Arnoldi Vinnii J.C. De pactis tractatus, edente Simone Vinnio A.F. philologo

41쪽

xx ARN. V IN NIVS tae. I. conventionum. s. f hoc tin Oeconventionibus publicis parcius diis Iemus, quoniam ista disputatio Polliaticorum tota propria est: Nam comventiones publicae non tam legum cI- ilium auctoritate , quam commvnx omnium gentium jure reguntur, mul-tumque hic valent, ac praecipuam 11-dem merentur judicia & sententiet illustrium Scriptorum, cum Philosophorum & Historicorum, tum oratorum,iniam & Poetarum. Denique jurIS publici tractatio atque cognitio tere R Iurisconsulto hodie non expectatur, 11 causas .publicorum criminum atque alia nonnulla excipias, . 1. Publica conventio , delinitore

Ulpiano in I. conventionum. s. 1 hoc tit. est, quae fit ex causa publica. Huiusinodi autem pactorum faciendorum potestas penes eos solos est, qui summae rei praesunt, aut qui eam potestatem ab his, quoaeum ea propria est , acceperunt. Ulpianus d. l. s. quist sit publica pactio declarat duobus exemplIS.

Ilica, inquit, clonventio est, qua At per

Principem, cita enim omnino legendum est cum Rustardo, nua perpscem, quod idoneum sensum non habet. aut

42쪽

n I PACTIS. Is quoties inter se duces belli quadam paciscuntur: Graeci hunc locum sc Ieddunt, δεμοm I συμφωναὶ τα et i ἐξου-

nes sunt , qua ψiunt perprimipes aut duces exercitus, veluti ad pacem, aut aliud quid tale. Et quidem dubium non est quin Princeps de negotiis ad rempubi spectantibus recte atque utiliter pactuscatur, sive pacem sive aliud quodcunque faedus cum hostibus faciat: siquidem pactiones inire etiam quae bellum finiant, eorum est , quorum est bellum, cula suae quisque rei moderator sit atque arbiter. - τ' 2. Sea quartitur es pacem faciendo eum hostibus , an privatorum damna atque injurias ob causim belli acceptas remittere possit λ Et puto posse. arg. l. I. s. a. in verbiS, sunt enim quadam publiee utilia.F. de ius. Θjure. c. in nostra. ibi pro bono concordiaeext. de injur. Atque omnino concludimus remis.sionem favore publicas pacis factam, etiamsi facta sit invitis subditis, valere, si aliter discordiae sedari & pax haberi

nequeat : & maxime cum ocisupata

per injuriam bona longo tempore pos

43쪽

24 AR N. VINNIus sella sunt, quae si a post est ocibus au&Iantur , multa concuti & perturbari necesse sit. Optimae conciliationes sunt, quae hal & offensarum memoriam delent, & ut ait Isocrates Platai

τοτε μορφων, in pace non decet ante- malorum recordari. Et omnino in foederibus ineundis non tam cogitandum

est de sarcienda in praesens amicitia, quam id curandum, ne partes, quae non ad differenda, sed ad auferenda mala conveniunt, bello iterum implicen- eur , ut disputat Dionys. Hallearninsensis lib.3. Exemplum habemus apud Val. Maximum lib. . e. de animi mod ratione, de Thrasybulo, qui cum civitatem Atheniensium triginta tyrannorum saevitia liberasset, plebiscitum interposuit, ne qua praeteritarum rerum mentio fieret; quae malorum oblivio ἁμνη- ab ipsis vocitata est. Quod exemplum Ec M. T ullius aliquando Romae publico otio consulare volens sequendum esse censuit, Philipp. a. in

44쪽

Pachi vero non publici, sed pri- species est, cum Princeps pacisci- aut Contrahit cum sebditis, verbita, emendo aliquid, aut vendendo: ue enim hoc facit, qua Princeps:

verissimum est, quod vulgo jacta, Principem in his jure privatorum. Nam quod legibus solutus esie diar, hoc non eo pertinet, ut ad con-

