Hadriani Iunii Hornani ... Animaduersorum libri sex, omnigenae lectionis thesaurus, in quibus infiniti penè autorum loci corriguntur & declarantur, nunc primùm & nati, & in lucem aediti. Eiusdem De coma commentarium ..

71쪽

nil deniq; vera cognitione tenebar, fremebur dus tamen.insolens quam multa se percalle re iactabat:&quum forid inter coetus hominu

versaretur,Vt erat suapte natura contentiosior,

saepe etiam pro regηs porticibus ipsis astabar, plerunt in librarioru tabernis renalit is asstidebar Nad hominum turmas se eodem cogentia, Verba magnifica perinde mirabundus 6c stupi diis factitabat, consueta quaedam de deo longis Verborum ambagibus,his qui se circii sisterent postulantibus, qualis nam scilicet illi esset natu ra, quaenam substantia, Vtrum afficiatur,virum curae sit expers, & alia quaedam eiusmodi. qui uero ista profitebatur, ne grammaticu quidem adiisse unquam crediderim, nec vitam forte re ctiorem egisse. At tempus in autorem ipsum audire graece loquente hunc in modum: αὐ

72쪽

ia bla

tam lu s

ἐκπικιώ κεν MVenio nunc postliminio ad locum illum in quo praecipua incuriae nota uertiturine Stagirite, quem esse Aristotele nemo iure dubitabit si vel illud Laertii legerit, Α-οδ e νικωα δ φαιτια ναγειριτυad est,Aristoteles Nicoma

chi dc Phaestiadis filius, Stagirita. dej Paeanico

73쪽

rs siue olori filiu designari Thucydide, quis est

qui nesciat Marcellinus patre habuisse euolora dicit cognomine Oloro Thraciae regi: ficem ha

das . Legit 8c Herodotus, perspedio Thucydidis ingenio, gratulatus fuisse patri de filio, μακαρι μνε,inquies,ῖ-nopti id est: Beata te praedia eo Olore,qui talem genueris filiv. Cur aut dicat Costoen accuratius imbibisse Aristotele, q D mosthenes Thucydide, ex historia petendu,qus ex Luciano nota est,qui ad illiteratu,sed librorucopia stulte gloriosum scribes, ait Demostheneo fies descripsisse sua manu Thucydidis historias,no alia ob causam,q ut fideliter eius scripta memoria complexus, dictione florida imbib ret, familiare sibi redderet. Sed de his abundὰ multa. Non possum aut quin de unius ais alte rius loci eorrigendi indiciu facia, qui in capite

lib.2. historiaru eiusde autoris extat, ubi deNar

setis eunuchi industria in exercedo & ad militares labores assuefaciendo milite loqui , ubi in terpres huc in modii locu ulcerauit. Nam dc de currere eos cogebar, & in equit agiliter desilire, armatosq; tripudiis agitari, dc tuba classicii personate obtii di .Grsce ita legitur: so Hαι Mνιά

74쪽

ίωαι ἐνυα ιον is xx. hoc est,facies eos in orbe decurrere,&in euuis deceter Velitari,& in specie armars cuiusda pyrrichae circuitelli, & cdfestim tuba classicii canere ad signa turmatim cogi: idem est meo quide iudicio κήαζμΩΩαι, instar apum examinis codensari, uel a pu more cduolare. Erat autem barbarici agminis species triangula ris,& Δ literae similis: frons ipsa anterior quae in acutu elaudebatur,freques quide S desior erasi quia circii quam scutis obstruebatur, dixeris sa ne suis hos caput ex ea instructi agminis serie figurasse. Alae aut utrinq; per turmas & agminaco dens ars,& qua maxime introrsus protes placide ab inuice dirimebatur,in vigressul in Vastarerminabatur latitudine, ira ut in mediovacuus Iocus relinqueretur,e quo terga nudata ex ordine coparerent: na terga tergis inuice Verterar,ut facie uersi in hoste essent, e tutoq; & scutis prae Iatis certarct: posteriora uerdopposita erat, ut se acrius tuerent. Subncia nuc grsca Verba, equibus ceu speculo certa habeatur cognitio: αὐ Iris ἡ ιχεα ιδ προ η-r,o- ίω εμ λον,δελ-τω rho H Ἱέλω ρσω D F; οε, νεγανώλ

