Gai Salusti Crispi Operum reliquiae [microform]

발행: 1856년

분량: 113페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

G SALUSTI CRISPI69. Pluteos rescindit ac munitiones demolitur locoque summo potitur. U. Clausi lateribus aliis pedem. l. lia

castra sine volnere introitum. 2. Crassus Obtrectans Potius conlegae quam boni aut mali publici gravis exactor. 73. Sestertium trietes pepigit a G. Pisone. 4. Qui proxumi loca hostium erant. b. Qui praetores sucibus sibi

praelucentes ambusta in tecti Sine cura reliquerunt.

26. Stolide castra subgressus. 77. Sapor iuxta sontis dulcissumos. 78. In silva Sila suerunt. T: . Adeo illis ingenita est sanctitas regii nominis. 80. Apud Corduennos amomum et alii leves odores gignuntur. χl. Ne inru-

82. Atque hiavit humus multa vasta et prosianda. 83 Salustius scribit in historiis, quod naphtha sit genus Omitis apud Persas, quo vel maxume nutriantur incendia.

LIBER V.

Seditiones in exercitu Lueulli a Clodio motae ros ob militum socordiam male geritur Cilicia provincia ad lurcium transbita. lege Gabinia bellum i iraticum Pompeio gerendum demandatur; idem in Phrygia Lucullum convenit.

4 Lucullus, audito Q. Marcium Regem Proconsulem Per Lycaoniam cum tribus blagionibus in Ciliciam tendere. 2. Legiones Valerianae conperto, ego Gabinia

Bithyniam et Pontum consuli datum, Sese mi SSOS. 3. RC-gem vorsabatur. 4. Ceteri negotia sequebantur amiliaria legatorum aut tribunorum, et Par Sua, conmentibus mercatis. 5. Saepe celebritate nominis intellego timentem. 6. Video indigentium dona quaesitum gratiae properantem . . Nam si in Pompeio quid uinani venisset. 8. Quibus de causis Sullam in victoria, telatorem, uni sibi descendere equo, ad Surgere Sella, ni ut aperire solitum. 9. Inde Ortus sermo Percontani ibi is

utrimque, Satin salve, quam grati ducibus suis, quantis familiaribus copiis augerentur. U. Peractis I XX annis armatus equum insilire at Sed ubi ille militum volii; talem causatus. 2. Cares insulani populi suorunt, Piratica amosi, victi a Minoe, uti Salustius et luicydides

tradunt.

IIISTORIARUM FRAGMENTA. 127

FRAGMENTA IN CERTORUM LIBRORUM.

1 Pressi undique multitudine. 2. Nihil socordia claudebat. 3. Pactione amisso Publio legato. 4. Et in pra liis actu promptus. 5. Non poeniturum. . Volgu. amat seri T. Serum enim bellima in angustiis suturum. . Fecit ut nuntiis confestim lugubribus. 9. Communem habitum transgreSSus. 10. Haud inpigre neque inulius occiditur. 1 l. Hostes oppressi aut dilapsi orent. 12. Ibi triennio frustra trito. 13. Atque eos a tergo incurrerunt. 14. Hispaniam ibi antiquam patriam esse. b. Nubes foed vere lumen. 16. Quaesere. 17. De insidia prima. 18. b- probrii gratia is . In nuda intecta corpora. 20. Tharros. 21. Cum isos. 22. Quae pacta in conventione non praestitissent. 23. Quoi nisi pariter obviam iretur. 24. More equestri praeli Sumptis tergis atque redditis. 25. 0gressi ad suciliores ictus loco cedebant. 26. Equo atque armis insignibus. i. Apud latera certo conloca erat. 2η. Quom inserior omni via grassaretur. 29. Ad Iovis mandem nostra. 30. Graviore bello, qui prollibitur Venerant, Socii frigere. l. Et aequore et terra. 32. Neu quis titiles neve pro milite. 33. Tergis vinciebant. 34. Quem irata Stagnum Omnis usque a d flumen. 35. Atque ipse culius rei. 36. Simul inmanis hominum vis multis e locis

in VaSere patente tum e pacis modo est usus. T. Genua Patrum advolvuntur. 8. Quae magalia sunt circumiecta civitati, suburbana aedisdia. 39. Quom murum hostium Suc-eeSSiSSet poenas, derat. 40. Soleas estinate. 41. Cultu corporis ornata egbegio. 42. Sin Vi ObSiStat, ferro quam sanie aequius perituros. 43. Consedit in Ialle Virgulta nemorOSaque. 44. Paululum requietis militibus. b. Vitabundus per loca saltuosa recedebat. 46. Ludicem mor iis excessit. I. Inbecilla est sortitudo, dum pendet. 48. Luxo pede. 49. Ille Conisiurgim apud legione Venit.b0. In Hispaniam vorsus. Al. Qua accidam aut quo. 52. Speciem capta urbis officere discedentes. 3. Alis alibi stantes, Omnes tamen advorsis volneribu conciderunt. 54. Nam talia incepta Si in consuliorem IeritSSent, rei publicae pestem factura. 5. VigZo. 6. Stobos. bi. Quae cis paucos dies iuncta in armis sunt. 58. Orion, ut Salustius dixit, oritur iuxta solis aestivi pulsum. 9. Viaces i. e. pugnas, quia per Vicissitudinem pugnabatur, ut

et Salustius docet. 60. Medio ponto, potest quidem intel-

92쪽

G SALUSTI CRISPIlegi secundum Salustium procul a continenti. s. salu- si s dicit ubique nova aestas, adulta, praeceps. 62. Vi gilius in peste describenda sequitur ordinem quem et Lucretius tenuit et Salustius, primo aerem, inde aquam, O8t pabula esse conrupta. 63. Eo redeunte domum salutaret apud aedem Bellonae. 64. Ne qua contumelia. b. Tenebat, i. e. defendebat, est militare Verbum, ut etiam S lustius dicit. 66. Senecta iam aetate. T. Citra Padum omnibus lex Lucania phratra fuit. 68. Bella atque paces exercebant. 69. Luces. 70. Nam X aeris et aquae conruptione frugibus insectis gravior etiam animantibus pestilentia coorta est. Ti. Aliaque propter. 72. Cuncta Otiendi. 73. Exercitum maiorum more vertere. 74. Virtuti satis credebant. 5. Quotiens magni alicuius mors ab historicis narrata est, totiens fere consummatio vitae et

