D. Herm. Richardi Pollmanni Dissertatio iuris feudali de feudo franco, Vom FreyLehen. Antea in Academia Gissae in die 9 Mart. 1699 habita

발행: 1536년

분량: 55페이지

출처: archive.org

분류:

41쪽

racrsimae velBonrofr. 3. quem tamen non allegat adserre conatur Fachin. c. ast. ut, sin prius Reminae arceantur, sin posterius admittantur, verum Cum supra g. 28. 'formulam juramenti mutandam nonnihil notatum sit, ipseque Fachin. posteriorem casum non tantum plerumque contingere sed repugnare quoque, esse laudum hancum & ad ejusmodi iuramentum restrictum, putet, . in effectu, quod & animadvertit Hunnius d. I. g. 22I. cum pure affirmantibus coincidere quis non videt; Negantium vero sententiam ex analogia juris laudatis po- tiorum esse vel ex eo patet, quod uno naturalium mutato non re aliud mutatum censeri debeat, neque statim, utut detur, rationem, ob quam primitus exclusio

Reminarum a successione fuit introducta, heic cessare, firmiter inde concludere licet, quod etiam jus ipsum cesset semel constitutum, in quibusdam enim speciebus, seu casu particulari negative, ut Zoes adiit. G Leg. SCIO UCons. n. Π7. loqui amat, cessans ratio legis legem ipsam propterea non abolit, quemadmodum nec in ultimis voluntatibus causa falsa cessare facit legatum LI7. de conae fidem maxime si ipsa causa sit impulsiva non finali., Compend. Jur. Lauterb. ad ris. d. P. Sciis S long. cons. Accedit posita diversa contrariorum hypothesi hodie tantum non omnia lauda esse Reminina, atque ita insignem illam studi in masculinum & foemininum divisionem ad unum semel, quod tamen nec ipsi dissentientes facile admiserint, collabasci, regulariter enim ad servi endum de moribus Germaniae admittitur substitutus III.

D. Rhet. adIimae a Leag. 447. n. 2. ad quem dandum Remina seque ac mas est idonea, an vero tenui in Π.suae.

ro e quem Duarenus supposititium, Bitschius apocriphum cum aliis extraordinariis capitulis vocant, tantast authoritas ac vult Vultei. d. l.p. 3or. merito quis dubitaverit. vid. ipterim D. Schilter. G. - 'XXXII. De muto & surdo cur aliud dicendum non video, quamvisenim praeter D. Rhet. ad Ileud.6 Iag.288.

42쪽

n. II. Stru cf. 9. . IO. n. 8. ac plures alios id in dubium vocent Scraaerus& Hunni us cap.io sag. 222. G 26 t. in eo assi periori casu discrimen ponentes, quod hos Unica tantum ad servitia idoneitas excludat, illas vero etiam aliae, puta quod tacere v. gr. ac consilium dare nequeant, per antedicta tamen hoc non attendi putaverim cum Ro-senth. cap. 7. concI. 28. n.2I. V aa. Lud v vel. cap. Mi. Ee si reus suae. flet. 297. quomodo enim in periculo constitutum Dominum confestim certiorem taceret Draemonendo.

qui eloquio caret, cons. g. 38 vel inter Curiae pares dicis ossicio defungeretur, qui votum dare aut pronunciare nequiret, sunt verba distatias D. Rhetii ael pag. 28s. n. r. Idem quoque judicium esto de clerico nec etenim heneficium pertinet ad eum, qui non debet gerere ossicium II. suae a I. nimirum tam a negotiis saecularibus arcetur,Clericus , ut ne quidem servitium seudi substantiaIe, quod ind. text. per ossicium intelligi notat Ill. D. ab Ethen. eas. II.

g. II .pag. 23O. Praestari queat. add. Rosenth. d. cap. 7. cone . m. n. li. Ludvvel. d. l. g. 293. Antequam hinc abeamus vel in transitu monendum , de Oneribus, quae ex ejusmodi successione vasallum alias sequuntur, & debitorum Rudalium nomine vulgo insigniri solent, quo V. gr. pe tinent alimenta inhabilibus praestanda, dos vel Gotalitiisum defuncti vasalli filiae aut viduae constituendum,& quae pluribus tractat D. Struv. tot. cap. 34. de debitimae ea hete non excludi habent enim respectum ad praedecessorem saltem, non ad dominum, cujus intuitu laudum fran-

cum tantum degenerat.

