Diatribe in civitates antiquas

71쪽

summa imperii de ur si ducit itent tyrannidem ex setirnatum imperio, quod nondum ab ligarchia distinguit in quo altr

cum quisque cupia esse princeps bellique ut sua sententia iniscat , in tria nas incidunt inimicitias tum ex inimicitiis existunt seditiones, e seditionibus caedes, et ex caedibus ad unius Nerium res redit. Breviter omnino et sine ulla sapientiae politicae ostentatione, sed ossicaciter et sane verissime, ut Romana inprimis

historia docuit. Et sermone illi omnino Persarum de optimo imperio, unde haec desumta sunt, sons mihi semper visi sunt g rmanae politicae. Adjiciamus his item ex eodem loco tyranni descriptionem. Herodot in prorsus , Quo pacto bene composita res fuerit unius imperium cui licet, rationibus reddendis non obnoxio sacere quidquid libuerit. Tale quidem imperium, si

viro etiam omni ut optimo committatur, extra consuetos animi sensus facile eum abripiet. Nam praesentes pes insolentiam ei. ingenerant inpidia autem principio innata est homini. Et haec duo habens, omnem habet pravitatem alia enim scelesta multa,

insolentia replenis, faciet alia, invidia. Quamquam virum in regia dignitate constitutum oportebat utique invidia vacare, quippe bonis rebus omniinis abundantem. At contrarium hujus ei accidere adversus cives solet invidet enim optimis quibusque, quod supersint vivantque et g uidet pessimis, horumque adversus illos com d. m. a.

72쪽

DIA TRIBB IN CIVITATE ANTIQUA . 73 calumnias facillime admittit. Qil OL vero maxime omnium incon. gruum est: si modice eum admirari S aegre fert quod non sum. mopere colatur si quis eum tam mopere Olit, Tenctitur adularitorem esse existimans. Denique, ut dicam quae sunt maxima,

instituta mutat patria, vim adsere mulieribus, occidit injudic tos Q. Caeterum proprium est sere tyrannis, ut suos alant satellites et σώματο λα-- ωrporis emicuisse quo nilii est Reipublicae magis periticiosum. Popularis homo ait Plato, postquam , humano gustato sanguine, lupus evasit plane ut est in sabula, expellitura civibus, sed invitis rediens inimicis, tyrannus redit consummatus. Frustra hi deinceps moliti denuo eum ejicere clam ei in

quentissiniam postulationem omnes inve=Iiunt , qui eo pervenerunt; ut a populo postulati corporis quosdam custodes , ut scilicet a

νυ sit ipsis populi auxiliator. - Da igitur eos plebi, de illo sinista, de re autem se ra H. '' suo ita tempore originem iam significavit Plato militum Praetoria, norum, qui devastarunt aliquando imperium Romanum. Nos vero vidimus, nostra aetate, hos esse tyramussi sunmium praesidium Pauca nobis fragmenta supersunt Ciceroniani operis de Repu- o Herod. HI M. ab Plato Rep. m. 566 B.

73쪽

bliea quod dolemus sane iura cimi plerisque Aristotelis et omni.bus Peripateticorum potiricis scriptis periisse sed est in iis raν mentis, quod tyramitis in rempublici in viis omnium optime Melaret Respublica, ait, res est populi, cum bene iusteque

geritur, cum vero injustus est rex, quem tyram um GCD,

non jam vitiosa, sed omnino nulla respublica est, quoniam non est res populi, cum tyrannir eam facti ove apessat ci). ' Nilusquam legi de hoc argumento, quod ipsi Reipublicae origini et naturae tam apprime responderet. Nam is se profecto res babet. Constat populi conjuncti me re, blica, ut communiter omnes pro communi caussa vivant et agant. Ut in fidibus, ait Ciceros eodem de Republica opere Platonicum illud usurpans, ut in idibus, ae tibiis, atque cantu ipso ac vocibus concentus est quidam tenendus ex distinctis sonis quem ninutatum ac discre pantem aures eruditae serre non possunt, isque concentus ex m.

