Thymi [electronic resource] : in homine ac per seriem animalium descriptio anatomica, pathologica et physiologica ...

131쪽

iiiidem, sed pro animalis magnitudine minu-ium , non est, quod dubitemus. Quo vero certius de ratione evolutionis thymi in iocce animalium ordine conStaret, in domesticis potissimum, fel cat nempe aecani familiari, eam investigare suScepi.

In foetu felino, pilis jam induto,

parum modo extra thoracem procedebat an ierio thymi extremitas, convexa, absque i furci soliti vestigio, quod contra in poste riori extremitate, basin cordis tegente, appare bat Ob copiam vasculorum, SangVine reple torum, ex albo parum rubescebat. Structura parum ab illa, quam in foetu humano sep iem mensium descripsi, recedebat mi roscopi enim ope cellulas quamplurimas, humore parco repletas, facile indagabam. In catulo Ver fel in is eo nato magis ante primam costam in collum prominebat o Lobi ejus tam arcte iuncti erant, ut vix, nisi remota tunica externa Vestigia cornuum a sulcorum inter Iobularium indagarentur. Humoris viscidi, quo ad indolem cum succo thymi humani conVenientis, maiorem jam copiam continebant centulae. In ali vero, quem quatuor dies natum examinavi, haud parum increVerat

132쪽

thymus, ut e tabula subjungenda perspicere

licet cornua sulcique interlobulares distinctius, quam iii minoribus, apparebant. In catulo elino I dierum magis serosus erat humor contentus, cujus copiam in alio catulo, T, dies nato, notabiliter imminutam, quamquam thymi moles haud parum increverat, reperi. In inferiore superficie hy mi illorum catulorum glandula lymphatica, vasa e vicinis partibus excipiens, observaba tur. Post illam aetatem magis adhuc in re scit thymus, quod in fetibus junioribus, de quorum aetate minus accurate illi constabat pluries observavi. In adultis e ro decrescit, ita ut in fel quatuor ut mihi relatum est annorum, minorem, quam in catulo I dierum, exsuccum praeterea et collapsum, magnaque adiposae copia obvolu ium, ObServarem thymum Magnitudinis th in selini pro varia aetate ratio e tabula se quenti elucebit:

133쪽

ne cu

Eadem Die ratione ac thymi elini, i iii, ietiam procedit evolutio ) quoad situm ia-1 an tribus embryonibus caninis XX e conceptione dicrum, cor minimum, pulmones et thymum sat magnum, tricornem inclusit cavum pectoria, - iuxta Ob-

134쪽

me notandum, hunc minus, quam illum, ex ira horacem in collum protendi. Loborum, solito ordini minus adstrictorum, in terisque anterior et posterior, potius quam ex te et sinister, distinguuntur, unde fit, ut cor nuum vestigia lauim raro omnino desint Caeterum ver cum thymo rietino maxime convenit illiusque ad instar in catulis primo anno notabiliter increscit postea ver sensim deminuitur, ita ut in cane trium annorum o bi exsucci et minus arcte cohaerentes inter lamellas pleurae in pinguedine circumfusa de litescerent quales etiam disjunctos, minores vero, obos in3m in cane quatuor annorum observavi. Postea vero omnino evanescit thymus, 'ocumque in ius occupat tela adiposa cum singulis glandulis lymphaticis, quae, Dgente thymo, in inferior ejus supefficie si tae sunt. magnitudinis thymi canini pro a ria aetate rationem in tabula sequenti exposui:

135쪽

il ill

136쪽

In lutris, haud secus ac in aliis mam malibus sub aquam mergentibus, thymum at

magnum per Iongius tempus adesse ferun In foetu lutrae marinae thymum maximum, cujus externa superficies convexa interna ero conCaVa erat, reperit ei. Ew. Home i). natio laeti maturo, quem cultro anatomico

subjecit et Steller*), hymus permagnUS, candidus erat, sesquipollicem Iongus, et

unum latus, Valis, superne conVexus, inferne planus et tantillum concavus, colore pancreati

similis, e multis glandulosis obulis, in alios minores pisum aequantes subdivisis, conflatus, quos membrana tenuis conjunctim ambiebat. Quin in utris adultis thymum adhuc invenit, quod valde miratus est, cel. Stelle δ), haud secus ac muralii' te leniann

I EUerardino me a description f the anatomy of thosea-otter in philosophica transactions , MI 86, 1796.4to pag. 389.2 Stollor de bestiis marinis, in Novi comment. acad. scient imperiat Petropolit. 1751. to T. II. pag. 380. a loco supr. it. M J. C. de Mur alto: utra masculi natome inrEphcin. ut curios. Dec. II ann. . pag. 206. o-ximb. 1692 4to. 'ΤSupra cor emicuit thymus insignis.