XXXIII. Una cum successione acquisitionem perficit iterata investitura D. Eiben.- .g.i8. hinc de ea vel breviter subjiciendum, nec est cur haesitandum numne heic praestari quoque debeat, sane ad unum omnes a Ro-senth. cap. 6. conia. 26. n. 6. O sieqq. adductae rationes satis id ineunt, reverentia domino debita vid. S. 3s. juramenti, quod personalissimum est Comp. Jur. Lautem. deiurej. inemem necessaria. repetitio, cons I. a . Vid. Magnis. D. Fa Mes-

43쪽

get D. Struv. φλ. IO. aph. I. n. r. recognitio Dominii dire-eti, add. g. 3j. Omnem, ni fallor, etiam dubii suspicionem praescindunt: Etenim ne bona seudali titulo in alios derivata plane manumisi a censeantur aut vasalli obligatio, qua etiam franci dominis suis sunt obnoxii, tractu tem Poris obliteretur penitus, uti de coeteris laudis tua defrancis, quoties consuetudo id exigit, renovationem investiturae peti justum est Respuere tamen laudemia, in germania generali alias consuetudine inducta D. I 4bor. in Ichinogr. Hud. g. 37. laudi nostri liberi natura videtur, quod & multis evincere conatur Amadaeus a Ponte 'Laud. I 8. Verum cum falsis nitatur principiis tum Confundendo cum alienabili franeum, tum regulae, quae ut tra Contenta in investitura vasallum stan cum non obligat in ,.sq. rejectae insistendo, nihil impedit quo minus hic aeque ac aliis laudis in casibus consuetudine receptis, laudemia praestanda sint, nam non habent connexionem cum servitiis relevia, quippe ad id principaliter, ut novus Possessor per illam pretestationem dominium dire- etiam recognolcat, ad inventa Fransh. de laudem. cap. 6. n. a. D. Sinliter. ribs de hon. Ludem. g. 41. certe in signum et liam obligationis ad substantiale servitium, aut recognitionem quam Vocant, par chirothecae aut simile, quida vasallis francis offerri tolere ex Cragio docet Ill. D. ab El-

ben capi. g. II.

A XXIV. Haec de forma laudi franci constituent

hactenus, constituti m a perinde ut aliorum Consistit in mutua fidelitate Rud alitia, ut vocat ex professo Eam explicans all. D. ab Eibend. c. I i. g. 3. S Ieiq. laudum enim francum, quamvis liberum sit a servitiis, non ta men liberum est a fidelitate, Zasius p. 12. n. 36. Fin chelth. HVfeod. a. Isia I. a. cons. S. 8. S cci sca in jure haud prae- flandorum servitiorum ex qua sola seudum francum ae stimandum esse bene tradit Vultej. lib. I. de suae cap. 8. n. 9i. in n. Natura seudi franci est in eo, ne ultra immuni μ- tatem

44쪽

, talem a servitiis quid magis ex parte vasalli regulariter praetendi possit, nam& hic manet regula seudum improprium in reliquis retinere communem seu dorum naturam, quippe naturalia non expressa etiam insunt laudo, nisi per pactum eadem sint sublata,Ergo necesse est ut quae sublata non sunt remaneant; Inde etiam patet quid habendum sit de usitatissima illa veterum regula: Vasasium

