Thymi [electronic resource] : in homine ac per seriem animalium descriptio anatomica, pathologica et physiologica ...

141쪽

tatem thoracis excedens, Olidus habebat o nisi grani et dimidii; in inferiori colli superficie, ante claviculas, alia quidem observabam corpora glandulosa, sed firmioris ac densioris

Structurae, neque Cum thymo cohaerentia, rubescentia, cum illius color albus esset.

Quod vero valde miratus sum, in adu tis altis vix hynii vestigia in avitate illo racis, licet cautissime aperta, reperire potui. Glandulae vero intra integumenta colli sitae, neque quoad situm aut structuram, neque quoad colorem aut evolutionis rationem cum in1m conveniebant; sed omnino glandulis illis, quas in collo antico mammalium Dbernantium commemoravimus, analoga id

bantur.

60. Quod vero de evolutione h3m in in malibus edentatis, aeque parum ac in marsupialibus, nihil neque proprium neque ex alioruna Observationibus petitum, habeam, quod asseram, est, quod valde doleo. In asypode enim juniori, quem Solum per longius tempus in spiritu in Conservatum, muse cel nostri rofess. Eschricli ex minare mihi licuit, organum quidem obser-

142쪽

vabam, in horacis avitate situm, quod, quamquam ab humole Servante parum mutatum, pro thymo habere minime dubitabam, ex uno autem exemplo de ratione votiitio

nis nil certi erui poteSt. 6I. Ex ordine pacti der malum solummodo in subus ac in equis de thymi

evolutione Observationes instituendi occasio mihi oblata fuit. Embryonem suillum, qua tuor a conceptione hebdomadum cultro ana tomico examinans, in cavo thoracis, praeter Cor, VaSa majora a nerVum Sympatheticum

magnum, nulla alia invenit organa ill Oheni); nullos itaque pulmones nullumque thymum. In duodecim quoque embryonibus suillis, longitudinis, si extendebantur, duorum oui cum cum tribus lineis, in statu vero naturali incurvis modo pollicis cum tribus lineis, hymum frustra quaesivit ill Rathlie ). Quod sane miror, cum in pluribus foetibus suillis Iongitudinis pollici, thymum jam forma-ium observaverim, haud quidem ad basin cor

143쪽

dis, sed minuta duo corpuscula relatentem, intra primam costam tracheae impositum. De marumalibus soli pedibus non multa 1abeo, quae asseram. In foetu equino,

quem dissecui, longitudiniso pollici, ponderis duarum librarum p. c., itaque aetatis, ni fallor, quatuor fere mensium thymus

duobus Iobis, anteriori nempe ac posteriori, Iaxa cellulosa junctis, constabat, ponduSque aequabat granorum quatuor: lobus posterior basi cordis impositus erat, anterior ero a prima costa ad tertiam pertinebat. In pullo quin neonaio, ponderis librarum 49 p. C. Semiunciam cum tribus drachmis ae quabat pondus thymi cujus anterior extremi ta pollicem circiter ante primam Osiam in collum prominebat, cum posterior extremitas basin cordis tegeret. Color ex albo parum flavescebat Transscisso thymo, e cellulis compressis prodibat humor, haud secus ac thymo humano D equis adultis autem evanescit thymus qua Vero aetate,hucusque minus accurate eruere potui quod tamen satiempestive fieri videtur, cum in equis junio ribus non nisi parca ejus residua in adipe

multa inclusa, reperirem.

144쪽

62. Thymus animalium ruminan tium, quem mitin maximum esSe jam Supra monebam, in embryonibus sat parvis sol maius jam observatur e duabus ab initio constans particulis seu granulis, non ut in homine aliisve mammalibus juxta se positis, sed quarum altera, in horacis avitate inclusa, basi cordis a parte sinistra incumbit, altera vero ante jugulum sita, inferiori tracheae si

perficiei imponitur; quod in embryonibus agninis ac vitulinis saepissime observavi. In foetu agnin longitudinem Olimcis, pondus er granorum 4 aequanie ih mus jam apparebat tali modo constructus; cuius vero anterior particula, tracheae imposita e duabus granulis juxta se positis, an terioribus extremitatibus parum divergentibus, constabat, quod microscopi ope indagabam. Tenuem quoque productionem siliformem,

vix crinis humani crasSitudinem Superantem, anteriorem cum posteriori Iob conjungentem, sub microscopi itidem observabam. In alio

laeti agnino majori, Iongitudinis nempe epollic. magis evoluta ac manifesta eadem reperi, productionemque raeterea liformem ex anteriori ob utrinque juxta latera ira

145쪽

cheae ad angulum maxillae usque tendentem. Crescente thymo, brevior, respectis caeteris partibus, evadit productio seu trabecula in termedia, sed largior simul, et substantiae Ioborum ad instar e lobulis albis composita. Simili ratione etiam productione anteriores mutantur, pone musculum Sterno eleido-ma stoideum ad later iracheae sitae; quae ad glandulam submaxillarem usque protenSae, et 'dem, cellulosa interjecia, adhaerebant. Ostea sensim increscit, ut in foetu ex men-Sium duos scrupulos pependerit in agno erannum quaSi integer permanet, monente Whartono, verum paulo ante triennium absumitur, aut certe ita obliteratur, ut vix