simillimarum vocum moderatione concors tamen incitur et congruens sic ex sula nus et inlimis et mediis interjectis ordinibus, ut sonis, moderata ratione civitas consensu dissimilli inorum concinit et quae harmonia a musicis dicitur in cantu, ea est in civitate concordia, arctissimum atque opumum omni in republica vin-

eulam incolumitatis.' Quodsi unus civis in omnes dominatur, pro communi caussa nemo amplius agit et vivit, periit harmonia civitatis, quae ex communi omnium contentisne exsistit, ipsa. periit Respublica, quippe res populi, coniunctione omnium et

74쪽

Iteravit hae Cicero, civitatis ipse suae deplorans conditionem,

postquam invaluerat Gesaris tyrannis, eamque deinceps alii sectati eram. Mea qui detri sententia, scribebat paci, quae nihil habitura sit insidiarum, semper est consulendunt. In quo mihi esset obtemperatum, si non optimam, aliqiram rempublicam, quae nunc nulla est, haberemus

Iabenae Mint gentes Europaeae ira Regio imperio, quo ipsae inclinant mira sua. Et, quae temporuni est nostrorum seliuitas, ubivis in regin agere coepi universi populi, per 'a --, quae vocat , vis et auctoritas sed ad vero hane aula fartalaam conditionem, unice illam sirim et stabilem, nondus

pervenerant Graec aut vimini. Ἀπε- memorant et Respublicas, illis significantes orientalia regna, his autem complectentes Omnia regin ini genera. Legium imperium dynastiis tribuunt nec ferunt, nisi in expeditionibus militaribus. Duo suere Spartae Reges qui in bello gerendo, ut apud Romanos Consules, sumisma erant et regia dignitate; sed domi Mes ferme erant caetriis

patriciis et senatoribus, ut duplici tanti in sumo iis praest ient s. Imo assimae Meydidesia, unum et hose in senatii habuisse suffragium ' similiter vetustissima Mima in ' ditio, quae regia erat, ad pipublicae aequaliorem, quoad esu seri poterat, componebatur et quod Cicero scribit si de tribus

75쪽

rs Hria oorti Ar regus nain civitate generibus, re Η, primo et populari, ad pristiirum illam refertur Romae conditionem, cum nostes marchis, nisi speciem et nomen, nihil habet commime Ferre non poterant antiqui regium imperium: nam aequalitate eivium, maxime pri eipum, libertatem censebant et licitatem reipubline. Unde vocabula --, ο ια, σνομία, -ψα, rava τί, quae luscriptis eorum utramque pene paginam faciunt, quibusque est sere

synonymum ἐλευθερία. Libertatem esse negabant Itiqui iudentes, nisi in optima Reipublicae conditione, quae habebatiuHaρις ρατικη te tantuin aberant ab hac nostra eogitandi ratione, ut huic opponerent regium imperium, a tyramu-- uitelligebant, illudite vocarent servitutem summam.

Consuadi saepenumero solent se et si αννος et sateor. antiquo aevo, apud Herodorum maxime, promiscue subinde usu pata esse nomina haecce Sed quo magis constitui verborum significatio coepit, inseri peculiariter sunt dicti, quicumque e regia oriundi stirpe, iure et lage Regia essent auctoritate, ut Reges Persarum, incedonum, antiqui Atheniensium reges, reges etiam Spartanorum, Heraclidarum posteri distincti autem ab his

sunt quam accuratissime τυραννοι. Hi Oeabantur υπατριααὶ , pa-

meli, cives omnino Reipublieae, qui civium tollere aequalitatem studerent, ut ipsi praeter ius et leges in civitatem dominarentur. Temporibus quae viximus ante hos vigine aut triginta annos.

multi sunt reperti, qui hoc negligentes discrimen, in Reges inveherentur omnes tanquam 'riunios, et Veterum adhiberent auranni sententias, quas a Myes applicarenti sic semini, ut sedatioris indolis homines et hosce contemnerent recentioris aevi politicos et simul etiam animum. Perveno profecto utrique. Nanx

76쪽

Nam On parari non possunt cum antiquis rebus publicis recentiorum civitates liberae, gentes foederatae ne duin Monarchiae. Gentium Germanicarum alia est indoles, quam Graecorum aut Rominorum quo factum, ut irrita fuerint praecedente saeculo Europaeorum tentamina, quum ubivis inducere studerent Roma-