.ctus observantiam adstringi non beat. Lex naturalis est, quae fidem tuare jubst: qua proinde neque po-ili consensu , neque senatus auctori-.te sol i potest. . Alterum exemplum publicae conentionis affert Ulpianus d. l. s. hoc tis.

te ducibus belli inter se paciscentibus. Non tantum igitur Princeps, livis, qui .ummum imperium habent , pacta cum hostibus inire publicae utilitatis causa possunt: verum etiam ducibus belli idem permissum est. Caeterum belli ducemon nisi de iis rebus, quae ad administrationem belli pertinent, deque his, quae issis concessa intelli guntur, jure pacisci possunt. Unde pe-

teada decisio quaestionis, quae ab in

45쪽

16 ARN. V IN NIV sterpretibus movetur, an a ducibus belli citra principis aut populi consensum, cujus nomine & auspiciis bellum geritur, pax aut induciae constitui pota

- s. Dicendum enim est non posse, nisi hoc specialiter iis concessum sit seumque, cui ducendi regendique exercitus , aut etiam in universum belli gerendi cura commissa sit, pacem cum hostibus faciendo , fines mandati de muneris sui excedere; neque enim belligerendi pars est, bellum finire. Agesilai responsum ad Persas fuit, εἰράύης ἀώ

νλιν Κνοη κυσον, pacis arbitrium penes

civitatem esse. Eumenes apud Livium Iib. 3 . Qui rata sapax erit, quam non ex auctoritate senatus, non iussu populi Romani peregerimus y Et Sallustius de pace inter Aulum, exercitus Romani duc em relictum,dum frater consul Albinus Romam proficiscitur, & Jugur tham Numidaxum regem facta, Senaatus, inquir, uti par fuerat, decernit, suo atque populi injussu nullumvoluisse De dusfieri. Ac pari de causa nec Caudi na, nec Numantiana sponsio populum Romanum obligavit. 6. Plane inducias date ducum est,

46쪽

D E PACTIS. .

nec summorum tantum, sed etiam minorum, sed iis solum, quos oppugnant, aut obsessos tenent, & se suasque copias quod attinet: nam alios duces pa-Tes non obligant, quod Fabii & Ma celli historia apud Livium lib. a. . declarat. Manifeste igitur labitur Barto Ius in L l. s. F. hoc. tit. cum simpliciter pronuntiat, ducem belli, aut, ut ipse loquitur , capitaneum guerrae posse facere treugam seu inducias indicer Rursum ducibus non competit homi-mines, imperia, agros bello quaesitox Concederer qua de causa Syria Tigrani adempta, quanquam Lucullus dede-Tat. In res alias, quae in praeda sunt, jus aliquod concedi ducibus videmus, noritam ex vi potestatis, quam cujusque populi moribus. Enimvero nondum laesita condonare omnino in ducum est potestate : quia homini es cum Op

pidis saepe se dedunt sub conditionibus

vitae salvae, aut & libertatis & bonorum, de quibus summae potestatis arbitrium exquiri res plerumque non patitur. Plenius haec exequitur Grontib. s. de iur. belli Θ pae. e. aa, add. B din. lib. de repub. p. o.

47쪽

' An fides hostibus,praedoniburi piratis data servanda sit

a. Etiam hostibus fidem datam servandam esse. a. Dolus malus spost fidem datam Bosem fallere.

3. Explicatio I. a. C. de commerc.

mercat.

. Praedones quoque is piratas communionem habere juris natura. I. Promissionem impunitatis factam mirox aliquod facinus detegentibusservandam esse.

i Idei observatio est ex jure gentium. - LL f. hoc tit. I. eum amplius. Greg. iur. l. bona fides. 31. F. depos. Itaque cum jure gentium quaelibet justa pactio vim obligandi habeat, apparet etiam hosti fidem datam servandam esse: nam & cum hostibus jus gentium colitur. l. ult. F. de legationib. Utique enim si cum hostibus qlioque sit communio juris gentium , cum iisdem etiam conventionum , ac proinde Mobli-

48쪽

D R P A C T I s. - Σ' obligationum communio sit necesse est. Silius Italicus lib. as.