Eadem fere ratione atque agninus, Vitu Iinus quoque thymus formatur atque VolVDiur, ne quoad situm aut figuram ab illo differt. Semel tamen in foetu vitulino, longitudiniso pollicum, thymum Observavi Iob jugulari destitutum; Iobus thoracicus Vero, basi cordis impositus, et a quarta adiri mam OStam extensus, cornua emittebat, ad angulum maxillae usque venientia. In alio minori, Iongitudinis 4 fere poli , figurae annu

146쪽

Iaris, in media nempe parte perforatum, Iobum thoraci cum observabam. In vitulo bimestri pondus assecutus est thymuS OVelii In Ciarum, et Cornua, a glandula sub maxillari recedentia, vix corpus thyreoideum attingunt. Ab ea vero aetate aequalis fere ponderis, monente cel. Whartono, permanet, Sque ad quintum annum, nisi sub jugum missus fuerit OS. Tabula, magnitudinem thymi animalium ruminantium pro Varia aetate sistens i).

Totius longitudo ab ore adurisic aui. corporis ponduS.

Iongitudo. y m ii pondus. Foetus agi illius 2 pol.

vitula 2 mensium

1 ΝΗ. Latitudo ot crassi trido thymi ob irregularem si guram miliai ncciirato indicari ii ituit. 2 In iocce laeti Iobus jugularis illa mi dosuit.

147쪽

63. In et ac eis, quoad vitae ratio nem cum foetu in multis convenientibus, per longam vitam persistere videtur thymussat magnus, Si observationibu auctorum, qui illa animalia culti, anatomico subjeCerunt, On sidere fas St.

In thorace delphini adulti esophago adstare thymum magnum cordis ut videatur tegmen, notavit ill Baitholinus , ex quo ipso thymo utrinque circa mediastinum et putinones dissperguntur glandulae alia quamplurimae. In delphin phocoena I ngitudinis pedum quatuor cum dimidio posideris i brarum 12 p. c. thymum insignem in jugulo notavit ei Major ). In balaena mysticeta vero thymum servavit et Camper ), arVam modo ut

monum partem obtegentem, neque Venam subclaviam XSuperantem.

64. E specialibus itaque observationibus,

1 Th. Bartho lini histor nnatom rarior Cent. Ι .hist. XXV. mala. 1654. Vo. 2 J. D. Maioris anatome phocaenae, in ephein. med. phys German. Dec. I. ann IlI pag. 33. O-rimb. 1672. M onente loquet, in encyclopaedi methodique, Gri. anat de animeauae, T. III. Pug. 440 4io.

148쪽

quas de evolutione thymi in variis niaminalium generibus exposui, liquet, ab exiguo princi pio oriri thymum in embryone animali aeque ac humano. A duobus obis disjunctis, ut plurimum quidem ad basin cordis juxta sese

sitis, in nonnulis amen altero in thoracis avitate, altero vero extra eandem in iugulo postiο - ab initio constat thymus. ax mum inde in statu foetali in omnibus mam malibus capit incrementum neque ero pri ni infantis aetate decrescit, ut tuus recte Contenderunt nonnulli auctores; sed haud exiguo inde in infantibus junioribusque animalibus incremento capto, inde demum, Sum

in magnitudine per aliquod tempus SerVaia,

sensim extenuari incipit. Notandum Vero, rationem progressivam incrementi ac decre

menii thymi in homine minus omnino, quam in caeteris plerisque animalibus, constare in neonatis enim pro varia infantis magnitudine et bestiate a drachma ad quinque drachmas Variat nec secus in pueris nonnihil variare solet thymi moles. Si vero in universum quaeritur, qui husnam in animalibus maturius seriusve in

cipiat thymi decremenium, plerique aucto

149쪽

12et

res consentiunt, in ii omnino animalibus, quae inspirationem aliquamdiu intermittant,

a quorum vitae alio cum foetali quodam modo conveniat, ut in animalibus hi bernantibus, atque sub aquam mergentibus, haud secus ac in foetu maXime esse evolutum et per longius tempus persistere hymum quod iamen ex parte magis specioSum, quam Verum, dictum esse demonstravi. Alia enim omnino organa, non modo quoad ratio nem evollitionis, sed quoad Situm quoque, Structuram atque colorem a thyin admodum

differentia, in animalibus hibernantibus prothymo descripsere ili. echel, ledemania, aliique plurimi scriptores, illos Sequentes Comparatis vero inter se thymis illorum anima lium, quorum mihi licuit evolutionis rationem serSequi eam potius statuerem regulam in pecore ignavo et animalibus inertibus herbia Voris, organa respirationis minuS intendentibus, per Iongius tempus omnino persistere thymi magnitudinem, quam in vivacibu ac feris. Itaque in ruminantibus domesticis, insectivoris,pachydermatibusque plurimis, ut etiam in mammatibus marinis serius, quam in seris aut

equis, evanescere solet. Verum enimvero non

150쪽

soliun pro variis mammatium speciebus, sed etiam in eadem specie pro varia vitae ratione

maXimopere Variat tempus, unde incipit hymi decrementum. In bove enim ad quintum annum usque persistere solet thymus; si autem sub iugum missus fuerit bos, per Semestre spatium labore magnam absumi thymi par tem et in annoso tum bove vix ejus vesti gium deprehendi, jam Supra CommemoraVi. Quousque ero ad decrementum thymi pro movendum atque accelerandum faciat respirationis vis, in sectione hujus commentationis physiologica uberius exΡOnetur.