75쪽

αμθεταγραι,διαφυλάEDιν . id est: Erat illis agminis species velut in cuneum conformata, o gro cae literae assimilis,cuius frons in acutum des nens,impenetrabilis erat. 8c prae densitate soli da,eo quod undequam clypeis obsepta erat: dixisses eos aprugni capitis effigiem structura ago minis referre. Alae utrinq; in longum excurrentes seriatim cateruatimve, longissimeq; in irata uersum protentae, paululii a se inuicem disside bant ac disiungebantur, & paulatim in longis simum iugum desinebant,sicut intermediu spacium Vacuum relinqueretur, & per siugulos ocdines rerga viris nuda interluceret: et enim auersi sibi inuicem constiterant, ut aduersa fronte hostem exciperct, Sc tuto praeliar possent obiectis clypeis, simuli caudam exercitus trieretur mutuo oppositu. Caeterum libri materiam nasci mihi video si cunctas quae in eo autore: latent mendas sanare,vel saltem stibio inducer e velim. De Sirio stella, inibi locus apud Hyginum emendatus :& alter apud Pollucem: item apud O-rum Apollinem Sc Plutarchum. Cap. V.

SIrii apud autores multa passim est mentio,

tum pro stella ipsa,tum pro sole quoque.Vtroque modo exponi potest apud Virgitantertio Aeneidos, ibi:

Tum steriles exurere Sirius agros.

Sed ut de stella minime dubium est,ita in cotro

uersiam

76쪽

7δε uersiam vocari potest, an pro sole usurpata vox mi Iegatur.arenimuero istam ambiguitate eximit Suidas grammaticiis, diserte annotans a quibusda exponi τυλια hoc est, Sirium solem: et cuius testimonium confirmat Archilochi auto-di. I itas, naturali ratione illud de sole efferentis: oli. A -F-κor νανῶ Fr Pλλαμπων. id esti

di. Multos ex illis sol siccabit,aestu sito durabilesiar reddet id nanq; solis proprium est, vi sua ignea n. corporum humorem rapere atq; depascere Si tib militer usus est 3c Lycophron in Alexandra, de id , Aiacis corpore in littus e mari eiecto loquens,

iὴρ Cadauer expulsum arefaciet solis radius. Vides, ut manifeste Sirium utrobiq; pro sole accipi.Acce aer dit quod Ibycus poeta Rhegynus mire astra v- ho niuersa vocaret, restante Suida, vel o sint quasit is quaedam, dc nauigantibus signorum sine

die. Ioco,Vel ματή-Porro admonentiat diis es Iector obiter de immutata a nobis non-tiu nihil lectione in Versu Archilochi modo citato, in quo apud Plutarchum in Symposiacis legi iis rur M, quam vocem haud dubiis corru x ptam molliter mutaui in κήανανῶ ex Lycophrone qui ad illum Versum paro dicit allusisse vide nihi tur. Caeteriim Uti consentiunt autores in Sirio. k- quod sit stella fulgida in lingua Canis ardes, ita bii tam e Variant cuius sit nam sunt qui Orionis canem faciunt, nonnulli Isidis, rursus ahi Cepta a Ii:Timosthenes propriti nome esse volutimon; i, desunt qui Icarii canem fuisse prodiderunt, quilis b

77쪽

filiae eius Erigone cadauer patris indicarit ab agricolis interempti,Vt ex Polluce lib. s. cap. s . discas,ubi male: legit pro σω . qua fabula latius enarrat Germanicus Caesar,& item Hyginus in fabulis de astronomicon secundo, aedito etiam canis proprio nomine, quem Nesram vocat Germanicus Caesar probatiore ut equidem existimo lectione, quam apud Hyginum legas Meram. Neq; minor pugna est de Vocis etymo. contendentibus gramaticis Sirium dictu quasi

sessui propter feruorem, ataVa inos NM: Vel quia nos diffluentes sudore exinanir, πυγα τὸ

quod significat vacuare ait inanire: vel quod

faciat canes rictu S aperto ore hiscere, mo εν- ut annotat Lucilius Tarrhaeus. Hygi nus ex Arato a σωιάω Originem nominis deri uat,quod lucere & siccare notat: is enim in Phaenomenis ita ferme describit Siris: ἡ Δ ἰακίου .

