장음표시 사용
21쪽
ribusque muneribus fungi vetaret '). Vel in nomen christia uorum odium suum conVertens, in communem usum recepit odiosam vocem Galilaeorum.
In hoc autem ipsum vocabulum incidimus in Philopatride op.
12. Q. , 1νικα δε μοι Γαλιλαιος ἐνετυχεν, ἀναφαλαντιας επιρρινος, ε τρινον ουρανον ἀεροβατ σας, καὶ τὼ κάλλισα κμεμαθηκώς, δι'
ωατος ὴμῶς ἀνεκαινισεν Ecce illud argumentum, quo G nerua non minimo cauine suae praesidio uti Videtur D. Haec enim sunt ipsa eius verba: cp. 39. , Quae res spectans ad vocem alilaeorum vel sola si esset, probabilem alicui sententiam, quam do-fendendam suspepi, redderet. Ego tamen eis verbis sine dubitatione non assentior. Isqque enim christiani illo loco vocantur yalilaei, sed orator quidam christianus, qui ita describitur, ut satis clara
Pauli Apostoli imago exprimatur quem cs Act Apost. 24, b
accusatores dicunt esse: προστάτην τῆς των Ναζωραιων indicatur urbs in Galilaea sita, et M arae eidem sunt, qui Galilaei αἱρέσεως μ β). Quam ob rem nescio an auctor, qui saepius sacris libris alludit, in s. atrum scriptis inmquam primo sonte nomen ἡΓαλιλαιος perceperit. Ceterum id etiam trans fines Palaestinao migrasse sequitur ex his Suidae verbis ): Iστεον, ob in Κλαυδίου βασιλευοντος ἐετωνομάσθησαν si πάλαι λεγοs νοι αἰζηραιοικα Γαλιλαῖοι, χριστιανοιμ. Quidni postea quoque frequentes novae religionis adversarii odii plenam appellandi rationem divulgaverint , Quidni doctus quidam, novi appetens, aliquod nomen noverit et adhibuerit, quod non erat in ore omnium Ergo e vocabulo Γαλιλαῖος nihil certi concludi potest. Jam proposito nostr non alioenum videtur esse disquirere, qui tandem fuerint ipsi illi christiani. quos tantopere Luciani aemulator increpat. Certe in horum numero erat unus Γαλιλαῖος ut et αρ κενος cp. 20. et λευοχαρμος ' ep. 21.) Illi susipcantes, mox magna sore reipublica calamita-
Gib. p. 393. Gib. p. 38 et cf. Gein disp. p. XXXIX. p. 601. ' L. Gesn disp. p. 39-4l. Cf. Wieland. l. c. p. 398 A. M.' Apud Joannem in evang. 7, 52 Pharisaei Nicodemum alloquuntur: Mi;
καὶ ὐ ἐκ τῆς Γαλιλαίας εἰς Cf. Suida s. v. ναζορ ιος. y Vehementer doleo, me propter tenuem meam supellectilem literariam persequi non posse vestigia, quae monstravit Gesneru p. 99, notara . . . manes autem, qui hic nominatur, quum omne additamentum desit, probabiliter ipse ille novorum praeceptorum auctor erat, qui tormentis misere interfectus est a 277. p. h. n. i. ΑΙΣΟ Ι. c. p. I .' πλευσοχαρμος - cuius nugax et illusorium est gaudium L Gesn. p. 32.
22쪽
tos, finguntur ανδρες ἐπικεκυφοτε κα κατωχριωμενot ef ep.
