Historia pontificatus Gregorii 13. Summi Pontificis. Authore P. Ignatio Bomplano Soc. Jesu

21쪽

i rasoria Pontificatus.

duobus ante mensibus Purpura exornatum, in Hispaniam legavit, cum imperio,& potestate , ut causam cognosceret, ac de ea statueret, illustravitque Legationem comitatu insignium Virorum, & praese

tim Io. Baptistae Castanei, Felicis Peretri, JO. Aldobrandini, ac Stephani e Familia

Servorum M. V. quo ruin duo ad Pontia

ficatum , . alij ad purpuram evecti postea

fuerunt, quasi tam illustiis Virorum Coro- nai adicaret Gregorij Majestatem. Plura in i hac legatione acciderunt , quae fidem Gregorij erga Ecclesiam prodiderunt. Cum enim aditurus Regem Matritum. didiciti et ex Dii te Aio ae , Regiae uomus Ira ecto , haud illi Regem ex more fore Obvium,quippe ad Regem non legebatuaves ondit impavidus, Malle se retrδ ce-idere; quo responso plusquam Regio audito, Rex statim obviam ad duo millia lassitum processit ; comitantibus Carolo:filio, Rodulpho Sc Ernesto Austriacis, ac etiam Joanne Fratre cum reliqua nobiliore Aula: ivitque Gregorius medras inter Philippum Secundum , & Alexandrum Clibellum, Nuntium Pontificium , jam

22쪽

Purpuratum. Postea cum Regem retulisset arcana Legationis , & Rex vellet quosdam nominare, qui non tam delibe-; rarent in causa, quam judicarent ; restitit ipse; urgentique Regi ijs verbis rQuid si Pontifex consentiatdρ Resistam , . inquit, vel Pontifice assentiente; nec propterea ejus iram verebor: quia Pontifex non nisi jureacta probat. Quin etiam eo tempori intervallo,quo Caran Zae causam , ob injectas dissiculi te non attigit , nihil plane ulli, quamvis rogatus a Principibus, impertitus est per, eam potestatem , quae Legatis conceditur, ex quo summam auri vim collegisset, coni fidenter testatus, nolle se alia praestar omissa re, cujus gratia advenerat. Quibus .Constantiae, ac integritatis a gumentis commotus Philippus , exarsit, vehementius in Boncompagnum, non ira,

quod obsisteret; sed amore ac reverentia, quod esset dignus, quem Philippus amaret ζquia Philippum non timebat. Et revereri solabat maximus hic Rex eos ,qui

apostolicam auctoritatem tuentes, nec

23쪽

15 Historia pontifigatus odia Principum verebantur, nec gratiam

amabant.

Interim nunciatio Pij IV. obitu, cogitur & causam , de Hispaniam desere, ac etiam repudiato, quod liberaliter Rex os. ferebat, viatico: ne conscientiam liberatis violaret, aut famam integritatis minueret , properavit ad Pontificia Comitia, in quibus, ni abfuisset, primas erat laturus, multorum opinione ; bEmuli certe , ut spem obtinendae dignitatis illi eriperent, vitam falso eripuere, evulgata mend. ter fama , Boncompagnum occubuisse. Sed aemulatio seu invidia differt, non aufert honores : neque fautores Gregorij haec inania rumorum graviter tulerunt, solliciti, ne absentire magis quam mortis fama obesset ; sed in alia comitia Bon-eompagni spe destinata , conspirarunt in decus Miachaelis G histerij, qui Pius V. dictus est, nomine d gnus, & munere. Genuam ex itinere se Legatus receperat, cum redditis anovo Pontifice literis jube- . tur Hispanias, rem confecturus repetere ; sed enarratis dissicultatibus, sinitur Romam ire:

24쪽

sre V XIV. in Ubi Romam accessit, fructum sensit

bonae famae, quam legatione assecutus fuerat, exceptus omnium plausu , etiam eorum , quibus ignotus erat.Statimque perrexit ad Pium salutandum, venerandumque, qui nescius adulandi, vi ullo exclamavit , se Boncompagni locum tenere. tantam sibi Gregorius apud omnes opinionem, ac re ver tiam sui paraverat. Verum fractis aetate viribus, dccorpore itineribus, laboribus, curis attrito, gravio rem in morbum incidit, anxijs omnibus Bonis. Quo tandem exolutus, ac viribus confirmatis, aulica negotia, Purpurati hominis propria aggressus est. Non illum domesticae rei augendae,seu fortunae splen- ovi amor incessit sed instabat modestiae, cautus adversus munera, praesertim

Regum, quibus gratificari, non servire , fas ducebat. Nec unquam , nisi coactus imperio Pontificis, adduci potuit, tit qua ornabatur ab Hispano , annuae mille a reorum liberalitati consentiret. Unde aderat illi oratio plena fidei, & ferino ad solam veritatem compositus: nulli offensus, quia nulli addictus: & ab ipso discre- babat

