장음표시 사용
341쪽
corpus seriptorum e etesiasti eorum Latino Hum.
bus litteratis au , in Stelle de Augustinu gelubri, ehnt heiren enuhung mit en Porten ab - si mihi do fido scripturassatis constaret quod quale sit no alii quidem seire prius p
terunt, quam illorum librorum non heologorum tantum sed philologorum in sum parata recensio in promptu erit gur
342쪽
o illud grammaticale opusculum, artes inseriptum, modo item a nobis editum, ignoravero Maurini, quamquam in vetustissimo palatino codice, nunc vaticano Augustini nomen aperte prae se serens y - - idem videlicet, laudatissimi licet, editores non Oxeusaerant . archiviorum in monasteriis italitas vel in athedr lihns Molestis codices, neque neapolitanos, aginenses, florentinos,
bonotae es, Veronenses, Venetos, taurinenses, mediolanenses do
niquo in bibliotheea ambrosiana, ubi iusditi liquot mihi olim visi sunt Augustim sermones. - Onanino ditissima harum opum
bietes lutorδ mss. exemplaria diligenter in uno quoquo opere coapito ad calcem omnino non contulit Martianaeus , sod tantum vexatis aliquot lacra in consilium adhibuit fieri nim nullo modo,
potest, ut numquam aut perquam raro tot falsarum lectionum qua veteres edunone dosormant, ab iis moneretur in monereti o lectores suos variantes vero usquo adeo raras ossanderesi,
i multo plures in parvo libello occurrerint, quam illo in poemgrandi aliquo volumin adnotaverit o. q. s. Bollaritu RIbit aber,
345쪽
Carminum Liber Quartus, Ex antiquiss. Manuscriptis Codicibus Cum commentarus salso adhuc Porphyrioniis Acroni adscriptis, Opera Iacobi Cruqui Messinii' apud Brugenses litterarum rosessoris publici editus. Eiusdem in eundem Adnotationes Brugis Fland. x ossicina Huberti Golteth, M. D. LXV. - Alein Octav. 1 S. ea in in Rulieli' Bettistinxiit 9 Sahxg. S. 946ὶ 'lud bie universiidigbibliothel tu onu belibi me irretitolai hiele Siregabe, assetne mi de Bahxeεia rab78, bal andere mi 1579.2 Sitielbe Bibliothet elidi audi te bethen auder Uin3esauδgaben, vn ima hie on 1567 mi her handi' littidie Tebication de Eruquivg:
nuneupant. . . . . Ornatur . . . . Iacobo Cruquio, Iiterarum humanio. rum publio Brugae Prosessore; qui scripsit in Horatium Commentarios eorumquo in praelatione, urbis Brugensis Encomtum . . . . Distat
346쪽
uata lege sancitum est, ne quis typographus imprimere, neu quis Bibliopola diuendere hunc Q. Horati Flacci carminiti librum quartum cum commentariis falso adhuc Porphyrioni de Acro in adscriptis audeat anto expianium absque IIuberti Golletu
consensu, in quom auctor ius suum transtulit. Qui secus saxit, multa illi esto confiscationis librorum ae in singulos libros duorum Carolinorum. Dat Bruxolla XVIII. kal. Mad. Anno a
otissimi post oenam, ita ut sit, animadvorterem Praesul amplissime, magno to animo efferre, ne non ad canos usque, ut sertur, tollere tam praeclaram ho tempore doctorum virorum operam, eum in litteris
origondis stabiliendisque, tum in rebus fides et religionis Christianao excolendis et promouondis, no ea aliquando ponitu tota conlabatur: non potui ego pro via, qua omnes amplecteris, humanitato tecum non agor familiarius, ct de litteris, que mea est prosesbio, o interpellare, ne non vehementius conqueri in Bibliotheca Blandima tua fidei et custodiae onorodita, haotenus delitoscere Horatianos eo dico scriptos manu, in quos aliquando sortis inoidi opera D. Antoni a Plato monasticae apud Ara vos
