De Campanis Commentarivs A Fr. Angelo. Roccha Episcopo. Tagastensi, Et Apostolici Sacrarij Praefecto Elucubratus ... In quo multa non minus admiratione, ac scitu digna, quam lectu iucunda, in Ecclesia Dei reperiri narratur ...

161쪽

cundum Diuinitatem , quae illis erat occulta, vivebat,& postea resurgens cum luce clarillima sese suis Discipulis manifestauit eoSq. illuminauit. Haec ex Durando. Campanae igitur, ut eo, unde digressi sumuM reuertamur, silent in tribus illis die bus Ad Missam deinde Sabbati Sancti, Resurrectione Christi Domini praenunciata, pulsantur. Sed in Concilio Lateranensi celebrato sub Leone X decretum fuit, ut nulli Ecclesiae in tali die Campanas pulsare liceret antequam Campana Ecclesiae Cathedralis , vel Matricis pulsi retur . Concilij verba sunt haec: Videbitus honor fatrici Ecclesiae reddatum, tam ipsi Fratres, quam ab Clerici Ieculares , etiam super hoc postiluae edis priuile o muniti iis Sabbati maioris Hebdomadae, ante quam bampana Cathedralis, mel fatricis E clesia pulpauerit, Campanas in Ecclesiis suis pulsare minime possint, Contra facientes poenam

centum ducatorum incurrant. Hae de Campanarum silentio in illis diebus maioris Hebdomadar obseruando. Tempore item Interdicti Campana pulsare non licet, dum propis celebranda olficia Campanarum pulsatio cum ingressu Ec- cle

162쪽

De Campanis clesiae prohibetur. Nam si Ecclesiastici 'Armill ve

Interd

concedatur celebratio diuinorum orsciorum , in administratio Sacramentorum fidnonnisi ianuis clausis , interdictis, excommunicatis omnino exclusis, non pulsatis Campanis, concedi solet, diuinis quoque ossi-cijs voce summissa recitatis Pulsatio tamen Campanae in tempore Interdicti conceditur in Manes, Meridies ac Sero pro Angelicata Salutatione ad honorem Beatae Mariae semper Virginis recitanda, ut a cunctis laudetur, ac veneretur, it nobis in nostris necessita

tibus Virgo Deipara opem ferat. Qgana uis ' Vi haec ita sese habeant, Innocentius tamen i u megistra ius nominis tertius concessit Abbati, mo quis hεEDnachis Sancti Germani Antisiodorensis, vesci in morte , atque Exequijs Monachorurr ipsius Monasteri tempore Interdicti Campanam unicam pulsare possent, ita vero, vii non multum foret interuallum , nec prolixa pulsatio. Id quod Cathedrali etiam Ec cle sue, monasterio S. Iuliani Antisiodoren sis alias datum fuisse in ea narratur concessiOne .Haec ex libro Anni 6. Innocentii III. Epistolari . Alexander item huius nominis qua γ' tu Ludovico Sancto Francorum Regi, d

163쪽

IIa Commentarius

Margaritae Uxori eius , Gregorius X. Philippo III. Regi Mari Uxori eiura Nicolaus III. eidem Regi Philippo et Martinus IV eidem Phillippo, ωVxorreius, ne non Honorius IV eidem Philippo concesserunt, ut in locis generaliter, vel particulariter interdiciis is sibi celebrari possent, etiam cum cantu, Malia voce, sed in tali ca-lsu concedere noluerunt, ut pulsarentur Cam- Registra Bi- pana.Haec ex Registris dictorum Pontificum si h cae in Vaticana Bibliotheca assematis. HacterutS autem de multiplici Campanarum usui, necnon de silentio earumdem . Nunc denique superest ut Commentario nostro finem inbponamus, ubi primum Verba fecerimus deminem Campanarum Ecclesijs concesses.

bliothecae vaticanae

164쪽

De Campanis Is 3

Alber in Dictionario suo in vo cab Campa

tam blericorum seculariumquἀm Religiosorum Ecclesiis conciso Cap. XXULV M EAE O Campanarum crescente , contentiosa inter Ecclesiasticos Viros pLaetensio de numero earumdem suborta fuit, ut refert Albericus de Rosate dicens udiui, quod magna lis fuit

in Curia Romana, et trum Fratres Praedicatores

possent habere plures Campanas . Haec Albericus in suo Dictionario, in quo multis rationibus , allegationibus Trinatiuari sententiam conclusam fuisse narrat . Istuc sere ipsum id radus in Consilio ducente Oldradus

limo vige limo octauo scriptum reliquit. Ad hanc controuersiam inter Ecclesia Cathedrales, necnon inter alias Clericorum secularium in Ecclesias Religiosorum subortam, spectat Constitutio Ioannis Vigesimi secundi in Libro primo Extrauagant iunx capite unico De Officio Custidis, in quo ad

omnium Ecclesiarum quietem comparandam Summus Pontifex limitationem de nu- mero

Extrau. lib. t. de Ossicio Custodis

165쪽

Commentarius

Albericus, S Oldradus ubi supra. s. arolus

Borromaeus lib. I. 1 a

mero Campanarum Apostolicis litteris edidit. Huic autem Constitutioni, ut Vincentius de Castronouo ac Stephanus Durantus recte aiunt, generali consuetudine derogatum fuisse conflat . Controuersia item orta fuit in Curia Romana inter ordinem Humiliatorum quosdam Monachos , idem Albericus, Gldradus testantur, quisnam videlicet primo Campanas ad Matutinum pulsare deberet . Sed tandem ali quando decretum fuit, sicut ijdem Testes aiunt , Ut qui primo surgeret, primo pulsaret.