23). Capito 26. in initio interrogat Hephon amicum Τι δὲ προς
ταυτα εφησαν, οὐ καλε ριτια, οἱ κεκαρμιενοι τὴν γνωρε ν κα την
διάνοιαν et paulo ante cf. p. 21. auctor aliquem Mintianum oratorem a Chleuocharmo hoc modo describi facit , ... ἐnεδε ατ μοι
τις κακοειμων, ε ορεων παραγενομενος, κεκαρμενος τὴν κομην .... μChleuocharmus prodit τριβωνιον χων ολυσανθρον, ἀνυποδετος τε κα ἄσκεπος. .. cp. 21. . Huc accedit, quod Critias cp. 23. ')introducitur in domum quandam absconditam, quam ecclesiam putare e Vetamur, quod neque de mulieribus neque de insantibus quidquam audimus. as ob causas maxime consentaneum At no8 cogitare de monachis tonsura insignitis. Jam vero congiat μονάχους, quum ἀναχωρηταἰ, ρημιται iam tertio p. h. n. saeculo astrepitu urbano in solitudinem decederent ), quarto demum aeculo societatem κοινοβιον, claustrum ' iniisse; anno enim 340. Tabennae, in insula illi, achomium primum commune monachorum domicilium instituisse, memoriae proditum est. Ex Aegypto ea institutio postea translata est in Palaestinam, ubi Basilius Magnus D 329-379 eius modi coloniam condidit Caesareae Novae, inde in Syriae fines intravit. Verum Byganti sub Juliani im,erio iam per
quoddam temporis spatium monachos fuisse, non credendum St.
Atqui ei monachi, quibus in Philopatride occurrimus, iam fama et auctoritate ruebantur ), quippe quos auctor salibus sui dignos esse censeret. Quapropter illa imago, quae in dialogo de obscuris christianis et procul a via publica cs. p. 23. habitantibus adumbratur, argumenta Gesneri omnibus numeris perfecta et absoluta esse non patitur. Restant duo scrupuli eique gravissimi, quos si quis sedulo perpenderit, cum Gesnem vix amplius consentiet dic et seriem conviciorum, quae in gentillium deos collata videmus cf. p. 4-12.),
Docemur hoc loco ἐς χρυσορο νον οἰκον ἀνῆλθομεν ... interiorem domum magnifice Xornatam fuisse, et comprehendimus, auctorem pauperem cf. cp. 29 οἶδας γαρ θν ἐμην πενίαν ιυς γω τα σα aliquem claustris divitias, quibus abundabant et circumfluebant, invidisse.
23쪽
et aedem virginum in Cresa insula patratam es. p. 9 . Quid de priore re Gesnerus sentisti, arctis unius apitis XLI.) finibus circumscripsit. Moece habemus omnia: Bene adhue in Miliani tempora
convenit hilopatris. Sed serupulum iniicit illud, quod non Christiani tantum irrid tu hoc dialogo, sed gentilium sani Deastri
acerbissime priori eius parte perstringuntur. Videri igittae alioui possit, illum non res aeriptum in Juliani Matiam, cui minime omnium probari numinum suorum insectatio potuerit. Sed plures hi suntolabendi viae Forte auctor, ut aegre faceret Christianis, sxososque illo magis duliano reddiset, quibus ludibriis avita numina diaduo
rent, in Triophontis persona repraesentavit. Forte auctor, cum sibi Lucianum suum non tam imitandum, quam exoribendum proposui set, flosoulos eius hac parte consectatus est, et verborem amoenitat , ductu ipsas etiam sententia improvide assumsit quales hodienum errores ab ineptis hominibus, quorum numero nostrum vix quisquam eximendum censebit, committi interdum, constat. Sed . vel sciens prudensque fecit, tamen timendum ei non erat, ut Julianum osse
deret, ut qui ipse absurdas de Diis fabulas, a poetis ad res sublimiores sub istis quasi symbolis repraesentandas, putabat emis omsietas ). Quin ipso faleis iocis in Deo illos noσκωπτει , ut adeo
ab ira eius ob laetam ficulneorum numinum maiestatem metuere sibi auctor hilopatridis non debuerit. Ita Socratem impietatis postulat Aristophanes, derisor ipse Deorum, qui publice tum colebantur, maximus. Et novimus, hoc prosuisse vitae Christianam religi mem, ut ethnicos etiam pudoret anilium fabularum, quemadmodum Luthero et CaIvino multata ent remota seandala illae etiam ecolesiae, quae in Romani Pontificis ditione manserunt. Quae verba quum iterum atque iterum pertractarem, videbar mihi videre aliquem in angustias inductum,
qui, quibus artibus elaberetur, omnia circumspiceret. Prospere tamen ut se expediret, Gesnerus non assecutus est. Nisi vero quis
opinatur, sub eiusdem Hephontis persona latere duas plane sibi oppositas. Intelligerem ego hunc, quum in plures deos principes bilem essundit, christianorum partes tueri, si forte postea op. 12.