francum ultra Myressa in iisDesitura non teneri vid. Curr. junior. c. 9. n.29. Paris de Puteo de redussere cap. 9s. n. 8.Amad .aPonte qu.Iaudem. I8. Nimirum, si is sit sensus quod vasallus, quem contrahentes franeum VOCans, ratione aliquorum haud expressorum servitiorum liber sit, admitti quidem quadantenus posset, sed ita laudum fore Conditionatum supra 9 36. dictum; Si vero ea sit regulae sententia: quod vasallus tanquam rem allodialem, ac nullo plane laudati vinculo nexam, tractare, deque ea pro lubitu, nisi quid expressum in investitura, disponere queat, quandoquidem, ut nimium quantum vas alii jura extendantur, adhiberi ut plurimum solet, fallam omnino esse

bene docuit Hammel. Irac .f d. cap. 3. c es. 8. n. IS. nam

quid laudum sit ipso auditu statim ingeritur cujus leges in dubio subit qui1quis intrat Magn. D. Hert. . a. desuae obl. 3. 37. nec enim ultra quod contrahentes expressim di-Xerint,vel per necesi ariam aut juri laudati probatam Consequentiam secus voluisse colligantur, laudum degenerari permittendum est. XXXV. Ita constitutum laudum effectus habet cum coeleris seudis Communes vel proprios, illos qui respi

ciant tum dominum tum vasallum, eorumque Onera,

Commoda, ex jure in re, vel ad rem profluentia; Est vero ex iure in re quod proprietas quoque si ve dominium directum cum spe consolidationis seniori heic competat. Non enim cum Baldo proprietatem cum laudo hanco inlaudatam sustinente nos facere lupra g. 8. incidenter dictum, laudi equidem tam naturale est dominium directum ut nec in eo quod alienabile vocant & Baldum per. - ct F3 stim

45쪽

Dan cum intelligere notat Amat a Ponte M. Laudem. a8& Rosenili. . ra. sit. r. abjectum censeri debeat; sola enim Emphiteuleos natura fatis ostendit subsistere ejusmodi dominium etiamsi potestas rem alienandi alteri sit indulta, differunt alias lauda franca & alienabilia quod in his laudum quidem in tertium transire possit cum onere tamen servitiorum. Hujus vero directi dominii consequens quoque est vasalli franei ad recognitionem, ac rerum laudatium, earumque confinium demonstrationem obligatio, laudi enim franci libertas, quae sola ad jus ad

rem, non in re spectat, eo non extenditur, tantum abest ut H. Groti,in lib. I. de Furi Be . ac. cap. 3. f. 23. n. a. seu

da stanca nullo jure in rem sed obligatione saltem personali consisti existimantis assertum admitti queat. Ex iure

ad em vasallus ad nullum etiam servitium obligatus omni loco & tempore honorem ac reverentiam praestare ac neomenclat seniorem omnibus modis cavere debet Hunnia cap. 33 tractieud. EM. 333. Nieli. disp.sud. 7. rh. 3. ur. a. Hinc dominum actione famosa non convenit, ad juramentum calumniae non adigit, adversus eum testimonium non dicit, unico verbo: quae in omittendo sive actu negativo consistunt,& a vero ac proprio vasallo alias praestari solent, non denegat. Onera vero queis dominus adstringitur non heio minui ob saepe dictam regulam, qua, quia respectu vasalli tantum plenius, Pancum dege. nerare statuitur, monere est sueervacaneum. - XXXVI. Ad vasallum, cutius in re consere plenis simum usum fructum, sive, prout Interpretes vulgo V -Τcare amant, dominium utile, quaelibet ex re laudati per eipiendi commoditas non tantum spectat, de ipsa quo-- que proprietate participat, inde enim potestas subinseudandi, quam vasallo franco minus recte dubiam facit weliner. in ob raot. voc. quia seudum hocce sit liberum oti pollinentis perlonam, quam in praellua1mum domini egredi iniquum, nam cum ipsi rei qualitas haec indita sit, & sicut praestantum servitia ratione Rudi, i

