장음표시 사용
81쪽
candus, hoc pacto scribendo: Et magis inde a daemonibus videlicet est ad perniciosa vel
Iudicra potentatus, quorum tamen praecipuus Hosthanes,&c.Quam interpolaturam ne quis Vt arrogantem damnet, aut in culpam uocet,
conuinci potest Minutii Felicis verbis eadem de re & eadem ferme lege cadentibus, libro ad uersus gentes Vltimo: Eorum, inquit, Mago rum N eloquio 8c negocio primus Hosthanes, dc verum deum merita maiestate prosequi tur,dc angelos,id est, ministros dc nuncios dei. Sed veri, eiusque Venerationi nouit assistere Quod vero Hosthanes verior sit lectio 8c ma gis germana, siue, Ut apud Plinium est, Ostha nes,docebit iste libro 3 o. capite et . Primus, in quit, Vt equidem inuenio de Magia commentatus Osthanes. 8c iterum: Hic maxime Osthanes ad rabiem non auiditatem modo scientiae eius, Graecora populos egit. dc rursus capite sequenti:Vt narrauit Osthanes, species Magiae plures sunt. Suidas Hostanes, scribit: Astro rum, inquiens, cursus autore Zoroastre pri mi Babylonii excogitarunt, post quem &Hostanes.Idem alibi commemorat Magos in Per sarum gente Hostanas per successionem generis cognominatos fuisse.
82쪽
LIBER PRIMVr. asD.Cyrilli locus emendatus, vitio interpretis corruptus. Cap. VIII.
CVri li opus extat aduersus Iulianum,do
Quos fas est audire,loquar:munite profanis ita cir obstrustriast aurem msee nitentis Progenies Lunae obvertas mili uera canenti. In his versibus Oecolampadius interpres, pro Iuna, memoriam Uertir, Visus legisse Aremo pro ML M, sed manifesto errore, Vt ostendam, si prius indicaro discrimen lectionis horum versitu. Eos enim ita legas apud Iustinum martyrem in Paraenetica oratione ad Graecos,ali ter apud Eusebiu lib. is .evang. demonstr. Vbi ita citantur: et eis A.I. θ.A'- ά χιι
Illic procul absistere dc excludi i mysteriis audi
endis profanos vult: hic eosdem deterret ne ad ea accedant, quando iustitiae diuinae gravis vltio illis impendeat. Quod autem ut apud utrunm autorem extat, legendum sit, coprobat Hermesianax Colophonius in tertio elegiacorum libro, ubi de Musaei amasia loquitur:
Dclitiae chariti soboles Musere micantis
83쪽
x4 ANIMADVTR so R V MLunae,non tacitam liquoris Antiopen. N Proesus Diadochus lib. t. comment. in Plato
quandoquidem & sacerdotib.Eleus novus acrorum praefectis genus esse a BIusaeo illo Lunari asserit. Vides clare illic lunae filium,hic vero tu narem, Velut lunae progeniem, dici. Addendum est & illud, interpretem etiam alium versum sua in rerpretatione corrupisse illic:
Fluminat cir cani spuma maris alta vorago. Vbi interpres loco π έ id est cani, legisse videtur ποιεr,Urbes. sic nant conuertit Et flumina, ciuitates, profundum G iucundi maris. Cur Herculeum Tarentum dixerit in tertio Aeneidos Virgilius. Cap. IX.
CVr Herculeum Tarentum epitheto uoca rit antiquitatis altissimus gurges Virgilius in eo versu, Hinc sinus Herculei si utra ess fama Tarenti Cernituri altiore indagine perquirendum este duxi: quando minime: omnium placuerit Seruit annota mentum, quo Herculeum dici vult, a Phalan tho a uictum, octaua generatione ad Hercule genus suum refcrente. Equidem existimo poetam
respexisse id quod non semel alias fecisse deprehenditur ad locum Aristotelis in libro
84쪽
is Q . quae uel ba lloc sonant: Fertur nomen loco.