vos professionis viro in disciplinis non infeliciter versato, quantum ex Primo congressu conbcere potui. Eos inquam codices quum graui do lore deplorarem nium aliquom et M ubia omnibus inauspicatum genium supprimero, illuinqii auctorem tam grauem inique studiosorum Albus inuidero unis cum annotationibus soriptis, continuo tua Humanitas ingenti certe associ mihi illorum inspoctionem non tantum permittendam esse censuit, vorum etiam paullo post, quatuor eo dioe antiquissimos ad nos Brugas admodum studioso deserri curauit communicauitque ea lege si quid in illis ossonderem doctis nominibus dignum, ut id ipsum situ, squalore, pulveribus detorsum tineis riporom ouulgatumq; manibus eruditorum contreetari vellem. Quod prosecto negotium tua, Praesul humanissimo, M studiosorum gi alia etsi non grauatim suadiperem, ut etiam aliqua ex parto rom publicam litterariam iuuare possem, tamen quum in illis soriptis nihil nisi erassi barbarismi A soloeoismi Insolentiores oecurrerent legenti
347쪽
essis deprehenderem adeo ut non iniuria Petrum annium virum inprimis eruditum, dixori detorritum, praesertim aetate iam ingraueseenis, ab editione Aeronia, quam in suis miscellanol ex isdem odioibus, aliquia pollioitus est Horati studiosis. Rursus quum formidarem ne nimia otiose mea neglecta su notione litteraria, in ommunem reprehensionem inuidere, doque meo capito sutura omitia vererer, propter eum quem saepo dolo mentis stuporem innaso animi hominum, honesti suga laboris, eum vehemeti quadam abominandaque oorporis καχεξ . omitto tuam uotoritatem, qua mihi logo difficiliora mpo. raro potest nolui Ignissimo Praesul, vel maximo nominis moliso. rioulo, tuto petitioni refragari, ut, si no alia ratione, saltem hoo grati animi honosiolo vestram n honesta studia propensionem, tostare postoria, ct immortalitati consoorarem. Iuterim illud a to pe-Α3 tam,
tam, , si patoris, orabo ut tuus illa nobilis A vere magnus Animus erga Iitte ras littorat6sque omnel propensissimus, qui mihi ad hos labores auctor fuit etiam patrocinio atque proteoilon esse non recuset, oontra os potissimum quibus honesti conatus et liberale sempo sunt odio Aeolpo itaquo Praesa nobilissimo huc ingeni nostri primum motum, eumque, pro candor animi tui boni consulo tanquam arrhabonem perpetu orga io ossici obseruationis. Valo Iitterarum Meeaanas praeolarias Brugis Flandrorum XI kal. AprileIs Anno CIO IO. LXV.
MESSIS IUS LECTO. R CANDIDO. MIRABERI sortasso Leoto candido, quo oonsilio id factum sit,
ut quarius libor darum orati prius a m euulgetur, quam tres anteeedentes. At paucis accipe quae eius rei caussa xstiterit, o quid temere me, aut minus eosiderate egisso existimos Quum paucis abhine annis das Horatianas dooerem, id ea caussa a m coeptum est, quae priuata isellono diligentor adnotaram, non in omnibus consentire eum allis, ut illa inter docendum, quasi aliud agens, significarem meis auditoribus nam id quas ex professo docere, atque magni alioulus Susson instar continuo reprehendere mutare, ct tanquam genuinum, vehementer asserere quod meo iudicio aptum satis . oonueniens uotoris sententia videretur, nunquam in animum induxi Inoum, nisi adiutus essem codicibus antiquis quos dum into do-eendum tu multumque oonquiro, illos consequi, ut volui, atque nan-olsci non potui. Tandem quum ad librum hune quartum darum pomuentum esset, ecce, uno commodum codices quaternos bene vetustos manuscriptos fato quodam, bonoque et selici genio, atque ad eam rem quam parabam accommodatissimos, ex Bibliothoe Blandinia Gandaui sum 4 oonSeis
oonsequutus. Et quum mihi nihil sit optatius, quam stimulos subdere meis auditoribus, illisque non vulgaro addere incitament ad eaoelara litterarum studia capessenda, una opera A quod In votis erat, offectum
348쪽
dare, A librum hune quartum posthabitis tribus alijs, primis a me