'ae Reipublicae conditionem. Neque exstitit etiam in iis Diminus, proprie hoc nomine dicendus, nisi ex ficta eiusmodi Republica, apud Anglos olim Cromwelius, et novissimis temporibus Napoleon universae in gentibus Europaeis tyrannidis auctor. Quamobrem, quod Graeci egerimi, rite distinguendi erant Reges et Tyranni, et, quod omnium minime negligendum, explo randa erat interius antiquarum civitatum origo et Iaatura ortae sunt illae, quod saepius iteravi, sed quod omnis est politicae antiquae summum principium , unde omnia repetenda, Ortae sunt, inquam, e communibus sacris, e communihil festis, e commmunionis omnino et societatis studiis. Constabant communibus

civium juribus, nobiliorum coetibus, universi populi comitiis. Vigere iccirco et florere non poterant, nisi hac civium inseiunctione et in re publicas auctoritate, in primis pruinorum et senatorum communibus studiis, consiliis, aequalitate. Et ominrunt ita Athenae, paro, civitates Graecae, floruit ita inprimis Roma, ubi auctoritate gerebantur omnia et pomi et Senatus, ubi Majestas celebrabatur populi Romani, atque ad hanc tuendam, provehendan , inpli lici lidan communem omnium ligi iii tem, im majestatem con pirabant universi. Finge hujugniali Rempublicam tyrannidi subjectam ipso destituitur vitae prin

Upio; inge civem Frannidem assectantem, quidni abhorreat uaritota civitas ut pestem gravissimam, et obruat cominu mole sua

77쪽

Nec temere profecto accidit, mmis, res novas moliri,

quo tyrannidis intelligebantur contilia, solemne imprimis illva Ronianorum rumi inclare, horrorem incuteret antiquit audientibus omibus et adversus tyrannidem inducerentiar, quaa vis histra sere, ostracimus, petallinius, alia instituta. Nam doceti istoria, quod dixit Plato et ante Platonem jam significaverat Herodotus GDGmna in vetustis civitatibus ἔσχατον suisse

πολιτεta νόσον. Languebat palim postquam cives esse cessarant ejtis Reges et tyranni evaserant reviviscebant Athenae et ad suae. mam perveniebant gloriam ejectis Pisistratidis Perierunt Athenae, Perierunt una cum parim reSPublicae Graecae Macedonico

aevo , inducta ubivis tyrannide cui morbo nec rarus mederi plene potuit, nec Agis aut Philopoemen.

Deleta est a Romanis Carthago, postquam in Punicis istis hellis, ditionibus suis Minibus in sicilia, in Sardinia, in Hi, si in Africii, ipso etiam Hannibale suo destituta sierat. Nec tamen ex his calamitatibus lapsus repetendus est celeberrimae hujus Reb Hleae Laboraverat dudum Carthago ligarchia, democratia.

tandem tyrannide Hamilcaris, quod historicorum aetate nosti tocile princeps cl. merenus, quam diligentissime demonstravit. Si intus distracta et dilacerata perferre tantas clades non potuit et succubuit tandem Romae. Alia sui aliarum civitatum sub tyrannis conditio. Feliciores

erant Athenae Pisistrato subiectae, qui Solonis propugnabat leges, quam Syracusae sub Dionysio et Agathocle, aut Roma sub Nberio Nerone, similibus imperatoribus, qui proprie suerunt Rei publicae μα--. Pendebant nempe ninia ab ipsius tyranni in dole quamobrem inritu adeo censetur imperii Romani Antoni,

78쪽

ni A TR ista a crvrTATεν AN τ rQUA s. 'norum aevo. Sed, quod Cicero scribelrat, Caesare tyranno, nulla erat Respublica, et quaecunque gerebantur praeclare, ex pristino Reipublicae vigore exsistebant, qui deperdita etiam' publica, non totus erat exstinctiis. Et vero Roma esse Roma desiit, inducta tyrannide. Platone abumbrare studui, quomodo e Patriarchis exstiterint

Respublicae, comitia maxime et patrum concilia. Ut haec osse rentur penitus, nee bella effecerunt nec populorum calamitates, sed una effecit τυρα visie, qua simul etiam flectum, ut denuo sere reciderent civitates in pristinam patriarchiana, barbararum gentium conditionem. Exemplo sit nobis historia Romana.