25쪽

18' Historia Pontificatus

babat Pontifice, cum is quamquam servantissimust aequi, vel acrius insurgeret, vel facilius in diligetieri. Quam animi e celsitatem tunc maxime piaeferebat, cum iEcclesiae jura, quibus explorandis, tuendisque praefectus fuerat , in discrimen voeabantur.- Et rogatus aliquando a Caesare Speciano, ut pro persona, quam sustinebat, concessum aPontifice diploma, subscriptione assererelaenuit semper sub- , ,

scribere, licet Pontifex ipse subscripsisset s. quippe eo diplomate jus Ecclesiae immia

nutum iri censebat. Et Pontifex quamqua iintrita paululum comovebatur, mox commendabat λ; quod adversaretur, non fuco , calliditatis, aut specie contentionis sed veritatis studio, S: genio prudentiae, justa, Mrecta stradentis. Prodidit etiam argumenta non levis benevolentiae , dum honoribus illum auxit in aula & con anguineos Bononiae ; quam in Urbem profectus fuit hoc anno Gregorius necestare potius , quam ad solatium et & perfecta , quam Parens inchoarat, magnifica domo, quasi rudimento grandium operum, quae pau lo post ubiqae terrarum Religioni, ac bo- i nis

26쪽

nis Artibus excitaturus erat , Romam remeavit, animumque appulit ad regnoscenda Pontificum Decrera, a Gratiano collecta, quem in laborem olim a Pio IV. sibi impositum, dum naviter incumbit, majorem illi sertunam extruxit DEUS, Pio V...

extincto

Celebratis Pij novendialibus, Patres vix Comitia ingressi, quamquam εο alij plures adessent patres dignitati, adeoque iretur dissicilius in unius suffragia; miro consen- si1 in Aoncompagnum seruntur. . Et sine

pronamiomnium voluntatem extimulave

rat recenset jutintegritatis exemplum. Si quidem Alexandro Farnesio consilium de re petenti , qua non, leviter Michaelem. Bonellum offendisset, suasit nequid eum ostenderet ; etsi alijs potius Bonellus, quam Boncompagno favetet, ac facile ab instractum Bonello Farnesium ad se pertraxisset: quo evulgato, palam innotuit, dignum esse principatu, qui principatui anteponebat honest

temo

27쪽

2o Historia Pontificatus

Pontificatus

GREGORII XIII.

C A P. I. Creatur Fontifex.

Taque Patres tertia Comitiorum die, 3. I Id. Majas, ad annum fundatae salutis Is a. Nonem Boncompagnum acclamarunt Pontscem , quem Providentia, nuntia Providentiae fama jam elegerant. Is acclamatus, adoptavit Gregorii XIII nomen: & in cessu, benignitate, pacisque amore patuit, Pontifex. Munimenta

prope Bononiam a Pio V. extriicta, deijici statim jussit; nequid Bononia, vel Italia timeret : Egregios, ac peritos viros ijs praesertim muneribus admovir, quibus constat Pontificis Majestas: vim inge tem pecuniae, quae solet id temporis per laetitiam & pompam effundi , auctam transtulit ad subsidia paupertatis et compositaque domo pontificia, Ecclesiam componendam , & personam Pontificis

28쪽

cum amore simul ac majestate sustinendam, constanter sese impendit, nec alijsst udijs se permisit, quam Apostolicae charitatis & vigilantiae.

Ecclesiae Status hoc tempore. ANnum Gregorius agebat septuagesimum, & dissicillima nactus fuit Ecclesiae tempora, seu Barbarorum insolentia , seu altibus Haereticorum, seu etiam iniquis Catholicorum mentibus : America, & rnagna terrarum parte obnoxia erroribus , vel pijs destituta auxilijs: Hispania Belgicis turbis incerta: Lusitania clade Principis perturbata: Polonia novi Regis ambigua, & in partes a Sectarijs distracta. Anglia ob Reginae scelus in Bonos furente : Germania novis in dies tumultibus , acribusque Protestantium odijs convulsa et Gallia discorde: & utraque timente, ne Religio α Principes precario regnarent: ipsa demum Religionis sede , Italia, qua Principum factionibus , qua suspicionibus, nec sibi satis , necRomano Pon.

29쪽

tifici fidente. Praeterea Othomannicus impetus adhuc praevalidus : debilitatum Christianorum foedus , Sacerdotum &sacrorum hominum imminuta auctoritas et Tridentinae leges vel non servatae, vel rejectae: Morum ubique licentia liberior, aliaque ejus animum angebant quidem , non tamen frangebant; & gnarus, esse faciliora DEO. quae hominibus difficiliora videntur, tempora quo magis terrebant, minus timebat.

o advocato Patrum Senatu, pr m contacto pectore iuravit in Pij. V. diploma, de bonis Ecclesiae nec clientela , nec alienatione abstrahendis: mox gratijs actis , aperuit Apostolicae arcana dominationis, & futuri consilia Impexij, quibus, etsi imparem , non tamen iniquam operam se daturum, modestia degravitate paratu. spondit has esse pontificias curas, quibus & ipse gloriam adipisci

30쪽

vellet: Omnia ad rei felicitatem publicae referre : Pietatem & Catholicam Religionem ubique serere, & colere, ac Religionis tribunal religiose habere: Principes, Populosque conciliare: Conciliorum consulta, dc praesertim Tridentina commendare Urbibus, as Regibus e vim Apostolicae Auctoritatis ubique retinere,

depue ea optime merentes exornate: Romanae Ecclesiae aerarium vel custodire, ne exhauriretur , vel exhaustum locupletare: negotijs publicis pares homines commo in dare, non scelere, aut affectu suspectos extollere e Provincias Terrarum oneribus, erroribusque sublevare .' Concitatum in Hostes fidei Christianorum ardorem fovere: Sapientiam, & bonas alere artes, quibus contemptis contem untur &boni mores: Paci demum, ac Iustitiae, rerumque omnium incrementis studere,

quibus de Majestas Pontificis retinetur, εο quies Populorum firmatur, de Ecclesia Romana emorescit, quod non intuta,

neque contempta.