장음표시 사용
141쪽
la cum ipsa morteluctando pi ne depraehenditur. At vero Rea in lucta animus nec deiicitur, nec impellitur, vere virtute ducente faelicitatis heret in amplexu Paucis ante obitum diebus,ea qua rem domesticam servabat diligentia , dati ac a cepti paginas euoluit, cum non Obolum aeris alieni, non otiosam auri copiam advertiΩset in scriniis, ministro quo est in re fideliori utebatur Bene est , inquit, compositas ad vota
ratione intueor,tum modeste, subridens, mors tantum name deficit, quam non longe abesse crediderim , quae si hoc etiam temporis puncto adesse velit, libenti excipientem ammo inveniet, facile mortalitate spoliabor ut induar immortalitate.Verba postrema siue pre sagientis , siue cupientis ore' pro
142쪽
nrodierint faelicem plan Centinum lanant . repidamus Plerique ad mortis nuncium nedum praesentiam , haeremus, impallescimus. felix vero hilari vultu, & praestolatur, invocat Terruit Duces militiam, invictos terruit Imperatores, Princeps noster prope jam sentiens, nedum Praesentiens,ridens venienti fit obvius
ni hoc non sit, quid sit esse Belicem IEt ad fuit illa quidem fere dicto citius, vise enim altero die, tertioque elabente, quotidianas inter preces inundante per fau-Ce reumate repente Praesulem
allidit solo, Ille Sacro de penso, quam de vita sollicitior non nisi eo persbluto medentiu manus admisit, inde sacris animae salute procurata quietuS occubuit. Naufragium ea in unda licet
143쪽
licet naufragus non expauit, quod intortum speraret imis mortalitatis appellere divinas inter laudes debuit occumbere, cui cum oloribus mortis in articulo in aspectum sese daret. ipsa fi licitas. Fletus obeundo non dedit, vobis scilicet reliquit habendos honestissimi Maceratense S Presulem enim amisistis, cum Proesule spes vere beatas a Pastoris virtute ac Sapientia vere quaesitas Urbi vestrae vel Vrbes totius Europae Delicitatem invideant, ille praesertim, quae tanti Principis,&morum candorem, Moctrinam praeliba rant . Dolebant ereptam ibi, quam absolutam numeri Somnibus a paterna ejus moderatione sperabant cati salem.
Non enim ut aliis indulgeret Parcebat sibi, licet annis in-
144쪽
grauestentibus sentiret aetatem ut alios iuvaret, senescentem se non putabat Non aurum 1itiebat , sed salutem animarum, non longioris vitae studebat Procuretioni, sed subditorum saluti Meministis opinor cum neglectam advertens a Sacerdotibus puellarum institutionem, statis horis in aede majori conuentum indixerit, quo primis fidei rudimentis aetas illa imbueretur accuratius .iastOri gregem suum vel lacteum adamanti, non satis fuit aliis informandum consignare, gran-dqvus ipse infulis clarus,in Senato purpureus interrogando docendoque laboris venit in Partem. Et quo frequentiores accurrerent, alacriores infantulta, pro praemiolis nummos erogabat, ut eo cordium
145쪽
enim una inscitiam, ita inopiam altera propulsabat, quo puellae pleniore frueretur finlicitate. Qui Corinthum olim petiere inspecturi Dionisium ex i-ranno inter pueros ludi Magistrum, surpasset spectaculum Maceratae jucundius in Faelice Principe ac Sacri ordinis Senatore;dum interi uellarum globos versantem cernere potuiΩ seni, prima fidei rudimenta infantibus insinuantem , Dionisium rerum angustis incluserunt in ludo, Centinum sitis
ampla salutis alienses; Magisterium illum pretio vendidit,
emit Felix auro largius erogato, illum praeceptor ex I tranno hic ex purpurato praeceptor pene dixerimo sibique L
146쪽
rannus; ille aurum stivit post cruorem, hic post sudorem per auri dispendium innocentium animarum salute sitim sedare
Dolendum itaque vobis est ornatissimi Cives, quos omni ope studuit ad faelicitatem pro-mOUere, Doctrina scilicet ac virtute vobis timorem importat iactura Principis, cuius metem mortis praesentia timore non afflauit, non solum cordatas exigit lacrimas, sed quod amantissimos decet filios meritis paria iuxta persdiuturos Teis
poscit a singulis , ut vivat in corde indultae memoria Belicitatis. Documentis ille praeivit sapientissimis, praetuit probatissimi moris exemplo,VO Pr euntem sequi decet, vi minus libet expressam coloribus imaginem e parietibus suspende
147쪽
ii 6 re, saltem quod Iliberius a Romanis exigebat impressam animo seruate ut quisque se Pastoris sui spirans circumserat simulacrum , quale nimirum dum viveret virtute, ac sapie tia sibi estbrmare nitebatur. Sic uniuerso constabit orbi Christiano . pelicem Cardinalem Centinum vere fabrum fuisse;
148쪽
CARMELIT GENERALIS Oratio habita Romae in Templo S. Mariae Transontem
Anno 1 7. Eret animus Reli giosissimi Ρatre eis Vocer ne hodierna die Orator ad ros- Tumulum praefica Denevolentiae pretio conducta vocales ad lacryma oculorum, ad voces luctu vestro incrementa facturus. Insperata su-
Premi moderatoris vestri actura in obitu Leonis Bonfilioli, maesta haec recordatis funeris,imago praesens, ac vivax absentis occasus, lugubre sonantes, Mnzeniam voces, confusus Cristra, an ad
149쪽
oris color, deflexus in maerorem Vultus immanis exhibent geminata doloris argumenta ad comolorationem prouocantia, face, feraliter luculentae, ac luctu suo splendide perorantes, quae concepta medullitus flamma calentes liquescunt in fletus, mirum quantum factum ex Oratore spectatorem acerbis
agitant sensibus; Q. Flores, quoque gentilitii,qui Leone superstite vernaruit in risus, eo extincto plorabundi non secus ac Sole suo viduata lilia, languido ut nunquam collo exequias sibi deposcunt non auaro
stillicidio roris, sed largo imbre lacrymarum . Verum Leo ipse cui parentamus iniuste sibi maestis honoribus justa persolvi dolet, vobis haberi mandat haec acerba stlatia, de se quodammodo luctus prohibet,
150쪽
magnarum recordatione vi tutum in laudes provocat effusiores. Cui nemo pro temmate Caelum verna , jamque Liliis inalbescunt astra, ut moderate traducti dies persuadent, quidni cum Poeta cautum Velitne lacrymis vllus decoret, vel sectu funera faxit Nempe a lametatione nil abest longius,quasplendide traducta vitae die, occasus illustrior Illa vero vacua sagittis pharetrae postulataeeana decentari, quod ut aureis olim a caritate spiculis docet decertasse Bonsiliolum ita nunc nantius monet ingeminandam esse victoriam,Victorique familiari de ilieto decerptis floribus urnam esse conspergendam. In hac ambage rerum eque cum maestillimis filiis debeam ac parenti, ut spero, laetissimo, & ad lacrimas ma-