quasi funebris laudatio redditur hoc semel atque iterum a Thucydide saetum, itidem in paucissumis personi USU patum a Salustio. 6. IIt diei Salustius Lucullus pecuniam Quinti dedit, ne illi succederetur. I. In uiodico quoque et clemente imperio percarus fuit. 78. Qui plus poterat, plus iuris habere videbatur. 79. Prohibet nocere venenum, quod tibi datur. 80. Visuros. l. Duci probare. 82. Ostia, exitus fluminum in mare, neutro genere semper dicitur, sed si urbem significare velis, singularem Potius numerum Observabis, quamvis Salustius frequenter etiam plurali numero urbem significet. 83. Samnitium. 84. Antonius paueis ante diebus. 85. Fenoribus coope tus. 6. Aquis hiemantibus. i. ωις, πολις υβυης οἱ ὁ περι Σαλουστέον υ πολιν, λHa Torro φασὶ καὶ ποτα/ιον bat. 88. Σαλουστέου ε avsia A TOT πρωτον ob po a 'Poysiaio ι κ alii λους λέγοντος. 89. Σαλουστιος ι Doυν Ii σὶ χαλεrr J diaet εγι ναι τους στρατι υτας προς α ον ευθες ἐν ρχὴ του tot tot προ Duo καὶ

γειν ναγκασθέντας.

EPISTOLAE AD CAESA IREM.

CAESAREM AEENEM DE I: E PUBLICA

SALUSTIO FALSO ADSCRIPTAE.

Pro Vero antea Obtinebat regna atque imperia sori nam dono dare, item alia, quae per mortaleis avide cupiuntur: quia et apud indignos Saepe erant quasi per lubitidinem data neque cuiquam incorrupta permanSerant. sed res docuit id verum esse, quod in carminibus Appius ait, abrum esse Suae quemque fortunae, atque in te maXUme, qui tantum alios praegressus es, ut prius defessi sint homines laudando facta tua, quam tu laude digna suciundo ceterum ut fabricata, si Virtute paria, quam magna industria haberet decet ne incuria deformentur, aut conruant infirmata nemo enim alteri imperium Volens concedit et quamvis bonus atque clemens Sit, qui plus poteSt, tamen, quia malo esse licet, formet datur. id eo evenit, quia plerique rerum potente PerVOrSe consuli mi et eo se munitiores putant, quo illei, quibus imperitant, nequiores fuere ut contra id eniti decet quom ipse bonus atque Strenuus sis, uti quam optumis imperite8. nam eSSumu quisque Sperrume rectorem patitur.

sed tibi hoc gravius est, quam ante te omnibu8, armi Sparta Oniponere, quod belli im aliorum l)ae mollius geS- sisti; ad hoc victores praedam petunt, Victi CiVe Sunt. inter has difficultates vadendum est ibi atque in posterum firmanda res publica non armis Od neque udVOrsum hostis, sed, quod multo maius multoque asperius e8t, pacis bonis artibus ergo omne magna mediocri sapientia res huc Oeat, quae quisque Optuma poteSt, utei dicant ac mihi sic videtur qualeicumque modo tu viet Oriam composuereis, ita alia omnia futura. Sed iam, quo melius saeisiusque constitua8, pauci8, quae me animus monet, aestipe belltim tibi fuit, impera-ior, eum homine claro, magnis opibus, avido potentiae, maiore fortuna quam sapientia, quem secuti sunt pauciJ per suum iniuriam tibi inimici, item quos adfinitas aut alia necessitudo traxit num particeps dominationi neque sui quisquam, neque, Si pati potuisset, Orbis terrarum bello concussus foret cetera multitudo volgi more magis

93쪽

PSEUDOSALUSTI EPISTOLAE AD CAESA REM.

cinam iudi io, post alius aliun quaesi trudentiorem Seeuii. O tibia toni pus talediciis inei quoruni OCCUPandae rei Dublieae in poni adducti homines, qui bii Omma probro

a luxuria pollui:i Ora iit i Oncurrere in a Sira tua et aperte Qui et Oi ni Ortona rapina S, POStremo nil an, quae Conrupto animo lubebat, ni initari. X qui is ingua Par , ubi ne lue reditum condonare neque te civibus Sicuti hostibus uti

vident defluxere: uiuo restitere; luibus maui otium castris' quam Oniae luturum erat; tanta is creditorum in Dendebat sed Ob easdem causas inmane dici list, quanti et quam multi mortales postea ad POmlieiuna diSeeSSeruit, coque lier iam e tempus belli tua Si sacro atque inspoliat , sano debitore usi,

Ioitur tuoniam tibi victori de bello i iii pace agitandum 'ost, hoe uti ei viliter deponus ilia ut quam tu Sit S Sumac diuturna sit Me te ipso primum, qui ea compositurus

ctari inperia rudelia inu: is acerba piam si ut urna urbitror; ne que quemquam Dilutis metuendum esse, quin ad eumox mi diis ibi midii relidat eum vitam bellitin aeternum et Uice rei C: oluoniam ne lue ad vi et Sus ne lue ab tergo aut latoribus tutus sis, si ni per in Periculi aut metu agite8. contra tui benignitate et clementia inalterium en ieravere, ii luoiti it candida iamia visa, etiam Oste ui quIOre S, tuam alii Cives haud scio, an qua me his dieii Corru itorem vi toriae tua nimis pie in vietos bona olim tute praedi ei it 'ilicet spmd ea, rava OXierni nationibus, natura imbi hostibus, nosque maiores lue Stri Sa Ite tribu i ea i ibu danda arbitror, neques barbar in ritu caede caedeni inguinem unguine explanda. an illa, quae paulo ante Oe belli uti in sin. Om Cium viet triumque Nullanum increpabantur, oblivio inii ri Cit: Domitium, Carbonem, rutulia, alios item non rnini OS, neque mi roelio belli iure. Sed si, sica ut Plieos Per Summum celus intoriectos, b b in romanam in vilia Publica pecoristi uult conscissam . Clieu suam illii Oecul a civium lunera et repentinue caede9, in parentum ut liberorum munisul a muliorum et u rorum, VaS: alii domuum anti Parinita i 'torium saeva atque oria lilia oranti id quae leni illi hortuntur ii sollicet id certatum esse, uiri a Suestrum uri itrio iniuriae iterent ne lue C 'Plum, Sed ni iam a te rem ii blicam et a causa CXercitu Sit Penuri8 consectis optumos et veterrumo Onmium ad OrSum ratres arentisque, ubi liberos armis contendere; ut X alienis malis deterrum mortales ventri atque prosunda lubidini sumptu quaererent, atque essent Obprobria Victoriae, tuorum flagitii commacularetur bonorum laus neque enim te praeterire puto, quali qui Sque eorum more aut niodestia etiamtum dubia victoria Sese ge8Serit; quoque uiodo in belli administratione Scorta aut OnVivia eXereuerint nonnulli quorum aeta ne per otium quidem talis vobis talis Sine dedecore attigerit. De bello satis dictum de pace firmanda quoniam tuque et omnes tu agitatis, Primum id, quaeSO, OnSidera, quale sit id, de quo consulias ita bonis malisque dimotis, patenti via ad Verum perge S. ego te exi Silamo quo- ilium Orta Omnia intereunt, qua tempestate urbi Romanae sutum excidi adventarit, civis Cum civibus munia ConSe iuros ita defessos et XSanguis regi aut nationi praedae

suturos aliter On Orbi terrarum et liae Cianetae genteSeongli batae novere ut contundere queunt hoc imperium.