quem nunc habitant, Heraclear q u a si Herculea id dicas fuisse postqua Tarentinos sibi adluxeratii bello superatos superioribus temporibus ab Ioa, . nibus Plium a nauigandi argumento: ante illosa uero ab incolis primis Sigarii fuisse appellatam a urbem. Ad quem locum quod pocta respexeriti ut credam, faciunt Virgilii uerba illa, Si uera est f. ma ut Aristotelis fide non plane stare se ostenderet: quippee fama cognita pleraque illic res it rentis, id quod dc libri titulus facile indicat. Heria, culeum ergo ab Hercule bello deui fium, uel ab Hercule illic diuersato insessum quippe quia ille pleram Italiae loca adierit, no dissimulante hoe
8c Aristotele. Potest uideri Herculeum quoqueo, appestasse ea ratione, qua poetae locis propin-ίi. quis aut eiusdem nominis,diuersis tamen, quippiam uni tantum peculiare attribuunt promi iii scite: qua in re multus est Pindarus: ut epithetonii, quod urbi uicinae in eodem sinu Tarentino sitaei, Thurio debebatur,Tarentoadscripserit, quippeii, tibi sagittae Herculis,Troiae fatales, a Philocteteir fuerint repositae dc dedicatae, ut in libello modo , citato scribit Aristoteles,&libro uicesimo Trogus Pompeius: quemadmodii Pellaeum Cano , pum appellar in quarto Georg. Virgilius, non o Alexandro positum e Pella Macedoniae ori undo, sed uicinum Alexandriae a Pellieo Alexan ,, dro conditae. Attexenda est huc εἰ tertia linius
85쪽
epitheti ratio,Vt Herculeii dixerit Herculis numini sacratum.Τaras nanq; Vrbis conditor,Neptuni filius,Herculi pariter & patri bina sacrauit templa,quo fauorem Vtriuii numinis coloniae nouae conciliaret,Vt nimirum Herculis prorsidio sortiter ageret ditescereti, Neptuni Veroope mare haberet propitium, dc feliciter dege Tet,veluti ex Helenit Acronis in Horatium c5merari js discere est. Vrru p occulte designat numisma Tarentinii, in quo visitur Taras Delphiano insides,laeual Copiae cornu praeferens cum graeca inscriptione ταμσ. Fuerit dc illud preci uoperae adscribere hoc loco, cur similiter Hercu leos Baulos vocarit Sillius Italicus lib.Punico rum duodecimo, ibi: Herculeos uidet ipso in littore Baulos. ubi Herculeos vocat ab Hercule ibi diuersato, quum eo ex Erithya Geryonis armen tu egisset: id quod Symmachus testatur his uerbis: Herculem armenta Geryonis agente peruenisse Bau
Ios,Vt nunc dicimus,ante: μανλια : at inde Gavis
dos in Phlegraeo sinu abegisse gigates,& regionem liberasse,memorant. Certe dc oppido no men fuit Baulis,quasi μανλιιr, id est,bubilibus, quod boves Herculis a Geryone abacti eo loco fuerint stabulati: mentionem huius oppidi facit Mar.Coelius Rufus lib. epist. famil. 8. Ego.
inquit, qui scirem Pompeium Baulis schaenobaticam facere, occ. De eo & Seruius in 6.Aeneidos meminit.
86쪽
APud Horatium Flaccum lib . carminum
secundo, oda septima, ibi: Obliuioso laeuia Niastico Ciboria exple. Porphyrion grammaticus Ciboria proprie dici folia colocasorii annotat, & pocula in eoru si militudine facta:rectius quide quamAcron,qui Alexadrina poma ea exponit. Verum quia paruisti mihi satisfaciut plenius aliquato de his per scribenda videt ratio .DioscorideS lib. a. cap.s . bifaria enunciari cibori u 8c ciborion dicit ascrinioli arculae risimilitudine ostendit fabs A gyptis caule ubi defloruerit folliculos quasillo rum similes producere,in quibus faba opercu Ium excedes protuberat ampullae in morc. quo loco dissentire uidet Dioscorides ab-autoribus mam Nicander, cuius versus mox subiicia, Ciboria proprie solia sabs Aegyptis accipere Videt. Athenarus in 3. etia herba ipsam, vel potius
νεφ-ω- uid est:E ciboriis concinnat & flos ad coronas expetitus. Alii, inter quos Hermolaus Barb. Cibortu fruetu esse fabae Aegyptis Scolocasiae ait. ubi rursus obserua a Diphilo Siphnio medico, Colocasia peculiariter vocari fabae Ae gyptis radice. Cu Nicandro sentire Pliniit autu mo,cuius hςc sunt lib. at . ca.' verba In Aegypto nobilissima est colocasia, qua cyamo aliquivocar,hac et Nilo mellit. deinde subdit: at Aegyptii adeo Nili sui dotibus gaudet, ut implexis colocasiae folqs in varia speciem vasorum, potare
87쪽
G ANIMA DVERSORVM gratissimum habeant ubi per implexa solia eo locasiae, ciboria periphrastice circumscribi arbitror.Versus autem Nicandri in γεωικω. quibus colocasiae partes omnes,ear umi usus ad amuta
quos uersus ita obiter pedibus adstrinxi: D suffaba Phariamum severis,hinc tu Communes sertis flores,protcnta plate ardaturo fructu pleno i ciboria,in usium
Poclorum,manibus uerset lasciua iuuentus, Dum curatgenium: at coctis radicibus utor
Incarnam appositis. Quod aute ciboria in ii sum poculoru uocarint, faetiim puto propter insignem folioru amplitudinem,quae petaso ata similat Dioscorides, pileo Thessalico Theophrastus:ille enim huic herbae tribuit folium xτασον, galeri instar praegrande: hic uero lib.deplantarum historia quarto, ταμ κ -νεε δελ- κου εναι scribit. Hinc etiam natum, quod Cibo in uocabulu pro capaciore poculo acceperint autores,quo in significatu extulit hic Horatius& Hegesander Delphus de Euphorione to quens: φ b κώρων
ὐr-υα μεθυων ἐνόρκσε. id cst: Dum acri ter certatur poculis, arrepto e ciborijs uno uelut temulentus imminxit . Didymus etiam an notat
88쪽
notat Ciborium esse poculi genus: & addit Atheneus in undecimo fortassis, inquiens,fuerit scyphium quod dicitur, eo quod a fundo sur
sum uersus in angustam ceruicem contrahatur, ciborii Aegyptii instar,Aια τὸ κα-υ - σμω σα - γραι iar αγυήιος κήθι . Meminit ii uius et Strabo lib. ultimo in haec uerba, de quibusdam rebus Aegypto peculiaribus loquens,ι- ι πῖ λε- κυαμ δεδ τἰ id est, quale est A gyptia, quam uocant aba, e qua ciborium fit. Qui dicatur Saturnius versus. Cap. XI.