Optimus isse Militia , cui posremum primumquatueri

Inter bella fidem. Denique si fidem hostibus datam contemnere liceat, nihil aliud inde sequi poterit , quam perpetua dissidentia. caedes & bellum perenne. Sed hic nobis occurritur ex Ulpiano l. r. f. 3.F. dedol. mal. ubi ait bonum dolum esse, Scpro solertia haberi, si quis contra hostem aliquid machinetur, eumque fallat. Cui non absimile illud Augustini in c. dominus. caus a3. qu . a. In iusto bello ad iustitiam nihil interes, aperto an ex insidiis pugnetur. Et quod apud Ammianum Marcellinum legimus, nullo discrimine virtutis ae doli prosperos omnes laudari debere bellorum eve

rusa

st. Respondeo . id verum esse concedo, antequam fides data est: at fides semel data servanda est, quia cum hoste jus gentium colimus. Augustinus Epist. r. ad Bonifacium, cujus fragmentum relatum est in e. noli caus a3. quU.a. Fidei, inquit, quando promitti

- . .

49쪽

3. - ARN. V IN NIVS tur, etiam hostiservanda est, contra quem bellum geritur. Hinc est, quod qui legatos hostium violant , eos jus gentium violare apud auctores passim Iegimus. d. vis. de legation Livilib. I s. 938. Cic. Verrin. 3. amobrem malo, turpi ac vafro commento Pacta eluserunt, & perfidiae velamentum quaesiverunt Thraces, qui olim pacti aliquot dierum inducias , noctu excursiones agebant. Item male Romani, qui cum ex pactis cum Antiocho initis dimidium navium Antiocho relinquere debebant, naves dissecuerunt, dimidiumque incenderunt, altero dimidici

Ietusto. Hic dolus quoniam post fidem datam adhibetur, malus est 3 cum contra si fides hosti data non sit, licita sit omnis machinatio: eoque pertinet illud Virgilii lib. II. Dolus , an virtus, quis in hose requiarat p3. Udatricus Zasus objicit huiesententiae La. C. de commerc. ct mercat. Sed satis constat etiam cum barbaris juris gentium communionem esse. LDivus Hadrianus. 6. in M. V. de bonis damnat. Deinde aliud est , aurum il-

Iissubtili ingenio & arte honesta sub

Diuiti se by Cooste

50쪽

DE PACTIS. 3Iducere, quod licet ue aliud fidem datam fallere, quod non licet. Vetat ibi Imperator aurum ad illos exportare et .

quod & hodie in Anglia, Hispania , Malibi non licet. & ita Athenis multa

erant, quae dicebantur nimirum amiρη- μα , quae Velita erant. C terra Attica exportari, ut η-- ἡ ναυ-- γηιπροωρ πιλη , abies, pix, stuppa, &c. Denique jubet Imperator , ut potius ingenio & arte , mempe per negotia tionem a um ex illis locis deducatur in Romanorum ditionem , dum Romani illuc merces deferunt, & pro iis aurum accipiunt.

. Sed quid de praedonibus & piratis 3 Sane hi non sunt justi & legitimi

hostes. l. hostessunt. a . F. de capi. is postlim. Caeterum idem hic dicimus, quia etiam cum illis nobis est communio juris gentium. l. bona fides. 31.

F. depos. Non habent quidem isti spe

cialem istam communionem , Quam inter hostes in bello, solenni introduxit jus genitam: attamen quia homines sunt, communionem habent juris naturae, ex quo nascitur, ut pacta sint servanda. Caesar lib. de bell. civit. aperte scribit, actum a Romanis duci . t A biis