si munda igit iu sunt vel concordia bona et dise0riliae

inula expellenda id ita Veniet, si sumptuum et rapinarum Eoontium dempseris; non ad Vetera instituta reVocans, quae iam ridem, conruptiis moribus, idibrio sunt; sed si suum quoique rem sumiliarem sinem Sumptuum statueris quonia uicis Deossit mos, ut homines adule Scentuli Sua atque aliena Consumere, nihil lubidini atque aliis rogantibus denegare Pulcherrumum utent eam Iirtutem et aagnitudinem animi, pudorem ut vi modestiam pro

SOCOrd a uestument ergo animus sero Pra 'a Via ingressus, ubi Consueta non ut Petunt, sertur accenSu in socios inodo, modo in ei is movet Oinposita et res OVa Veteribus adquirit quare tollendus est senerator in OSterum, uti Sua quisque re curemus ea era atque imple Via est, magi Siratum Opub , non creditori, gerere; et in

guitudinem animi in addendo, non demendo rei publicae

ostendere.

At lue ego Seio, Miam aspera haec res in principio sutura Sit, praesertim is, qui se in victoi a licentius liberiusque quum artius futuros credebant quorum si saluti potius quam ibidini consules, illosque nosque et Socios in pace rina Constitues: in eadem studia artesque ii Ventuti erunt, nae ista egregia tua suma Simul cum urbe Ronia brevi oncidet postrem Sapiente paci cauSubellum gerunt, laborem spe otii sustentant nisi illam fi main ossicis, vine an vicisse quid rettulit quare apeSse, Per deos, rem publicam et Omnia aspera, ut Sole8, e

94쪽

332 PSEUDOSA LUSTI

vade namque aut tu mederi potes, aut milienda est cura omnibus neque quisquam te ad crudelis poenas aut acerba iudicia invocat, quibus civitas vastatur magis quam corrigitur; sed ut pravas artis malasque lubidines ab iuventute prohibeas ea vera clementia erit, OnSuluisse, ne immerito cives patria expellerentur, retinuiSSe ab stultilia et salsis voluptatibus, pacem, concordiam tabilivisse non, si fac itiis obsecutus, delicia perpes Sue

praesens gaudium cum o suturo malo OneeS8eriS.

Ad mihi animus, quibus rebus alii timent, maxunies retus est negoti magnitudine et quia tibi terrae et maria

simul Ouinia componenda sunt. quippe res par a tantumino enium attingere nequiret magnae Curae magna mercesesi igitur provideas oportet, uti plebs largitionibus et publico frumento conrupta, habeat negotia Sua, stibus ab malo publico detineatur iuventus probitati et du8triae, non sumptibus neque divitiis studeat . id ita Vemet, ipecuniae, quae maxuma omnium pernicies St, Sum atque decus dempseris iam saepe cum Immo meo

reputans, quibus quisque rebus chiri viri magnitudinem

invenissent, quaeque res populos natione SV magni auctibus auxissent, ac deinde quibus causis amplissum regna et imperia conruissent . eadem Semlier bona atque alii reperiebam, omnisque victores divitia contemPSi88e, et victos cupivisse meque aliter quisquam extollire QSe et divina mortalis attingere potest, nisi, OmiSSi pecuniae et corporis gaudiis, animo indulgens, non ad8entando neque concupita Praebendo, Pervorsam gratiam gratifican8, Sed

in hibore, patientii bonisque praeceptis et actis ortibus

exercitando.

Nam domum aut villii iii X tolere, eam ignis, nullaeis, ali eisque peribus exornare C Omnia potiuS quam emet

visundum inistere, id est non divitias decori habere, sed ipsum illis flagitio esse porro ei, quibus bis die venirem

Onerare, nulliuia noctem Sine Seori quieScere OS St,

ubi animum, quem dominari decebat, Servitio oppre88ere, nequeiquam eo postea hebeii atque claudo pro exercito uti ob int num inprudentia lari aque et e praecipitat. Verum haec et omnia mali pariter cum honore pecuniae desinent, si neque magistratus neque alia Volgo cupiunda venalia erunt ad hoc providendum est tibi, quonam

modo Italia atque provinciae tutiores sint id quod ictu

haut obseurum est. nam idem Omnia Vastant, Sua deSerundo domos et per iniuriam alienas occupando. item ne, EPISTOLAE AD CAESAREM.

ui adhuc, militia iniusta aut inaequalis sit quom alii iri, inta, pars nullum Stipendium facient et rumontum id quod antea praemium ignaviae fuit, per municipia et colonias illis dare conveniet, qui stipendiis emeritis domos

reVerterint.

Quae rei publicae necessaria tibique gloriosa ratus sum, quam PaucisSumi abSol i. non eius videtur pauca nunc de saeto me disserere plerique mortulas ad iudicandum satis ingeni habent aut simulant Verum enim ad repreliendunda aliena saeta ut dicta ardet omnibus nimiis vi Satis aperium S aut lingua prompta Videtur, quae meditata pectore Volvat quibus me subiectum haud poenitet, magis reticuiSSe igeret. nam Sive hae Seu meliore alia Via Perges, a me qui deni pro virili parte dictum et adiutum uerit relicuum 8 Optare, uti, quae tibi placuerint, ea di immortales adprobent beneque eveniresinant. II