Viguerat Respublica in mediis turbis civilibus, viguenit in gravissimis periculis enisis, ipsis tuis temporibus quibus a Galli, incendebatur Roma imo valuerant et turbae illae et bella ad plebis atque senatus auctoritatem angendam clam et firmandam sed inliis civilibus, quae tyrannidem spectabant, ecce solvebam tur omnia et tyrannis postquam invaluit, tam nulla tum es Senatus dignitas, ut ridenda videretur, et, quod plebis attinee

auctoritatem, comitia tantum non suStulit Tiberius. Itaque quae populi antea suerat et senatus Roman majestas. transferri illa coepit in Imperatores, in gregarios etiam milites, in barbaros adeo barbararum gentium duces et nisi servassee

Constantinopolis Graecae orianaeque virtutis vestigia et indicia, evanuisset etiam medio aevo antiquorum Graecorum Romanorumque umbric o scilicet valuit gravissima Reipublicae pestis, Urannis.

79쪽

De irrannicidarum in ei vitatibus antiquis honore. Bruto posuerim prisci Romani aeneam in Capitolio statuam, quae strictum teneret ensem, quod regno pepulisset Tarquinios Avienienses, marmodio et Aristogitoni, vindicibus suae liber . istis, sic deinceps Bruto etiam et Cassio, quamvis Romanis,

bilissiniae uer uiri in rebus Graecorum Harmodii illae et Aristogitonis statuae, Rhodum translatae post Xerxis tempora, divino lanno re cultae sunt, imo vero asuli instar refugium praebuerunt profugis. A Graeci homines, ait Cicero Deorum honores

tribuunt iis viris, qui tyrannos necaverunt. Quae ego vidi thenis quae in aliis urbibus Graeciae quas res divinas talibus i stitutas viris quos cantus quae carmina prope ad immortalitatem et religionem et memoriam consecrantur.' sed animum inprimis huc adverte. In orientalibus populis, ut supra dirimus, in Arabibus maxime, honoris caussa reserebatur et refertur etiam hodie ad vindieandam familiam et tribum. Celebrari ab eorum poetis in primis solent, qui injuriam familiae tribui que illatam sortiter vindicarunt,

et vindictam spirantes perpetuo, non requieverunt, anteaquam Caedis contumeliaeque auctorem cum repererint tum trucidaverint.

In antiquis civitatibus, ut item jam indicavimus, ad civitatis caussam pertinebat civium honos, et immortalitati tradiderunt cla muti Braio isti a Pro Milone C. 16.

80쪽

va A et stis it civi et alet g ANτiquas. iantiqui Athenienses et Romani Miltiadem, Themistoclem, a. millum, Fabium, Scipiones, innumeros alios, qui Rempublicain quisque suam ab hostibus vindicaveranti Sed, ut summum censebatur malum, Σατον πολιτεια νωσμα, tyrannis, ita nobilior etiam habebatur in Rebuspublicis istis honoris caussa a tyranno vindicare civitatem. Itaque inclaruerunt non tantum prae caeteris Gom--ω et τυραννό-- Brutus major, Timoleon, Aratus, a to Uticensis, Brutiis et Casiius, Harmodius in primis et Aristo giton; sed lyrici apud Graecos poetae moliare hoc frequent

runt poeseos argumentum, quod celebrandis tyrannicidis continere. tur. Canebat Simonides praeclarum Harmodii et Aristogitonis lacinus

Celebrandis tyrannicidis totum se sere dabat Alcaeus: G, --- planius aureo, Mare, pistro dura seris, Dura fugae serat, dura Π- sacra digna siseniis Mirantur umbrae dicere sed magis

Pugnas et exactos Frannos Densum humeris bibit aure vulgus

Quibus versibus expressit simul oratius, quo studio exaudirentur poetae, vindices ita patriae inditas extollentes. Isto vivebat

aevo