dominentur.

PEroratio sequebatur, quare eum ulum quidam, Ciariu

sionem alii vocant. Eius duplex ratio est, posita ut i. rebus, aut ineflectibus. Rerum repetitio &congrega io, qme Graece dici urάνἀκεφαλαί, σιs, a quibusdam Lacino Vm Epumeratio,& memoriam iudicis reficit , & totam simul causis fana ponit ante oculos, & etiam si per singula minus mouer Iar, turba valer. In hac ma ae repetemus quam breuissime dicenda sunt , & quod Graeco verbo pater, deeurrenduinpta capita. Nam si morabim ar, non iam enumeratio, sed altera quasi fiet oratio. Quae autem enumeranda videntvr, cum po dere

298쪽

me liquo dice da sunt,& aptis excitanda sententus, & fi- De Coa Miis utiq; varianda: alioqui nihil est odiosius recta illa repe- elusioneriti one, velut memqtiae inii cum dissidentis. sunt autem in seu Pet. niunexabiIes: optimeque in Verrem Cicero , Si pater ipse tu ratione. dicaret; quae diceret cum haec probarentur & deinde subie εgenu rationem. Aut cum idem, & in eundem per inuO- .cationem aeorum spoliata a praetore templa dinum trer. ' Li' dlatu c*τα dubitare num quid nos fugelit,& quid responsuri adiit riarii lus& his: aut quam spem aceusator habeat omnibus i defensis. Illa vero iucundissima, si contingat aliquod ex adumaris dueere argumentum; ut si dicas, Reliquit hanc partem caussae,aut inuidia premere maluit, aut ad preces cou- fugit; de merito,cum sciret hare & haec. Sed non sunt singulae species pse' udae, ne sola videantur quae sorte nunc dixero; cum occasiones& ex caullis, & ex dictis aduersariorum dc ex quibusdam fortuitis quoque oriantur. Nec reserenna modo postra, sed postulandum etiam ab aduersariis,

ve ad lu- reipse eant. Id autem , si & actionis supererit locus proposuerimus, quaereselli non post unt. Napriavocare quae inde sint fortia, non alguentis est, sed mo'--a quae ne nos . ME UR' genus visum est pler sque Atticρ- desint forvum, at philo hissere omhibus, qui de arte Oratoria scit tia. p, iquid rei qtierui. Id seElisse Atticos credo; quia Athe . aris afflux puere etiatii geryraeconem prohib: batut Oratiar fisse otisinus miror, apud quos vitii e Moco, assi- .c, ne coin uri iderur: sic a vero id seem auerti: NE c courn bisox .ntiis, Necessarios tamen assectus satebunturtiis tibistineri vera&iusta& in commune prola in eum nonposui, Caetprum illud conititit later omnes , iet. 'N 'iam in aliis panibus alaionis, si multiplis caussa sit, di pluribus a umeptis es psa, utiliter fieri solere:ο sicut nemo dubitauerit mestas esse caussas, in quibus nullo 'loco sit nec mala; si breues & simplices fvelint. Haec pars perorytiomimputatori patronseque aeque commuis est. Aia 'fectibus quoq3iis eisdem fere utuntur: sed rarius hic , ille s*- .pius ac magiis. Nalabiric concitare iudices, illi flectere convehis. Verum & accusator habet interim lacrymas ex miseration e eius rei quem ulciscitur &reus de indignitate ca- nne conspirationis vehementius inigrim queritur. Diuisit teli itur haedossicia commodissimum, quς plerunque sunt. 'vidia ' ραρο η .similia, sed liberiora, plenioraque. Incli- ,

299쪽

Inuenti Φemus.

vi conci .

x6s M. FAB. QVINTI L. INsTIT. natio enim iudicum ad nos, petitur initio parcius, cum admitti sest,&oratio tota superest. In epilogo vero est, qualem adiimum iudex inconsilium ferat. & iam nihil amplius d Fctuti sumus, nec restat quo seruemur Eli igitur ori uecommune, concilia e si 'i . auetaere ab aduersario iudicem. concitare assectus, & componere. Et breuissimum quidem hoc praeceptum dari utrique parti potest, ut totas cauisae suae vires Orator ante oculos ponat: & cum viderit quid initidio sum,fauorabile, inuisum, miserabile aut sit in rebus , aut videli possit, ea dicat, quibus, si ii relex esset ipse, maxime m*.ueretur. Sed ce . tius est ire per singula. Et quae conciliant qui derraccusatorem, in praeceptis cxordii iam diximus . . Que- 'dam tamen quae illic ostendere fatis est, in peruration ς im- .pleod . sunt magis, si contra impotentem,inuisum, per nisi0'ium laseep a eausa est : si iudicibus ipsis aut gloriae damnario rei, aut deformitati futura absolutio. Nam egregio in Vatinium Caluus, Factum, inmit, ambitum scitis omnes, &hoc vos scire omnes sciunt. Cicero quidem in Verrem etiam emendari posse infamiam Ladicioru darn nato reo dicit: quod est vo una ex supradictis. Mettus et am si est dhibendus, ut fa-'e itidem, hunc habeat locum sortiorem quam in prooemio. Qui de requidsentirem, Alio iam libro eκ posui: Concitare