Seio ego, quam dissi esse atque asperum suctu sit consilium dure regi aut imperatori, OStrem quoiquam moriari, quoius Ope in excelso Sunt quippe quom et illis consuliorum copiae adsint, neque de futuro quisquam satis callidus satisque prudens Sit quin etiam Saepe raVaniugis quam bona On Silia PrOSpere Veniunt, quia tera8que res fortuna ex lubidine sua agitat. sed mihi studium sui adula seentulo rem publicam capeS8ere, atque in ea cognoscenda multam magnamque curam tabui non ita, ut magistratum modo caperem, quem muli malis artibus adepti erant, sed etiam, ut rem publicam domi militiaeque, quantumque armi S, Viri S Opulantia OSSet, cognitum habuerim itaque mihi mulia cum animo agitanti consilium sui sumam modestiumque meam post tuam dignitatem habere et quoius rei lubet periculum sacere, dum quid tibi ex eo gloriae accederet idque non temere ne ille exsortuna tua decrevi, sed quia in te praeter cetera artem unam egregie mirabilem comperi, Semper tibi maiorem in advorsis quam in Secundi rebia animum S Se sed per ceteros mortalis illa res clarior est, quod prius des ossi sunt homines audando atque admirando mimificentiam

tuam, quam tu in saciundo, quae gloria digna essent. equidem mihi decretum est, nihil tam ex alio repeti pOSSe, quod non cogitanti tibi in promptu Sit . . neque eo, quae visa sunt, de re publiea tibi Serip8i, quia dii consilium

95쪽

at ita ingeni uita telim amplius ne iii probaretur; sed in-ior labores militiae interque proelia, Victoria S, a aperuimstatui admonendum te de negotiis urbanis namque tibi si id modo in pectore consili est, ut te ab ramicorum impetu vindices, quoque modo contra advorsum consulem benesidia polluti retinetis, indigna Virtute tua cogita 8. Sinin te ille aninuis est qui iam a principi nobilitatis actionem disturi avit, plebem Romanam e graVi Servitute in libertatem restituit in praetura inimicorum arma mermis disiecit domi militiaeque tanta et tam Praeclara ac mora sedit ut ne inimi ei quidem queri quidquam audeant nisi de magnitudine tua quin tu accipe ea, quae di 'am de Summa re tui blica liuae Prosecto aut Vera Venie aut certo haud pro 'ulis ero. Sed quoniam Gn. Ponat eius aut anno pravitate aut quia nihil eo multiit, quod ibi obesset, ita ipsus est, ut hostibus teli in manus inceret, quibus illa rebus rem Publicam conturbavit, eisdem tibi restituendum est. Pruntini omnium untianam ii testatem moderandi de Vectigalibus sumptibus iudieiis senatoribus laustis 'rui Edit; plebem Romanam, quoius antea Summa Potestas erat, ne aequeis quidem legibus in servitute reliquit iudicia antet Si Sl- ut antea. tribus ordinibus tradita sunt, tumen illi in illi saetiosi regunt, dant, adimunt, quae hibet inno enti Circumveniunt suos ad honorem CXtollunt. non facinus, non probrum aut flagitium Obstat, quo minus mugi Stratu capiant: quos Onianodum est, trahunt, rapiunt; POSiren O tamquam urbe capta, ibidine ac licentia sua pro legibia, utuntur. ne me is uidem mediocris dolor angeret, I li tute Partam victoriam more suo Per Servitium exercerent. sed homines inertissumi, quoruin omni Vi Virtu8que in lino ua ita est, sorte atque ulterius socordia dominationi mobilitam insolentes agii aut nam, quae editio alit I8- sensio civilis tot tam inlustris si nilius ab stirpe Vertit aut quorum unquam in victoria animus tam Praeceps tamque inmoderatus fuit 3 L. Sulla, quoi omnia in victoria lege belli licuerunt, tametsi supplicio hostium partis suas muniri intellegebat, tamen, paucis intersectis, ceteros beneficio quam metu retinere maluit at hercule M. Catoni L. Domitio ceterisque eiusdem saetionis quadraginta Senatores, multi praeterea cum spe bona ad descentes Siculei hostiae mactati sunt; quom interea inportunissuma genera hominum tot miserorum civium sanguine satiari nequierunt: non EPISTOLAE AD CAESAREM.

orbi liberi, non parentes Xacta aetate, non luctu gemitus virorum mulierum inmanem eorum animum infleXit, quein acerbius in dies mulo faciundo ac dicundo dignitate alios, alios civitate Vorsum irent nam quid ego de te dicam 3 quoius contumeliam homines ignavissumi vita sua cominutare volunt, Si liceat neque illis tantae voluptati est tametsi insperantibus accidit dominatio, quanto maerori tua dignitas quein optatius habent ex tua usumitate perieiduni periatis sacere, hiam per te populi Ilomani imperium maxumum ex magno fieri quo magis tibi etiam atque etiam animo prospiciundum est, quonam modo rem stabilia communiusque mihi quidem quae men Suppetit, loqui non dubitabo. ceterum uel erit ingenii probare, quae Vera atque utilia siletu putes. In duas partis ogo civitatem divisam arbitror, sicut a maioribus accepi, in patres et lebem. antea in patrihus

summa avet Oritus erat, i mulio maXuma in lebe . Itaque saepius in civitate secessio fuit, Semper lue nobilitatis opes de ininutae sunt et ius popidi amplificatum. 'ed plebes eo libere agitabat, cluia nullius potentia Super leges erat; neque divitiis aut superbia, sed bona fama saetisque sortibus nobilis ignobilein anteibat humilium us quisque in arvis aut in militia nullius honestae rei egens satis ibi Eutisque patriae erat. sed ubi eos paulatim expulsos agris inertia atque inopia incerta domos habere Subegit, Oe- per alienas Ope petere, libertatem Suam cum re publica venula ni hal)0re ita aut latim populus, qui dominu erat. etinetis gentibus imperitabat, dilapsu est, et pro COIIa-muni imperio privatim sibi quisque Servitutem peperit. haec igitur hi utitudo trimum analis horibus inbuta, deinde nisi iis vitas lue varias dispaliata, nullo Od inter Se congruens, pariani mihi quidem idonea videtur ad capesSendum rem publicam. ceterum, additis nor is civibus, magna me spes tenet Ore, ut omne eXpergiscantur ad libertatem quippe eum illis libertatis retinendae, tum his servitutis amittundae cura orietur ho ego censeo permixtos cum veteribus novos in coloniis constituaS 1inet res militaris opulantior erit et plebs bonis negotiis inpedita malum publicum sacere desinet. Sed non inscius neque inpruden Sum, quom ea rectagetur, quae Saevitia quae lue tempestate hominum nobilium suturae sint, quom indignabuntur, Omnia funditus misceri, antiquis civibus hanc Servitutem inponi, regnum denique ex libera civitate futurum, ubi vilius munere ub

96쪽

PSEUDOSA LUSTI EPISTOLAE AD CAESAREM.

titudo ingens in civitatem pervenerit equidem ego te apud animum meum statuo malum facinus in se admittere, qui

incommodo rei publieae gratiam sibi conciliet ubi bonum publicum etiam privatim usui est, id vero dubitare adgredi, socordiae atque ignaviae duco. M. Druso semper consilium sui in tribunatu summa ope niti pro nobilitate; neque ullam rem in principio agere intendit, nisi illi auctoressu rant sed homines laetiosi, quibus dolus atque malitias de cariora erant, ubi intellexerunt per unum hominem maxumum beneficium multis mortalibus dari, videlicet sibi quisque conscius malo utiliae infido animo osse de M. Druso iuxta ac de se existuma erunt itaque metu, ne

per tantam gratiam Solus rerum poteretur, contra eam

nisi sua et ipseius consilia disturbaverunt quo tibi, imperator, maiore cura fideique amici et multa praesidia

puranda Sunt.

