Thymi [electronic resource] : in homine ac per seriem animalium descriptio anatomica, pathologica et physiologica ...

161쪽

diate intra integumenta universalia in pectoris avitatem Vero minini protendebatur. Inde cormia in latere dextro et sinistro ira cheae ex parte quidem inter eam ipsam et

OeSophagum, ad Scendentia, apicem versus attenuata, ad latera Supremae eSOphagi par tis expansa terminabantur.

Μ agni t id o organi descripti in illis aviabus haud exigua quoad ongitudinem uim

inter duodecimam et sextam partem totius corporis avis efficiebat. Ita in ergo se

rato mare, longitudinis ab apice tinguae ad orificium anto pollicum, illud organum pollices longum erat in femina ejusdem avis, Iongitudinem pedis habente, duos pollices cum dimidio longum erat in Colymbi cristati femina, Iongitudiniso pollicum illud orga num longum I pod. latum a poli., crassum

En erat itaque minus omnino quam in Ilergo ejus autem Vice massa adiposa, in vicinia cordis sita, ex arte sustinere e chelio visa est. Colymbu immer, magni ludine anseris, illud organum duos pollices Iongum habebat Alca Ioinvia mas, pedem

longus il hid pollicem cum dimidi lio longum; Alca orda vero ejusdem magnitudinis, Il

162쪽

poli. Ongum habebat. In Pelecano Bag-Sano, Iongitudinis duorum pedum, duos pollices longum erat inferior autem pars epoll. Iata et crassa. Color illius organi flavo subfuscus semper enim eodem est colore, quo ejusdem avis adeps modo paulo magis fusco, quam in caeteris ejusdem a

tibus esse solet adeps. Structuram si respicimus, maxime cum tela adipos avium convenit simili enim ratione e plurimis cellulis componebatur, quarum singulae in elecano assano diametrum linea dimidia habebant. Granula tamen, quibus constat, minora, quam adipis ceterarum Par itum, echelio videbantura quod contra sit in mammatibus, in quibus granula, thymum constituentia, maiora sunt, quam quae adipis O mationi inserviunt. Jam si consistentiam in

per ex incertis truncis ortorum, etiam hac in re parum, vel nil omnino, a tela adiposa re cedebat. )

163쪽

Praeter illam partem, in collo sitam, alias similes describit massas adiposas in re-Ιiquis corporis partibus, praecipue ad basin cordis, in mesenterio aliisque in locis sitas, quales imprimis in Olymbis et in Alca Ioni via observavit. In Pelecano assano inferior extremitas illius organi, quod thymum nominat echel, in massam adiposam e granulis solito nonuitii majoribus compositam, nec igitur a cetera adipos discernendam, abibat. ) 0. Ab initio quidem ipse echel, vir experientissimus, dubius haesit, utrum tui organo, quod in Vibus mergentibus detegere sibi visus est, hymi, an potius fortasse glandula thyreoideae Vices adseribendae essent. Perpensis vero rationibus, huic vel illi se ientiae aventibus δ), cum thymo potius an logum illud judicabat, quum quoad situm,

figuram, Structuram aSorumque rationem cum thymo mammatium, politi quam Cum corpore thyreoideo, conveniat.

164쪽

Minime vero silentio praetermitiemus, Iechelium nec in oetibus illarum avium, nec in pullis, hoc organum examinasse in quo tamen maXima ex parte versari cardinem rei, nemo dubitabit. Si iam indolem ipsarum partium, a Meckelio descriptarum, respicimus, vix aliud, quam massam adipo Sam esse putabit quicunque

eas aves incidens, partes memoratas ipse examinaverit: nam indoles earum cum tela adip08 potius, quam cum glandul OSa, OnVenire perspiciet. Omnibus autem satis notum est, in eodem animali nonnihil differre solere telam adiposam pro Vario loco, quem OCCII pat neque enim quoad colorem modo Verum otiam quoad Consistentiam structuramque et Iutarum, ac compositionem hemicam, multo

magis differt adipos renalis, quippe a Jorem stearine copiam continens, ob adi pos reliquarum ejuSdem animalis partium, quam illae paries, quas pro thyin descripsit Μeckel, ab alia avium adipe disserunt. Adi pos Vero avium Sub aquam mergentium, adipis cetaceae ad instar, colorem omnino magis suSeum, quam coeterarum avium elaadipos Praebet.

165쪽

Quo vero certius de liuiole illarum partium constaret, eadem Organa in Alcis Mergisque recte praeparata, cum recentia tum ex siccata ope microscopi examinavi, et cum glandulis et adipe earundem avium comparavi; nec non calore liquefactorum tum adiapena, tum cellula remanentes, Xploravi unde apparuit, indolem earum artium,

quas in avibus mergentibus pro h mo descripsit echel, ab adipe ea rundem avium minime differrem , a

glandulosa vero Structura omnino diversa e SSe.