E. g. Ov. in atrem eorum p. 170. Veteres, ubi investigata a s rerum principia detexissent, σκέπασα αυτὰ μυθοις παραδόξοις, - διὰ Ουπαραδοξου, καὶ Πεμ ναένον εος τι πλασμα μυραθεν, ἐπ τὸν ζῆτοσιν 43κῶς τῆς D;θείας προτρέφη. Ita oratione in Solem p. 136: ἄπισr καὶ παράδοξα ποιητικῆς μουσος ἀθυρματα vocat, quae de συνδοιασμφ καὶ γάμοις Deorim dicantur apud H merum.
In illius Caesaribus D. Marcus, ut se Deorum imitatorem probet, Blorum corpora τῆς ἐκ - ἀναθυρειάσεων τροφῆς indigere asserit, et Jovis exemplo II. E. 897 indulgentiam erga Commodum suum tuetur. In fine huius Commentarii τροφὸν et ἀσωτίαν eas comminiscitur c.
24쪽
diceret, Se a Galilaeo Jovem aliosque deos parvi aestimare didicisse. Quod quum non ita sit, interpretemur necesse mi Triephontem Misso suum ipsius de diis iudicium et apertis utramque religionem maculis adspersisse. Neque magis intelligimus, eum per octo
capita 4-12. Jovi, Apollini, Neptuno, Marti, Veneri, Hormae,
Gorgoni, Minervae, unoni deinceps scito maledicentem, sententias protulisse imprudenter et inconsulto. t Julianum aeque atque omne homines maior eruditione absurdas de diis fabulas pro more confictis habuisse, id renero contendenti non est, quod repugnemus. Attamen sallitur dicens: Quin ipso Julianus iocis in deos illos ἀποσκώnτει . Hoc mehercle ex Caesaribus effici non potest. Adscriboro libet totum de quo sermo est locum ). ἡκα o ' μῆς
Stoicus ille maxime severus, pro magna sua modestia primum simplieiter ait, se deos imitari optimum iudicare et verbis: κα ταυμετερα dulianus errorem Stoicorum, quo deis corpora esse hi putabant, detegere vult. De irrisione quominus hoc loco cogitemus, contextu quam maxime prohibemur. Contra vehementer ludit Triephon, si quidem iuriiurando per Jovem et reliqua numina iaciendo nihil omnino tribuit. Idem pertinet ad alterum locum, quodulianus Τρυφὴν et 'Asωτιαν Deas comminiscitur. Ipse sibi causam
γαγεν. Ridetur et perstringitur Constantinus agnus ), non item deae ρυφῆ et 'Aσωτια. Nam quod earum mentio fit eo vix quisquam una cum G nero offenditur; atque per singulas etiam huius libri partes Juliani propria erga deos pietas emicat et elucet. Ac prorsus eundem Julianus se praebebat et in scribendo et in republica gerenda, ut deorum adversarius aliquis sibi gratiam eius
25쪽
miniine conciliare posset Quo id magis perspicuum mai, re nostra est, historia duce totam Imperatoris vitam persequi. Admodum iuvenis quum Julianus mortis periculum, quo Gallus frater, Constantii Imperatoris inimicus, oppressus erat, soliciter effugisset, pius ille salutem suam se singulari deorum auxiliora bero arbitrabatur ). Postea a Constantio Athenas tamquam exsul missus, laetus o se contulit, viginti tres annos natus. Ita de haere Gibbon ): Da in vo seiner moesten Men an Minniang
so gehorchie re mi Cerynuge einem e-hle, de se inen Munschenso iukommen ar. Athenis paulo post ad Imperatorem revocatus, nimium quantum affligebatur, atque ad deos confugiebat B: . auterte fur se in Leben, si stanen guten amen, n seibat fur aetae Tugeia, und de A iste ruri se ines Vertrauens breuhte aras derrinbusing das alle eine Bandiungen non de Minerva ingeste-ben uncer non iner unsichtbare Lectwache non vel bestaurat werri, elcte die Utti non de Sonne und dem Monde a dissem Behuse ebors habe μ. Similiter se gerebat, quum, triginta unum annos natus, a Gallicis legionibus Imperator declaratus esset B:ἡJulis selbs erkl te in de Gegenisar