Jacobi Facciolati Oratio pro funere Aloysii Pisani ducis Venetiarum IV. non. Jul. MDCCXXXXI. celebrato cum auctoris ejusdem palinodia, & typographi Ven. confessione. Accedunt postremo dialogi 6

발행: 1741년

분량: 159페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

ergo Non tanti mihi es, bona mulier.

Ceterum quando is, qui tibi, ille ipse mihi loci hujus copiam fecit, possum,

opinor, stive vocata se Se non, uti liabere jure meo. Neque sane intelligo icur meam tam aegre praesentiam fi ras. Numquidnam, misella, in me,

quod nolis, vides 8Leg.) Te, tuamque petulantiam, qua nos subvertere conaris omnes, nostro uoad te abstrahere familia es.. p. 1 Facile tu, credo, modesta es, qua unde amicos allicias, nihil habes. Leg.

82쪽

Leg.) Sane quia vero eximiis tu praestas dotibus.

Sp. At placeo. Le) Rudibus scilicet ignarisque pueris, , qui offuciis facile ac lenociniis cmpiuntur. Vide quantum phalerarum ac soriculorum s Sp.) incomta ergo hirta squallida tuo xemplo prodibit matrona palam.

Leg. Extrema, uisus, urges. Mair nam decet ornatus decens: cerusia,

purpurissum, cincinni venia sit vera

83쪽

θθ Hem vulpecula. Damnas nimi rum qua assequi non potes. LegJ Iphac ego neque habeo neque curo. At hae latera, hos humeros, hac bracchia, quaque latent meliora, tu pol non ostentabis , opinor. Sp Pugilem ea, non mulierem decent

elegantem. LegJ Gracilitas vero crurum, macies

totius corporis, seucrique ac solidita tis υastitas decebunt, credo, manes insepultos, aut arida PQ ptiorum cadavera. Phui, mirum ni flo-

84쪽

machantur praetereuntes.

Sp.) Stomachantur adeo scilicet, ut nomo plane unus ad me adspiciat, quin congredi continuo mecum appetat: cum longum tu interim hic otium a gas neglecta, Hrelicta, sola. Ademque miror, quod colum tecum non attuleris , qui taedium minuas solis

tudinis.

Leg. Ad colum fortasse ego, tu vero ad nuces profecto redis, qua nihil umquam nisi nugatris, garriem

do pers queris. Ubi enim de ornatu,

85쪽

de cincinnis fucoque agitur, cicata es loquacior aestiva: cum ad decorum ad gravitatem majestatemque persona ventum est, piscibus ipsis taciturnior. Sp. seria videlicet ages, ego ludicra, tu graviora, leviora ego, tu genuina, ego fucata persequar. Uuid tamen indest illud nimirum, te quidem vel nullos, vel perpaucos habituram semper amatores: pauci enim, crede, s veritatem istiusmodi tuam gravit

remque amanti me vero procorum

stipari assidue comona, ut vix face

86쪽

citate. Posthac vero, cum adsummum jam libertas tua pervenerit, ac petulantia, alius rerum, spero, vem tetur ordo , ri usique extrema occupabit tristitia. Sp.) Bono interim, praesens quod est, utar ipse ingratiis tuis: tu spera, inposterum quod eveniet. Le blimium jam proterva es I adeo

87쪽

θ. Satius vero multo , si prius. Ad Dialogum II.

Praefatiuncula.

OUod sibi de amoribus acci

disse narrat Anacreon , ut alii ex aliis subinde erumperent , clamorque suo in corde perpetuus fieret pipientium amorculorum , - idem mihi propemodum de Dialogis usitvenit amoribus meis. Ex interposita hinc inde mora, ne

88쪽

ψΟ oratio typis traderetur, natus primus est. Cum nova postea obiecta essent impedimenta , alter itide exiliit Dialogus, tum alter & alter, sextus d cnique. Quid facerem 3 Suffocarem infantulos 3 Impium. Educti ergo humaniter altique suci cre Vel unt. Tum alas jam explicantes libertate donavi. Aucupiiartcm qui noverit, liberum cuique est suos facere.

Argumentum.

C Um nonnulla in funebi oratione

89쪽

a Jacobo Facciolato liberius quam par est dicerentur, placuit supremis

rerum Venetarum moderatoribus om

nia orationis ejusedem exemplaria de medio tollere , ac luce prorsus interdicere. Id scilicet innuit auctor sequenti dialogo ; sngitque

Minervam, qua frientiarum parens a poetis dicitur, ad inferos conjicientem in exilium lucubratio

nem ipsam, quod lucem injussiubierit.

, --

90쪽

DIALOGUS IL

Pullo, Lucubratis, Praelum , Mercurius. Pallas.

T tu , putidula, foras er pisti Z Eo ne confidentia Z Uuidni reta inclusiam cellula monasticam jubebam vitam agere ' Vuid nisi Obdebam pessilum, seraquefores occludebam 2 Etiam ne elabi Z fre. fare ; quid terram despicis obstipo capite p

quid fuerim, aut ausiim umquam de

F a meo

SEARCH

MENU NAVIGATION