ouoque inuidiam, odium, irim, liberius in peroratione Go tingit: quoIum inuidiam gratia, odium, turpitudo, ira offeciso ludic facit, si contumax, at rogans, securus sit, quin nexnitio modo, dictove aisquo; sed vultu, habitu, aspectu movesis olet. Egregieq; nobis adolescelitibus dix ue accusator Co isutiani Capitonis videbatur,Graece quidem, sed in hunc seu sum, fruhςscit aesarem timere. Sumir a tamen concitans assi faus accusatpri, in hoc est; ut id quod obiicit, aut quam trocissimum ni et am, si fieri potest, quam maxjme misera bile esse vide tur .Ateocitas crescit ex his,quid iam sit,a quo. in quς,89 animo, quo tempore, quo loco, quo modo: quς p. Inoia infinitos anfractus habuat Pulsatum querimur: reprimum ipse dicendum: tum si senex si puer, si magistratas,si probus,s bene de repub. meritus. Etiam si percussus sita ut

aliquo coo temptoq;: vel ex contrario a poten re nimium,, tyab eo a quo minime oporauit. E t si die forte solenni,aut iis te. poribus, cum iudicia eius rei maxime exercerentur, aut in. - Iicito ciuitatis statu. Item in theatro in templo, in eo cionectes it - inuidia. at si non errore,nec iis vel etiam siforte ira,

300쪽

sed iniqua, quod patri affuisset,quod respondisset, quod ho- De Con-nores contra peteret: & si pliis etia videri potest voluisse qua clusione fecit. Plurimum tamen affert atrocitatis, modus; si grauiter, seu Perosi contumeliose: ut Demoli lienes ex parte percussi corporis, ratione. ex vultu ferientis, ex habitu inuidiam Midiae quaerit. Occisus est, trumferrc .an Igne, an veneno; uno vulne te an pluribus; Crescit subito an expectatione tortus, ad hanc partem maxime per- in dia retinet. Vtitur frequenter accusator& miseratione, cum aut a.

ius casum quem ulciscitur, aut liberorum aut parentum so- Miser sis-litudinem conqueritur. Etiam futuri temporis imagine iudi. ηem Cc S mouet. qui maneant eos casus, qui de vi & iniuria questiistor etiam sunt, nisi vindicentur. fugiendum de ciuitate, cedendum ho- interdumnis, aut Omnia quaecunque inimicus fecerit, praeserenda.-Ied saepius id est accusatoris, nertere iudicem a miseratione quaxeus sit usurus atque ad fortiter iudicandum concitare Cuius serensi loci eis etia in occupare quae dicturum facturumue aduersarium putes Nam& cautiores ad custodiam suae religionis iudices facit,& gratiam responsuris aufert, cum ea quae praedicta subi ab accusatore,iam si pro reo petentur, non sint nouarur Servius Sulpitius contia Aufidiam, ne signatorum ab ipsis discrimen obiiciatur sibi, praemonet. Nec non ab AEschine, quali sit usurus Demosthenes actione, praediistum est. D ocedi inmei quoque iudices, qui rogantibus respondere debeant r qu6d est unum restetitionis genus. Periclitantem veroco in me adit dignitas. 3t stud a fortia & susceptae bello cicaritti si di niabili a sJdc n erita maiorum. Hoc quo is proxime diri, Cieero atque Asinius certatim sunt usi e pro Seabro pa-t ic; ille pro Wo. Commendat & caussa petieuli: si susto-pm Sinimicitias ob aliquod factum honestum videtur: praecipue bonitas, humanitas, nil sericordin. Iuste enim tunc petere eaqu=sque videtur a iudice ques alii ipse praestiterit R ieada pals h aec quoque ad utilitatem reipubl. ad iudicum gloriam. ad exemplum, ad memoriam posteritatis. Plurimum tamehuale eniis ratio , quae iudieam feeit ilon tantum co-giu sed αbtuni quoque animi sui lacrymis cor fiteri. Haec

retentur, aut ex iis quae passus est reus, aut ex iis quae tu maxime patitur, aut ex iis quaedamnarum manente quae & ipta

duplicantur eum dictonus ex qria ili fortuna, &in quam re ei fidum sie. Affert in his momentum & aetas.& sexus,&pigo ora: liberi, dieb, si parentes.&propinqui. Raa: omni atra

clari varie solent ' Nonnunquam etiam Oc ipie patronus has

paries