Hostem nil OrSum lc lirimere strenuo homini haud disia seilest oeculia pericula neque sacere neque vitare bonis in promptu est igitur, ubi eos in civitatem adduxeris,

quoniam quidem renovata plebs erit, in ea re nati Xumennimum exerceio, ut colantur boni mores, concordia inter vetores et novos coalescat Sed muli maxumum bonum

putriae civibus, ibi liberis, postremo humanae genti pepereris, si studium pecuniae aut Sustuleris aut quoad re Atre seret, minueris inliter neque privata res neque publicaiieque domi neque militiae regi Potest. iam ubi cupido divitiarum invasit, neque disciplina neque artes bonae neque ingenium ullum satis pollet, quin animus magis aut

minus mature tostremo tamen Succumbat saepe iam nudi a qui reges, hiae civitate et nationes per opulentiam magna imperia miserint, quae per virtutem inopes ceperunt: id adeo haud mirandum est nam ubi bonus deteriorem divitiis iungis harum magisque acceptum Videt, primo aestuat multaque in pectore volvit: sed ubi gloria honorem magis in dies, Virtutem opulentia vincit, animus ad voluptatem a vero descit quippe gloria industria alitur ubi eum dempseris, ipsa per se Virtus amara atque aspera est postremo ubi divitiae clarae habentur, ibi omnia bona vilia sunt, fides, probitas, pudor, pudicitia.

nam ad virtutem una et arthia via est ad Pecuniam, qua cuique lubet, nititur; et malis et bonis rebus ea creatur.

ergo in primis auctoritatem pecuniae demito meque de rapite neque de honore ex copiis quisquam magis aut ininus iudicaverit, sicut neque praetor neque consul Xopulentia, Verum ex dignitate creatur sed de magistratus uelle populi iudicium fit iudices a paucis probari regnum

est ex pecunia legi, inhoneStum quare omni primae classis iudicare placet, sed numero plures, quam iudieant. neque Rhodios neque alias civitates unquam iudiciorum suorum poenituit, ubi promiSciae dives et pauper, ut quoi que sors tulit, de maXumi rebus iuxta ac de minuinis disceptat.

Sed magistratibus creandis laud mihi quidem absurde placet lex, quam . Gracchus in tribunatu promulgaverat, ut X confusis quinque classibus sorte centuriae Oearentur ita coaequatur dignitate pecunia Virtute anteire alius aliuni properabit haec ego magna renaedia contra divitias statuo. nam perinde omnes res uidantur atque adpetuntur, ut earum rerum usu est ni alitia praemiis exercetur; ubi a dempseris, nemo omni una gratuit maliis est ceterum a Varitia belua sera inmanis, intoleranda est quo intendit, oppida, agros, sana atque domo Vastat; divina cum humanis permiscet; neque exercitu neque moenia obstant, quo minus Vi Sua penetret fama, pudicitia, liberis, patria atque parentibus cunctos mortali spoliat. Verum, si pecuniae decus ademeris, magna illa is avaritia saeti bonis moribus Vincetur atque haec ita sese habere tametsi omnes aequi atque iniqui memorant, tamen tibi eum saetione nobilitatis haud medio riter eo tandum est quoius si olim caveris, alia Omnia in proclivi erunt nam ii, si Virtute Satis Valerent, magis aemuli bonorum quam invidi essent quia desidia et inertia, stupor eos atque torpedo invasit, Stre Punt, obtrectant, alienam famam bonum suum dedeeu aeStumant.

Sed quid ego phira quasi de ignotis memorem M. Bibuli sortitudo atque animi vis in consulatum erupit; hebes lingua, magis malus quam callidus ingenio quidisse audeat, quoi consultatuS, maxumum imperium, nXumo

dododori fuit an L. Domiti naugna Vis St, quoiu nullum membrum a flagitio aut acinore Vacat lingua 'una,

manu cruentae, pede fugaces quae honeste nominari nequeunt, inliOnesiissuma unius tamen M. Catonis ingenium versutum, loquax, cassidum haud contemno parantur haec disciplina Graecorum sed virtus, Vigilantia, labos apud Graecos nulla sunt quippe qui domi liberi

tem suam per inertiam amiSerint, cenSesne eorum Praeceptis imperium haberi posse reliqui de actione sunt inertissumi nobiles in quibus sicut instituto, praeter O-

97쪽

PSEUDOSALUSTIniim nomen nihil est additamenta L. Postumi, M. Favoni, mihi vi lentur liuis magnae navis Supervacanea Onera esse ubi Salvi pervenere, usui sunt; si quid advorsi coortum est, de illeis potissumum iactura sit, quia reliminum Sunt. Nunc quoniam, sicut milii videor, de plebe renovanda corrigendaque satis disserui, de senatu quae tibi agenda videntur, dicam. Postquam mihi aetas ingeniumque adolevit, haud serme armis atque equis corpus Xercui, Sed animum in litteris agitavi quod natura firmius erat, id laboribus habui. atque ego in ea vita multa legendo atque audiundo ita comperi, ninia regna, item cixitate et nationes usque eo prosperum imperium tabuisse, dum apud eos vera consilia abierunt ubicunque gratia, imor, Volupta ea corrupere, post paulo inminutae Opi . deinde ademptum imperium, Postremo ero tu inpOSitu retul-dem ego te apud an innui meum statuo: quoi rimque iri sua civitate mi lior inhistriorque locus quam aliis est, imagnam curam esse rei publicae iam ceteri Sala a urbe tantummodo liberius uia est: qui per virtutem sibi divitias, decus, honorem tepererunt, ubi paulini inclinata respubliea agitari coepit, iussit pliciter animus curi atquellaboribus fatigaim aut gloriam aut libertatem aut remfamiliarem defensat omitibus ,eis adest, sestinat quanto in secundis rebus lorentior fuit, tanto in advorsi asperius

magisque anxie agitat. igitur ubi ilebs senatui sicuti

corpus animo oboedit eiusque consulia exequitur, Patres consis Valere decet, Populo supervacanea est calliditas. itaque maiores nostri, quom bellis asperrumi premerentur, equis Viris cliecunia amissa, iunquam des 'SSi. Sunt armati de in t erit certare. non inolita aerari, non Vi h Stium, non adversa res ingentem eorum animum subegit, quin, quae Virtute ceperant, Simul cum anima retinerent.