1. Quae corpora glandulosa, quasi thymi, vel potius lariasse glandulae thyreoidea' vicibus fungentia, descripsit te demania, V. Illustr. ), minime, ut ipse perhibet, eadem sunt, quae in avibus mergentibus observata, pro thymo habuit echol. Quod

166쪽

cum iam ex ipsa descriptione viri cel facile

suspiceris, tum ex anatomica partium illius regionis exploratione clare patet. Glandulae illae ledemanni, quas post illum pro thymo habuere plures scriptores, non modo in avibus mergentibus, una cum illis, quae a Mechelio de Scriptae Sunt, reperiuntur, verum etiam in aliis omnibus avium generibus, nominatim vero in accipitribus, gallinis, gratiis etc., Occurrunt. Νeque unam maSSam cohaerentem emciunt, sed duplices semper inveniuntur, altera in aNisero inferioris tracheae partis latere, prope illum locum, quo in ronchos dividitur, nec Ionge ab arteria carotide et irachea remotae, cum vena jugulari arcitus, quam cum arteria carotide, per cellulοSam cohaerentes. Figura utrique Valis e fere renisormis es Color rubro subcanus Structura illae glandulae prim obtutu cum liene convenire videntur e pluribus enim granulis arcte O junctis, conflatae, Structuram granulOSam praebent. iraque quidem glanduIa ramum

arterio sum sat notabilem e carotide acci pit ductus excretorius ex haud reperitur.

Easdem glandulas, quas descripsit Tie- demania, iam antea quidem alii anatomici in

167쪽

variis avibus observaverunt ii in pluribus otidibus errauit ); Pallas quoque in Grue sophia glandulas, vel Oesopti geis vel thymo succedaneas, oblongas, ad

vasorum subcIaviorum O horace egres sum Ositas,' commemorat. Similes Iandulas, ad inferiorem colli partem, utroque in latere tracheae sitas, notavit etiam Schnender ); praecipue vero Ballantus et Uttini h), Viri Cel. eas ita descripsere, ut pro glandula thyre idea aberent. Talia organa in pullis nonnullarum avium observavit etiam ill Μeckel, postquam commentationem suam de thymo te scripserat ). Copiosiorem autem descriptionem illius organi, quod tribus modo verbis in praefatione libri sui commemorat, nulli bi reperi.

1 Perrati H description de stae tardes, in Mem dei' acad. de sciences de Paris depui 166 I699. . . P. 2 pag. 319.2 Pallas: Specilegia Oologica T. 1 FasC. 4. Pag. 3.3 Sehneider Sammiun vermischter Abhandiungenetur aufktaruntder Zoologie pug 143. 4 Ballanius et Uttini de quorundam nimalium

organo vocis, in Comment acud. Bonon Toni. VI,

pag. 50-58. Bonon. 1783. 4tο. et Tom. VII pag. 27-28. Bonon 1791.5 Meehel Abhandi in praefatione.

168쪽

2. item, quae de organo illo, a M.

Tiodemanno descripto, inter anatomicos e sata est, cum alii pro thymo, alii pro gla dula hyreoide illud haberent, ita componere conatus est et Carus i), ut ambarum partium desiderio satisfaceret, perhibens, uira que organa thymum et glandulam thyreoi deam, tum in avibus, tum in serpentibus, in

unum Orsu coaluisse.

Cum vero ad hanc sententiam confirmandam ne unum quidem argumentum attii Ierit et auctor, neque facile tale argumen ium asseri possit, quoniam nulla, non dicam vera, sed Speciosa argumenia talis conjunctio nis organorun iam diversae structurae atque

indolis afferri possunt, nihil omnino est, quod illam hypothesin, non modo omni ratione, sed etiam verisimilitudinis specie destitutam, ad mittere suadeat. 3. Si vero illa organa a ledemanno descripta, accuratius examinantur, facile a tebit, neque thymum nec corpus hyreoideum

esse, sed nihil aliud, quam glandulas ym

169쪽

phaticas. In avibus enim vasorum ymphaticorum dii utroque in atere colli decurrunt rami, qui ad inferiorem colli pariem in unum truncum, iuxta internam Venaeci gularis superficiem decurrentem, coeuntes, in glandulam intrant lyniphaticam, ipsi venae

jugulari adpositam quas glandulas jam ab

Newsoni commemoratas i), in angere, vasis lymphaticis mercuri repletis, a cel. Lauin accuratissime delineatas reperimus. Itaque illa organa, quae r thymo vel glandula thyreoide describit tedem ann, eadem sunt, quae ali loco, auctoritateme

sonii nisus, pro glandulis ymphaticis colli verius describit idem δ)z4 Cum vero certis criteriis ad thymum dignoscendum areamus, ut supra animonuimus, illud tamen habet peculiare in iis animalibus, in quibus certo agnoscitur in mus, quod in foetu ac neonat praecipue

170쪽

evolutus, aetate procedente decrescit. Itaque in thyino avium investigando, deficientibus aliis criteriis, ratio evolutionis imprimis re spicienda esset. De Origine Ver et volt tione illorum organorum, quae ro hynio descripsere, nil nanin attulere orgagni, Ieckel ac ledemann V V Celi. Glandularum, a tedemanno descriptarum, Originem ex Ρ- paratu branchiali embry deducere conatus quidem est et Uuschke ). Ille enim appa ratus, in embryo gallinace a tertio incubati onis die ad sextum maxime florens, post id tempus evaneSCit Corpora vero glandulosa jam octavo vel decimo incubationis die in embryo conspicua, pro residuo arcuum bran obialium, septimo fere die occlusorum, a bet. Quod amen minus verosimile videtur: apparatu enim branchiali embry evanido, arcus branchiales in parietes potius et ipsa in tegumenta colli abire videntur, nec ad regi onem Vasorum principalium recedunt nec igitur re vera observatur illa, quam Suspicatur Huschke, metamorphOSiS. Quae cum ita sint, Varios avium foe