46쪽

ta vicissim ejus intuitu remittuntur, ut hinc immunitas a servitiis realis potius sit quam personalis. Kohl. de siem. Duae art. I. v. 37. Omnesque illi qui lauda pollident iure sub udi simul donati censeantur KohI. de fusuae. c. I. num. s. ibique D. Wilh. Antonin 39. D. Struv. cap. ia .aph. Io. quid valallum ejusmodi a subin laudatione removeat non video , modo fiat sincere, observatis iisdem conditionibus, in seque idoneum, non foeminam, non mutum & surdum, non clericum non potentiorem II furi 36. 6.ρrofecto; quanquam idoneitatem hanC non ex conditione sive statu, non ex servitio, sed ex fidelitate testi

mandam putet Uultej. lib. I. c. Io. n. I 44. Sed cum CX eo

quod sub vasallum arctiori sibi lege omnino obstringere permissum Struv. d. l. aph. I. n. 6. Kohl. depuli euae cap. a. g 47.SM.certissimum sit laudum a servitiis liberum, cum eorundem onere bene subin laudare posse,haud exiguum oritur δubium, numne laudo simpliciter subin laudato Proprium,an vero, prout principale, francum haberi debeati Pro priori stat praesumptio illa generalis, qua proprium prae improprio intelligitur D. Godos. Antoni disp. fudisrh. 7. quae nec hic eliditur per interpretationem delicti exclusivam quod alias, ne durioribus conditioni-hus quam habetur teudum subseudum datum censeatur, regeri solet vid. Kohl. d. cap. a. de sub vae n. 4 . hoc etenim Casii non tamnon est delictum quia laudandus magis sit vasallus ut qui meliorem domini conditionem secerit, Κohi d. t. n. 48. Proposteriori adsertur ex prosi textus II. fud 3 .f.profecto. accedit tam amne esse subseudo seudum, ut re ipsa inspecta ae remoto leviusculo personarum discrimine in subseudo laudum separatum quid &distinctum non sit Vulari. IV. I. cap. II n. I s. adeo, ut de uno ad alterum quis in serre & argumentari non prohi-heatur vid. omnino plures cumulans rationes D. Wilh. Antoni ad KohI. cap. q. destri n. 34. esstere. Haecque sententia est verissima, eamque praeter proxime alleg. tuetur Rosenth. cap. 9. coηα. 4i. n. 4. ubi ait si sit scemininum prius,

47쪽

prius, subseudum idem censeri, separanda enim seu di& sub laudi natura , de illa agit in contrarium allata praesumptio, in eo unice fundata, quia naturalia inese te praesumuntur, hoc ipso satis innuens extendendum non esse eo ut, naturalia Cessent , quod tamen si ad sub seudum cujus natura naturam sui principalis sequitur D. Willi. Antoni d. cn. sa.'sita. Vultej.ὰ I. traheretur contingendum foret. Ex hoc jure quoque in re fluit quod possit seudum regulariter dividere Uasallus etiam francus, uti contra Socinum ex Scradero affirmat R6senili. cap. 9. eonc 3. mram 9. Possit refutare, & licet sint qui dissentiant allegantes apud Curi. jun. cap. 9. n. 3O. hanc diversitatis rationem, quod in non franco sit species servitutis , in qua vasallus non debeat cogi perleverare, quae ratio, cesset in stanco &libero, fragile tamen esse hujusmodi argumentum &ob majus vasalli jus non cohaerere, accommuniter non attendi ait Tesmar. dig. de resut.suae. cos. 3. pag. I6. add. Finckelth. dispi d. a. Ih. M. sed an alienare queat dubium facit praestantissimus ille & Candidissimus uti eum vocant D. w. Antonii ad Kohl. cap. r. de si stud.

n. 28. Iu. ab Eiben cap. 7. S. Ia. Germaniae nostrae 3 Ctus Zasius pag. ro. n. I 6. ubi in laudo franCO regulam alienationis prohibitivam fallere ait cum multis aliis a Ro- senili. cap. 9.coAcl. D l. b. allegatis, sed ex supra I. 3o. adempta testandi facultate contrarium esse verius manifestum est, generaliter enim alienationem prohibet II.