dis repurgare sum adnixus, non tantum, ut emus Horatianos, qui nune fere sua integritati sunt restituti, emacularem quantum ut Ommentarios nomine Aeronis orphyrionis falso uulgatos, non sine induria tantorum virorum, quoad eius fieri posset, repurgarem, . in lucem emitti curarem, post aliquando eum tribus darum primis libris rediturus in gratiam Christo auspice, in quibus castigandis olim a inter explicandum perpoliendis, quid sim assequutus, 12. de lib. 3. argu mento esse Poterat, praeter alia non pauca, ubi versus rasti. A in ordinent redacti sunt suos modos non leui eura adhibita, reeeperunt. Hae enim vulgata exstat lectio in odicibus impressis: Tibi elas, operosinque Mineruae, Studium aufer . eobule Liparini nitor Hebri, Eques ipso melior Bellerophonte, Aeque pugno, neque estni pede rictus. Simul notos Tyberinus λυπι eros aut in undis. Quam si restitu ex manuscriptis, Tibi elas, operosa que Mineruae Studium, avfer A eobulis Lipurei nitor Hebri, Simul enetos Tyberinus humeros α-- tii in
vi in rudis, eques ipso melior Bellerophonte ne pugno ne segni pede icιtis. Qui versus Iam olim me solicitum tenuere propterea quod In metria Despa uterianis aliqua lo legi, a uit Bel-lerophonte divisim scandi, contra vulgata exemplaria, dein do quod o difficultor vidi in trasposition vorsu quod displiceret. Verum non ante fui ausus illis violentas a iterum medicas adhibere manus, quam ad meam sontentiam eonfirmandam Codicibus antiquis manuscriptis adluuarer, ubi mo non allonis soleis, ut fertur, sum, testar a Codices xviri poterunt doctissimi. quidem sateor odioes Horatianos lectionem vorsuum satia continero integram at annotationes idem profiteor ita mutilas, truncas, monstrosasque, ut neque pes neque caput uni reddatur sormae. Quod sane ego non aliunde factum deprehedi facile, quam quod barbarissimo eo saecuIo, quo talia scripta sunt, rudes omnino, ab omni humanitate alion Doctores Oxstiterint, qui suis discipulis, quo plus sapor scilicet viderentur, Ilena quae inuenerunt puro latino, docto scripta, pro suis inopis, indocte, barbaro commutata, ne dicam peruersa prorsus, atquo labefactata, asini nimirum suis asellia tribulos proponubant quod, qua eruditiora nullo quo elegantiora essent a suis auditoribus intelligi non facile posse, ne eius saeculi palatis laetucas 4onuenires pro oomperto haberet, utp-Α5 po qua p. 10 EPISTOLApo quas Mastidirent ipsi, sonum potius arduosque, quam mollia gramina, mitiάquora dona cerealia mallent. eo est quod a in re
quisquar sibi persuadoat, me veteris alicuius aegroti somnia referre, aut ea leoro, qua parum sint oritat consentanea nanque in annotationibus telum illorum odicum quos Iandlesos supra diri, saepe.. numero uiam Oommentarior ternas sentenuas deprehendi mutilas,
349쪽
truncas, inuersas, deprauatas, quas a apposita particula, Allier, on- signatas offendi, ut plerunquo ex tribus odicibus, tres lotio nos in unam seniontiam eo gero diuisas mihi fuerit eoosso Quam ob rem nequeo satis demirari, atq; adeo dotostari illius Insoitiam no dieam an impudentiam nescio, quisquis fuerit qui primus hae scripta, nullo delectu eoaeoruata, in publicum dari curauerit, nisi vel cupiditato a. na alioulus gloriae, quam promoto praestitisset melioribus augurijs auspicari, vel in gratiam fortassis auari alicuius ypographi, festinarit caecos hos odero catulos. tqui vi hoc dono Typographo, quis eam opinion om non explodat exsibilotq; a propemodum tota Antipyra l-gnam ludioot, qua notonus vel a viris doctissimis, nosolo proseoto quibus praestigijs, roditum est, hano crabem si ol prius quid om Aoroni postea vero quasi ex odem obeto recoctam, Porphyrion propinandam esse, nisi νωοαγρεων, inmoto plane atque insipido palato aliquis.