de Iupiter, de Sonne, de Mars, de inero und ille Ebrigeri Gotthesten ui das F -- lichste e habe, bis egeri das Ende de Abenda vor seiner rhetans, durohaus nichis non de Absichten setae, Sotaien eis st. Ante bellum cum Constantio gerendum declaravit, e salutis sua citram, deis immortalibus committeres'. quibus verbis religionem christianam, cui animus eius nunquam deditus erat si palam deseruit . Hac Via magis magisque progrediebatur, simulatque imperium post mortem Constantii a 3610 consecutus es Quam tenax sum causae a 363. fuerit, luce clarius fit hoc loco D , Das Dis digerauer
26쪽
τους θεους πέφρικα καὶ φιλω, καὶ σέβω, καλαύομαι, καὶ πάνθ' απλως τῶ τοιαυτα πάσχω, σπερ ἄν τις καλοι προς ἀγαθους δέσποτας, προς διδασκάλους, προ πατερας, προς κηδεμδνας ' Quid igitur mirum,
quod in laudatione Cybeles, matris deorum, eos increpat, qui deo ludificari audeant i Sua manu adiunxit epistolae a 362 ad praeseotum Aegypti missae haec'): Det Verach tuns, e Iche mari egenalleio iter eae ist, Uigilt mich it tim me undin-willen. sibi nichis, a se mi mehr Vergnsigenuehen de horen in de ad die Nachritat, das inhanasius mer sim scho non Alexandri gana Aegypte vertriaberi ist. De etende Boseisicht . . . Jovis amisos suos quoque habebat et summa cum is familiaritate coniunctus erat ' : Juliana Schwarmine machie, das in die re Medes in tem ala se ne perso uitam reunde undis sider etrachiete, din obschon se ne arte lichkrit an das Verriens de christi hen standigk eminem iras, o munde te und belohnte, doc die Me Ethigenie nnungen erimigeni dem, etche die Guns derGgiter in Ghιns de Misera d. h. in is ne Vorgaveo vomezωgen halteri f. At Julianus antiquam religionem sibi corrigendam et emendandam esse iudicabat. Recte quidem sed hoc tantummodo ad institutiones pertinebat D. Ad extremum meminerimus oportet, etiam unum illum chri8tianorum Deum τόν Ἀγνωστον εν Ἀθήναις β)st iureiurando op. . et gratulatione π. 29. honorari, id quod Juliano probari non potuit. Quodsi quis omnia, quae consilio e diversis Juliani aetatibus
contulimus, mento et cogitatione compleXus erit, mecum, credo, consentiet, non futurum fuisse hominis sana mentis, si quis tali Ιmperatori gratificari voluisset odiosissimis de deis nugis conscriptis, ac
CL Gib. l. c. p. XXIIL p. 313. 3 CL Oib. l. c. p. m. s. 324. ' CL sib. I. e. p. XXIII. p. 426. in Gib. I. c. p. XXIII. p. 357. Cf. Gib. l. c. p. XVI. p. 3b ff. CL Acta Apostolorum cap. XVII v. 23: Λιερχευενος loquitur utilus
27쪽
minime quidem tempore expeditionis contra Por8as susceptae, quum ii pectoro Juliani benevolentia erga deos penitus insedisset et inveteraasset. Quam ob rem no hoc quidem fieri potuit, ut Lucianus quidam sophista 3 ipsique illi Imperatori amicus hac commentatione amicitiam suam comprobarst et illustraret. Haec de priore re dixisse sufficiat, et in eo est, ad ut alterum de virginum caede quaestionem accedamus. Audimus enim in Philo- patri cf. p. 9. Τriephontem Critiae, qui Gorgonem esse caput alleuiu virginis affima erat, hocce modo respondentem: cf. p. 9.)... οἰδα μυρεας διαμελει ' τμηθειπας παρθένους Νῆσον ν άmpι- ρον; Κρήτην δέ τέ μιν καλεουσιν Quaeritur, num Juliani tempore tale quid in Creta insula factum sit. Et detexit Gesnerus , Cretam cum Palaestina saepe confusam esse, Gagamminoam dictam, et Ga- meos tum in christianos saeviisse hinc sumit interpretationem; cui tamen adversantur ae repugnant Verba: ἡ Νῆσω ἐν ἀμφ ιρι κ μ .