Hud. 32. nec nostrum proinde erit sine textus munimine heic exceptionem ponere Locam. ΤέI. M. IO9.Sons-heC. p. q. n. 32. Finckelth. d. ιh. 2y. Rosent . I. n. a. ipse-que Zasu Sp. I r. n. 37. ubi ex professo, ut ajunt, hanc quaestionem tractat & quo superius all. loco sese remiserat egregie hanc confirmat sententiam tum quia alias poenam commissi effugere posset vasallus, tum quia in

reverentiam peccaret, ut adeo d. p. IO. n. Ig. virum E

cellentissimum ex aliorum sententia, non sua locutum

48쪽

suisse oportuerit, haud enim aliter bonae interpretationis regulae, ex conjunctione originis, ne quis sibi ipsi dissentiat, depromptae, id accipi permittunt H. Grol. IIb. a. de fur. Brig. es Pac. cap. 16. g. 7. Puffend. lib. s. de Dr. Nat. NODI. cap. Ia. 9. Haec de vasalli commodis ex jure in re, jus vero ejusdem ad rem,in mutua domini fidelitate conis. 11stens indicasse lassiciat. Ejusdem vero onera tanquam obligationi domino quaesitae correlata praesertim quae in facto negativo consistunt-conj icere licet, re- , Iiqua vero sectum quoddam positivum requirentia S. seqq. reservabimus.

XXXVII. Proprius laudi stanci effectus praeprimis in

eo est quod a servitiis vasallum i iberet Zasius .ult. n. 36. D. Antoni dis suae. 7. M.7.a servitiis puta, non substantiali' bus, seu, ut ait Κohl.ρ. 4. deseruit. 'ud. n. 9 I. in . large ita acceptis, sed naturalibus stricte sic. ac proprie sic dictis , cons. g. 9. Ui8. Hinc Uultej. IV: I. de euae. cap. 6. in .. Sin expressopaιIofer vitia remissasini etiam ilia 1uae infidelia rate continentur remissa esse censeremur arteris interim infrilitate qua proprie fervitia non simi salvis manentibus. Commonefacit vero nos hic IoCus penitius paulo & ae- curatius singula intueri, servitia autem ossicialia ac reve rentialia, quae ut ait wesemb. tractieuc cap. 1 . n. I3. Use . ex jure naturali, obligatione nempe ad antidotaproficiscuntur, naturam substantialium vix satis exhauriunt. nam cum &adhaec Obligatus maneat refutans vasallus II. suae. 38. in memoriam scilicet fidelitatis &pristinae amicitiae, cujus reliquiae perpetuo durant Tesman disi. der fur. vi cap. s. rh. I. patet inesse quid ulterius fidelitati quam eiusmodi refutans actu amplius non praestat. dc hinc quoque praeter omissionem mali, eorumque benefactorum commissionem quae ad reverentiam spectant, coetera quae mente alias verbisque expediri possunt in-CIudit notante illust. D. abEibenc. II. s. v. q. UO. KOhlius .

p. 4. n. 94. describens substantialia , ubi quis abstinet ab his. de quibus habetur in II. Meud. 7. omnique maleficio G contra

49쪽

contra dominum, at periculum imminens ubi potest, impedit, ac domino, quam cito poterit nuneiat, consilia suppeditat, ast cum nec ea servitia aut officia , Iuni verba D. Eibra d. l. quae manus simul,mentisque nisum operamve, quae arma virosque desiderant, a fidelitate in gravissima v. gr. necessitate abesse quandoque nequeant, & haec

Kohlii descriptio insuffciens est, & sane definitionem ejus rei pleniorem , quod malnam partem in facti qua, Bione posita sit, dari non posse haud obscure latetur ipsa D. ab Eiben d. l. in n. Tentari equidem posset, numne saltem a posteriori ex nomothesia juris laudatis regula inveniri queat, quae si non plane quadantenus saltem , ita