Ora canis summa accenditgraue sidus acri Igne micat fiplendens,quo nomine Sirius audit. Praeterea sunt qui nomen deducant quod immodico aestu cuncta rapiat atq; desi cet: Vnde rapidi epitheton apud Vergiliu ibi: Iam rapidus torrens sitientes Sirius latos Ardebat caelo. S ite apud Lucanii in X. PharcRapidos qua Sirius ignes Exerit.

id, quod& τὸ quod scintillare 3c tre

muto motuvibrari denotat,nominis ansam prsbuisse putant quidam Feruoris huius stelis singularis

78쪽

gularis meminit apud Graecosta Euripides in Hecuba, ubi ait:

est: Aut ubi Sirius flammantes ignis radios oculis expuit. ει Valerius Flaccus Argonaut. lib. t. Et Ca abri populator Sinus arui. Statius quo pSyluarum lib. r. Implacido letalis Sirius igni. At enim uero ut ad Critolai libra expositus rore uocemus, obseruandu cli, sidus integru quod Latini minus recte canis stella nominat a Graecis arieκυαμ dicta, praecipuas habere duas stet Ias, in capite Vna,qus Isis vocet, & altera in lingua, que Siriusi prid& Canis nuncupet.Vnde apud Diodoru lib. biblioth. 1.locus illucescit, bi inter reliquos titulos columnae Isidis inscubptu fuisse memorat, Ego sum in astro canis refulges. Hinc etia melius intelligi poterit Orus Apollo. cuius in Hieroglyphicis lisc Verba legunt:

αποκυων. id est: Isis illis est stella,quae Aegyptia lingua Sothis,grsca Astrocyon nominatrita emapud illii legendu est, no ἀπομναν, Vt perpera in codicibus impressis legit. atq; ea lectio etiam a pud Germanicu Caesare reponenda est, Amo

cyon legedo, n5 Astricyon. Fide facit &Porphyrius in libello de antro Nympharii, ubi inquit:

cus Claudiani sensu non vulgari expositus.Inibi de miraculis quibusdam ad visum spectantibus. Cap. VI.

79쪽

dubitandum, pro certo, minimeq; ambiguo,ab autoribus usurpari, ut in illo Virgilii Aenei

dos tertio:

Longaevo dicta parenti Haud dubitanda refer. Sed quia reconditum minimeq; Vulgarem eiusvsum obseruasse milia videor apud Claudianu. quod eo genere impensius gaudeatis autor,tabebit adscribere autoris locum ex septima panegyri, ut obnixu nostru studium in adiuuanda re literaria, quacunq; licet, probe.Locus ita habet: Visa etiam medio populis mirantibus audax, Stella die dubitanda nihil, nec crine retuso L guida. Vbi dubitanda nihil, pro, no parua aut exigua accipitur: siquidem exilia, qua ooculorum aciem prope subterfugiunt, prae nimia exilitate dubitatione nobis adferre solent. Memini ante annos aliquot spectasse me no si ne magna animi Voluptate Mechliniae, nobili Brabantiae oppido,cerasi calculum in modum quasilli exculptum, quo cotinebantur quindecim alearum paria, suis punctis affabre distin cta, ita ut acie oculorum dignosci potuerint clare, cui tamen non dubia aut tenebrosa erat illa oculoru lux, ne disceda in longius a propositor istud mecu oculata fide testari plures possunta

fuerat aute emptus is calculus ab Hagano quo

piam apud Confluentes Rheni & Mosellae. Memorat Plinius lib. τ . eiusq; plagiarius Solinus . de Iliade Homeri, quam nucis putamini inclusam vidisse se testetur Cicero. Idem Plinius Callicratem quendam formicas eiust generis alia

80쪽

animalcula tam minuta ex ebore fabricasse scribit, Vt earum partes a caeteris discerni nequiror. Rursus Myrmeciden in eo genere clarum, qui ex eadem materia quadrigam fecerit, quam musca alis integeret: item nauem, quae pennis apiculae absconderetur. Nostra hac aetate ad mira

culum Vsq; insignem in describendis minutissi mis chara Eteribus Franciscum Alumnum commemorat Petrus Aretinus in epistolarii opere, quod homo Italus sua lingua scriptum ardidisiquem ait sine notis quas abbreviaturas vocat barbari descripsisse integrum symbolum Apo- solicum,& principiis Euangelii Ioannis, quod a sacro recitant sacrifici atq; hscambo in spatio denarioli, stupentibus Imperatore Carolo MClemente Pontifice, reii nouitare Vix oculos satiare potentibu S. Ex D. Cypriano locus emendatus. Cap. VIII.

INiquum mihi fore spero neminem, si praeter

artis meae dc bonarum literarum professio nem, emendandis etiam sacris scriptoribus manum admoueam, modo res extra dubiu po

ni probarissi queata ocus est apud D. Cyprianulib. de Idolorii vanitate,ubi de praestigiis &inis postura daemonum, qui vulgus Veritatis prodigum seducunt, agens ita inquit: Et magis inde est ad perniciosa vel ludicra potentatus, quorutamen praecipuus Sosthenes formam Dei veri negat conspici posse,& angelos veros sedi eius dicit assistere. qui locus ita est a macula vindi