atque ea magis sortibus consiliis quam bonis proeliis patrata sunt quippe apud illos una res publica erat; ei Omnes conSulebant saetio contra hostis parabatur corpus atque ingenium Patriae, non suae quisque potentiae DXe citabat ut hoc tenipore contra ea homines nobile8, qu rum animos socordia atque ignavia invasit, ignare laboris, hostium, militiae, domi actione instrueti per superbium cunctis gentibus moderantur citaque Patre8, quorum Onsilio antea dubia res publica stabiliebatur, oppressi Saliena dii lino huc atque illuc fluctuantes agitantur ii terdum alia, deinde alia decernunt uti eorum, qui domi EPISTOLAE AD CAESAREM.

nantur Simulius aut gratia sert, ita bonum malumque publicum aestumant. quodsi aut liberias aequa omnium aut sententia obscurior esset, maioribus opibus res publica et minus potens nobilitas esset sed quoniani coaequari gratiam omnium difficile est quippe quom illis maiorum virtus partam reliquerit gloriam, dignitatem, clientelas, cetera multitudo pleraque insiticia sit, sententias eorum motu libera ita in occulio sibi quisque alterius potentia carior erit ibertus iuxta bonis et malis, strenuis atque ignavis optabilis est. Verum eam lorique metu deserunt; stultissumi mortales, quod in certamine dubium St, quo sum accidat, id per inertiam in se quasi victi reeipiunt. i litur duabus rebus confirmari posse Senatum puto: Si umero lauetus ter tabellam sententiam ieret tabella obtentui erit, quo magis animo libero adore audeat: in multitudine et praesidi tu et Su mPlior St. . nam fore his tempestatibus alii iudieiis publicis, alii privatis suis atque amistorum negotia inplicati, haud sane rei publicae consiliis indi uerunt meque O magi secusatio quam Superba imperia distinuere. homines nobiles cum paucis senatoriis, quo additamenta actionis habent, quaecunque hil uit probare, reprehendere, decernere, ea, uti lubido tulit, secere. verum ubi numero Senatorum ueto per tabellam sententiae dicentur, nae illi superbiam Suam simittent, ubi is oboediundum erit, quibus antea crudelissum imperitabant. Forsitan, imperator, perlectis litteris, desideres, quem numerum Senatorum fieri placeat, quoque modo is in multa et varia offieia distribuatur iudicia quoniam omnibus prima classis committenda putem, quae di Scriptio, quei numerus in quoque genere futurus sit ea mihi Omniac oneratim discribere haud diffidite saeti fuit; sed prius hiborandum visum est de summa consili, idque tibi probandum verum osse. Si hoc itinere uti deeroveris, cetera in promptu erunt. Volo ego consilium meum prudens maXumeque usui esse. nam ubicunque tibi res prospere eodet, ibi mihi bona fama veniet. Sed me illa magis cupido exercet, ut quocunqne modo quam primum respublica adiutetur libertatem gloria cariorem habeo, atque ego te oro hortorque, ne clarissumus imperator, Gallica gente subacta, populi Romani summum atque invictum

imperium tabescere vetustate ac per Summam Oeordiam

dilabi patiaris prosecto, si id accidat, neque tibi OX neque dies curam animi sedaverit; quin insomnii eXerelis

98쪽

PSEUDO SALUSTI

ius, surabundus atque amens Hie nata mente seraris namque mihi pro Ver constat omnium mortalium vitam divino numine invisier; neque bonum neque malum facinus quoiusquam pro nihilo haberi, sed ex natura divorsa praemia bonos malosque sequi interea sorte ea tardius procedunt: Suus quoique animus e conscientia Spem Praebet. Quodsi tecum patria atque Parente possent loqui, scilicet haec tibi dicerent O Caesar, nos te genuimus O iis sumi viri, in optuma urbe, decus Praesidiumque nobis, hostibus terrorem quae multis laboribus et periculis ceperamus, ea tibi nascenti cum anima simul tradidimus, patriam maxumam in terris, domum sana iliumque in patria clarissumam, Praeterea bonas artis, honestas divitias, si rem Omnia honestamenta pacis et praemia belli pro his amplis sumis beneficiis non flagitium a te neque malum sucinus petimus, sed ut ei libertatem evorsam restituas. qua re atrata, Prosecto per gentis omnis fama virtutis tuae volitabit namque hac tempestate a meis domi militiaeque praeclara acinora egisti, tamen gloria tua cum multis viris sortibus aequalis est: si vero in bem ampliS- sumo nomine et maxumo imperio Prol te . iam ab occasu restitueris, qui te clarior, quis maior in terris suerit 3 quippe si morbo iam aut uti huic in lierio secus accidat, quoi dubium est, quin per orbem terrarum vastitas, bella,

caedes oriantur quodsi ibi bona lubido fuerit patriae

parentibus gratificandi, Poster quoque tempore, re Publica restituta, super omni mortali gloria magna tuaque unius mors vita Clarior erit nam vivos interdum sortima,

saepe invidia satigat: ubi anima naturae cessit, demptis obtrectatoribus, ipsa se Virtus magis magisque extollit. quae mihi utilia factu visa sunt quaeque ibi usui brecredidi, quam paucisSumi Potui, perscripsi ceterum deos inmortalis optestor, uti, quocunque modo ges, ea es tibi reique publicae prospere Veniat.

G. A LUSTI CRISPI UT INSCRIBITUR IN

M. TULLIUM CICERONEM RATIO.

Graviter et iniquo animo maledicta tua paterer, M. Tulli, si te scirem iudicio magis quam morbo animi petulantia ista uti sed quoniam in te neque modum neque modestiam ullam animadverto, respondebo tibi: ut, si quam maledicendo voluptatem cepisti, eam male audiendo amittas.