Tem explicet, ne nimis vagum sit iudicis hac in re arbitrium, occurrunt servitia ad quae irrequisitus tenetur vasel. Ius sedem habentia in textibus Ilsu . a. 26. f. ti erect 28. ad haec quorum ratio in eo consistere videtur, . quod, quia ipsi fidelitati, quae semper iri equisitim etiam , . praestanda, insint, expectandum non sit donec denun- ciet dominus vid. in exemplo D. Rhet. ad Ismae aI servitiorum vero propriorum ea est natura, ut nisi in-

dicta debeantur, quid si quis regulam ita efformaret 3 adstra vvssius , sineri aevia co3ventione vel lege, ex imis eyvir tii natura irrequisitus reneiar, illa Funi Fb antialia, dixis ne conventione vel Iege ne cum servitiis stato tempore praestandis, ubi dies quoque interpellat pro homine D. G. Antoni aeras. suae p. g. 4. tit. a. Confunderentur quippe quae tam longe absunt a nudi substantia, ut. nisi ita cavea tur, eorum in seudo non veniat ratio, additur ex stfius servitii natura nam quod quidam uti Κohl. ervis inuri A ult. n. 6s. quandoque post interpellationem moram Purgare inmittant, ita tamen ut readhuc inxegra ad serrviendum sese offerat , id, si verum, ex accidenti venit &vasalli moros facto, adeoque heio in considerationem trahi non debet. XXXVIII. Sed exempIa subjungamus: Sic ultro Scirrelabisam Dominu magnum periculum imminςnti

50쪽

iubveniendum est II. 26. I. I rei, pluribus in vasalissean coid confirmat Kohl.p. 4. M 98. tum per regulam jam datam, tum quod in quacunque dispositione sive prohibitione generali exceptum censeatur quod fieri oportet ex causa magnae & urgentis necessitatis quam privilegia tam vocant, accedit in genere licet immunitatem datam ab omnibus oneribus ad tempus tamen necessitatis haud porrigi Rec. I . de amo is 4. g.unb nemlich solj nimis enim grave esset atque intolerabile verba prout jacent, crudeheic ac simpliciter sequi vid H. Grotius lib. a. de Iur. Belz

u. 3S. D. ab Eiben cap. II. II. insis. Hinc etiam forte est quod refert Auth. recuperationis terrae sanctae apud Al-teserr. δε orig. cap. IO. vasallos franCos ad retrobannium fuisse vocatos; Non vero saltem ab exterius intentata vi, sed&quam maxime ex inopia magnum vitae periculum domino imminere potest Locam. qu.suae. 93. & vis major necessitas esse nequit quam famis, quae omnium rerum clades & acerbitates superare videtur Hunn. tract.suae cap. 13 p. 376. unde non minus heic quam in vero laudo,

p. a. num. Ia. Sεrich. cap. I 8. au. 34. alimenta, quantum Comin

mode ex laudo fieri potest sunt suppeditanda vid. omni.no D. Struv. c. II. num. I s. Irrequisitus a inclusum dominum cum potuerit liberat refud. 24 6. item A Glaior &litrum pro eo solvi modo id ex domini bonis nequeat ca- Pi D. Strich. cap. i8. ou. 36. add. pluribus GU.desemissemis p. q. mm. 42. Useqq. quidnI etiam vasallo franco limilia incumbent, hoc etenim ex priori fluit; Irrequisitus u insidias domino structas de nunciat II. 6- a . Spraeterea Valgus, sic& vasalli stanci est commonere dominum ne in pericula incidat Zasivsp. Ia. n.36.Besold.m rhe oracti Dor. gre 2ehen est enim fidelitatis pars admonere Gominum Wesemb. cons. 3s. m 96. Irrequisitus reverentalia ae ossicialia praestat servitia Κohl. e. 6. de serv. Gud. n. 26. Ga R

SEARCH

MENU NAVIGATION