Nam hine uenit, ut nullo suo morito, primi illi commentatores, viri doctissimi, male audiet in saopo, vapularint saepius illorum gratia, qui milli ierati simul improbi cum praeclaras oluo ubrationes, tum labores corto maximos maximorum virorum tam perdito conspurcarint, usibus oripuerint nostri, Quos ausim doleraro Donati met vij grammaticorum alioqui excellentissimorum ommentaria quae exstant, corrupta vitiata, W- rtata, nobis pro suis adum arte, eodemque studio reliquisse. Quis enim praetor pauca aut huius in Virgilium, aut illius in Torontium domi suae natum certo dixerit Quid non potius aut malo intellectum insulsumque, aut tam grauibus viris indignum inveneris Neque hae sano eo dicta velim, quo mo plus alijs animaduertere, aut praestare Posso oontendam vorum quo deplorem commune malum barbari ei, quod multis retro saeculis ita densis Ignorantia tenebris inuoluit ni uora in genus humanum, ut nisi Deus pl. Max. misoratus nos nostrάque fuisset, ni oum litteris litteratisque concidis. gent humana omnia. Diuina omnia, plotas, religio, DoLoognitio, cultus Aoveneratio omnis Adeo totius illo caliginis auctor, ad nihil ineumbit diligentius quam ut boni quod praelox tu,.oboaecatis hominu montibus, solus ipse, pro sua innata malitia, administreta subuertat uniuersa. Quod quam parum abfuerit
abfuerit a summo malo, lateantur necesse os etiam praeolaris rebus parum benevoli. Qua gratia tactum est, ut huius administri pro sua inscitia deturparint, Rumpio oontrectarint optima quaeque virorum dotorum onumenta, quando litor laboro litteratos in suas ineptias transtulerint illittoratas, ut soli aliquid videt videantur, laudoturq; lusci ipsi duas in regione aecorsi. Quae profecto motitientia omnibus mani- sesin euadet, si quando satis ros humanas eno fortunantibus, doctor si illorum interpretum nun dolitescentes, hartae, multo puluere obruta dotorgantur, A luceseant. Quod autem hi conatus sum, honpersuadet tibi a me susceptum esse nego iij, ut me manibus adolescentu, quae minus apta sunt, quiantur, ne doctis viris adeo crassa in multis inscitiae nota, nulla sua culpa inuratur ne prius manum de tabulo decretum os tollere, quam totus ipso Horatius una cum d-
350쪽
notationibus, o modij quasi mortis saueihus ripiatur, si Deus pl. Max hodierno summo, ut Horatiano verbo utar, aliquot annorum orastina dignabitur adsidere Cetorum te commonitum volui mi e leotor, mihi eum antiqua insoliptione omnino non ὀventro, quia nota magia nulli domus est sua quam mihi exploratum est ea que hactenus edita fiunt, neque eronis esse neque Porphyrionis, sed subrepta ex his, eorruptaque, cuius rei testes oeulatos habeo visos eruditos non pau-
eos. cine Iabores alienos auctori asseribero no suo, neque eo illam in se, ut inquit illo, nequo modum habet ullum Praetere barbariem insulsam, interpolatam descriptionem, aliena multa a doctis auribus, inepta vocabula plurima, quae gloria A existimationi tantorum vi .ror parum commode tribui possunt. Postremo, quam sunt multa, proh dolor, in Acronianis illis ommetarijs, 'orphyrianiaque, passim a viris peritis astoriscis notata, obelia confossa, lituris deleta, denique canoel- Iata atque erasa ut certo certius credam, si detur illis aliquando ad nos ab inserta redire, neminem comentatorum illorum pro suis haeo agniturum. Quar ut in commune omnibus commentatoribus consuIorem, quos tres inuenio in vita Horati manuscripta, Porphyrionem, Helenium, Acronem, Multum Modestum, o Commentatoris voeabulum his annotationibus proprium feci, propterea quod annotauones essent asscripta margini in quatuor codicibus Blandinij sin aliculus auctoris nomine, qua gratia non parua suspieion moueor, ut iudicem has ex varijs commentatorum dictis a sententijs esse artas, qua nisi habito melior exomplari distingui non potorunt aut socorni. Vale.