137쪽

Roose ; iiiii iii utra ponderis septem librarum, itaque haud dubie adulta, thymum res pollices longum, Sesquipolli

cem latum, ponderisque SeSquidrachma cum granis octodecim reperit ill Tiedemann ). Contra vero Ew. Home et Mengies ' inlutris adultis nullum omnino reperiebant thymum. Itaque si de re aeque parum a mea ab aliis perspectu, ex iis, quae XStant Observationibus judicium ferre liceat, thymum sat magnum quidem in hiiris junioribus ac dolo scentibus adesse opinor observationibus au tem Ew.monii et eligi nisus, in lintris adiit iis ac senibus, haud secus ac in aliis mam

malibus, evanescere suspicor. Luiras enim adultas describentes auctores e Sola magnitu

dine, in adolescentibus ac senibus haud multum discrepante, indicium aetatis minus e

tum petiere.

58 Cum de hymi animalium am-

138쪽

phi biorum evolutione inquirendi nulla

mihi oblata fuerit occasio, in eo subsistendumniihi erit, quod de illa re notaruut auCtor es, iam parum quidem consentientes, ut de evolutione thymi in hocce mammatium Ordii ieri quidquam pro certo statuere liceat. Cum

enim in phocis modo j unioribus, sicut in

caeteris animalibus, adesse thymum Contenderint plurimi, Stelle contra glandulam thymum non tantum in recenter natis atque anniculis, verum in bienni etiam majorem invenit, quam in neonatis. Quem uim in phoca vitulina juniori thymum sat parvum re

perit cel. Κulit , in alio, tres pedes Iongo, minus reperire potuit Il. Meckel ). egerus h)quoque et Chelhammer ), anatomicam phocaedescriptionem exhibentes, ac in specie organa pectoris exactissime describentes, ne verbo quidem thymum commemorarunt Simili quo

139쪽

que silentio Portali et errauli ), viii clarissimi, in anatomica phocae descriptione th

mum praeteriere. Grandem quidem et molliusculum manere thvmum in mammatibus amphibiis, trichec et hocis, inquit cel. Spren gel ); cum Vero minus liqueat, utrum propria experientia ductus, an aliorum nisus effatis, haec statuerit, donec uberioribus Observatio nibus dilucidentur, verbis illis minime fidendum St. 59. De ratione evolutionis thymi inordine glirium in eodem ac de animalium hibernantium, errore Versati sunt CriptoreS. Postquam enim in rosoribus thymum a magnum plerumque reperiri effatus erat ill Me chel '), scriptorum, illum sequentium, nemo non idem contendit. Exempli loco aviam cubayam attulit ill Mechel cujus licet adulti, maximus esset thymus descriptione vero

140쪽

Speciali, quam subjunxit, oppido liquet, aninime thymum, sed alia omnino olgaria, immediato intra integumenta colli dorsi et Iun. borum Sila, pro liymo descripsisse ill anatomicum, thymum in cavitate thoracis situm ne Verbo quidem commemorantoni , ut in basicordis marmottae alpinae impositum thymum, alios vero inter musculo sit OS, COIn memorare CheuchZerum, monet ill Meckel i). Cel jam Pallas, plurimorum ad occe genus pertinentium animalium anatomiam exactissimam exponens, similia descripsit organa, quae

non thymum quidem, sed glandularum thymo analogarum apparatum' dixit. Cum Illic animalibus, in quibus thymum

magnum persistentem reperiri contendit cel. Mockel. mures quoque adnumeret, hireSmure domesticos ac ratios, haec ut ipse comperirem, examinavi in junioribus hymum quidem vidi, minime vero insolitae magniti dinis in mure rati juniori, Verbi causa, Iou-gitudinis 4 pollicum, ponderisque SeSquiunciae cum dractima, thymus, a basi cordis ad