Prosarum opus miscellaneum auctore Aloysio Restauro Tifernate Societatis Jesu

발행: 1697년

분량: 453페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

cia Occasus ille lugendus non est, quo quis evehitur adit

etiam . Attolle caput Roma, qua Vox postrema viri virtute conspicui vocat ab Ara Caelo proxima . Intuere in beatissimam faelicitatis aulam intrantem faustissime partem Boncompagni meliorem . Gregorius non est parvus cinis tumulo dandus Mentem prosesequere abeuntem in Casum, ibique immortalem venerare, quem hic defles emortuum. Venerare mentis capacitatem propemodum infinitam, ut

nullis olim humanarum reritum finibus interclusim , ita nunc per immensa Coeli spatiaeVagantem . Adora consilium immortales, arbitrum olim pacis, ac belli , quitatis Paremnum , ac Virtutis, Religionis Propagatorem ac Pietatis, elem

122쪽

nae nunc Sapientiae particeps, unaque fruens filiorum libertate. Adora denique dexteram illam nullis parsimonis vinculis adstrictam , ornamentum Paupertatis, Regnantium sera-xtiam e uno verbo adora Re-Briantem inter superos, quem in Terris RegnatorisDei amulum adorasti Gregorium

124쪽

EMINENTIS SI MI PRINCIPIs

CARD CENTINI

Oratio scripta, non tamen dicta Maceratae anno I 6ΑΙ. rationis in tela coloribus adumbraret, non ego jure lamentarer hodierna luce brtem mea NN. qua inter Oratores, ut aetate, ita minor ingenio , studioque, ad emortualem Centini Principis laudationem Voco : Quin imo mihi Urtasse gratularer, quod arte una cum

in lor insculpsit, equδ

pingendi peritus O

125쪽

natura reluctante, brevi unius magisterio doloris non ignobilis Orator factus in tam illustrium Virorum panegyrim

possem insperato apte dicendo prodire , ut enim amantissimi Principis acturam pari saltem

acerbitate intime sentire me profiteor, ita impar nulli mihi flebilis emueret eloquentia Verum quia quo furit acrius inpediore, eo tardior dolor idem prorumpit in vocem , prolabris utens palpebris Oculorum libentius lacrymas, quam Verba profundit in linguam cohibens mestum verius silentium indicit Merito conqueror, quod nativae relidius in .sentiae, Melinguis quoque me rore , temporisque destitutus adjumento cogor Oratorem agens in voces erumpere, qui

bus praeclarissimae hujus urbis

126쪽

damna, & merita extinEti Primcipis immortalia proponam, non aliam peroraturus ad clepsydram, quam lacrymarum Felicis Centini Funus mea quidem sententia illud est , quod nec moderate dolore patiatur, nec quamvis grandi lugeatur eloquio queat satis deplorari, omen quippe delatum in nomine gestorum equans amplitudine , Virtute , ac Sapientia sibi, aliis vivens peperit felicitatem: Quid autem largiori lacrymarum imbre defieri mereatur, quam amissa felicitas Quamobrem cum nutu vestro Cives ornatissimi , quem pro Imperio Veneror, refragari non liceat, maerori meo, qui leges nestit in dicendo sit indulgendum quod superest, ita orationem temperabo , ut videar morem utrique gellisse,

127쪽

scilicet nec dixisse sine dolore, nec sine dictione doluisse, quia quod paucis expediam , Felix ut sibi, aliis vivens faber eYtitit felicitatis humanae ita

eamdem utrique sustulit moriendo. Nulli quidem prerogativam concessit antiquitas , ut quae suae saltem faber esset Delicitatis, sed quia, ut opinor, in eo versabatur errore , quo Vel cum Diogene in ingenii doliolo naturam contemplantis bea. titatem vellet arctatam , Vel cum Epicuro in omnium copia Voluptatem sisteret,quibus ipse impotentius indulsit , vel cum ertulliano in Majestate Regia collocaret, liberaque dominandi facultate, hoc est plerumque iis in rebus , quae sibi nemo valet ad arbitrium usur-Pare, et usurpatas sibi pro libito

128쪽

bito conservare, quin positum

sit in aliena voluntate, Vel auferre, vel impedire. Profecto potius umbram Delicitatis illam nuncuparem , quam cum volucris consequi nequeas,aut cum obtinueris vel invito violentia rapiat aliena. Cum Boetio beatum nuncupo felicemque , qui animi exercitatione eo devenerit,ut vultum utrius que fortunae constant, ac rectus inspiciat, qui mentis in

arcula claudens bona suae fortunae manibus telisque se Prie- Ret impervium, qui violentiam irrideat, nec nisi cum vita thesauros suos possit amittere, dicam verbo planius , qui sapientia praeditus ac virtute non paveat fortunae telum, cum longe ab illius actu animi celsitate se subduxerit. Ut enim vitia virtus a Corde, sic a men

129쪽

te errores Sapientia repellit, quibus irretiti mortales frustra

nituntur Volare , Ut culmen attingant beatitatis. Hinc auda- ister assero contra veterum effatum , a natura concessum esse cuilibet , sibi aliisque posse se licitatem architectari, virtute nempe ac Sapientia, quibus Velut alis innixus eo provehi poesit , ubi cum Olympi vertice

positus extra Ventorum ain

hiem , minantem rideat furentemque fortunam. Huc Centinum appulisse, cingenio, &virtute Spiritus nemo unus ibit inficias, qui noverit, vel a puero ad virtutum studia ac sapientiae sedulo incubuisse. nam vel ab incunabilis adeo in amorem disciplinarum exarsit, uti quod saeculis omnibus admirationem creet arena eXcesserit rude Donatus , quando vix

130쪽

vix alii ingredi consueVere.Fertur enim a viris antiquioribus, Sacrisque Franciscanae Familiae anno elatis unde vigesimo postquam philosophando remotiOra naturae arcana rimatus esset,

Postquapenetrasset profundiora Divinitatis mysteria, erudito pulvere brdidum, fervidioris ingenii Rotis meta studiorum evitata palmam in laurea retulisse . Quod si verum est uti profecto denegandum non

videtur ob tantorum auctoriatatem virorum , consequitur

inde severiores disciplinas fu-xisse cum lacte, Vel scientias ipsas , ut Apes olim latonis in 1abris mellificarunt, in mente Felicis, adhuc pueri nidum posuisse, vel cum Carolo Borro- meo adhuc infante pomorum collocatione Mundum gubernante inter Nuces philosopha- α tum

SEARCH

MENU NAVIGATION