ORAΤIO IN CICERONEM.

ubi querar quos implorem, Patres conscripti, diripi rempublicam atque audacissimo cuique esse perfidiae apud populum Romanum qui ita largitionibus corruptus est,

uti sese ac fortunas sua Venales habeat' an apud vos, Patres conscripti' quorum auctoritas turpissimo cuique

et sceleratissimo ludibrio est ubi M. Tullius leges, ii diei populi Romani defendit, atque in hoc ordine ita moderatur, quasi unus reliquus ex familia viri clarissimi etiapionis Africani, ac non repticius, incitu in paulo ante insitus huic urbi civis in vero, M. Tulli, saeta ac dictati in Obscura sunt 3 an non ita a pueritia vixisti, ut nihil flagitiosum corpori tuo putares, quod alteri collibuisset3 an scilicet istum immoderatam eloquentiam apud M. Pisonem non pudicitiae iactura perdidicisti itaque minimo mirandum est, si eam flagitiose venditas, quam turpissime parasti. I. Verum, ut opinor, splendor domesticus tibi animos attollit, uxor sacrilega ac periuriis delibuta ilia matris pellex, ibi iucundior atque Obsequentior, quam Parenti par est domum tuam ipsam vi et rapinis funestum

tibi ac uis comparasit: videlicet ut O commones aeta S, quam Conversa sit res publiea, cum in ea domo habitas, homo flagitiosissume, quae P. Crassi, viri consularis, sitit. atque haec cum ita sint, tamen Cicero se dicit in condisio deorum immortalitina fuisse; inde missum huic urbi civibu8quo custodem latisque carnifieis nomine, qui civitatis incommodum in gloriam suam ponit. quasi Vero non Illius coniurationis causa fuerit consulatus tuus, et iccirco res publica disi rei eo tempore, quo te custodem habebat. Sed, ut opinor, illa te magis extollunt, quae poS conSulatum cum Terentia uxore de re publica consuluisti: cum legis Plautiae iudiei domi faciebatis ex coniurati alios morte, alios pecunia condemnabas: cum tibi alius Tusculanam, alius Pompeianum villam exaedificabat, alius domum emebat qui vero nihil poterat, is erat calumniae prOXimuS IS aut domum tuam Oppugnatum Venerat, aut insidias Senatui deerat; denique de eo tibi compertum erat. quae Itibi salsa obiicio, redde rationem, quantum patrimoni ne- ceperis, quid tibi litibus accreverit, qua e pecuma domum paraveris, ausculanum et Pompeianum infinito Sumptunedificaveris aut, si retices, cui potest esse dubiima, quin opulentiam istum ex sanguine et miseriis ciVium Par veris i. Verum, ut opinor, homo novus Arpinas FSG. Marii familia eius virtutem imitatur contemnit maultatem hominum nobilium populi Romani curam habet;

99쪽

142 PSEUDOSA LUSTI ORATIO IN CICERONEM.

neque terrore ne ille gratia CommoVetur alia Vero amicitia tua ac virtus est animi immo. Vero homo leVISSmius, supplex inimicis, amicis coniumeliosus, modo harum modo illarum partium, si diis nemini, levi SSumia Senator, mercenarius patronus, cuius nulli pars corporis a turpitudine vacat, lingua ana, manu rapaci8Sumae, gutta umenSu, pedes fugaces, quae honeste nominari non OSSunt, hOnestissuma. utque is, cum eiusmodi sit, tamen audet dicere: O fortunatam natam me consule Romam te consulus ortunatam, Cicero immo vero infelicem et miseram, quae crudelissumum Proscriptionem civium iei P08Sa St, cum

tu, perturbata re Publica metu perculso Omnes 'Onos parere crudelitati tuae cogebas; cum omnia iudicia, Omneste, es in tua Libidine rarit; cum tu, ubi ita legi I Orcia,

erepta libertate, nostrum omnium ita necis sue OieSin-tem ad te unum revocaVera8. atque Parum Si, quod unpune fecisti; verum etiam Coi nemorando XProbras, neque licet oblivisci servitutis suae. egeris, Oro te Cicero, perfeceris quod hibet: Satis est Perpessos esse. etiamne aures nostras Odi i tuo nerabis 3 itianuae molestissumis verbis insectabere Cedunt arma togae, concedes laurea lin- quoe quasi Vero togatu et non armaius ea, quae gloriaris, conseceris, utque inter te Sullamque dictatorem, praeter nomen imperii, quidquam hieri uerit sed quid ego plura de tua insolentia commemorem quem Minerva times arte edocuit, Iul litter optumia maXumla incondisium deorum uilini sit, Italia exsulem immeris Suis reportavit. Oro te, Iconi de Arpinas, qui egregia tua Vi tute omnes Paullos. Fabios. Scipiones supera Sit, quem tandem locum in hae civitate obtines quae tibi I arte rei publicae hicent quem amicum, quem uiam1Cum habeS. cui in civitate se risii insidias, ancillinus quo iure, cum de exsilio tuo Dyri hachio redisti, eum sequeris quo tyrannos appellabas, eorum nunc potentiae aves qui tibi ante

optimates Videbuntur, eosdem nunc dementes e uri OSOS

vocas Vatinii cuti sum agis de Sextio male existumas: Bibuliun petulantissumis verbis laedis lividas Caesarem.

quem maxume disti, ei maxume obsequeris aliud ians, aliud sedens de re publiea sentis his maledicis, illos disti, levissume transfuga, neque in hac neque in illa Parte iidem liabeS.I 'SEUDO CICEIRONIS IN SALI STIUM RESPONSIO a 43

M. TULLI CICERONIS UT INSCRIBITUR IN G. SALUSTIUM CRISPUM RESPONSIO.

Ea demum magna voluptas est, Crispe Salusti, aequalem a parem verbis vitum agere, meque quidquam tam obscenum dicere, cui non ab initio pueritiae omni genere facinori aetas tua respondeat, mi Omnis ratio Oribus consonet. neque enim qui ita Vivit ut tu, aliter ac tu loqui potest: neque qui tum illibi sermone utitur, ita O- ne StiorOSt. quo me Vertum Putres conseri pii unde initium

sumunt maius enitii mihi dicendi onus cimponitur, quo

notior est uterque OStrum, quod aut, Si de mea ita ut

que actibus mio conviciatori respondero. invidia gloriam

nia hi vero, in idem vitiuui incidam procaeitatis, quod huic oblidio. id vos si sorte ostendimini, iustius huic quam milii succensere debetis, qui initium introduxit . ego dabo

operam, it et pro me minimo cum sustidio est Ondeam, et in hunc minime mentitus esse videar Seio me, uti CSconseripti, in respondendo non habere magnam XPecta tionem; quod nullum os elatis no iam erimen in Salustium audituros, Sed omnia Vetera recogniturOS, qui et meae et vestrae iam et ipsius aure Culint. Verum o mugiri

odisse debetis iominem, qui ne incipiens quidem eccaretii in in iis rebus Osuit rudimentum, Sed ita ingre8SUS St, ut ne pie ab alii Vine pios sit, meque ipse Se Omnino reliqua vetulo praeterire itaque nihil aliud studet nisi ut lutulonius Sus cum quovis obituri bingo vero sullitur

testante animo suo seri de eo, qui uisum crimen bonis Obiectat. quod si ita istius memoriam ieerit, illum Patres con Seripit, non X Oratione sed X moribus Suis spectare debetis iam tibi Oltera in quam maXiniam Potero, Ut breve id alium. ne pio nec ulterentio nostra Obi Inutilis erit Patre oonscii pii. thrumque enim re publica privatis rescit inliniuitiis ibi nemo civis, quali Sit Vir, potest hit ore. '2 'riitium igitur, quoniam Ouinium maiores Crispus Suhistius ad unum exempli tua et regulam quaerii. Velim mihi respondeat, multi 'iid hi, quo Protulit Neipiones o Metellos vel ubios, ante habuerint aut Opinionis ut gloriae, quam eos re gestae Suae et Ita innocentis Sime acta commendavit. quod si lio sui illis