Quamuis autem res ita sese habeant, praesertim vero de numero Campanaruri hoc tamen loco , ut nostro Commentario

finem imponamus, tanquam sigillum apponendum illud censetur , quod hac in re scriptum reliquit Sanctus arolus Borro-maeus , Cardinalis Sanctae Praxedis , WArchiepiscopus Mediolanensis ras enim in Libro de Instructione Fabricae , atque de supellectili Ecclesiastica ad Mediolanensis

Prouinciae usum edito, de numero Campanarum ita inquit S Ecclesiae Cathedralis eri, scptem , aut quinque ad minimum Campanas

166쪽

De Campanis siloiulatae, tres grandiorem scilicet, mediam νε minimam si Parochialis, totidem , aut duas saltem habere ebet , eas et di tincto quodam s ni concentu inter se consentientes pro maria Luinorum officiorum, quae fiunt, ratione, ac significatione his ibi Sanctus arolus . infra

vero ait iampanae vero nec in Turri , nec

alio in loco collocandae sunt, nisi primum solemni benedictionis, ecumq. Ritu ex Ecclesia instituto sint con secratae, nullam rem propianam in culptam inscriptam De illo modo , sed anLL Patroni Ecclisia, vel aliam sacram maginem, piam . Inscriptionem habentes Hucusque Sanctiis arolus Borro mau S.Campanae itaque in rebus prophanis pulsari non debent, nec item in rebus sacris a Laicis, quatenus benedictae , atque consecra-

, uti suo iam loco satis dictum fuit. Quoniam vero de Campana Aenigma satis elegans circumfertur , illud in gratiam curiosi Lectoris hoc loco censeo apponendum , quod Franciscus Suuertus in haec verba scriptum reliquit:

167쪽

Francisci Suuerti

EI intra Hos es intra an si terras , Non caelum tango, non quoque tango solum fonseringor inclis concludo robore duro Ut nulla mutem conditione locum. Os mihistemper hiat, petulantero exero linguam, Nec nisi cum cogunt verbera tιlta , loquor. Cum loquor , JUuis reple clamoribus aures ;verbera cum cessant, tunc quoque cesso loqui. Non illi noce clamoribus hortor iniquos, Contrito triuisrant corde salutis iter. AENIG-

168쪽

Nicola Reu ineri.

Os mihi semper hians, ' pendens ferrea bngua es; vox es nulla, nisi prodita Derberibus. Haec sunt, quae mihi de Campanis dicenda videbantur, duobus conclusa Aenigmatibus , quae iuxta propriam Aenigmatum conditionem, quamuis obscura sines horum tamen sensus, Campanae forma, lingua eiusdem, idest malleo, necnon situ pulsati ipsius cum alijs rebus ad Caria pananae, pertinentibus , Vndequaque, ac diligenter quidem pensitaris, facillime prosecto expli

169쪽

nicati aemonibus asesimilati.

PARALIPOΜENA, HOC EST

Res in capite I ., 3 huiusce Commentarij praetermisse C A P. IV. O S de multiplici Campanarula L, usu, in sancta Dei Ecclesia recepto,verba facientes, praetermisimus Ritum , quo Summi Pontifices antiquitus uti solebant, dum aliquem Populum , vel Principem iusta de causa excommunicabant. Singulis namque Dominicis, destiuis diebus per Episcopos, de Archiepiscopos inter pulsanda Campanascandelis accensis,excommunicati publice declarabantur . Quo facto, Campanarum sonitus cessabat, candelae item extinguebantur, in terram deiectae . Campanae pulsabantur, ut eorumdem sonitu, quo Daemones expelli solent, Excommunicati, Daemonibus assimilati, a Fidelium commertio expulsi de. clararentur. Per candelas autem extinctas, & humi

170쪽

Paralipomena,

circiter oc

humi deiectas, Excommunicati, tanquam diuinae gratia luminis expertes, extraq. Sanctorum Communionem eiecti, hoc est Ecclesiae Sacramentis, ac suffragijs, necnor

alijsiijs Fidelium operibus, lictatum scilicet

rerum omnium atticipatione declarantur priuati . Quem profecto excommunicandi Innoc. III. Ritum ab Innocentio huius nominis ertio non semel obseruatum esse ante annos circiter quadringentos, Anno scilicet sui Pontificatus tertio , sexto,in quinto lecimo , dum ipse diuerses Populos, ac Principe excom municatos publice nunciari mandauit, sicut ex antiquis Romanorum Pontificum Regestis , vel, ut aiunt, Registris in Bibliotheca Vaticana asseruatis, constat. Id quod etiam ad hanc usque diem fieri let a Summo Pontifice, quando interia V. maioris Hebdomadae, quae dicitur in Coena Domini, Bulla coram Populo promulgatur iam pulsatis iam

Campanis, ulla denique lecta, Summus Pontifex e sublimi Suggesto, siue Pulpito, Candelam accensam , in ipso tractu extinguendam , super Populum astantem proijcit. His peractis, datur Christi Fidelibus Benedictio selemnis, & plenaria Indulgentiair