SAturnius uersus uocatur, iambicus trime ter hypercatalecticus, hoc est, unica sylla ba senarii legem superans, quem ab Hipponactis virulenti poetae notissima maledicentia, Hipponactium quoq; dictum ex Honorari Ser
uti Centimetro liquet.Terentianus Maurus o riginem huic uersui graecam astruir, quum uetustas, ut inquit, crediderit Saturniu uocandum. tanqua Italis reportu, neq; tamen ille hoc probat. Sextus Pompeius Saturnios appellatos atquersus antiquissimos,quibus Faunus fata hominibus cecinisse uidetur: quo genere uersuum tiam Naeuius poeta bellum Punicii perscripse rit. Ego quid hac in re certi dicam non habeo. nisi quod putem Saturnii nomenclatura reis rendam esse acceptam diritati ac malitiae eius dei: quippe quum doceri possit, minarum ple num S contumeliosvin fuisse Iibe genus uc suum, iratis p congruum. Testatum hoc facit autor iam dictus lib. de metris, quum ait:
89쪽
so ANIM ADVERSORUM Et Naevio poetae' ferunt Metellos : Q Hsepe laederentur,esse comminatos, a Dabunt malum Μetelli rio poet*' . . Idem docet Patauinus Pedianus Ciceronis in terpres vetustiis. sic inquies: Antiquu Naevii est: Fato Metelli Roma funt Consules. Cui tunc Me tellus cossit iratus versu respoderat senario hypercatalecto qui S Saturnius dicit: Dabunt ma tum Metelli Naraio poetae. Hinc tolli poterit ob scuritas omnis in versu a me in Oda quadamo: Non placet irati Saturnia lima Μetelli, quum significatum vellem, non probari mihi mordacitatem dc amarulentia in carmine. Me minit 8 Varro lib.delat. lin. s. Vbi ait: Ita ut Faunus& Fauna sint in his versibus, quos Voca tSaturnios.Porro elegans est 3c non experti salis in Metellos parodia siue allusio ad Naeuianum illum Versum in Ciceronis Verrina secunda, in ijs verbis: Nam hoc Verre dicere aiebat, te crastellum designans non fato,Vt caeteros ex vestra familia, sed opera sua Consulem factum. . t
Euripidis versus explicatus. Cap. XII. 'ri
' Υxλnnos, qui primi Sicyone Achaiae urbe
copiosissimam tenuere, albis mulis inue ctos fuisse lego in comentariis Demosthenicis . quo nomine Midia uelut ad tyrannide spirante aut saltem illorii tyrannidis imitatore incessit amaro morsu Demosthenos, quum ait:
id est:Qtiod si alio quopiam paret albo illo Si cyonioru iugo vehatur. Ad hunc tyrannorum
90쪽
morem candidos mulos curribus suis iungen tium,allusisse crediderim Euripidem in tragoedia, cui Herculi furenti nomen est, ubi sub Ao quasi albis pullis iumentis ue Utentita,nomine, tyrannos designat. ita enim ait:
phion&Zethus Iouis liberi, albis mulis inu chi,tyrannidem huius urbis inuaserant. Narraten m illic Amphitryon e vetusta fama Lycii prima obtinuise imperiit Thebaru Boeotiar quas
minat antea tirbs in dominatu Amphionis αΣethi Tyrannoru inciderit.Tyrannicu huc morem perstringit in Hieronymo nepote Hieronis Syracusanorii regis, que a morte aut, quadrigis alboru equoru ex regia procedere solitu, more Dionysii tyranni scribit, Titus Liuius decad.3. lib. 4. Non abludit hinc fortassis vetus trium phantiu apud Rom. mos, qui curru a quatuor albis equis propter Clitumnii amne pastis pro tradio Capitoliu ascedebat, ueluti digni qui propter sortitudine rerum potirent. Quin & Hieronicae sacroru certaminii victores,albis equis inuehebant,ut ex Suetonio liquet in NeroneClaudio, Neapolim eiusmodi equis ingresso, more Hieronicaru . Adde huc, qudd Iason apud Pindarum de stirpe regiaCrethei dc Athamatis ferens,