Quinque igitur res efficiunt, ut in Gesneri sentcntia erudite illa diligenterque desens non iam acquiescamus primum, quod Tri phon ep. 29. sperat, o Aegyptum pacatum iri, deinde quod cp. 23. in dialogo monachis occurrimus una in claustro Byganti viventibus, tum obstat illa de Spiritu Sancto formula cp. 12. a. 381 p. Ch. n. constituta, praeterea caede virginum in Creta saeta vita denique et mores ipsius Juliani Apostatae. Itaque quum rebus bellicis in Asia gestis, tum re Cretensi transilire cogimur ad saeculum decimum. Qua in re maximam partem ducem sequimur Niebuhrium, qui in praelatione editioni Leonis Diaconi praemissa' sic disputat: ἡRestat libellus, cuius titulum in indice 3 sortasse non sine reprehensione aliquis conspiciet: hilopatris dialogus quem inter Lucia Deo censere solebant maiores, nunc auctoritatem Gesneri, viri magni, εeeuti, plerumque ad Juliani Aug. aetatem reserunt Attamen Olanus in illo agnoverat formulam de Spiritus Sancti processione c. 12), quae nono demum saeculo h exorta est salsus in eo, quod
Cf. Gesn diss. p. XLII. y ef est B. Annotationes pag. bl 3, 514 ad vocem I ρητον . Cf. Com. Scripti Bygant ist pars XI. L. D. Bonnae DCCCXXVIII.' Inde variorum libellorum est, qui Nicephori Phocae et Joannis gimi- scis historiam illustrant. Error hic est; IX. saeculo Photio illo auctore, inter Occidentis et Orien-
28쪽
sibi persuaserat, c. 9 sabulam de S. Ursula, virginumque agmine
scriptoris animo esse obversatam unda colligebat eum ante Saecu-
cum XII non exstitisse. Etenim vel maximo pignoro contendere ausim fabulam istam ne innotuisse quidem Graecis. asius, semper cum honoris praefatione nominandus, o Timarione disserens, id tantum pronunciavit, Philopatri quoque scriptum esse modi aevo. Quod ubi legebam, movit me protinus summa viri in universa philologia, in Byzantinis autem rebus unica auctoritas, ut libellum tunc demum accurate inspicerem quo facto mox animadverti scriptum esse imperante Nicephoro Phoca, paulo ante eius necem a. 968 vel 969. in est quod immani quodam et efferato gaudio de virginum caede in Creta insula laetatur c. 9 , ubi, quam atrociter in mullieres insantesque saevitum sit, e Theodosio cognoscere licet V. 85 sqq.): - et nuncius, quem Cleolaus assert, de victoriis imperatoris Syriacis accipiendus est: - spes quidem concepta de capienda Babylone Bagdado et de Aegypti Arabiaeque servitute, licet immodica, stulta tamen non erat Scythae, quorum incursiones finiri posse vix audent sperare idem illi, qui de Asia domanda somniant, Bulgari sunt denique seditiosi coetus, ingrataeque molitione adversus victorem Augustum, cui libelli scriptor se commendare studet, et moeror prave religiosorum de publica gloria, turbabant imperium Nicephori, donec eum evorterent. - Quae omnia Hasium quoque vidisse, intellexi, quum ante annum vir egregii sermonibus fruebar. μAtque operae pretium est, ad ipsum sontem, undemiebuli ius, vir amplissimus, hausit, ad Theodosium accedere, qui sui X saeculo et quinque Acroases composuit de Creta a Nicephoro 3 Saracenis erepta. Quod carmen iambicum, ne quid gravioris momenti omittam 3 exhibet haec: cf. Ἀκροασις 'ν 110 133 in ed. Leonis D. p. 268.)Eπει δὲ πάντς ἐσαν ἀντι θηριων,
ἐν θρῆνον οἰκτρον και φν γῆν βλεπειν τοτε,
και θαυμα πικρον συμνορας ἐναντιας. εκειτο α γὰρ πλῆθος εἰς κονι μιαν ἀνδρων, γυναικῶν δυςτυχῶς σφαγμενων. εκεῖ τα τεκνα προς σφαγον η Πειγμενα ti ecclesiam certamen exortum est de additamento: filioque , et tum quaerebatur, num Spiritus S a patrio filioque processisset cf. Alg0gi. c. p. 468 1Ι Regnabat a. 963-969. y Niobuhrius non omnia notavit.