100쪽

PSEUDOCICERONIS IN SALUSTIUM RESPONSIO.

initium nominis et dii nitatis, cur non aeque de nobi e istimetiir, cuilis et res gestae illustres et ita tegerrime acta quasi vero tu sis ab illis viris, Salusti, ortus quod si esses, nonnullos iam tuae turpitudinis pigeret ego meis maioribus virtute mea praeluxi, ut, Si Prius Ot non uerint, a me accipiunt initium memoriae Suae; tu tui Vitu, quam turpiter egisti, magnas Ost udisti tenebras, ut etiamsi fuerint egregii cives, certe venerint in oblivionem. quare noli mihi antiquos viros obiectare latius Si enim, me meis rebus gestis florere quam maiorum Pinione niti, et ita vivere, ut ego sim posteris meis nobilitatis initiun et virtutis Xemplum. neque me cum iis conferri decet, Patres conscripti, qui iam decesserunt Omnique odio carent et invidia, sed cum iis, qui mecum una in re publica Versati sunt sed si fuerim aut in honoribus petendis nutus ambitiosus non hunc dico popularem ambitionem, Cuius

me principem confiteor, sed illum perniciosum contra le- res, cuius Primo Ordine Suhistius duxit in aut in gerendis matri stratibus ciuit ii vindicandis maleficiis tam severus, aut in tuenda re pii bliea iam Vigilans, quam tu i OSCrI-ptionem Vocas: credo, quod non omnes tui si inde m 'Olumes in hac uri, vixissent: at quanto meliore loco respublica staret, si tu par ac similis scelestorum civium uian cum illis adnumeratus esses an ego tunc salso Seril Si, cedant omni uouae, olui togatus armatos et ac bellum

oppressi lan illi id mentitus sum, fortunatam natam me consule Romam, qui tantum intestinum belli uti ac domesticum urbi indendium extinxi Neque te tui piget,

homo levissime, cum ea culpas, quae in historiis dii rioriae ducis in turpius est. Patre conscripti, scribent in Mentiri quiuia illi patiun in 'ioc ordine dicentem

nam quod meam aetatem increpuisti, tantum me abesse

puto ab impudicitia, ituantum tu a pudicitia. sed quide, o de te hira querar quid enim mentia' turpe duces, qui mihi ausus si eloipientiam ut vitium obiicere 3 cuius semper nocens eguisti Patrocinio an ullum existimas posse fieri civem egregium, qui non his artibus et disciplinis sit erui litus an ulla ulla putas esse rudimenta et ineunabula virtutis, quibus animi ad gloria cupiditatem hantur sed

minime mirum est, Patres conscripti, si homo, qui deSI-diae ac luxuriae plenus sit, ineo ut nova atque musitata miratur. iam quod ista inusitata rabie petulanter in XO-

rem et in filiam meam invasisti, quae facilius mulieres ea iris abstinuerunt, quam tu Vir a viris: Satis docte ac perii secisti non enim me sperasti mutuam ibi gratiam

relaturum, ut Vicissim tua compellarem unus enim satis

os materiae habens neque quidquam domi tuae turpius est, quam tu mulium ver te opinio sussit, qui mihi parare Putasti invidiam ex mea re familiari quae mihi multis minor est, quam habere dignus Sum atque utinam ne tanta quidem esset, quanta est ut potius amici mei viverent quam ego testameniis eorum locupletior essem ego

fugax, Crispe Salusti furori tribuni plebis cessi utilius

pulo Romano civilis esse dissensioni cauSa. qui, POSteaquam ille Suum annum in re publica PerbaechatuS St, Omniaque, quae Commi Verat, ae et otio reSederunt hoc ordine reVOeunte utque ipsa re publiea manu retrahente me, reVerti qui mihi dies, si eum Omni reliqua ita conseratur, animo quidem me Superet, cum universi Vos Populi isque Romanus frequens adventu meo gratulatus eSt tanti me fugaeem, mercenarium patronum hi aestimaVerunt. 4. Neque hercule mirum est, Si ego Semper iustas innitun anatellius Xistimavi non enim uni privatim an illatus sum neque me addixi, Sed quantum quiS-que rei publicae studuit, tantum mihi fuit aut amicus aut inimicus ego nihil plus voliti valere quam pacem multi PriVatorum audacias nutriverunt ego illi timui nisi leges multi urnia Sua timeri Oluerunt ego numquam Ο-lui quidquam posse nisi pro vobis: multi e Vobis potentia freti, in vos suis viribus abusi sunt itaque non 8 mi-riun, Si nullius amicitia usus sum, qui non perpetuo rei publicae amicus fuit; neque me paenitet, si aut petenti Vatinio reo atrocinium pollicitus sum, aut SeXiii insolentiam repressi, aut Bibuli patientiam culpavi, aut Virti

tibiis Caesaris savi; hae nim laudes gregii civis et unicae sunt quae si tu illii ut vitia obiicis, emeritas tua reprehendetur, non mea Vitia culpabuntur. Plura dicerem, si as ud alios mihi esset dicendum, Patres OnScripti, non apud vos, quos egi habui Omnium aettonum mearum Onitores sed ubi rerum testimonia adsunt, quid opus est verbis3 5. Nunc ad te ut revertur, Salusti, patremque tuum praeteream qui si numquam in Vita sua peccavit, tamen maiorem iniuriam rei publicae sacere non potuit,

quam quod e tala in filium genuit neque tu si qua in

Pueritia peccasti, Xoquar, ne parentem iuum Videar neci Sare, qui eo Cnipore Sunianum tui potestatem habuit; sed qualem adolescentiam egeris . hac enim demonStratu,

SEARCH

MENU NAVIGATION