29쪽
κα φοινικην βαπτεν ὀ ξιφος τρίχα, ἐν ίχε λευκῆν ὁ χρονος σεβαμμενον. ἐκει γυναῖκες ἀγκαλῶν κάτα βρε ρηερριπτον εἰς γῆν, κα γονῆς στοργίαν, κίνδυνος ἀντήγειρε ταῖς τεκνοτροφοις. ἀνῆπτο α πυρ, ἀντελαμπε τἀ ξίφη, ἐπορφυρον γην η ροὴ των ωι ἐυτων, κα Κρητικοῖς ἰν τοῖς τόποις μεμιγμενη,
ως χρῶμα καινον, τριχροος τιμωρι a.
επε δε ρητων δεῖπνον οἱ μεν ορνέωνεκειντο νεκρο κα πνοῆς ζορμενοι, ἄλλοι δε την νέκρωσιν ἱππικῆ ταχειφυγοντες εἰσήγοντο των πυλων σω. μMox ipsa Cretensium urbs capitur λ:, no δε nati μεγιστε Ῥωμανε πτολος τείχη στραφεὶς πληττεν εν προθυμεία καρρων κατασπῶν ταυτα ριπτων εἰς χθονα.
Magna ibi quoquo strages facta est ):n οἷος σπαραγριος, γυμνα 'Poouαίων ξίφη OTαν κατεῖδον τεκνα μικρα μητερας, τας με βροχοις οπισθεν Ἀστρεβλωμενας,τως δε προ αιμα κα κονιν πεφυρμενας, τάς δε στοιχοδον εἰς σφαγὴν προκειμε ενας. ἐκεῖ τα τεκνα πατερας, καὶ πατερες
30쪽
Idom eo Diaconus narrat. Hist. II. 7 sub finem pag. 26.)Neque parum ad Niebuhri sententiam facit, quod res a N. Phoea
strenuo ac feliciter gestae quaedam praebent, unde ἐπινικι om. Πέπτεοκεν ὀφρυς .... cp. 28. apto Xplicetur. Nam priusquam ieephorus Caesareae ab exercitu Imperator salutaretur ), iam sexaginta Saracenorum aEtella expugnaverat ). Imperato factus quotannis ipse vere ineunte expeditionem in Asiam suscipiebat et inprimis memoria dignae sunt victoria eius Syrincae δ), vi cepit Edessam, Arcam, Antiochiam ). Longius quominus progrederetur, ei mors immatura impedimento erat. Quod autem Cicolaus nuntius etiam Susa capta esse laetatur, nihil id reseri, quia credibile est, eum vel incerto rumore Sequentem vel prae nimio gaudio singula non ad fidem historiae accommodasse Bulgari, ad quos iebulirius verba: τάς ἐκδρομάς τάς Σκυθων revoeat, ante Nicephorum Romanos admodum vexaversnt is ipgo cum repotentibus solita tributa paulisper conflixit '). Attamen ego non intelligo, quo iure iebuhrius Scripserit: ...denique seditiosi coetus, et moeror prave religiosorum . . .
Qua de re nihil usquam inveni immo, qua in Leone Diaeon de morte Nicephori traduntur, longo aliter se habent. Etenim Theophano Imperatrix a marito, ut erat foedo vultu et sordida parsimonia, tantopere paulatim animum Verterat, ut postremo vel contra vitam eius
insidias strueret D satellite ministroquo utens Ioanne gimisce. Is a Nicephoro omesticus orientis creatus ), invidia tamen et obtrectatione fratris Imperatoris ab hoc gradu deiectus erat Arcessebantur quidam viri audaces et fide digni ad caedem Nicephori expcitandam, et hiemalis noctis tenebris contecti, una cum Joanne atrox illud et taetrum facinus exsecuti sunt j. Deinde constat, Nicephorum vivum Summa erga Deum pietate et optima in monachos Voluntate fuisse ): Aυτος δὲ τὴν συνήθη προσεΠοιεῖτο παρεγχειρττον σωφροσυνην διατηρειν, γυναικος τε σωζυγίας εκκλι'νων κα κρεω